Τίτλος Μαθήματος: Ψηφιακά Μέσα Κωδικός Μαθήματος: ΘΠ0300 Διδάσκων: Ηλίας Καρασαββίδης, ikaras@uth.gr Είδος Μαθήματος: Υποχρεωτικό Εξάμηνο: 1ο Μονάδες ECTS: 6 Διαδικτυακός τόπος μαθήματος: http://elearn.ece.uth.gr Περιγραφή και σκοπός μαθήματος. Το μάθημα αποσκοπεί στη θεωρητική και πρακτική μελέτη των ψηφιακών μέσων για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Επιδιώκεται η απόκτηση γνώσεων και ανάπτυξη δεξιοτήτων που αφορούν την ψηφιακή αναπαράσταση εικόνας, ήχου και βίντεο καθώς και της επεξεργασίας τους για την υποστήριξη της διδακτικήςμαθησιακής διαδικασίας. Στόχοι: Ειδικότερα, μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτήτριες/ές θα είναι σε θέση να: κατανοούν το πως αναπαρίστανται ψηφιακά η εικόνα, ο ήχος, και το βίντεο προσδιορίζουν και να επεξηγούν τα κυριότερα στοιχεία που απαρτίζουν τη γραμματική στατικής και κινούμενης εικόνας περιγράφουν τρόπους ελέγχου της προσοχής του θεατή χρησιμοποιούν εργαλεία λογισμικού για να προσαρμόζουν φως και χρώμα να επεξεργάζονται γραφικά, ήχο και βίντεο για να δημιουργούν μια ψηφιακή σύνθεση να αναπτύσσουν μια ψηφιακή σύνθεση με μαθησιακά κριτήρια Περιεχόμενο: Σε επίπεδο θεωρίας, το μάθημα εστιάζει στην ψηφιακή αναπαράσταση δεδομένων και προσεγγίζει το ζήτημα της μάθησης με τα πολυμέσα. Αναλύονται οι θεμελιώδεις έννοιες και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα ζητήματα της ψηφιακής πολυτροπικής σύνθεσης, της μάθησης με πολυμέσα και των αρχών σχεδιασμού ψηφιακού εκπαιδευτικού περιεχομένου. Παράλληλα, εξετάζεται συστηματικά η προστιθέμενη αξία του ψηφιακού βίντεο. Παρουσιάζεται ένα παιδαγωγικό πλαίσιο αρχών σχεδιασμού ψηφιακού εκπαιδευτικού βίντεο το οποίο χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς για τη δημιουργία ψηφιακών συνθέσεων. Σε επίπεδο πρακτικής, δίνεται έμφαση στη δημιουργία ψηφιακών πολυτροπικών μηνυμάτων στην λογική των mash up/remix. Το μάθημα περιλαμβάνει την ανάπτυξη δεξιοτήτων χρήσης λογισμικών για τη σύλληψη, δημιουργία, επεξεργασία, παραγωγή και
διανομή ψηφιογραφικών γραφικών, ψηφιακού ήχου και ψηφιακού βίντεο. Για κάθε τύπο ψηφιακών μέσων οι φοιτητές εισάγονται σε μια αντιπροσωπευτική ροή εργασίας με έμφαση στην κατανόηση των βασικών αρχών που διέπουν τη διαδικασία παραγωγής και επεξεργασίας ψηφιακού περιεχομένου για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Αξιολόγηση: Η αξιολόγηση του μαθήματος περιλαμβάνει: (α) γραπτή εξέταση στο τέλος του εξαμήνου (40%), (β) ψηφιακό εκπαιδευτικό βίντεο (40%) και (γ) ενδιάμεσες εργασίες & ασκήσεις (20%). Το ψηφιακό εκπαιδευτικό βίντεο είναι το κύριο παραδοτέο του μαθήματος και είναι υποχρεωτικό. Διδακτική Μεθοδολογία: Το μάθημα αξιοποιεί διάφορες διδακτικές μεθόδους όπως: (α) διαλέξεις (παρουσίαση εννοιών, προβολή και ανάλυση στατικών και κινούμενων εικόνων, παραδείγματα, εφαρμογές), (β) συζητήσεις