(Α` ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αριθµός 406/2003 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Ε

(Α` ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Πολεοδοµική νοµοθεσία. Για τους προϋφιστάµενους του 1923 οικισµούς, των οποίων τα όρια έχουν καθορισθεί βάσει των διατάξεων, του πδ της 24-4/3-5- 1985, εξακολουθεί να ισχύει το άρθρο 9 παρ. 1 του πδ της 2-3/13-3-1981, η οποία απαγορεύει την ανέγερση και λειτουργία οχλουσών επαγγελµατικών εγκαταστάσεων εντός των ορίων των οικισµών αυτών αλλά και εκτός αυτών σε απόσταση τουλάχιστον 500 µέτρων. Η διάταξη αυτή δεσµεύει όλες τις αρχές, πολεοδοµικές και διοικητικές. Μη νόµιµα απερρίφθη η αίτηση ανάκλησης άδειας εγκατάστασης βιοµηχανικής κατασκευής κυψελών στον οικισµό Μύτικα Χαλκίδας. εκτή η αίτηση ακύρωσης. (Α` ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αριθµός 406/2003 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Ε Συνεδρίασε δηµόσια στο ακροατήριό του στις 12 Ιουνίου 2002, µε την εξής σύνθεση : Ι. Μαρή, Σύµβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τµήµατος, που είχε κώλυµα, Αγγ. Θεοφιλοπούλου, Ν. Ρόζος, Σύµβουλοι, Β. Καµπίτση, Χρ. Ντουχάνης, Πάρεδροι. Γραµµατέας ο Β. Μαντζουράνης. Για να δικάσει την από 25 Μαΐου 1999 αίτηση : του...ο οποίος παρέστη µε τον δικηγόρο Μιχαήλ Αλεξόπουλο (Α.Μ. 4411), που τον διόρισε µε πληρεξούσιο, κατά της... η οποία δεν παρέστη,

και κατά του παρεµβαίνοντος... ο οποίος δεν παρέστη. Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί το υπ αριθµ. 559/Φ.14/1812/23-3-1999 έγγραφο του Προϊσταµένου της ιευθύνσεως Βιοµηχανίας, Ενέργειας, Τεχνολογίας και Ορυκτού Πλούτου της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ευβοίας, µε την οποία απερρίφθη η υποβληθείσα από τον αιτούντα υπ αριθµ. 559/17-3-1999 αίτηση ανακλήσεως της χορηγηθείσης στον Ευάγγελο Αλεξανδρή αδείας εγκαταστάσεως βιοµηχανίας κατασκευής κυψελών στον οικισµό Μύτικα Χαλκίδος (ν. Ευβοίας) και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της ιοικήσεως. Η εκδίκαση άρχισε µε την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Παρέδρου Β. Καµπίτση. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόµενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση. Μετά τη δηµόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι Α φ ο ύ µ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό µ ο 1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως κατεβλήθησαν τα νόµιµα τέλη (υπ αριθµ. 1945295/1999, 1945296/1999 διπλότυπα.ο.υ. Ενσήµων και ικαστικών Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (υπ αριθµ. 1624986/1999 ειδικό έντυπο παραβόλου). 2. Επειδή, µε την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση του υπ αριθµ. 559/ Φ.14/1812/23-3-1999 εγγράφου του Προϊσταµένου της ιευθύνσεως Βιοµηχανίας, Ενέργειας, Τεχνολογίας και Ορυκτού Πλούτου της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ευβοίας, µε την οποία απερρίφθη η υποβληθείσα από τον αιτούντα υπ αριθµ. 559/17-3-1999 αίτηση ανακλήσεως της χορηγηθείσης στον Ευάγγελο Αλεξανδρή αδείας εγκαταστάσεως βιοµηχανίας κατασκευής κυψελών στον οικισµό Μύτικα

