ΟΔΗΓΟΣ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ. (Τρόπος γραφής)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ & ΚΟΣΜΗΤΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) «ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΥΕΞΙΑΣ ΚΑΙ SPA» με δύο κατευθύνσεις: α) Θεραπευτής SPA (SPA Therapist) και β) Οργάνωση και Διοίκηση Μονάδων Ευεξίας και SPA (SPA Μanagement)» ΟΔΗΓΟΣ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ (Τρόπος γραφής) Επιμέλεια: Ιωάννα Λεονταρίδου Καθηγήτρια ΑΤΕΙΘ Διευθύντρια ΠΜΣ Θεσσαλονίκη, 2017

ΓΕΝΙΚΑ Η επιτυχής εκπόνηση της μεταπτυχιακής διατριβής ολοκληρώνει τις σπουδές στο διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) «Οργάνωση, Διοίκηση και Θεραπευτικές Πρακτικές Μονάδων Ευεξίας και SPA». Η μεταπτυχιακή διατριβή είναι μια επιστημονική εργασία που εκπονείται ως αναγκαία προϋπόθεση για την απόκτηση του μεταπτυχιακού τίτλου. Αποτελεί συνθετική εργασία όπου συνδυάζονται γνώσεις τόσο από τις προπτυχιακές σπουδές όσο και από διάφορα γνωστικά πεδία του ΠΜΣ, με στόχο την κριτική θεώρηση της αποκτηθείσας γνώσης ενώ αποτυπώνει τη γενικότερη πνευματική καλλιέργεια και παιδεία του μεταπτυχιακού φοιτητή, η οποία αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια των σπουδών (προπτυχιακών-μεταπτυχιακών). Ο μεταπτυχιακός φοιτητής επιλέγει κάποιο επιστημονικό πεδίο του ενδιαφέροντός του και αναπτύσσει προβληματισμό με σκοπό να προάγει την επιστημονική γνώση, θέτοντας ένα επιστημονικό ερώτημα, στο οποίο απαντά μέσω συστηματικής έρευνας. Με βάση συγκεκριμένα κριτήρια, διατυπώνει ερευνητικά ερωτήματα και με αξιοποίηση της ήδη υπάρχουσας επιστημονικής γνώσης παράγει νέα γνώση, η οποία και κρίνεται από την επιστημονική κοινότητα. Η επιτυχημένη ολοκλήρωση της μεταπτυχιακής διατριβής αποτελεί απόδειξη: α) της ικανότητάς του στη θεωρητική προσέγγιση ενός επιστημονικού πεδίου, στη μεθοδολογία έρευνας, στην ανάλυση δεδομένων, στην εξαγωγή συμπερασμάτων και στη συγγραφή εργασίας, αλλά και β) της κριτικής του ικανότητας και τελικά του δίνει την ικανοποίηση της δημιουργίας. Με τα παραπάνω, ο τελειόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος πιστοποιείται ως νέος επιστήμονας. Ο οδηγός αυτός παρέχει κανόνες συγγραφής, οι οποίοι βοηθούν στην προετοιμασία μιας αποδεκτής μεταπτυχιακής διατριβής. Επιβάλλεται η τήρηση των κανόνων ώστε να επιτευχθεί ένα αξιόλογο αποτέλεσμα και να εξοικονομηθεί πολύτιμος χρόνος. Καλή επιτυχία!

