Για να αποφασίσει σχετικά με την από 28 Μαΐου 2010 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων:

Περίληψη: Εφ όσον απαιτείται αδιακρίτως η υποβολή των στοιχείων της προσφοράς στην ελληνική γλώσσα, θεσπίζεται υποχρέωση κατάθεσής τους σε επίσημη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα εάν έχουν συνταχθεί σε άλλη γλώσσα, επί ποινή απορρίψεως της προσφοράς. Δείτε το πλήρες κείμενο: Η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας (άρθρο 3 ν. 2522/1997 και άρθρο 52 π.δ/τος 18/1989) Απόφαση 697/2010 Συνεδρίασε σε συμβούλιο στις 16 Ιουνίου 2010 με την εξής σύνθεση: Α. Συγγούνα, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και των αρχαιοτέρων της Συμβούλων, που είχαν κώλυμα, Α.-Γ. Βώρος, Σύμβουλος, Ε. Σταυρουλάκη, Πάρεδρος. Γραμματέας η Α. Ζυγουρίτσα. Για να αποφασίσει σχετικά με την από 28 Μαΐου 2010 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων: της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία, η οποία παρέστη με το δικηγόρο Κωνσταντίνο Αργυρόπουλο (A.M. 18729), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο, κατά του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ο οποίος παρέστη με τον Βασ. Κουρούμαλη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με την αίτηση αυτή ζητείται να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα σχετικά με το διαγωνισμό που προκηρύχθηκε με την Φ.600.163/17/219295/Σ.2250/10.8.2009 απόφαση του Προϊσταμένου της Διευθύνσεως Προμηθειών Π/4ε της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοικήσεως Υποστηρίξεως Στρατού (ΑΣΔΥΣ) του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Κατά τη συνεδρίασή της η Επιτροπή άκουσε την Εισηγήτρια, Πάρεδρο Ειρ. Σταυρουλάκη. Κατόπιν η Επιτροπή άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσας εταιρείας, ο οποίος ζήτησε την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, που ζήτησε την απόρριψή της. Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα Σκέφθηκε κατά το Νόμο 1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (βλ.υπ αριθμ.2674009/2010 ειδικό γραμμάτιο παραβόλου σειράς Α ). 2. Επειδή, με την Φ.600.163/17/219295/Σ.2250/10-8-2009 απόφαση του Προϊσταμένου της Διευθύνσεως Προμηθειών Π/4ε της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοικήσεως Υποστηρίξεως Στρατού (ΑΣΔΥΣ) του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας προκηρύχθηκε ανοικτός επαναληπτικός διαγωνισμός με κριτήριο κατακυρώσεως την πλέον συμφέρουσα προσφορά για την

προμήθεια 5 συστημάτων τηλεδιασκέψεως (VTC) για ανάγκες Στρατηγείων του NDC-GR και του EU-PHQ προϋπολογισθείσας δαπάνης 300.000 ευρώ (περιλαμβανομένου του ΦΠΑ). Με την Φ.600.14/2/217925/Σ.878/21-4-2010 πράξη του ως άνω οργάνου έγιναν δεκτές, από απόψεως τόσο δικαιολογητικών όσο και τεχνικής αξιολογήσεως, οι προσφορές της αιτούσας και της εταιρείας. Κατά της πράξεως αυτής η αιτούσα άσκησε την 211194/10-5-2010 προσφυγή κατ επίκληση του άρθρου 3 παρ.2 του ν.2522/1997 και στην συνέχεια, κατ αυτής και κατά της σιωπηρής απορρίψεως της ανωτέρω προσφυγής, τεκμαιρομένης λόγω παρόδου απράκτου της σχετικής