ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟΥ ΠΛΑΓΙΑΣ Γιώργος Φυσερός Σχολή Εκπαιδευτών Αλεξιπτώτου Πλαγιάς Μεσολόγγι 7.10.2005
1. Πρόλογος Συγκρίνοντας το παρελθόν με το παρόν παρατηρούμε μία μεγάλη ραγδαία εξέλιξη στην ικανότητα των πιλότων να ανεμοπορούν καλύτερα και πιο μακριά καθώς και στην ικανότητα να κάνουν διάφορες μανούβρες ευκολότερα. Για παράδειγμα όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το παραπέντε στα μέσα της δεκαετίας του 90, οι μανούβρες που επιχειρούσαμε ήταν το σπιράλ, το wing over, οι πιο τολμηροί το σπιν πλέον αυτές θεωρούνται παρωχημένες και ακούμε για νέες φιγούρες όπως το sat, mac twist, tumble, ελικοπτεράκι ενώ καινούριες ανακαλύπτονται συνέχεια. Επίσης, ενώ στο παρελθόν το ζητούμενο ήταν να απομακρυνθούμε από το βουνό και να προσγειωθούμε μακρύτερα από την προσγείωση, έχουμε φτάσει να συναγωνιζόμαστε τους συναθλητές μας σε τριψήφιες χιλιομετρικές αποστάσεις. Αυτή η πορεία οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό και στην τεχνολογία που ανέπτυξαν οι κατασκευάστριες εταιρείες έτσι ώστε να δημιουργήσουν πιο δυναμικά αλεξίπτωτα και παράλληλα πιο ασφαλή. Κατά την γνώμη μου όμως έχει επικρατήσει μία σύγχυση όσο αφορά την κατηγοριοποίηση των αλεξιπτώτων και κατ επέκταση μία σύγχυση στην επιλογή του αλεξιπτώτου από τους πιλότους. Για παράδειγμα ακούμε για ήρεμα DHV 2, για δυναμικά 1-2, ή ακούμε να λέγεται ότι αυτό το αλεξίπτωτο είναι ναι μεν 1-2 αλλά δεν κάνει για αρχάριους. Σκοπός αυτής της παρουσίασης είναι να σας παραθέσω κάποια στοιχεία για την κατασκευή των αλεξιπτώτων, όπως την τεχνολογία των υλικών, τις ιδιότητες τους και πως καταφέρουν οι εταιρείες να κατασκευάζουν αλεξίπτωτα με τις επιδόσεις του σήμερα. Επίσης, θα σας μιλήσω για την καλή διατήρηση της πτέρυγας, πως αλλάζει η πλοηγησιμότητα της με την χρήση και την φθορά και τέλος θα αναφερθώ στο πόσο σημαντικό είναι να θεσπίσουμε ένα θεσμικό πλαίσιο για τον έλεγχο του εξοπλισμού, όπως ακριβώς γίνεται και σε χώρες που έχουν παράδοση στο άθλημα μας. 2. Υλικά εξοπλισμού αλεξιπτώτου πλαγιάς 2.1 Υφάσματα αλεξιπτώτων Τα στοιχεία που αναζητούμε για το ιδανικό ύφασμα αλεξιπτώτου πλαγιάς είναι να είναι ελαφρύ για να παρέχει γρήγορη και δυναμική επαναφορά στα κλεισίματα να είναι ανθεκτικό σε σκισίματα και στην φθορά του χρόνου και να μην ξεχειλώνει έτσι ώστε να αλλάζει το αεροδυναμικό σχήμα της πτέρυγας. Δυστυχώς δεν έχει βρεθεί ακόμα το ύφασμα να έχει όλα τα παραπάνω καθώς η βελτίωση ενός χαρακτηριστικού γίνεται πάντα σε κόστος ενός άλλου, οπότε πάντοτε υπάρχει συμβιβασμός στην επιλογή. Παρακάτω παραθέτω τα χαρακτηριστικά καθενός υφάσματος του αλεξιπτώτου πλαγιάς. Ενώ ακούμε για διάφορους τύπους υφασμάτων όπως Porche marine, Gelvenor, Toray κτλ στην ουσία δύο ειδών προϊόντα υπάρχουν. Αυτά είναι το nylon και το polyester. Nylon: Ευρέως γνωστό κυρίως από την ιστιοπλοΐα. Θετικά: Μεγάλη ανθεκτικότητα, αντοχή, ευελιξία, αντίσταση στην τριβή, ευκολία στο στέγνωμα, αντίσταση στην φθορά από έντομα και μικροοργανισμούς. 2
