ΠΕΓΑ (κείμενο του Π. Γιαβρίμη) Η αξιολόγηση τους γίνεται με βάση την εφαρμογή των οδηγιών, την αναδίφηση της βιβλιογραφίας και την παρουσίασή τους. ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ Το παρόν υπόδειγμα περιέχει μία σειρά οδηγιών για την εκπόνηση των μικρών εργασιών στο πρόγραμμα «ΠΕΓΑ. Α. Περιεχόμενο εργασίας Η εργασία θα περιλαμβάνει τα εξής βασικά μέρη: 1. Εξώφυλλο, όπου θα αναφέρεται ο τίτλος της εργασίας, το ονοματεπώνυμο, η διεύθυνση, το τηλέφωνο, το e-mail και το τμήμα από το οποίο αποφοιτήσατε (προαιρετικό). 2. Ευρετήριο περιεχομένων, που θα περιλαμβάνει τους τίτλους των κεφαλαίων και τις σχετικές σελίδες (προαιρετικό). 3. Περίληψη, η οποία θα αναφέρεται στο θέμα και στο σκοπό της εργασίας. Η έκταση της πρέπει να είναι περίπου 50 λέξεις. Στο τέλος της περίληψης πρέπει να ορίζονται οι λέξεις-κλειδιά. 4. Κύριο σώμα εργασίας, όπου περιγράφονται λεπτομερώς όλες οι φάσεις ανάπτυξης του θέματος - οι διάφορες προσεγγίσεις, και η καταγραφή όλων των απαραίτητων πληροφοριών για την κατανόηση του θέματος. 5. Συμπεράσματα: Μία κριτική θεώρηση και η παρουσίαση μίας σειράς συμπερασμάτων. 6. Παραρτήματα, (προαιρετικά, μόνο εφόσον η εργασία περιλαμβάνει ερωτηματολόγια, οργανογράμματα, γραφήματα). 7. Βιβλιογραφία, θα περιέχει τις απαιτούμενες αναφορές που μελετήθηκαν για την εκπόνηση της εργασίας (βλ. παρακάτω οδηγίες). Β. Μορφή εργασίας Διαμόρφωση σελίδας Οι εργασίες υποβάλλονται ΜΌΝΟ σε ηλεκτρονική μορφή σε διεύθυνση που θα σας δοθεί. Για το κείμενο θα χρησιμοποιηθεί σελίδα μεγέθους Α4, γραμματοσειρά Times New Roman 12pt, 1,5 διάστημα γραμμών, επαρκή περιθώρια και πλήρης στοίχιση. Ο αριθμός λέξεων: 2500-3.000. Βιβλιογραφία Κάθε βιβλιογραφική αναφορά στο κείμενο γίνεται με το επώνυμο του συγγραφέα και το έτος συγγραφής (π.χ. Rowles, 1960, pp 178). Εάν οι συγγραφείς είναι περισσότεροι από δύο, αναφέρεται το επώνυμο του πρώτου συγγραφέα ακολουθούμενο από τη συντομογραφία et al., το έτος συγγραφής και την σελίδα που βρέθηκε η συγκεκριμένη παραπομπή σε παρένθεση σε παρένθεση, για παράδειγμα (Latinopoulos et al., 1994, pp 29). Οι βιβλιογραφικές αναφορές τοποθετούνται στο τέλος του κειμένου και αρχίζουν σε νέα σελίδα και τοποθετούνται σε αλφαβητική σειρά (σύμφωνα με το επώνυμο του πρώτου συγγραφέα). Προηγείται η ελληνική βιβλιογραφία και ακολουθεί η ξενόγλωσση.
