Συνοπτικές 1 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 1 ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΩΣΗΣ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΧΕ ΙΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΣΧΕ ΙΑ ΜΕΘΟ ΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑΞΗ ΡΟΜΩΝ ΚΑΙ ΚΕΚΛΙΜΕΝΩΝ ΕΠΙΠΕ- ΩΝ ΣΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΣΧΕ ΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΜΕ ΙΣΟΫ- ΨΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ. ΑΠΟ ΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΣΧΕ ΙΑΣΤΙΚΗΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΣΧΕ ΙΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΣΧΕ ΙΑΣΗΣ ΤΟΥΣ. Η ΣΧΕ ΙΑΣΗ ΤΗΣ ΣΚΑΛΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟ Ι ΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΨΕΙΣ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ. Η ΑΠΟ ΩΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΤΩΝ Α- ΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΑ ΣΧΕ- ΙΑ. ΥΠΟ ΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕ ΙΑΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΙΣ ΟΨΕΙΣ.
Συνοπτικές 2 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 2 ΜΕΘΟ ΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑΞΗ ΡΟΜΩΝ ΚΑΙ ΚΕΚΛΙΜΕΝΩΝ Ε- ΠΙΠΕ ΩΝ ΣΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΣΧΕ ΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΜΕ ΙΣΟΫΨΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ. Κατά την σχεδίαση ενός τοπογραφικού σχεδίου ή την κατασκευή προπλασµάτων, καλούµαστε να χαράξουµε δρόµους, µονοπάτια ή απλά κεκλιµένα επίπεδα. Τότε οι υψοµετρικές καµπύλες τέµνονται από αυτούς τους δρόµους. Η µεθοδολογία για την σωστή χάραξη τους και τον µετασχηµατισµό των καµπύλων είναι η εξής: Ξεκινάµε µε την βασική παρατήρηση πως οι ισοϋψείς καµπύλες τέµνουν πάντοτε τον δρόµο σχεδόν κάθετα και όχι υπό γωνία. Αυτό συµβαίνει γιατί ο κάθε δρόµος που έχει κλίση και είναι ανηφορικός, έχει σχεδόν το ίδιο υψόµετρο σε κάθε σηµείο εγκάρσια στον άξονα του. Πρέπει δηλαδή κάθε εγκάρσια τοµή να είναι πάντοτε σχεδόν οριζόντια.
Συνοπτικές 3 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 3 Υπάρχουν τρεις τρόποι για να αποδοθούν οι δρόµοι καθώς τέµνουν τις ισοϋψείς καµπύλες. Αυτούς τους τρόπους που φαίνονται στα παρακάτω σχή- µατα ας τους ονοµάσουµε Α, Β και Α+Β, εξ αιτίας του ότι η τρίτη µέθοδος προκύπτει από συγκερασµό των δύο προηγουµένων. Οι ισοϋψείς καµπύλες µόλις συναντήσουν τον δρόµο ή το κεκλιµένο επίπεδο στρίβουν κάθετα στον άξονα του, κατά τον τρόπο που φαίνεται στα ακόλουθα σχή- µατα. Η µέθοδος Α σηµαίνει εκσκαφή του φυσικού εδάφους, ή µέθοδος Β σηµαίνει επίχωση του εδάφους και τέλος στην µέθοδο που ονοµάσαµε Α+Β, έχουµε ταυτόχρονα εκσκαφή και επίχωση.
Συνοπτικές 4 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 4 Επειδή όµως το έδαφος δεν έχει πάντοτε οµαλή ή κανονική κλίση, δηλαδή οι υψοµετρικές παρουσιάζουν διαφορετική πυκνότητα κατά τόπους, τότε συµβαίνει στην χάραξη του δρόµου να εµφανίζονται ταυτόχρονα όλες οι περιπτώσεις.