Αρνητικά: ευαισθησία στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου Polyester: Θετικά: αντίσταση στην συρρίκνωση και στο ξεχείλωμα, μεγάλη ευκολία στο στέγνωμα, και λιγότερο τσαλάκωμα Αρνητικά: ευαισθησία στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου (λιγότερη από του νάυλον) NYLON Αντίσταση στην διάβρωση 6.0 2.25 Αντοχή στην Θερμότητα (Melting Point) 482 F 480 F Αντίσταση σε τοξικά Μέτρια Καλή Αντίσταση σε αλκαλικά Πολύ καλή Μέτρια POLYESTER (dacron) Ελαστικότητα Πάρα πολύ καλή Πάρα πολύ καλή Διάρκεια ζωής της ελαστικότητας Αντίσταση σε ακτίνες υπεριώδεις Μέτρια Πάρα πολύ καλή Καλή Καλή Επιμήκυνση 30-37% 19-23% Μέσος όρος ανάκαμψης 0.77 0.78 Απορρόφηση νερού 8%@95% R.H. 2.5%@95% Οι κυριότερες εταιρείες που κατασκευάζουν υφάσματα αλεξιπτώτων είναι ως ακολούθως: Carrington Novare Το ύφασμα της εταιρείας Carrington Novare δεν χρησιμοποιείται πια και αυτό όχι διότι δεν επιλέγεται από τις κατασκευάστριες εταιρείες αλλά επειδή η εταιρεία αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή υφασμάτων για την αγορά του παραπέντε αφού πλέον θεωρήθηκε ότι δεν αποδίδει το επιθυμητό κέρδος. Porcher Marine (Advance, Aerodyne, Airwave, Firebird, FreeX, Gin, Gradient, Independence, ITV, MacPara, Nova, Ozone, Paratech, Perche, Pro Design, Sky, Skywalk, Sol, UP, U-Turn, Windtech, Wings of Change) Γαλλικός όμιλος εταιρειών, παγκόσμιος leader στο ύφασμα και στις βιομηχανικές του προεκτάσεις, ειδικεύεται στα συνθετικά υφάσματα. Η εταιρεία μπήκε αρχικά στην αγορά του yachting με την κατασκευή του σπινακόξυλου μετέπειτα στην αγορά του αλεξιπτωτισμού, του αερόστατου και του παραπέντε. Θετικά: διατήρηση της εμφάνισής του για μεγάλο χρονικό διάστημα, ελαφρύ, δεν ξεχειλώνει εύκολα. Αρνητικά: σχετικά εύκολη φθορά σε τριβές, σκισίματα και μικρή αντίσταση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου (UV) 3