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ..4 ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. 4 Α. ΜΕΓΕΘΟΣ - ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ.. 5 Β. ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ... 3 1. ΕΞΩΦΥΛΛΟ... 5 2. ΕΣΩΦΥΛΛΟ... 6 3. ΑΦΙΕΡΩΣΗ... 6 4. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ... 6 5. ΠΡΟΛΟΓΟΣ... 6 6. ΠΕΡΙΛΗΨΗ.... 6 7. ΠΕΡΙΛΗΨΗ (ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)... 7 8. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ... 6 9. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΙΝΑΚΩΝ... 6 10. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΧΗΜΑΤΩΝ/ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ/ΕΙΚΟΝΩΝ/ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ/ ΧΑΡΤΩΝ 7 11. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΩΝ/ΣΥΜΒΟΛΩΝ... 7 12. ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ... 7 i. Εισαγωγή... 7 ii. Ανασκόπηση βιβλιογραφίας... 7 iii. Μεθοδολογία έρευνας... 8 iv. Αποτελέσματα έρευνας και σχολιασμός τους... 8 v. Συμπεράσματα/Προτάσεις... 9 13. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ... 9 13.1 Βιβλιογραφικές αναφορές μέσα στο κείμενο...9 13.2 Βιβλιογραφικές αναφορές στο τέλος της εργασίας (references)...9 14. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ....11 ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ.11

ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ Η μεταπτυχιακή διατριβή αποτελεί επιστημονικό κείμενο, το οποίο βασίζεται σε δεδομένα απόλυτα τεκμηριωμένα. Οι αναφορές μέσα στο κείμενο της μεταπτυχιακής διατριβής συνήθως προέρχονται από πηγές, όπως επιστημονικά βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, ιστοσελίδες, βάσεις δεδομένων, κλπ. και οφείλουν να επισημαίνονται με τη σχετική παραπομπή. Η χρήση μεγάλου αριθμού βιβλιογραφικών πηγών, αποτελεί ένδειξη της ποιότητας της μεταπτυχιακής διατριβής. Σύμφωνα με τους κανόνες της επιστημονικής δεοντολογίας, η βιβλιογραφική παραπομπή της κάθε πηγής διασφαλίζει τα πνευματικά δικαιώματα του συγγραφέα της και επιβάλλεται, τόσο μέσα στο κείμενο όσο και στο τέλος της εργασίας, στη Βιβλιογραφία. ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Κάθε κεφάλαιο αρχίζει σε νέα σελίδα Οι τίτλοι των κεφαλαίων αναγράφονται στην αριστερή πλευρά της σελίδας Οι τίτλοι των κεφαλαίων γράφονται με κεφαλαία και έντονα (bold) γράμματα, μεγέθους 16 (π.χ. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1) Τα κεφάλαια αριθμούνται με αραβικούς χαρακτήρες (Κεφάλαιο 1, 2, κλπ) Τα κεφάλαια απαρτίζονται από υποκεφάλαια έως 2 ης τάξης (π.χ. 2.1.3.) Τα υποκεφάλαια 1 ης τάξεως γράφονται με κεφαλαία και έντονα (bold) γράμματα, μεγέθους 14 (π.χ. 2.1. ΕΥΕΞΙΑ...) Τα υποκεφάλαια 2 ης τάξεως γράφονται με πεζά και έντονα (bold) γράμματα, μεγέθους 12 (π.χ. 2.1.1. Ευεξία ) Οι πίνακες απαραίτητα φέρουν τίτλο (πριν από τον τίτλο αναγράφεται η αρίθμησή του) και πηγή προέλευσης. Η αρίθμηση του πίνακα περιλαμβάνει 2 αριθμούς: ο 1 ος αναφέρεται στο κεφάλαιο όπου βρίσκεται ο πίνακας και ο 2 ος στην αύξουσα σειρά του μέσα στο κεφάλαιο (π.χ. Πίνακας 2.3. σημαίνει: 2 ος πίνακας του 3 ου κεφαλαίου). Οι τίτλοι των πινάκων (καθώς και των σχημάτων και διαγραμμάτων) γράφονται με πεζά, έντονα (bold) γράμματα, μεγέθους 12. Οι τίτλοι των πινάκων αναγράφονται στο πάνω μέρος του πίνακα, ενώ των σχημάτων και φωτογραφιών στο κάτω μέρος. Στο περιεχόμενο του πίνακα, τα γράμματα γράφονται με πεζά, μεγέθους από 8 έως 12, ανάλογα με το μέγεθος του πίνακα. Με όμοια, αλλά έντονα γράμματα, γράφονται οι τίτλοι σειρών και στηλών, καθώς και τα συνολικά ποσά. Η πηγή του πίνακα ή διαγράμματος τοποθετείται στο κάτω μέρος και γράφεται με πεζά, μη έντονα γράμματα, μεγέθους 10. Οι υποσημειώσεις των πινάκων ή σχημάτων αναγράφονται στο κάτω μέρος του πίνακα, με πεζά, μη έντονα γράμματα, μεγέθους 10, πριν την πηγή. Η βιβλιογραφία πρέπει να είναι γραμμένη σε μονό διάστημα, με 1,5 διάστιχο απόσταση ανάμεσα σε κάθε νέα αναφορά. Η 1 η γραμμή της κάθε αναφοράς πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένη με το αριστερό περιθώριο, ενώ οι ακόλουθες γραμμές να έχουν εσοχή 5 διαστημάτων προς τα δεξιά.