Χαλκίδος (ν. Ευβοίας). Υπέρ του κύρους της προσβαλλοµένης πράξεως παρεµβαίνει µετ εννόµου συµφέροντος ο Ευάγγελος Αλεξανδρής. 3. Επειδή, το δικόγραφο της παρεµβάσεως υπογράφεται µόνον από δικηγόρο ως πληρεξούσιο του παρεµβαίνοντος. Κατά την συζήτηση όµως της υποθέσεως στο ακροατήριο ο παρεµβαίνων δεν παρέστη διά πληρεξουσίου δικηγόρου, ούτε εµφανίσθηκε, για να δηλώση ότι εγκρίνει το δικόγραφο της παρεµβάσεως, δεν προσήχθη δε συµβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητος στον υπογράφοντα το δικόγραφο δικηγόρο. Συνεπώς, η παρέµβαση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, κατά την διάταξη του άρθρου 27 (παραγρ. 1 και 2) του π.δ. 18/1989 (Α 8), όπως τροποποιήθηκε µε την παραγρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 2479/1997 (Α 67). 4. Επειδή, στο άρθρο 9 παραγρ. 1 του π.δ. της 2-3/13-3-1981 "Περί των ληπτέων υπ όψιν στοιχείων και του τρόπου καθορισµού των ορίων των προ της 16-8-1923 υφισταµένων οικισµών των στερουµένων εγκεκριµένου ρυµοτοµικού σχεδίου, ως και καθορισµού των όρων και περιορισµών δοµήσεως των οικοπέδων αυτών" ( 138), όπως αντικαταστάθηκε µε την παραγρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 5-5/5-6-1984 ( 341) oρίζονται τα εξής : "Εντός των ορίων των οικισµών ως και εκτός αυτών εις απόστασιν τουλάχιστον πεντακοσίων (500) µέτρων περιµετρικώς των καθοριζοµένων ορίων, απαγορεύεται η ανέγερσις οχλουσών επαγγελµατικών εγκαταστάσεων, βιοµηχανικών, βιοτεχνικών κλπ.". Ακολούθως, µε το άρθρο 7 παραγρ. 3 του π.δ. της 24-4/3-5-1985 "Τρόπος καθορισµού ορίων οικισµών της Χώρας µέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισµός όρων και περιορισµών δόµησής τους" ( 181) ορίσθηκαν τα εξής : "Εντός των ορίων των οικισµών και εντός κύκλου ακτίνας 800 µ. από το κέντρο των παραλιακών, τουριστικών, περιαστικών, δυναµικών και αξιόλογων συνεκτικών οικισµών απαγορεύεται η ανέγερση ή και η επέκταση βιοτεχνικών ή βιοµηχανικών εγκαταστάσεων µέσης και υψηλής όχλησης", ως κέντρο δε του οικισµού ορίζεται στο άρθρο 4 του ιδίου π.δ. το πρωτεύον κέντρο του, το οποίο συγκεντρώνει τις κύριες κοινωνικές λειτουργίες, όπως πλατεία, εκκλησία, σχολείο, κοινοτικό κατάστηµα και εµπορικές εγκαταστάσεις. Περαιτέρω, κατά τις διατάξεις των άρθρων 2 παραγρ. 2, 3 παραγρ. 1 και 5 παραγρ. 1 του ιδίου π.δ., η διάκριση και κατάταξη των οικισµών σε κατηγορίες, τα όρια των οικισµών και η αρτιότης

των γηπέδων καθορίζονται µε απόφαση του οικείου Νοµάρχου, µε την υπογραφή της οποίας ισχύουν, κατά το άρθρο 9 παραγρ. 1, οι όροι του διατάγµατος αυτού και δεν εφαρµόζονται, πλην των άλλων, και οι διατάξεις του π.δ. της 2-3/13-3- 1981. Η ως άνω διάταξη του άρθρου 7 παραγρ. 3 του π.δ. της 24-4/3-5-1985 κρίθηκε µε την υπ αριθµ. 4996/1988 απόφαση του Συµβουλίου της Επικρατείας ως αντικειµένη στο άρθρο 24 του Συντάγµατος και συνεπώς ανίσχυρη, διότι επιφέρει, συγκρινοµένη προς την διάταξη του άρθρου 9 παραγρ. 1 του π.δ. της 2-3/13-3-1981, επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον. Εν συνεχεία, µε το άρθρο 1 παραγρ. 1 του π.δ. της 25-4/16-5-1989 "Τροποποίηση του από 24-4-1985 π.δ/τος "Τρόπος καθορισµού ορίων οικισµών της Χώρας µέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισµός όρων και περιορισµών δόµησής τους ( 181)" ( 293) αντικαταστάθηκε η κριθείσα ως αντισυνταγµατική διάταξη της παραγρ. 3 του άρθρου 7 του π.δ. της 24-4/3-5-1985 ως εξής : "Απαγορεύεται η ανέγερση βιοµηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων µέσης και υψηλής όχλησης εντός των εγκεκριµένων ορίων των οικισµών και εντός ζώνης που εκτείνεται περιµετρικά του οικισµού και σε απόσταση 500 µ. από τα όρια του οικισµού, όπως αυτά ισχύουν". Αλλά και η διάταξη αυτή κρίθηκε ως αντισυνταγµατική µε την υπ αριθµ. 