Gelvenor Textiles: Η εταιρεία ξεκίνησε παράγοντας υφάσματα για αλεξίπτωτα του στρατού αλλά αργότερα μπήκε στην αγορά της υψηλής τεχνολογίας συνθετικών υφασμάτων για διάφορες αγορές των φυσιολατρικών σπορ (ορειβασία, παραπέντε, αεροστατισμός κτλ). Τα υφάσματα της Gelvenor's OL-KS είναι βασισμένα στο HT nylon 6.6 με διπλό rip stop το οποίο έχει επικαλυφθεί με σιλικόνη και πολυουρεθάνη (polyurethane). θετικά: σταθερό, σχετικά άκαμπτο, κολλαριστό ύφασμα, ανθεκτικό στα σκισίματα. Το φινίρισμα έχει μικρή προρωσιμότητα, αντίσταση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου. Αρνητικά: σχετικά βαρύ Perseverance Mills Η εταιρεία έχει αποκλειστικό συμβόλαιο με την κατασκευάστρια εταιρεία αλεξιπτώτων πλαγιάς SWING και παράγει ένα προϊόν νάιλον 6.6 rip stop. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά του νάιλον όπως αναφέρονται παραπάνω με την διαφορά της αργής φθορά λόγω της επικάλυψης με σιλικόνη. Toray Η εταιρεία Toray παράγει Perseverance Mills. προϊόν νάιλον με επικάλυψη σιλικόνης όπως και η Θετικά: Απωθητικό νερού αλλά όχι αδιάβροχο. Αρνητικά: Μικρή αντίσταση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου (UV) 2.1.1 Πορωσιμότητα του υφάσματος Το βασικό στοιχείο του υφάσματος έγκειται στο φινίρισμα του το οποίο διαμορφώνει την προσωσιμότητα του. Το φινίρισμα μπορεί να γίνει είτε με επικάλυψη είτε με εμποτισμό είτε με συνενώσει φύλλων. Η επικάλυψη είτε με σιλικόνη είτε με πολυουρεθάνη αποτελεί τον καλύτερη δυνατή ισορροπία μεταξύ βάρους και φθορά λόγω χρόνου Τα περισσότερα υφάσματα χρησιμοποιούν στο φινίρισμα επίστρωση πολυουρεθάνης (polyurethane) (Porcher Marine), επίστρωση σιλικόνης (Perserverance) ή και τα δύο (Gelvenor). Ο εμποτισμός του υφάσματος είναι μέθοδος κατά την οποία βουτάνε το ύφασμα σε σιλικόνη ή στην πολυουρεθάνη και έτσι το ύφασμα εμποτίζεται από όλες τις πλευρές αλλά γίνεται βαρύ και λιγότερο ευέλικτο. 4
Η συνένωση των φύλων μειώνει το ξεχείλωμα, έχει σχεδόν μηδέν πορωσιμότητα και πολύ μειωμένη φθορά λόγω χρόνου. Όμως είναι πολύ βαρύ και μη ευέλικτο. 2.1.2 Ιδανικό ύφασμα Τελικά, κατά την γνώμη μου το ιδανικό αλεξίπτωτο με την παρούσα τεχνολογία των υφασμάτων πρέπει να κάνει ένα συνδυασμό όλων των υφασμάτων έτσι ώστε να επωφελείται μόνο από τα θετικά στοιχεία κάθε υφάσματος. π.χ. να χρησιμοποιεί βαρύτερα και λιγότερα πορώδη υφάσματα στο χείλος εκφυγής όπου η φθορά είναι μεγαλύτερη, υφάσματα πιο ελαφριά και περισσότερο πορώδη στις κυψέλες όπου χρειάζεται μεγαλύτερη ευκαμψία και υφάσματα με αντίσταση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου στην πάνω πλευρά του θόλου όπου εκτίθεται περισσότερο στον ήλιο. Εταιρείες που επενδύουν στην έρευνα και στην εξέλιξη των προϊόντων του χρησιμοποιούν μέχρι και πέντε είδη διαφορετικών υφασμάτων. 