Εισαγωγή Η απόφασή µου να ενταχθώ στο St John s Ambulance Brigade, σε ηλικία έντεκα ετών, εξέφραζε την τότε επιθυµία µου να βρω τρόπο να απαλύνω τον πόνο και το µαρτύριο των συνανθρώπων µας. Από µια άλλη σκοπιά, η επιθυµία µου αυτή, µε έκανε να ενταχθώ σ ένα πεδίο δραστηριότητας, που τελικά έγινε αναζήτηση ζωής: στην ικανότητα να εναρµονίζω και να εκφράζω όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης του νου, του σώµατος και του πνεύµατος. Το γεγονός ότι πάντα έδειχνα την ευγνωµοσύνη µου για το ότι κατά τη διάρκεια της βάρδιας µου δεν συνέβη ποτέ κάποιο σοβαρό ιατρικό περιστατικό, περιγράφει την ευαισθησία µου στη θέα του αίµατος και την τάση να πέφτω στο έδαφος λιπόθυµη σε τέτοιες περιπτώσεις! Όµως, παρόλο που είχα αυτό το µικρό «ελάττωµα», πριν από 25 χρόνια, πέρασα τις πύλες του Royal Free Medical School του Λονδίνου µε έντονη την επιθυµία να ακολουθήσω την επαγγελµατική καριέρα που επέλεξα. Η τάση της λιποθυµίας σταµάτησε, όταν κατάφερα να εστιάσω το ενδιαφέρον µου στις ανάγκες του ατόµου και όχι στον πόνο του. Σύντοµα, η πολυδιάστατη υπόσταση της ανθρώπινης ύπαρξης και η ικανότητά της να προσαρµόζεται (ή να µην προσαρµόζεται) σε οποιεσδήποτε συνθήκες, µε έναν µοναδικό και ατοµικό τρόπο, ο οποίος συχνά νικούσε τη λογική, µε µάγεψαν. Παρά τις πολλές ώρες απασχόλησης και την ανεπαρκή αντίληψη των αναγκών του επαγγέλµατος, χαιρόµουν τη δουλειά µου στο έπακρο, ειδικότερα όταν µοιραζόµουν µε κάποιον άλλο άνθρωπο σηµαντικές στιγµές της ζωής του, αναπτύσσοντας έτσι µια φιλική σχέση µαζί του. Σε αυτή τη φάση, έµοιαζε σαν να µπαίναµε σ έναν χώρο όπου ο χρόνος σταµατούσε, και όµως εκεί ήταν η αιωνιότητα. Εκεί, όπου έπρεπε να ληφθούν κάποιες αποφάσεις, διαθέτοντας ωστόσο άφθονες εναλλακτικές λύσεις. Σ αυτόν τον µαγικό κόσµο, στο κενό µεταξύ τόπου και χρόνου, έγινα µάρτυρας µιας αληθινής µεταµόρφωσης της ψυχής. Η έµφυτη περιέργεια και η έντονη επιθυµία µου να αναζητήσω πληροφορίες, όπως κάθε αληθινός επιστήµονας, µε
οδήγησαν από την ορθόδοξη ιατρική στο χώρο των συµπληρωµατικών θεραπειών και ειδικότερα στην οµοιοπαθητική. Έτσι, µπορούσα να διαθέσω περισσότερο χρόνο για τους ασθενείς µου, και καθώς αυτοί προσπαθούσαν να συνδέσουν τον εξωτερικό µε τον εσωτερικό κόσµο τους, µπορούσα να αντιληφθώ καλύτερα και βαθύτερα την κατάσταση της ασθένειάς τους. Σύντοµα διαπίστωσα ότι η αποκατάσταση της σωµατικής υγείας, χωρίς να λάβει κανείς υπόψη το νου και το πνεύµα, ήταν απλά µια προσωρινή συγκάλυψη του προβλήµατος, µε αποτέλεσµα αργότερα να εµφανίζεται πάλι το πρόβληµα µε τον ίδιο ή µε κάποιον διαφορετικό τρόπο. Επιπλέον, ο άνθρωπος αγνοούσε σε τέτοιο βαθµό το σύνδεσµο που υπάρχει µεταξύ του νου και του σώµατος καθώς και της ικανότητάς του να επηρεάζει το νου, που χρειάστηκε να συµπεριλάβω στη δουλειά µου και την «εκπαίδευση». Την ίδια περίοδο περίπου µου έγινε σαφές το γεγονός ότι υπάρχει µια δυνατή αλληλεξάρτηση µεταξύ των τύπων προσωπικότητας και των συγκεκριµένων ασθενειών και ότι η ασθένεια εκδηλώνεται, όταν συγκεκριµένα στοιχεία αυτής της προσωπικότητας δεν είναι εναρµονισµένα µε τα βαθύτερα σηµεία της ψυχής. Η ασθένεια δεν σήµαινε αδυναµία ή αποτυχία, αλλά µάλλον µια προσπάθεια