646/1995 απόφαση του Συµβουλίου της Επικρατείας, διότι εφ όσον επιτρέπει εν αντιθέσει προς την διάταξη του άρθρου 9 παραγρ. 1 του π.δ. της 2-3/13-3-1981, ως ισχύει, την ανέγερση εγκαταστάσεων χαµηλής οχλήσεως εντός των ως άνω οικισµών, αλλά και εντός ζώνης εκτεινοµένης περιµετρικώς των οικισµών αυτών και σε απόσταση 500 µέτρων από τα όριά τους, επιφέρει, εν σχέσει προς την διάταξη αυτή, επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον, κατά παράβαση του άρθρου 24 του Συντάγµατος. 5. Επειδή, κατά τα ανωτέρω, για τους προϋφισταµένους του 1923 οικισµούς, των οποίων τα όρια έχουν καθορισθή βάσει των διατάξεων του π.δ. της 24-4/3-5- 1985, εξακολουθεί να ισχύη η διάταξη της παραγρ. 1 του άρθρου 9 του π.δ. της 2-3/13-3-1981, η οποία απαγορεύει την ανέγερση και την λειτουργία οχλουσών επαγγελµατικών εγκαταστάσεων εντός των ορίων των οικισµών αυτών, αλλά και εκτός αυτών σε απόσταση τουλάχιστον 500 µέτρων περιµετρικώς των καθοριζοµένων ορίων. Εν όψει δε του σκοπού της, η διάταξη αυτή δεσµεύει όχι µόνον τις πολεοδοµικές αρχές, στις οποίες απαγορεύει την χορήγηση αδειών ανεγέρσεως των

οικείων κτισµάτων εντός των οικιστικών αυτών περιοχών, αλλά και τις λοιπές διοικητικές αρχές, οι οποίες είναι αρµόδιες για την χορήγηση των αδειών ιδρύσεως και λειτουργίας των ανωτέρω οχλουσών εγκαταστάσεων (ΣτΕ 3149/1992, 2769/1998). 6. Επειδή, εν προκειµένω, ο οικισµός Μύτικα Χαλκίδος (ν. Ευβοίας) είναι οικισµός προϋφιστάµενος του 1923, τα δε όριά του καθορίσθηκαν µε την εκδοθείσα βάσει του π.δ/τος της 24-4/3-5-1985 υπ αριθµ. 8916/ΕΠΑ 1905/24-10- 1989 απόφαση του Νοµάρχου Ευβοίας ( 703), η οποία τροποποιήθηκε µε τις υπ αριθµ. 1529/17-2-1994 ( 211) και 6353/3-10-1996 ( 1333) αποφάσεις του ιδίου Νοµάρχου. 7. Επειδή, µε την υπ αριθµ. 8/Φ14/1812/7-1-1997 απόφαση του Προϊσταµένου της ιευθύνσεως Βιοµηχανίας, Ενέργειας, Τεχνολογίας, Ορυκτού Πλούτου της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ευβοίας χορηγήθηκε στον παρεµβαίνοντα Ευάγγελο Αλεξανδρή άδεια εγκαταστάσεως βιοµηχανίας κατασκευής κυψελών στον οικισµό Μύτικα Χαλκίδος ν. Ευβοίας. Με την υπ αριθµ. 559/17-3-1999 αίτησή του προς την ανωτέρω ιεύθυνση ο αιτών, ιδιοκτήτης ακινήτων κειµένων εντός του ως άνω οικισµού και πλησίον του ακινήτου για το οποίο χορηγήθηκε η άδεια αυτή, εζήτησε την ανάκλησή της, µε την αιτιολογία ότι η άδεια είχε εκδοθή κατά παράβαση της διατάξεως του άρθρου 9 παραγρ. 1 του π.δ. της 2-3/13-3-1981. Με το προσβαλλόµενο µε την υπό κρίση αίτηση υπ αριθµ. 559/Φ14/1812/23-3-1999 έγγραφο του Προϊσταµένου της ιευθύνσεως Βιοµηχανίας, Ενέργειας, Τεχνολογίας και Ορυκτού Πλούτου της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ευβοίας το αίτηµα απερρίφθη, µε την αιτιολογία, ότι για την εφαρµογή των διατάξεων που απαγορεύουν την ανέγερση οχλουσών εγκαταστάσεων εντός οικισµών και σε απόσταση τουλάχιστον 500 µέτρων περιµετρικώς των ορίων τους, δεν είναι αρµοδία η ιεύθυνση Βιοµηχανίας, αλλ ενδεχοµένως η ιεύθυνση Πολεοδοµίας της ιδίας Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως. 8. Επειδή, κατά τα ανωτέρω, οι διατάξεις αυτές δεσµεύουν όχι µόνον τις πολεοδοµικές αρχές, αλλά όλες τις αρµόδιες για την χορήγηση αδειών ιδρύσεως και λειτουργίας οχλουσών εγκαταστάσεων αρχές. Εφ όσον δε εν προκειµένω η