2.2 Αρντάνες Μπορεί οι περισσότεροι πιλότοι να μην έχουν ποτέ αναρωτηθεί για το ύφασμα του αλεξιπτώτου τους και την σημασία του, σίγουρα όμως έχουν σκεφτεί τις ιδιότητες των αρντανών τους. Οι μεν αρχάριοι με την απορία «θα κρατήσουν το βάρος μου αυτά τα σχοινάκια;» οι δε έμπειροι «μήπως οι αρντάνες μου δημιουργούν μεγάλη οπισθέλκουσα;». Γενικότερα τα ονόματα που ακούμε γύρω από το θέμα των αρντανών είναι οι Spectra, Kevlar, Αραμίνες και Dyneema. Ουσιαστικά δεν μιλάμε για τεσσάρων ειδών αρντάνες αλλά για δύο αφού οι Spectra είναι ίδιες με τις Dyneema και οι Kevlar είναι ίδιες με τις Αραμίνες. Τα ζητούμενα για τις ιδανικές αρντάνες είναι α) να αντέχουν μεγάλο βάρος β) να μην αλλάζει το σχήμα τους με την χρήση και κατά συνέπεια η αεροδυναμική του θόλου γ) να μην έχουν μεγάλο όγκο και μας δημιουργούν μεγάλη αντίσταση στον αέρα (μεγάλη οπισθέλκουσα) δ) να είναι εύκολες στην χρήση ώστε να ράβονται σωστά ε) να μην σπάνε ή τραυματίζονται. Και στο θέμα των αρντανών όπως και του υφάσματος πάντοτε υπάρχει συμβιβασμός στην επιλογή δηλαδή η βελτίωση ενός χαρακτηριστικού γίνεται πάντα σε κόστος ενός άλλου. Οπότε και σε αυτήν περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι το ένα είναι καλύτερο από το άλλο παρά μόνο να παραθέσουμε τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της καθεμίας. 2.2.1 Κέβλαρ και Αραμίνες (aromatic polyamide) H εταιρεία Dupont παρήγαγε το Kevlar το 1965 and το εισήγαγε στην αγορά το1972. Το Kevlar και αραμίνες είναι το ίδιο δηλαδή είναι(aromatic polyamide) ίνες. Το Kevlar 49 χρησιμοποιείται για την ενδυνάμωση στα πλαστικά μέρη των αεροσκαφών, στα αλεξίσφαιρα και στις γνώστες μας αρντάνες. Παρόλα αυτά το κεβλαρ μπορεί να τραυματιστεί από τριβή, τσάκισμα και την διάβρωση λόγω χρήσης και βρωμιάς. Επικαλύψεις όπως είναι το Teflon μπορεί να καλυτερεύσει την αντίσταση τους στην διάβρωση. 5
Πλεονεκτήματα τρεις φορές πιο δυνατό από το nylon και το polyester. ζυγίζει το μισό από το nylon. Αντίσταση σε πολύ υψηλή θερμοκρασία (μέχρι 750 F) χωρίς να χάνει την ανθεκτικότητα. Αντίσταση στην φωτιά Ελάχιστη επιμήκυνση Αντίσταση στα περισσότερα οξειδωτικά Μειονεκτήματα Χαμηλή αντίσταση στην διάβρωση Χαμηλή αντίσταση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου (UV) 3-13% ανθεκτικότητας χάνεται όταν βραχούν Τραυματίζονται εύκολα όταν τσακίζονται/διπλώνονται. 2.2.2 Spectra, Dyneema Spectra είναι το εμπορικός διακριτικός τίτλος για της υψηλής τεχνολογίας high performance polyethylene (HPPE) ίνες που κατασκευάζει η εταιρεία Allied Signal. Οι Dyneema κατασκευάζονται από την εταιρεία DSM (Netherlands) και είναι ακριβώς το ίδιο υλικό με τις Spectra. Πρώτα κατασκευάστηκαν το 1985, και αυτή την στιγμή υπάρχουν δύο προϊόντα Spectra. Το Spectra 900 και το Spectra 1000. Πλεονεκτήματα Την μέγιστη δυνατή αντοχή σε βάρος απο κάθε άλλη ίνα 40% δυνατότερες από τις Kevlar and 4 φορές πιο δυνατές από το nylon. 