Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 3.8.2016 COM(2016) 493 final 2016/0238 (COD) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τα βενθοπελαγικά αποθέματα της Βόρειας Θάλασσας και τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των αποθεμάτων αυτών και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 676/2007 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 του Συμβουλίου {SWD(2016) 267 final} {SWD(2016) 272 final} EL EL

1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Η αλιεία στη Βόρεια Θάλασσα και σε παρακείμενες περιοχές είναι εξαιρετικά περίπλοκη, με τη συμμετοχή σκαφών από τουλάχιστον επτά παράκτια κράτη μέλη, καθώς και από τη Νορβηγία, με τη χρήση ευρείας ποικιλίας διαφορετικών αλιευτικών εργαλείων με στόχο ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών ειδών ιχθύων και οστρακοειδών. Ένα βασικό ζήτημα είναι ότι πολλά από τα σημαντικότερα βενθοπελαγικά αποθέματα (δηλαδή εκείνα που ζουν πάνω ή κοντά στον βυθό της θάλασσας) αλιεύονται στο πλαίσιο μικτού τύπου αλιείας. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που ένα σκάφος ανασύρει τα αλιευτικά του εργαλεία, τα αλιεύματά του αποτελούνται από μείγμα διαφόρων ειδών. Η σύνθεση του μείγματος αυτού θα αλλάζει ανάλογα με το είδος των αλιευτικών εργαλείων που χρησιμοποιούνται και ανάλογα με το πότε και που χρησιμοποιούνται. Για τα αλιευτικά σκάφη που αλιεύουν αποθέματα τα οποία υπόκεινται σε συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC), κάτι τέτοιο σημαίνει ότι η αλιεία θα πρέπει να διακόπτεται από τη στιγμή που η ποσόστωσή τους για το εν λόγω απόθεμα έχει εξαντληθεί. Πριν από την έκδοση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική 1 (βασικός κανονισμός), τα σκάφη δεν χρειαζόταν να σταματούν την αλίευση όταν η ποσόστωσή τους για ένα από αυτά τα είδη εξαντλείτο. Αντ αυτού, μπορούσαν να συνεχίσουν την αλιεία για άλλο είδος-στόχο και, ως εκ τούτου, συνεχιζόταν η αλίευση ειδών για τα οποία είχαν ήδη εξαντληθεί οι ποσοστώσεις τους, παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσαν νομίμως να εκφορτώσουν τα εν λόγω αλιεύματα. Τα αλιεύματα αυτά που υπερέβαιναν την ποσόστωση έπρεπε να απορριφθούν. Με την καθιέρωση της υποχρέωσης εκφόρτωσης από τον βασικό κανονισμό, καθίσταται παράνομη η απόρριψη αλιευμάτων καθ υπέρβαση της ποσόστωσης, από τη στιγμή που τίθεται πλήρως σε εφαρμογή. Κατά συνέπεια, τα σκάφη ενδέχεται να πρέπει να διακόψουν την αλιεία στις αρχές του έτους, μόλις εξαντληθεί η ποσόστωσή τους για το πλέον περιορισμένο απόθεμά τους. Στην περίπτωση αυτή, το πλέον περιορισμένο απόθεμα θα γινόταν αυτό που είναι γνωστό ως «περιοριστική ποσόστωση», διότι, μετά την εξάντληση της ποσόστωσης για το εν λόγω απόθεμα, θα παρεμποδίζονταν οι δυνατότητες συνέχισης της αλιείας για άλλα αποθέματα. Είναι, επομένως, επιθυμητό να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι ορισμένα αποθέματα αλιεύονται από κοινού στο πλαίσιο μικτού τύπου αλιείας κατά τον καθορισμό των ΤΑC για τα αποθέματα αυτά. Μια τέτοια προσέγγιση αναμένεται ότι θα παρέχει πλεονεκτήματα τόσο για τη διατήρηση όσο και για την εκμετάλλευση των αποθεμάτων. Η παρούσα πρόταση ακολουθεί αυτή την προσέγγιση. Ο βασικός κανονισμός έχει ως στόχο την επίλυση των προβλημάτων της υπεραλίευσης και των απορρίψεων ιχθύων, κατά τρόπο αποτελεσματικότερο σε σχέση με τη νομοθεσία του παρελθόντος. Ωστόσο, χωρίς πρόσθετη νομοθεσία, ο βασικός κανονισμός θα μπορούσε να οδηγήσει στην υποχρησιμοποίηση των ποσοστώσεων στους μικτούς τύπους αλιείας της Βόρειας Θάλασσας και δεν θα επέτρεπε την έγκριση εξαιρέσεων από την υποχρέωση εκφόρτωσης μετά τη λήξη των τριετών σχεδίων απόρριψης. Ως εκ τούτου, εάν δεν ληφθούν κατάλληλα μέτρα, ο βασικός κανονισμός ενδέχεται να έχει αρνητικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για τον αλιευτικό τομέα κατά τα επόμενα έτη. 1 ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22. EL 2 EL

Λαμβανομένων υπόψη των αλληλεπιδράσεων της μικτής αλιείας στη βενθοπελαγική αλιεία της Βόρειας Θάλασσας, είναι επιθυμητό να δοθεί ώθηση σε αλιευτικές δυνατότητες από την άποψη του μοντέλου μικτής αλιείας, το οποίο λόγω της πρόσφατης επιστημονικής προόδου, είναι πλέον διαθέσιμο. Μια τέτοια προσέγγιση θα ήταν επίσης συνεπής με την οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας. Το πρώτο βήμα προς την επίτευξη μιας τέτοιου είδους προσαρμοστικής διαχείρισης θα ήταν η ενσωμάτωση όλων των σχετικών αποθεμάτων σε ένα ενιαίο σχέδιο διαχείρισης. Αυτό θα περιελάμβανε ποσοστά-στόχους θνησιμότητας λόγω αλιείας εκφρασμένα σε εύρος τιμών για κάθε απόθεμα, όπου είναι εφικτό, τα οποία θα αποτελούσαν τη βάση για τον καθορισμό των ετήσιων συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) για τα συγκεκριμένα αποθέματα. Κάτι τέτοιο θα παρείχε ευελιξία για τον καθορισμό των TAC, γεγονός που θα μπορούσε να συμβάλει στην επίλυση των δυσκολιών που προκύπτουν στο πλαίσιο της μικτής αλιείας. Επιπλέον, το σχέδιο θα ενσωμάτωνε μέτρα διασφάλισης για την παροχή ενός πλαισίου αποκατάστασης των αποθεμάτων, όταν αυτά πέφτουν κάτω από τα ασφαλή βιολογικά όρια. Στόχος της πρότασης είναι να θεσπίσει ένα σχέδιο διαχείρισης για τα βενθοπελαγικά αποθέματα και την αλιεία τους στη Βόρεια Θάλασσα. Το σχέδιο θα διασφαλίσει τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων αυτών, εξασφαλίζοντας ότι η εκμετάλλευσή τους πραγματοποιείται σύμφωνα με τις αρχές της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και της οικοσυστημικής προσέγγισης της διαχείρισης της αλιείας. Το σχέδιο θα εξασφαλίσει τη σταθερότητα των αλιευτικών δυνατοτήτων, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι η διαχείριση γίνεται με βάση τις πλέον επικαιροποιημένες επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με τα αποθέματα, τους μικτούς τύπους αλιείας και άλλες πτυχές του οικοσυστήματος και του περιβάλλοντος. Το σχέδιο θα διευκολύνει, επίσης, την εισαγωγή της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Η πρόταση δεν αποτελεί πρωτοβουλία στο πλαίσιο του προγράμματος βελτίωσης της καταλληλότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT). Παρ όλα αυτά, θα συνέβαλε στην απλούστευση της ισχύουσας νομοθεσίας της Ένωσης. Προτείνεται να αντικατασταθούν τα δύο υφιστάμενα πολυετή σχέδια βάσει μεμονωμένου είδους, που έχουν εγκριθεί με ξεχωριστούς κανονισμούς 2,3, ενσωματώνοντας όλα τα πολυετή σχέδια για τα διάφορα βενθοπελαγικά αποθέματα σε έναν κανονισμό. Η εισαγωγή της νέας αυτής προσέγγισης θα επέτρεπε την επίτευξη των στόχων διατήρησης, ενώ, ταυτόχρονα, θα επέτρεπε την εξάλειψη των περιορισμών της αλιευτικής προσπάθειας, γεγονός που σημαίνει ότι μεγάλος αριθμός υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων και ελέγχου δεν θα απαιτούνταν πλέον. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του διοικητικού φόρτου. Το σχέδιο θα ισχύει για όλα τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης που αλιεύουν στη Βόρεια Θάλασσα, ανεξαρτήτως του συνολικού μήκους τους, και αυτό συνάδει με τους κανόνες της ΚΑλΠ και με την επίπτωση των σκαφών στα αντίστοιχα αποθέματα ιχθύων. Από την 1η Ιανουαρίου 2014 ο βασικός κανονισμός καθορίζει τους κανόνες της ΚΑλΠ, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων περί πολυετών σχεδίων, θεσπίζοντας την υποχρέωση εκφόρτωσης για αποθέματα που υπόκεινται σε TAC και τη λεγόμενη περιφερειοποίηση. Οι εν λόγω διατάξεις του σχεδίου έχουν ως εξής: Σύμφωνα με τις αρχές και τους στόχους των πολυετών σχεδίων που ορίζονται στο άρθρο 9 του βασικού κανονισμού, το σχέδιο είναι ένα σχέδιο μικτής αλιείας, που βασίζεται κυρίως στον στόχο της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ). 2 3 ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 20. ΕΕ L 157 της 19.6.2007, σ. 1. EL 3 EL