ιεύθυνση Βιοµηχανίας αρνήθηκε να ασκήση την αρµοδιότητά της, υπολαµβάνουσα εσφαλµένως ότι είναι αναρµόδια για την εξέταση του αιτήµατος, το προσβαλλόµενο έγγραφο συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, η οποία, για τον ανωτέρω λόγο, είναι µη νόµιµη και ακυρωτέα, όπως βασίµως προβάλλεται, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών προβαλλοµένων λόγων ακυρώσεως. Συνεπώς, πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνη δεκτή, να ακυρωθή η προσβαλλοµένη πράξη, να απορριφθή η παρέµβαση και να αναπεµφθή η υπόθεση στην ιοίκηση, προκειµένου να ερευνήση η ιεύθυνση Βιοµηχανίας την υποβληθείσα από τον αιτούντα αίτηση ανακλήσεως. ι ά τ α ύ τ α έχεται την αίτηση. Ακυρώνει το υπ αριθµ. 559/Φ14/1812/23-3-1999 έγγραφο του Προϊσταµένου της ιευθύνσεως Βιοµηχανίας, Ενέργειας Τεχνολογίας και Ορυκτού Πλούτου της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ευβοίας. ιατάσσει την απόδοση του παραβόλου. Απορρίπτει την παρέµβαση. Αναπέµπει την υπόθεση στην ιοίκηση κατά τα εν τω αιτιολογικώ. Επιβάλλει εις βάρος της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ευβοίας και του παρεµβαίνοντος την δικαστική δαπάνη του αιτούντος, η οποία ανέρχεται στο ποσόν των 760 (επτακοσίων εξήντα) ευρώ. Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 20 Ιουνίου 2002 Η Προεδρεύουσα Σύµβουλος Ο Γραµµατέας

Ι. Μαρή Β. Μαντζουράνης και η απόφαση δηµοσιεύθηκε σε δηµόσια συνεδρίαση στις 12 Φεβρουαρίου 2003. Η Προεδρεύουσα Σύµβουλος Η Γραµµατέας Ι. Μαρή Μ. Βλασερού ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ Εντέλλεται προς κάθε δικαστικό επιµελητή να εκτελέσει όταν του το ζητήσουν την παραπάνω απόφαση, τους Εισαγγελείς να ενεργήσουν κατά την αρµοδιότητά τους και τους ιοικητές και τα άλλα όργανα της ηµόσιας ύναµης να βοηθήσουν όταν τους ζητηθεί. Η εντολή πιστοποιείται µε την σύνταξη και την υπογραφή του παρόντος. Αθήνα,... Ο Πρόεδρος του Ε Τµήµατος Η Γραµµατέας του Ε Τµήµατος Α ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Προστασία περιβάλλοντος. Με το από 2/13-3-1981 π.δ/γµα απαγορευόταν η ανέγερση οχλουσών γενικά εγκαταστάσεων, άσχετα µε το βαθµό όχλησης, µέσα στους οικισµούς και σε απόσταση 500 τουλάχιστον µέτρων περιµετρικά, µε το από 25-4/16-5-1989 π.δ/γµα, επετράπη η ανέγερση βιοµηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων χαµηλής οχλήσεως. Η σχετική ρύθµιση του άρθρου 1 παρ. 4 του

τελευταίου π.δ/γµατος αντίκειται στο άρθρο 24 του Συντάγµατος και είναι ανίσχυρη. Η ρύθµιση του π.δ/τος του 1981 δεσµεύει τόσο τις πολεοδοµικές όσο και τις διοικητικές αρχές από τη χορήγηση των σχετικών αδειών. Μη νόµιµες οι προσβαλλόµενες πράξεις, µε τις οποίες επετράπη η εγκατάσταση και λειτουργία του επιδίκου οινοποιείου εντός οικισµού. εκτή η αίτηση ακύρωσης. (Α ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αριθµός 2133/2002 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Ε Συνεδρίασε δηµόσια στο ακροατήριό του την 13η Ιουνίου 2001, µε την εξής σύνθεση : Ι. Μαρή, Σύµβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τµήµατος, που είχε κώλυµα, Αγγ. Θεοφιλοπούλου, Ν. Ρόζος, Σύµβουλοι,. Αλεξανδρής, Κ. Κουσούλης, Πάρεδροι. Γραµµατέας ο Β. Μαντζουράνης. ιά να δικάσει την από 16 Μαρτίου 2000 αίτηση : της...η οποία παρέστη µε τον δικηγόρο Χρίστο Βαρδάκα (Α.Μ. 2389), που τον διόρισε στο ακροατήριο, κατά των :... ο οποίος παρέστη µε την Παναγιώτα ασκαλέα Ασηµακοπούλου, Πάρεδρο του Νοµικού Συµβουλίου του Κράτους και... η οποία δεν παρέστη. Με την αίτηση αυτή η αιτούσα ζητεί να ακυρωθούν : 1) η υπ αριθµ. Φ.18/2028/1695/20.1.2000 απόφαση του Υφυπουργού Αναπτύξεως, 2) η υπ αριθµ.

