Πρότυπος οπλισµός σκυροδέµατος: χαλύβδινες ίνες ανακυκλωµένες από µεταχειρισµένα ελαστικά οχηµάτων

Πρότυπος οπλισµός σκυροδέµατος: χαλύβδινες ίνες ανακυκλωµένες από µεταχειρισµένα ελαστικά οχηµάτων Κ. Νεοκλέους Μεταδιδακτορικός Ερευνητής Κ. Πηλακούτας Reader H. Tlemat Υποψήφιος ιδάκτορας Centre or Cement & Concrete, Department o Civil & Structural Engineering, The University o Sheield, UK Λέξεις κλειδιά: ανακύκλωση ελαστικών οχηµάτων, ινοπλισµένο σκυρόδεµα, χαλύβδινες ίνες ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Η εκτενής ανακύκλωση µεταχειρισµένων ελαστικών των οχηµάτων απαιτεί την δηµιουργία νέων αγορών και προϊόντων τα οποία θα χρησιµοποιούν τον ανακυκλωµένο χάλυβα. Αυτός λαµβάνεται µε την µορφή ινών και προς το παρόν παραµένει αχρησιµοποίητος. Υπολογίζεται ότι η χρήση των ινών ως οπλισµός σκυροδέµατος, µπορεί να αποτελέσει πιθανή λύση σε αυτό το πρόβληµα. Μια τέτοια χρήση αυτών των ινών απαιτεί την διεξοδική εξέταση αυτών και του ινοπλισµένου σκυροδέµατος. Η παρούσα εργασία εξετάζει τα χαρακτηριστικά των ινών, την δηµιουργία κατάλληλων µιγµάτων και την εξέταση της αντοχής θλίψης και αντοχής σε παραµόρφωση του ινοπλισµένου σκυροδέµατος. Επίσης εξετάζεται η φιλοσοφία υφιστάµενων προσχεδίων οδηγιών σχεδιασµού για ινοπλισµένο σκυρόδεµα. 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Τα µεταχειρισµένα ελαστικά των οχηµάτων, προς το παρόν διαχειρίζονται µε διάφορους τρόπους, όπως µε απόρριψη σε χωµατερές, καύση για ανάκτηση ενέργειας, χρήση σε διάφορες κατασκευές, και τέλος µε ανακύκλωση για ανάκτηση υλικών (UTWG, 2001). Όµως, συγκεκριµένες περιβαλλοντολογικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) περιορίζουν τους τρόπους διαχείρισης των µεταχειρισµένων ελαστικών. Συγκεκριµένα, το Συµβούλιο της ΕΕ έχει απαγορέψει µε σχετική οδηγία (L-182, 1999) την ταφή των ελαστικών σε χωµατερές (από τον Ιούλιο του 2003) και των υποπροϊόντων των ελαστικών (από το 2006). Επίσης, η εφαρµογή της οδηγίας της ΕΕ για την αποτέφρωση των αποβλήτων (L-332, 2000) αναµένεται ότι θα περιορίσει, έστω και βραχυπρόθεσµα, την καύση των ελαστικών για ανάκτηση ενέργειας. Υπολογίζεται ότι σε λίγα χρόνια η ανακύκλωση θα είναι ο µόνος τρόπος διαχείρισης των ελαστικών που θα είναι περιβαλλοντολογικά βιώσιµος. Εκτός από την αναγόµωση των ελαστικών, υπάρχουν και άλλες µέθοδοι ανακύκλωσης των ελαστικών (όπως η µέθοδος τεµαχίσµατος και η µέθοδος πυρόλυσης), οι οποίες είναι επίσης φιλικές προς το περιβάλλον. Με την µέθοδο