Α. ΜΕΓΕΘΟΣ - ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Η έκταση της μεταπτυχιακής διατριβής καθορίζεται σε συμφωνία με τον επιβλέποντα καθηγητή και γενικά κυμαίνεται μεταξύ 80 και 150 σελίδων (μαζί με το εξώφυλλο, τα περιεχόμενα, τη βιβλιογραφία και τα παραρτήματα). Το κείμενο γράφεται με πλήρη στοίχιση, σε γραμματοσειρά Times New Roman, μεγέθους γραμμάτων 12, σε διάστιχο 1,5, χωρίς κενό μεταξύ των παραγράφων. Οι αποστάσεις ορίζονται ως εξής: Πάνω (top) : 2,5 cm από την κορυφή της σελίδας Κάτω (bottom) : 2,5 cm από τη βάση της σελίδας Αριστερά (left) : 4,0 cm από την αριστερή πλευρά της σελίδας Δεξιά (right) : 2,0 cm από τη δεξιά πλευρά της σελίδας Β. ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ Το κείμενο της μεταπτυχιακής διατριβής πρέπει να είναι λιτό και ενιαίο σε όλη του την έκταση και να έχει συνοχή. Μπορεί να περιλαμβάνονται πίνακες, διαγράμματα, σχήματα, γραφήματα καθώς και εικόνες/φωτογραφίες/χάρτες. Η γλώσσα πρέπει να είναι απλή, όχι απλοϊκή, χωρίς λεκτικές υπερβολές και λαϊκίζουσες εκφράσεις, με χρήση επιστημονικής ορολογίας και οι αναφορές να γίνονται σε τρίτο πρόσωπο. Συνιστάται προσοχή σε ορθογραφικά, συντακτικά και εκφραστικά λάθη και η αποφυγή μακροσκελών και πολύπλοκων προτάσεων. Δομή μεταπτυχιακής διατριβής: Εξώφυλλο Εσώφυλλο Αφιέρωση (προαιρετικά) Ευχαριστίες (προαιρετικά) Πρόλογος (προαιρετικά) Περίληψη Περίληψη στα αγγλικά Περιεχόμενα με καταγραφή της αρίθμησης των αντίστοιχων σελίδων Κατάλογος πινάκων με τους σχετικούς τίτλους και καταγραφή της αρίθμησης των αντίστοιχων σελίδων Κατάλογος σχημάτων/διαγραμμάτων/εικόνων/φωτογραφιών/χαρτών με τίτλους και σελίδα παραπομπών Κατάλογος συντομογραφιών/συμβόλων Κυρίως κείμενο (όπου περιλαμβάνονται: Εισαγωγή, Ανασκόπηση βιβλιογραφίας, Μεθοδολογία, Αποτελέσματα και Συζήτηση/ Συμπεράσματα, καθώς και τα πιο σημαντικά υποκεφάλαια όλων των προηγουμένων, σε συνέχεια συναφών επικεφαλίδων) Βιβλιογραφία Παραρτήματα (αν υπάρχουν) Αναλυτικότερα: 1.ΕΞΩΦΥΛΛΟ Περιέχονται πληροφορίες που αφορούν την εργασία: το Ίδρυμα, το Τμήμα, η Κατεύθυνση, ο τίτλος της εργασίας, το όνομα του μεταπτυχιακού φοιτητή, το