Το άρθρο 10 του βασικού κανονισμού απαριθμεί το περιεχόμενο των πολυετών σχεδίων. Κατά συνέπεια, οι ποσοτικοποιήσιμοι στόχοι, εφόσον υπάρχουν, που αντιστοιχούν στη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, εκφράζονται ως εύρος τιμών σύμφωνα με τις γνωμοδοτήσεις του ICES. Τα εν λόγω εύρη καθιστούν δυνατή τη διαχείριση των αποθεμάτων αυτών βάσει της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και επιτρέπουν προσαρμογές σε περίπτωση μεταβολών στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διατηρώντας παράλληλα υψηλό επίπεδο προβλεψιμότητας. Οι εν λόγω στόχοι συμπληρώνονται με διατάξεις διασφάλισης, οι οποίες συνδέονται με σημείο αναφοράς ενεργοποίησης της διατήρησης των αποθεμάτων. Για τα αλιευτικά αποθέματα για τα οποία διατίθενται, τα εν λόγω σημεία αναφοράς εκφράζονται ως βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής, η οποία λαμβάνεται από το ICES, συνήθως μέσω συγκριτικής αξιολόγησης. Ομοίως, για ορισμένες λειτουργικές μονάδες καραβίδας, τέτοια σημεία αναφοράς, εφόσον είναι διαθέσιμα, εκφράζονται ως αφθονία. Ελλείψει γνωμοδοτήσεων σχετικά με το επίπεδο βιομάζας αναπαραγωγής ή αφθονίας, η διατήρηση θα πρέπει να ενεργοποιείται όταν επιστημονικές γνωμοδοτήσεις αναφέρουν ότι ένα απόθεμα απειλείται. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, ενώ το σχέδιο έχει σχεδιαστεί ώστε να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των βενθοπελαγικών αποθεμάτων της Βόρειας Θάλασσας και της αλιείας τους, απορρέει από το άρθρο 10 του βασικού κανονισμού ότι η δομή και ορισμένα στοιχεία των μελλοντικών πολυετών σχεδίων θα είναι παρόμοια. Κατά συνέπεια, ακολουθήθηκε η ίδια προσέγγιση για τον προσδιορισμό των στόχων και των διασφαλίσεων του σχεδίου και για την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης, όπως αυτή ορίζεται στον προσφάτως εκδοθέντα κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 2016/ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της xxx, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τα αποθέματα γάδου, ρέγγας και παπαλίνας της Βαλτικής Θάλασσας και για τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των εν λόγω αποθεμάτων, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1098/2007 του Συμβουλίου 4. Σύμφωνα με το άρθρο 15 του βασικού κανονισμού, η υποχρέωση εκφόρτωσης στη Βόρεια Θάλασσα θα ισχύσει για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας και για τα είδη που προσδιορίζουν την αλιεία από το 2016, καθώς επίσης και για όλα τα άλλα είδη που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων από την 1η Ιανουαρίου 2019. Σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να κατανέμουν τα TAC στα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους συνεκτιμώντας την πιθανή σύνθεση των αλιευμάτων και την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων. Για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν εθνικά μέτρα, όπως τη διατήρηση μέρους του αποθέματος των διαθέσιμων εθνικών TAC ή την ανταλλαγή ποσοστώσεων με άλλα κράτη μέλη. Σύμφωνα με το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού, όταν ανατίθεται στην Επιτροπή εξουσία έκδοσης εκτελεστικών ή κατ εξουσιοδότηση πράξεων για την επίτευξη των στόχων πολυετούς σχεδίου, τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον μπορούν να υποβάλλουν κοινές συστάσεις, μεταξύ άλλων, για τη λήψη ορισμένων μέτρων. Για τον σκοπό αυτό, το σχέδιο προβλέπει περιφερειακή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για τη θέσπιση 4 xxx EL 4 EL

διατάξεων σχετικά με την υποχρέωση εκφόρτωσης και ειδικών μέτρων διατήρησης για ορισμένα αποθέματα. Σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις της ΕΤΟΕΑ 5, 6 το σχέδιο δεν περιλαμβάνει ετήσια όρια αλιευτικής προσπάθειας (αριθμός ημερών στη θάλασσα). Το σχέδιο αυτό δεν καλύπτει το λαβράκι, ένα απόθεμα που βρίσκεται στη Βόρεια Θάλασσα, καθώς η εκμετάλλευση αυτού του αποθέματος γίνεται κυρίως εκτός της Βόρειας Θάλασσας. Ωστόσο, η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι είναι αναγκαίο ένα σχέδιο διαχείρισης που θα συμπεριλαμβάνει το λαβράκι. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να ισχύει για την αλιεία που εκμεταλλεύεται αυτό το απόθεμα στις ζώνες ICES IVb και c, VIIa και VIId h. Επίσης, θα καλύπτει την ερασιτεχνική αλιεία λαβρακιού. Συνοχή με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου 1 καθορίζει το γενικό πλαίσιο για την ΚΑλΠ και προσδιορίζει τις περιπτώσεις στις οποίες το Συμβούλιο θεσπίζει πολυετή σχέδια. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2004 2 καθορίζει τους κανόνες για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων γάδου στη Βόρεια Θάλασσα και στα παρακείμενα ύδατα. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 676/2007 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουνίου 2007, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τύπους αλιείας που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα 3 ορίζει τους κανόνες για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 850/98 του Συμβουλίου, της 30ής Μαρτίου 1998, για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών 7 περιγράφει τα τεχνικά μέτρα διατήρησης, δηλαδή τους κανόνες σύνθεσης αλιευμάτων, το ελάχιστο μέγεθος ματιών, το ελάχιστο μέγεθος εκφόρτωσης, τις απαγορευμένες περιοχές και τις απαγορευμένες περιόδους για ορισμένους τύπους αλιείας. Επίσης, καθιερώνει έναν περιορισμό για την αλιεία με παρασυρόμενο δίχτυ. Επί του παρόντος βρίσκεται υπό επανεξέταση και πρόκειται να αντικατασταθεί εάν εγκριθεί η πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διατήρηση αλιευτικών πόρων και την προστασία θαλάσσιων οικοσυστημάτων μέσω τεχνικών μέτρων, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1967/2006, (ΕΚ) αριθ. 1098/2007, (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου και των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1343/2011 και (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 894/97, (ΕΚ) αριθ. 850/98, (ΕΚ) 5 6 7 Αξιολόγηση των πολυετών σχεδίων για τον γάδο στη Θάλασσα της Ιρλανδίας, το Kattegat, τη Βόρεια Θάλασσα και τα δυτικά της Σκωτίας (STECF-11-07). Έκθεση σχετικά με την αξιολόγηση/οριοθέτηση πεδίου εφαρμογής των σχεδίων διαχείρισης: Αξιολόγηση του πολυετούς σχεδίου διαχείρισης για τα αποθέματα ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα (STECF-14-03). ΕΕ L 125 της 27.4.1998, σ. 1. EL 5 EL