και ασκήσεις σε μικρές ομάδες και (γ) βιντεοδιαλέξεις & βιντεο διδασκαλίες. Αναλυτικό Περίγραμμα Μαθήματος #1. Ψηφιακά Μέσα: Θεμελιώδεις Έννοιες Ψηφιακή Επανάσταση, ψηφιακό περιεχόμενο, Κειμενικά τοπία, Πολυτροπικά Κείμενα, Γραπτός Λόγος vs. Εικόνα, Τρόποι και Νοηματοδότηση, Ψηφιακό Βίντεο, Remix Culture, DYI, Proams, Machinima, Screencasts, MOOCs Hull, G. A. & Nelson, M. E. (2005). Locating the Semiotic Power of Multimodality. Written Communication, 22(2), 224 261. Kress, G. (2003). Literacy in the New Media Age. London: Routledge. Kress, G. & Van Leeuven, T. (2006). Reading Images. The Grammar of Visual Design, 2nd ed. London: Routledge. Ranker, J. (2008). Composing Across Multiple Media: A Case Study of Digital Video Production in a Fifth Grade Classroom. Written Communication, 25(2), 196 234. Jewitt, C. & Oyama, R. (2001). Visual meaning: a social semiotic approach. In T. van Leeuwen & C. Jewitt (Eds). Handbook of visual analysis (pp. 134 156). London: Sage. Κοκώνης, Μ. Πασχαλίδης, Γ. & Μπαντιμαρούδης, Φ. (2010). (επιμέλεια). Ψηφιακά μέσα. Ο πολιτισμός του ήχου και του θεάματος. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική. #2. Ψηφιακή Εικόνα
αναλογικό vs. ψηφιακό σήμα, ψηφιοποίηση αναλογικού σήματος, ανθρώπινη όραση, θεωρία χρώματος, χρωματικά μοντέλα (RGB, CMYK, HSL, HSV), εικονοστοιχεία, ανάλυση εικόνας, βάθος χρώματος, είδη ψηφιακής εικόνας, ψηφιογραφική εικόνα, διανυσματική εικόνα, φορμά, συμπίεση Παπαμάρκος, Ν. (2013). Ψηφιακή Επεξεργασία και Ανάλυση Εικόνας. Αθήνα: Εκδόσεις συγγραφέα. Πήτας, Ι. (2010). Ψηφιακή επεξεργασία εικόνας. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις συγγραφέα. Ξυλωμένος, Γ.Β. & Πολύζος, Γ.Κ. (2009). Τεχνολογία πολυμέσων και πολυμεσικές επικοινωνίες. Αθήνα: Κλειδάριθμος. #3. Ψηφιακό Βίντεο αναλογικό βίντεο, απεικόνιση αναλογικού βίντεο, πρότυπα αναλογικού βίντεο, ψηφιοποίηση αναλογικού βίντεο, ψηφιακό βίντεο, ρυθμός πλαισίων, μέγεθος πλαισίων, βάθος χρώματος, χωρική δειγματοληψία, χρονική δειγματοληψία, ρυθμός μετάδοσης, υποδειγματοληψία χρώματος, χρωματικό μοντέλο YCbCr, πρότυπα ψηφιακού βίντεο, φορμά, συμπίεση Ξυλωμένος, Γ.Β. & Πολύζος, Γ.Κ. (2009). Τεχνολογία πολυμέσων και πολυμεσικές επικοινωνίες. Αθήνα: Κλειδάριθμος. Poynton, C. (2003). Digital Video and HDTV Algorithms and Interfaces. San Franisco: Morgan Kaufmann. Richardson, I.E.G. (2003). H.264 and MPEG 4 Video Compression Video Coding for Nextgeneration Multimedia. John Wiley & Sons. #4. Ψηφιακός Ήχος αναλογικός ήχος, ανθρώπινη ακοή, ψηφιοποίηση ήχου, δειγματοληψία, κβάντωση, κωδικοποίηση, μέθοδοι κωδικοποίησης, φορμά, συμπίεση Bosi, M., & Goldberg, R. E. (2003). Introduction to digital audio coding and standards. Springer. Watkinson, J. (2002). An introduction to digital audio. Taylor & Francis.