7 με 20 φορές πιο ανθεκτικές στην διάβρωση από τις Kevlar. Χαμηλός συντελεστής τριβής Υψηλή αντίσταση σε χημικά Αντίσταση στην στρέψη Καλή αντίσταση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου (UV resistance) Χαμηλή απορρόφησης της υγρασίας Μειονεκτήματα Αρχίζει να χάνει την δύναμη και τις ιδιότητες τους στους 230-240 βαθμούς F. Δύσκολες στο ράψιμο. Μπορεί να αλλάξουν κατά πολύ στο μήκος τους με την πάροδο του χρόνου. Οι Kevlar ξεχωρίζουν από το κιτρινωπό- μπεζ χρώμα τους ενώ οι Dyneema είναι πάντα άσπρες. 6
Εξωτερικό Κάλυμμα Polyester Polyester Εσωτερικός πυρήνας Aramid Dyneema Διάμετρος σε mm 1.3 1.3 Βάρος ανά μέτρο (συνολικό) g/m2 1.53 1.15 Βάρος ανά μέτρο (πυρήνας) g/m2 0.68 0.46 Βάρος ανά μέτρο (κάλλυμα) g/m2 0.85 0.69 Όριο τέντωσης 120 130 Όριο στρέψης dan 52 54 Επιμήκυνση σε 5 dan in % 0.1 0.1 10 dan in % 0.2 0.2 15 dan in % 0.3 0.3 20 dan in % 0.5 0.5 25 dan in % 0.6 0.6 50 dan in % 1.5 1.1 75 dan in % 2.2 1.6 100 dan in % 2.8 2.2 125 dan in % 2.8 Επιμήκυνση στο όριο τέντωσης (%) 4.0 3.4 2.2.3 Modified Aramid, High Modulus Aramid ή Superaram Οι παραπάνω αρντάνες είναι πανομοιότυπες με τις Αραμίνες με την διαφορά ότι έχουν αυξημένη αντίσταση στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου, την αντίσταση σε τοξικά, πιο εύκαμπτες και 30% καλύτερες στην διάβρωση. 2.2.4 Ιδανικές αρντάνες Οι ακτίνες του ηλίου είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για την παλαίωση των αρντανών και αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω του πολυεστερικού καλύμματος και όχι λόγω του υλικού της ίδιας της αρντάνης. Το πολυεστερ αρχίζει και συρρικνώνεται με τον καιρό ακόμα και όταν δεν χρησιμοποιείται το αλεξίπτωτο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι διαφορετικό σε κάθε είδος αρντάνης π.χ. οι Kevlar αρντάνες αντιστέκονται στην συρρίκνωσης λόγω των δύσκαμπτων ινών. Παρόλα αυτά οι ίνες από μόνες τους 7
γίνονται πιο εύθραυστες όπως αντιδρούν στην συρρίκνωση του πολυεστερικού καλύμματος. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που σπάνε οι περισσότερες αρντάνες, δηλαδή λόγω των διαφορετικών υλικών του πυρήνα της αρντάνης και της θήκης τους. Μερικές εταιρείες χρησιμοποιούν και των δύο ειδών αρντανών. Τις Kevlar/Aramids για το χαμηλότερο set και τις Spectra/Dyneema για το πάνω set. Τελευταία οι εταιρείες έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν πάνω από ένα προμηθευτή και να χρησιμοποιούν τα πλεονεκτήματα του κάθε υλικού στο βέλτιστο. Σε περίληψη όλων των παραπάνω και τα δύο είδη έχουν πλεονεκτήματα και είναι αποδεκτά από τους εγκεκριμένους