αριθ. 2549/2000, (ΕΚ) αριθ. 254/2002, (ΕΚ) αριθ. 812/2004 και (ΕΚ) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου 8. Οι ετήσιοι κανονισμοί του Συμβουλίου για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και των συναφών όρων για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και για ομάδες αποθεμάτων ιχθύων που ισχύουν για τη Βόρεια Θάλασσα καθορίζουν τα επίπεδα TAC για τα σχετικά αποθέματα [πιο πρόσφατος και δεσμευτικός είναι επί του παρόντος ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/72 του Συμβουλίου, της 22ας Ιανουαρίου 2016, σχετικά με τον καθορισμό, για το 2016, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων στα ενωσιακά ύδατα, και για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη, σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα, καθώς και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2015/104 9 ]. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τροποποιήσεως των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 847/96, (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, (ΕΚ) αριθ. 811/2004, (ΕΚ) αριθ. 768/2005, (ΕΚ) αριθ. 2115/2005, (ΕΚ) αριθ. 2166/2005, (ΕΚ) αριθ. 388/2006, (ΕΚ) αριθ. 509/2007, (ΕΚ) αριθ. 676/2007, (ΕΚ) αριθ. 1098/2007, (ΕΚ) αριθ. 1300/2008, (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 και καταργήσεως των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1627/94 και (ΕΚ) αριθ. 1966/2006 10 (εφεξής κανονισμός αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου) καθορίζει τις γενικές απαιτήσεις ελέγχου της αλιείας, καθώς και τις ειδικές απαιτήσεις ελέγχου των πολυετών σχεδίων. Συνοχή με άλλες πολιτικές της Ένωσης Η πρόταση και οι στόχοι της συνάδουν με τις πολιτικές της Ένωσης, και ειδικότερα με τις πολιτικές που αφορούν το περιβάλλον, τα κοινωνικά θέματα, την αγορά και το εμπόριο. 2. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ Νομική βάση Άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρχή της επικουρικότητας Οι διατάξεις της πρότασης αφορούν τη διατήρηση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων, ήτοι μέτρα που εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης. Συνεπώς, η αρχή της επικουρικότητας δεν εφαρμόζεται. Αρχή της αναλογικότητας Τα προτεινόμενα μέτρα συνάδουν με την αρχή της αναλογικότητας επειδή είναι κατάλληλα, αναγκαία και δεν υπάρχουν άλλα λιγότερο περιοριστικά μέτρα που να επιτρέπουν την επίτευξη των επιθυμητών στόχων της σχετικής πολιτικής. Επιλογή νομικού μέσου Προτεινόμενο μέσο: κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. 8 9 10 COM/2016/0134 final - 2016/074 (COD). ΕΕ L 22 της 28.1.2016, σ. 1. ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 1. EL 6 EL

3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ Πραγματοποιήθηκε διαβούλευση σε διάφορα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων ενδιαφερόμενων μερών, επιστημόνων, κοινού (συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων διοικήσεων) και των υπηρεσιών της Επιτροπής. Ακολουθήθηκε η πλήρης διαδικασία αξιολόγησης, η οποία ήταν έτσι οργανωμένη, ώστε τα αρχικά καθήκοντα και τα θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν να έχουν καθοριστεί από τη ΓΔ MARE, αλλά οι βασικές συνεισφορές σε όλα τα στάδια να έχουν προέλθει από τους επιστήμονες και άλλους εμπειρογνώμονες, και από ενδιαφερόμενα μέρη που συμμετείχαν πλήρως σε ολόκληρη τη διαδικασία. Διαβουλεύσεις με ενδιαφερόμενα μέρη Η γνώμη των ενδιαφερομένων μερών ζητήθηκε με τρόπο στοχευμένο κατά τη διάρκεια των εργασιών οριοθέτησης του πεδίου εφαρμογής και μέσω διαβούλευσης με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Βόρειας Θάλασσας (NSAC) 11. Τα Γνωμοδοτικά Συμβούλια (ΓΣ) είναι οργανώσεις των ενδιαφερόμενων μερών 12, που ιδρύθηκαν με την προηγούμενη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ το 2002 και φέρνουν σε επαφή τον κλάδο (τομείς αλιείας, μεταποίησης και εμπορίας) με άλλες ομάδες συμφερόντων, όπως περιβαλλοντικές και καταναλωτικές οργανώσεις. Τα ΓΣ διαχωρίζονται κατά θαλάσσιες λεκάνες. Το παράρτημα ΙΙΙ του βασικού κανονισμού προβλέπει ένα ΓΣ για την περιοχή της Βόρειας Θάλασσας το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Βόρειας Θάλασσας (NSAC) και οριοθετεί την ακριβή έκταση κάλυψης στην υποπεριοχή ICES IV και τη διαίρεση IIIa 13. Η ΓΔ MARE διοργάνωσε δύο εργαστήρια οριοθέτησης του πεδίου εφαρμογής. Το πρώτο πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 27 Φεβρουαρίου 2014 14. Στους συμμετέχοντες περιλαμβάνονταν προσκεκλημένοι επιστημονικοί εμπειρογνώμονες και εκπρόσωποι των κρατών μελών της Βόρειας Θάλασσας, των ΓΣ για τα πελαγικά αποθέματα και του ΓΣ Βόρειας Θάλασσας. Το εργαστήριο αυτό ξεκίνησε τη συζήτηση για την ανάπτυξη και εφαρμογή ενός πολυετούς σχεδίου μικτής αλιείας για τη Βόρεια Θάλασσα. Ένα δεύτερο εργαστήριο οριοθέτησης πεδίου εφαρμογής πραγματοποιήθηκε στη συνέχεια στις Βρυξέλλες, από τις 29 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2014 15. Στους συμμετέχοντες περιλαμβάνονταν προσκεκλημένοι επιστημονικοί εμπειρογνώμονες και εκπρόσωποι των κρατών μελών της Βόρειας Θάλασσας και του ΓΣ Βόρειας Θάλασσας. Κύριοι στόχοι του εργαστηρίου ήταν να καταλήξει σε κοινή κατανόηση του νέου νομικού και πολιτικού πλαισίου για τα πολυετή σχέδια, να συζητήσει ένα προσχέδιο του μελλοντικού πολυετούς σχεδίου (ΜΑΡ) για τη Βόρεια Θάλασσα και, μέσω ομάδων ανάλυσης, να προωθήσει συλλογικές σκέψεις σχετικά με τα πιθανά «δομοστοιχεία» του μελλοντικού σχεδίου. 11 12 13 14 15 http://www.nsrac.org http://ec.europa.eu/fisheries/documentation/publications/cfp_factsheets/racs_en.pdf Ο Βορειοανατολικός Ατλαντικός (μεταξύ άλλων θαλάσσιων περιοχών) υποδιαιρείται σε στατιστικά τετράγωνα. Διάφοροι συνδυασμοί των εν λόγω τετραγώνων συνδυάζονται από το ICES για να σχηματίσουν διαφορετικές περιοχές, υποπεριοχές, διαιρέσεις και υποδιαιρέσεις. Διάφοροι συνδυασμοί αυτών των ζωνών ICES χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό των αποθεμάτων ιχθύων στην περιοχή ICES. Εργαστήριο οριοθέτησης πεδίου εφαρμογής για τη διαχείριση μικτής αλιείας της Βόρειας Θάλασσας, Βρυξέλλες, 27.02.2014. Επισκόπηση. Αριθ. αναφοράς Ares (2015) 2301118-02/06/2015. 2 ο εργαστήριο οριοθέτησης πεδίου εφαρμογής: διαχείριση μικτής αλιείας για τα βενθοπελαγικά αποθέματα της Βόρειας Θάλασσας. Επισκόπηση των συζητήσεων. Αριθ. αναφοράς Ares (2015) 2300556-02/06/2015. EL 7 EL

Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις με το NSAC, μέσω της Ομάδας Εστίασης Μικτής Αλιείας, σε συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 2015 στο Άμστερνταμ και τον Μάρτιο του 2015 στην Κοπεγχάγη 11. Από τις 9 Φεβρουαρίου έως τις 4 Μαΐου 2015 διενεργήθηκε μεγάλου εύρους δημόσια διαβούλευση μέσω του διαδικτύου 16. Συνολικά ελήφθησαν 25 λεπτομερείς συνεισφορές από κράτη μέλη, γνωμοδοτικά συμβούλια (ΓΣ), αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του κλάδου, ΜΚΟ και το ευρύ κοινό. Τα κύρια συμπεράσματα είχαν ως ακολούθως: Τα τρέχοντα σχέδια διαχείρισης είναι υπερβολικά περιοριστικά και πολύπλοκα. Θα πρέπει να αντικατασταθούν από νομοθεσία που βασίζεται σε στρατηγικούς στόχους και γενικές αρχές. Οποιαδήποτε νέα σχέδια διαχείρισης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις αλληλεπιδράσεις με τη μικτή αλιεία. Η υποχρέωση εκφόρτωσης αποτελεί σημαντική πρόκληση, όχι μόνο για τον αλιευτικό κλάδο, αλλά και για τα κράτη μέλη κατά την κατανομή των ποσοστώσεων στους στόλους. Οι λεπτομερείς κανόνες θα πρέπει να υπόκεινται σε διαχείριση σε περιφερειακό επίπεδο, αλλά πρέπει να υπάρχει συνοχή με τα σχέδια διαχείρισης των γειτονικών περιοχών. Πολλοί συνεισφέροντες συμφωνούν να αποτελούν τα αποθέματα γάδου, μπακαλιάρου εγκλεφίνου, μαύρου μπακαλιάρου, ευρωπαϊκής χωματίδας, γλώσσας και καραβίδας τα κύρια είδη-στόχους. Υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με τη συμπερίληψη πρόσθετων ειδών-στόχων και σχετικά με το επίπεδο προστασίας άλλων ειδών. Σε γενικές γραμμές, τα κράτη μέλη και ο αλιευτικός κλάδος υποστηρίζουν την έμφαση στα κύρια είδη-στόχους, ενώ οι ΜΚΟ επιθυμούν συγκεκριμένους στόχους για καθένα εκ των αλιευόμενων ειδών στη Βόρεια Θάλασσα. Τα τεχνικά μέτρα που θεσπίζονται βάσει του σχεδίου διαχείρισης θα πρέπει να συμφωνούνται σε περιφερειακό επίπεδο. Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας Το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών και διαβουλεύσεων που απαιτούνται για να καλυφθεί η αξιολόγηση της υφιστάμενης νομοθεσίας έχει διεξαχθεί από επιστήμονες που εργάζονται υπό την αιγίδα της επιστημονικής, τεχνικής και οικονομικής επιτροπής αλιείας (ΕΤΟΕΑ) 17 και του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση της Θάλασσας (ICES) 18, καθώς και από την ομάδα αξιολόγησης θαλάσσιων πόρων (MRAG) στο πλαίσιο σύμβασης πλαισίου με την Επιτροπή. Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας ισχύουσας νομοθεσίας Η ΕΤΟΕΑ, το ICES και η MRAG πραγματοποίησαν μια σειρά αξιολογήσεων του τρέχοντος σχεδίου διαχείρισης για τα αποθέματα γάδου 2 (εφεξής «σχέδιο για τον γάδο») και του σχεδίου διαχείρισης για τη γλώσσα και την ευρωπαϊκή χωματίδα Βόρειας Θάλασσας 3 (εφεξής «σχέδιο για τα πλατύψαρα») πριν από τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Στην 16 17 18 http://ec.europa.eu/dgs/maritimeaffairs_fisheries/consultations/north-sea-multiannual/index_en.htm Απόφαση της Επιτροπής, της 26ης Αυγούστου 2005, για την ίδρυση επιστημονικής, τεχνικής και οικονομικής επιτροπής αλιείας (2005/629/EΚ). http://www.ices.dk/explore-us/what-we-do/pages/default.aspx EL 8 EL

