ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Από τον 19 ο στον 20 ο αιώνα (1871-1914) 1.Η ΑΚΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ 1.Τα αίτια της αποικιοκρατίας α) Νέα αποικιοκρατία (μ.19 ου αι. Α Παγκόσμιο Πόλεμο) : Προηγμένες χώρες Ευρώπης & ΗΠΑ οικονομικά υπανάπτυκτες και ανίσχυρες στρατιωτικά χώρες Αφρικής, Ασίας & Ειρηνικού Ωκεανού Κίνητρα αποικιακής εξάπλωσης : 1. πολιτιστική ενσωμάτωση υπανάπτυκτων λαών 2. αναζήτηση αγορών & πηγών πρώτων υλών 3. ακλόνητη πίστη στην ανωτερότητα του Δυτικού πολιτισμού 4. χρέος εξαγωγής αξιών & θεσμών του Δυτικού πολιτισμού 5. φιλανθρωπία β) Παλαιά αποικιοκρατία ( 16 ος αι. κ.εξής) : Ισπανία, Πορτογαλία, Αμερική & Ασία Αγγλία,Γαλλία, Ολλανδία εγκατάσταση εποίκων από τις μητροπόλεις στις αποικίες λειτουργία των κοινοτήτων των εποίκων ως πυρήνων της ζωής των αποικιών (παραμερίζουν τους ντόπιους και εξουσιάζουν) 2.Αποικιοκρατία και ιμπεριαλισμός Νέες αποικίες : 1. δεν δημιουργήθηκαν από δημογραφικό πλεόνασμα ή ανεπιθύμητες θρησκευτικές ή άλλες ομάδες της Ευρώπης 2. δεν ανέπτυξαν τους θεσμούς των μητροπόλεων 3. αποκτήθηκαν με εξαναγκασμό ή χρήση βίας για εξυπηρέτηση οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων Νέα αποικιοκρατία = ιμπεριαλισμός 3.Αποικιοκρατία και εθνικισμός Νέα αποικιοκρατία εθνική επιδίωξη με λαϊκή υποστήριξη επιβράβευση της ισχύος μιας χώρας της Ευρώπης, εθνική «αποστολή» συνδέεται άρρηκτα με τον εθνικισμό έχει στοιχεία μεσσιανισμού & εθνικής αποστολής :
Βρετανοί : «χρέος του λευκού ανθρώπου» Γάλλοι : «πολιτιστική τους αποστολή» κ.α. Αποικιακή εξάπλωση : Βρετανοί ΒΑ & Ν.Αφρική Ινδία, Πακιστάν Καναδάς, Αυστραλία (μέλη της Βρετανικής Κοινοπολιτείας) Γάλλοι ΒΔ Αφρική Γερμανοί, Βέλγοι, Ιταλοί Κ. Αφρική ΗΠΑ, Ιαπωνία Α. Ασία Ρώσοι Καύκασος. Κ. Ασία, Σιβηρία 4.Η επιβολή της Δύσης στον υπόλοιπο κόσμο Συνέπειες αποικιοκρατίας : 1. ενσωμάτωση στο Δυτικό πολιτισμό διαφορετικών λαών με διαφορετικό πολιτισμό & κοινωνική οργάνωση 2. προικοδότηση θεσμών διακυβέρνησης (λιγότερο ανθεκτικοί οι θεσμοί αποικιών των Γάλλων, Γερμανών, Βέλγων & Ιταλών) 3. πρώην αποικίες της Αφρικής προβληματικά εθνικά κράτη του 20 ου αι. χωρίς συνοχή, σκληροί εμφύλιοι πόλεμοι 4. προσαρμογή των παραγωγικών δυνατοτήτων των αποικιών στις ανάγκες των μητροπόλεων και όχι των γηγενών 5. εξάρθρωση παραδοσιακών κοινωνικών δομών 6. εξάλειψη θανατηφόρων επιδημιών δουλείας ενδημικών μαστίγων 2.