ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Παναγιώτης Ν. Καρδαράς Αναπληρωτής καθηγητής Αναπτυξιακής και Κοινωνικής Παιδιατρικής
ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Χαρακτηρίζεται η κατάσταση που εκφράζει μια αναπτυξιακή αδυναμία (π.χ. πρόβλημα στην κίνηση του αριστερού ποδιού)
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Εάν η δυσλειτουργία υπεισέρχεται στην απόκτηση μιας συγκεκριμένης ικανότητας καθίσταται ανικανότητα (π.χ. πρόβλημα στην κίνηση του δεξιού χεριού αδυναμία γραφής
Εάν η πληγείσα από την ανικανότητα λειτουργία σχετίζεται άμεσα με την ικανοποίηση ζωτικών αναγκών, η ανικανότητα συνιστά πλέον ΑΝΑΠΗΡΙΑ Π.χ. παραπληγία-πρόβλημα στην κίνηση αδυναμία κ.τ.λ. αυτοπεριποίησης, σίτισης, κίνησης
Η φυσιολογική κίνηση είναι η ανάπτυξη του φαινότυπου του ανθρώπου και μας επιτρέπει να κινηθούμε επιλεκτικά ενάντια στην έλξη της βαρύτητας. Είναι διαφορετική για κάθε άνθρωπο και βασίζεται σε εμπειρίες κατά την ανάπτυξη και τη μάθηση.
Η κίνηση παράγεται από την αλληλεπίδραση πολλαπλών διαδικασιών, περιλαμβάνοντας ιδιοδεκτικές εκ γενετής και κινητικές διαδικασίες (Shumway-Cook & Woolacatt 1985) Αυτό μας οδηγεί στην άποψη ότι μπορούμε να λειτουργήσουμε ως στοιχεία του περιβάλλοντος
«Η ζωή μας ως ανθρώπινες οντότητες χαρακτηρίζεται από την εκτέλεση δεξιοτήτων καθώς και άλλων μαθησιακών δεξιοτήτων» «Όταν μιλάμε για τις κινητικές δεξιότητες εννοούμε έχοντας κινήσεις στο οι μυαλό οποίες μας περιβαλλοντολογικό στόχο» Schmidt & Wrisberg 2000 ένα εκτελούνται επιθυμητό
Η λειτουργία είναι ένας στόχος μιας κατευθυνόμενης δραστηριότητας στην οποία ο ασθενής σχετίζεται με το περιβάλλον με ένα ποικίλο και επαρκή τρόπο (ΙΒΙΤΑ 1997)
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Οι περισσότερες βλάβες ως ένα βαθμό διαταράσσουν πτυχές της συμπεριφοράς του ασθενή ή των φυσιολογικών λειτουργιών του. Αυτή η απώλεια η οποία γίνεται φανερή στο επίπεδο της αλληλεπίδρασης του ατόμου με το άμεσό του περιβάλλον, ορίζεται ως ανικανότητα. Π.χ. η αργή βάδιση, η βοήθεια στο ντύσιμο, το να μη μπορεί να μαγειρέψει ένα απλό γεύμα (disability)
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Συμμετοχή είναι η συμμετοχή (ή ενεργή δράση) σε καταστάσεις της ζωής
ΑΝΑΠΗΡΙΑ Είναι το αποτέλεσμα μιας βλάβης που περιορίζει ή εμποδίζει την ολοκλήρωση ενός ή πολλών ρόλων (διαδικασιών) που θεωρούνται ως φυσιολογικοί σε σχέση με την ηλικία, το φύλο, κοινωνικούς παράγοντες κουλτούρας (ICIDH) και παράγοντες
ΑΝΑΠΗΡΙΑ Ο όρος αναφέρεται στις κοινωνικές συνέπειες μιας παθολογίας οι επίπεδο κοινωνικών των οποίες ανέρχονται στο ρόλων και δραστηριοτήτων του ίδιου του ασθενή (handicap)
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό τμήμα της Διεθνούς (ΔτΑ) το αναπηρικό κίνημα ακολούθησε 7 φάσεις στην εξέλιξη του:
1η φάση Απομόνωση-εγκλεισμός-φόβος-ντροπή 2η φάση Επικοινωνία Αλληλοϋποστήριξη -Δημιουργία οργανώσεων 3η φάση Διεκδίκηση εξασφάλισης εισοδήματος, προσπελασιμότητας και ανεξάρτητης ζωής
4η φάση Δημιουργία καμπάνιας για την αλλαγή των κοινωνικών αντιλήψεων και των νόμων 5η φάση Η αλλαγή έρχεται γρήγορα-η κοινωνία και η νομοθεσία εξελίσσεται 6η φάση παρά τις θετικές αλλαγές υπάρχουν ακόμη προβλήματα και νέοι κίνδυνοι 7η φάση Το παγκόσμιο κίνημα δυναμώνει. Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Η θεραπευτική παρέμβαση από εξειδικευμένους φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και λογοθεραπευτές στην N.D.T που διέπετε από την βασική αρχή ότι η εκτίμηση και η παρέμβαση γίνεται σε σχέση με τον στόχο (goal divected)είναι δυνατό να οδηγήσει σε άριστα λειτουργικά αποτελέσματα,ώστε να πρόληφθούν δευτερογενής αναπηρίες(mayston 2001)και τα άτομα να βελτιώσουν την λειτουργικότητα τους και κατά συνέπεια την θέση τους στην οικογένεια και στην κοινωνία.