τεµαχίσµατος των ελαστικών (tyre shredding), ο χάλυβας αφαιρείται µηχανικά από το ελαστικό (το οποίο λαµβάνεται στην µορφή κόκκων), ενώ µε την µέθοδο πυρόλυσης (pyrolysis o tyres), τα ελαστικά αποσυντίθενται µε την χρήση θερµότητας σε υδρογονάνθρακες, άνθρακα και χάλυβα (UTWG, 2001). Όπως φαίνεται και στην εικόνα 1, ο ανακυκλωµένος χάλυβας, γενικά, λαµβάνεται σε µορφή ινών, οι οποίες µπορούν να

χρησιµοποιηθούν ως πρώτη ύλη σε κλίβανους παραγωγής χάλυβα. Όµως, η πλειοψηφία αυτών των ινών δεν χρησιµοποιείται και συνήθως απορρίπτεται στις χωµατερές. Το πρόβληµα του αχρησιµοποίητου ανακυκλωµένου χάλυβα αναµένεται να χειροτερέψει µε την εφαρµογή της Ευρωπαϊκής οδηγίας το 2008 για τα οχήµατα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (L-269, 2000), εφόσον θα αυξηθεί ο αριθµός των µεταχειρισµένων ελαστικών που θεωρητικά θα ανακυκλώνονται ετησίως. Είναι εποµένως φανερό, ότι οι υπάρχουσες συνθήκες επιβάλλουν τη δηµιουργία νέων προϊόντων ή αγορών που θα καταναλώνουν τις ανακυκλωµένες χαλύβδινες ίνες (ΑΧΙ) για να διευκολυνθεί η πλήρης εφαρµογή των πιο πάνω περιβαλλοντολογικών οδηγιών. Εικόνα 1-A. «Τεµαχισµένες» χαλύβδινες ίνες Εικόνα 1-Β «Πυρολυµένες» χαλύβδινες ίνες Η χρήση των ΑΧΙ ως οπλισµός σκυροδέµατος είναι µια πιθανή λύση σε αυτό το πρόβληµα (Pilakoutas & Strube, 2001). Σήµερα υπάρχουν αρκετά παραδείγµατα κατασκευαστικών έργων (εικόνα 2) όπου συνηθισµένες χαλύβδινες ίνες υποκατέστησαν µε επιτυχία τον συµβατικό οπλισµό σκυροδέµατος, όπως πλάκες εδάφους (slabs-on-grade), προκατασκευασµένα στοιχεία σκυροδέµατος και εκτοξευόµενο σκυρόδεµα. Το πρωταρχικό πρόβληµα που έχουν οι ΑΧΙ, όπως και οι συνηθισµένες χαλύβδινες ίνες, είναι ότι τείνουν να συµµαζεύονται και να δηµιουργούν µπάλες όταν αναµιγνύονται µε τα άλλα συστατικά του σκυροδέµατος, έτσι ώστε να µειώνεται η εργασιµότητα του µίγµατος. Επίσης, οι ΑΧΙ έχουν ακανόνιστες διαστάσεις και, όταν λαµβάνονται από την µέθοδο τεµαχίσµατος, περιέχουν κόκκους ελαστικού πάνω στην επιφάνεια τους (εικόνα 1- Α). Εποµένως, οι ίνες χρειάζονται περαιτέρω επεξεργασία για να χρησιµοποιηθούν αποτελεσµατικά στο σκυρόδεµα. Εικόνα 2. Παραδείγµατα σκυροδέµατος που είναι οπλισµένο µε χαλύβδινες ίνες