Η ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ 1.Η διείσδυση στην Ασία Ανατολή: μυστηριώδης & αινιγματική, ελκυστική & επίφοβη για τους Ευρωπαίους (βλ. Οριενταλισμός) Η Ευρώπη διεισδύει στην Ανατολή & εξάγει προϊόντα και θεσμούς. Η Ασία δεν υποκύπτει αμαχητί. Πολιτισμική προσφορά Ασίας Λίκνο σπουδαίων πολιτισμών Λίκνο 3 δυναμικών & επεκτατικών θρησκειών του κόσμου: Ιουδαϊσμού ισλαμισμού χριστιανισμού
Χώρες Ασίας 1. Κ. Ασία (Καύκασος Μογγολία) 2. ΝΔ. Ασία 3. Ισλαμική Ασία (Μ.Ασία Ινδικός Καύκασος) 4. Ινδία 5. Κίνα 6. Ιαπωνία 2.Η Ινδία έως 11 ο αι. μ.χ.: μακραίωνη συμβίωση ινδουιστών & μουσουλμάνων 11 ος & 12 ος αι. μ.χ.: κατάκτηση από τουρκικά φύλα τέλη 14 ου αι. μ.χ.: εισβολή ορδών Ταμερλάνου τέλη 15 ου αι. μ.χ.: Πορτογάλος θαλασσοπόρος Βάσκο ντα Γκάμα 16 ος αι. μ.χ.: δυναστεία Μογγόλων οι Πορτογάλοι επικρατούν & ελέγχουν το εμπόριο 17 ος αι. μ.χ.: παραμερίζονται οι Πορτογάλοι ανταγωνισμός Ολλανδών, Άγγλων, Γάλλων για τον έλεγχο του εμπορίου τελικά επικρατεί η βρετανική Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών τέλη 18 ου αι. μ.χ.: «δυαδικός έλεγχος» των εμπορικών αποικιών στην Ινδία απ την Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών απ το Βρετανό μονάρχη αρχές 19 ου αι. μ.χ.: η Ινδία = αποικία του Στέμματος (της Βρετανίας ) με προσάρτηση των κρατικών μορφωμάτων της χώρας έως Α Παγκόσμιο Πόλεμο : η Βρετανία κυριαρχεί σε Ινδία, Πακιστάν, Βιρμανία 3.Η Κίνα Μανδαρίνοι: ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι,σύμβουλοι των αυτοκρατόρων, ισχυρή & ανθεκτική ηγετική κοινωνική ομάδα που έλεγχε τη διοίκηση της χώρας (σήμερα,ο όρος χρησιμοποιείται μειωτικά για κάθε δημόσιο αξιωματούχο που υπηρετεί τυφλά τους ανωτέρους του με σκοπό την άνοδό του στην ιεραρχία) Θρησκείες: ταοϊσμός & κομφουκιανισμός (6 ος αι. π.χ.) βουδισμός (1 ος αι. μ.χ.) νεστοριανός χριστιανισμός & ισλαμισμός (7 ος 10 ος αι. μ.χ.)
