Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Dra)

Σχετικά έγγραφα
Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Ouarkziz)

Η δομή των πετρωμάτων ως παράγοντας ελέγχου του αναγλύφου

Γεωθερμική έρευνα - Ερευνητικές διαδικασίες

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ Ι ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΙΑΛΕΞΕΩΝ

ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ. Δρ Γεώργιος Μιγκίρος

ΠΕΡΙΒΑΛΛΩΝ ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ. Ν. Σαμπατακάκης Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών

Κεφάλαιο 9: Αναγνώριση των πτυχών στην ύπαιθρο

ΠΑΡΑΔΟΤΕΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2917

Γεωλογικές γραμμές: τομές γεωλογικής επιφάνειας με τον τοπογραφικό ανάγλυφο Χρήσιμες στον υπολογισμό της διεύθυνσης, κλίσης κτλ.

Tαξινόμηση υδρορρεύματος

iv. Παράκτια Γεωμορφολογία

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3: ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

ΜΕΡΟΣ 1 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. 1. Γεωλογείν περί Σεισμών Λιθοσφαιρικές πλάκες στον Ελληνικό χώρο Κλάδοι της Γεωλογίας των σεισμών...

Ποτάµια ράση ΠΟΤΑΜΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ. Ποτάµια ιάβρωση. Ποτάµια Μεταφορά. Ποτάµια Απόθεση. Βασικό επίπεδο

Ερµηνεία Τοπογραφικού Υποβάθρου στη Σύνταξη και Χρήση Γεωλoγικών Χαρτών

Γ' ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 7: Περιβάλλοντα Ιζηματογένεσης- Αλλουβιακά ριπίδια. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ

ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΗ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ

Yarlung Tsangpo River, Tibet. Πηγή: Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

Α.3.4. Προκαταρκτική Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η ΣΤΑΘΜΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ Ι ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΙΑΛΕΞΕΩΝ

ΑΣΚΗΣΗ 5 η ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ Ι ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΗΡΑΓΓΑΣ

Άλλοι χάρτες λαμβάνουν υπόψη και το υψόμετρο του αντικειμένου σε σχέση με ένα επίπεδο αναφοράς

ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

Βασικές μέθοδοι στρωματογραφίας

Λιθοστρωματογραφία. Αποτελεί μέθοδο έρευνας της Στρωματογραφίας που έχει σκοπό την ταξινόμηση των ΣΤΡΩΜΕΝΩΝ πετρωμάτων

ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΤΟΜΗ ΚΕΚΛΙΜΕΝΑ ΣΤΡΩΜΜΑΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. Δίνεται ο παρακάτω γεωλογικός χάρτης και ζητείται να κατασκευαστεί η γεωλογική τομή Α-Β.

ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ. Dr. Βανδαράκης Δημήτριος Dr. Παυλόπουλος Κοσμάς Καθηγητής


ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ. Ενότητα 12: Πτυχές. Παρασκευάς Ξυπολιάς Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

ΙΣΟΥΨΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ- ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ (1) ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «Γεωμετρία της παραμόρφωσης και κινηματική ανάλυση της Μεσοελληνικής Αύλακας»

ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ. Ενότητα 10: Η Αττικο-Κυκλαδική Μάζα. Ιωάννης Κουκουβέλας, Καθηγητής Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 9: Περιβάλλοντα ιζηματογένεσης Ποτάμια 1. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Αντικείμενο της Παρουσίασης

Πολιτικοί Μηχανικοί ΕΜΠ Τεχνική Γεωλογία Διαγώνισμα 10/ ΘΕΜΑ 1 ο (4 βαθμοί)

Στρωματογραφία-Ιστορική γεωλογία. Στρωματογραφική τομή Δρ. Ηλιόπουλος Γεώργιος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

2o ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΥΧΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (Τ.Τ.Δ.)

ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΠΡΟΔΡΟΜΩΝ ΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

ΕΚΘΕΣΗ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΣΤΟ ΚΑΣΤΑΝΟΦΥΤΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΟΡΕΣΤΙΔΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Ιωάννης Μ. Τσόδουλος Δρ. Γεωλόγος

Κλίση ενός στρώματος είναι η διεύθυνση κλίσης και η γωνία κλίσης με το οριζόντιο επίπεδο.

τον Τόμαρο και εκβάλλει στον Αμβρακικό και ο Άραχθος πηγάζει από τον Τόμαρο και εκβάλλει επίσης στον Αμβρακικό (Ήπειρος, Ζαγόρι).

ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1 Ο ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ Δρ. ΜΑΡΙΑ ΦΕΡΕΝΤΙΝΟΥ

2. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ Υ ΡΟΣΦΑΙΡΑΣ

4. Η δράση του νερού Η ΠΟΤΑΜΙΑ ΡΑΣΗ. Ποτάµια διάβρωση

ΙΖΗΜΑΤΑ -ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΕΤΗΣΙΑ ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ

ΜΟΡΦΟΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΑ ΙΚΤΥΑ ΤΟΥ Ν. ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ (ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑ Α) 1

Περιβαλλοντική Υδρογεωλογία. Υδροκρίτης-Πιεζομετρία

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Μορφοµετρικές Παράµετροι Λεκανών Απορροής

2. ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΝΕΟΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Παράκτιοι κρημνοί Γεωμορφές βραχωδών ακτών & Ακτόλιθοι

ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗ ΡΕΥΜΑΤΑ ΜΕΡΟΣ Β. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

Η ΜΟΡΦΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) ΩΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ ΤΗΣ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΥΧΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (Τ.Τ.Δ.)

ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΩΝ ΤΑΣΕΩΝ

ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Κατεύθυνση:«Τεχνικής Γεωλογία και Περιβαλλοντική Υδρογεωλογία»

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Το νερό είναι το μάτι ενός τοπίου. ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΡΕΜΑΤΩΝ Από τον Γεώργιο Ζαΐμη

ΕΡΓΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ. Υπεύθυνος Μαθήματος Δρ. Γ. Ζαΐμης

4. Απλά κεκλιµένα στρώµατα

Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΔΠΜΣ : Επιστήμη & Τεχνολογία Υδατικών Πόρων. Μάθημα: ΦΡΑΓΜΑΤΑ

ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΡΑΠΤΗ. Γενική άποψη του οικισμού. Το άνοιγμα στη θέα. Η περιοχή μελέτης

7. ειγµατοληψία και κατασκευή Λεπτών Τοµών

Αξιολόγηση Κατολισθήσεων κατά μήκος οδικών αξόνων. Εφαρμογή στον οδικό άξονα Σέρρες- Λαϊλιάς

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΞΟ. Γεωλογική εξέλιξη της Ελλάδας Το Ελληνικό τόξο

Δασική Εδαφολογία. Εδαφογένεση

ΜΑΘΗΜΑ: ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ: Β. ΧΡΗΣΤΑΡΑΣ, Καθηγητής Β.

Γνωρίζοντας τι θα χαρτογραφήσουμε. i) Γεωλογικούς σχηματισμούς (πετρώματα), ii) Επαφές (όρια), iii) Τεκτονικές δομές & στοιχεία, iv) Άλλα

ΑΣΚΗΣΗ 2η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΣΤΙΣ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΕΣ -ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΠΕΔΙΟΥ

ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ. Ασκήσεις Εργαστηρίου. (Εργαστήριο Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας) Καθ. Αδαμάντιος Κίλιας

ΕΝΟΤΗΤΑ 1 Ν. Ι. Μουτάφης

ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΙΣ. Κατολισθήσεις Ταξινόµηση κατολισθήσεων

νήσο Λέσβο» Παρουσίαση Εργασίας µε Τίτλο: 11 ο ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΕ ΡΙΟ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Κατερίνα Τζαβέλλα ΝΑΥΠΛΙΟ 8-10 εκεµβρίου 2010

ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Στρωματογραφία-Ιστορική γεωλογία. Ιστορική γεωλογία Δρ. Ηλιόπουλος Γεώργιος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Φύλλο Εργασίας. Θέμα : Περπατώντας στο Πήλιο Θέλετε να οργανώσετε έναν ορειβατικό περίπατο από την Αγριά στην Δράκεια Πηλίου.

1.2 Στοιχεία Μηχανολογικού Σχεδίου

ΜΑΘΗΜΑ: ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ: Β. ΧΡΗΣΤΑΡΑΣ, Καθηγητής Β. ΜΑΡΙΝΟΣ, Επ.

ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΒΡΑΧΟΜΑΖΑΣ

ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ 6.1. από. την τομή. την. τομή δύο είναι καμπύλη. γραμμή. υψόμετρο. γεωλογία. Στη. επιπέδου (Σχ παράταξη.

ΠΑΓΕΤΩΝΕΣ. πηγή:nasa - Visible Earth

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΩΝ ΡΕΜΜΑΤΩΝ ΜΕΡΟΣ Α. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΗΣ ΓΗΪΝΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ. 22/5/2006 Λύσανδρος Τσούλος Χαρτογραφία Ι 1

Ασκήσεις Τεχνικής Γεωλογίας 7 η Άσκηση

65 m3/km2/year ή 65mm per 1000 years.