όνομα και η βαθμίδα του επιβλέποντα καθηγητή, η έδρα του Ιδρύματος (Σίνδος), ο μήνας και η χρονολογία υποστήριξης της εργασίας. Το εξώφυλλο εκτυπώνεται σε χοντρό χαρτί Α4, χρώματος βυσσινί, δεμένο (όχι σπιράλ). 2. ΕΣΩΦΥΛΛΟ Είναι το εξώφυλλο, εκτυπωμένο σε απλό λευκό χαρτί Α4. 3. ΑΦΙΕΡΩΣΗ Προαιρετικά. 4. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Διατυπώνονται ευχαριστίες προς αυτούς που βοήθησαν στην εκπόνηση της εργασίας (επιβλέπων καθηγητής, επιτροπή, πρόσωπα, φορείς, κλπ). 5. ΠΡΟΛΟΓΟΣ Μη υποχρεωτικός (συνήθως δεν υπερβαίνει τη 1 σελίδα). Αναφέρονται συνήθως προσωπικά στοιχεία του συγγραφέα, π.χ. τα κίνητρα επιλογής του συγκεκριμένου αντικειμένου, οι δυσκολίες κατά την εκπόνηση της εργασίας, κλπ. 6. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Παράγραφος 250-300 λέξεων, η οποία αποτυπώνει το σύνολο της εργασίας. Πρέπει να είναι ακριβής και περιεκτική, να περιγράφει σύντομα όλα τα τμήματα της εργασίας (θεωρητικό πλαίσιο, σκοπός, μεθοδολογία και κυριότερα αποτελέσματα της εργασίας). Στο κάτω μέρος, αναγράφονται οι Λέξεις κλειδιά (5-7 λέξεις που χαρακτηρίζουν τη μεταπτυχιακή εργασία). 7. ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΓΓΛΙΚΗ Μετάφραση της ελληνικής περίληψης και των λέξεων-κλειδιά, στα αγγλικά. 8. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Περιέχει όλα τα τμήματα της μεταπτυχιακής εργασίας (από «Αφιέρωση» έως «Παράρτημα»). Εξαιρούνται το Εξώφυλλο και το εσώφυλλο, τα οποία δεν αριθμούνται. Αναγράφεται ο τίτλος όλων των επιμέρους τμημάτων της και ο αριθμός της σελίδας, όπου εντοπίζονται. Στα «Κεφάλαια» αναγράφονται οι τίτλοι Κεφαλαίων και Υποκεφαλαίων (1 ης και 2 ης τάξης), όπως αναγράφονται μέσα στο κείμενο. Από την «Αφιέρωση» έως και τον «Κατάλογο Συντομογραφιών», οι σελίδες αριθμούνται με λατινικούς αριθμούς (i, ii, iii, iv, v,... ix, x, xi, κ.λπ.) ενώ της υπόλοιπης εργασίας αριθμούνται με αραβικούς αριθμούς (1, 2, 3, ). Δηλαδή, η αρίθμηση με αραβικούς αριθμούς αρχίζει από την «Εισαγωγή». 9. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΙΝΑΚΩΝ Αναγράφεται ο αριθμός (με αραβικούς αριθμούς) και ο τίτλος των πινάκων που περιλαμβάνονται στο κείμενο και ο αριθμός της σελίδας όπου εντοπίζονται.

10. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΧΗΜΑΤΩΝ/ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ/ΕΙΚΟΝΩΝ/ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ/ ΧΑΡΤΩΝ Αναγράφεται ο αριθμός και ο τίτλος των σχημάτων/διαγραμμάτων/εικόνων/ φωτογραφιών/χαρτών που περιλαμβάνονται μέσα στο κείμενο και ο αριθμός της σελίδας όπου εντοπίζονται. 11. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΩΝ/ΣΥΜΒΟΛΩΝ Αν χρησιμοποιούνται πολλές συντομογραφίες/σύμβολα μέσα στο κείμενο (περισσότερες από 5), παρατίθεται σχετικός κατάλογος με το ακρωνύμιο και την πλήρη ονομασία τους. 12. ΚΥΡΙΩΣ ΚΕΙΜΕΝΟ - ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Το κυρίως σώμα της εργασίας αποτελείται από αριθμημένα κεφάλαια (Κεφάλαιο 1, Κεφάλαιο 2, κλπ), σχετικά ισοβαρή σε έκταση. Κάθε κεφάλαιο περιλαμβάνει μια μικρή εισαγωγή στην αρχή (σύνδεση με το προηγούμενο κεφάλαιο) και συμπεράσματα στο τέλος (προετοιμασία για το επόμενο κεφάλαιο) και αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη αυτοτελή ενότητα ενώ όλα μαζί ακολουθούν μια λογική αλληλουχία. Τα κεφάλαια περιλαμβάνουν υποκεφάλαια 1 ης και 2 ης τάξης, τα οποία αριθμούνται κατά το δεκαδικό σύστημα αρίθμησης (π.χ. 2, 2.1, 2.1.1). i. Εισαγωγή Ο αναγνώστης κατατοπίζεται για το θέμα της διατριβής. Παρουσιάζεται η προβληματική, η συλλογιστική και ο σκοπός της έρευνας και αναδεικνύεται η σημαντικότητα του θέματος που μελετάται. Γίνεται σύντομη ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας, η οποία αναλύεται στα επόμενα κεφάλαια και μέσω αυτής, ανακύπτει το βασικό ερώτημα και τα υποερωτήματα που θέτει η εργασία. Η εισαγωγή καταλήγει με το σκοπό της εργασίας ενώ στο τέλος αναφέρονται οι πιθανοί περιορισμοί της έρευνας. Το μέγεθος της Εισαγωγής είναι περίπου 2 σελίδες, μπορεί όμως να μεταβληθεί σε συμφωνία με τον επιβλέποντα καθηγητή. ii. Ανασκόπηση βιβλιογραφίας Περιλαμβάνει αναλυτική βιβλιογραφική ανασκόπηση του θέματος της διατριβής, για την οποία στην Εισαγωγή έγινε απλή αναφορά. Αναλύεται το θεωρητικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίζεται η έρευνα, δηλαδή περιγράφονται οι σχετικές με τις έννοιες της έρευνας, θεωρίες. Αναφέρονται και αναλύονται οι θεωρητικοί και λειτουργικοί ορισμοί της σημαντικότερης ορολογίας που χρησιμοποιείται στην έρευνα. Καταγράφεται η σχετική με το θέμα της διατριβής επιστημονική γνώση, όχι με τη μορφή απλής παράθεσης, αλλά με λογική συνέχεια και κριτική σύνθεση. Τα κεφάλαια και υποκεφάλαια έχουν αλληλουχία, ώστε να διερευνώνται όλες οι πτυχές του θέματος και σταδιακά να αναδεικνύονται τα επιστημονικά ερωτήματα της έρευνας. Μέσω της παρουσίασης της υπάρχουσας γνώσης θα προκύψουν οι κατάλληλες ερευνητικές υποθέσεις και θα αιτιολογηθούν η μεθοδολογία και τα ευρήματα της έρευνας. Αναφέρονται όλες οι σχετικές με το θέμα εργασίες άλλων επιστημόνων και εντοπίζεται το επιστημονικό κενό ή αμφιλεγόμενα συμπεράσματα, που