Ιστορία 13 ος αι. μ.χ.: Μογγολική κατάκτηση τέλη 13 ου αι. μ.χ.: ο Μάρκο Πόλο επισκέπτεται το Πεκίνο 16 ος αι. μ.χ.: Πορτογάλοι έμποροι & ιεραπόστολοι στη ΝΑ Κίνα 1644-1912: δυναστεία Μαντσού χώρες Κίνας: Μαντσουρία, Μογγολία, Θιβέτ, Τουρκεστάν χώρες φόρου υποτελείς Κίνας: Κορέα, Νεπάλ, Σιάμ & Βιρμανία 1689: συνθήκη με τη Ρωσία για τα βόρεια σύνορά της 1842: Πόλεμος του Οπίου με Βρετανούς η Κίνα τους εκχωρεί το Χονγκ Κονγκ 1858-1860: εκχωρεί Σιβηρία στους Ρώσους 1895: εκχωρεί Κορέα & Ταϊβάν στην Ιαπωνία 1900: επανάσταση των Μπόξερ (αντιδρούν στην επιρρροή των δυτικών δυνάμεων στην Κίνα) την κατέπνιξαν οι δυτικές δυνάμεις 1911: εξέγερση & ανατροπή της Δυναστείας Μαντσού 1912: ανακήρυξη της Δημοκρατίας της Κίνας 4.Η Ιαπωνία Ιαπωνία αντίπαλη δύναμη της Κίνας στην Άπω Ανατολή υιοθετεί θεσμούς & πολιτιστικά στοιχεία από Κίνα Σογκούν: στρατιωτική φεουδαρχία που ελέγχει τον αυτοκράτορα Θρησκεία: βουδισμός (από 6 ο αι.) Ιστορία μέσα 16 ου αι. μ.χ.: πρώτοι επισκέπτες Πορτογάλοι έμποροι & ιεραπόστολοι (ως τα μέσα του 19 ου αι. συναλλαγές στο Ναγκασάκι) 1854: εμπορική συμφωνία με Αμερικανούς 1889: Σύνταγμα & εκβιομηχάνιση 1894-1895: πόλεμος με την Κίνα 1902: συνθήκη συμμαχίας με Βρετανούς 1904-1905: πόλεμος κατά της Ρωσίας μεγάλη νίκη Ιαπώνων διεθνής προβολή της Ιαπωνίας ως μεγάλης δύναμης
3.ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1.Η κατάσταση στο ελληνικό κράτος κατά την πρώτη 50ετία του βίου του Ελληνικό κράτος: 1830 : Πελοπόννησος, Στερεά Ελλάδα, Εύβοια, Κυκλάδες 1864 : Ένωση της Επτανήσου 1881 : Προσάρτηση Θεσσαλίας & μέρους της Ηπείρου Αλύτρωτες : Ήπειρος Μακεδονία Θράκη Κρήτη Νησιά Αιγαίου Πολιτικό σύστημα: παλιά μορφή διακυβέρνησης συντάγματα 1844, 1864 & φιλελεύθερο πολίτευμα Οικονομία: κυρίως αγροτική αργοί ρυθμοί βιομηχανικής ανάπτυξης αξιόλογη ανάπτυξη εμπορίου (Έλληνες Διασποράς) ΑΙΤΙΑ κοινωνικής-οικονομικής & θεσμικής καθυστέρησης το 19 ο αι.: με τις Μεγ. Δυνάμεις (οικεία συμφέροντα στα πλαίσια του Ανατ. Ζητήματος) 1. τεταμένες σχέσεις με τις γειτονικές χώρες ( εθνικά ζητήματα Κρητικό, Μακεδονικό) 2. πολιτική αστάθεια (παρεμβάσεις θρόνου, πελατειακές σχέσεις) 3. ανασφάλεια στην ύπαιθρο (ληστεία κλπ.) 4. χαμηλή πίστη της χώρας διεθνώς (αποθάρρυνση επενδύσεων) Εκσυγχρονισμός δημιουργία ισχυρού τακτικού στρατού & πολεμικού ναυτικού (για την υλοποίηση της Μ.Ιδέας) ανάπτυξη οδικού & σιδηροδρομικού δικτύου ανάπτυξη ταχυδρομικού & τηλεγραφικού δικτύου εισαγωγή νέων καλλιεργητικών μεθόδων στη γεωργία εμπέδωση της τάξης & της ασφάλειας στις μετακινήσεις & μεταφορές ανάπτυξη πιστωτικού συστήματος & διεθνούς πίστης της χώρας
