ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2004 Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων 2009 30.1.2008 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ σχετικά με τη συνεισφορά διαστημικών πόρων στην ΕΠΑΑ Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων Εισηγητής: Karl von Wogau DT\705615.doc PE400.583v01-00
1. Εισαγωγή Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας του 2003 αναφέρεται στην ασφάλεια υπό την ευρεία έννοια του όρου. Μεταξύ των καθηκόντων που απορρέουν από τη στρατηγική περιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης, η προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας και των κοινών εξωτερικών μας συνόρων, η μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής και η επαλήθευση των συνθηκών. Η ικανότητα αντιμετώπισης αυτών των προκλήσεων εξαρτάται και θα εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τη διαθεσιμότητα των δορυφορικών συστημάτων. Προκειμένου να γεφυρωθούν τα υφιστάμενα χάσματα σε επίπεδο δυνατοτήτων στον τομέα αυτό, ο εισηγητής προτείνει στενότερη συνεργασία στην ανάπτυξη κοινών ευρωπαϊκών συστημάτων στον τομέα της διαστημικής τεχνολογίας. 2. Ευρωπαϊκή διαστημική πολιτική Η έκθεση επικροτεί την υιοθέτηση από το Συμβούλιο της ΕΕ της ευρωπαϊκής διαστημικής πολιτικής (ΕΔΠ), όπως προτάθηκε σε κοινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), και ειδικότερα του κεφαλαίου που αφορά την ασφάλεια και την άμυνα. Το Συμβούλιο καλείται να κάνει αναφορά στην ΕΔΠ σε λευκή βίβλο για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας. Επιπλέον, η Συνθήκη της Λισαβόνας θεσπίζει μια νομική βάση για την ευρωπαϊκή διαστημική πολιτική, καθώς και τη δυνατότητα μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, και ενισχυμένης συνεργασίας στον μη στρατιωτικό τομέα. 3. Δορυφορικά συστήματα Τα δορυφορικά συστήματα στον τομέα της παρατήρησης της Γης και της αναγνώρισης, των τηλεπικοινωνιών, της πλοήγησης, του προσδιορισμού θέσης και του χρονισμού είναι, για εκείνους που τα κατέχουν, τα «μάτια και τα ώτα» τους. Αυτά τα συστήματα μπορούν να έχουν στρατιωτικό ή πολιτικό χαρακτήρα. Συνεπώς, η δυνατότητα πρόσβασης σε δεδομένα που συλλέγονται μέσω τέτοιων συστημάτων είναι ζωτικής σημασίας για τις χώρες της ΕΕ, προκειμένου να προσφέρονται στους φορείς λήψης αποφάσεων κατάλληλες πληροφορίες στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (ΕΠΑΑ) και της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Καθώς αναγνωρίζεται ευρέως ότι οι διαστημικοί πόροι είναι απαραίτητοι για τις επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ και ότι μπορούν να δώσουν στην ΕΕ σημαντικό πλεονέκτημα όσον αφορά την παρακολούθηση της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής και την επαλήθευση των διεθνών συνθηκών, πρέπει να ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη της ΕΕ, η ESA και διάφοροι ενδιαφερόμενοι φορείς, ώστε να αξιοποιήσουν με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο τα υφιστάμενα εθνικά και πολυεθνικά διαστημικά συστήματα και να ενισχύσουν την αμοιβαία συμπληρωματικότητά τους. DT\705615.doc PE400.583v01-002/8DT\705615E
