ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ Κατοίκου Μαίρη ΠΕ12.08

ΟΜΑΔΑ Α: Κατσαρός Φώτης Καρακασίδου Έλενα Κοντογιώργη Ίριδα Γεωργάκη Χαρούλα ΟΜΑΔΑ Β: Γεωργοπούλου Ελένη Αθανίτη Άρτεμις Ζακυνθινού Θάλεια Κανελλοπούλου Έλενα ΟΜΑΔΑ Γ: Καπότης Ηλίας Καπότης Σπύρος Λογοθέτης Σπύρος Βεργίνης Άρης ΤΑΞΗ: Β1 Α ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2015-16 ΟΜΑΔΑ Δ: Κυρικλίδη Καλλιόπη Βάλβη Ιφιγένεια Καββαδά Ευρώπη Ισούφι Δέσποινα ΟΜΑΔΑ Ε: Καββαδάς Αποστόλης Καρύδης Άρης Βλάχος Σωτήρης Καραμπέτσος Γιώργος Βρενοζάι Ραφαήλ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ Κατοίκου Μαίρη ΠΕ12.08

Είναι υπολείμματα τροφών και αντικείμενα, που έχουν παύσει να εξυπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο έχουν κατασκευαστεί.

1) Οικιακά. Παράγονται στο σπίτι και στον κήπο, όπως υπολείμματα τροφής, χαρτιά, γυαλιά, πλαστικά, υφάσματα, κονσερβοκούτια, κουτιά αναψυκτικών, άλλα μέταλλα, διάφορες συσκευασίες, μπαταρίες, στάχτες, απορρίμματα κηπουρικής κ.ά. 2) Εμπορικά. Προέρχονται από εμπορικά καταστήματα, γραφεία, ξενοδοχεία, εστιατόρια, όπως χαρτιά, υπολείμματα τροφής, πλαστικά, γυαλιά, μέταλλα, υφάσματα κ.ά.

3) Νοσοκομειακά. Είναι τα απορρίμματα των νοσοκομείων, ιατρικών κέντρων, κλινικών, ιατρείων, γηροκομείων, όπως κουτιά και μπουκάλια από φάρμακα, γάζες, βαμβάκι κ.ά. Θεωρείται ανεξάρτητη κατηγορία, διότι ακολουθούν μια ιδιαίτερη επεξεργασία.

4) Οικοδομών. Απορρίμματα από οικοδομικές εργασίες (ανεγέρσεις, κατεδαφίσεις), όπως τσιμέντο, ξύλα και μέταλλα. 5) Δημοτικά. Προκύπτουν από το καθάρισμα των δρόμων, πάρκων, ακτών, όπως χαρτιά, πλαστικά, γυαλιά, χόρτα, ξύλα, φύκια κλπ.

Προκύπτουν από τις βιοτεχνικές και βιομηχανικές δραστηριότητες: Είτε από μικρές μονάδες (ξυλουργεία, σιδηρουργεία, συνεργεία αυτοκινήτων, τυπογραφεία, κ.ά.) Είτε από μεγάλες βιομηχανίες (αυτοκινητοβιομηχανίες, βιομηχανίες όπλων, χημικές βιομηχανίες, κλωστοϋφαντουργεία, κ.ά.)

Παράγονται από τις γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Είναι κυρίως υπολείμματα προϊόντων, ποσότητες προϊόντων που δεν καταλήγουν στην αγορά, σακιά από λιπάσματα, μπουκάλια από φυτοφάρμακα, συσκευασίες από τροφές ζώων, κ.ά.

Είναι όλα τα πρωτογενή υλικά από τα λατομεία και τα ορυχεία που μένουν αναξιοποίητα, όπως αδρανή υλικά, υπολείμματα μετάλλων, κ.ά.

Το 3.000 π.χ. στην Κνωσό δημιουργήθηκαν οι πρώτοι χώροι ταφής απορριμμάτων. Τα απόβλητα τοποθετούνταν σε μεγάλους λάκκους και καλύπτονταν με πολλά επίπεδα χώματος.