δικαιολογούν την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης έρευνας, στοιχείο που αποδεικνύει και τη σημαντικότητά της. Η βιβλιογραφική ανασκόπηση από την πρόσφατη ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, πρέπει να παρουσιάζεται συνθετικά. Η αναφορά σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό βιβλιογραφικών πηγών, αποτελεί σημαντικό στοιχείο ποιότητας της εργασίας. iii. Μεθοδολογία έρευνας Παρουσιάζεται ο τρόπος οργάνωσης της έρευνας, η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την συλλογή/απόκτηση των δεδομένων της έρευνας και η μέθοδος της στατιστικής τους ανάλυσης, με στόχο να μπορεί ο αναγνώστης να επαναλάβει την έρευνα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η μεθοδολογία ανταποκρίνεται στα συγκεκριμένα ερευνητικά ερωτήματα που τέθηκαν στην Εισαγωγή. Αν η συλλογή των δεδομένων γίνει μέσω ερωτηματολογίου, πρέπει να περιγραφεί: 1. Η περιοχή της έρευνας 2. Ο πληθυσμός της έρευνας 3. Η μέθοδος δειγματοληψίας 4. Το μέγεθος του δείγματος 5. Ο τρόπος προσέγγισης του πληθυσμού που αποτελεί το δείγμα της έρευνας 6. Ο τρόπος συμπλήρωσης των ερωτηματολογίων 7. Ο τόπος και ο χρόνος συμπλήρωσης 8. Τα προβλήματα που υπήρξαν, κλπ. 9. Αν έγινε πιλοτική έρευνα Αν η συλλογή των δεδομένων γίνει μέσω πειράματος, πρέπει να ενταχθεί υποκεφάλαιο με τίτλο Υλικά και Μέθοδοι, με λεπτομερή αναφορά στον τρόπο διεξαγωγής των πειραμάτων. Συγκεκριμένα, πρέπει να αναφέρονται: 1. Το πειραµατικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε (π.χ. άτομα, κ.λπ.) 2. Η ηλικία, τα χαρακτηριστικά τους, ο τόπος προέλευσης, κλπ. 3. Η μέθοδος επεξεργασίας τού πειραµατικού υλικού µε λεπτομέρειες και µε τη σωστή σειρά, ώστε κάποιος ακολουθώντας τις οδηγίες να µπορεί να επαναλάβει και επαληθεύσει τα αποτελέσµατα του πειράματος. Αναφέρονται βιβλιογραφικές παραπομπές για τις μεθόδους. 5. Ο τύπος, το μοντέλο, κ.λπ. του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται. 6. Ο τρόπος και οι συνθήκες μέτρησης, οι τρόποι στατιστικής ανάλυσης, το στατιστικό πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε, κ.λπ. 7. Οποιαδήποτε άλλη χρήσιμη πληροφορία, για την επανάληψη της αντίστοιχης πειραματικής διαδικασίας. iv. Αποτελέσματα έρευνας/σχολιασμός Αποτελεί το σημαντικότερο κεφάλαιο της διατριβής, καθώς εδώ βρίσκεται η νέα γνώση που προσθέτει ο ερευνητής στην ήδη υπάρχουσα.

Παρουσιάζονται τα δεδομένα της έρευνας και η επεξεργασία τους. Αν τα δεδομένα είναι πάρα πολλά, τα σημαντικότερα τοποθετούνται στο σώμα του κεφαλαίου και τα υπόλοιπα στο παράρτημα. Τα αποτελέσματα πρέπει να είναι ακριβή και σαφή, να σχολιάζονται κριτικά και να ερμηνεύονται με βάση το θεωρητικό πλαίσιο που αναλύθηκε σε προηγούμενο κεφάλαιο. Για να καταστούν περισσότερο κατανοητά, παρουσιάζονται σε πίνακες, σχήματα, γραφήματα ή/και εικόνες. Έμφαση δίνεται στα αποτελέσματα που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον (π.