προθεσμίας προς απόφανση της αναθέτουσας αρχής, την υπό κρίση αίτηση, με την οποία ζητεί τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων προς διασφάλιση των εννόμων συμφερόντων της. Μετά την άσκηση της αιτήσεως, με το από 19-5-2010 πρακτικό της, το οποίο υιοθετήθηκε με την από 1-6-2010 «εισήγηση για την ΠΓΕΠ/ΑΣΔΥΣ», η επιτροπή ενστάσεων γνωμοδότησε υπέρ της απορρίψεως της ανωτέρω προσφυγής, χωρίς, όμως, να εκδοθεί, μέχρι την συζήτηση της υπό κρίση αιτήσεως, σχετική πράξη του αποφασίζοντος οργάνου. 3. Επειδή, η Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 31-3-2004 (L.134), η οποία εισήχθη στην εσωτερική έννομη τάξη με το π.δ. 60/2007 (Α 64), ορίζει, στο άρθρο 10, ότι «Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις δημόσιες συμβάσεις που συνάπτονται από τις αναθέτουσες αρχές στον τομέα της άμυνας, με την επιφύλαξη του άρθρου 296 της συνθήκης» και στο άρθρο 7, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 παρ.1 των Κανονισμών (ΕΚ) 2083/2005 της 19-12-2005 (L.333) και 1422/2007 της 4-12-2007 (L.317) της Επιτροπής, ότι «εφαρμόζεται στις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών των οποίων η εκτιμώμενη αξία εκτός ΦΠΑ είναι ίση ή ανώτερη από τα ακόλουθα κατώτατα όρια: α)133.000 ευρώ για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών Προκειμένου για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών που συνάπτονται από τις αναθέτουσες αρχές, οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα της άμυνας, το εν λόγω κατώτατο όριο ισχύει μόνο για τα οριζόμενα στο Παράρτημα V προϊόντα, β)206.000 ευρώ, προκειμένου για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών που συνάπτονται είτε i) από αναθέτουσες αρχές άλλες από εκείνες που αναφέρονται στο Παράρτημα IV, είτε ii) από τις αναθέτουσες αρχές που αναφέρονται στο Παράρτημα IV και οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα της άμυνας, όταν οι συμβάσεις αφορούν προϊόντα τα οποία δεν καλύπτει το Παράρτημα V Παράρτημα IV Eλλάς 46.Γενικό Επιτελείο Στρατού Παράρτημα V Kεφάλαιο 85: Μηχανές και ηλεκτρικές συσκευές και αντικείμενα ηλεκτροτεχνικών χρήσεων με εξαίρεση: ex 8513: τηλεπικοινωνία». Περαιτέρω, στο άρθρο 296 του ενοποιημένου κειμένου της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως διαμορφώθηκε με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, η οποία κυρώθηκε με τον ν. 2691/1999 (Α' 47), ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «1. Οι διατάξεις της παρούσας Συνθήκης δεν αντιτίθενται προς τους ακόλουθους κανόνες : α) β) κάθε κράτος μέλος δύναται να λαμβάνει τα μέτρα που θεωρεί αναγκαία για την προστασία ουσιωδών συμφερόντων της ασφαλείας του, που αφορούν την παραγωγή ή εμπορία όπλων, πυρομαχικών και πολεμικού υλικού. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να αλλοιώνουν τους όρους του ανταγωνισμού εντός της κοινής αγοράς σχετικά με τα προϊόντα που δεν προορίζονται για στρατιωτικούς ειδικά σκοπούς. 2. Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα προτάσει της Επιτροπής, μπορεί να επιφέρει τροποποιήσεις στον πίνακα, τον οποίο κατάρτισε στις 15 Απριλίου 1958, και ο οποίος αφορά τα προϊόντα, για τα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 1 στοιχείο β)». 4. Επειδή, όπως έχει κριθεί από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (βλ.απόφ.της 4-3-2010, υπόθ.c-38/06, Επιτροπή κατά Πορτογαλίας, σκ.62-64 και 66), «μολονότι εναπόκειται στα κράτη μέλη να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την προάσπιση της εσωτερικής και