περίπτωση του σχεδίου για τα πλατύψαρα, το 2009 διεξήχθη από την MRAG 19 εκτίμηση των επιπτώσεων των επιλογών από το πρώτο «στάδιο αποκατάστασης» έως το δεύτερο «στάδιο διαχείρισης» του σχεδίου, καθώς μια τέτοια αναθεώρηση προβλέπεται από το ίδιο το σχέδιο εφόσον παρατηρείται ότι και τα δύο αποθέματα βρίσκονται εντός ασφαλών βιολογικών ορίων επί δύο συναπτά έτη. Ομάδα εμπειρογνωμόνων της ΕΤΟΕΑ που συνεδρίασε στη Vigo τον Οκτώβριο του 2010 20 αξιολόγησε επίσης τα σχέδιο για τα πλατύψαρα. Το 2011 πραγματοποιήθηκαν δύο συνεδριάσεις για την εκτέλεση μιας αναδρομικής αναθεώρησης διαφόρων σχεδίων διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένου του σχεδίου για τον γάδο 2 : μια συνεδρίαση μικτής ομάδας εμπειρογνωμόνων των ΕΤΟΕΑ/ICES στην Κοπεγχάγη τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του 2011 21 και μια συνεδρίαση ελέγχου πεπραγμένων στο Αμβούργο τον Ιούνιο του 2011 5. Και οι δύο συνεδριάσεις ήταν ανοικτές σε συμμετέχοντες από το NSAC και από διοικήσεις των κρατών μελών. Στα συμπεράσματα των εν λόγω αναλύσεων αναφερόταν μεταξύ άλλων ότι το σχέδιο για τον γάδο 2 θα επωφελούνταν από τη σύνδεση με τα σχέδια για την καραβίδα και τον μπακαλιάρο εγκλεφίνο, το νταούκι Ατλαντικού, τον μαύρο μπακαλιάρο, τη γλώσσα και την ευρωπαϊκή χωματίδα στη Βόρεια Θάλασσα και ότι το σχέδιο δεν είχε ελέγξει τη θνησιμότητα λόγω αλιείας, όπως προβλεπόταν. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής δεν έλαβαν μέτρα για την αναθεώρηση οποιουδήποτε από τα δύο σχέδια κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή, εξαιτίας μιας διοργανικής διαφωνίας σχετικά με τις αρμοδιότητες διαχείρισης. Από τη στιγμή που η διοργανική ομάδα δράσης που συστάθηκε για την επίλυση της διαφοράς υπέβαλε τα συμπεράσματά 22 της, και μετά την έγκριση της νέας ΚΑλΠ, οι εργασίες για τις αξιολογήσεις μπορούσαν να λάβουν υπόψη το νέο πολιτικό πλαίσιο. Το 2014 μια ομάδα εμπειρογνωμόνων της ΕΤΟΕΑ συνεδρίασε στο Varese της Ιταλίας, από τις 10 έως τις 14 Μαρτίου, για τη διεξαγωγή μιας αναδρομικής αξιολόγησης του σχεδίου για τα πλατύψαρα7. Η αξιολόγηση αναθεωρήθηκε από την ΕΤΟΕΑ κατά τη συνεδρίαση της ολομέλειάς της στις Βρυξέλλες, στα τέλη Μαρτίου 2014 23. Τα τρέχοντα σχέδια διαχείρισης θεωρούνται από τα κράτη μέλη, τον κλάδο της αλιείας, τους επιστήμονες 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34 και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, ως 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Economic and social impacts of multi-annual management plans for North Sea plaice and sole (Οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των πολυετών σχεδίων διαχείρισης για τη χωματίδα και τη γλώσσα Βόρειας Θάλασσας), Τελική Έκθεση Fish/2006/09. Report of the Sub Group on Management Objectives and Strategies (Έκθεση της υποομάδας για τους στόχους και τις στρατηγικές διαχείρισης) (SGMOS 10-06). Part b) Impact assessment of North Sea plaice and sole multi-annual plan [Μέρος β) Εκτίμηση των επιπτώσεων του πολυετούς σχεδίου για την ευρωπαϊκή χωματίδα και τη γλώσσα της Βόρειας Θάλασσας]. Report on Scoping for Impact Assessments for Baltic cod and Evaluation of Cod in Kattegat, North Sea, West of Scotland and Irish Sea [Έκθεση για την οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής εκτιμήσεων επιπτώσεων για τον γάδο της Βαλτικής και την αξιολόγηση του γάδου στο Kattegat, τη Βόρεια Θάλασσα, τα δυτικά της Σκωτίας και τη θάλασσα της Ιρλανδίας] (STECF-11-02). http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/pech/dv/taskfor/taskforce.pdf Έκθεση σχετικά με την αξιολόγηση/οριοθέτηση πεδίου εφαρμογής των σχεδίων διαχείρισης: Αξιολόγηση του πολυετούς σχεδίου διαχείρισης για τα αποθέματα ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα (STECF-14-03). http://ec.europa.eu/fisheries/reform/impact_assessments_en.htm Έκθεση της 45ης συνόδου της ολομέλειας της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (PLEN-14-01). http://www.europarl.europa.eu/regdata/etudes/stud/2015/540360/ipol_stu(2015)540360_en.pdf http://ec.europa.eu/fisheries/documentation/studies/socio_economic_dimension/index_en.htm http://www.socioec.eu/images/socioec/media_centre/deliverables/socioec%20deliverable% 206%208%20Management%20Measures%20North%20Sea%2026%2003%202012.pdf EL 9 EL

αναποτελεσματικά, υπερβολικά κανονιστικά, επαχθή χωρίς λόγο και οικονομικώς επιζήμια για τον αλιευτικό κλάδο της ΕΕ. Ειδικότερα, το καθεστώς «ημέρες στη θάλασσα» βρέθηκε στο επίκεντρο της κριτικής. Κατά την αξιολόγηση του σχεδίου για τον γάδο 2, η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι με το σχέδιο δεν ελέγχεται η θνησιμότητα λόγω αλιείας, όπως προβλεπόταν, και ότι οι βραχυπρόθεσμες οικονομικές επιπτώσεις του σχεδίου διαχείρισης δεν ήταν σαφείς. Όσον αφορά στο σχέδιο για τα πλατύψαρα, η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παρατηρούμενη αποκατάσταση της γλώσσας και της ευρωπαϊκής χωματίδας ήταν απίθανο να προέρχεται από τους περιορισμούς για τις ημέρες στη θάλασσα 25. Το σχέδιο για τον γάδο 2 έχει επίσης σε μεγάλο βαθμό επικριθεί διότι προέβλεπε περαιτέρω περιορισμούς, ακόμη και μετά την έναρξη αποκατάστασης του αποθέματος γάδου στη Βόρεια Θάλασσα κατά τα τελευταία έτη. Το αποτέλεσμά του ήταν όχι μόνο να περιορίσει την αλιεία γάδου στη Βόρεια Θάλασσα, που αντιστοιχεί περίπου στο 5 % των αλιευμάτων που εκφορτώνονται, αλλά και να εμποδίζει τα αλιευτικά σκάφη να αποπλεύσουν, ακόμη και αν έχουν αλιευτική ποσόστωση για το 95 % των άλλων ιχθύων. Η κατάσταση αυτή επικρίθηκε ως κατάφωρα καταχρηστική και δυσανάλογη σε όλο τον αλιευτικό κλάδο. Το καθεστώς «ημέρες στη θάλασσα» επίσης επικρίθηκε από ορισμένα ενδιαφερόμενα μέρη με το σκεπτικό ότι έχει ανεπιθύμητες επιπτώσεις που προκαλούν ζημιά στο περιβάλλον αντί να διατηρούν τα αλιευτικά αποθέματα, για παράδειγμα επειδή τα σκάφη με περιορισμένο αριθμό ημερών αλιείας πρέπει να αλιεύουν κοντά στην ακτή, όπου συγκεντρώνονται τα ιχθύδια. Ομοίως, ο αλιευτικός κλάδος της Βόρειας Θάλασσας ισχυρίστηκε, στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για την πρωτοβουλία αυτή, ότι οι αυστηροί περιορισμοί σχετικά με τον χρόνο που μπορούν να περάσουν στη θάλασσα καθιστά δυσχερέστερη την αναζήτηση περιοχών αλίευσης με μικρότερη αφθονία γάδου, με αποτέλεσμα οι περιορισμοί να επιδεινώνουν το πρόβλημα των ανεπιθύμητων αλιευμάτων γάδου στο πλαίσιο μικτού τύπου αλιείας. Επιπλέον, το σύστημα διαχείρισης «ημέρες στη θάλασσα» έχει προκαλέσει σημαντικές διοικητικές επιβαρύνσεις για την Επιτροπή και τις αρχές των κρατών μελών. Εκτίμηση επιπτώσεων Η εκτίμηση επιπτώσεων για ένα πολυετές σχέδιο για τη Βόρεια Θάλασσα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της νέας κοινής αλιευτικής πολιτικής και της ανασύνταξης των κανονισμών τεχνικών μέτρων. Η νέα ΚΑλΠ περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μια νέα υποχρέωση εκφόρτωσης, χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ) και την περιφερειοποίηση. Στο πλαίσιο αυτό, πολλές εκθέσεις, μελέτες και συμβάσεις έχουν παράσχει στοιχεία για τα θέματα αυτά. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται: η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ 24 οι επιπτώσεις της εισαγωγής της υποχρέωσης εκφόρτωσης 25,26 29 30 31 32 33 34 MRAG et al. (2014). Μελέτη για τη στήριξη της ανάπτυξης ενός νέου πλαισίου τεχνικών μέτρων διατήρησης στο πλαίσιο μιας μεταρρυθμισμένης ΚΑλΠ. Παρτίδα 2: αναδρομική αξιολόγηση και αξιολόγηση των προοπτικών της κοινής αλιευτικής πολιτικής, με εξαίρεση τη διεθνή της διάσταση. Βρυξέλλες. 265 σ. http://www.europarl.europa.eu/regdata/etudes/etudes/join/2014/529053/ipol- PECH_ET(2014)529053_EN.pdf http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/830996/2014-11_stecf+14-19+- +Landing+Obligations+-+part+4_JRC93045.pdf http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/364146/2012-07_stecf+12-14+- +Management+plans+II+-+area+definitions_JRC73150.pdf http://www.myfishproject.eu/project-myfish/deliverables Μελέτη από την Poseidon Aquatic Resource Management, Παρτίδα 2. Administrative experience with effort management concerning the NE Atlantic (Διοικητική πείρα στη διαχείριση προσπαθειών αναφορικά με τον Βορειοανατολικό Ατλαντικό) (Δεκέμβριος 2010). EL 10 EL