Οι δυνατότητες αυτές μπορούν, ωστόσο, να μετατραπούν σε «αχίλλειο πτέρνα» εάν γίνουν στόχος εχθρικών κρατικών ή μη κρατικών φορέων ή απλώς συγκρουστούν με διαστημικά απόβλητα. Επομένως, συνιστάται η δημιουργία ενός συστήματος επιτήρησης του διαστήματος που θα μπορούσε να παρέχει καλύτερη προστασία στους ευρωπαϊκούς δορυφόρους. Η παρατήρηση της Γης μπορεί να προσφέρει μόνιμη και μεγάλης εμβέλειας επιτήρηση για συνεχώς ανανεούμενη παρακολούθηση καταστάσεων και χαρτογράφηση εδαφών. Οι δορυφόροι τηλεπικοινωνιών (Satcom) αποτελούν συχνά το μόνο προσβάσιμο μέσο για τη δημιουργία μιας πλήρως λειτουργικής «αλυσίδας πληροφοριών». Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μετάδοση, σε απομακρυσμένα κεντρικά γραφεία, δεδομένων που έχουν συλλεχθεί εξ αποστάσεως, καθώς και για τη διάδοση σχετικών πληροφοριών σε διαφορετικές μονάδες. Η προώθηση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, της κανονικοποίησης και της τυποποίησης στον τομέα της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της παραγωγής θα μπορούσε να επηρεάσει σημαντικά τόσο τον τομέα της παρατήρησης της Γης όσο και τον τομέα των Satcom. Ως εκ τούτου, θα μπορούσαν να αποφευχθούν ζημιογόνες αλληλεπικαλυπτόμενες δράσεις και να δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακας και έσοδα. Επιπλέον, οι δραστηριότητες στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ θα μπορούσαν να ωφεληθούν από ένα υψηλότερο επίπεδο διαλειτουργικότητας μεταξύ των διαστημικών πόρων που διαχειρίζονται τα κράτη μέλη της ΕΕ. Τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν αναπτύξει διάφορα διαστημικά συστήματα για την κάλυψη, σε εθνική βάση, των αναγκών τους σε ασφάλεια. Ωστόσο, οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και η ανάγκη διαλειτουργικότητας επιβάλλουν μια πιο ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή προσέγγιση. Η Γαλλία ηγείται αυτής της εξέλιξης, συνάπτοντας διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες πλαίσιο με άλλα κράτη μέλη της ΕΕ (Γερμανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ισπανία). 3.1. Παρατήρηση της Γης και αναγνώριση Αρκετές χώρες έχουν αναπτύξει ή αναπτύσσουν τα δικά τους συστήματα παρατήρησης της Γης: η Γαλλία (από το 1986 με το SPOT 1 έως τα Helios B και Pleiades), η Ιταλία (Cosmo-SkyMed), η Γερμανία (SAR-Lupe), η Ισπανία (SEOSAT, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος για την παγκόσμια παρακολούθηση του περιβάλλοντος και της ασφάλειας - GMES), η Σουηδία (έργο SVEA, το οποίο δεν έχει ακόμα λάβει άδεια από τις ένοπλες δυνάμεις), η Μεγάλη Βρετανία (Topsat). Ορισμένα από αυτά τα συστήματα σχεδιάστηκαν ώστε να είναι διπλής χρήσης, ενώ άλλα για να χρησιμοποιούνται από περισσότερες από μία χώρες. Τα κράτη μέλη της ΕΕ που διαχειρίζονται τα διάφορα είδη ραντάρ, οπτικών δορυφόρων, μετεωρολογικών δορυφόρων και συστημάτων αναγνώρισης οφείλουν να προνοούν για τη συμβατότητά τους. DT\705615.doc PE400.583v01-003/8DT\705615E