Αναλυτικότερα: Για τα άρθρα σε περιοδικά: Snyder, C. R., & Higgins, R. L. (1988). Excuses: The effective role in the negotiation of reality. Psychological Bulletin, 104, 23-35. Για τα βιβλία: Rock, I. (1973). Orientation and form. New York: Academic Press. Για κεφάλαια σε βιβλία: Neisser, U. (1976). General, academic, and artificilal intelligence. In L. B. Resnick (Ed.), The nature of intelligence (pp. 135-144). Hillsdale, I\IJ: Erlbaum. Για ιστοσελίδες Γλαρέντζου, Ε., Καραγιάννη, Λ., Κοταλακιδης, Γ., Τζελφέ-Ανέστη, Σ., & Χαραμής, Π. (2009). Σχολικές ομάδες κακοποίησης μαθητών/μαθητριών. Ενδείξεις μιας ανιχνευτικής ερευνητικής προσέγγισης. Ανάκτηση 18 Δεκεμβρίου 2012 από olmeattik.att.sch.gr/files/article/omadesviaskemete.pdf Στις ελληνικές εκδόσεις ο Editor αναφέρεται ως Επιμελητής έκδοσης και το (in press) ως (υπό δημοσίευση). Πώς αναφέρονται oι βιβλιογραφικές πηγές μέσα στο κείμενο της εργασίας Ο γενικός κανόνας είναι τα προοιμιακά στοιχεία της βιβλιογραφικής παραπομπής, τα οποία δίνονται μέσα στο κείμενο, να παρατίθενται όλα μέσα σε παρένθεση και να χωρίζονται μεταξύ τους με μία τέλεια. -Η διαφορική διάγνωση είναι δυνατόν να γίνει με αναλυτικές, πολυθεματικές κλίμακες, όπως είναι το ΙΤΡΑ (Παρασκευόπουλος, 1992α, σελ. 121). -Υποστηρίζεται ότι (Paraskevopoutos & Kirk, 1969, σελ.183) οι συνάφειες μεταξύ των δώδεκα επιμέρους κλιμάκων του ΙΤΡΑ. Αν θέλουμε να δοθεί έμφαση στο όνομα του συγγραφέα ή /και στο έτος έκδοσης: Στην περίπτωση αυτή, τα στοιχεία στα οποία θέλουμε να δοθεί έμφαση δε δίνονται παρενθετικά, αλλά ως οργανικό μέρος της πρότασης. Τα υπόλοιπα στοιχεία δίνονται μέσα σε παρένθεση. -Σε μία πρόσφατη έρευνα, οι Καλαντζή-Αζίζι, Μπεζεβέγκης και Γιαννίτσας (1989, σελ. 24), διαπίστωσαν ότι... -Το 1990 ο Παρασκευόπουλος (σελ. 37) επισημαίνει ότι... Αν η βιβλιογραφική πηγή είναι μονογραφία ή ειδική μελέτη, χωρίς όνομα συγγραφέα: Στην περίπτωση αυτή δίνεται η επωνυμία του συλλογικού οργάνου που έχει εκδόσει τη μελέτη και το έτος έκδοσης -Σε μια παλιότερη προσπάθεια για κατάρτιση αναλυτικού προγράμματος για νοητικώς καθυστερημένους (ΥΠ.Ε.Π.Θ., 1974, σελ 56) καθορίζεται ότι... Πώς αναφέρονται τα δάνεια στοιχεία μέσα στο κείμενο της εργασίας Ο τρόπος με τον οποίο παρατίθενται τα δάνεια στοιχεία σε μια μελέτη διαφέρει ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό και την έκταση των δάνειων στοιχείων. Τις πληροφορίες και τις γνώμες που δανείζεται ο ερευνητής από άλλους συγγραφείς μπορεί να τις μεταφέρει στο δικό του κείμενο σε: 1) Ελεύθερη απόδοση και 2) αυτολεξεί. 1) Ελεύθερη απόδοση των δάνειων στοιχείων Στις περιπτώσεις που τα δάνεια στοιχεία μεταφέρονται σε ελεύθερη απόδοση, η συνήθης διατύπωση είναι η υποτακτική σύνταξη.
-Σε μία πρόσφατη μελέτη (Παρασκευόπουλος, 1989, σελ 78) υποστηρίζεται ότι η σχολική επίδοση πρέπει να αξιολογείται με δύο δείκτες: τον διατομικό βαθμό και τον ενδοατομικό βαθμό. 2) Αυτολεξεί παράθεση των δάνειων στοιχείων Στις περιπτώσεις που τα δάνεια στοιχεία παρατίθενται κατά λέξη, είναι δυνατόν να έχουμε τις ακόλουθες διαφορετικές περιπτώσεις: α) Το δάνειο απόσπασμα να είναι σε έκταση σχετικά μικρό: Στις περιπτώσεις που το δάνειο απόσπασμα είναι μικρό (μέχρι πέντε σειρές), τοποθετείται σε εισαγωγικά () και ενσωματώνεται μέσα στη ροή, στη συντακτική συνέχεια, του κειμένου. -Για να εξισορροπηθεί η εξισωτική τάση ο Παρασκευόπουλος (1992α, σελ. 97) προτείνει, μεταξύ άλλων, «να τοποθετούνται οι αριθμητικοί και ποιοτικοί