Πειραµατική εργασία στο πανεπιστήµιο του Sheield έχει επιδείξει ότι οι ΑΧΙ µπορούν να χρησιµοποιηθούν µε επιτυχία για την δηµιουργία προϊόντων ινοπλισµένου σκυροδέµατος. Το πανεπιστήµιο έχει κάνει αίτηση για απόκτηση διπλώµατος ευρεσιτεχνίας (BPA, 2001). Όµως, για να επιτευχθεί η εκτενής χρήση των ΑΧΙ στην οικοδοµική βιοµηχανία, απαιτείται ο καθορισµός των κρισίµων χαρακτηριστικών των ινών (material characterisation) και η βελτιστοποίηση της σύνθεσης του ινοπλισµένου σκυροδέµατος, η εξέταση της µηχανικής συµπεριφοράς ινοπλισµένων στοιχείων σκυροδέµατος και η δηµιουργία κατάλληλων οδηγιών σχεδιασµού. Η εργασία αυτή, παρουσιάζει το ερευνητικό πρόγραµµα που διεξάγεται στο πανεπιστήµιο του Sheield, το οποίο αποσκοπεί στην διεξοδική µελέτη της χρήσης των ΑΧΙ ως οπλισµός σκυροδέµατος. Αρχικά παρουσιάζεται ο χαρακτηρισµός των ινών και η ανάπτυξη κατάλληλων µιγµάτων ινοπλισµένου σκυροδέµατος. Ακολούθως εξετάζεται κατά πόσο οι υπάρχουσες οδηγίες σχεδιασµού, οι οποίες αναπτύχθηκαν για σκυρόδεµα οπλισµένο µε συµβατικές χαλύβδινες ίνες, µπορούν να χρησιµοποιηθούν και για το σχεδιασµό σκυροδέµατος οπλισµένο µε ΑΧΙ. 2 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΙΝΩΝ Στα αρχικό στάδιο της έρευνας τέθηκαν σε χαρακτηρισµό «τεµαχισµένες» ίνες (ΤΑΧΙ) και «πυρολυµένες» ίνες (ΠΑΧΙ). Οι ΤΑΧΙ λήφθηκαν από την µέθοδο τεµαχισµού των ελαστικών (εικόνα 1-Α) και οι ΠΑΧΙ (εικόνα 1-Β), λήφθηκαν από την µέθοδο πυρόλυσης χρησιµοποιώντας µικροκύµατα, (ΑMΑΤ, 2003). Όπως φαίνεται και στην εικόνα 1, οι ΠΑΧΙ είχαν πιο κανονικές διαστάσεις και µεγαλύτερη διάµετρο από τις τεµαχισµένες ίνες, οι οποίες είχαν ελαστικούς κόκκους προσκολληµένους πάνω στην επιφάνεια τους. Πρότυπες δοκιµές εξόλκευσης διεξάχθηκαν µε σκοπό τον χαρακτηρισµό των ινών. Σε αυτές εξετάστηκε η τάση συνάφειας µεταξύ των ινών και του σκυροδέµατος. Πρέπει να τονιστεί ότι οι δοκιµές εξόλκευσης των ινών έχουν προβλήµατα ακριβείας όσο αφορά τη µέτρηση της εξόλκευσης, εφόσον οι τιµές των φορτίων καταπόνησης και των µετατοπίσεων είναι σχετικά χαµηλές. Επίσης, εκτός από την τιµή ολίσθησης της ίνας, οι µετρήσεις περιέχουν και την τιµή επιµήκυνσης της ίνας. Έτσι όταν υπάρχει ολίσθηση των σφικτήρων ή εάν δεν είναι γνωστή η ακαµψία της ίνας, η εξακρίβωση της ολίσθησης δεν είναι εύκολη. Για αυτό το λόγο η εξέταση έγινε µε δοκιµές διπλής εξόλκευσης (εικόνα 3) καθώς αυτή η µέθοδος απαλείφει αυτά τα προβλήµατα. Εικόνα 3. οκιµή διπλής εξόλκευσης των ΑΧΙ Οι δοκιµές έδειξαν ότι ο τύπος αστοχίας των ινών εξαρτάται από το µήκος αγκυρώσεως των ινών. Παρατηρήθηκε ότι, όταν το µήκος των ινών είναι µικρότερο από 20mm για τις ΤΑΧΙ και 50mm