Περίπου το 500 π.χ. στην Αθήνα λειτούργησε χώρος ταφής των αστικών απορριμμάτων, ο οποίος σύμφωνα με τον νόμο έπρεπε να βρισκόταν σε απόσταση τουλάχιστον ένα μίλι μακριά από τα τείχη της πόλης.

Το 1407 μ.χ. θεσπίστηκε νόμος στη Βρετανία, σύμφωνα με τον οποίο οι πολίτες ήταν υποχρεωμένοι να κρατούν τα σκουπίδια μέσα στο σπίτι, μέχρι να τα πάρουν οι εργάτες ("rakers"), οι οποίοι τα πουλούσαν ως κομπόστ ή τα έθαβαν στα έλη του Essex.

Το 1991 η Γερμανία θέσπισε τον πιο σκληρό νόμο που αφορά τις συσκευασίες, με σκοπό να μειώσει τα απορρίμματα που καταλήγουν σε ΧΥΤΑ ή αποτεφρώνονται.

Σκοπός ήταν μέχρι το 1995 να ανακυκλώνεται ή να επαναχρησιμοποιείται το 65% των συσκευασιών, περιλαμβανομένων 90% μετάλλων και 80% χαρτιού και πλαστικού.

ΧΑΔΑ: Χώροι Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Αποβλήτων

Ανεξέλεγκτες χωματερές είναι οι χώροι διάθεσης απορριμμάτων, που δεν πληρούν τους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος.

Ρυπαίνεται το νερό Ρυπαίνεται το έδαφος, οι ακτές και οι θάλασσες Προκαλούνται πυρκαγιές - Επιδεινώνεται το «Φαινόμενο του Θερμοκηπίου". Ρυπαίνεται ο αέρας και έχουμε δυσοσμία Κινδυνεύει η δημόσια υγεία Κινδυνεύει η χερσαία και θαλάσσια πανίδα Υποβαθμίζεται το τοπίο με αρνητικές επιδράσεις στον τουρισμό

Μέχρι το 1995 υπήρχαν πάνω από 6000 ανεξέλεγκτες χωματερές. Στο τέλος του 2001 μειώθηκαν στις 2182 Αυτήν τη στιγμή κανείς δεν γνωρίζει πόσες ΧΑΔΑ διατηρούνται στη χώρα. Το 45% του πληθυσμού δεν εξυπηρετείται από ΧΥΤΑ. Η χώρα μας είναι υπόλογη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και οφείλει να τις κλείσει οριστικά.

Μείωση απορριμμάτων - Επαναχρησιμοποίηση Υγειονομική ταφή Διαλογή στην πηγή Καύση Κομποστοποίηση (λιπασματοποίηση) Ανακύκλωση

Η μείωση των απορριμμάτων, μέσω της αποφυγής παραγωγής τους, έχει δύο πλευρές: την ποιοτική μείωση = μείωση ή κατάργηση της χρήσης επικίνδυνων και τοξικών ουσιών. την ποσοτική μείωση = μέτρα για την παραγωγή λιγότερων απορριμμάτων.

Η επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών αναφέρεται σήμερα σχεδόν αποκλειστικά στις γυάλινες φιάλες. Όμως, μπορεί να επεκταθεί και σε άλλες συσκευασίες, όπως π.χ. τα πλαστικά.

Πλεονεκτήματα μειώνεται ο όγκος και το βάρος των απορριμμάτων εξοικονομούνται α ύλες και ενέργεια μειώνεται η ενέργεια και το κόστος της συλλογής και διάθεσης των απορριμμάτων Μειονεκτήματα οι επιστρεφόμενες συσκευασίες πρέπει να βρίσκονται κοντά στο εργοστάσιο εμφιαλώσεως οι επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες είναι βαρύτερες (παχύτερα τοιχώματα) και απαιτούν περισσότερες α ύλες, ενέργεια και καύσιμα μεταφοράς για τη διανομή τους

Είναι ένας κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος, όπου εναποθέτουμε αστικά στερεά απόβλητα πάνω στο έδαφος, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις και οι αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία.