Συνοπτικές 5 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 5 Το κριτήριο για την επιλογή της κάθε περίπτωσης, όπως φαίνεται στο ακόλουθο σχήµα, έχει να κάνει µε την κλίση του εδάφους, την οικονοµία του ως τεχνικού έργου καθώς το σπουδαιότερο, την αισθητική απαίτηση του αρχιτέκτονα για το οπτικό αποτύπωµα που αφήνει στο τοπίο. Για µικρές κλίσεις η επιλογή Β (σχ. 1) φαίνεται ικανοποιητική. Αντίθετα για ισχυρότερες κλίσεις του εδάφους η επιλογή της µεθόδου Β (σχ. 2) δίνει µεγάλο οπτικό αποτύπωµα στην πλαγιά επειδή απαιτείται η κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης και ενδεχοµένως τοποθέτηση στηθαίου ή και κιγκλιδώµατος για την προστασία από πτώση. Τέλος πρέπει να παρατηρήσου- µε ότι το πλάτος του δρόµου είναι καθοριστικός παράγοντας για την επιλογή µας.
Συνοπτικές 6 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 6 Στα ακόλουθα σχήµατα µπορούµε να δούµε τις αισθητικές επιπτώσεις στην χάραξη ενός δρόµου όταν αυτός ειδωθεί από χαµηλότερο επίπεδο. 1. Επίχωση 2. Εκσκαφή 3. Όριο εκσκαφής 4. Οδόστρωµα 5. Στηθαίο ή και κιγκλίδωµα 6. ιάταξη αποστράγγισης 7. Τοιχίο αντιστήριξης 8. Φυσικό αντιστήριξης 9. Φυσικό έδαφος Θεµελίωση οι διαστάσεις και το βάθος της οποίας προσδιορίζονται ανάλογα µε το ύψος του τοιχίου και την ποιότητα του εδάφους
Συνοπτικές 7 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 7 Για την χάραξη ενός δρόµου, µονοπατιού και εν γένει ενός κεκλιµένου ε- πιπέδου ακολουθεί την εξής διαδικασία που φαίνεται στο ακόλουθο σχήµα. Αποφασίζουµε την µέγιστη επιθυµητή κλίση πχ για πεζούς µέχρι 12%, για άτοµα µειωµένης κινητικότητας 5% κλπ. Κατόπιν από το σηµείο έναρξης του δρόµου χαράζουµε ισοδιαστήµατα µεταξύ των υψοµετρικών καµπυλών, πχ για κλίση 12% και για ισοϋψείς ανά 1,00µ θα πρέπει ΑΒ=ΒΓ=Γ =ΕΖ=8,5µ Αυτό που προσδιορίσαµε είναι ο άξονας του δρόµου (*στην οδοποιία ό άξονας του δρόµου µε το τελικό υψόµετρο ονοµάζεται ερυθρά ). Βεβαίως τα διαστήµατα στο παράδειγµα µας µπορεί να είναι και µεγαλύτερα των 8,5µ, δηλαδή η κλίση µπορεί να είναι τοπικά και µικρότερη των 12% αυξάνοντας το µήκος της διαδροµής. Στην συνέχεια προσδιορίζουµε το πλάτος του δρόµου που συνήθως παραµένει σταθερό, και τέλος µετασχηµατίζουµε τις καµπύλες κατά τα προηγούµενα, ώστε να τέµνουν κάθετα τον άξονα του δρόµου.
Συνοπτικές 8 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 8 Όπως φαίνεται στο ακόλουθο σχήµα είναι δυνατή η ταυτόχρονη χάραξη κεκλι- µένου επιπέδου και βαθµίδων επάνω στις ισοϋψείς.
Συνοπτικές 9 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 9 Τέλος πολλές φορές επιθυµούµε να κρατήσουµε σταθερή την κλίση του δρό- µου επάνω σε ένα τοπίο που δεν έχει οµαλή κλίση. Τότε όπως φαίνεται στο διπλανό σχήµα εργαζόµαστε ως εξής. Χαράζουµε τον άξονα του δρόµου από το σηµείο αφετηρίας µέχρι το σηµείο προορισµού, ισοµοιράζουµε τον άξονα σε τόσα µέρη όσα οι υψοµετρικές που τέµνει, προσδιορίζουµε το πλάτος του και τέλος κάνουµε τις απαραίτητες διαµορφώσεις στα άκρα του, είτε µε επιχώσεις είτε µε εκσκαφή, είτε και µε τα δύο.