Επομένως, οι διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες μεταξύ των πρωτοπόρων κρατών της ΕΕ πρέπει να τύχουν σημαντικής στήριξης ως μέσο εξοικονόμησης χρημάτων των φορολογούμενων. Η Γαλλία και η Ιταλία, οι οποίες υπέγραψαν τη «συμφωνία του Τορίνου», βασίστηκαν στον συνδυασμό δύο αντίστοιχων δυνατοτήτων (οπτική παρατήρηση και παρατήρηση με ραντάρ - ORFEO 1 ), για να συμπληρώσουν τα αμοιβαία προγράμματά τους. Για τον ίδιο λόγο, η Γαλλία και η Γερμανία υπέγραψαν επίσης διμερή συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τις δυνατότητες των προγραμμάτων SAR Lupe και Helios II το 2002 (Συμφωνία του Schwerin). Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να στηρίξει τη δημιουργία ενός «κοινοτικοποιημένου» συστήματος αναγνώρισης, όπως το σχεδιαζόμενο MUSIS 2. Όσον αφορά τις δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της παρατήρησης της Γης, το Δορυφορικό Κέντρο της ΕΕ (ΔΚΕΕ), με έδρα στο Torrejon (Ισπανία), προσφέρει συνθετική ανάλυση εικόνων για λόγους ασφάλειας προς υποστήριξη των δραστηριοτήτων της ΕΠΑΑ, χρησιμοποιώντας ελεύθερες πηγές και πηγές των κρατών μελών. Καθώς εκκρεμεί η σύναψη συμφωνιών μεταξύ του ΔΚΕΕ και των κρατών μελών για την παροχή διαθέσιμων εικόνων στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της ΕΠΑΑ, το ΔΚΕΕ δεν αξιοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητές του. Τέλος, το πρόγραμμα GMES (Παγκόσμια παρακολούθηση του περιβάλλοντος και της ασφάλειας) είναι μια κοινοτική πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με σκοπό να παρέχει υπηρεσίες πολιτικής ασφάλειας σε περιβαλλοντικό και ανθρωπιστικό επίπεδο αλλά και να συμβάλλει στην επαλήθευση ορισμένων συνθηκών αφοπλισμού. Το GMES θα βασίζεται σε δεδομένα παρατήρησης που λαμβάνονται από δορυφόρους παρατήρησης της Γης, καθώς και σε πληροφορίες επίγειων συστημάτων. Με την ολοκλήρωση των πρώτων υπηρεσιών το 2008 (χαρτογράφηση, υποστήριξη της διαχείρισης έκτακτων καταστάσεων και πρόβλεψη), θα πρέπει να τεθεί στη διάθεση της ΕΠΑΑ προς υποστήριξη των δραστηριοτήτων της και θα πρέπει να οριστεί επιχειρησιακό κονδύλιο στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Επιπλέον, τα κράτη μέλη της ΕΕ οφείλουν να συλλέγουν και να ανταλλάσσουν γεωχωρικές πληροφορίες όχι μόνο για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων της ΕΠΑΑ αλλά και για τη διενέργεια αυτόνομης αξιολόγησης απειλών σε επίπεδο ΕΕ. 3.2. Τηλεπικοινωνίες Οι στρατιωτικές κοινότητες και οι κοινότητες ασφάλειας βασίζονται ολοένα και περισσότερο σε εμπορικά συστήματα για την παροχή μεγαλύτερου εύρους ζώνης για σύνθετα στρατιωτικά συστήματα. Η ασφαλής επικοινωνία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να στεφθεί με επιτυχία οποιαδήποτε δραστηριότητα της ΕΠΑΑ. Η υφιστάμενη αρχιτεκτονική των στρατιωτικών Satcom περιλαμβάνει κυρίως δύο επίπεδα υπηρεσιών: μη προστατευόμενες επικοινωνίες και υψηλής προστασίας μετάδοση 1 ORFEO - Ομόσπονδη παρατήρηση της Γης με οπτικούς δορυφόρους και ραντάρ, συμφωνία Γαλλίας-Ιταλίας σχετικά με τα συστήματα Cosmo-Skymed και Pleiades. 2 MUSIS - Πολυεθνικό σύστημα διαστημικής απεικόνισης για την παρακολούθηση, την αναγνώριση και την παρατήρηση (βάσει του εγγράφου BOC - Besoin Opérationnel Commun). DT\705615.doc PE400.583v01-004/8DT\705615E