εξωτερικής τους ασφάλειας, εντούτοις αυτό δεν σημαίνει ότι τα μέτρα αυτά διαφεύγουν πλήρως της εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης Συγκεκριμένα, η Συνθήκη προβλέπει τη δυνατότητα ρητών παρεκκλίσεων μόνον σε περίπτωση καταστάσεων ικανών να απειλήσουν τη δημόσια ασφάλεια μόνο στα άρθρα 30 ΕΚ, 39 ΕΚ, 46 ΕΚ, 58 ΕΚ, 64 ΕΚ, 296 ΕΚ και 297 ΕΚ, τα οποία αφορούν εξαιρετικές και σαφώς προσδιορισμένες περιπτώσεις. Δεν μπορεί να συναχθεί από τα άρθρα αυτά η ύπαρξη γενικής και εγγενούς στη Συνθήκη επιφυλάξεως που εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης όλα τα μέτρα που λαμβάνονται για τη δημόσια ασφάλεια. H αναγνώριση της ύπαρξης γενικής επιφυλάξεως, εκτός των συγκεκριμένων προϋποθέσεων που θέτουν οι διατάξεις της Συνθήκης, θα μπορούσε να θίξει τον δεσμευτικό χαρακτήρα και την ομοιόμορφη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης [Ο]ι εξαιρέσεις που προβλέπονται στα άρθρα 296 ΕΚ πρέπει, όπως [παγίως] ισχύει για τις εξαιρέσεις από τις θεμελιώδεις ελευθερίες, να ερμηνεύονται συσταλτικώς. Όσον αφορά, ειδικότερα, το άρθρο 296 ΕΚ, μολονότι το άρθρο αυτό παραθέτει τα μέτρα που μπορεί να κρίνει αναγκαία το κράτος μέλος για την προστασία των ουσιωδών συμφερόντων ασφαλείας του ή τις πληροφορίες τη δημοσιοποίηση των οποίων θεωρεί αντίθετη προς τα συμφέροντα αυτά, τούτο δεν μπορεί, ωστόσο, να ερμηνεύεται κατά τρόπο παρέχοντα στα κράτη μέλη τη διακριτική ευχέρεια να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις της Συνθήκης απλώς με αόριστη επίκληση των εν λόγω συμφερόντων» (πρβλ.απόφ.της 11-3-2003, υπόθ.c-186/01, Dory, σκ.30-31, απόφ.της 11-1-2000, υπόθ. C-285/98, Kreil, σκ.16, απόφ.της 26-10-1999, υπόθ.c- 273/97, Sirdar, σκ.15-16, απόφ.της 16-9-1999, C-414/97, Επιτροπή κατά Ισπανίας, σκ.21). Επομένως, κατά την έννοια του προαναφερθέντος άρθρου 296 της Συνθήκης του Αμστερνταμ, ερμηνευομένου, σύμφωνα με τα ανωτέρω, συσταλτικώς, τούτο δεν προβλέπει αυτόματη εξαίρεση της προμήθειας στον τομέα της άμυνας, αλλά, για την προμήθεια τέτοιου υλικού, παρέχεται στα κράτη-μέλη διακριτική ευχέρεια να κάνουν χρήση της δυνατότητας εξαιρέσεώς της από την εφαρμογή της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, για την προστασία των ζωτικών συμφερόντων ασφαλείας τους. Ειδικότερα, εναπόκειται στο κράτος μέλος, το οποίο επικαλείται το άρθρο 296 ΕΚ, να αποδείξει την ανάγκη χρήσεως της προβλεπομένης από το άρθρο αυτό ευχερείας, προκειμένου να προστατευθούν τα ουσιώδη συμφέροντα ασφαλείας του (ΣτΕ 2228/2010 παρ.επταμ.). 5. Επειδή, εξάλλου, το άρθρο 1 του ν.3433/2006 («Προμήθειες αμυντικού υλικού των Ενόπλων Δυνάμεων», Α 20) προβλέπει ότι «1.