2.Προϋποθέσεις για τον εκσυγχρονισμό οικονομικοί πόροι ορθολογική διάθεσή τους προσδιορισμός & εξυπηρέτηση εθνικών συμφερόντων Εμπόδια εκσυγχρονισμού ανεπαρκείς & περιορισμένοι οικονομικοί πόροι κατανομή τους προς εξυπηρέτηση συμφερόντων οικον. ολιγαρχίας εστίαση στην απελευθέρωση «αλύτρωτων τόπων» ύψιστο εθνικό συμφέρον εθνική ασφάλεια & κυριαρχία εθνικά συμφέροντα : ευημερία & ευνομία όχι πάντα εθνικές προαγωγή πολιτισμού προτεραιότητες δύο απόψεις 1. προτεραιότητα η απελευθέρωση «αλύτρωτων τόπων» > εκσυγχρονισμός 2. προτεραιότητα ο εκσυγχρονισμός αλυτρωτισμός αδιέξοδος & πολυέξοδος 3.Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εκσυγχρονιστική πολιτική του (εκφραστής της 2 ης άποψης, αστός πολιτικός) Μεταρρυθμίσεις (δεκ.1880 & αρχές δεκ. 1890): διεύρυνε την εκλογική περιφέρεια από επαρχιακή σε νομαρχιακή (μείωση αριθμού βουλευτών) αυστηρά κριτήρια επιλογής δημοσίων υπαλλήλων, εκκαθάριση δικαστικού κλάδου από κομματικούς εγκαθέτους (ανεξάρτητη κρατική μηχανή) αλλαγές στα Σώματα Ασφαλείας (προσλήψεις - προαγωγές), αναδιοργάνωση στρατού στόλου (στρατιωτικοί ειδικοί < Γαλλία, Αυστρία), περιορισμός της δυνατότητας των στρατιωτικών να εκλέγονται βουλευτές εκσυγχρονισμός εκπαιδευτικού προγράμματος δημοσίων σχολείων (αύξηση σχολείων & μαθητών αναμόρφωση σχολικών βιβλίων ίδρυση τεχνικών σχολών) Δημόσια έργα :σιδηροδρομικό & οδικό δίκτυο, διώρυγα Κορίνθου Προσέλκυσε παροικιακά κεφάλαια συνήψε δάνεια στο εξωτερικό Βαριά φορολογία 1. «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν», 1893 & παραιτείται 2. λαϊκισμός αντιπάλων του (Θ.Δηλιγιάννης) 3. αδράνεια ελληνικής κοινωνίας 4. φεύγει στη Γαλλία & πεθαίνει εκεί 2 χρόνια μετά, πικραμένος
4.Το κίνημα στο Γουδή και ο Ελευθέριος Βενιζέλος Αυγ.1909: Κίνημα στο Γουδή(ί) ανώτατοι αξιωματικοί του στρατού, εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια όλων των κοινωνικών στρωμάτων απέναντι στην πολιτική των παλιών κομμάτων και των ανακτόρων, απαιτούν μεταρρυθμίσεις στο στρατό, τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη, την εκπ/ση, τη δημοσιονομική πολιτική. Λόγω του πολιτικού αδιεξόδου καλούν τον Ελευθέριο Βενιζέλο για συνταγματικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις Νομοθετικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις Βενιζέλου, 1911-1912 Σύνταγμα του 1911 (αναθεώρηση του Συντάγματος του 1864) Μείωση της πλειοψηφίας των βουλευτών από το ήμισυ στο ένα τρίτο Αποκλεισμός των εν ενεργεία αξιωματικών από το αξίωμα του βουλευτή Δυνατότητα του κράτους ν απαλλοτριώνει περιουσιακά στοιχεία πολιτών Μονιμότητα δημοσίων υπαλλήλων Εκσυγχρονισμός στρατού και στόλου Εργατικά δικαιώματα: ασφάλιση, καθιέρωση της Κυριακής ως αργίας, οκτάωρο 4.ΕΘΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ 1.Ο γεωγραφικός χώρος και τα ιστοριογραφικά στερεότυπα γεωγραφική ονομασία της χερσονήσου του Αίμου Στερεότυπα: 1) «Βαλκάνια» (τουρκ.λ.) = & στη συνέχεια ολόκληρης της Ν.Α.Ευρώπης μεταφορικά, περιοχή αστάθειας & συγκρούσεων 2) Λαοί Βαλκανίων = συμπαθείς, εξωτικοί, πρωτόγονοι, «εθνικιστές», διαφέρουν από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους όσο και μεταξύ τους. Ιστορία λαών Ευρώπης: περισσότερες εθνικές & θρησκευτικές συγκρούσεις στη Δυτική & Κεντρική Ευρώπη Ελληνικό εθνικό κίνημα πρότυπο εθνικής ανάπτυξης για τις βαλκανικές εθνότητες Διαδικασία εθνικής συνειδητοποίησης Αναζητούν ανάλογες ιστορικές καταβολές Προβάλλουν όραμά τους για το μέλλον Ορίζουν την ταυτότητά τους & τους αντιπάλους τους Ανάδειξη νέων εθνών & έναρξη της ιστορικής τους πορείας
2.Οι Σέρβοι Εθνικοί αντίπαλοί τους 1. 1804-1878 : Οι κυρίαρχοι Οθωμανοί Τούρκοι 1878, Συνθήκη Βερολίνου : ανεξαρτησία Σερβίας 2. αρχικά : δεσμούς με Αυστροουγγρική αυτοκρατορία Αψβούργων 1878 κ.ε. : ανταγωνιστικές σχέσεις (διεκδικούν Νοτιοσλάβους υπηκόους της Αυστρίας) τελικά : ρήξη με Αυστρία & έκρηξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου (Αυγ.1914: Σέρβος φοιτητής δολοφονεί στο Σαράγεβο της Αυστρίας το διάδοχο του αυστροουγγρικού θρόνου) 3.Οι Βούλγαροι ανάπτυξη εθνικού κινήματος με σχετική καθυστέρηση 1870 : - αναγνώριση Εξαρχίας από το Σουλτάνο (με υποστήριξη Πανσλαβιστών Ρωσίας) - ρήξη με Πατριαρχείο & Έλληνες (διεκδικούν τις μητροπόλεις Μακεδονίας & Θράκης) 1878, Συνθήκη Αγ.Στεφάνου ίδρυση Μεγάλης Βουλγαρίας (την επέβαλαν οι Ρώσοι) = σημερινή Βουλγαρία, σημερινή ΠΓΔΜ, σημερινή Μακεδονία, Α.& Δ.Θράκη Ιουν.1878, Συνέδριο Βερολίνου περιορισμός Μεγάλης Βουλγαρίας (φόβος Μεγ. Δυνάμεων για επιρροή Ρωσίας στη Ν.Α.Ευρώπη) Το όραμα της «Μεγάλης Βουλγαρίας» ανησυχεί :Τούρκους Έλληνες Σέρβους Ρουμάνους ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ (1904-1908) 1. προσπάθεια Βουλγάρων να ελέγξουν (με ιερείς & δασκάλους) εκκλησίες & σχολεία στη Μακεδονία 2. ένοπλες αντάρτικες ομάδες γηγενών & ομάδες από Ελλάδα (Μακεδονομάχοι) στηρίζουν εκατέρωθεν προσπάθειες & Βουλγαρία (Κομιτατζήδες) 3. Σκληρός πόλεμος Ελλήνων & Βουλγάρων