χαρακτηρισμοί όχι σε ευθεία γραμμή, αλλά σε κύκλο», γιατί με την κυκλική διαρρύθμιση δεν είναι εμφανή τα ακραία όρια της κλίμακας. β) Το δάνειο απόσπασμα να είναι σε έκταση σχετικά μεγάλο: Στις περιπτώσεις που το δάνειο απόσπασμα είναι μεγάλο (μεγαλύτερο των πέντε σειρών), χωρίζεται από το υπόλοιπο κείμενο: Τοποθετείται, χωρίς εισαγωγικά, σε ξεχωριστή παράγραφο και, για να είναι ευδιάκριτο, με μεγαλύτερο αριστερό περιθώριο και με μισό μεσοδιάστημα γραμμών. -Ο Παρασκευόπουλος (1992α, σελ. 37), αναφερόμενος στη θεματική των ερωτήσεων που χρησιμοποιούνται στις κλίμακες γενικής νοημοσύνης, λέγει τα εξής: Οι συνήθεις κλίμακες-τεστ γενικής νοημοσύνης βοηθούν να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε πλείστες και ποικίλες πλευρές της γνωστικής λειτουργίας, όπως: το ποσό των γενικών πληροφοριών και γνώσεων που το άτομο έχει αποκομίσει από την καθημερινή εμπειρία ο πλούτος του λεξιλογίου η ικανότητα του ατόμου να βρίσκει λύσεις σε πρακτικά προβλήματα κ.τ.ό. γ) Ο ερευνητής επιθυμεί να προσθέσει στο δάνειο απόσπασμα δικές του νύξεις ή φράσεις: Τα εμβόλιμα αυτά στοιχεία τοποθετούνται μέσα σε αγκύλες [ ]. -Υποστηρίζεται (Παρασκευόπουλος, 1990, σελ. 66) ότι «ο επιστήμονας ερευνητής πρέπει να χρησιμοποιεί τον δείκτη [κεντρικής τάσης] που αποδίδει πιστότερα τα δεδομένα του και να δηλώνει σαφώς τον δείκτη που χρησιμοποιεί». δ) Ο ερευνητής επιθυμεί να παραλείψει ένα ενδιάμεσο μέρος από το δανεικό απόσπασμα: Αν το παραλειπόμενο μέρος είναι μικρό, στη θέση του τοποθε-ύνται τρεις στιγμές (...). - Σε κάθε έρευνα συγκεντρώνουμε μετρήσεις για διάφορες μεταβλητές. Αναφορικά με την έννοια της μεταβλητής τονίζεται (Παρασκευόπουλος, 1990, σελ. 17) ότι «το κύριο χαρακτηριστικό κάθε μεταβλητής είναι ότι μεταβάλλεται... και ότι μπορεί να μετρηθεί (η εκάστοτε τιμή της μπορεί να εκφραστεί με αριθμό ή σύμβολο)». Σχήματα και Πίνακες Οι πίνακες παρουσιάζονται με επικεφαλίδα σε ξεχωριστές σελίδες, συνεχούς αρίθμησης, μετά τη βιβλιογραφία. Οι γραφικές παραστάσεις δίνονται μετά τους πίνακες, σε ξεχωριστές σελίδες, μη αριθμημένες και έχουν ένδειξη (Διάγραμμα 1, Σχήμα 1, κ.λπ.). Πριν από αυτές υπάρχει χωριστή σελίδα με τους τίτλους τους. Η θέση τους υποδεικνύεται μέσα στο κείμενο. Για τις εργασίες του κ. Β. Γραμματίκα, να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα: Ενδεικτικές πηγές στο internet http://www.minorityrights.org: site με ολοκληρωμένη κάλυψη ζητημάτων μειονοτήτων
http://www.ciemen.org/mercator/index-gb.htm: περιλαμβάνει πηγές για τη γλωσσική νομοθεσία αρκετών κρατών http://www.minelres.lv: αναλυτική καταγραφή του νομοθετικού πλαισίου προστασίας μειονοτήτων σε όλη την Ευρώπη http://www.ecmi.de: Ευρωπαϊκό Κέντρο Μειονοτικών Ζητημάτων http://slav-db.slav.hokudai.ac.jp/fmi/xsl/link-e.xsl: site με μεγάλο αριθμό συνδέσμων για μειονοτικά ζητήματα http://reenic.utexas.edu: Russian and East European Network Information Center http://www.hrcr.org/docs/index.htm: Human & Constitutional Rights, Documents Οδηγίες για όσους/ες επιλέξουν κάποιο από τα θέματα του κ. Γραμματίκα 1. Μεθοδολογία Πριν τη συγγραφή της εργασίας, βασικό και απαραίτητο βήμα είναι η δημιουργία του σχεδιαγράμματος, δηλαδή της διάρθρωσης της εργασίας, κάτι αντίστοιχο με τον πίνακα περιεχομένων ενός βιβλίου. Αυτό το στάδιο είναι απαραίτητο γιατί ο φοιτητής πρέπει να ξεκαθαρίσει τι θέλει να γράψει, πως θα αναπτύξει το επιχείρημά του και με ποιον τρόπο θα οργανώσει το υλικό του. Στη συνέχεια, ο