οργανισμούς DHV, AFNOR. Το σημαντικό που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι δεν πρέπει να στρίβουμε τις Kevlar/Aramids αρντάνες αφού αυτό σπάει τις ίνες και η φθορά δεν είναι ορατή, πρέπει να προστατεύουμε τις Spectra/Dyneema αρντάνες από την ζέστη και να μην αφήνουμε το αλεξίπτωτο μας στον ήλιο αφού και τα δύο είδη είναι ευαίσθητα στον ήλιο. Όσο αφορά την αεροδυναμική τους πρέπει να ξέρουμε ότι λόγω της αλλαγής των υλικών με το χρόνο, η πτέρυγα μας αλλάξει και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν πετάμε με ασφάλεια αλλά σίγουρα οι επιδόσεις του αλεξιπτώτου μας δεν είναι ίδιες με αυτές που ορίζει ο κατασκευαστής. 2.3 Σύνδεση αρντανών Η σύνδεση των αρντανών στο αλεξίπτωτου είναι επίσης πολύ σημαντικός παράγοντας στην καλή αεροδυναμική του αλεξιπτώτου. Οι κατασκευάστριες εταιρείες χρησιμοποιούν δύο τρόπους να συνδεθούν οι αρντάνες με τον θόλο. ο πιο κοινός τρόπος είναι οι αρντάνες να περνάνε μέσα από υφασμάτινα θυλάκια τα οποία είναι ραμμένα στις κυψέλες. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται καλύτερο φούσκωμα στην απογείωση, γρηγορότερη επαναφορά από κλεισίματα και ευκολία στην χρήση από τους πιλότους όταν θέλουν να αλλάξουν μία αρντάνη. Το μειονέκτημα αυτού του τρόπου είναι ότι αυξάνεται η αντίσταση στον αέρα άρα η οπισθέλκουσα. Σε μερικά αλεξίπτωτα οι αρντάνες είναι ραμμένες πάνω στο θόλο έτσι ώστε να επιτυγχάνεται πολύ μικρή τριβή, οπισθέλκουσα άρα και καλύτερη αεροδυναμική. Το πρόβλημα όμως με αυτή τη μέθοδο είναι ότι είναι πολύ δύσκολο το ράψιμο και απαιτείται εξειδικευμένη γνώση για την αλλαγή της αρντάνης. 2.4 Ράψιμο Η βασική αρχή για το ράψιμο είναι ότι όποιο σημείο κομίζει το μεγαλύτερο βάρος αυτό το σημείο πρέπει να ραφτεί με περισσότερα από ένα γαζιά. Μερικές εταιρείες κάνουν τριπλά και τετραπλά γαζιά. Τα σημεία όπως τα partial ribs δεν απαιτούν πάνω από ένα γαζί. Παλαιότερα οι εταιρείες χρησιμοποιούσαν μια σειρά ευθεία γαζιά και μία σειρά zigzag. Τα zigzag είναι πιο ανθεκτικά και σκίζονται δυσκολότερα καθώς είναι η πιο ελαστική ραφή αλλά αυξάνουν το κόστος αφού χρησιμοποιείται περισσότερη κλωστή και απαιτείται περισσότερος χρόνος. Η επιλογή της ποσότητας και της ποιότητας του ραψίματος έγκειται μόνο σε εμπορικούς λόγους. 8
