3 ο ΓΕΛ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ Σχ. έτος 2010-2011 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ COMENIUS «Ποικίλες ιστορίες για µια κοινή ευρωπαϊκή µνήµη» "Nous écrivons notre Histoire commune" Συνάντηση στην Αθήνα, 20-25 Οκτωβρίου 2010 Στα πλαίσια διετούς προγράµµατος Comenius - ια βίου µάθηση, που εφαρµόζει το σχολείο µας, πραγµατοποιήθηκε από 20-25 Οκτωβρίου συνάντηση εργασίας µε µαθητές και καθηγητές από τα πέντε συνεργαζόµενα σχολεία. Συµµετείχαν οι καθηγητές από τα σχολεία: Lycée Bernard Palissy (Agen, Γαλλία) Florent Boudet, Catherine Roger, Stéphane Tastet Istituto Statale di Istruzione Superiore "Malignani" (Cervignano, Ιταλία) Aldo Duri, Alessia Cicconi I.E.S. Río Trubia (Trubia, Ισπανία) Elena de la Iglesia Barreras, María Soledad García Ferrer Lycée Pedagogoc Al Vlahuta (Bârlad, Ρουµανία) Corina Macovei, Tatiana Bradu, Cristina Nistor, Daniel Stratulat 3ο Γενικό Λύκειο Γαλατσίου (Γαλάτσι, Ελλάδα) Φαράκου Γεωργία, Αδαµόπουλος Αδάµ, Ζαλαβρά Ελένη, Κοκκίνης Κώστας, Ποµόνη Λιζέτα Οι συµµετέχοντες ξένοι µαθητές φιλοξενήθηκαν από µαθητές του σχολείου µας: Léa Thuilleaux, Aurore Devraigne, Sarah Gardes (Γαλλία) φιλοξενήθηκαν από: Κατερίνα Στρούζα, Σουζάνα Τσάλα, Μωραίτη Ελένη Enrico Lugnan, Giada Tosoratti (Ιταλία) φιλοξενήθηκαν από: Παύλο Καβάση, Παπαδάκη Αγγελική José María Suárez, Sara Fernández, Aida Fernández (Ισπανία), φιλοξενήθηκαν από: Κόσσυφα Γιώργο, Ορέστη Κάραλη, Ραχήλ Βαρθολοµαίου Raluca Ana Maria Macovei, Georgiana Alina Popa (Ρουµανία) φιλοξενήθηκαν από: άφνη Αναστασοπούλου, Πόπη Μαυροπούλη.
3 ο ΓΕΛ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ Σχ. έτος 2010-2011 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ COMENIUS «Ποικίλες ιστορίες για µια κοινή ευρωπαϊκή µνήµη» "Nous écrivons notre Histoire commune" Συνάντηση στην Αθήνα, 20-25 Οκτωβρίου 2010 Η συνάντηση περιλάµβανε: Συναντήσεις εργασίας των καθηγητών και των µαθητών για τα θέµατα του προγράµµατος Παρακολούθηση µαθηµάτων από τους φιλοξενούµενους µαθητές Εκδήλωση για την παρουσίαση του προγράµµατος COMENIUS στην τοπική κοινωνία και για την επίσηµη υποδοχή των 21 φιλοξενούµενων µαθητών και καθηγητών στην αίθουσα του πνευµατικού κέντρου Γαλατσίου. Επίσκεψη των ξένων µαθητών µε όλους µαθητές της Β λυκείου του σχολείου µας στο Βυζαντινό-Χριστιανικό µουσείο. Περιήγηση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, επίσκεψη στο µουσείο της Ακρόπολης και στον ιερό βράχο της Ακρόπολης των ξένων µαθητών και καθηγητών µε οµάδα ελλήνων µαθητών και καθηγητών. Επίσκεψη στο µουσείο Μπενάκη των ξένων µαθητών και καθηγητών µε οµάδα ελλήνων µαθητών και καθηγητών. Στα πλαίσια ανάδειξης τόπων µνήµης της πατρίδος µας οργανώθηκε εκδροµή το Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010 στο ίστοµο, στο µοναστήρι του Όσιου Λουκά και στους ελφούς.
