Το Σηµείωµα του Εκδότη ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016 Οι νέες µέθοδοι βιοµετρικής ταυτοποίησης των ΑΤΜ παραβιάζονται από χάκερς! Με την εισαγωγή της τεχνολογίας «chip-and-pin» στις κάρτες πληρωµών, η οποία καθιστούσε την κλωνοποίησή τους πολύ δύσκολη αλλά όχι ακατόρθωτη, οι σχετικές συσκευές εξελίχθηκαν από skimmers σε «shimmers»: σε µεγάλο βαθµό ίδιες, αλλά µε τη δυνατότητα να συλλέγουν πληροφορίες από το µικροτσίπ της κάρτας, παρέχοντας επαρκείς πληροφορίες για την πραγµατοποίηση µίας διαδικτυακής επίθεσης. Ο τραπεζικός τοµέας ανταπαντά µε νέες λύσεις ταυτοποίησης, µερικές από τις οποίες βασίζονται στα βιοµετρικά στοιχεία. Τα ΑΤΜ είναι εδώ και χρόνια στο στόχαστρο των απατεώνων που κυνηγούν τα δεδοµένα πιστωτικών καρτών. Όλα ξεκίνησαν µε τα πρωτόγονα «skimmers», ιδιοκατασκευές που τοποθετούνταν σε ένα ΑΤΜ, οι οποίες είχαν τη δυνατότητα να υποκλέπτουν πληροφορίες από τη µαγνητική ταινία της κάρτας, καθώς και τον αντίστοιχο κωδικό ΡΙΝ, µε τη βοήθεια ενός ψεύτικου πληκτρολογίου ΑΤΜ ή µίας webcam. Με τον καιρό, ο σχεδιασµός αυτών των συσκευών βελτιώθηκε ώστε να τις κάνει λιγότερο ορατές. Με την εισαγωγή της τεχνολογίας «chip-and-pin» στις κάρτες πληρωµών, η οποία καθιστούσε την κλωνοποίησή τους πολύ δύσκολη αλλά όχι ακατόρθωτη, οι σχετικές συσκευές εξελίχθηκαν από skimmers σε «shimmers»: σε µεγάλο βαθµό ίδιες, αλλά µε τη δυνατότητα να συλλέγουν πληροφορίες από το µικροτσίπ της κάρτας, παρέχοντας επαρκείς πληροφορίες για την πραγµατοποίηση µίας διαδικτυακής επίθεσης. Ο τραπεζικός τοµέας ανταπαντά µε νέες λύσεις ταυτοποίησης, µερικές από τις οποίες βασίζονται στα βιοµετρικά στοιχεία.
Υπάρχουν ήδη τουλάχιστον δώδεκα προµηθευτές skimmers που έχουν τη δυνατότητα να υποκλέψουν τα δακτυλικά αποτυπώµατα των θυµάτων, όπως επίσης, τουλάχιστον τρεις προµηθευτές οι οποίοι ήδη αναπτύσσουν συσκευές που θα µπορούσαν παράνοµα να αποκοµίσουν δεδοµένα από συστήµατα αναγνώρισης παλάµης ή ίριδας. Υπάρχουν επίσης, ενδείξεις συνεχιζόµενων συζητήσεων ανάµεσα σε «υπόγειες» κοινότητες σχετικά µε την ανάπτυξη εφαρµογών για φορητές συσκευές, που βασίζονται στην τοποθέτηση µασκών πάνω από το ανθρώπινο πρόσωπο. Με µια τέτοια εφαρµογή, οι επιτιθέµενοι µπορούν να πάρουν τη φωτογραφία ενός ατόµου που έχει δηµοσιευτεί στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης και να τη χρησιµοποιήσουν για να ξεγελάσουν το σύστηµα αναγνώρισης προσώπου. Το πρόβληµα µε τη χρήση βιοµετρικών στοιχείων είναι ότι, σε αντίθεση µε τους κωδικούς πρόσβασης ή τους κωδικούς PIN που µπορούν εύκολα να τροποποιηθούν σε περίπτωση παραβίασης, είναι αδύνατο να αλλάξουν τα δακτυλικά σας αποτυπώµατα ή την εικόνα της ίριδάς σας. Έτσι, έστω και µία φορά να τεθούν τα δεδοµένα σας σε κίνδυνο, δεν