Κλινικά η φωτοπηξία εφαρµόσθηκε για πρώτη φορά το 1946 από τον Γερµανόκαθηγητή Meyer Schwickerath, οοποίος ανέπτυξε µια συσκευή φωτοπηξίας µε λυχνία τόξουαερίου (Xenon Arc) µε την οποία προκάλεσε φωτοπηκτικές ουλές στο χοριοαµφιβληστροειδή µιας ασθενούς του γύρω απότιςρωγµέςτου αµφιβληστροειδούς που παρετήρησε, θέτονταςτις βάσεις της φωτοπηξίας.
Στα σύγχρονα Laser η κοιλότηταενόςσωλήνα Laser αποτελείται από το υλικό του Laser (αέριο, υγρόήστερεό) και περιβάλλεται από ένα καθρέπτη ολικής ανάκλασης στηµιαπλευράκαιαπόένα καθρέπτη µερικής ανάκλασης στην άλλη πλευρά. Η αλληλοεπίδραση αυτή των ατόµων εντός του σωλήνα δηµιουργείενεργειακάεπίπεδα,
το υψηλό, το ενδιάµεσο και τοβασικόεκτωνοποίωντο ενδιάµεσο µεταπίπτει σε µετασταθερόεπίπεδο, παράγοντας διηγηρµένη εκποµπήφωτονίων, δηλαδή την Laser ακτινοβολία, η οποία ευρίσκεται
µέσα στο ορατό ηλεκτροµαγνητικό φάσµα του φωτός. Τασυνηθέστερα χρησιµοποιούµενα µήκη κύµατος στη φωτοπηξία του αµφιβληστροειδούς απορρόφηση
είναι τα ιόντα αργού (µε µήκος κύµατοςεκποµπής 488 και 514,5 nano meter). Τα ιόντα κρυπτού (µε µήκος κύµατος εκποµπής (568 και 647 nm), ηροδαµίνη 6G οργανική χρωστική (570-630 nm) καιτο Neodimium Yag Laser µεµήκος κύµατοςεκποµπής 532 nm.
Στην εικόνα αυτή διακρίνουµε την απορρόφηση της Laser ακτινοβολίας από τη χρωστική µελανίνη του µελάγχρου επιθηλίου (ΜΕ) του αµφιβληστροειδούς, η οποία δηµιουργεί τη φωτοεγκαυµατική ουλή στην άµεση φωτοπηξία.
Στην εικόνα αυτή διακρίνουµε τη διάταξη ενός συστήµατος σχισµοειδούς λυχνίας την οποία χρησιµοποιούµε στην άµεση φωτοπηξία σε συσχέτιση µε τον οφθαλµό στόχο του ασθενούς και την αντίστοιχη ανάκλαση µέσω κατόπτρου της ακτινοβολίας Laser.
Η φωτοπηξία µέσω της σχισµοειδούς λυχνίας πραγµατοποιείται συνήθως µεεπίπεδούαλοεπαφήςή µε την τρικατοπτρική υαλοεπαφήςτου Goldman, αφού προηγηθεί πλήρης µυδρίασις του πάσχοντος οφθαλµού και ενστάλλαξις αναισθητικού κολλυρίου. Η φωτοπηξία είναι το αποτέλεσµα που προκαλείται από τη µεταβολή της ενέργειας του φωτός σε θερµική ενέργεια.
σεσχέσηµετην απορρόφησή του από τους οφθαλµικούς ιστούς. Οι κλινικές εφαρµογέςτων lasers στο πρόσθιο ηµιµόριο του οφθαλµού είναι
Οι ιδιότητες των Lasers (Πίναξ 13) είναι χαρακτηριστικές και επακριβώς κατευθυνόµενες µέσω της υάλου επαφής του Goldman
στις περιοχές της εφαρµογής της φωτοπηξίας του αµφιβληστροειδή και στην περιοχή της ωχράς.
Ο µηχανισµός της δράσης του (πίναξ 15) είναι φωτοεγκαυµατικός και στην ειδικότητα της οφθαλµολογίας εφαρµόζονται µε επιλογή του καταλλήλου µήκους κύµατος του κάθε υλικού
Οι κλινικές εφαρµογές των Lasers στην Οφθαλµολογία εξαρτώνται από το µήκος κύµατος του κάθε υλικούσεσχέσηµετην απορρόφησή του από τους ιστούς του οφθαλµού.
ιακρίνουµε σχηµατική αναπαράσταση εφαρµογής φωτοπηξίας στο πρόσθιο ηµιµόριο του οφθαλµού.
και στο οπίσθιο ηµιµόριο διακρίνουµε τις κλινικές εφαρµογές της φωτοπηξίας και την σχηµατική αναπαράσταση εφαρµογής φωτοπηξίας στο οπίσθιοηµιµόριοτουοφθαλµού.
Οιδιάφορεςτεχνικέςτων Laser φωτοπηξίας και οι παράµετροι της θεραπείας καθορίζονται από το είδος της βλάβης στους ιστούς που απορροφούν την ακτινοβολία. Ένα µηχάνηµα Laser αποτελείται από τα εξής τµήµατα.
Η εφαρµογή της φωτοπηξίας επιτυγχάνεται µέσω του Control Box.
Οι εφαρµοζόµενες παράµετροι της θεραπείας είναι το µέγεθος του στόχου (Size Spot) σε µικρά, χρόνος έκθεσης της βολής σε seconds (διάρκεια του φωτοεγκαύµατος), ηενέργειασε mw ανάβολή,οαριθµόςτωνβολώνκαιη επιλογή του κατάλληλου µήκους κύµατος του laser µε επικρατέστερο το Argon green Laser λόγω της χαµηλής απορροφήσεώς του από την χρωστική ξανθοφυλλίνη στην περιοχή της ωχράς. Κλασσικόπαράδειγµα Laser φωτοπηξίας αποτελεί η διαβητική αµφιβληστροειδοπάθεια.
Η θεραπεία του εστιακού οιδήµατος της ωχράς εµφανίζει την εφαρµοζόµενη τεχνικήτηςφωτοπηξίας.
ιακρίνουµε ένα εστιακό οίδηµα ωχράςδιαβητικούασθενούς.
και την ανάλογη εφαρµοσθείσα εστιακή φωτοπηξία στην περιοχή των διαρροών µε σαφή βελτίωση των διαρροών σε ένα µήνα µετά την φωτοπηξία.
Η θεραπεία του διάχυτου οιδήµατος της ωχράς εµφαίνεται στην τεχνική της ιαχύτου φωτοπηξίας της ωχράς.
Στην εικόνα αυτή διακρίνουµε ένα προχωρηµένο διάχυτο οίδηµα ωχράς σε ασθενή µε παραγωγικού τύπου (Proliferative D.R.) διαβητική αµφιβληστροειδοπάθεια.
Και την πλήρη απορρόφηση του οιδήµατος της ωχράς και των συνοδών παραγωγικών στοιχείων του αµφιβληστροειδούς και της οπτικής θηλής.