Λευτέρης Βογιατζής: Δεν υπάρχει πολιτισμός σήμερα

Χέρια ελπίδας Αντικαθεστωτικοί διαδηλωτές δείχνουν συνθήματα που έχουν γράψει στα χέρια τους, στα αραβικά και στα αγγλικά, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην Κεντρική Σαναά τη Δευτέρα, ζητώντας την απομάκρυνση του προέδρου της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ. Οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν και σκότωσαν πάνω από 12 διαδηλωτές και τραυμάτισαν δεκάδες τη Δευτέρα, δεύτερη συνεχόμενη ημέρα των φονικών συγκρούσεων στην Ταΐζ, νότια της πρωτεύουσας. Η αραβική φράση με το κόκκινο χρώμα λέει: «Φύγε, τύραννε» κι εκείνη με το μαύρο χρώμα λέει : «ή θα νικήσουμε ή θα πεθάνουμε». Πηγή: Spiegel OnLine Λευτέρης Βογιατζής: Δεν υπάρχει πολιτισμός σήμερα

Συνέντευξη στην Κατερίνα Αγγελιδάκη Είναι λιτός, περίπλοκος, πανέξυπνος, παιγνιώδης, δαιμονικός, παιδικός, ιδιόρρυθμος, εμμονικός, αντιφατικός, αγχωτικός, ταλαντούχος. Θα χρειαζόμουν κάτι παραπάνω από μια εισαγωγή σε συνέντευξη για να προσπαθήσω να περιγράψω τον Λευτέρη Βογιατζή. Θα αρκεστώ, πέρα από τις μονοκοντυλιές, στο ότι ο Βογιατζής είναι από τους λίγους απολύτως έντιμους ανθρώπους του θεάτρου σήμερα στον τόπο μας, ιδιότητα σπάνια και αξιοσέβαστη, ανάμεσα σε τόσους άλλους που εξαργυρώνουν το μικρό ή μεγαλύτερο ταλέντο τους για να «περάσουν» ως σπουδαίοι. Φέτος, για δεύτερη φορά στην καριέρα του, ο Βογιατζής καταπιάνεται με τον Χάρολντ Πίντερ και σκηνοθετεί το άπαιχτο στη χώρα μας «Θερμοκήπιο», έργο που κρατήθηκε επί 22 χρόνια στα συρτάρια του μεγάλου άγγλου συγγραφέα. Στην παράσταση του θεάτρου της Οδού Κυκλάδων ο Βογιατζής κρατάει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, τον οποίο είχε ενσαρκώσει και ο ίδιος ο Πίντερ. Γιατί ο Πίντερ άργησε τόσο να ανεβάσει το «Θερμοκήπιο»; Είναι πολλές οι αιτίες. Στις παλιές συνεντεύξεις του μιλάει για το έργο με αρνητικά λόγια, τη δεκαετία του 80 όμως αναθεώρησε πλήρως και από τότε το έργο ανεβαίνει συνεχώς. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν το έγραψε είχε μόλις είχε βγει από την αποτυχία του «Πάρτυ Γενεθλίων»- που αργότερα βέβαια έγινε ο ύμνος σύγχρονου θεάτρου- και είχε ήδη αρχίσει να γράφει τον «Επιστάτη», ένα από τα κορυφαία έργα του. Μυρίζομαι ότι τον φόβιζε μια πιθανή νέα αποτυχία διότι το «Θερμοκήπιο» ήταν ένα πολύ τολμηρό έργο, μπροστά από την εποχή του, αφού μιλούσε για τα κρατικά ψυχιατρεία όπου έχωναν τους αντιφρονούντες, πράγματα άγρια στην εποχή του ψυχρού πολέμου αλλά και προφητικά όπως αποδείχτηκε αργότερα Πώς τα ήξερε όλα αυτά πριν να γίνουν γνωστά; Ίσως διότι έμοιαζαν με τις ναζιστικές πρακτικές που είχε υπόψη του. Είναι οι δύο αντίθετες πλευρές που όμως μοιάζουν τόσο πολύ στις ακρότητές τους. Ο Πίντερ στο «Θερμοκήπιο» περιγράφει ένα