Στις διατάξεις αυτού του νόμου υπάγονται αποκλειστικά και μόνο οι προμήθειες του κύριου και λοιπού υλικού εξοπλιστικών προγραμμάτων «αμυντικό υλικό» με την έννοια της παραγράφου 3, που ενεργούνται από τους φορείς του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας 2.Οι προμήθειες του λοιπού μη εξοπλιστικού υλικού και εφοδίων, αν αυτές ανατίθενται από τον αρμόδιο κεντρικό φορέα εκτέλεσης των Κρατικών Προμηθειών προς ενέργεια στους φορείς των Ενόπλων Δυνάμεων διενεργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις Περί Προμηθειών του Δημοσίου (ν.2286/1995) 3.Αντικείμενο του νόμου αυτού είναι η προμήθεια προϊόντων (κύριο και λοιπό υλικό εξοπλιστικών προγραμμάτων) που προορίζονται για στρατιωτικούς σκοπούς όπως αυτά ειδικότερα καθορίζονται στον κατάλογο πολεμικού υλικού του άρθρου 296 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας καθώς και κάθε άλλο κύριο και λοιπό υλικό που δεν προβλέπεται ρητά στον κατάλογο αυτό αλλά σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου αυτού προορίζεται για στρατιωτικούς σκοπούς 5.Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Αμυνας καθορίζεται ως αμυντικό υλικό και κάθε υλικό που προορίζεται για στρατιωτικούς σκοπούς και συμβάλλει στην ασφάλεια και άμυνα της Χώρας». Κατ εξουσιόδοτηση της τελευταίας αυτής διατάξεως εκδόθηκε η 121078/6-12-2006 απόφαση του Υπουργού Εθνικής Αμυνας (Β 1850/2006), το άρθρο 1 της οποίας ορίζει ότι, πλέον των προβλεπομένων στο

προαναφερθέν άρθρο 296 της Συνθήκης του Αμστερνταμ, ως «αμυντικό υλικό» καθορίζονται τα υλικά και οι εξοπλισμοί που προορίζονται για στρατιωτικούς σκοπούς και συμβάλλουν στην ασφάλεια και άμυνα της χώρας μας και είναι ειδικά σχεδιασμένα κατά τα στρατιωτικά πρότυπα ή τις στρατιωτικές προδιαγραφές για αποκλειστική στρατιωτική χρήση. Μεταξύ των εν λόγω υλικών της ανωτέρω αποφάσεως περιλαμβάνονται α ιδ.συστήματα ελέγχου, επικοινωνιών ιζ. «Λογισμικό», όπως προσδιορίζεται στην παράγραφο ML 21 του Κοινού Στρατιωτικού Καταλόγου της ΕΕ (C61/01/2006), κατά την έννοια δε του στοιχείου ML 21 του εν λόγω Καταλόγου τέτοιου είδους «Λογισμικό» είναι το ειδικά σχεδιασμένο ή τροποποιημένο για την «ανάπτυξη», «παραγωγή» ή «χρήση» του εξοπλισμού ή των υλικών που ελέγχονται στον Κοινό Στρατιωτικό Κατάλογο της ΕΕ. 6. Επειδή, εν προκειμένω, ο ένδικος διαγωνισμός διέπεται, όπως ρητώς ορίζεται στο προοίμιο της διακηρύξεως, από τους ν.2286/1995 («Προμήθειες του δημόσιου τομέα», Α 19) και 2362/1995 («Περί Δημοσίου Λογιστικού, ελέγχου των δαπανών του Κράτους», Α 247), καθώς και από τα π.δ/τα 118/2007 («Κανονισμός Προμηθειών Δημοσίου», Α 150) και 60/2007, το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, αφορά στη μεταφορά στην ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ. Αντιθέτως, στη διακήρυξη ουδεμία παραπομπή γίνεται στον προαναφερθέντα ν.3433/2006 περί «αμυντικού υλικού», δεν προκύπτει δε ούτε από την εν λόγω διακήρυξη ούτε από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου ότι τα υπό προμήθεια συστήματα τηλεδιασκέψεως θα αποτελέσουν αντικείμενο ειδικής κατασκευής για λόγους προστασίας ζωτικών συμφερόντων ασφαλείας της χώρας ή για την ικανοποίηση αμιγώς στρατιωτικών αναγκών (βλ.