οι κοινωνικοοικονομικές διαστάσεις της ΚΑλΠ 27,28 η εκπόνηση νέου κανονισμού τεχνικών μέτρων 29 θέματα σχετικά με μικτούς τύπους αλιείας της ΕΕ 30, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης των φαινομένων αλίευσης με περιοριστική ποσόστωση 31 σκέψεις σχετικά με τις περιοχές διαχείρισης για τα νέα πολυετή σχέδια 32 σκέψεις επί της διαχείρισης με τη χρήση MΒΑ 33. Εξετάστηκαν λεπτομερώς δύο νομοθετικές επιλογές: (επιλογή 1 διαχείριση με χρήση του βασικού κανονισμού και επιλογή 2 θέσπιση ενός ενιαίου πολυετούς σχεδίου μικτής αλιείας). Επιπλέον, για την επιλογή 2 ελήφθησαν υπόψη διάφορες επιμέρους επιλογές, αναφορικά με: i) την οριοθέτηση των περιοχών, ii) την επιλογή της μεθόδου για τη διευκόλυνση της καθιέρωσης της υποχρέωσης εκφόρτωσης, iii) την επιλογή του εύρους τιμών F MSY, iv) την επιλογή των ειδών που θα καλύπτονται από το σχέδιο, v) την ημερομηνία κατά την οποία θα πρέπει να επιτευχθεί η F MSY, και vi) το χρονικό πλαίσιο για την αποκατάσταση των αποθεμάτων σε επίπεδα προληπτικής προσέγγισης. Η προτιμώμενη επιλογή για τις πρώτες 4 μεταβλητές θα μπορούσε να αναδειχθεί επί τη βάσει μιας ποιοτικής ανάλυσης. Οι τελευταίες δύο μεταβλητές εξετάστηκαν μέσω ποσοτικής ανάλυσης των επιπτώσεων και σε σύγκριση με την επιλογή 1. Η προτιμώμενη επιλογή είναι η επιλογή 2 (ενιαίο πολυετές σχέδιο μικτής αλιείας), όπου η F MSY επιτυγχάνεται το αργότερο έως το 2020 και τα αποθέματα αποκαθίστανται γρήγορα σε επίπεδα προληπτικής προσέγγισης. Μετά την επίτευξη της F MSY για οποιοδήποτε συγκεκριμένο απόθεμα, η εκμετάλλευση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει την F MSY για το εν λόγω απόθεμα. Η προτιμώμενη επιλογή (ενιαίο πολυετές σχέδιο μικτής αλιείας για τις δραστηριότητες βενθοπελαγικής αλιείας στη Βόρεια Θάλασσα) είναι πολύ πιο αποτελεσματική για την επίτευξη των στόχων της πρωτοβουλίας αυτής σε σύγκριση με την επιλογή 1 (βασικός κανονισμός). Η επιλογή 2 έχει θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον σε σύγκριση με την επιλογή 1. Κατά μέσο όρο, οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις είναι επίσης θετικές σε σύγκριση με την επιλογή 1. Οι θετικές επιπτώσεις ενισχύονται περαιτέρω με τις προτιμώμενες επιμέρους επιλογές «επίτευξη F MSY το αργότερο έως το 2020» και «περίοδος ταχείας αποκατάστασης». Από οικονομική άποψη, κατά μέσο όρο, η αποδοτικότητα θα αυξηθεί, κυρίως λόγω του μειωμένου μεταβλητού κόστους και λόγω της διαθεσιμότητας των αλιευτικών πόρων. Από κοινωνική άποψη, ο διοικητικός φόρτος για τις ΜΜΕ θα μειωθεί και θα διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας. Από περιβαλλοντική άποψη, η «περίοδος ταχείας αποκατάστασης» μειώνει τον κίνδυνο κατάρρευσης των αποθεμάτων και αυξάνει τη μέση βιομάζα. Επιπλέον, η κατάργηση του μη δημοφιλούς καθεστώτος «ημέρες στη θάλασσα» και η απαίτηση για ενιαία αλιευτική περιοχή θα απλουστεύσει το νομικό πλαίσιο και θα μειώσει τη διοικητική επιβάρυνση των κρατών μελών και του κλάδου. Καταλληλότητα του κανονιστικού πλαισίου και απλούστευση Μολονότι το σχέδιο αυτό δεν συνδέεται με το πρόγραμμα REFIT, μειώνει την κανονιστική επιβάρυνση, δεδομένου ότι θα καταργούσε δύο κανονισμούς που πρόκειται να συγχωνευθούν σε αυτό το σχέδιο. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά και για την κατάργηση του EL 11 EL

κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2004 καθορίζει τους κανόνες για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων γάδου στη Βόρεια Θάλασσα και στα παρακείμενα ύδατα. 2 Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 676/2007 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουνίου 2007, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τύπους αλιείας που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα ορίζει τους κανόνες για τη βιώσιμη εκμετάλλευση του αποθέματος ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα. 3 Η συντριπτική πλειονότητα (98 %) των επιχειρήσεων στον τομέα βενθοπελαγικής αλίευσης και μεταποίησης στη Βόρεια Θάλασσα είναι ΜΜΕ ή πολύ μικρές επιχειρήσεις. Το τρέχον σύστημα επιβάλλει σημαντικό οικονομικό κόστος στις επιχειρήσεις και ιδίως στις ΜΜΕ το κόστος αυτό οφείλεται στην περίπλοκη νομοθεσία και θα αποφευχθεί στο μέλλον (άμεσα οφέλη απλούστευσης). Η βιώσιμη εκμετάλλευση θα παράσχει μεγαλύτερη αποδοτικότητα, η οποία θα οδηγήσει σε βελτίωση των οικονομικών επιδόσεων. Οι αλιείς θα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να αποφασίζουν που και πότε θα αλιεύσουν. Με την κατάργηση του καθεστώτος αλιευτικής προσπάθειας, μειώνεται όχι μόνο η διοικητική επιβάρυνση του κλάδου παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της συχνής υποβολής εκθέσεων, αλλά και η επιβάρυνση των εθνικών διοικήσεων που επεξεργάζονται και παρακολουθούν αυτές τις εκθέσεις. Θεμελιώδη δικαιώματα Άνευ αντικειμένου 4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Δεν υπάρχουν δημοσιονομικές επιπτώσεις 5. ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου 10 προβλέπει το νομοθετικό πλαίσιο ελέγχου, επιθεώρησης και επιβολής, για την εξασφάλιση της τήρησης των κανόνων της ΚΑλΠ. Σε συμμόρφωση με το άρθρο 43 του παρόντος κανονισμού, τα πολυετή σχέδια θα πρέπει να καθορίζουν τα όρια πέραν των οποίων τα αλιεύματα των αποθεμάτων που υπόκεινται σε πολυετή σχέδια θα εκφορτώνονται σε καθορισμένους λιμένες. Επιπλέον, το σχέδιο προβλέπει ειδικούς κανόνες βάσει περιοχής και αλιευτικής δραστηριότητας όσον αφορά τις απαιτήσεις προαναγγελίας που ορίζονται στο άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου. Το σχέδιο προβλέπει την περιοδική αξιολόγηση των επιπτώσεών του στα σχετικά αποθέματα, βάσει επιστημονικής γνωμοδότησης. Είναι πρωταρχικής σημασίας να προσδιοριστεί η κατάλληλη χρονική περίοδος για την εν λόγω αξιολόγηση: μια χρονική περίοδος που δίνει τη δυνατότητα να υιοθετηθούν και υλοποιηθούν περιφερειοποιημένα μέτρα και να παρουσιαστούν τα αποτελέσματα στα αποθέματα και την αλιευτική δραστηριότητα. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η μέθοδος εργασίας των επιστημονικών φορέων, συμπεριλαμβανομένης της τακτικής συγκριτικής αξιολόγησης που διενεργούν. Πρόσφατα, οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις δεν ήταν δυνατό να δοθούν λόγω ανεπαρκών δεδομένων ή τάσεων προς αξιολόγηση, όταν η αξιολόγηση αφορούσε περίοδο τριών ετών. Κατά συνέπεια, το σχέδιο θα πρέπει να αξιολογείται ανά πενταετία. EL 12 EL