κρατικοδίαιτο ίδρυμαψυχιατρείο που κατευθύνεται από κάποιο Υπουργείο, με «ασθενείς» σαφώς αντιφρονούντες έγκλειστους, ενώ οι αληθινοί παρανοϊκοί είναι οι άνθρωποι που το διοικούν. Πρόκειται για ένα έργο ασύλληπτης λεπτότητας, ακραία και θαυμαστά υπαινικτικό. Η γκαγκστερική αυθαιρεσία, η χυδαία αυταρχικότητα, η διαφθορά που είναι εγκατεστημένη στην καρδιά του ιδρύματος και η αντίσταση του ανθρώπου σε ένα κόσμο που προσπαθεί να τον εξουσιάσει και να τον κάνει ομοιόμορφο είναι αυτά που απασχολούν εδώ τον συγγραφέα. Το έργο θυμίζει την πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα. Είναι αυτός ο λόγος

που το επέλεξες; Το έργο έχει σχέση με τα συστήματα της φθοράς και της διαφθοράς της κρατικής εξουσίας και το ίδρυμα είναι μια μικρογραφία του κράτους, φυσικά. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν επιλέγω έργα με βάση την πολιτική. Η αληθινή επιλογή των έργων που με ενδιέφεραν έγινε όταν δημιουργήθηκε η «Νέα Σκηνή». Αλλά εκείνη η επιλογή έγινε για ένα άλλο θέατρο, της οδού Φρυνίχου, που τελικά δόθηκε στον Κουν, και από τότε τραβιέμαι να «χωρέσω» τα έργα που θέλω στο υπάρχον θέατρο. Ήταν ένας άθλος το ότι πολλά από τα έργα που επιλέχτηκαν τότε έγιναν τελικά στο «Θέατρο της Οδού Κυκλάδων». Μπορείς να τα βγάλεις πέρα χωρίς τις κρατικές επιχορηγήσεις που τόσο έχουν αργήσει και ποια η γνώμη σου για τη δημόσια διαβούλευση για το θέμα; Σου λέω ειλικρινά ότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα. Είναι γνωστό ότι πληρώνω τους πάντες μέχρι δεκάρας, ότι οι παραστάσεις μου κοστίζουν 10 φορές παραπάνω από του Εθνικού, ότι το ενοίκιο είναι υπέρογκο και ότι για να βγει η παράσταση κοστίζει μια περιουσία. Το έργο αρκετών από εμάς δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς υποστήριξη. Το Υπουργείο Πολιτισμού σήμερα είναι απρόσωπο, χωρίς γνώση των προβλημάτων και χωρίς διάθεση να τα μάθει. Έχουμε στείλει αγωνιώδεις επιστολές επί επιστολών. Η δημόσια διαβούλευση για το πρόβλημα των επιχορηγήσεων είναι από τα άγραφα. Για ποιο λόγο να μη γίνεται το ίδιο και για τις τόσο σοβαρές αποφάσεις που λαμβάνει η κυβέρνηση για το μέλλον του τόπου ενώ για την τέχνη πρέπει να λέει τη γνώμη του ο κάθε άσχετος; Είναι παιδαριώδες να αποφασίζει κάποιος που δεν γνωρίζει τα προβλήματα για το μέλλον του ελεύθερου θεάτρου, εκτός αν τα περί διαβούλευσης είναι εκ του πονηρού, ένα έξυπνο τρικ ακριβώς για να καταργήσουν τα πάντα. Για μένα είναι σαφές ότι ισχύει το τελευταίο. Ο Σαββόπουλος είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Ποντίκι art ότι όποιος είναι ικανός πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνος του, δίχως το κράτος. Έδωσαν κάποτε ο Τσαρούχης και ο Χατζιδάκις εξαίσιες συνεντεύξεις για τα κοινά με τρόπο ευφυέστατο και μετά αυτό