Μία «COMENIUS» εµπειρία Οκτώβριος 2010 και 10 µαθητές από τα συνεργαζόµενα στο εξωτερικό σχολεία, επισκέφτηκαν τη χώρα µας στα πλαίσια του προγράµµατος Comenius. Μπορεί να είχαν ήδη προηγηθεί αντίστοιχες µετακινήσεις, ωστόσο αυτή ήταν ξεχωριστή για µένα καθώς φιλοξένησα µία κοπέλα από την Γαλλία. Έζησα µία «Comenius εµπειρία» που µου χάρισε πολλές αξέχαστες αναµνήσεις και µε έφερε σε επαφή µε συνοµηλίκους µου που αν και ζουν σε άλλες χώρες παρόλ αυτά µοιράζονται τα ίδια όνειρα και τις ίδιες ελπίδες µε εµένα. Η ηµέρα άφιξης των Ευρωπαίων «συνεργατών» µας ήταν για µένα γεµάτη µε χαρά, ενθουσιασµό αλλά και άγχος για το πως θα ήταν οι χαρακτήρες των παιδιών και ιδιαίτερα της κοπέλας που θα φιλοξενούσα. Όλες µου οι ανησυχίες εξαφανίστηκαν µόλις κατάλαβα πόσο απλά, ευγενικά και συνεργάσιµα ήταν όλα τα παιδιά. Τις ηµέρες της φιλοξενίας, η καλεσµένη µου ήταν τόσο διακριτική που η παρουσία της αποτελούσε µόνο ευχαρίστηση για την οικογένεια µου. Όλοι οι µαθητές, ήταν πραγµατικά πολύ φιλικοί και πρόσχαροι. Η διαφορετικότητά µας, στις παραδόσεις, στην γλώσσα και στον πολιτισµό, ήταν ουσιαστικά αυτή που µας ένωνε, καθώς η δηµιουργική ανάµειξη των επιθυµιών µας αποτελούσε την αφετηρία για τον οραµατισµό µιας Ευρώπης µε νέους ανθρώπους που επικοινωνούν και συνεργάζονται. Η εργασία µας πάνω σε θέµατα που αφορούν την Ευρώπη, µας επέτρεψε να ανταλλάξουµε απόψεις για ζητήµατα που καθορίζουν τη ζωή µας και να συνειδητοποιήσουµε τους παράλληλους µε τον δικό µας τρόπους σκέψης. Ο αυθορµητισµός και η ζωντάνια που χαρακτηρίζουν την ηλικία µας, µας βοήθησαν να ξεπεράσουµε τα όποια προβλήµατα συνεννόησης υπήρχαν. ιότι, η ανάγκη για διασκέδαση και ανθρώπινη επαφή, µπορεί να νικά κάθε αντιξοότητα. Οι εκδροµές και οι διάφορες δραστηριότητες στις οποίες συµµετείχαµε, µας έδειξαν πόσο µοιάζουµε µεταξύ µας και πόσο εύκολα µπορούµε να συνυπάρξουµε κάτω από την «στέγη» της Ευρώπης. Στην ουσία, οι µέρες αυτές ήταν µία εξαιρετική ευκαιρία να διευρύνουµε τους ορίζοντές µας και να αντιληφθούµε ότι εκτός από εµάς υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι µπορεί να διαφέρουν σε αρκετά πράγµατα από εµάς, αλλά δεν παύουν να είναι άνθρωποι, Ευρωπαίοι πολίτες και άτοµα µε όραµα και πάθος για τη δηµιουργία του ιδανικού Ευρωπαϊκού οικοδοµήµατος. Συµπερασµατικά, πιστεύω ότι τέτοιες στιγµές συναναστροφής µε ανθρώπους, και ειδικότερα νέους, από το εξωτερικό καθώς και ουσιαστικής συµβίωσης µαζί τους, είναι σπάνιες, ανεκτίµητες, µας ολοκληρώνουν ως προσωπικότητες και µας δίνουν πολύτιµα εφόδια για το µέλλον. Έλενα Μωραΐτη, Β2
Πραγµατικά νιώθω πολύ τυχερή που µου δόθηκε η ευκαιρία να συµµετάσχω στο πρόγραµµα Comenius φιλοξενώντας µια µαθήτρια από τη Ρουµανία. Μέσω του προγράµµατος συνειδητοποίησα πόσο ενδιαφέρον και δηµιουργικό µπορεί να γίνει το σχολείο και πόσες γνώσεις και εµπειρίες αποκτούµε µέσω της επαφής και της επικοινωνίας µε άλλους ανθρώπους. Η πιο ενδιαφέρουσα εµπειρία ήταν, κατά τη γνώµη µου, η επικοινωνία µε παιδιά από άλλες χώρες της Ευρώπης. Ήρθαµε σε επαφή µε ποικίλους τρόπους ζωής και διαφορετικές συνήθειες. Ανακαλύψαµε