θα είναι ασφαλές να χρησιµοποιήσετε αυτή τη µέθοδο ελέγχου ταυτότητας ξανά. Για το λόγο αυτό, είναι εξαιρετικά σηµαντικό να κρατήσετε τα δεδοµένα σας ασφαλή και να τα διαβιβάζετε µε ασφαλή τρόπο. Τα βιοµετρικά δεδοµένα καταγράφονται επίσης στα σύγχρονα διαβατήρια, που ονοµάζονται e-passports, στη visa κλπ. Έτσι, αν ένας εισβολέας κλέψει ένα e-passport, δεν κατέχει µόνο το έγγραφο, αλλά και τα βιοµετρικά δεδοµένα του ατόµου. Ουσιαστικά έχει κλαπεί η ίδια του η «ταυτότητα». Η χρήση εργαλείων που είναι ικανά να θέσουν σε κίνδυνο βιοµετρικά δεδοµένα δεν είναι η µόνη δυνητική ψηφιακή απειλή που αντιµετωπίζουν τα ΑΤΜ. Οι χάκερς θα συνεχίσουν να διεξάγουν επιθέσεις που βασίζονται σε κακόβουλα λογισµικά, επιθέσεις blackbox και επιθέσεις δικτύου, για να αξιοποιήσουν τα δεδοµένα που µπορούν να χρησιµοποιηθούν αργότερα για να κλέψουν χρή- µατα από τις τράπεζες και τους πελάτες τους.
Το απίθανο ψάρι που ζει στην έρηµο εδώ και 60.000 χρόνια Λέγεται ότι είναι το σπανιότερο ψάρι του κόσµου, αλλά και το πιο αποµονωµένο είδος της Γης. Είναι ένα ψαράκι που ζει αποκλειστικά σε µια πληµµυρισµένη σπηλιά µε διαστάσεις δύο επί πέντε µέτρα, στην Κοιλάδα του Θανάτου στην Αµερική, µια από τις πιο άνυδρες περιοχές του πλανήτη. Έχουν µήκος µόλις δύο εκατοστά, και ο συνολικός πληθυσµός τους περιορίζεται σε λιγότερο από 50 άτοµα. Το νερό έχει σταθερά υψηλή θερµοκρασία 32 βαθµών και τα επίπεδα οξυγόνου είναι χαµηλά. Η σπηλιά είναι πολύ βαθιά, ωστόσο τα ψάρια τρέφονται και αναπαράγονται µόνο σε µια φυσική βυθισµένη πλατφόρµα από ασβεστόλιθο, πλάτους µόλις δύο µέτρων. Λόγω της σπανιότητάς του, το C.diabolis ήταν ένα από τα πρώτα είδη που εντάχθηκαν στον αµερικανικό νόµο για τα απειλούµενα είδη, και το αµερικανικό Ανώτατο ικαστήριο απαγόρευσε τις γεωτρήσεις γύρω από το Ντέβιλς Χολ, προκειµένου να προστατευτεί το νερό της σπηλιάς. Τόσο για τη βιολογία όσο και για τις προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος, το ψάρι του Ντέβιλς Χολ έχει αποκτήσει εµβληµατική αξία. Η απίθανη παρουσία του ψαριού στη µέση της ερήµου κάνει τους επιστήµονες να ξύνουν τα κεφάλια τους εδώ και δεκαετίες. Η σπηλιά είναι µεν ανοιχτή στον αέρα, δεν επικοινωνεί όµως µε λί- µνες ή άλλες εµφανείς πηγές νερού. Ορισµένοι έχουν προτείνει ότι το ψαράκι µεταφέρθηκε εκεί από ιθαγενείς Αµερικανούς σχετικά πρόσφατα, πριν από µερικούς αιώνες. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι πρόκειται για πιο παλιά ιστορία. Το C.diabolis και διάφορα συγγενικά είδη της Κοιλάδας του Θανάτου, λένε, κατάγονται από ψάρια της λίµνης που κάλυπτε την Κοιλάδα του Θανάτου την τελευταία εποχή των παγετώνων. Μια τελευταία µελέτη πάντως, δείχνει ότι το είδος εµφανίστηκε πολύ νωρίτερα από ότι είχε υποψιαστεί κανείς. Οι ερευνητές του Πανεπιστηµίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις συνέκριναν το DNA του Cyprinodon diabolis και δύο άλλων στενών συγγενών του, του C.radiosus και του C.nevadensis. Και τα τρία είδη ζουν σε λίµνες της Νεβάδα και της Καλιφόρνια, οπότε θα περίµενε κανείς ότι οι εξελικτικές γραµµές τους διαχωρίστηκαν πολύ πρόσφατα. Οι αναλύσεις έδειξαν όµως ότι το ψάρι του Ντέβιλς Χολ διαχωρίστηκε από τα άλλα είδη πριν από 50.000 µε 80.000 χρόνια, και όχι πριν από 20.000 χρόνια όπως ήθελαν οι πιο φιλόδοξες µέχρι σήµερα εκτιµήσεις. Οι ερευνητές επισηµαίνουν ακόµα ότι η ίδια η σπηλιά του Ντέβιλς Χολ ήταν κάποτε κλειστή, και άνοιξε στον αέρα όταν η οροφή της κατέρρευσε περίπου την ίδια εποχή που εµφανίστηκε το ψαράκι, πριν από 40.000 µε 60.000 χρόνια. Το C.diabolis «επιζεί το Ντέβιλς Χολ από τότε που το σπήλαιο άνοιξε στην επιφάνεια» γράφουν στη δηµοσίευσή τους. «Τα δύο συµβάντα, ο αποικισµός και η κατάρρευση της οροφής του σπηλαίου, θα µπορούσαν να είχαν προκληθεί από ένα κοινό γεωλογικό συµβάν που δεν έχει αναγνωριστεί µέχρι σήµερα» λένε. ηλώνουν όµως ανήσυχοι για το µέλλον ενός εµβληµατικού είδους που κατάφερε να επιζήσει στην έρηµο για τόσο πολύ καιρό.«η τύχη του ψαριού µόνο σίγουρη δεν είναι. Σήµερα, ο πληθυσµός του Ντέβιλς Χολ βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης, µε τους αριθµούς να πέφτουν µέχρι τα 30 ψάρια από περίπου 400 τη δεκαετία του 1970» προειδοποιούν.
Πώς ωφελούνται τα παιδιά από τα παραµύθια Τα παραµύθια δεν προσφέρουν µόνο ψυχαγωγία στα παιδιά, αλλά τα ωφελούν σε πολύ πιο ουσιώδεις τοµείς. Καλλιεργείται η φαντασία τους. Ακούνε όλες αυτές τις ιστορίες που τους διαβάζετε, εντυπωσιάζονται και προσπαθούν να κάνουν εικόνα όσων περιγράφετε. Αυτό µόνο µε τη βοήθεια της φαντασίας είναι εφικτό... Ταυτίζονται µε τους ήρωες, οι οποίοι λειτουργούν ως πρότυπα προς µίµηση για τα παιδιά. Όχι βέβαια για τις υπερ-δυνάµεις που µπορεί να διαθέτουν, αλλά για τις πιο γήινες ικανότητές τους. Όπως ακριβώς κάνουν οι ήρωες των παραµυθιών, έτσι και τα παιδιά διδάσκονται να παλεύουν και να διεκδικούν µέχρι τέλους οτιδήποτε επιθυµούν να αποκτήσουν ή να κατακτήσουν. Ουσιαστικά µαθαίνουν να αναζητούν εναλλακτικές λύσεις στα προβλήµατά τους. Μπορεί στα παραµύθια να νικάει το καλό, όµως τα παιδιά αντιλαµβάνονται ότι, για να γίνει αυτό, πρέπει να µοχθήσει κανείς. Τίποτα δεν κατακτάται εύκολα στη ζωή! Γνωρίζουν για πρώτη φορά αρετές όπως η γενναιότητα, η αποφασιστικότητα, η αυταπάρνηση και πολλές ακόµα, τις οποίες ονειρεύονται να αποκτήσουν και εκείνα όταν µεγαλώσουν. Μέσα από τη συχνή ανάγνωση παραµυθιών, αυξάνονται και οι πιθανότητες να αγαπήσουν µακροπρόθεσµα τα εξωσχολικά βιβλία. Ταυτόχρονα, µαθαίνουν νέες λέξεις και εµπλουτίζουν σταδιακά το λεξιλόγιό τους.
