Τίτλος Μαθήματος: ιαδίκτυο, Ηλεκτρονική Μάθηση και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση Κωδικός Μαθήματος: EDT 665 Κατηγορία Μαθήματος: (Υποχρεωτικό/Επιλεγόμενο) Επίπεδο Μαθήματος: (πρώτου, δεύτερου ή τρίτου κύκλου) Έτος Σπουδών: Τετράμηνο προσφοράς Μαθήματος: Υποχρεωτικό Μάστερ (2 ος Κύκλος) 1 ο 1 ο Αριθμός ECTS: 10 Όνομα ιδάσκοντος: Θα ανακοινωθεί Μαθησιακά Αποτελέσματα Μαθήματος: Αναμένεται ότι με την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/τριες θα είναι σε θέση να: Εξηγούν το ρόλο και σημασία της αξιοποίησης του διαδικτύου ως εργαλείου διδασκαλίας και μάθησης τόσο σε προγράμματα τυπικής εκπαίδευσης όσο και σε προγράμματα μη τυπικής εκπαίδευσης. Αναλύουν τις βασικές αρχές, τα κύρια χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες της εκπαίδευσης από απόσταση, καθώς και τη σχέση της με τη μικτή εκπαίδευση και τη συμβατική εκπαίδευση. Συνθέτουν τις σύγχρονες θεωρίες της ηλεκτρονικής μάθησης, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις έννοιες της «ενεργούς μάθησης», της «αλληλεπίδρασης», της «κοινωνικής παρουσίας» και της «κοινότητας μάθησης». Καταγράφουν, εξηγούν και συζητούν τις διεθνείς τάσεις και πρότυπα ένταξης των νέων Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας σε προγράμματα μικτής εκπαίδευσης και σε προγράμματα εκπαίδευσης από απόσταση, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από σύγχρονες θεωρίες μάθησης και από την κριτική ανάλυση ερευνητικών δεδομένων. Επισημαίνουν τα κύρια χαρακτηριστικά, δυνατότητες επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, καθώς και τους περιορισμούς των σύγχρονων και αναδυόμενων τεχνολογιών ηλεκτρονικής μάθησης και αναπτύσσουν παιδαγωγικά κριτήρια της εκπαιδευτικής τους αξίας. Αξιοποιούν λογισμικά πακέτα και συστήματα τηλεκπαίδευσης (π.χ. με την Πλατφόρμα Τηλεκπαίδευσης Moodle) για την παραγωγή ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού και μαθημάτων στο διαδίκτυο Σχεδιάζουν, αναπτύσσουν και εφαρμόζουν καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα μικτής εκπαίδευσης (blended learning) ή/και εκπαίδευσης από απόσταση (distance education), στηριζόμενοι σε σύγχρονες παιδαγωγικές αρχές και μεθόδους
σχεδιασμού, εφαρμογής και αξιολόγησης. Σχεδιάζουν, να αναπτύσσουν και να αξιολογούν εκπαιδευτικό υλικό προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τα χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης από απόσταση. Εξηγούν τα πιο γνωστά συστήματα αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται στα Ανοικτά Πανεπιστήμια Τρόπος ιδασκαλίας: Εξ αποστάσεως Εκπαίδευση Προαπαιτούμενο(α) Συναπαιτούμενο(α) Μάθημα(τα): Προτεινόμενα/προαιρετικά μέρη του προγράμματος: Περιεχόμενο Μαθήματος: Κανένα Κανένα Σκοπός: Σκοπός του μαθήματος είναι να εξοικειώσει τους/ις φοιτητές/φοιτήτριες με τις βασικές έννοιες των επιστημονικών πεδίων της ηλεκτρονικής μάθησης (e-learning), των διαδικτυακών εφαρμογών στην εκπαίδευση και της εκπαίδευσης από απόσταση (distance education). Εισάγονται στις σύγχρονες αντιλήψεις, ερευνητικές τάσεις και βέλτιστες πρακτικές διδακτικής αξιοποίησης των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας που προωθούν την οικοδόμηση της γνώσης, την επικοινωνία και τη συνεργασία. Αποκτούν γνώσεις και αναπτύσσουν δεξιότητες σχετικές με τον παιδαγωγικό σχεδιασμό, οργάνωση και αξιολόγηση καινοτόμων μαθησιακών περιβαλλόντων που αξιοποιούν προηγμένες υπηρεσίες του διαδικτύου σε προγράμματα μικτής εκπαίδευσης (blended learning), και σε προγράμματα εκπαίδευσης από απόσταση (distance education). Περιγραφή: Το μάθημα διαπραγματεύεται τις σύγχρονες προσεγγίσεις για τα επιστημονικά πεδία της ηλεκτρονικής μάθησης και της μάθησης από απόσταση. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές/φοιτήτριες έρχονται σε επαφή τόσο με θεωρητικά όσο και πρακτικά ζητήματα της ηλεκτρονικής μάθησης και της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Μελετούν ολοκληρωμένα το παιδαγωγικό, κοινωνικό και τεχνολογικό πλαίσιο και τα πρότυπα εισαγωγής των σύγχρονων Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση. Εμπλέκονται σε αυθεντικά πλαίσια και καταστάσεις ηλεκτρονικής διδασκαλίας και μάθησης. Αποκτούν θεωρητικές γνώσεις και πρακτικές δεξιότητες παιδαγωγικού σχεδιασμού, υλοποίησης και αξιολόγησης εφαρμογών της ηλεκτρονικής μάθησης σε προγράμματα μικτής εκπαίδευσης και εκπαίδευσης από απόσταση. Συγκεκριμένα, στα πλαίσια του μαθήματος εξετάζονται τα ακόλουθα θέματα: ιαδίκτυο και εκπαίδευση στην Κοινωνία της Γνώσης Ιστορική εξέλιξη, μοντέλα και ορισμοί της εκπαίδευσης από απόσταση Σύγχρονες θεωρίες μάθησης και εκπαίδευση από απόσταση: Εποικοδομητισμός και η σημασία της ενεργούς μάθησης, κοινωνικός εποικοδομητισμός και η σημασία των τεχνολογικών εργαλείων υποστήριξης της επικοινωνίας και συνεργασίας
Μοντέλα ηλεκτρονικής μάθησης Καινοτόμες και αναδυόμενες τεχνολογίες και εφαρμογές (π.χ. διαδικτυακά παιχνίδια, Web 2 εφαρμογές, κινητές συσκευές, εφαρμογές κοινωνικών δικτύων) και η ένταξή τους στα διαδικτυακά περιβάλλοντα μάθησης Συστήματα συγγραφής, ανάπτυξης, και διαχείρησης διαδικτυακών περιβαλλόντων μάθησης Βασικές αρχές σχεδιασμού, ανάπτυξης και αξιολόγησης εικονικού υβριδικού μαθησιακού περιβάλλοντος Σχεδιασμός κατάλληλου μοντέλου και υλικού αξιολόγησης των εκπαιδευομένων σε διαδικτυακά περιβάλλοντα μάθησης Πολιτικές και νέες τάσεις στην ηλεκτρονική μάθηση και εκπαίδευση από απόσταση: εικονικά πανεπιστήμια, κοινότητες μάθησης και πρακτικής, κλπ. Ερευνητικά θέματα αιχμής που απασχολούν την ηλεκτρονική μάθηση και εκπαίδευση από απόσταση Απαιτούμενα Εγχειρίδια: Προτεινόμενα Εγχειρίδια: Κόκκος, Α. & Λιοναράκης, Α. (1998), Ανοικτή και Ε Αποστάσεως Εκπαίδευση Τόμος Β. Σχέσεις διδασκόντων διδασκομένων. Πάτρα: Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Κόκκος Α., Λιοναράκης Α., Ματραλής Χ. κα Παναγιωτακόπουλος Χ. (1998). Ανοικτή και Ε Αποστάσεως Εκπαίδευση Τόμος Γ. Το εκπαιδευτικό υλικ και οι νέες τεχνολογίες. Πάτρα: Ελληνικό Ανοιχτ Πανεπιστήμιο. Sangrà, A., Vlachopoulos, D., Cabrera, N., Bravo, S (2011). Towards an inclusive definition of e-learning Barcelona: elearn Center, UOC. Αβούρης, Ν., Καραγιαννίδης, Χ., & Κόμης, Β. (Eπιμ.) (2008). Συνεργατική Τεχνολογία. Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος. Alessi, S.,&Trollip S., (2005). Πολυμέσα και Εκπαίδευση. Αθήνα: Γκιούρδας. Anderson, T. (Ed.). (2008). The theory and practice of online learning (2nd ed.). Athabasca, AB: Athabasca University Press. Βοσνιάδου, Σ., Corte, E., Glaser, R., & Mandle, H. (2006) (Επιμ.). Σχεδιάζοντας περιβάλλοντα μάθησης υποστηριζόμενα από τις Σύγχρονες Τεχνολογίες. Αθήνα: Gutenberg.