τους διαφορετικούς πολιτισµούς κάθε χώρας και συνειδητοποιήσαµε ότι αν και διαφέραµε σε πολλά σηµεία, µπορούσαµε να επικοινωνούµε, να συζητάµε, να διασκεδάζουµε µε τα ίδια πράγµατα, να µοιραζόµαστε εµπειρίες. Η γοητεία του διαφορετικού έγινε ίσως ένα λιθαράκι στο χτίσιµο της προσωπικότητάς µας αλλά και της στάσης µας απέναντι στους ανθρώπους που παρά τη διαφορετική καταγωγή τους, η ζωή τους οδήγησε κάπου στη γειτονιά ή στο σχολείο µας. Με την οµάδα Comenius επισκεφτήκαµε τους ελφούς και την Ακρόπολη, περνώντας ένα αξέχαστο Σαββατοκύριακο µε καινούργιους φίλους, γεγονός που έδωσε µια ακόµη πιο γλυκιά απόχρωση στην ήδη υποβλητική ατµόσφαιρα των ιστορικών χώρων και των µνηµείων µας, καθώς µέσα σ' αυτούς φάνηκε πως αναβίωναν τώρα οι αξίες της φιλοξενίας και της πανανθρώπινης συνύπαρξης. Εκτός από νέους φίλους, οι µέρες αυτές µας έφεραν πιο κοντά και µε παιδιά που γνωρίζαµε από το σχολείο, αλλά ποτέ δεν είχαµε την ευκαιρία να µοιραστούµε στιγµές, σκέψεις και εµπειρίες. Επίσης, γνωρίσαµε καλύτερα κάποιους καθηγητές µας και αποκτήσαµε µια σχέση πιο φιλική και λιγότερο τυπική. Ήταν σαν «τα καινοτόµα προγράµµατα» που γνωρίζαµε ως τώρα σαν µια άψυχη φιλόδοξη έκφραση να ζωντάνεψαν ξαφνικά, να απέδρασαν από µια αυστηρή εγκύκλιο, για να δώσουν ζωή, µε τη σειρά τους, σε ζωτικές σχέσεις που παγώνουν από τη ρουτίνα, την επανάληψη, την πληθώρα των «πρέπει» και τους σαρωτικούς ρυθµούς που δεν επιτρέπουν καµιά άλλη σκέψη από αυτή της διεκπεραίωσης. Το σηµαντικότερο όµως ήταν, κατά τη γνώµη µου, η εµπειρία της φιλοξενίας. Αρχικά υπήρξε αµηχανία, δεν είναι καθόλου εύκολο να φιλοξενήσεις ένα εντελώς άγνωστο άτοµο. Όµως η αµηχανία ξεπεράστηκε γρήγορα, γιατί, πιστέψτε µε, δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο από το να ζεις στο ίδιο σπίτι µε ένα παιδί συνοµήλικό σου από µια ξένη χώρα. Είναι παράξενο πόσο γρήγορα απέκτησα οικειότητα µε τη φιλοξενούµενή µου. Ήρθαµε κοντά, µιλήσαµε για τις διαφορετικές συνήθειες και τρόπους ζωής στη Ρουµανία και στην Ελλάδα, συνεργαστήκαµε, δεθήκαµε. εν επιτρέψαµε σε καµία λέξη της καθηµερινής ελληνικής δραστηριότητας να µην συναντήσει τη δίδυµη αδελφή της από τη Ρουµανία. Γελάσαµε µε την ψυχή µας µε τις δοκιµές που και οι δύο κάναµε για να διαπρέψουµε µε τις νεοαποκτηθείσες γλωσσικές γνώσεις µας ανταλλάσσοντας χαιρετισµούς ή µεταφράζοντας συνταγές µαγειρικής ή µε την ανακάλυψη του πόσο αστείες είναι σε όλες τις γλώσσες κάποιες ιδιαίτερες λέξεις, όπως τα υποκοριστικά των ονοµάτων µας. Το πιο παράξενο είναι ότι αν και είχαµε πολλές διαφορές, συνειδητοποιήσαµε ότι τα κοινά ήταν περισσότερα. Πραγµατικά νιώθω ευγνώµων, γιατί, αν δεν υπήρχε το συγκεκριµένο πρόγραµµα, δε θα είχα αποκτήσει µία υπέροχη φίλη. Πιστεύω ότι η εµπειρία που ζήσαµε θα µας θα µας συνοδεύει σε όλη µας τη ζωή, γεµίζοντάς µας ευτυχισµένες αναµνήσεις και αξέχαστα συναισθήµατα. Τέλος, εύχοµαι να µη χάσουµε ποτέ τους φίλους που αποκτήσαµε και να έχουµε σύντοµα την ευκαιρία να τους ξαναδούµε σε µια νέα φάση της ζωής τους. Άλλωστε µέσω του διαδικτύου η επικοινωνία σήµερα είναι πολύ εύκολη! άφνη Αναστασοπούλου, Α1