έγινε μόδα. Όσο περισσότερο μιλάμε επί παντός του επιστητού τόσο συμβάλλουμε στο γενικότερο μπέρδεμα. Ωστόσο δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω πώς βλέπεις το φαινόμενο της σημερινής κρίσης. Είναι φρικτά καταπιεστικό και συμβαίνει παντού. Όλοι σε ένα καζάνι, μόνο που εμείς είμαστε στον πάτο επί χρόνια και κάνουμε ότι δεν το ξέραμε, όπως οι Γερμανοί που δεν ξέρανε ότι καίγανε τους Εβραίους. Αναρωτιέμαι συχνά γιατί οι πολιτικοί που τα έβλεπαν και τα ήξεραν όλα αυτά δεν έκαναν το καθήκον τους λέγοντας την αλήθεια στον κόσμο, ή αν δεν μπορούσαν, παραιτούμενοι ο ένας μετά τον άλλον. Αλλά βλέπεις, θέλανε υπουργιλίκια, χρήματα, μεγαλεία. Όλοι έκαναν τα στραβά μάτια, ιδίως αυτοί που παρίσταναν τους ηθικούς. Συνεχώς μου έρχονται στο νου ονόματα ανθρώπων του πλούτου που συνδέονται με στοιχεία κακοποιά. Συνεχώς μου έρχονται στο νου ακόμα και Ακαδημαϊκοί-η υποτιθέμενη αφρόκρεμα του πνεύματος- που προσπαθούν τόσο πολύ να εκλεγούν και αναρωτιέμαι πώς καταδέχονται όλοι αυτοί να θέλουν με το ζόρι να γίνουν Ακαδημαϊκοί, κινούμενοι ανάλογα με τα συμφέροντα. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να είσαι κάτι που υποτίθεται ότι πολεμάς. Ο Πίντερ ποτέ δεν δέχτηκε να γίνει ούτε Ακαδημαϊκός, ούτε Σερ αλλά πολεμούσε το σύστημα ως το τέλος της ζωής του. Ήταν έντιμος. Τι είναι για σένα η εντιμότητα; Παλιότερα ίσχυε η αυστηρότερη σύνδεση της εντιμότητας με την ηθική. Τώρα πια μέσα μου έχει «ανοίξει» αυτή η έννοια και περιέχει την

ευφυΐα και το ταλέντο. Εντιμότητα είναι το ταλέντο που δεν σκιάζεται από κάτι. Να ακολουθεί κάποιος αυτό που πιστεύει και να μην παρεκκλίνει, να μην είναι υποχείριο σε τίποτα και κανέναν παρά μόνο σε ό,τι του αποκαλύπτει η ζωή ότι είναι ο ίδιος. Η φθορά βρίσκεται μέσα μας, όπως τα μαμούνια στο χαλασμένο αλεύρι, και όλος ο αγώνας είναι να αναχαιτίσουμε αυτή τη φθορά. Δες τον Πάγκαλο που ξεκίνησε με ταλέντο και γνώσεις. Δεν είναι εύκολο όσο μεγαλώνεις να κάνεις τον αθώο-δεν αξίζει και τον κόπο- αλλά τουλάχιστον πρέπει να ξέρεις ότι είσαι αδύναμος και μπορείς να παρασυρθείς. Το να αντιστέκεσαι στη φθορά είναι πολιτισμός αλλά δεν το βλέπω πουθενά, γι αυτό δεν πιστεύω ότι υπάρχει πολιτισμός σήμερα. Δεν υπάρχει πουθενά; Όχι διότι οι γενιές δεν μαθαίνουν τίποτα από αυτά που έπαθαν οι πατεράδες τους. Απλώς πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο. Και στην τέχνη, στο θέατρο, δεν υπάρχει πολιτισμός; Το θέατρο σήμερα γίνεται όλο και πιο δύσκολο, λεπτεπίλεπτο, βαθύ, διφορούμενο. Οι αντιδράσεις και οι συμπεριφορές μιμούνται πράγματα από το σινεμά, την τηλεόραση, το παλιό θέατρο, δεν υπάρχει διάκριση, καθαρότητα. Ο θεατής χρειάζεται πολλή δουλειά για να πετάξει τα περιττά και να καταλάβει ποιο είναι το σημαντικό. Βλέπω ας πούμε να