13179/13.10.1989 απόφαση του Γενικού Γραµµατέως Περιφερείας Πελοποννήσου, 3) η υπ αριθµ. Φ.14/261/1999 άδεια µηχανολογικής και κτιριακής εγκαταστάσεως του Νοµάρχου Κορινθίας, 4) η υπ αριθµ. Φ.14/1199/5.10.1999 άδεια λειτουργίας του ιδίου ως άνω Νοµάρχου και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της ιοικήσεως. Η εκδίκαση άρχισε µε την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητού, Παρέδρου,. Αλεξανδρή. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσης, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόµενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της. Μετά τη δηµόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου, Ε ί δ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α κ α ι ε σ κ έ φ θ η κ α τ ά τ ο ν ό µ ο 1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχουν καταβληθεί τα νόµιµα τέλη (διπλότυπα 2705136, 2705137/2000.Ο.Υ. Ενσήµων και ικαστικών Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (1865507/2000 ειδικό γραµµάτιο παραβόλου). 2. Επειδή, µε την κρινόµενη αίτηση ζητείται εµπροθέσµως και εν γένει παραδεκτώς από την νυν αιτούσα η ακύρωση : α) της υπ αριθµ. πρωτ. Φ.18/ 2028/1695/20.1.2000 αποφάσεως του Υφυπουργού Αναπτύξεως, β) της υπ αριθµ. 13179/13.10.1999 αποφάσεως του Γενικού Γραµµατέως Περιφερείας Πελοποννήσου, γ) της υπ αριθµ. Φ.14/261/1999 αδείας µηχανολογικής και κτιριακής εγκαταστάσεως του Νοµάρχου Κορινθίας, δ) της υπ αριθµ. Φ.14/1199/ 5.10.1999 αδείας λειτουργίας του Νοµάρχου Κορινθίας. 3. Επειδή, νοµίµως χωρεί η συζήτηση της προκειµένης υποθέσεως άνευ

παραστάσεως της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Κορινθίας, προς την οποία εγένετο νοµοτύπως η κοινοποίηση της από 30.11.2000 πράξεως του Προέδρου του Ε Τµήµατος του ικαστηρίου περί ορισµού εισηγητού και δικασίµου της κρινοµένης αιτήσεως ακυρώσεως. 4. Επειδή, µε το άρθρο 9 παρ. 1 του από 2/13-3-1981 π.δ/τος "περί των ληπτέων υπ όψιν στοιχείων και του τρόπου καθορισµού των ορίων των προ της 16-8-1923 υφισταµένων οικισµών των στερουµένων εγκεκριµένου ρυµοτοµικού σχεδίου ως και καθορισµού των όρων και περιορισµών δοµήσεως των οικοπέδων αυτών" (ΦΕΚ 138 ), είχε απαγορευθεί η ανέγερση οχλουσών επαγγελµατικών εγκαταστάσεων, βιοµηχανικών, βιοτεχνικών κλπ. εντός των ορίων των οικισµών αυτών, καθώς και εκτός αυτών σε απόσταση τουλάχιστον 500 µέτρων περιµετρικώς των καθοριζοµένων ορίων. Στη συνέχεια, µε το άρθρο 7 παρ. 3 του από 24-4/3-5-1985 π.δ/τος µε τίτλο "τρόπος καθορισµού ορίων οικισµών της Χώρας µέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισµός όρων και περιορισµών δόµησής τους" (ΦΕΚ 181 ) ωρίσθη ότι, εντός των ορίων των οικισµών και εντός κύκλου ακτίνος 800 µ. από το κέντρο των παραλιακών, τουριστικών, περιαστικών, δυναµικών και αξιολόγων συνεκτικών οικισµών, απαγορεύεται η ανέγερση ή και η επέκταση βιοτεχνικών ή βιοµηχανικών εγκαταστάσεων µέσης και υψηλής οχλήσεως, ως κέντρο δε του οικισµού ωρίσθη µε το άρθρο 4 του π.