του ατόµου να αποκαταστήσει µια κατάσταση ισορροπίας και ανάπτυξης. Με δυο λόγια, η ασθένεια κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, είναι κάτι σαν ξυπνητήρι! Αυτή η άποψη δεν τύγχανε ιδιαίτερης εκτίµησης, δεδοµένου ότι ήταν αρκετά πιο βολικό να σκεφτεί κανείς ότι η ασθένεια προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες, όπως έναν ιό, χωρίς να αποδέχεται τη βαθύτερη σχέση του ατόµου και της διαταραχής του. Η συγκεκριµένη αντίληψη θύµιζε αυτήν που επικρατούσε κατά τον Μεσαίωνα, όταν οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι ασθένειες προκαλούνται από τα «κακά πνεύµατα». Έχω κατηγορηθεί κιόλας, ότι δηµιουργώντας αυτό το συσχετισµό, προκαλούσα ενοχές στους ασθενείς και ότι ήταν πολύ πιο «ευγενικό» να τους λέω ότι η ασθένεια δεν έχει να κάνει µε τους ίδιους, παρόλο που εκδηλώνεται στο σώµα τους. Ωστόσο, κατά τη γνώµη µου, αυτή η προσέγγιση αµφισβητούσε την ευφυΐα του ατόµου και µεγάλωνε την αίσθηση της από-
γνωσης που ήταν ήδη παρούσα, ειδικότερα σε ασθένειες του ανοσοποιητικού συστήµατος. Η επιλογή και ο έλεγχος της ζωής µας προϋποθέτουν αποδοχή των προσωπικών ευθυνών µας, που όµως παράλληλα µας ενδυναµώνουν, καθώς µαθαίνουµε να ακούµε και να ακολουθούµε την εσωτερική καθοδήγηση και τη διαίσθησή µας. Με τον τρόπο αυτό, µπορούµε να αναγνωρίσουµε τη στιγµή που πρέπει να ζητήσουµε βοήθεια, το είδος της βοήθειας και τον τρόπο που θα δουλέψουµε, σε συνεργασία µε τον αρµόδιο γιατρό ή θεραπευτή. Μια τέτοια προσέγγιση απαιτεί, επίσης, να αντιληφθεί ο γιατρός τα κίνητρα των ενεργειών του και να αναρωτηθεί κατά πόσον αποτελούν κίνητρα διευκόλυνσης ή κίνητρα ελέγχου. Αυτό είναι πολύ σηµαντικό στη συγκεκριµένη φάση γιατί, µε βάση την εµπειρία µου, δεν υπάρχει καµία υπηρεσία υγείας στον κόσµο που να µπορεί να αντεπεξέλθει στις οικονοµικές και προσωπικές απαιτήσεις των πελατών της, οι οποίες σε µεγάλο βαθµό δη- µιουργούνται από ένα σύστηµα που βασίζεται και εξαρτάται απ τους γιατρούς, και που εστιάζει το ενδιαφέρον στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα. Σ όλα αυτά τα χρόνια της δουλειάς µου, στο χώρο της ιατρικής, έγινα µάρτυρας τροµακτικών αλλαγών στο χώρο της ιατρικής περίθαλψης. Στη δεκαετία του 70, το AIDS ήταν άγνωστο και όλα όσα γνωρίζαµε για το ανοσοποιητικό σύστηµα µπορούσαν να συµπεριληφθούν σε ένα µικρό βιβλίο, ενώ σήµερα υπάρχουν χιλιάδες βιβλία πάνω στο θέµα αυτό. Η τέχνη της χειρουργικής έχει εκλεπτυστεί σε µεγάλο βαθµό, µε αποτέλεσµα µετά από µια εγχείριση να µη χρειάζεται πολυήµερη παραµονή στο νοσοκοµείο και να υπάρχει µεγαλύτερη συµµετοχή του ασθενή. Και σήµερα, η γενετική µηχανική έχει αρχίσει να ασκεί σηµαντική επιρροή στο µέλλον της ιατρικής, φέρνοντας στην επιφάνεια πολλά θέµατα ηθικής. Όλες οι µέθοδοι θεραπείας είναι καταξιωµένες, όµως πιστεύω, ότι είναι καιρός πια ο ασθενής να γίνει συµµέτοχος στην ιατρική του περίθαλψη, µε τη φιλοδοξία να αποκτήσει µια περαιτέρω αίσθηση της καλής υγείας. Προκειµένου να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να «ξυπνήσουµε» τον Εσωτερικό Θεραπευτή µας, ο οποίος αποκοιµήθηκε ευτυχής αλλά όχι υγιής, µε τη λανθασµένη αντίληψη ότι η υγεία αφορά µόνο τους ειδικούς.