Κάποιες εταιρείες χρησιμοποιούν ένα τύπο γαζιού που λέγεται Three Stitches τα οποία είναι περίπου ίδια με τα zigzag. Θεωρούνται ως τα πιο δυνατά γαζιά αλλά παρόλα αυτά απαιτούν πολλές τρύπες από βελόνες. Το καλύτερο είναι να χρησιμοποιούνται μόνο σε συγκεκριμένα σημεία που χρειάζονται μεγαλύτερη ενίσχυση, όπως το χείλος εκφυγής για παράδειγμα. Ανεξάρτητα από τον τύπο του γαζιού, όλα τα γαζιά πρέπει να είναι ίσια. Το λανθασμένο ράψιμο φαίνεται όταν οι ραφές είναι χαλαρές και όταν υπάρχουν ζάρες στο ύφασμα από την μία πλευρά μόνο. 2.5 Έλεγχος υλικών του αλεξιπτώτου Εξετάζοντας όλα τα παραπάνω, καταλήγουμε στο ότι κανένα υλικό δεν είναι τέλειο, και ποτέ η πτέρυγά μας δεν παραμένει ίδια με την πάροδο του χρόνου ακόμη και αν αυτή δεν χρησιμοποιείται καθόλου. Γι αυτό το λόγο απαράβατος κανόνας πρέπει να είναι ο έλεγχος της πτέρυγας μας σε τακτά χρονικά διαστήματα διότι δυστυχώς οι μεταλλάξεις της δεν είναι ορατές. Ο έλεγχος πρέπει να συμπεριλαμβάνει τα κάτωθι: Έλεγχος πορωσιμότητας. Ελέγχεται με ειδικό μηχάνημα που ονομάζεται πορωσιμότετρο. Η μέτρηση γίνεται στο άνω μέρος του χείλους προβολής όπου εκείνο το σημείο δέχεται την περισσότερη πίεση. Στην ουσία μετράμε σε πόσο χρόνο γεμίζει ένας συγκεκριμένος όγκος με αέρα από μία συγκεκριμένη διατομή ερμητικά κλειστή. Έλεγχος μήκος αρντανών. Μετριέται η κάθε αρντάνη σύμφωνα με τα μήκη του κατασκευαστή υπό την έλξη πέντε κιλών έτσι όπως ορίστηκε από την DHV. Eλεγχος σκισιμάτων των αρντανών εξωτερικά. Οπτικός έλεγχος. Έλεγχος σκισιμάτων των αρντανών εσωτερικά. Εφαρμόζεται το τεστ φορτώσεως (loading test), όπου χρησιμοποιείται βάρος 30 κιλών(όπως ορίστηκε από την DHV) όχι σε σταδιακή φόρτιση αλλά σε σοκ. Έλεγχος των ραφών. Οπτικός έλεγχος αν η ποιότητα των γαζιών είναι καλή. Έλεγχος του υφάσματος και επισκευή εφόσον χρειάζεται. Οπτικός έλεγχος. Έλεγχος εφεδρικού αλεξιπτώτου. Ανοίγεται το εφεδρικό αλεξίπτωτο και ελέγχεται για τυχόν μπερδεμένες αρντάνες, παραμένει ανοικτό για τουλάχιστον τρεις ημέρες σε περιβάλλον δίχως υγρασία. Μετά επανασυσκευάζεται με καινούρια ελαστικά. Στην Αυστρία όπως και σε άλλες χώρες με παράδοση στον αλεξιπτωτισμό πλαγιάς ο έλεγχος είναι επιτακτικός από τον νόμο. Κάθε ιδιοκτήτης είναι υπεύθυνος για την καλή πτητική ικανότητα του αλεξιπτώτου και ο κατασκευαστής σύμφωνα με την DHV είναι υπεύθυνος μόνο εφόσον το αλεξίπτωτο έχει περάσει διετές έλεγχο (από εξειδικευμένο εργαστήριο που τηρεί την πιο πάνω διαδικασία) και έχει ανανεωθεί η βεβαίωση καλής πτητικής του αλεξιπτώτου, όπως αναγράφεται και στο αυτοκόλλητο της DHV στο πτερύγιο εκάστου αλεξιπτώτου. Συνετό θα ήταν αυτό το θεσμικό πλαίσιο να υιοθετηθεί και από την Ελλάδα για να μειώσουμε τα ατυχήματα λόγω εξοπλισμού αλλά να είναι πιο ενημερωμένος κάποιος που αγοράζει ένα μεταχειρισμένο αλεξίπτωτο, διότι όπως αναφέρεται και παραπάνω οι φθορές του αλεξιπτώτου δεν είναι ορατές. 9
