ΘΕΜΑ: «Παρεμβάσεις στην ΣΤ τάξη» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ Το Κέντρο Πρόληψης του Δήμου Γλυφάδας σε συνεργασία με το διευθυντή του 1 ου δημοτικού κο Κασσέρη, υλοποίησε τον Οκτώβριο του 2012 ένα πρόγραμμα με στόχο τη στήριξη των παιδιών στη μετάβασή τους στην εφηβεία. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε από την Καραντάνα Ελευθερία, κοινωνική ανθρωπολόγος ψυχοθεραπεύτρια στέλεχος του Κ.Π.Γ. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος υλοποιήθηκαν 5 παρεμβάσεις σε κάθε τμήμα Ε και ΣΤ δημοτικού. 1 συνάντηση βιωματικού χαρακτήρα στους γονείς των παιδιών και 3 συναντήσεις με τους δασκάλους της Ε και ΣΤ δημοτικού. Μέσα στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας πραγματοποιήσαμε τον Απρίλιο του 2013 3 παρεμβάσεις στα 2 τμήματα της ΣΤ τάξης με στόχο να αφουγκραστούμε τις αλλαγές που έχουν βιώσει τα παιδιά σ αυτό το χρόνο αλλά και τις πραγματικές ανάγκες που έχουν σήμερα μπροστά στην είσοδό τους στο γυμνάσιο. Επίσης, θέλαμε να δούμε αν η δουλειά που κάναμε για την εφηβεία που για τους περισσότερους έμοιαζε να ήταν ακόμα μακριά τους βοήθησε. Τον Απρίλιο του 2013, λοιπόν, πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις και αξιολογώντας τη δουλειά που έγινε με τα παιδιά στις μικρές ομάδες είχαμε τα εξής συμπεράσματα: Τα παιδιά βρίσκονται στην καρδιά της εφηβείας, βιώνουν τις αλλαγές πολύ καθαρά και έχοντας γνώση του τι είναι εφηβεία αναγνωρίζουν τα σημάδια της. Έμαθαν να συνεργάζονται και αυτό φάνηκε. Η συνεργασία που έχτισαν μεταξύ τους ενίσχυσε φέτος να μοιραστούν και να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλο. Αυτό τους βοήθησε να ανταποκριθούν πιο εύκολα και πιο γρήγορα στο έργο που τους ζητιόταν.
Τα παιδιά μιλώντας για την εφηβεία λένε: Αλλάξαμε παρέες, φίλους, συναισθήματα, ενδιαφέροντα, συνήθειες Βιώνουμε περισσότερο άγχος τόσο για το σχολείο όσο και για το γυμνάσιο που έρχεται Μ ενδιαφέρει περισσότερο το άλλο φύλο, η εμφάνισή μου, το πώς θα φαίνομαι στους γύρω μου, μεγάλωσε το σώμα μου Τσακώνομαι πιο συχνά με τους γονείς μου και τους άλλους Αλλάζει εύκολα η διάθεσή μου, φοβάμαι για το άγνωστο, αγωνιώ για το μέλλον μου, νιώθουμε πίεση και νοσταλγία για τους συμμαθητές μας που δε θα είμαστε μαζί. και άλλες φορές νιώθω πιο δυνατός, ώριμος, φιλικός, εμπιστεύονται περισσότερο. με Βιώνουμε έντονα λεκτική και σωματική βία είτε άμεσα είτε έμμεσα βλέποντας να γίνεται στους συμμαθητές μας.. Νιώθουμε φόβο και αγωνία Έχω έντονο θυμό και δε ξέρω πώς να τον διαχειριστώ Αλλάζουν εύκολα τα συναισθήματά μου. Βιώνω έντονες αλλαγές και πολλές φορές δε ξέρω πώς να διαχειριστώ τη συμπεριφορά μου αλλά και τον άλλων ιδιαίτερα όταν δεν την αντέχω Τέλος, τους ζητήθηκε να φτιάξουν ένα εργαλείο που θα τους βοηθάει κάθε φορά που δυσκολεύονται και είπανε:
Η Μελωδία της εφηβείας που έχουμε μέσα μας με όλα τα συναισθήματα και θα γυρίζουμε κάθε φορά που το έχουμε ανάγκη Το τηλεχειριστήριο της εφηβείας που έχει από τη μία συναισθήματα και κουμπιά όπως το θυμό, τα νεύρα, τη βία και από την άλλη ζητάνε κατανόηση και βοήθεια από τους γονείς, φίλους και συγγενείς Το δέντρο των συναισθημάτων
Ένα ρολόι που ανάλογα με τις ώρες αλλάζει η συμπεριφορά και οι ανάγκες Το κλειδί της ζωής που σου ανοίγει όλες τις πόρτες Το ρολόι της εφηβείας που σε γεμίζει ευθύνη, πίεση αλλά και σε βοηθάει να οργανώνεσαι
Μηνύματα συναισθημάτων μέσα από ένα i pad όπου κουμπιά του έχει την ντροπή, την απορία, την ετοιμότητα, την εξέγερση αλλά και συναισθήματα που βιώνουν χαρά, θυμό, λύπη Τέλος, έφτιαξαν την προσωπική τους ασπίδα μπερδέματος που περιέχει ένα πάζλ από όλα αυτά που βιώνουν και αισθάνονται όπως μπέρδεμα, στενοχώρια, θυμό, ανησυχία, έντονη αντίδραση, φίλοι, εμπιστοσύνη, μαθήματα, κάπνισμα, απρόσεκτοι αλλά και κομμάτια μαύρα, άγνωστα ακόμα γι αυτούς που ψάχνουν απαντήσεις.. Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν, με ρυθμούς που κανείς δεν προφταίνει, τα παιδιά απαντούν με ένα τρόπο συγκινητικό που σου δίνει ελπίδα και δύναμη να παλεύεις. Σ αυτές τις συναντήσεις, τα παιδιά κατάφεραν να κάνουν πράξη αυτά στα οποία είχαν ευαισθητοποιηθεί τη χρονιά που μας πέρασε. Γεγονός που μας κάνει να συνειδητοποιούμε ότι αρκεί να δώσουμε το χώρο και το χρόνο στα παιδιά μαζί με τα «κατάλληλα εργαλεία» για να μεγαλώνουν όμορφα.