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΜΜΕΤΡΙΑΣ. Βασίλης Γιαννακόπουλος, Δρ. Δασολόγος

της ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΠΥΞΙΔΑΣ

Υλικά και τρόπος κατασκευής χωμάτινων φραγμάτων

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΙΙ 1

Α Ρ Ι Σ Τ Ο Τ Ε Λ Ε Ι Ο Π Α Ν Ε Π Ι Σ Τ Η Μ Ι Ο Θ Ε Σ Σ Α Λ Ο Ν Ι Κ Η Σ

ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Transcript:

Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Dra) Δίνονται αεροφωτογραφίες για στερεοσκοπική παρατήρηση. Ο βορράς είναι προσανατολισμένος προς τα πάνω κατά την ανάγνωση των γραμμάτων και των αριθμών. Ερωτήσεις: 1) Να περιγραφούν τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής (λιθολογικοί σχηματισμοί και τεκτονική παραμόρφωση). 2) Βάσει των στοιχείων που περιγράφηκαν στο προηγούμενο ερώτημα, να σχεδιαστεί σχηματική τομή μεταξύ των σημείων Γ3-Γ10. 3) Να περιγραφεί το αποστραγγιστικό δίκτυο στο σύνολό του. Εν συνεχεία, να σχεδιαστούν οι κύριοι κλάδοι του υδρογραφικού δικτύου που διατρέχουν το ανάγλυφο των αεροφωτογραφιών, καθώς και οι διευθύνσεις ροής τους. 4) Αφού σημειωθούν θέσεις με έντονη μεταβολή στην μορφολογική κλίση, να αναφερθούν περιοχές στις οποίες επικρατεί έντονη διάβρωση και απόθεση. 5) Να δοθεί η γεωμορφολογική εξέλιξη της περιοχής των αεροφωτογραφιών.

Απαντήσεις: 1) Παρατηρώντας τις λιθολογίες βλέπουμε ότι διαφοροποιούνται εμφανιζόμενες με διαφορετικές αποχρώσεις που δεν σχετίζονται με τον προσανατολισμό και τον φωτισμό του αναγλύφου (π.χ. Η-Ι3, Γ9). Τα διάφορα πετρώματα, όπως είναι φυσικό παρουσιάζουν και διαφορική διάβρωση, για αυτό εμφανίζονται μορφολογικά εξάρματα στους πιο ανθεκτικούς ορίζοντες (π.χ. Η-Ι3,5, Ε-Ζ12). Πρόκειται για ακολουθίες ιζηματογενών πετρωμάτων σε συμφωνία, τα οποία έχουν μικρό σχετικά πάχος αλλά εναλλάσσονται διαρκώς. Η έντονη χαράδρωση περιοχών όπως η λωρίδα μεταξύ του Α6 και του Ι5 είναι μια ένδειξη της ύπαρξης και ανθρακικών πετρωμάτων, αλλά η μη εμφάνιση καρστικών γεωμορφών δεν μπορεί και να το επιβεβαιώσει. Ακριβώς βορειότερα, εκτός από την αλλαγή του χρώματος σε σκουρότερο, η αυξημένη πυκνότητα των ρευμάτων σε ένα πιο ομαλό ανάγλυφο, παραπέμπει στην διάβρωση κλαστικών ιζημάτων. Σε αυτό το έντονο ανάγλυφο της περιοχής, το ίχνος των επαφών των στρωμάτων στις θέσεις 7-12 εμφανίζει έντονες καμπυλώσεις, γεγονός που οφείλεται στη σχετικά μικρή κλίση τους προς Ν. Επιπροσθέτως, παρατηρούμε ότι στις περιοχές 7-8 οι κλίσεις είναι σταδιακά μεγαλύτερες από αυτές των περιοχών 10-11. Αντίθετα, στις περιοχές 1-6 παρατηρούμε ότι το ίχνος των επαφών έχει πολύ μικρές διακυμάνσεις από την γενική διεύθυνση ΔΝΔ-ΑΒΑ, πράγμα το οποίο οφείλεται στην μεγάλη κλίση των σχηματισμών. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι έχουμε μονοκλινείς ακολουθίες πετρωμάτων που κλίνουν προς ΝΝΑ. Αυτό συνεπεία της πλαστικής παραμόρφωσης που έχει υποστεί η περιοχή, με την δημιουργία μιας αντικλινικής κατακεκλιμένης δομής με άξονα πτυχής μεταξύ των Α6,7 και Ι5,6. Τα στρώματα που εμφανίζονται βόρεια του άξονα είναι ανεστραμμένα. Σημαντικά ρήγματα να τέμνουν εγκάρσια αυτή την μεγαπτυχή δεν διαφαίνονται, από την στιγμή που τα ίχνη των επαφών των στρωμάτων δεν διακόπτονται απότομα. 2) Σχηματική τομή διεύθυνσης Β Ν μεταξύ των θέσεων Γ3 Γ10.