για τις ΠΑΧΙ, η ολίσθηση των ινών προηγείται της θραύσης. Τα αποτελέσµατα επίσης έδειξαν ότι η συµπεριφορά των ΠΑΧΙ µπορεί να βελτιωθεί µε την προσθήκη εξογκωµάτων στα άκρα των ινών. 3 ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΙΓΜΑΤΩΝ ΙΝΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΡΟ ΕΜΑΤΟΣ Η πειραµατική εργασία που έγινε για την ανάπτυξη κατάλληλων µιγµάτων ινοπλισµένου σκυροδέµατος συµπεριλάµβανε την βελτιστοποίηση της ποσότητας των ινών που περιέχει το κάθε µίγµα, την ανάπτυξη κατάλληλων διαδικασιών ανάµιξης των υλικών και την εξέταση της αντοχής θλίψης ( c ) και της αντοχής σε παραµόρφωση ( l ) του ινοπλισµένου σκυροδέµατος. Στις δοκιµές εξετάστηκαν, ξεχωριστά για τον κάθε τύπο ίνας, τα ακόλουθα µίγµατα ινοπλισµένου σκυροδέµατος. - OPC40 µε αδρανή 10mm και τσιµέντο τύπου κανονικό πόρτλαντ. Το µίγµα στόχευε σε αντοχή θλίψης (κύβου) 40 MPa. - OPC50 µε αδρανή 10mm και 20mm (κλάσµα 0,5) και τσιµέντο τύπου κανονικό πόρτλαντ µε στοχευόµενη αντοχή θλίψης (κύβου) 50 MPa. - SPFA40/30 µε αδρανή 10 mm και 30% ιπτάµενη τέφρα superpoz και τσιµέντο τύπου κανονικό πόρτλαντ. Το µίγµα στόχευε σε αντοχή θλίψης (κύβου) 40 MPa. - SPFA 120/20/10 µε αδρανή 10mm και 20mm (κλάσµα 0,5), τσιµέντο τύπου κανονικό πόρτλαντ, 20% ιπτάµενη τέφρα και 10% microsilica. Το µίγµα στόχευε σε αντοχή θλίψης (κύβου) 120 MPa. Το πρωταρχικό κριτήριο για την ανάπτυξη των µιγµάτων ήταν η διατήρηση της κάθισης του νωπού σκυροδέµατος πάνω από 50mm χωρίς να δηµιουργείται συµµάζεµα των ινών (εικόνα 4). Οι δοκιµές έδειξαν ότι η χρήση των ΑΧΙ στο σκυρόδεµα γενικώς µειώνει την εργασιµότητα του µίγµατος λόγω της εσωτερικής τριβής που δηµιουργείται µεταξύ ινών και αδρανών, αναµεταξύ των ινών, και µεταξύ ινών και τσιµεντοκονιάµατος. Η προσθήκη υπερευστοποιητή στο µίγµα ήταν απαραίτητη για τη βελτίωση της εργασιµότητας. Επίσης, παρατηρήθηκε ότι τα µίγµατα που περιείχαν ΠΑΧΙ είχαν την καλύτερη εργασιµότητα επειδή αυτές οι ίνες είχαν πιο κανονικές διαστάσεις από τις ΤΑΧΙ. Στην περίπτωση των µιγµάτων που περιείχαν ΤΑΧΙ, τα αποτελέσµατα έδειξαν ότι το κοσκίνισµα των ινών βελτιώνει σε µεγάλο βαθµό την εργασιµότητα του νωπού σκυροδέµατος, εφόσον αφαιρούνται οι ελαστικοί κόκκοι και οι ίνες µε µεγαλύτερη διάµετρο και µήκος. Εικόνα 4. Μέτρηση της κάθισης του νωπού σκυροδέµατος (ΠΑΧΙ) Εικόνα 5. Επίδραση λόγου ινών/τσιµέντου στην αύξηση της αντοχής θλίψης (µίγµα OPC40)