Διαθέτουν ειδική μεμβράνη στεγανοποίησης, ώστε τα στραγγίσματα να μην περνούν στο έδαφος, αλλά να συγκεντρώνονται σε έναν «mini» βιολογικό καθαρισμό για επεξεργασία. Γίνονται έλεγχοι των υπόγειων υδάτων, για την περίπτωση που υπάρχουν διαρροές από τη μεμβράνη στεγανοποίησής του. Τα απορρίμματα διαστρώνονται, συμπιέζονται, και στο τέλος της ημέρας σκεπάζονται με αδρανές υλικό, συνήθως χώμα. Το όριο ζωής τους είναι 15-25 χρόνια. Η Υγειονομική ταφή είναι η πιο ολοκληρωμένη, οικονοµική, συµβατή µε τον εθνικό σχεδιασµό και περιβαλλοντικά αποδεκτή μέθοδος διαχείρισης των απορριμμάτων (παγκοσμίως 50% των απορριμμάτων διατίθεται µε αυτόν τον τρόπο).

1. Χωροθέτηση κατάλληλου χώρου 2. Καθηµερινή συμπίεση και επικάλυψη των αποτιθέμενων απορριμμάτων 3. Έλεγχο και συλλογή του παραγομένου στραγγίσματος 4. Απομάκρυνση του παραγόμενου βιοαέριου 5. Αποκατάσταση του χώρου μετά το τέλος των εργασιών απόθεσης (~25 έτη) Στην Ελλάδα 81% των αστικών απορριμμάτων καταλήγει στους ΧΥΤΑ. Στην Ε.Ε. το 31% σε ΧΥΤΑ, 28% ανακύκλωση, 26% αποτέφρωση και 15% κομποστοποίηση. (Eurostat 2013)

Πλεονεκτήματα Κατάλληλη για ευρύ φάσμα απορριμμάτων Χαμηλό κόστος Υπάρχουν κατάλληλοι χώροι σε πολλές περιοχές Παράγεται βιοαέριο για θέρμανση και παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος Η ανάπλαση μετά το κλείσιμο του ΧΥΤΑ προσφέρει κατάλληλους χώρους για πάρκα, αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ Δεν αλλοιώνεται η ευρύτερη περιοχή Μειονεκτήματα Απαιτείται μεγάλη έκταση Υπάρχει πάντα ένας μικρός κίνδυνος ρύπανσης από τη λειτουργία των ΧΥΤΑ Το βιοαέριο, αν δεν τεθεί υπό έλεγχο, μπορεί να είναι επικίνδυνο (πυρκαγιά, έκρηξη, φαινόμενο του θερμοκηπίου) Η ανάκτηση ενέργειας από ΧΥΤΑ δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική Μπορεί να υπάρξει όχληση λόγω θορύβου, οσμών, διέλευσης οχημάτων και αισθητικής υποβάθμισης Σήμερα το 63% του πληθυσμού της Ελλάδας εξυπηρετείται από ΧΥΤΑ.

Είναι η ελεγχόμενη και οργανωμένη διάθεση των απορριμμάτων στο έδαφος, κάτω από συγκεκριμένες προδιαγραφές. Δηλαδή δεν αποθέτουμε όλα τα απορρίμματα, αλλά ότι απομένει από τη συστηματική ανακύκλωση. Αποτέλεσμα είναι να καταλήγουν στον ΧΥΤΥ μόνο υπολείμματα τροφών, με συνέπεια τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής του ΧΥΤΥ σε σχέση με ένα ΧΥΤΑ.

Είναι ο διαχωρισμός κατηγοριών απορριμμάτων στο σημείο της παραγωγής τους (σπίτι, δουλειά, καταστήματα, εμπορικά κέντρα), με σκοπό τη ξεχωριστή συλλογή και την αποδοτική ανακύκλωσή τους. Καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία ως απαραίτητη νομική υποχρέωση των κρατών μελών, τουλάχιστον για το γυαλί, το χαρτί, το πλαστικό και το μέταλλο.