στρατιωτικών πληροφοριών. Στην Ευρώπη, λίγες μόνο χώρες έχουν αναπτύξει δυνατότητες για υψηλό επίπεδο ασφάλειας (λόγω τεχνολογικών και δημοσιονομικών δυσχερειών), και δύο εξ αυτών (η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο) είναι πυρηνικές χώρες. Το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιεί το δικό του σύστημα Skynet, με την τελευταία έκδοση Skynet V να έχει σχεδιαστεί ως σύστημα διπλής χρήσης. Οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις, μετά τη χρήση της μη στρατιωτικής δορυφορικής πλατφόρμας (Telecom-2), επέλεξαν την ανάπτυξη ενός αποκλειστικά στρατιωτικού προγράμματος (Syracuse III). Η Ιταλία και η Ισπανία ανέπτυξαν τους δικούς τους στρατιωτικούς Satcom (SICRAL και Spainsat αντίστοιχα). Επιπλέον, το ΝΑΤΟ επέλεξε να συνδυάσει τις δυνατότητες της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Βρετανίας, προκειμένου να δημιουργήσει μια πρώτη αρχιτεκτονική επικοινωνιών που φέρει την ονομασία «Satcom Post-2000». Τέλος, το 2009 θα τεθούν σε τροχιά δύο νέοι γερμανικοί στρατιωτικοί δορυφόροι (γνωστοί ως «SatcomBw»). Ο εισηγητής ζητεί τα υφιστάμενα και μελλοντικά δορυφορικά συστήματα τηλεπικοινωνιών που έχει η ΕΕ στη διάθεσή της να είναι αμοιβαίως διαλειτουργικά. Το ιδανικό θα ήταν οι μελλοντικές γενιές Satcom να τίθενται σε τροχιά και να χρηματοδοτούνται υπό συνθήκες στενότερης συνεργασίας απ ό,τι επικρατεί σήμερα. Επιπλέον, θα πρέπει να υποστηριχτεί η συνεχής ανάπτυξη ραδιοεπικοινωνιών μέσω λογισμικού από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με σκοπό την πλήρη διαλειτουργικότητα του επίγειου τμήματος των τηλεπικοινωνιακών συστημάτων. 3.3 Πλοήγηση - Προσδιορισμός θέσης - Χρονισμός Στο πλαίσιο της κοινής πρωτοβουλίας ΕΚ/ESA, η Ευρώπη θα διαχειρίζεται έως το 2013 ένα νέο παγκόσμιο σύστημα δορυφορικής πλοήγησης (GNSS), με την ονομασία Galileo: ένα σύνολο 30 δορυφόρων θα παρέχει στους χρήστες με τον κατάλληλο δέκτη τη δυνατότητα να γνωρίζουν με εξαιρετική ακρίβεια τη θέση τους. Ο εισηγητής επικροτεί τον συμβιβασμό που επετεύχθη από την ΕΕ τον Νοέμβριο του 2007 και υπογραμμίζει την ανάγκη να καταστεί το Galileo πλήρως διαθέσιμο για αυτόνομες δραστηριότητες ΕΠΑΑ (και δη οι κρατικά ρυθμιζόμενες υπηρεσίες του). 3.4 Έγκαιρη προειδοποίηση μέσω δορυφόρων για βαλλιστικούς πυραύλους Τα έργα που αποσκοπούν στην ανάπτυξη συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης για την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων (όπως το γαλλικό Spirale) θα τύχουν επίσης στήριξης. Μετά την ολοκλήρωσή τους, οι πληροφορίες που συλλέγονται από τα συστήματα αυτά θα πρέπει στο μέλλον να διακινούνται μεταξύ όλων των κρατών μελών της ΕΕ. 3.5. Πληροφορίες σημάτων Σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνιστάται η ανάπτυξη και ανταλλαγή πληροφοριών σημάτων (ηλεκτρονικές πληροφορίες όπως το γαλλικό Essaim και πληροφορίες επικοινωνιών), με σκοπό τη στήριξη των δραστηριοτήτων ΕΠΑΑ. DT\705615.doc PE400.583v01-005/8DT\705615E