Ανασκαφή φέρνει στο φως αντικαταθλιπτικά! Εκατοντάδες δοχεία, κεραµικά και γυάλινα, που περιέχουν ίχνη αντικαταθλιπτικών και φάρµακα για την καρδιά, ήρθαν στο φως στη διάρκεια ανασκαφών στην αρχαία ελληνική πόλη Βαθονεία, λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη. Τα ευρήµατα αυτά αναµένεται να συµβάλουν σηµαντικά στην ιστορία της Κωνσταντινούπολης, καθώς δίνουν τις πρώτες απτές αποδείξεις ότι η πόλη πολιορκήθηκε το 626 µ.χ. από µία κοινή δύνα- µη Αβάρων και Σασσανιδών. Κατά την ανάλυση των υπολειµµάτων που βρέθηκαν στα δοχεία, αποκαλύφθηκε ότι αυτά περιείχαν φαρµακευτικές ουσίες για την κατάθλιψη, αλλά και για προβλήµατα της καρδιάς. Στην περιοχή εξάλλου ανακαλύφθηκαν και υπολείµµατα µεγάλης φωτιάς, τα οποία αναλύει τώρα το Αρχαιολογικό και Εθνογραφικό Ινστιτούτο της Πολωνίας. Στη Βαθονεία έχουν ήδη ανακαλυφθεί ίχνη από τις παλαιότερες γεωργικές δραστηριότητες στην Ευρώπη, που χρονολογούνται από το 7.000 π.χ, ενώ τα λιµάνια της πόλης χρησιµοποιούσαν οι Βίκινγκς κατά τον 9ο και 11ο αιώνα. Σύµφωνα µε τον επικεφαλής των ανασκαφών, ο αριθµός 700, όσα είναι τα δοχεία που βρέθηκαν στις ανασκαφές, αποτελεί ένα σηµαντικό νούµερο, καθώς για πρώτη φορά ήρθε στο φως ένας τέτοιος αριθµός ευρηµάτων σε µία και µοναδική αρχαιολογική ανασκαφή. «Μερικά από αυτά τα συναρµολογούµε, έχουµε όµως ανακαλύψει και γουδιά διαφόρων µεγεθών, σκόνες, καθώς και µία αρχαία σόµπα, από τα οποία µπορούµε να συµπεράνουµε ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα κέντρο παραγωγής φαρµάκων» συνεχίζει ο επικεφαλής και προσθέτει ότι «στην περιοχή καλλιεργούσαν και ειδικά φυτά τα οποία χρησιµοποιούσαν για την παραγωγή πολλών φαρ- µάκων».
SECURICON News Μηνιαία ψηφιακή έκδοση της SECURICON Α.Ε. Το παρόν αποτελεί πνευµατική ιδιοκτησία. Συντάσσεται, στοιχειοθετείται, και διανέµεται από τη SECURICON ως αποτέλεσµα συνεργασίας των Τµηµάτων της. Σχόλια, ειδήσεις, κριτικές, ελτία Τύπου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: info@securicon.gr www.securicon.gr