Συνοπτικές 10 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 10 Παράπλευρη αξονοµετρική α- πεικόνιση φαίνεται ο τρόπος µε τον οποίο οι ισοϋψείς κα- µπύλες τέµνουν το ανάγλυφο ενός δρόµου καθώς και τα κράσπεδα του πεζοδροµίου. Στο ακόλουθο σκαρίφηµα αποδίδονται σε κάτοψη οι καµπύλες και φαίνεται το πώς αυτές διασχίζουν σχεδόν κάθετα τον δρόµο και ο χαρακτηριστικός τρόπος µε τον οποίο συναντώνται µε τα κράσπεδα του πεζοδροµίου, την διαχωριστική νησίδα και τα τοιχία αντιστήριξης.
Συνοπτικές 11 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 11 ΑΠΟ ΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΣΧΕ ΙΑΣΤΙΚΗΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΣΧΕ ΙΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΣΧΕ ΙΑΣΗΣ ΤΟΥΣ
Συνοπτικές 12 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 12 Στις πολύ µικρές κλίµακες (1:100 1:200 κλπ) τα δοµικά στοιχειά του κτιρίου συνήθως παραλείπονται και αποδίδονται µόνο τα ανοίγµατα και οι βασικές στάθµες. Η 1:50 αποτελεί την βασική κλίµακα µελέτης για τους αρχιτέκτονες και εκεί απεικονίζονται όλα τα απαραίτητα στοιχεία, ο φέρων οργανισµός του κτιρίου, οι τοίχοι πληρώσεως, οι µονώσεις, ανοίγµατα, κουφώµατα και οι τύποι τους, οι αναλυτικές στάθµες και η πλήρης διαστασιολόγηση, καθώς επίσης ο σταθερός και κινητός εξοπλισµός.
Συνοπτικές 13 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 13 Οι κλίµακες 1:20 και µεγαλύτερες, 1:10, 1:5, 1:1 α- ποτελούν αποκλειστικά κλίµακες ε- φαρµογής όπου αποδίδονται και οι πιο µικρές λεπτο- µέρειες όλων των στοιχείων που αποτελούν την κατασκευή καθώς του τρόπου συναρµογής τους. Αυτές εστιάζουν σε σηµεία που συναρ- µόζονται διαφορετικά υλικά και σε ευαίσθητα σηµεία της κατασκευής που χρήζουν επεξήγησης. Εδώ τα επεξηγηµατικά κείµενα και η σχολαστική διαστασιολόγηση έχουν βαρύνουσα σηµασία.
Συνοπτικές 14 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 14 ΠΩΣ ΣΧΕ ΙΑΖΕΤΑΙ ΟΡΘΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ ΣΤΙΣ ΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΟΨΕΙΣ. Στα σκαριφήµατα του επόµενης σελίδας έχει αποδοθεί σχεδιαστικά µια τυπική σκάλα µε δύο κλάδους και πλατύσκαλό που εφάπτεται στους τοίχους του κτιρίου από τις δύο της πλευρές. Το πρώτο σκαρίφηµα αντιστοιχεί στην κατώτατη στάθµη (πχ +0,00), το σηµείο όπου ξεκινάει η σκάλα και γι αυτό ό ένας κλάδος που είναι υπερκείµενος φαίνεται µε εστιγ- µένη γραµµή προβολής άνοψης. Το δεύτερο σκαρίφηµα αντιστοιχεί στον πρώτο όροφο (+3,20) και κάθε ενδιάµεσο όροφο, εφόσον η σκάλα ακολουθεί την ίδια χάραξη και δεν αλλάζουν τα ύψη των ορόφων, και άρα είναι πανοµοιότυπες. Το τρίτο σκαρίφηµα αντιστοιχεί στην ανώτερη στάθµη απόληξης του κλιµακοστασίου (+6,40).