και το Φ.600.14/51/411432/Σ.2833/25-9-2008 έγγραφο της αναθέτουσας αρχής περί εντολής διενεργείας της επίμαχης προμηθείας, στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι αυτή «δεν αποτελεί ειδικό εξοπλιστικό πρόγραμμα»). Επομένως, τα υπό προμήθεια συστήματα δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως «αμυντικό υλικό», το οποίο, μόνον εάν είχε γίνει από την αναθέτουσα αρχή χρήση της, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 4, σχετικής διακριτικής ευχερείας, θα ήγε σε εξαίρεση του διαγωνισμού από την εφαρμογή της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ. Υπό τα δεδομένα αυτά, ο επίμαχος διαγωνισμός, ενόψει και της προϋπολογιζομένης αξίας του, εμπίπτει, κατά την κρίση της Επιτροπής Αναστολών, στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ και του ν.2522/1997 (Α 178) (πρβλ.στε 2228/ 2010, ΕΑ 1398, 1384/2008, 645/2007, 1032/2006). 7. Επειδή, όπως προκύπτει από την 10726γ /4-6-2010 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντίγραφα του δικογράφου της υπό κρίση αιτήσεως και της οικείας πράξεως του Προέδρου του Β Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας περί ορισμού εισηγητή και δικασίμου επιδόθηκαν, επιμελεία της αιτούσας, δια θυροκολλήσεως (κατ άρθρο 128 παρ.4 και 136 παρ.2 του ΚΠολΔ) νομίμως και εμπροθέσμως, στην εταιρεία E (βλ.τις συνημμένες στην ως άνω έκθεση από 7-6-2010 απόδειξη παραδόσεως στην Αρχιφύλακα των θυροκολληθέντων εγγράφων και βεβαίωση του Ταχυδρομικού Πρακτορείου Ομονοίας περί αποστολής στην ως άνω εταιρεία σχετικής έγγραφης ειδοποιήσεως), η οποία δεν άσκησε παρέμβαση. Επομένως, η υπό κρίση αίτηση είναι, από την άποψη αυτή, παραδεκτή. 8. Επειδή, μόνη παραδεκτώς προσβαλλομένη είναι η προαναφερθείσα σιωπηρή απόρριψη της προδικαστικής, ενδικοφανούς, προσφυγής της αιτούσας, στην οποία ενσωματώθηκε η προαναφερθείσα Φ.600.14/2/217925/Σ.878/21-4-2010 πράξη της αναθέτουσας αρχής, η δε υπό κρίση αίτηση είναι τύποις δεκτή και περαιτέρω εξεταστέα. 9. Επειδή, στη διακήρυξη (Παράρτημα Α ) προβλέπονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Αρθρο 2ο Κατάρτιση και υποβολή προσφορών 1.Οι προσφορές συντάσσονται στην ελληνική

γλώσσα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα σχετικά». Συναφής είναι η ρύθμιση του άρθρου 5 του π.δ/τος 118/2007 (Κανονισμός Προμηθειών Δημοσίου, Α 150), που μνημονεύεται στο προοίμιο της διακηρύξεως, το οποίο προβλέπει ότι «Τα έγγραφα που απαιτούνται για τη διενέργεια των διαγωνισμών και την συμμετοχή σε αυτούς συντάσσονται στην ελληνική γλώσσα». Περαιτέρω, στο Παράρτημα Β της διακηρύξεως προβλέπονται τα εξής : «Αρθρο 2ο...1 3.Οι προμηθευτές υποχρεούνται στην τεχνική προσφορά τους να: α.καταθέσουν τα πιστοποιητικά της τεχνικής προδιαγραφής της Υπηρεσίας Αρθρο 4ο Οι προμηθευτές υποχρεούνται επίσης να καταθέσουν στο φάκελο της τεχνικής προσφοράς: α.πιστοποιητικό ISO 9001:2000 του κατασκευαστή οίκου από διαπιστευμένο φορέα πιστοποίησης». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, εφ όσον απαιτείται αδιακρίτως η υποβολή των στοιχείων της προσφοράς στην ελληνική γλώσσα, καθίσταται υποχρεωτική, επί ποινή απορρίψεως της προσφοράς, και η υποβολή των πιστοποιητικών ISO 9001:2000 κατ αρχήν στην ελληνική γλώσσα, εάν δε έχουν συνταχθεί σε άλλη γλώσσα, θεσπίζεται υποχρέωση καταθέσεώς τους σε επίσημη μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα (πρβλ.εα 505/2006 και 519, 485/2010, 80, 5/2009, 236/2008). 10. Επειδή, η αιτούσα προέβαλε με την προσφυγή και επαναλαμβάνει με την υπό κρίση αίτηση ότι η τεχνική προσφορά της εταιρείας ήταν απορριπτέα, διότι είχε υποβάλει, μεταξύ άλλων, πιστοποιητικά ISO του κατασκευαστικού οίκoυ των προϊόντων της (ήτοι των εταιρείας S ) αλλά και των εταιρειών, μη συντεταγμένα στην ελληνική γλώσσα, χωρίς συνοδεία επίσημης μεταφράσεώς τους στην εν λόγω γλώσσα. Η επιτροπή ενστάσεων, χωρίς να αμφισβητήσει την πραγματική βάση του ισχυρισμού αυτού, η οποία επιβεβαιώνεται, άλλωστε, από τα στοιχεία της τεχνικής προσφοράς της ως άνω εταιρείας (βλ.σελ.159 επ.), εισηγήθηκε την απόρριψη του ισχυρισμού αυτού, με την αιτιολογία ότι πρόκειται για συνοδευτικά έγγραφα μη συντασσόμενα από τον ίδιο τον προμηθευτή αλλά αφορώντα σε κατασκευαστές, ως προς τα οποία δεν προβλέπεται ρητώς από τη διακήρυξη η υποχρέωση μεταφράσεώς τους στην ελληνική γλώσσα. Η αιτιολογία αυτή, ανεξαρτήτως εάν δύναται να ληφθεί υπ όψιν, δεδομένου ότι, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 2, μέχρι την συζήτηση της υπό κρίση αιτήσεως δεν είχε μεν αποφανθεί το αποφασίζον όργανο αλλά η επιτροπή ενστάσεων εξέφερε την ανωτέρω κρίση εντός δέκα ημερών από την άσκηση της προσφυγής της αιτούσας (ΕΑ 593/2010, 316/2006, 1010/2005), δεν είναι, πάντως, νόμιμη, όπως, εξάλλου, προβάλλει η αιτούσα παραδεκτώς το πρώτον με υπόμνημα κατατεθέν μετά την συζήτηση της υπό κρίση αιτήσεως, δεδομένου ότι, κατά τα εκτεθέντα στην προηγουμένη σκέψη, η υποχρέωση υποβολής σε επίσημη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα κάλυπτε και τα αφορώντα στον κατασκευαστή πιστοποιητικά ISO. Επομένως, μη νομίμως έγινε από την άποψη αυτή δεκτή η τεχνική προσφορά της αιτούσας. 11. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή, η δε εξέταση των λοιπών λόγων αποβαίνει αλυσιτελής. Περαιτέρω, πρέπει να ανασταλεί η εκτέλεση της σιωπηρής απορρίψεως της προσφυγής της αιτούσας κατά της Φ.600.14/2/217925/Σ.878/ 21-4-2010 πράξεως της αναθέτουσας αρχής, καθ ό μέρος έγινε δεκτή η προσφορά της εταιρείας. Διά ταύτα Δέχεται την αίτηση.

Αναστέλλει την εκτέλεση της σιωπηρής απορρίψεως της προσφυγής της αιτούσας κατά της Φ.600.14/2/217925/Σ.878/21-4-2010 πράξεως του Διοικητή της Διευθύνσεως Προμηθειών Π/4ε της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοικήσεως Υποστηρίξεως Στρατού του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας, καθ ό μέρος έγινε δεκτή η προσφορά της εταιρείας. Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου. Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη της αιτούσας, η οποία ανέρχεται στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ. Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου και 7 Ιουλίου 2010 και εκδόθηκε στις 20 Ιουλίου 2010.