Ως προς αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η περιοδική αξιολόγηση των επιπτώσεων του σχεδίου δεν εμποδίζει τους νομοθέτες να τροποποιούν το σχέδιο, σε περίπτωση που απαιτείται λόγω νέων επιστημονικών, πολιτικών ή κοινωνικο-οικονομικών εξελίξεων. Λεπτομερής επεξήγηση των ειδικών διατάξεων της πρότασης Σύμφωνα με τη γενικότερη φιλοδοξία της ΚΑλΠ για διατήρηση των αλιευτικών πόρων και λαμβανομένων, ειδικότερα, υπόψη των άρθρων 9 και 10 του βασικού κανονισμού που απαιτούν την κατάρτιση πολυετών σχεδίων, τα κύρια στοιχεία του σχεδίου είναι τα ακόλουθα: Το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου είναι τα βενθοπελαγικά αποθέματα και οι αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των εν λόγω αποθεμάτων στη Βόρεια Θάλασσα. Στόχοι (επίτευξη επιπέδων θνησιμότητας λόγω αλιείας που συνάδουν με την αρχή της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης). Σύμφωνα με το άρθρο 10 του βασικού κανονισμού, οι στόχοι θα πρέπει να είναι ποσοτικοποιήσιμοι. Οι προτεινόμενοι στόχοι εκφράζονται ως εύρος τιμών θνησιμότητας λόγω αλιείας (F) συμβατό με την επίτευξη μέγιστης βιώσιμης απόδοσης F MSY, σύμφωνα με τις υποδείξεις του ICES. Το εν λόγω εύρος τιμών F MSY καθιστά δυνατή τη διαχείριση των σχετικών αποθεμάτων βάσει της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και επιτρέπει προσαρμογές σε περίπτωση μεταβολών στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διατηρώντας παράλληλα υψηλό επίπεδο προβλεψιμότητας. Σημεία αναφοράς διατήρησης, εκφραζόμενα σε τόνους βιομάζας αποθέματος αναπαραγωγής ή αφθονία σε αριθμούς, που περιλαμβάνονται στο σχέδιο, προσδιορίζονται από το ICES, συνήθως μέσω της συγκριτικής αξιολόγησης που διενεργείται. Ελλείψει γνωμοδοτήσεων σχετικά με τα σημεία αναφοράς βιομάζας αναπαραγωγής ή αφθονίας, θα πρέπει να αναλαμβάνεται δράση όταν επιστημονικές γνωμοδοτήσεις αναφέρουν ότι ένα απόθεμα απειλείται. Τα μέτρα διασφάλισης και τα ειδικά μέτρα διατήρησης συνδέονται με τα σημεία αναφοράς διατήρησης. Όταν οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις αναφέρουν ότι οποιοδήποτε από τα αποθέματα βρίσκεται κάτω από το σημείο αυτό, το TAC για το εν λόγω απόθεμα θα πρέπει να μειώνεται. Το εν λόγω μέτρο δύναται να συμπληρώνεται με μέτρα, όπως κρίνεται απαραίτητο, όπως τεχνικά μέτρα ή μέτρα έκτακτης ανάγκης από την Επιτροπή ή το κράτος μέλος. Οι διατάξεις σχετικά με την υποχρέωση εκφόρτωσης που πρέπει να θεσπίζονται δυνάμει της περιφερειοποίησης είναι αναγκαίες για πιθανές μελλοντικές εξαιρέσεις από την υποχρέωση εκφόρτωσης για τα είδη για τα οποία τα επιστημονικά στοιχεία εμφανίζουν υψηλά ποσοστά επιβίωσης, και εξαιρέσεις περί του ελαχίστου, σύμφωνα με την εξέλιξη των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων. Προβλέπονται διατάξεις ελέγχου για προαναγγελίες, ημερολόγια καταγραφής και καθορισμένους λιμένες. Για τις απαιτήσεις προαναγγελίας και ημερολογίου καταγραφής, είναι απαραίτητη η προσαρμογή των γενικών κανόνων του κανονισμού (EK) αριθ. 1224/2009 στις ιδιαιτερότητες της Βόρειας Θάλασσας και της αλιείας βενθοπελαγικών ειδών της. Όσον αφορά τους καθορισμένους λιμένες, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 απαιτεί από τα πολυετή σχέδια να θεσπίζουν όρια πέραν των οποίων τα αλιεύματα βενθοπελαγικών αποθεμάτων θα πρέπει να εκφορτώνονται μόνον σε λιμένες με αυξημένο έλεγχο. EL 13 EL

Περιοδική αξιολόγηση του σχεδίου βάσει επιστημονικών γνωμοδοτήσεων: το σχέδιο θα πρέπει να αξιολογείται ανά πενταετία. Η περίοδος αυτή επιτρέπει, αρχικά, την πλήρη εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης, την έγκριση και την εφαρμογή περιφερειοποιημένων μέτρων, καθώς και την παρουσίαση των αποτελεσμάτων για τα αποθέματα και τον τύπο αλιείας. Αυτή είναι επίσης μια ελάχιστη περίοδος που απαιτείται από τους επιστημονικούς φορείς. Πρόσφατα, οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις δεν ήταν δυνατό να δοθούν λόγω ανεπαρκών δεδομένων ή τάσεων προς αξιολόγηση, όταν η αξιολόγηση αφορούσε περίοδο τριών ετών. EL 14 EL

2016/0238 (COD) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τα βενθοπελαγικά αποθέματα της Βόρειας Θάλασσας και τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των αποθεμάτων αυτών και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 676/2007 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 του Συμβουλίου ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2, Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια, Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 1, Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, της 10ης Δεκεμβρίου 1982, για το δίκαιο της θάλασσας, στην οποία η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος, προβλέπει υποχρεώσεις διατήρησης, συμπεριλαμβανομένων της διατήρησης ή της αποκατάστασης των πληθυσμών των αλιευόμενων ειδών σε επίπεδα τα οποία μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση (ΜΒΑ). (2) Στην παγκόσμια σύνοδο κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη το 2015, η Ένωση και τα κράτη μέλη της δεσμεύτηκαν για την αποτελεσματική ρύθμιση της αλίευσης, το τέλος της υπεραλίευσης, της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας και των καταστροφικών αλιευτικών πρακτικών και για την εφαρμογή επιστημονικά τεκμηριωμένων σχεδίων διαχείρισης έως το 2020, προκειμένου να αποκατασταθούν τα αποθέματα ιχθύων, το συντομότερο δυνατόν, τουλάχιστον σε επίπεδα που μπορούν να παράγουν ΜΒΑ, όπως καθορίζεται από τα βιολογικά τους χαρακτηριστικά. (3) Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2 θεσπίζει τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής («ΚΑλΠ») σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης. Η ΚΑλΠ θα πρέπει να συμβάλλει στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στη βιώσιμη διαχείριση όλων των ειδών που τυγχάνουν εμπορικής εκμετάλλευσης, και ιδιαίτερα στην επίτευξη καλής 1 2 ΕΕ C [ ] της [ ], σ. [ ]. Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22). EL 15 EL