Συνοπτικές 15 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 15 Για να είναι ορθή η σχεδίαση της σκάλας πρέπει να περιλαµβάνει πάντοτε τα ακόλουθα στοιχεία όπως αυτά επισηµαίνονται στα σκαριφήµατα: 1. Στην κατώτερη στάθµη δείχνονται µε εστιγµένη γραµµή οι προβολές της άνοψης τόσο του κλάδου ανάβασης, όσο και του φαναριού της σκάλας. 2. Οι κουπαστές και ο τρόπος που αυτές γυρίζουν και αγκαλιάζουν τον χώρο ώστε να µην α- φήνονται κενά επικίνδυνα για πτώση, τόσο στο φανάρι, όσο και στις ελεύθερες πλευρές του κλιµακοστασίου. Ιδιαίτερη προσοχή στην ανώτερη στάθµη όπως φαίνεται στο σκαρίφηµα. 3. Η γραµµή ανάβασης µε αρίθµηση των πατηµάτων σε κλίµακες σχεδίου ίσες και µεγαλύτερες της 1:50. 4. Να µπαίνουν στάθµες στα πλατύσκαλα, ειδικά όταν η σκάλα έχει ασύµµετρους κλάδους, καθώς και στάθµη στο φανάρι ώστε να είναι αντιληπτό κάθε φορά το βάθος του πηγαδιού.
Συνοπτικές 16 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 16 Η ΑΠΟ ΩΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΑ ΣΧΕ ΙΑ.
Συνοπτικές 17 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 17 Τα προοπτικά σκαριφήµατα περιγράφουν την µέθοδο τοποθέτησης του αντικει- µένου σε σχέση µε τον ορίζοντα και τα σηµεία φυγής για την απόδοση της κλίµακας ενός αντικειµένου. Η σχέση του θέµατος µε την θέση του ορίζοντα και τα σηµεία φυγής είναι καθοριστική για να δοθεί σωστά η αίσθηση της κλίµακας. Όσο χαµηλότερα σχεδιάζεται ο ορίζοντας και τοποθετούνται εγγύτερα τα σηµεία φυγής, τόσο µεγαλύτερο φαίνεται ένα αντικείµενο, και το αντίστροφο. Στα διπλανά σκαριφήµατα η κλιµάκωση γίνεται από το σχήµα Α για την µικρή κλίµακα, στο σχήµα Β για την µεσαία και στο σχήµα Γ για την µεγάλη.
Συνοπτικές 18 Σηµειώσεις Αναφοράς Σχεδιαστικών Ζητηµάτων. σ. 18 ΥΠΟ ΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕ ΙΑΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΙΣ ΟΨΕΙΣ. Τα σχέδια των όψεων αποδίδονται πιο ζωντανά όταν υπάρχουν στοιχεία κλίµακας του χώρου, όπως δέντρα, ουρανός και γενικά το περιβάλλον τοπίο. Ειδικά µε τους ανθρώπους αυτοί πρέπει να σχεδιάζονται χωρίς ιδιαίτερη λεπτοµέρεια και αρκετά στυλιζαρισµένα. Τα σηµεία που πρέπει να δώσουµε προσοχή είναι τρία: 1 Τους σχεδιάζουµε µε µικρό κεφάλι, αποφεύγοντας παράξενες κοµµώσεις. 2 κάνουµε τους ώµους φαρδύς µε στενή µέση και φόρµα περίπου σαν τραπέζιο. 3 εν σχεδιάζουµε ποτέ το παπούτσι ούτε το πέλµα, η κατάληξη είναι δύο µύτες. Εξαίρεση αποτελεί η φιγούρα σε προφίλ, όπου αν αισθανόµαστε σίγουροι µπορούµε να τα αποδώσουµε στυλιζαρισµένα. Επίσης µπορείτε να σχεδιάσετε φιγούρες στο πρώτο πλάνο µόνο µε περίγραµµα, ώστε να αποδώσετε µια αίσθηση του προοπτικού βάθους.