φοιτητής/-τρια θα πρέπει να αναζητήσει μέσω internet αλλά και στη βιβλιοθήκη, εφόσον μπορεί να βρει σχετικά βιβλία- υλικό που αναφέρεται στο θέμα της εργασίας. Δε χρειάζεται να φωτοτυπήσετε κάθε τι που θα βρείτε, απλώς να το αποθηκεύσετε στον Η/Υ σας (σε ξεχωριστό φάκελο) για να μπορείτε ανά πάσα στιγμή να ανατρέξετε στις πηγές. Ως πολύ καλά σημεία αφετηρίας θα πρότεινα το www.google.gr και την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια wikipedia (που υπάρχει σε πάρα πολλές γλώσσες, όχι μόνο στα αγγλικά). Γενικά, μπορείτε να βασιστείτε για το μεγαλύτερο μέρος σε πηγές που υπάρχουν στο internet. 2. Τρόπος συγγραφής Αφού συλλεγεί το υλικό και διαβάζοντάς το σχηματίσετε μια σαφή εικόνα για τα ζητήματα που πρέπει να διαπραγματευτείτε, στη συνέχεια έχουμε το στάδιο της συγγραφής. Επισημαίνεται ότι δεν παραθέτουμε αυτούσια κομμάτια από πηγές που βρήκαμε αλλά τα χρησιμοποιούμε για να γράψουμε κάτι δικό μας. Για το λόγο αυτό είναι πολύ βασικό να παρατίθενται οι πηγές που χρησιμοποιούνται με τη μορφή υποσημειώσεων. Στο word είναι πολύ εύκολο να γράψει κάποιος υποσημειώσεις χρησιμοποιώντας την εντολή: Εισαγωγή αναφορά υποσημείωση, χρησιμοποιώντας τις έτοιμες παραμέτρους που δίνει το πρόγραμμα. Στις υποσημειώσεις αναφέρουμε την πηγή από την οποία αντλήσαμε τα στοιχεία που αναφέρουμε στο κυρίως κείμενο. Οι παραπομπές γίνονται ως εξής: Α. Αν πρόκειται για ιστοσελίδα Παραπέμπουμε όχι τη βασική ιστοσελίδα (πχ. http://www.un.org) αλλά τη συγκεκριμένη σελίδα που περιέχει τα στοιχεία, δηλαδή μέχρι την κατάληξη.htm /.html. (πχ. http://www.un.org/docs/sc/sgrep09.htm).
Εφόσον η σελίδα καταλήγει σε έγγραφο, τότε αναφέρουμε και τον τίτλο του εγγράφου, όπως τον παραθέτει η ιστοσελίδα (http://www.un.org/docs/sc/annual09_intro.pdf). Αν θέλουμε να αναφερθούμε σε συγκεκριμένο σημείο τότε στις μεν ιστοσελίδες αναφερόμαστε σε αριθμό παραγράφου, ενώ στα κείμενα ακολουθούμε τη δική τους αρίθμηση. Β. Για βιβλία Η παραπομπή σε βιβλία γίνεται σύμφωνα με τα παρακάτω παραδείγματα: Γραμματίκας Β.: Τα ένοπλα αντίποινα και η θέση τους στη σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα (εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα/Κομοτηνή, 2002) σελ. Brownlie I.: Principles of Public international Law, 6th ed. (Oxford University Press, Oxford, 2006), σελ. Στις παρενθέσεις αναφέρονται κατά σειρά ο εκδοτικός οίκος, η πόλη έκδοσης και η χρονολογία έκδοσης. Όταν το βιβλίο έχει περισσότερες της μιας εκδόσεις, αναφέρεται και η έκδοση (πχ. 6th ed.) Γ. Για περιοδικά Η παραπομπή σε βιβλία γίνεται σύμφωνα με τα παρακάτω παραδείγματα: Grammatikas V.: After London: The Impact on EU Counter-terrorist Policies and Upon the Fundamental Rights of Citizens, Defensor Pacis, Vol. 17, 2005, σελ. Μετά τον τίτλο αναφέρουμε κατά σειρά τον τίτλο του περιοδικού, τον τόμο, έτος έκδοσης και σελίδα παραπομπής. Εναλλακτικά η παραπομπή μπορεί να γίνει και ως εξής: Grammatikas V.: After London: The Impact on EU Counter-terrorist Policies and Upon the Fundamental Rights of Citizens, 17 Defensor Pacis 31 (2005), σελ. Εδώ έχουμε αριθμό τόμου, τίτλο περιοδικού, αρχική σελίδα άρθρου, χρονολογία σε παρένθεση και σελίδα παραπομπής. Είναι πολύ βασικό να επιλεγεί ένας ενιαίος τρόπος παράθεσης των υποσημειώσεων. Στο τέλος της εργασίας θα πρέπει να υπάρχει βιβλιογραφία με όλες τι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν που θα πρέπει ήδη να έχουν χρησιμοποιηθεί και ως παραπομπές.