Με τη διαλογή υλικών στην πηγή παραγωγής των στερεών απορριμμάτων επιτυγχάνεται μείωση της ποσότητας που οδηγείται προς τελική διάθεση, με παράλληλη αξιοποίηση υλικών. Απαραίτητη προϋπόθεση η συμμετοχή των πολιτών.

Γίνεται σε ειδικές κλειστές εγκαταστάσεις. Μειώνεται ο όγκος των απορριμμάτων κατά 90% και το βάρος κατά 70%. Παράγεται ενέργεια με τη μορφή θερμότητας, που μπορεί να αξιοποιηθεί. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, λόγω της εκπομπής διοξινών και άλλων τοξικών αερίων, της δημιουργίας υγρών και στερεών τοξικών αποβλήτων καθώς και της συμβολής της στο Φαινόμενο του Θερμοκηπίου.

Μονάδα αποτέφρωσης στο Άμστερνταμ

Πλεονεκτήματα Μειονεκτήματα α) Δεν παράγεται μεθάνιο β) Είναι μια ανανεώσιμη μορφή ενέργειας γ) Παράγει 5 φορές περισσότερη ενέργεια ανά τόνο απορριμμάτων σε σχέση με την εκμετάλλευση βιοαερίου από ΧΥΤΑ δ) Ελαττώνεται ο όγκος των απορριμμάτων προς τελική απόθεση μέχρι και 90% ε) Είναι ο ενδεικνυόμενος τρόπος επεξεργασίας για πολλά τοξικά, εύφλεκτα, πτητικά και μολυσματικά απόβλητα στ) Είναι εφικτή η ανάκτηση κάποιων υλικών (π.χ. μετάλλων) από το στερεό υπόλειμμα της καύσης α) Το κόστος είναι πολύ υψηλότερο από την υγειονομική ταφή β) Εκπέμπονται αέριοι τοξικοί ρύποι (διοξίνες) γ) Το υψηλό κόστος κατασκευής απαιτεί μακροπρόθεσμα συμβόλαια για τις περιοχές που θα την υιοθετήσουν δ) Μπορεί να λειτουργήσει ανταγωνιστικά για την ανακύκλωση υλικών όπως το χαρτί ε) Μετατρέπει τα οργανικά υλικά σε βιολογικά αδρανείς μορφές στ) Παράγονται υγρά απόβλητα, που χρειάζονται επί τόπου επεξεργασία ζ) Χρειάζεται ειδικός χώρος ταφής για τα στερεά υπολείμματα της καύσης

Είναι μια φυσική διαδικασία η οποία μετατρέπει τα οργανικά υλικά σε μια πλούσια σκούρα ουσία, που λέγεται κομπόστ ή χούμους ή εδαφοβελτιωτικό.

τα Καφέ υλικά, όπως ξερά φύλλα, σανό, άχυρο, χαρτί, χαρτόνι τα Πράσινα υλικά, όπως τα αποκόμματα χλόης, η κοπριά φυτοφάγων ζώων, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα πιο πράσινα κλαδιά των φυτών

Τοποθετείται το οργανικό μίγμα υλικών σε σωστές αναλογίες και σε μικρά κομμάτια στον κάδο κομποστοποίησης. Με σωστό αερισμό και υγρασία, οι μικροοργανισμοί (βακτήρια, μύκητες, μικρόβια) αποσυνθέτουν τα οργανικά υλικά και μετά από 3-4 μήνες, το τελικό προϊόν (σκούρο, θριφτό, με μυρωδιά χώματος) είναι έτοιμο για χρήση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν: εδαφοβελτιωτικό, λίπασμα για το γκαζόν, συμπλήρωμα στο χώμα των γλαστρών, μαγιά για κομποστοποίηση