περιβαλλοντικής κατάστασης έως το 2020, όπως προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 3. (4) Στους στόχους της ΚΑλΠ περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η διασφάλιση περιβαλλοντικά βιώσιμης αλιείας και υδατοκαλλιέργειας μακροπρόθεσμα, η εφαρμογή της προληπτικής προσέγγισης στη διαχείριση της αλιείας και η υλοποίηση οικοσυστημικής προσέγγισης της διαχείρισης της αλιείας. (5) Για την επίτευξη των στόχων της ΚΑλΠ, πρόκειται να θεσπιστούν ορισμένα μέτρα διατήρησης, κατά περίπτωση, σε οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών, όπως πολυετή σχέδια, τεχνικά μέτρα, καθορισμός και κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων. (6) Σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, τα πολυετή σχέδια θα πρέπει να βασίζονται σε επιστημονικές, τεχνικές και οικονομικές γνωμοδοτήσεις και να περιλαμβάνουν σκοπούς, ποσοτικοποιημένους στόχους με σαφή χρονοδιαγράμματα, σημεία αναφοράς διατήρησης και μέτρα διασφάλισης. (7) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 του Συμβουλίου 4 και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 676/2007 του Συμβουλίου 5 καθορίζουν τους κανόνες για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων γάδου, ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα και στα παρακείμενα ύδατα. Αυτά και άλλα βενθοπελαγικά αποθέματα αλιεύονται στο πλαίσιο μικτού τύπου αλιείας. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να καθιερωθεί ένα ενιαίο πολυετές σχέδιο, το οποίο θα συνεκτιμά τις εν λόγω τεχνικές αλληλεπιδράσεις. (8) Επιπλέον, το εν λόγω πολυετές σχέδιο θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα βενθοπελαγικά αποθέματα και τους τύπους αλιείας τους στη Βόρεια Θάλασσα. (9) Ορισμένα βενθοπελαγικά αποθέματα αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης τόσο στη Βόρεια Θάλασσα όσο και στα παρακείμενα ύδατα (αλληλοεπικαλυπτόμενα αποθέματα). Ως εκ τούτου, το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του σχεδίου σχετικά με τους στόχους και τις διασφαλίσεις για τα αποθέματα που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης κυρίως στη Βόρεια Θάλασσα θα πρέπει να επεκταθεί σε αυτές τις περιοχές εκτός της Βόρειας Θάλασσας. Επιπλέον, για τα αλληλοεπικαλυπτόμενα αποθέματα που γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης κυρίως εκτός της Βόρειας Θάλασσας, είναι αναγκαίο να καθοριστούν οι στόχοι και οι διασφαλίσεις σε πολυετή σχέδια για τις περιοχές εκτός της Βόρειας Θάλασσας, όπου γίνονται κυρίως αντικείμενο εκμετάλλευσης, με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής τους στη Βόρεια Θάλασσα. (10) Στόχος του σχεδίου αυτού θα πρέπει να είναι η συμβολή στην επίτευξη των στόχων της ΚΑλΠ, και ιδίως στην επίτευξη και τη διατήρηση της ΜΒΑ για τα σχετικά αποθέματα, συμβάλλοντας στην εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα 3 4 5 Οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) (ΕΕ L 164 της 25.6.2008, σ. 19). Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2004 (ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 20). Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 676/2007 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουνίου 2007, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τύπους αλιείας που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα ευρωπαϊκής χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα (ΕΕ L 157 της 19.6.2007, σ. 1). EL 16 EL

βενθοπελαγικά αποθέματα που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων και στην εφαρμογή της οικοσυστημικής προσέγγισης για τη διαχείριση της αλιείας. (11) Το άρθρο 16 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 απαιτεί να καθορίζονται οι αλιευτικές δυνατότητες σύμφωνα με τους στόχους που περιγράφονται στα πολυετή σχέδια. (12) Ενδείκνυται να προσδιοριστεί ο στόχος θνησιμότητας λόγω αλιείας (F) που αντιστοιχεί στον στόχο επίτευξης και διατήρησης της ΜΒΑ ως εύρος τιμών συμβατό με την επίτευξη μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (F MSY ). Το εν λόγω εύρος τιμών, με βάση τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, είναι απαραίτητο προκειμένου να παρέχεται ευελιξία ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, να συμβάλλουν στην εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης και να λαμβάνονται υπόψη τα χαρακτηριστικά της μικτής αλιείας. Το εύρος τιμών F MSY έχει υπολογιστεί από το Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση της Θάλασσας (ICES) και καθορίζεται έτσι ώστε να συνεπάγεται μείωση της μακροπρόθεσμης απόδοσης που δεν υπερβαίνει το 5 % σε σύγκριση με τη ΜΒΑ 6. Το ανώτατο όριο του εύρους είναι απαραβίαστο, ούτως ώστε η πιθανότητα μείωσης των αποθεμάτων κάτω του οριακού σημείου αναφοράς για τη βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής B lim ή του ορίου αφθονίας (Abundance limit ) να μην υπερβαίνει το 5 %. Αυτό το ανώτατο όριο συνάδει επίσης με τη «γνώμη» 7 του ICES, όπου αναφέρεται ότι όταν η βιομάζα αναπαραγωγής ή η αφθονία βρίσκεται σε δυσμενή κατάσταση, η F πρέπει να μειώνεται σε τιμή που δεν υπερβαίνει ανώτατο όριο που ισούται με την τιμή του σημείου F MSY πολλαπλασιαζόμενη με τη βιομάζα αναπαραγωγής ή την αφθονία κατά το έτος TAC, διαιρούμενη διά του MSY B trigger ή του ορίου αφθονίας (Abundance limit ). Το ICES χρησιμοποιεί αυτές τις εκτιμήσεις και τη γνώμη κατά την παροχή των επιστημονικών του γνωμοδοτήσεων σχετικά με τη θνησιμότητα λόγω αλιείας και τις επιλογές αλιευμάτων. (13) Προκειμένου να καθορίζονται οι αλιευτικές δυνατότητες, θα πρέπει να υπάρχει ένα ανώτατο όριο για το εύρος τιμών F MSY υπό κανονικές συνθήκες και, υπό την προϋπόθεση ότι το συγκεκριμένο απόθεμα θεωρείται ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ένα ανώτατο όριο για ορισμένες περιπτώσεις. Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να καθορίζονται στο ανώτατο όριο μόνο εάν, βάσει των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων ή αποδείξεων, είναι αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό όσον αφορά τη μικτή αλιεία ή εάν είναι απαραίτητο προκειμένου να αποφευχθεί η πρόκληση ζημιάς σε απόθεμα εξαιτίας της δυναμικής των αποθεμάτων εντός ενός συγκεκριμένου είδους ή μεταξύ ειδών, ή προκειμένου να περιοριστούν οι ετήσιες μεταβολές των αλιευτικών δυνατοτήτων. (14) Όταν οι στόχοι που αφορούν τη ΜΒΑ δεν είναι διαθέσιμοι, θα πρέπει να εφαρμόζεται η προληπτική προσέγγιση. (15) Για τα αποθέματα για τα οποία είναι διαθέσιμοι, και για τους σκοπούς της εφαρμογής των μέτρων διασφάλισης, είναι αναγκαίο να καθοριστούν σημεία αναφοράς διατήρησης εκφρασμένα ως επίπεδα ενεργοποίησης βιομάζας αναπαραγωγής για αποθέματα ιχθύων, καθώς και ως επίπεδα ενεργοποίησης αφθονίας για την καραβίδα. (16) Όσον αφορά τις λειτουργικές μονάδες καραβίδας, για τις οποίες είναι διαθέσιμοι, κρίνεται σκόπιμο να χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα επίπεδα ενεργοποίησης 6 Αίτημα της ΕΕ προς το ICES για παροχή εύρους τιμών F ΜΒΑ για επιλεγμένα αποθέματα στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα 7 Γενικό πλαίσιο γνωμοδοτήσεων του ICES, Ιούλιος 2015. EL 17 EL