Τα αποτελέσµατα των δοκιµών, οι οποίες έγιναν για την c του ινοπλισµένου σκυροδέµατος, έδειξαν ότι η προσθήκη των ΑΧΙ στο σκυρόδεµα επιδρά ευεργετικά πάνω στην c (εικόνα 5). Όµως παρατηρείται ότι η αντοχή αυξάνεται ως ένα ορισµένο ποσοστό περιεκτικότητας ΑΧΙ, πέρα του οποίου η αντοχή µειώνεται λόγω του εγκλωβισµένου αέρα που περιέχει το ινοπλισµένο σκυρόδεµα. Τονίζεται επίσης ότι το κοσκίνισµα των TAXI αυξάνει περαιτέρω την c του σκυροδέµατος. Η αντοχή σε παραµόρφωση του ινοπλισµένου σκυροδέµατος εξετάστηκε µε δοκιµές πρισµάτων (εικόνα 6) όπως ορίζουν οι Αµερικάνικοι (ASTM, 1995) και Ιαπωνικοί (JSCE-SF4, 1994) κανονισµοί. Οι δοκιµές έδειξαν ότι η αύξηση του ποσοστού περιεκτικότητας των ΑΧΙ στο σκυρόδεµα αυξάνει την µέγιστη και την παραµένουσα l του ινοπλισµένου σκυροδέµατος. Επίσης, όπως φαίνεται και στην εικόνα 7, τα πρίσµατα που περιείχαν ΠΑΧΙ είχαν καλύτερη l από αυτά που ήταν οπλισµένα µε ΤΑΧΙ. Αυτό συµβαίνει λόγω της ιδιαιτερότητας της γεωµετρίας και της επιφάνειας των ΠΑΧΙ, η οποία γενικώς προκαλεί αύξηση της τριβής µεταξύ των ινών και του τσιµεντοκονιάµατος, και η οποία στην συνέχεια βελτιώνει την τάση συνάφειας µεταξύ των ινών και του σκυροδέµατος. Επίσης, υπολογίζεται ότι τα πρίσµατα µε ΤΑΧΙ έχουν χαµηλότερη l γιατί οι ίνες χάνουν µέρος της εφελκυστικής αντοχής τους κατά την διάρκεια του τεµαχίσµατος. Εικόνα 6. οκιµές πρισµάτων για την εξέταση της αντοχής σε παραµόρφωση Εικόνα 7. Επίδραση του τύπου ΑΧΙ στην αντοχή παραµόρφωσης 4 Ο ΗΓΙΕΣ ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΥ Η έρευνα συµπεριλάµβανε την εξέταση των δύο προσχεδίων οδηγιών που δηµοσιεύτηκαν από την RILEM για το σχεδιασµό σκυροδέµατος που είναι οπλισµένο µε συνηθισµένες χαλύβδινες ίνες. Το πρώτο προσχέδιο οδηγίας σχεδιασµού είναι βασισµένο στον Ευρωκώδικα 2 και µπορεί να χρησιµοποιηθεί και για το σχεδιασµό στοιχείων ινοπλισµένου σκυροδέµατος που είναι επιπρόσθετα οπλισµένα µε συνήθεις ράβδους χάλυβα (Rilem, 2000). Ο σχεδιασµός των στοιχείων γίνεται λαµβάνοντας υπόψη την εφελκυστική αντοχή του σκυροδέµατος και εποµένως, εκτός από την εκτίµηση της c του ινοπλισµένου σκυροδέµατος, η εφαρµογή αυτού του προσχεδίου απαιτεί και την εκτίµηση της l του σκυροδέµατος. Πρέπει να τονιστεί ότι, για την εκτίµηση της l, χρησιµοποιείται διάταξη φορτίου καταπόνησης σε τρία σηµεία (three-point loading arrangement), η οποία υπερεκτιµά την αντοχή. Θεωρείται πιο σωστό όπως η εκτίµηση της l γίνεται µε διάταξη φορτίου καταπόνησης σε τέσσερα σηµεία (third-point loading arrangement), όπως προνοούν οι Αµερικάνικοι και Ιαπωνικοί κανονισµοί. Αυτό θα απαιτούσε την αλλαγή των µοντέλων που χρησιµοποιούνται για τον υπολογισµό της εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέµατος.