#5. Γραμματική Στατικής & Κινούμενης Εικόνας #1 απόσταση, Τύποι Πλάνων (πάρα Πολύ Γενικό, Γενικό, Μεσαίο, Κοντινό, Πολύ Κοντινό, Υποκειμενικό, Πάνω από τον Ώμο), Γωνία (Οριζόντια Γωνία, Κάθετη Γωνία), Εστίαση Block, B. (2008). The visual story: creating the visual structure of film, tv, and digital media (2nd ed). Oxfort, UK: Focal Press. Κοκώνης, Μ. Πασχαλίδης, Γ. & Μπαντιμαρούδης, Φ. (2010). (επιμέλεια). Ψηφιακά μέσα. Ο πολιτισμός του ήχου και του θεάματος. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική. Thomson, R. & Bowen, C. (2009). Grammar of the shot (2nd ed). Oxford, UK: Focal Press. #6. Γραμματική Στατικής & Κινούμενης Εικόνας #2 θέση, Βάθος Πεδίου, Φωτεινότητα, Χρωματικότητα, Χρωματική Διόρθωση, Σημειολογία του Χρώματος, Μοντάζ, Διαδοχή Πλάνων, Τύποι Αλλαγής Πλάνων, Σημειολογία Αλλαγής Πλάνων, Νόημα Πλάνων, Ήχος, Σύνθεση Bellantoni, P. (2005). If it's purple, someone's gonna die: The power of color in visual storytelling. Oxford, UK: Focal Press. Dancyger, K. (2011). The technique of film and video editing (5th ed). Amsterdam: Elsevier. Gunther Kress, G. & Van Leeuwen, T. (2002). Colour as a semiotic mode: notes for a grammar of colour. Visual Communication, vol. 1(3) 343 368. Misek, R. (2010). Chromatic cinema: a history of screen color. John Wiley. Thomson, R. & Bowen, C. (2009). Grammar of the edit (2nd ed). Oxford, UK: Focal Press. #7. Αλλαγή Φωτεινότητας & Χρωματικότητας #1 Χρήση Scopes για έλεγχο φωτεινότητας και χρωματικότητας (Histogram, Waveform, RGB Parade, Vectorscope), πρωτογενής χρωματική διόρθωση, προσαρμογή τονικότητας (RGB Curves, Color Balance, Hue/Saturation/Value, Hue Correct), ρύθμιση χρωμάτων (RGB Curves, Color Balance, Hue Correct)
Hullfish, S. (2008). The art and technique of digital color correction. Oxford, UK: Focal Press. van Hurkman, A. (2011). Color Correction Handbook: Professional Techniques for Video and Cinema. Berkeley, CA: Peachpit Press. #8. Αλλαγή Φωτεινότητας & Χρωματικότητας #2 Δευτερογενής χρωματική διόρθωση, μάσκες, αυτόματη δημιουργία μάσκας, χειροκίνητη δημιουργία μάσκας, προσαρμογή τονικότητας και χρωματικότητας με τη χρήση μάσκας Hullfish, S. (2008). The art and technique of digital color correction. Oxford, UK: Focal Press. van Hurkman, A. (2011). Color Correction Handbook: Professional Techniques for Video and Cinema. Berkeley, CA: Peachpit Press. #9. Tracking, Keying, & Compositing [VFX] Ανίχνευση κίνησης (2D tracking) (μάσκες, σταθεροποίηση εικόνας), μετατροπή χρώματος σε διαφάνεια (greenscreen/bluescreen keying), ψηφιακή σύνθεση (2 εικόνων με διαφάνεια, 3D μοντέλων σε στατική εικόνα και βίντεο) Brinkman, R. (2008). The art and science of digital compositing: techniques for visual effects, animation, and motion graphics (2 nd ed). Burlington, MA: Morgan Kaufmann. Wickes, R.D. (2009). Foundation Blender compositing. Berkeley, CA: Apress. Wright, S. (2010). Digital Compositing for Film and Video (3 rd ed). Oxford, UK: Focal Press. #10. Πολυμέσα & Μάθηση πολυμέσα, γνωστική θεωρία μάθησης με τα πολυμέσα, αρχές μάθησης με τα πολυμέσα Mayer, R. E. (2008). Applying the Science of Learning: Evidence Based Principles for the Design of Multimedia Instruction. American Psychologist, 63(8), 760 769. Mayer, R. (2009). Multimedia learning (2 nd edition). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Clark, R. C., & Mayer, R. E. (2011). E learning and the science of instruction: Proven guidelines for consumers and designers of multimedia learning. John Wiley & Sons. #11. Ψηφιακό Βίντεο & Μάθηση ψηφιακό βίντεο & μάθηση, προστιθέμενη μαθησιακά αξία βίντεο, μοντέλο Kumi (28 τρόποι υποστήριξης της μάθησης), μοντέλο Schwartz et al (είδη μάθησης) Koumi, J. (2006). Designing Video & Multimedia for Open & Flexible Learning. London: Routledge. Goldman, R., Pea, R. Barron, B. & Derry, S.J. (2007). (Eds.), Video Research in the Learning Sciences. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. #12. Παιδαγωγικό Σενάριο Οθόνης Παιδαγωγικό Πλαίσιο Για Τον Σχεδιασμό Εκπαιδευτικού Βίντεο (Κοινό, Μαθησιακό Πλαίσιο, Σκοποί/Στόχοι), Σενάριο Οθόνης, Παιδαγωγική Δομή Σεναρίου Οθόνης (προσέλκυση Προσοχής, Ένδειξη Συνέχειας, Παιδαγωγική Δόμηση, Επανάληψη, Σύνδεση) Koumi, J. (2006). Designing Video & Multimedia for Open & Flexible Learning. London: Routledge. Mayer, R. E. (2008). Applying the Science of Learning: Evidence Based Principles for the Design of Multimedia Instruction. American Psychologist, 63(8), 760 769. #13. Σύνθεση Επεκτάσεις Σημείωση: Το περιεχόμενο του μαθήματος και η σειρά παρουσίασής του είναι ενδεικτική. Ο διδάσκων ενδέχεται να τροποποιήσει μερικώς το περιεχόμενο του μαθήματος ανάλογα με τον αριθμό των εγγεγραμμένων φοιτητών και τις τρέχουσες ανάγκες.