πιπιλίζεται σαν καραμέλα η μομφή εναντίον του ρεαλισμού. Αλλά είναι μια μομφή σε κάτι που δεν υπάρχει. Τι είναι ο ρεαλισμός; Κάτι που ξεκινάει από την πραγματικότητα, η οποία έχει ξεπεραστεί την άλλη στιγμή. Τα έχουμε όλα μικρύνει προς ευκολία μας. Κάτι πρέπει να κουνηθεί και να αλλάξει στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται οι διάφορες έννοιες και σε αυτό έχουν ευθύνη και οι κριτικοί, οι οποίοι δεν πρέπει να μιλάνε με τόση σιγουριά. Νομίζω βάζουμε με ευκολία ταμπέλες σε έννοιες και σε ανθρώπους και αυτό που βαφτίζουμε πειραματικό και μεταμοντέρνο δεν είναι πάντα ενδιαφέρον. Σχεδόν ποτέ δεν είναι. Ένας αποδόμησε τη φόρμα, ο Τζέιμς Τζόις, και δεν χρειάστηκε δεύτερος. Ακόμα ζούμε με το φάντασμα του work in progress, όλοι αυτό λένε ότι κάνουν ενώ είναι τιμή για όλους μας ότι το έκανε ένας. Και ο μεσοαστός όταν ακούει τη λέξη «αποδόμηση» παθαίνει ένα δέος και νομίζει ότι δεν καταλαβαίνει τίποτα από δικό του φταίξιμο. Βλέπεις πολλές αντιγραφές στο θέατρο; Συνέχεια, είναι απίστευτο και πολύ φανερό. Έχω δει έργο όχι απλώς γερμανική κόπια αλλά κάτι ασύλληπτο. Έχω μείνει ξερός. Εντελώς ίδιο χωρίς καν να είναι το ίδιο καλό. Δεν κατηγορώ αυτόν που κλέβει-και ο Σέξπιρ έκλεβεαλλά το αποτέλεσμα της κλοπής του. Ο Πικάσο στη ροζ περίοδο έφτιαξε μια γυναίκα ξαπλωμένη και χρόνια μετά την ίδια γυναίκα σαν μια γραμμή. Ο καλλιτέχνης μπορεί να πάρει αυτή τη γραμμή αλλά να φτιάξει κάτι δικό του. Όλα φαίνονται στη δική σου δουλειά. Το φτιαχτό δεν ζει πολύ, δεν φτουράει. Όλοι κλέβουμε, λίγο ή πολύ. Δεν είμαι εναντίον της κλοπής όταν το χρειαστείς πάρα πολύ για κάποιο δημιουργικό λόγο αλλά όχι όταν γίνεται κατάσταση. ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ Π ΣΤΙΣ 31-03-11

Αποστολές και ανέφικτες και επικίνδυνες Όσο ανεβαίνει ο καπνός από το σιγοκάψιμο της κασέτας του μνημονίου και η μυρωδιά του καμμένου φτάνει στη Βόρεια Ευρώπη και την άλλην πλευρά του Ατλαντικού, οι «Διασώστες» αντιλαμβάνονται, μέρα τη μέρα, επίσκεψη την επίσκεψη, ότι η αποστολή που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας δεν είναι απλά ανέφικτη αλλά και επικίνδυνη. Είναι ανέφικτη, διότι η ιδιότυπη κομματική πραγματικότητα που έχει ριζώσει στη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια ξεπερνάει και την πιο τολμηρή τους τεχνοκρατική φαντασία. Διότι ενώ δεν δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν τα όρια που θέτει στο πολιτικό σύστημα η οικονομική διαπλοκή, π.