4. Επιτήρηση του διαστήματος και προστασία της διαστημικής υποδομής Σήμερα, όσον αφορά την επιτήρηση του διαστήματος (δηλαδή τον συστηματικό εντοπισμό διαστημικών αντικειμένων) η Ευρώπη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από ραντάρ και οπτικά τηλεσκόπια των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Παρόλα αυτά, η ESA και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησαν διάλογο σχετικά με τη δυνατότητα δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης του διαστήματος που θα οδηγήσει σε επίγνωση της κατάστασης που επικρατεί στο διάστημα. Το γερμανικό ραντάρ TIRA και το γαλλικό GRAVES θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στο σύστημα. Αυτή η δραστηριότητα είναι ζωτικής σημασίας εάν η ΕΕ επιθυμεί να επιτύχει καλύτερη προστασία των δορυφόρων της. Οι ευαίσθητοι στρατηγικοί διαστημικοί πόροι, καθώς και η υποδομή που επιτρέπει την πρόσβαση στο διάστημα πρέπει να προστατεύονται επαρκώς. Σε περίπτωση μη λειτουργίας των δορυφόρων εξαιτίας εχθρικής ενέργειας, προτείνεται η ανταλλαγή δεδομένων με διεθνείς εταίρους. 5. Αυτόνομη πρόσβαση στο διάστημα και το διεθνές περιβάλλον Κατά την άποψη του εισηγητή, η ασφαλής, ανεξάρτητη και βιώσιμη πρόσβαση της ΕΕ στο διάστημα αποτελεί μία από τις προϋποθέσεις για την ανάληψη αυτόνομης κοινοτικής δράσης. Για τον λόγο αυτό και λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις πτυχές της ασφάλειας του εφοδιασμού και της προστασίας της ευρωπαϊκής βάσης αμυντικής τεχνολογίας και βιομηχανίας, οι ευρωπαϊκοί μη εμπορικοί δορυφόροι συνιστάται να τίθενται σε τροχιά από ευρωπαϊκούς εκτοξευτές που βρίσκονται σε έδαφος της ΕΕ. Πρέπει να ξεκινήσει το ταχύτερο δυνατόν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική επένδυση σε νέους ευρωπαϊκούς εκτοξευτές. 6. Διακυβέρνηση Στο μέλλον, πρέπει να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή διαστημική αρχιτεκτονική με ισχυρό πλαίσιο διαπυλωνικής συνεργασίας, στο οποίο θα συμμετέχουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο, ο ΕΟΑ, το ΔΚΕΕ και η ESA. Επιβάλλεται η θέσπιση ενός ενισχυμένου πλαισίου ΕΠΑΑ, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα σε μικρότερες χώρες της ΕΕ με μειωμένες δυνατότητες να χρηματοδοτούν τους δικούς τους διαστημικούς πόρους με πρόσβαση σε επιχειρησιακά δεδομένα. 7. Χρηματοδότηση Ο εισηγητής καλεί την ΕΕ να παράσχει αξιόπιστη και επαρκή χρηματοδότηση για τις προβλεπόμενες διαστημικές δραστηριότητες και να συντάξει επιχειρησιακό προϋπολογισμό για υπηρεσίες που παρέχονται από διαστημικούς πόρους προς υποστήριξη της ΕΠΑΑ και των ευρωπαϊκών συμφερόντων ασφάλειας. Η απουσία συντονισμού μεταξύ των χωρών της ΕΕ οδηγεί σε έλλειψη πόρων ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να εγκαινιάσουν κοινά προγράμματα για την επίτευξη πιο μακροπρόθεσμης μείωσης του κόστους. Είναι εντυπωσιακό το DT\705615.doc PE400.583v01-006/8DT\705615E