δ/τος αυτού, το πρωτεύον κέντρο του, το οποίο συγκεντρώνει τις κύριες κοινωνικές λειτουργίες, όπως πλατεία, εκκλησία, σχολείο, κοινοτικό κατάστηµα, εµπορικές εγκαταστάσεις. Περαιτέρω, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 2, 3 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του ιδίου π.δ/τος, η διάκριση και κατάταξη των οικισµών σε κατηγορίες, τα όρια των οικισµών και τα της αρτιότητος των γηπέδων, καθορίζονται µε απόφαση του οικείου Νοµάρχου µε την υπογραφή της οποίας ισχύουν, κατά το άρθρο 9 παρ. 1, οι όροι του διατάγµατος αυτού και δεν εφαρµόζονται, πλην των άλλων, και οι διατάξεις του ανωτέρω από 2-3-1981 π.δ/τος. Η ως άνω όµως διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 του από 24-4/3-5-1985 π.δ/τος εκρίθη ανίσχυρη µε την 4996/88 απόφαση του Συµβουλίου της Επικρατείας, για το λόγο ότι επιφέρει, σε σύγκριση µε την κανονιστική ρύθµιση του διατάγµατος του έτους 1981, οπωσδήποτε επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον, κατά παράβαση του άρθρου 24 παρ. 2 του Συντάγµατος. Ακολούθησε, τέλος, το νεώτερο από 25-4/16-5-1989 π.δ/γµα µε τίτλο

"Τροποποίηση του από 24-4-1985 Π. /τος "Τρόπος καθορισµού ορίων οικισµών της Χώρας µέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισµός όρων και περιορισµών δόµησής τους ( 181)" (ΦΕΚ 293 ), το άρθρο 1 παρ. 4 του οποίου αντικατέστησε την κριθείσα ανίσχυρη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 7 του διατάγµατος του 1985 και ώρισε ότι : "3. Απαγορεύεται η ανέγερση βιοµηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων µέσης και υψηλής όχλησης εντός των εγκεκριµένων ορίων των οικισµών και εντός ζώνης που εκτείνεται περιµετρικά του οικισµού και σε απόσταση 500 µ. από τα όρια του οικισµού, όπως αυτά ισχύουν...". 5. Επειδή το Σύνταγµα επιβάλλει, µε το άρθρο 24 (παρ. 2), όπως η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας και η ανάπτυξη και πολεοδόµηση των οικιστικών εν γένει περιοχών γίνεται µε κριτήρια την εξυπηρέτηση της λειτουργικότητος και αναπτύξεως των οικισµών και την εξασφάλιση των καλυτέρων δυνατών όρων διαβιώσεως, µε τη λήψη των καταλλήλων µέτρων προς αναβάθµιση και αποφυγή επιδεινώσεως του οικιστικού περιβάλλοντος (βλ. και Ολοµ. Σ.τ.Ε. 10/88, 1159/89 κ.ά.). Από την αντιπαραβολή όµως και σύγκριση των προαναφερθεισών διατάξεων του διατάγµατος του έτους 1981 προς εκείνες του άρθρου 1 παρ. 4 του διατάγµατος του έτους 1989 προκύπτει ότι ενώ µε το πρώτο διάταγµα απαγορευόταν η ανέγερση οχλουσών εν γένει εγκαταστάσεων, άσχετα από το βαθµό οχλήσεως (χαµηλής, µέσης, υψηλής, βλ. Σ.τ.