χ. στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αδυνατούσαν να χωνέψουν την καθοριστική επιρροή που ασκούσαν οι κομματικοί κρατικοί υπάλληλοι στο καθεστώς. Αδυνατούσαν να καταλάβουν νοοτροπίες όπως, «εμείς σε βγάλαμε κι εμάς θ ακούς αν δεν θέλεις να σε ρίξουμε», «εσείς μας διορίσατε αλλά τώρα εμείς είμαστε κράτος εν κράτει», «ας στερηθούν κάποιοι του δημοσίου κι ας ψοφήσουν όλοι στον ιδιωτικό τομέα, εμείς να μαστε καλά» Αδυνατούσαν ν αντιληφθούν αυτήν την ιδιότυπη «Σοβιετία» που την χαρακτηρίζουν όχι μόνο η θρασύτητα και ο ατομισμός αλλά κυρίως η ανίατη μικρόνοια, που όμως ήταν και το βασικό κριτήριο του αρχικού της διορισμού όχι τα προσόντα αλλά η κομματική ιδιότητα. Αυτά που τώρα τα πληρώνει στο ακέραιο, αυτό το κραυγαλέα και μακρόχρονα, αναξιοκρατικό καθεστώς. Ένας Κρόνος που δεν μπορεί να φάει τα παιδιά του πριν αυτά τον φάνε. Αδυνατούσαν οι «Διασώστες» διότι για να πιάσεις το ρυθμό αυτής της απίθανης κοινωνίας θα πρεπε να είσαι ενεργός της πολίτης τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα χρόνια. Και τότε θα καταλάβαιναν ότι το πραγματικό αυτονόητο είναι ότι «το πρόβλημα δεν

λύνεται με το ίδιο το πρόβλημα». Αλλά αυτή η αποστολή άρχισε να γίνεται επικίνδυνη και για αυτούς. Διότι όντας επαγγελματίες δανειστές, και όχι μόνο για την Ελλάδα, δεν θέλουν η χώρα μας να τους χαλάει τις στατιστικές. Δεν θέλουν οι άλλοι πελάτες που περιμένουν στην ουρά ν αμφισβητήσουν την αξιοπιστία των μεθόδων τους. Έτσι όλα δείχνουν ότι οι αναπόφευκτες λύσεις της αναδιάρθρωσης θα επιταχυνθούν. «Θέλει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία» έγραφε ο Κάλβος. Είναι φανερό ότι, μέχρι τώρα, αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός δεν διαθέτουν κανένα από τα δύο Δ. Τρικεριώτης Duke Ellington: Take The A Train Για τη σχέση του κάτω έγκλειστου σωφρονιστήρα με το γναθιαίο πόρο

Είναι γνωστό ότι η ακτινολογική, με πανοραμική ακτινογραφία, προεγχειρητική διερεύνηση της σχέσης των κάτω τρίτων γομφίων με το γναθιαίο πόρο, γίνεται με την αξιολόγηση ακτινολογικών σημείων που αφορούν τις ρίζες του σωφρονιστήρα και το γναθιαίο πόρο. Τέτοια σημεία, ενδεικτικά για τη στενή εγγύτητα ή την εμπλοκή του σωφρονιστήρα με το αγγειονευρώδες δεμάτιο του γναθιαίου πόρου είναι: Ακτινοδιαπερατές περιοχές ελαττωμένης πυκνότητας κατά μήκος και πέριξ των ριζών. Ρίζες με Απόκλιση, Στένωση ή Δισχιδές άκρο. Διακοπή της λευκής γραμμής του γναθιαίου πόρου. Απόκλιση ή Γωνίωση ή Στένωση του γναθιαίου πόρου. Υπερεπίθεση των ριζών με το γναθιαίο πόρο. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, από αυτά τα σημεία τα πιο σημαντικά, από προγνωστική άποψη για τυχόν μετεγχειρητικές ανεπιθύμητες αισθητηριακές επιπλοκές, είναι η ακτινοδιαπερατότητα των ριζών, η απόκλιση του γναθιαίου πόρου και η διακοπή της συνέχειας του γναθιαίου πόρου. Ο κλινικός μπορεί να ζητήσει σε αυτές τις περιπτώσεις περαιτέρω διαγνωστικό έλεγχο με υπολογιστική τομογραφία. Ωστόσο δεν έχει τεκμηριωθεί αν, σε τέτοιες περιπτώσεις αυξημένου κινδύνου, η επακριβής γνώση των τοπογραφικών σχέσεων στην περιοχή της εξαγωγής, μειώνει σημαντικά την πιθανότητα των επιπλοκών. Στις εικόνες που ακολουθούν υπενθυμίζονται κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις στις οποίες θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προεγχειρητική και χειρουργική προσοχή:

Εικόνα 1. Απόκλιση των ριζών [Σχέδιο (1) και Ακτινογραφίες (α) και (β)], Στένωση του Πόρου [Σχέδιο (2) και Ακτινογραφίες (β) και (γ)] Εικόνα 2. Διακοπή της συνέχειας της λευκής γραμμής του γναθιαίου πόρου [Σχέδιο και Ακτινογραφίες (α-ζ)] Εικόνα 3. Ακτινοδιαπερατές περιοχές ελαττωμένης πυκνότητας των ριζών [Σχέδιο και Ακτινογραφίες (α-ζ)]

Εικόνα 4. Απόκλιση του γναθιαίου πόρου [Σχέδιο και Ακτινογραφίες (α,β)] Βιβλιογραφία Szalma J, Lempel E, Jeges S, Olasz L. Darkening of Third Molar Roots: Panoramic Radiographic Associations With Inferior Alveolar Nerve Exposure. J Oral Maxillofac Surg. 2011 Feb 1. [Epub ahead of print] Ruga E, Gallesio C, Boffano P. Mandibular alveolar neurovascular bundle injury associated with impacted third molar surgery. J Craniofac Surg. 2010 Jul;21(4):1175-7. Palma-Carrió C, García-Mira B, Larrazabal-Morón C, Peñarrocha-Diago M. Radiographic signs associated with inferior alveolar nerve damage following lower third molar extraction. Med Oral Patol Oral Cir Bucal. 2010 Nov 1;15(6):e886-90.Review. Pippi R. A case of inferior alveolar nerve entrapment in the roots of a partially erupted mandibular third molar. J Oral Maxillofac Surg. 2010 May;68(5):1170-3. Epub 2010 Feb 24. Suomalainen A, Ventä I, Mattila M, Turtola L, Vehmas T, Peltola JS. Reliability of CBCT and other radiographic methods in preoperative evaluation of lower third molars. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2010 Feb;109(2):276-84. Atieh MA. Diagnostic accuracy of panoramic radiography in determining relationship between inferior alveolar nerve and mandibular third molar. J Oral Maxillofac Surg. 2010 Jan;68(1):74-82. Review. Λαυρεντιάδης Γ.Ι. Η χρήση της υπολογιστικής αξονικής τομογραφίας στον προεγχειρητικό έλεγχο για την εξαγωγή εγκλείστων και ημιεγεκλείστων σωφρονιστήρων της κάτω γνάθου. ΣΤΟΜΑ 2008; 36: 37-45 Jerjes W, El-Maaytah M, Swinson B, Upile T, Thompson G, Gittelmon S, Baldwin D, Hadi H, Vourvachis M, Abizadeh N, Al Khawalde M, Hopper C. Inferior alveolar nerve injury and surgical difficulty prediction in third molar surgery: the role of dental panoramic tomography. J Clin Dent. 2006;17(5):122-30 de Melo Albert DG, Gomes AC, do Egito Vasconcelos BC, de Oliveira e Silva ED, Holanda GZ. Comparison of orthopantomographs and conventional tomography images for assessing the relationship between impacted lower third molars and the mandibular canal. J Oral Maxillofac Surg. 2006 Jul;64(7):1030-7.