χ. τα μη αναμενόμενα) και συγκρίνονται με τα αποτελέσματα άλλων ερευνών, ενώ τονίζονται εκείνα που θα πρέπει να διερευνηθούν περαιτέρω. Οι ερμηνείες πρέπει να είναι τεκμηριωμένες και να μην εκφράζουν προσωπικές εκτιμήσεις. Το κεφάλαιο αυτό μπορεί να χωρισθεί σε υποκεφάλαια, όπως: α) Αποτελέσματα και β) Σχολιασμός αποτελεσμάτων. v. Συμπεράσματα/Προτάσεις Καταγράφονται στο τέλος του κειμένου, σε 2 περίπου σελίδες. Περιλαμβάνουν τα σημαντικότερα και ουσιαστικότερα αποτελέσματα της έρευνας που έχει πραγματοποιηθεί. Δίνονται απαντήσεις στα ερωτήματα/στόχους που τέθηκαν στην Εισαγωγή και μπορεί να καταλήγουν σε προτάσεις, οι οποίες βασίζονται στα αποτελέσματα της έρευνας. 13. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 13.1 Βιβλιογραφικές αναφορές μέσα στο κείμενο Οποιαδήποτε αναφορά σε πηγή μέσα στο κείμενο συνοδεύεται από τη βιβλιογραφική παραπομπή, στο σημείο όπου έχει χρησιμοποιηθεί. Γράφεται μέσα σε παρένθεση, όπου περιλαμβάνεται μόνο το/τα όνομα/τα του/των συγγραφέα/ων και η χρονολογία έκδοσης του έργου του/τους. Παραδείγματα: 1 συγγραφέας: π.χ. (Παπαδόπουλος, 2010), (Smith, 1997) 2 συγγραφείς: π.χ. (Παπαδόπουλος & Μαρκάκης, 2016), (Smith & Ellis, 1998) Περισσότεροι από 2 συγγραφείς: π.χ. (Παπαδόπουλος κ.ά., 2009), (Smith et al., 2016) Συγγραφέας με περισσότερες από 1 δημοσιεύσεις στην ίδια χρονιά: π.χ. (Παπαδόπουλος 2016α), (Παπαδόπουλος 2016β) Σε περίπτωση που αναφέρονται περισσότερες από 1 πηγές, αυτές παρατίθενται σε παρένθεση με χρονολογική σειρά και χωρίζονται μεταξύ τους με κόμμα. π.χ.: Τίτλος. (Smith, 1990, Smith & Ellis, 1998, Smith et al., 2016, Παπαδόπουλος κ.α. 2009). Όταν τα ονόματα των συγγραφέων αποτελούν λειτουργικό τμήμα της δομής μιας πρότασης, τότε το/τα όνομα/τα του/των συγγραφέα/ων της βιβλιογραφικής παραπομπής δεν σημειώνεται σε παρένθεση αλλά μόνο ο χρόνος έκδοσης, αμέσως μετά το όνομα (επώνυμο) του/των συγγραφέα(ων), π.χ. Οι Smith & Ellis (1998) διατύπωσαν 13.2 Βιβλιογραφικές αναφορές στο τέλος της εργασίας (references)

Παρατίθεται κατάλογος, χωρίς αρίθμηση, με αλφαβητική σειρά, με όλες τις βιβλιογραφικές πηγές που χρησιμοποιήθηκαν μέσα στο κείμενο. Δεν διαχωρίζονται βιβλία από περιοδικά και αν ο αριθμός των πηγών είναι μεγάλος, διαχωρίζεται η ελληνική από την ξένη βιβλιογραφία. Οι ιστοσελίδες καταγράφονται σε ξεχωριστή κατηγορία, όπου παρατίθενται οι ηλεκτρονικές τους διευθύνσεις, με την ημερομηνία ανάκτησής τους από το διαδίκτυο. Σκοπός της βιβλιογραφίας είναι να μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να ανατρέξει στις πηγές που χρησιμοποιήθηκαν. Τρόπος γραφής βιβλιογραφικών αναφορών (σύστημα APA-American Psychological Association): Βιβλία: Επώνυμο συγγραφέα, Αρχικά του μικρού ονόματος του. (Χρόνος έκδοσης σε παρένθεση). Τίτλος βιβλίου. Τόπος έκδοσης: Εκδοτικός οίκος. Παραδείγματα: Φίλιας, Β. (1998). Εισαγωγή στη μεθοδολογία και τις τεχνικές των κοινωνικών επιστημών. Αθήνα: Gutenberg. Lindsay, D.A. (1995). A Guide to Scientific Writing (2nd ed.). Melbourne: Longman. Rea, L. & Park, R. (1997). Designing and Conducting survey Research. San Francisco: Jossey-Bass. Άρθρα σε