Βοσνιάδου, Στ. (2006). Παιδιά, σχολεία και υπολογιστές. Προοπτικές, προβλήματα και προτάσεις για την αποτελεσματικότερη χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg. Ebersbach, A., Glaser, M., & Heigl, R. (2006). Wiki: Web Collaboration. Berlin: Springer-Verlag. Gibson, C., & Cohen, S. (Eds.) (2003). Virtual Teams That Work: Creating Conditions for Effective Virtual Teams. San Francisco. CA: Jossey-Bass/Wiley. Holmberg, Β. (2002). ΕκπαίδευσηεξΑποστάσεως - ΘεωρίακαιΕφαρμογή. Αθήνα,. ΕκδόσειςΙΩΝ. Holmberg, B. (2005). The evolution, principles and practices of distance education. Oldenburg: Bibliotheksund Informationssystem der Universität Oldenburg. ΚάραληςΘ. (2007). Εισαγωγήστηνεξ αποστάσεωςεκπαίδευση. Πάτρα: ΤΕΕΑΠΗ Πανεπιστημίου Πατρών. Keegan, D. (2001). Οι Βασικές Αρχές της Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης. Αθήνα: Εκδόσεις Μεταίχμιο. Κόμης, B. (2007). Εισαγωγή στις εκπαιδευτικές εφαρμογές της πληροφορίας και των επικοινωνιών.αθήνα: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών. Κωστούλα-Μακράκη, Ν., & Μακράκης Β. (2006). ιαπολιτισμικότητα και εκπαίδευση για ένα βιώσιμο μέλλον. Αθήνα. Lambropoulos, N. & Zaphiris, P. (2006) User-centered Design of Online Learning Communities. IGI Publishing. Λιοναράκης, Α. (Eπιμ.) (2006). Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση Στοιχεία θεωρίας και πράξης. Αθήνα: Προπομπός. Lockwood, F, & Gooley A. (Eds) (2001). Innovation in open & distance learning: successful development of online and Web-basedLearning. London: Kogan Page. McConnell, D. (2000). Implementing Computer Supported Cooperative Learning. London: Kogan Page. McVay, M. (2000). How to be a successful distance learning student: learning on the Internet, Needham heights, Mass: Pearson Custom Pub.
Moore, M. G., & Kearsley, G. (2012). Distance education: A systems view (3 rd ed.). Belmont, CA: Wadsworth. Παναγιωτακόπουλος Χρ. (2009). Από τις αριθμομηχανές στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Αθήνα: ΕκδόσειςΠατάκη. Cole, R., A., (Ed.) (2000). Issues in Web-based pedagogy: a critical primer. Westport, Conn.: Greenwood Press. Palloff. R. M., & Pratt, K. (1999). Building Learning Communities in Cyberspace. San Francisco: Jossey- Bass Publishers, 1999. Picciano, A. G. (2001). Distance learning: making connections across virtual space and time. Upper Saddle River, N.J.: Merrill Prentice Hall. Peters, O. (2004). Distance education in transition - New trends and challenges (4th ed.). Oldenburg: Bibliotheksund Informationssystem der Universität Oldenburg. Preece, J. (2000). Online communities: Designing usability, supporting sociability. NewYork: J. Wiley&Sons. Ράπτης, Α., & Ράπτη, Α. (2009). Μάθηση και ιδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας. Συνολική Προσέγγιση. Α Τόμος. Αθήνα: Αθήνα: Εκδ. Νέων Τεχνολογιών. Ράπτης, Α., & Ράπτη, Α. (2009). Μάθηση και ιδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας. Παιδαγωγικές ραστηριότητες. B Τόμος. Αθήνα: Έκδοση Αθήνα: Εκδ. Νέων Τεχνολογιών. Ρετάλης, Σ. (Eπιμ.) (2004). Οι προηγμένες τεχνολογίες ιαδικτύου στην υπηρεσία της μάθησης. Αθήνα: EκδόσειςΚαστανιώτη. Salmon, G. (2000). E-moderating : the key to teaching and learning online. London, Sterling, VA: Kogan Page. Simpson, O. (2002). Supporting Students in Online, Open and Distance Learning. London and New York: Routledge Farmer, Taylor and Francis Group.
Simonson, M., Smaldino, S.E, Albright, M., & Zvacek, S. (2011). Teaching and Learning at a Distance: Foundations of Distance Education (5 th ed.). Needham Heights, MA: Allyn & Bacon, Incorporated. Simpson, O. (2002). Supporting Students in Online, Open and Distance Learning. London and New York: Routledge Farmer, Taylor and Francis Group. Σολομωνίδου, Χ. (2006). Νέες τάσεις στην εκπαιδευτική τεχνολογία: Εποικοδομητισμός και σύγχρονα περιβάλλοντα μάθησης. Αθήνα: ΕκδόσειςΜεταίχμιο. Tait, A., & Mills, R., (Eds) (1999). The convergence of distance and conventional education: patterns of flexibility for the individual learner. London, New York: Routledge. Wenger, E., McDermott, R., &Snyder, W. M. (2002). Cultivating Communities of Practice: A Guide to Managing Knowledge. Boston: HarvardBusinessSchoolPress. Zaphiris, P. & Ang, C.H. (2009) Social Computing and Virtual Communities, Chapman & Hall. ιδακτική Μεθοδολογία: Αξιολόγηση: Εικονικές παρουσιάσεις/διαλέξεις, εργασίες, εξετάσεις, διαδικτυακές συζητήσεις (σύγχρονη & ασύγχρονη επικοινωνία) Εξετάσεις 50% Συμμετοχή&Εργασίες 50% 100% Γλώσσα ιδασκαλίας: Πρακτική Άσκηση: Ελληνική Όχι