Το προσχέδιο χρησιµοποιεί την κλασική µέθοδο σχεδιασµού τάσης-παραµόρφωσης. Εποµένως, ο σχεδιασµός για κάµψη γίνεται στην βάση ενός απλουστευµένου διαγράµµατος τάσης και παραµόρφωσης (εικόνα 8) και γίνεται έλεγχος για δύο τύπους αστοχίας α) αστοχία των ινών στην ζώνη εφελκυσµού και β) ψαθυρή αστοχία του σκυροδέµατος στην θλιβόµενη ζώνη. Εικόνα 8. ιάγραµµα παραµόρφωσης και τάσης για διατοµές ινοπλισµένου σκυροδέµατος Ο σχεδιασµός για διάτµηση γίνεται βάσει των γνωστών µοντέλων του Ευρωκώδικα 2, λαµβάνοντας υπόψη και την διατµητική αντοχή των ινών, V d, (εξίσωση 1). Πρέπει να τονιστεί ότι η συγκεκριµένη µέθοδος σχεδιασµού δεν µπορεί να χρησιµοποιηθεί για στοιχεία σκυροδέµατος που είναι οπλισµένα µονάχα µε ίνες (Rilem, 2000). V d όπου: = k k τ b d (N) (1) 1 d w h h k = 1+ n 1.5 b w d (2) b b w 3bw n = 3 και n h h (3) (1600 d) k 1 = 1 (d σε mm) 1000 (4) τ d = 0.12 eqk,3 (N/mm 2 ) (5) k = συντελεστής για την διατµητική αντοχή των φλαντζών (για διατοµές T). h = ύψος των φλαντζών (mm). b = πλάτος των φλαντζών (mm). b w = πλάτος του κορµού (mm). = αύξηση της αντοχής σε διάτµηση λόγω της προσθήκης των ινών (τιµή σχεδιασµού) τ d

Το δεύτερο προσχέδιο οδηγίας σχεδιασµού (Rilem, 2002) που εξετάστηκε είναι βασισµένο στη θεωρία της µηχανικής θραύσεως (racture mechanics). Ο σχεδιασµός γίνεται χρησιµοποιώντας τη σχέση τάσης-ρηγµάτωσης (stress-crack opening relationship). Όπως και στο πρώτο προσχέδιο, τα µοντέλα σχεδιασµού λαµβάνουν υπόψη και την εφελκυστική αντοχή του ινοπλισµένου σκυροδέµατος. Πρέπει να τονιστεί ότι αυτή η µέθοδος σχεδιασµού δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η τεκµηρίωσης όλων των µοντέλων σχεδιασµού. Εποµένως, η χρήση αυτού του προσχεδίου δεν συνιστάται. 5 ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Στην παρούσα εργασία εξετάστηκαν οι µηχανικές ιδιότητες σκυροδέµατος που είναι οπλισµένο µε χαλύβδινες ίνες ανακυκλωµένες από µεταχειρισµένα ελαστικά οχηµάτων. Η έρευνα συµπεριλάµβανε το χαρακτηρισµό δύο τύπων ανακυκλωµένων ινών, καθώς και την εξέταση της φιλοσοφίας σχεδιασµού υφιστάµενων οδηγιών για σκυρόδεµα οπλισµένο µε συνηθισµένες χαλύβδινες ίνες. Τα αποτελέσµατα της πειραµατικής έρευνας έδειξαν ότι η προσθήκη των ανακυκλωµένων ινών, αν και µειώνει την εργασιµότητα του νωπού σκυροδέµατος, γενικώς αυξάνει την αντοχή θλίψης και την αντοχή σε παραµόρφωσης του σκυροδέµατος. Παρατηρήθηκε ότι η προσθήκη των «πυρολυµένων» ινών στο σκυρόδεµα βελτιώνει της µηχανικές ιδιότητες του ινοπλισµένου σκυροδέµατος περισσότερο από ότι η προσθήκη των «τεµαχισµένων» ινών. Στην περίπτωση των «τεµαχισµένων» ινών, παρατηρήθηκε ότι το κοσκίνισµα των ινών βελτιώνει την εργασιµότητα του µίγµατος και αυξάνει την αντοχή του σκυροδέµατος. Είναι λοιπόν φανερό ότι, για να προωθηθεί η χρήση αυτών των ινών, είναι αναγκαία η δηµιουργία βιοµηχανοποιηµένων µεθόδων που θα επεξεργάζονται τις ίνες και θα αφαιρούν τις ξένες ουσίες που περιέχουν, όπως τους ελαστικούς κόκκους. Επίσης, τα αποτελέσµατα των δοκιµών εξόλκευσης καθόρισαν το µέγιστο µήκος των ινών που πρέπει να έχουν οι ίνες για να επιτευχθεί αστοχία λόγω ολίσθησης των ινών. Επίσης πρέπει να τονιστεί ότι η δοκιµή διπλής εξόλκευσης των ινών είναι πιο ακριβής από την συνηθισµένη δοκιµή εξόλκευσης. Τα υφιστάµενα προσχέδια οδηγιών σχεδιασµού για στοιχεία ινοπλισµένου σκυροδέµατος µε συνηθισµένες ίνες µπορούν να χρησιµοποιηθούν, µε λίγες µετατροπές, για το σχεδιασµό σκυροδέµατος που είναι οπλισµένο µε ανακυκλωµένες χαλύβδινες ίνες. Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι η χρήση των ανακυκλωµένων ινών ως οπλισµός σκυροδέµατος είναι επωφελής. Τονίζεται όµως ότι πρέπει να εξεταστεί και η µηχανική συµπεριφορά στοιχείων ινοπλισµένου σκυροδέµατος που περιέχουν και συµβατικό οπλισµό σκυροδέµατος. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Οι συγγραφείς ευχαριστούν το πρόγραµµα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Βελτίωση του ερευνητικού ανθρώπινου δυναµικού και της κοινωνικο-οικονοµικής βάσης δεδοµένων για την παροχή µεταδιδακτορικής υποτροφίας Μαρία Κιουρί µε αριθµό συµβολαίου HPMF-CT-2002-01825. Επίσης, ευχαριστούν το υπουργείο εµπορίου και βιοµηχανίας (Department o Trade and Industry) του Ηνωµένου Βασιλείου για την επιχορήγηση της πειραµατικής εργασίας.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ AMAT, 2003, Advanced molecular agitation technology, Published οn internet site: www.amatltd.com. ASTM, 1995. C1018-94b standard test method or lexural toughness and irst-crack strength o ibre-reinorced concrete (using beam with third point loading), American society o testing and materials, ASTM annual book o standards, Philadelphia USA: 509 516. BPA, 2001. Thin Wire Reinorcement or Concrete, British Patent Application No 0130852.7 iled by the University o Sheield on 24/12/01. JSCE-SF4, 1994. Methods o tests or lexural strength and lexural toughness o steel ibre reinorced concrete, Concrete library o Japan society o civil engineers: 58 62. L-182, 1999. Οδηγία 1999/31/EΚ του Συµβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 περί υγειονοµικής ταφής των αποβλήτων, Επίσηµη εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, L 182, 16.07.1999: 1-19. L-269, 2000. Οδηγία 2000/53/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 18ης Σεπτεµβρίου 2000 για τα οχήµατα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, Επίσηµη εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, L 269, 21.10.2000: 34 42. L-332, 2000. Οδηγία 2000/76/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 4ης εκεµβρίου 2000 για την αποτέφρωση των αποβλήτων, Επίσηµη εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, L 269, 28.12.2000: 91-111. Rilem, 2000. TC 162-TDF: Test and design methods or steel ibre reinorced concrete, σ-ε design method, Materials and Structures, Vol. 33: 75-81. Rilem, 2002. TC 162-TDF: Design o steel ibre reinorced concrete using the σ-w method: principles and applications, Materials and Structures, Vol. 35: 262-278. Pilakoutas K. & Strube R, 2001. Re-use o tyre s ibres in concrete. Proceedings o the international symposium on recycling and reuse o used tyres, Publ. Thomas Telord, 19-20 March 2001, Dundee Scotland: 225 236. UTWG, 2001. Fith Annual Report o the Used Tyre Working Group, Published on used tyre working group s internet site: www.tyredisposal.co.uk: 44.