3) Ο άξονας του αντικλίνου συμπίπτει και με τον βασικό υδροκρίτη της περιοχής, εκατέρωθεν του οποίου τα νερά κινούνται προς βορρά και νότο. Αν και λόγω γεωλογικής δομής διαβρώνονται τα ίδια πετρώματα, η υφή του υδρογραφικού δικτύου παρουσιάζει σημαντικότατες διαφοροποιήσεις στις δύο πλευρές του υδροκρίτη. Αυτό οφείλεται στις διαφορετικές κλίσεις των πετρωμάτων σε συνδυασμό με τον διαφορετικό προσανατολισμό. Η μόνη ομοιομορφία που παρατηρείται στο σύνολο της περιοχής είναι ο ίδιος προσανατολισμός κατωτέρων τάξεων ρευμάτων και αντίστοιχα αυτός των ανωτέρων τάξεων. Έτσι λοιπόν, νότια του άξονα στις κλιτείς με ομόρροπη με τη λιθολογία μικρή κλίση εμφανίζονται κατωτέρων τάξεων κλάδοι που έχουν μικρή συχνότητα, αλλά μεγάλη κατά βάθος διάβρωση. Στην ίδια περιοχή τα αντίρροπα πρανή που έχουν βόρειο προσανατολισμό έχουν φτωχό υδρογραφικό δίκτυο και αυτό κατωτέρων τάξεων. Οι σημαντικότεροι κλάδοι έχουν ως επί το πλείστον εγκάρσιο προσανατολισμό προς τους προαναφερθέντες κλάδους.

Το βασικό υδρογραφικό δίκτυο με τις γραμμές ροής. 4) Οι έντονες μεταβολές στην μορφολογική κλίση καθώς επίσης και χαρακτηριστικές θέσεις έντονης διάβρωσης και απόθεσης είναι σημειωμένες στην παρακάτω αεροφωτογραφία. Γενικά, η περιοχή λόγω και του έντονου αναγλύφου με απότομα πρανή και οξύληκτες κορυφές βρίσκεται υπό καθεστώς έντονης διάβρωσης. Πιθανότατα, η απουσία βλάστησης εκτός από ενδεχόμενους κλιματικούς παράγοντες να οφείλεται σε αυτό το γεγονός.

Οι αποθέσεις πλαγιάς δεν φαίνεται να καλύπτουν μεγάλες επιφάνειες. Υλικό αποτίθεται κυρίως σε κύριους κλάδους υδρογραφικού δικτύου. Ενδιαφέρουσα γεωμορφή αποτελεί και ένα αλλουβιακό ριπίδιο σημαντικής εμφάνισης στην θέση Η3-4. Όπως φαίνεται και στην αεροφωτογραφία της προηγούμενης ερώτησης, έχει αποθέσει σε έναν βασικό κλάδο στον οποίο δημιούργησε φράγμα διαδραματίζοντας τον ρόλο του υδροκρίτη.

5) Η γεωμορφολογική εξέλιξη της περιοχής είναι απόλυτα συνυφασμένη με την διαμορφωμένη γεωλογική δομή, η οποία προήλθε από την επενέργεια ενός συμπιεστικού εντατικού πεδίου το οποίο πτύχωσε την περιοχή με άξονα πτυχής ΔΝΔ ΑΒΑ. Ο τεκτονικός έλεγχος δεν επέδρασε μόνο στον βασικό υδροκρίτη αλλά και στους κύριους κλάδους των ρευμάτων οι οποίοι ακολουθούν κατά βάση τις παρατάξεις των στρωμάτων. Κατά συνέπεια, στο αρχικό στάδιο εξέλιξης της περιοχής, το νέο-διαμορφωθέν υδρογραφικό δίκτυο διανοίχτηκε κατά μήκος των επαφών πετρωμάτων με διαφορετικές φυσικοχημικές ιδιότητες. Ωστόσο, κάποιοι κλάδοι ανώτερης τάξης ακολούθησαν εγκάρσια πορεία (Ι2-Θ1 και Β4-Α1). Η ανύψωση είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία πυκνού υδρογραφικού δικτύου στις περισσότερες περιοχές, αλλά και κατά βάθος διάβρωση σε ανθεκτικούς σχηματισμούς, διαμορφώνοντας το σημερινό ανάγλυφο.