ανταρτών μεταξύ τους & εναντίον των Τούρκων για την επικράτηση στις τουρκικές επαρχίες της Μακεδονίας 4. ήρωες Μακεδονομάχοι: Παύλος Μελάς < Αθήνα καπετάν Κώτας < Ρούλια Φλώρινας ήρωες Βούλγαροι: Γκότσε Ντέλτσεφ, Γιάννε Σαντάνσκυ 5. αποτέλεσμα: πολλά θύματα εκατέρωθεν, περίσσεια ανδρείας και αγριότητας, φιλανθρωπίας και προδοσίας 1908: κίνημα Νεοτούρκων διακόπτεται η αναμέτρηση Ελλήνων Βουλγάρων στη Μακεδονία 1912, Α Βαλκανικός Πόλεμος: Έλληνες & Βούλγαροι = σύμμαχοι κατά των Τούρκων
4.Οι Μολδαβοί και οι Βλάχοι των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών =σημερινοί Ρουμάνοι (ανάγουν την καταγωγή τους στους Δάκες) Εθνικοί αντίπαλοί τους 1. οι κυρίαρχοι Οθωμανοί Τούρκοι 2. οι Έλληνες ηγεμόνες 3. οι Ρώσοι (εδαφικές διεκδικήσεις Ρουμάνων στη Βεσσαραβία Μολδαβία) 4. οι Βούλγαροι(εδαφικές διεκδικήσεις Ρουμάνων στη Δοβρουτσά) 5. οι Ούγγροι(εδαφικές διεκδικήσεις Ρουμάνων στην Τρανσυλβανία) ρουμανική προπαγάνδα: διεκδικούν Βλάχους Ελλάδας ως δήθεν ομοεθνείς τους Κριμαϊκός Πόλεμος(1853-1856) & Συνθήκη Παρισίων (1856) 1861 : ένωση των δύο Παραδουνάβιων ηγεμονιών σε ενιαίο κράτος τη Ρουμανία 1878 : πλήρης ανεξαρτησία Ρουμανίας 5.Οι Αλβανοί (αναζητούν τις καταβολές τους στους αρχ. Ιλλυριούς) τελευταίος λαός της Ν.Α.Ευρώπης που αναπτύσσει εθνικό κίνημα 14 ο αι.: εκσερβίζονται στο βορρά εξελληνίζονται στο νότο 17 ο αι.: εξισλαμίζονται μαζικά & δρουν ως ισχυρός βραχίονας των Τούρκων στη δυτική Ν.Α.Ευρώπη Ιταλία μήτρα του εθνικού κινήματος των Αλβανών (Αλβανοί λόγιοι σπουδάζουν στα πανεπιστήμιά της) αυτόκλητη προστάτιδα του εθνικού κράτους των Αλβανών (ως αντίβαρο στην ανεπιθύμητη έξοδο της Σερβίας στην Αδριατική & την ελληνική επέκταση στο Βορρά) 1878 (Συνέδριο Βερολίνου) : εθνικό κίνημα Αλβανών όχι ενάντια στους κυρίαρχους Οθωμανούς Τούρκους αλλά κατά Σερβίας & Ελλάδας 1913: ίδρυση Αλβανικού κράτους (μετά τους Βαλκανικούς πολέμους,1912-1913) 6.Οι Οθωμανοί Τούρκοι τουρκικό εθνικό κίνημα: πρόληψη περαιτέρω ακρωτηριασμού της αυτοκρατορίας από τους λαούς της περιοχής αντίδραση στις επεμβάσεις των Μεγ. Δυνάμεων ρήξη με το ανίκανο καθεστώς του Σουλτάνου 1908: κίνημα Νεοτούρκων αρχική υπόσχεση στους λαούς της αυτοκρατορίας για ισονομία, ισοπολιτεία & ευρύτατο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα
τελικά, κύριος στόχος ο εκτουρκισμός της αυτοκρατορίας εθνοκάθαρση αυτοκρατορίας κατά τους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913) & κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) 5.ΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ (1912-1913) Σκοπός : απελευθέρωση εναπομεινάντων ευρωπαϊκών εδαφών Οθωμανικής αυτοκρατορίας Αποτέλεσμα : - τερματισμός τουρκικής κυριαρχίας στην Ευρώπη - αλλαγή πολιτικού χάρτη της Ν.Α.Ευρώπης 1.Ο Α Βαλκανικός Πόλεμος Α Βαλκανικός (25 Σεπτ./8 Οκτ. 1912-17/30 Μαΐου 1913) Μαυροβούνιο Βουλγαρία Σερβία Ελλάδα Τουρκία 17/30 Μαΐου 1913, Συνθήκη Λονδίνου : Εκχώρηση ευρωπαϊκών εδαφών Σουλτάνου δυτικά της γραμμής Αίνου Μηδείας (εκτός της Αλβανίας)από κοινού στους 4 συμμάχους (χωρίς κατανομή των εδαφών) Οι 6 Μεγ.Δυνάμεις θα όριζαν τα σύνορα της Αλβανίας Παραίτηση Σουλτάνου από τα κυριαρχικά του δικαιώματα στην Κρήτη Σιωπή ως προς την τύχη των Δωδεκανήσων (τα κατείχαν οι Ιταλοί προσωρινώς!) Σε εκκρεμότητα καθεστώς νησιών Αιγαίου 2.Διαφωνίες μεταξύ των συμμάχων Κυριότερα γεγονότα Α Βαλκανικού Πολέμου: 28 Φεβ./13 Μαΐου 1912, Συνθήκη συμμαχίας Σερβίας Βουλγαρίας Βουλγαρία: εδάφη ανατολικά Ροδόπης & Στρυμόνος Σερβία: εδάφη βόρεια και δυτικά όρους Σκάρδου επιδίωξη αποκλεισμού Ελλάδος 27 Οκτ./9 Νοεμ. 1912: κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον αρχιστράτηγο & διάδοχο Κωνσταντίνο με προτροπή Βενιζέλου 22 Φεβ./7Μαρτ. 1913: οι Τούρκοι παραδίδουν Ιωάννινα Έλληνες Αδριανούπολη Βουλγάρους (τον Απρίλιο) Σκόδρα Σέρβους
Βούλγαροι: 1) Άρνηση για μείωση έκτασης εδαφών της συνθήκης της 28 ης Φεβ./13 Μαρτ.1912 2) προκλήσεις σε βάρος Ελλήνων & Σέρβων 18 Μαΐου/ 1 Ιουν.1913: 10ετής μυστική Ελληνοσερβική Συμμαχία 3.Ο Β Βαλκανικός Πόλεμος και η Συνθήκη του Βουκουρεστίου Β Βαλκανικός (17 Ιουνίου 28 Ιουλίου 1913) Σερβία Ελλάδα Ρουμανία Βουλγαρία (Τουρκία) Κυριότερα γεγονότα Β Βαλκανικού Πολέμου: 16 Ιουν.1913: επίθεση Βουλγάρων κατά Ελλήνων (Νιγρίτα) & Σέρβων (Γευγελή) οι Βούλγαροι ηττώνται κατά κράτος από ελληνικές & σερβικές δυνάμεις απελευθέρωση Α.Μακεδονίας & Δ.Θράκης από τον ελληνικό στρατό ύστερα από ηρωικές & πολύνεκρες μάχες (Κιλκίς, Δοϊράνη, Σέρρες, Δράμα, Καβάλα) Ρουμανία < βορρά καταλαμβάνουν εδάφη Βουλγαρίας Τουρκία < ανατολή 27 Ιουν.1913: ρουμανικά στρατεύματα στα πρόθυρα της Σόφιας η Βουλγαρία υπογράφει ανακωχή με Ρουμανία 17/30 Ιουλ.1913 28 Ιουλ./10 Αυγ. 1913, Συνθήκη Βουκουρεστίου : Ελλάδα : Καβάλα και περιοχή της Προηγήθηκε αναγνώριση (από Ελλάδα Βενιζέλο) θρησκευτικών & εκπαιδευτικών προνομίων στους Βλάχους Ηπείρου & Μακεδονίας για την εξασφάλιση υποστήριξης Ρουμανίας στο ζήτημα της Καβάλας μελλοντικά προβλήματα στις ελληνορουμανικές σχέσεις Σερβία Ρουμανία : περιοχές που είχαν κατακτήσει Βουλγαρία : Δ.Θράκη