Αυτό το βιβλίο βοηθάει κάθε άτοµο να δηµιουργήσει εκ νέου ένα σύνδεσµο µε τον Εσωτερικό Θεραπευτή του και να αρχίσει να καταλαβαίνει πώς ο νους, το σώµα και το πνεύµα µπορούν όλα µαζί να συντελέσουν στη δηµιουργία και τη διατήρηση της υγείας. Το πρόγραµµα σας ζητάει να αφιερώσετε χώρο και χρόνο για τη διαδικασία αυτής της µεταµόρφωσης και σας επιτρέπει να εγκαταλείψετε πεποιθήσεις και νοοτροπίες, που δεν εξυπηρετούν πλέον κάποιο σκοπό, αντικαθιστώντας τες µ αυτές που ικανοποιούν τις βαθύτερες ανάγκες της ψυχής. Παρόλο που κάποιες ενότητες του βιβλίου ίσως να προκαλούν αρνητικά κάποιες παλιές αντιλήψεις, δεν θα πρέπει να δηµιουργηθεί αντιπαράθεση παρά µόνο να θυµάστε ότι η ζωή (και αυτή η διαδικασία) µπορεί να αποτελέσει µια ευχάριστη εµπειρία! Christine Page Berkshire, U.K. 1999. Η Φιλοσοφία του Βιβλίου Ασκήσεων Ένα από τα πρώτα πράγµατα που έµαθα από την εµπειρία µου στη ψυχοθεραπεία είναι ότι η διορατικότητα, η αντίληψη και η συνειδητοποίηση καταφέρνουν να µεταµορφώνουν τη ζωή των ανθρώπων που στοχεύουν στην βελτίωση του εαυτού τους. Με άλλα λόγια, το να ακούς και να διαβάζεις για τις ιδέες, την εµπειρία ή τις γνώσεις κάποιου άλλου, όσο διαφωτιστικό και βοηθητικό και αν είναι, δεν παύει να αποτελεί ένα µικρό µόνο µέρος της διαδικασίας ανακάλυψης της µοναδικής προσωπικής αλήθειας. Το βιβλίο αυτό δηµιουργήθηκε, επιµελήθηκε και σχεδιάστηκε για να βοηθήσει όσους θέλουν να ανακαλύψουν το µονοπάτι τους και να έρθουν σε επαφή µε αυτήν την εσωτερική
αλήθεια. Έχει να προσφέρει πολλά σε µεγάλο αριθµό ανθρώπων, όµως θα έχει ιδιαίτερη αξία για εσάς, εάν είστε ταγµένοι στην αρχή που λέει «κάντε το για τον εαυτό σας» χωρίς να ψάχνετε κάποιον άλλον να το «κάνει για εσάς». Τα παρακάτω σηµεία πρέπει να τα βάλετε καλά στο µυαλό σας. Θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε περισσότερη χαρά, ικανοποίηση και διασκέδαση από αυτό το βιβλίο. Όσο περισσότερο ασχοληθείτε... Σ αυτή τη φράση, το «περισσότερο» έχει σχέση µάλλον µε την ευρύτητα αντιλήψεων, τη δέσµευση και την επίγνωση, παρά µε το χρόνο, την προσπάθεια και την αποφασιστικότητα. Η ευρύτητα αντιλήψεων υποδηλώνει ότι το άτοµο είναι έτοιµο να εγκαταλείψει παλιά πρότυπα σκέψης και να δεχτεί την αλληλεπίδραση των ασκήσεων και των διαδικασιών που περιλαµβάνονται στο βιβλίο αυτό, µε πνεύµα εξερεύνησης και ανακάλυψης. Η δέσµευση αναφέρεται στην υγεία σας, στην καλή κατάστασή της και την προσωπική σας πρόοδο. Αφορά την αναγνώριση ότι αυτά είναι σηµαντικά και ικανά στοιχεία, που διαθέτουν ενέργεια εξ ολοκλήρου αφοσιωµένη σε αυτά. Επίγνωση σηµαίνει να γνωρίζετε όχι µόνο τι κάνετε αλλά και γιατί επιλέξατε τη συγκεκριµένη εναλλακτική λύση.... τόσο περισσότερο θα ωφεληθείτε Η ανταµοιβή σας θα είναι η στενότερη επαφή και η βαθύτερη κατανόηση της εσωτερικής αλήθειας, σοφίας και καθοδήγησης. Τα αποτελέσµατα αυτής της διαδικασίας θα εµφανιστούν στη ζωή σας µε τη µορφή αυξηµένων επιπέδων ενέργειας, βελτιωµένης φυσικής κατάστασης και αυξηµένης δυνατότητας να ανταποκρίνεστε στο εσωτερικό σύστηµα καθοδήγησης, χωρίς να χρειάζεται να κοιτάτε