Ε. 1239/87), µέσα στους οικισµούς και σε απόσταση 500 τουλάχιστον µέτρων περιµετρικώς των ορίων αυτών, µε το νεώτερο διάταγµα του 1989, το οποίο αντικατέστησε την κατά τα ανωτέρω ανίσχυρη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 του διατάγµατος του 1985, επετράπη και πάλι η ανέγερση βιοτεχνικών και βιοµηχανικών εγκαταστάσεων χαµηλής οχλήσεως τόσο µέσα σε οικισµούς κάτω των 2.000 κατοίκων όσο και µέσα σε ζώνη που εκτείνεται περιµετρικώς των οικισµών αυτών και σε απόσταση 500 µέτρων από τα όριά τους, όπως αυτά ισχύουν. Αλλά µε τα δεδοµένα αυτά και η νεώτερη κανονιστική ρύθµιση που έγινε µε το διάταγµα του 1989 επιφέρει, σε σχέση µε εκείνη του διατάγµατος του 1981, επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον, κατά παράβαση της εκτεθείσης συνταγµατικής επιταγής. Συνεπώς και η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 4 του από 25-4/16-5-1989 π.δ/τος δεν εθεσπίθη νοµίµως και είναι ανίσχυρη (βλ. ΣτΕ 646/1995, 2769/1998). 6. Επειδή, η διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1 του από 2.3.1981 π.δ/τος (ΦΕΚ 138

/ 13.3.1981), επιβάλλει γενικώς απαγόρευση όχι µόνο ανεγέρσεως αλλά και λειτουργίας οχλουσών εγκαταστάσεων εντός των ορίων οικισµών προϋφισταµένων του 1923 και εκτός αυτών στην οριζοµένη ακτίνα των 500 µέτρων. Εν όψει του σκοπού της, η διάταξη αυτή δεσµεύει όχι µόνον τις πολεοδοµικές αρχές, στις οποίες απαγορεύει τη χορήγηση αδειών ανεγέρσεως των οικείων κτισµάτων εντός των πιό πάνω οικιστικών περιοχών, αλλά και τις λοιπές διοικητικές αρχές, οι οποίες είναι αρµόδιες για τη χορήγηση των αδειών ιδρύσεως και λειτουργίας των ως άνω οχλουσών εγκαταστάσεων (ΣτΕ 2769/1998, 3149/1992). 7. Επειδή, εν προκειµένω, ως προκύπτει εκ των στοιχείων του φακέλου, στη ιεύθυνση Βιοµηχανίας της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Κορινθίας υπεβλήθη από τον Κίµωνα Κλάρο αίτηµα χορηγήσεως αδείας µηχανολογικής και κτιριακής εγκαταστάσεως οινοποιείου στον Αγ. Βασίλειο Κορινθίας, στην αυτή θέση όπου λειτουργούσε µικρή εγκατάσταση οινοποιείου του ιδίου. Με την υπ αριθµ. Φ.14/261/12.5.1999 απόφαση του Νοµάρχου Κορινθίας εχορηγήθη άδεια κτιριακής και µηχανολογικής εγκαταστάσεως στο οινοποιείο του Κίµωνος Κλάρου στο ήµο Τενέας.. Αγ. Βασιλείου νοµού Κορινθίας, αφού είχαν υποβληθεί τα υπό του ν. 2516/1997 και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων απαιτούµενα δικαιολογητικά και εγκρίσεις (όπως έγκριση περιβαλλοντικών όρων, έγκριση χρήσεως γης και εγκεκριµένη µελέτη αποβλήτων). Ακολούθως, µε την υπ αριθµ. Φ.14/1199/5.10.1999 απόφαση της ιευθύνσεως Βιοµηχανίας Κορινθίας εχορηγήθη άδεια λειτουργίας στο οινοποιείο του Κίµωνος Κλάρου, αφού υπεβλήθησαν τα υπό του νόµου απαιτούµενα δικαιολογητικά. Η νυν αιτούσα ήσκησε προσφυγή ενώπιον του Γεν. Γραµµατέως Περιφερείας Πελοποννήσου κατά της υπ αριθµ. Φ.14/261/12.5.1999 αποφάσεως και κατά πάσης συναφούς πράξεως. Με την υπ αριθµ. 13179/13.10.1999 απόφαση του προαναφερθέντος Γενικού Γραµµατέως απερρίφθη, ως εκπρόθεσµη, η προσφυγή κατά της υπ αριθµ. Φ.14/261/12.5.1999 αποφάσεως, της χορηγησάσης άδεια εγκαταστάσεως στο επίδικο οινοποιείο, ως επίσης δε απερρίφθη ως αβάσιµη η εν λόγω προσφυγή, καθ ό µέρος αφεώρα την απόφαση Φ.14/1199/5.10.1999 µε την οποία είχε χορηγηθεί άδεια λειτουργίας στο εν λόγω οινοποιείο. Περαιτέρω, κατά της ως άνω αποφάσεως του Γεν. Γραµµατέως Περιφερείας ησκήθη προσφυγή, κατ άρθρο 8 του ν. 3200/1955 ενώπιον του Υφυπουργού Αναπτύξεως υπό της νυν αιτούσης, η οποία απερρίφθη διά της υπ