γεγονός ότι το κόστος που προκύπτει λόγω της απουσίας κοινής ευρωπαϊκής προσέγγισης στον τομέα της προμήθειας, της συντήρησης και της λειτουργικότητας των διαστημικών πόρων υπολογίζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. 8. Διεθνές νομικό καθεστώς σχετικά με τις χρήσεις του διαστήματος Στην έκθεση εκφράζονται ανησυχίες για την προοπτική πιθανής «οπλοποίησης» του διαστήματος και επαναλαμβάνεται η σημασία της αρχής της χρήσης του διαστήματος για ειρηνικούς σκοπούς που εκφράστηκε στη Συνθήκη για το Διάστημα του 1967. Περαιτέρω, πρέπει να ενισχυθεί το διεθνές νομικό καθεστώς για τη ρύθμιση και την προστασία μη επιθετικών χρήσεων του διαστήματος, ιδιαίτερα στο πλαίσιο κατάρτισης κατευθυντήριων γραμμών για τον μετριασμό των διαστημικών αποβλήτων από την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τις ειρηνικές χρήσεις του διαστήματος (COPUOS). Οι δραστηριότητες αυτές πρέπει να συνάδουν με τις δραστηριότητες της διυπηρεσιακής συντονιστικής επιτροπής για τα απόβλητα, καθώς και της διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τον αφοπλισμό, η οποία αναπτύσσει επί του παρόντος μια πολυμερή συμφωνία για την πρόληψη ενός αγώνα δρόμου διαστημικών εξοπλισμών (PAROS). Η Ευρωπαϊκή Προεδρία οφείλει να εκπροσωπήσει κατά τρόπο προορατικό την ΕΕ στα προαναφερθέντα όργανα των Ηνωμένων Εθνών. Όλοι οι διεθνείς παράγοντες πρέπει να απέχουν από τη χρήση επιθετικού εξοπλισμού στο διάστημα, όπως συνέβη με την κινεζική δοκιμή καταστροφής δορυφόρου τον Ιανουάριο του 2007 η οποία δημιούργησε ανησυχητική ποσότητα διαστημικών αποβλήτων. Τα Ηνωμένα Έθνη και η ΕΕ πρέπει να δεσμευτούν για τον ενεργό περιορισμό και την προστασία έναντι των διαστημικών αποβλήτων που είναι επιζήμια για τους δορυφόρους. Παρά την τρέχουσα πρακτική και αντίθετα προς τις υποχρεώσεις τους, δεν καταχωρίζουν όλοι οι χρήστες του διαστήματος τους δορυφόρους τους, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών. Η καταχώριση πρέπει να τηρείται, καθώς λειτουργεί ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης στον τομέα της διαστημικής ασφάλειας. Επιπρόσθετα, η επιδίωξη του Συμβουλίου για έναν ολοκληρωμένο κοινοτικό κώδικα δεοντολογίας για τα διαστημικά αντικείμενα μπορεί να προσφέρει μια ασφαλέστερη τροχιά. 9. Διατλαντική και άλλη διεθνή συνεργασία για τη διαστημική πολιτική Ενώ η ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας στο πλαίσιο του τριμερούς διαλόγου για το διάστημα, η οποία συνήφθη το 2006 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και της Roscosmos (ρωσική υπηρεσία διαστήματος), είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη, η συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ παρουσιάζει υστέρηση. Ως εκ τούτου, ο εισηγητής καλεί την ΕΕ και τις ΗΠΑ να συμμετάσχουν σε έναν στρατηγικό διάλογο για τη χρήση των διαστημικών πόρων. DT\705615.doc PE400.583v01-007/8DT\705615E
Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ καλούνται να ξεκινήσουν παρόμοιο διάλογο για τη διαστημική πολιτική και την αντιπυραυλική άμυνα, ιδιαίτερα όσον αφορά τη συμπληρωματικότητα και τη διαλειτουργικότητα των συστημάτων δορυφορικών επικοινωνιών, την επιτήρηση του διαστήματος και την έγκαιρη προειδοποίηση για βαλλιστικούς πυραύλους, καθώς και την προστασία των ευρωπαϊκών δυνάμεων μέσω ενός αντιπυραυλικού αμυντικού συστήματος. DT\705615.doc PE400.583v01-008/8DT\705615E