περιοδικά: Επώνυμο συγγραφέα, Αρχικά του μικρού ονόματός του. (Χρόνος έκδοσης σε παρένθεση ). Τίτλος άρθρου. Τίτλος περιοδικού, Τόμος, Σελίδα(-ες). Παράδειγμα: Anne Nuq, P. & Aubert, B. (2013). Towards a better understanding of the intention to use e-health services by medical professionals: The case of developing countries. International Journal of Healthcare Management, Volume 6, Issue 4, pp. 217 236. Άρθρα σε περιοδικά σε ηλεκτρονική μορφή μόνο (open access): Επώνυμο συγγραφέα, Αρχικά του μικρού ονόματός του. (Χρόνος έκδοσης σε παρένθεση). Τίτλος άρθρου. Τίτλος περιοδικού, Τόμος (εάν υπάρχει), e page, αριθμός doi. Σε περίπτωση περισσοτέρων του ενός συγγραφέων, τα ονόματά τους χωρίζονται με κόμμα (,). Οι τίτλοι βιβλίων και περιοδικών και ο αριθμός τόμου του περιοδικού αναγράφονται με πλάγια γραφή. Πηγές από το διαδίκτυο: Επώνυμο συγγραφέα, Αρχικά του μικρού ονόματός του, (Ημερομηνία συγγραφής της εργασίας, εφόσον αναφέρεται), Τίτλος της εργασίας, ηλεκτρονική διεύθυνση, ημερομηνία ανάκτησης (σε παρένθεση). α. Κείμενο στο διαδίκτυο με ημερομηνία: Όνομα (έτος). Τίτλος. Διαθέσιμο στην ιστοσελίδα του Χ University, Department of.: http://www... (ανάκτηση 00/00/0000). β. Κείμενο στο διαδίκτυο χωρίς ημερομηνία Όνομα (έτος). Τίτλος. Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο: http://www... (ανάκτηση 00/00/0000). γ. Κείμενο στο διαδίκτυο χωρίς ημερομηνία και χωρίς συγγραφέα Τίτλος. Διαθέσιμο στο δικτυακό τόπο: http://www... (ανάκτηση 00/00/0000).

14. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Παρατίθεται επικουρικό υλικό της εργασίας, όπως: συμπληρωματικοί πίνακες, ερωτηματολόγιο, φωτογραφίες, χάρτες, κλπ., το οποίο μπορεί να χωρισθεί σε κατηγορίες, Παράρτημα 1, Παράρτημα 2, κλπ. ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ Λογοκλοπή (plagiarism) είναι η παράνομη οικειοποίηση και κλοπή και δημοσίευση της γλώσσας, των σκέψεων, των ιδεών, ή εκφράσεων ενός άλλου συγγραφέα, και της εκπροσώπησης αυτών ως αρχικής εργασίας κάποιου. Αποτελεί σοβαρό ηθικό παράπτωμα, διότι παραβιάζεται η επιστημονική δεοντολογία αλλά και νομικό και γι αυτό διώκεται ποινικά (νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας). Για να αποφευχθεί η λογοκλοπή, πρέπει: Να αναφέρονται οι συγγραφείς των οποίων έχουν χρησιμοποιηθεί σκέψεις, απόψεις, ιδέες, αποτελέσματα ερευνών, κλπ. Σε περίπτωση χρησιμοποίησης μιας πηγής περισσότερες από μία φορές, αυτή να αναφέρεται κάθε φορά. Να αναφέρεται η πηγή πινάκων, γραφημάτων, φωτογραφιών, κλπ. άλλων συγγραφέων, καθώς και η σελίδα του έργου όπου βρίσκονται. Όταν το κείμενο άλλου συγγραφέα χρησιμοποιείται αυτολεξεί, να τοποθετείται σε εισαγωγικά και να αναφέρεται η σελίδα του κειμένου στο οποίο βρίσκεται. Να αποφεύγεται η αντιγραφή-επικόλληση, όπου αφού επιλεγούν μικρές ενότητες από διαφορετικές πηγές, στη συνέχεια απλώς επικολλώνται στο κείμενο. Να αποφεύγεται η «αυτο-λογοκλοπή», όπου ο ίδιος ο συγγραφέας παρουσιάζει ως νέο, δικό του ήδη δημοσιευμένο υλικό.