αριθµ. Φ.18/2028/ 1695/20.1.2000 αποφάσεως του Υφυπουργού Αναπτύξεως, διά της οποίας εκρίθη ότι οι διά της ως άνω προσφυγής προσβληθείσες αποφάσεις του Γενικού Γραµµατέως Περιφερείας Πελοποννήσου και της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως είναι νόµιµες και επαρκώς ητιολογηµένες. 8. Επειδή, ως προκύπτει και εκ του υπ αριθµ. πρωτ. 2090/12.4.2000 εγγράφου της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Κορινθίας προς την νυν αιτούσα, ο Αγιος Βασίλειος Κορινθίας, όπου ευρίσκεται το επίδικο οινοποιείο µε µηχανολογική εγκατάσταση κινητηρίου δυνάµεως 96,40 ΗΡ, ως και η κατοικία της αιτούσης αποτελεί οικισµό προϋφιστάµενο του 1923 και οριοθετηθέντα µε την υπ αριθµ. 6400/12.12.1985 απόφαση Νοµάρχου Κορινθίας και ισχύει γι αυτόν το από 3.5.85 πρ. διάταγµα ( 181) για οικισµούς κάτω των 2.000 κατοίκων. Με τα δεδοµένα αυτά, κατά τα γενόµενα δεκτά σε προηγούµενες σκέψεις, οι προσβαλλόµενες πράξεις µε τις οποίες επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία του επιδίκου οινοποιείου εντός του ως άνω οικισµού, είναι µη νόµιµες, ως ερειδόµενες επί ανισχύρων διατάξεων, και ακυρωτέες, κατά τον βασίµως προβαλλόµενο λόγο ακυρώσεως µε την κρινοµένη αίτηση, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών λόγων ακυρώσεως. 9. Επειδή, συµφώνως µε όσα έχουν ήδη εκτεθεί, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινοµένη αίτηση και να ακυρωθούν οι προσβαλλόµενες πράξεις. ι ά τ α ύ τ α έχεται την κρινοµένη αίτηση. Ακυρώνει : α) την υπ αριθµ. πρωτ. Φ. 18/2028/1695/20.1.2000 απόφαση του Υφυπουργού Αναπτύξεως, β) την υπ αριθµ. πρωτ. 13179/ 13.10.1999 απόφαση του Γενικού Γραµµατέως Περιφερείας Πελοποννήσου, γ) την υπ αριθµ. Φ. 14/261/1999 άδεια µηχανολογικής και κτιριακής εγκαταστάσεως του Νοµάρχου Κορινθίας, δ) την υπ αριθµ. Φ. 14/1199/5. 10.1999 άδεια λειτουργίας του Νοµάρχου Κορινθίας.

ιατάσσει την απόδοση του παραβόλου. Επιβάλλει εις βάρος του Ελληνικού ηµοσίου και της Νοµαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Κορινθίας την δικαστική δαπάνη της αιτούσης εκ επτακοσίων εξήντα (760) Ευρώ. Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 26 Ιουνίου 2002 Η Προεδρεύουσα Σύµβουλος Ο Γραµµατέας Ι. Μαρή Β. Μαντζουράνης και η απόφαση δηµοσιεύθηκε σε δηµόσια συνεδρίαση της 22ας Ιουλίου 2002. Η Πρόεδρος του Α Τµήµατος Ο Γραµµατέας ιακοπών Α.Τσαµπάση Β. Μαντζουράνης ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ Εντέλλεται προς κάθε δικαστικό επιµελητή να εκτελέσει όταν του το ζητήσουν την παραπάνω απόφαση, τους Εισαγγελείς να ενεργήσουν κατά την αρµοδιότητά τους και τους ιοικητές και τα άλλα όργανα της ηµόσιας ύναµης να βοηθήσουν όταν τους ζητηθεί. Η εντολή πιστοποιείται µε την σύνταξη και την υπογραφή του παρόντος. Αθήνα,... Ο Πρόεδρος του Ε Τµήµατος Η Γραµµατέας του Ε Τµήµατος