Η τεχνολογία και η επιστήμη της μηχανικής έρχονται ως αρωγός στο έργο της θεραπευτικής παρέμβασης.
Η σύγχρονη Τεχνολογία προσφέρει βοηθήματα για κάθε δραστηριότητα ατόμων με κινητικά προβλήματα.
Ορθοστάτης
Νάρθηκας κάτω άκρου
Immobilizer
Κηδεμόνας (Boston)
Πρόσθιος περιπατητήρας
Ειδικά βοηθήματα για το σπίτι
Eιδικά καθίσματα
Το σχολείο είναι ο στίβος όπου το παιδί αναγνωρίζει τον εαυτό του και μέσα από τη συλλογική προσπάθεια επιτυγχάνει την προσωπική του εξέλιξη. Σ αυτόν τον στίβο η προσωπική επίδοση, αλλά και η οικογενειακή υποδομή επηρεάζουν βαθιά το τελικό αποτέλεσμα που είναι η μάθηση, η σωστή συμπεριφορά και η καλή κοινωνική προσαρμογή. Δεν είναι αρνητικών λοιπόν παράξενο επιρροών προϋποθέσεις αποτυχίας. ότι μπορούν ένα να ευρύ φάσμα δημιουργήσουν
Εξασφάλιση της εκπαίδευσης των ανάπηρων παιδιών σε σχολεία Αναλόγως των ικανοτήτων τους απαραίτητη προϋπόθεση για την κοινωνική τους ένταξη
ΚΕΔΔΥ (ΚΔΑΥ) Δομικές Μονάδες του Υπουργείου Παιδείας για την εξακρίβωση, ταξινόμηση και αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών που προκύπτουν από τις διάφορες δυσλειτουργίες κίνησης, συμπεριφοράς, κ.α.) (νόησης,
Η ενσωμάτωση των παιδιών με αναπηρία στο σχολείο Αναλόγως της αναπηρίας που μπορεί να είναι: Σωματική (κινητική ή λειτουργική) Πνευματική (Ν.Υ., ADHD, MBD) Ψυχική (αυτισμός, Asperger, ψυχώσεις)
Τα παιδιά εντάσσονται σε ανάλογη μορφή εκπαίδευσης Σχολείο Τάξη ένταξης Ειδική τάξη Ειδικό σχολείο
Σχολείο Συναπαρτίζεται από: Δασκάλους Συμμαθητές Ειδικούς παιδαγωγούς
Σχολείο Το σχολείο σαν χώρος Η προσβασιμότητα Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση
Τότε λοιπόν γιατί τα άτομα αυτά αρνήθηκαν να ονομάζονται «άτομα με ειδικές ικανότητες» ή «άτομα με ειδικές ανάγκες» και επέλεξαν τον όρο «ανάπηροι»;
Η αναπηρία έχει συνδυαστεί με ένα δυσάρεστο τρόπο ζωής
Στη Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 300,000 παιδιά και ενήλικες με ειδικές ανάγκες.
Εκτός εργασίας το 84% των αναπήρων (ΕΣΥΕ βάση στοιχείων του 2003) Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη 10 Μαΐου 2006
Τα ίδια τα άτομα να νιώσουν πως η κοινωνία που ζουν είναι έτοιμη και φιλική για αυτούς. ΟΧΙ από ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ της διαφορετικότητας αλλά από
Η κινητική αναπηρία είναι κοινωνικό φαινόμενο και δεν πρέπει να το αφήσουμε να γίνει κοινωνικό πρόβλημα
Η συνύπαρξη υγιών και αναπήρων