3. Καινοτομίες στην αεροδυναμική της πτέρυγας Οι κατασκευάστριες εταιρείες στην προσπάθεια τους να καταφέρουν καλύτερη αεροδυναμική συνεπώς καλύτερες επιδόσεις εκτός από την βέλτιστη χρησιμοποίηση των υλικών προσπαθούν να ανακαλύψουν το ιδανικό αεροδυναμική σχήμα. Έτσι, στο παρελθόν η πτέρυγα ήταν ίσια στο χείλος προσβολής και ελλειψοειδείς στο χείλος εκφυγής, μετέπειτα το αλλάξανε κατασκευάζοντας ένα αλεξίπτωτο ακριβώς το αντίθετο, και τώρα έχουν καταλήξει σε ένα σχήμα με έλλειψη στο χείλος προσβολής και στο χείλος εκφυγής, με τα ακροπτερύγια προς τα κάτω. Με αυτό τον τρόπο καταφέρανε να αυξήσουν την ταχύτητα, τον λόγο, την πίεση του θόλου συνεπώς και την σταθερότητα του. Άλλες διαμορφώσεις της πτέρυγας είναι οι κάτωθι: στο φάρδος και τον αριθμό των κυψελών στο aspect ratio ακροπτερύγια προς τα πάνω. Πειραματισμός για αντιγραφή της αεροδυναμικής των πουλιών που δεν επέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα διότι ο θόλος δεν είχε πίεση. Κλειστές κυψέλες. Οι εταιρείες πειραματίστηκαν και κατασκεύασαν αλεξίπτωτα με τις κυψέλες κλειστές για καταφέρουν μικρότερη οπισθέλκουσα. Η άποψη αυτή όμως πλέον θεωρείται παρωχημένη και οι εταιρείες κατασκευάζουν τα αλεξίπτωτα με κλειστές κυψέλες καθαρά και μόνο για marketing σκοπούς. Αυτάκια στο ακροπτερύγια. Η καινοτομία ξεκίνησε για να παρέχει σταθερότητα στην πτέρυγα, αλλά κατέληξε να χρησιμοποιείται μόνο ως trade mark της εταιρείας. Ram air pockets. Τσέπες στο κάτω πανί του χείλους προσβολής οι οποίες εξασφαλίζουν την πίεση και την σταθερότητα του θόλου όταν πατάμε επιτάχυνση. V-ribs.Διαγώνιες ενισχύσεις εσωτερικά στο θόλο, οι οποίες πετυχαίνουν λιγότερα σημεία στήριξης, άρα και λιγότερες αρντάνες και κατά συνέπεια μικρότερη οπισθέλκουσα. 4. Μελλοντική εξέλιξη της τεχνολογίας του αλεξιπτώτου Η απορία που έχουμε όλοι, ακόμη και οι κατασκευαστές είναι έως πού μπορεί να φτάσει αυτή η τεχνολογία του αλεξιπτώτου. Πόσες αλλαγές μπορούν να γίνουν στο σχήμα ή στα υλικά για να καταφέρουμε ακόμη καλύτερο λόγο, ταχύτητα και σταθερότητα; Η άποψη που επικρατεί είναι ότι η τεχνολογία φτάνει στα όρια της, ότι δεν αναμένονται μεγάλες αλλαγές στα υλικά ούτε και στην αλλαγή του αεροδυναμικού σχήματος. Οι βελτιώσεις πλέον είναι πολύ λίγες χωρίς να επιφέρουν μεγάλες αλλαγές. Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος που υποστηρίζει ότι η ίδια άποψη επικρατούσε και πριν πέντε χρόνια και παρόλα αυτά τα αλεξίπτωτα εξελίχθησαν. Αλλά ακόμη και αν η περαιτέρω εξέλιξη είναι εφικτή, το ερώτημα που δημιουργείται είναι ποιο είναι το όριο στο οποίο πρέπει να σταματήσουν; Μήπως τα δυναμικά αλεξίπτωτα αντί να βελτιώσουν την πτήση μας αυτό που καταφέρνουν τελικά είναι φοβίζουν τους πιλότους και να τους απομακρύνουν από το άθλημα; 10