Hazza a AM, Albashaireh ZS, Bataineh A. The relationship of the inferior dental canal to the roots of impacted mandibular third molars in a Jordanian population. J Contemp Dent Pract. 2006 May 1;7(2):71-8. Ohman A, Kivijärvi K, Blombäck U, Flygare L. Pre-operative radiographic evaluation of lower third molars with computed tomography. Dentomaxillofac Radiol. 2006 Jan;35(1):30-5. Mahasantipiya PM, Savage NW, Monsour PA, Wilson RJ. Narrowing of the inferior dental canal in relation to the lower third molars. Dentomaxillofac Radiol. 2005; 34:154-63. Monaco G, Montevecchi M, Bonetti GA, Gatto MR, Checchi L. Reliability of panoramic radiography in evaluating the topographic relationship between the mandibular canal and impacted third molars. J Am Dent Assoc. 2004 Mar;135(3):312-8. Bell GW. Use of dental panoramic tomographs to predict the relation between mandibular third molar teeth and the inferior alveolar nerve. Radiological and surgical findings, and clinical outcome. Br J Oral Maxillofac Surg. 2004 Feb;42(1):21-7. Owotade FJ, Fatusi OA, Ibitoye B, Otuyemi OD. Dental radiographic features of impacted third molars and some management implications. Odontostomatol Trop. 2003 Sep;26(103):9-14. Drage NA, Renton T. Inferior alveolar nerve injury related to mandibular third molar surgery: an unusual case presentation. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2002 Mar;93(3):358-61. Valmaseda-Castellón E, Berini-Aytés L, Gay-Escoda C. Inferior alveolar nerve damage after lower third molar surgical extraction: a prospective study of 1117 surgical extractions. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2001 Oct;92(4):377-83. Gülicher D, Gerlach KL. Sensory impairment of the lingual and inferior alveolar nerves following removal of impacted mandibular third molars. Int J Oral Maxillofac Surg. 2001 Aug;30(4):306-12. Andreasen JO, Petersen JK, Laskin DM. Textbook and color atlas of tooth impactions. Copenhagen: Munksgaard,1997; 10:250. Rood JP, Shehab BA. The radiological prediction of inferior alveolar nerve injury during third molar surgery. Br J Oral Maxillofac Surg. 1990 Feb;28(1):20-5. Δ. Τρικεριώτης

Έρευνα και προτάσεις της Οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια για την πολιτική διαφθορά Η Διεθνής Διαφάνεια-Ελλάς σε συνεργασία με άλλα 10 ευρωπαϊκά τμήματα υπό το συντονισμό της Γραμματείας της Διεθνούς Διαφάνειας, το 2010 προέβη σε μια έρευνα αξιολόγησης του νομοθετικού καθεστώτος παραγραφής των υποθέσεων διαφθοράς, στο πλαίσιο του Προγράμματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Εγκληματικότητας. Επίσης καταθέτει 58 συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής μέσω της χρηματοδότησης των πολιτικών και των κομμάτων. Διαβάστε τα σχετικά κείμενα Εδώ! και Εδώ! O μύθος της φθηνής πυρηνικής ενέργειας

Η Greenpeace με τη νέα της έκθεση αποκαλύπτει τα ψέματα του πυρηνικού λόμπι και αποδεικνύει ότι τα πυρηνικά είναι η πιο ακριβή επιλογή για την κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών. Η κρίση στη Φουκουσίμα κατέρριψε, δυστυχώς με το χειρότερο τρόπο, το μύθο ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ασφαλής. Η Greenpeace, όλες αυτές τις ημέρες αντιμετωπίζει με υπεύθυνο τρόπο την κρίση στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, ενώ παράλληλα παρέχει ανεξάρτητη και ειλικρινή πληροφόρηση. Σήμερα με τη νέα της έρευνα, καταρρίπτει τον άλλο αγαπημένο μύθο του πυρηνικού λόμπι: αυτόν της φθηνής πυρηνικής ενέργειας. Αξιοποιώντας ιστορικά δεδομένα δεκαετιών από τη χρήση πυρηνικής ενέργειας παγκοσμίως, η έκθεση παρουσιάζει αναλυτικά στοιχεία για το συνολικό κόστος των πυρηνικών σταθμών, το οποίο αποδεικνύεται πολλαπλάσιο αυτού που ισχυρίζεται η πυρηνική βιομηχανία Επιπλέον, συγκρίνει το κόστος της παραγόμενης ενέργειας μεταξύ πυρηνικών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι ΑΠΕ αποτελούν την πιο σίγουρη, ασφαλή και οικονομικά αποδοτική επένδυση. Η Greenpeace καλεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να: αποσύρουν άμεσα τους πιο γερασμένους και επικίνδυνους πυρηνικούς σταθμούς, στο πλαίσιο μίας οριστικής κατάργησης της πυρηνικής ενέργειας, στις επόμενες δύο δεκαετίες. αναβαθμίσουν το στόχο μείωσης των εκπομπών ως το 2020 σε 30%, προκειμένου να τεθούν έγκαιρα οι βάσεις για την υιοθέτηση στόχου 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή ως τα μέσα του αιώνα. Διαβάστε την έκθεση: O μύθος της φθηνής πυρηνικής ενέργειας Πηγή: Greenpeace