Πλεονεκτήματα Χρειάζεται μικρό κόστος. Μειώνεται ο όγκος των απορριμμάτων κατά 1/3 περίπου. Μπορεί να χωροθετηθεί σε μικρή απόσταση από την παραγωγή αποβλήτων. Δεν παράγει επικίνδυνα -τοξικά αέρια ή καρκινογόνες ουσίες. Δεν παράγει τοξικά στερεά κατάλοιπα. Παράγεται χρήσιμο κομπόστ, που επιστέφει στη γη και την εμπλουτίζει. Δημιουργεί τετραπλάσιες θέσεις εργασίας από τις άλλες διαθέσιμες τεχνολογίες, όπως οι ΧΥΤΑ και η θερμική επεξεργασία. Είναι απλούστερη τεχνολογία σε σχέση με άλλες και με μικρή εξάρτηση από τους προμηθευτές. Μειονεκτήματα Καταλαμβάνει περισσότερο χώρο. Απαιτείται ξεχωριστός κάδος για την Διαλογή στην Πηγή των οικιακών οργανικών και ξεχωριστή αποκομιδή.

Ανακύκλωση είναι η διαδικασία από την οποία επιτυγχάνεται η εκ νέου χρήση των υλικών συσκευασίας (γυαλί, χαρτί, πλαστικό αλουμίνιο, λευκοσίδηρο και ξύλο) και η επαναεισαγωγή τους στον κύκλο παραγωγής.

Η ιστορία της ανακύκλωσης άρχισε από την εποχή του Χαλκού, όταν έλιωναν τα μεταλλικά αντικείμενά τους ώστε να παράγουν νέα προϊόντα. Το 1970 σε συνέδριο για την ανακύκλωση αποφασίσθηκε να σηματοδοτούνται με λογότυπο τα ανακυκλώσιμα προϊόντα.

Ηλεκτρονικοί υπολογιστές Χαρτί Πλαστικό Αλουμίνιο Μεγάλες οικιακές συσκευές (ψυγεία, πλυντήρια κλπ) Μικροσυσκευές (κλιματιστικά, φωτιστικά είδη, συσκευές τηλεπικοινωνίας κλπ) Γυαλί Προϊόντα εικόνας και ήχου Ελαστικά Αυτοκινήτων Εξοπλισμός πληροφορικής Μπαταρίες Σακούλες Φαγητά (λίπασμα) Καταλύτες εξάτμισης οχημάτων Πανιά ιστιοπλοϊκών σκαφών Ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά εργαλεία και παιχνίδια Ιατροτεχνολογικά προϊόντα Όργανα παρακολούθησης και ελέγχου Συσκευές αυτόματης διανομής

Μειώνεται η εξάντληση των φυσικών πόρων και η ρύπανση που δημιουργείται όταν κατασκευάζονται καινούργια προϊόντα. Εφοδιάζεται η βιομηχανία με α ύλες φθηνότερες από τις παρθένες. Έτσι μειώνεται η τιμή του προϊόντος. Δημιουργούνται περισσότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με την υγειονομική ταφή.

Είναι φθηνότερη λύση από την καύση και τη υγειονομική ταφή. Προστατεύεται το περιβάλλον και αναβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής μας. Μειώνεται ο όγκος των απορριμμάτων που καταλήγουν στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α.) με αποτέλεσμα να επιμηκύνεται ο χρόνος ζωής τους. Εξοικονομούνται α ύλες και ενέργεια.

Η διαδικασία διαχωρισμού των απορριμμάτων είναι περίπλοκη. Απαιτείται διαρκής ενημέρωση της κοινής γνώμης. Χρειάζονται σημαντικές επενδύσεις σε μονάδες διαλογής. Δεν αποδέχονται εύκολα οι βιομηχανίες τα υλικά ανακύκλωσης, λόγω αλλοιωμένης ποιότητας.

Αδειάζουμε τις συσκευασίες από τα υπολείμματα και τις ξεπλένουμε. Δεν πετάμε κοινά σκουπίδια στους μπλε κάδους, ούτε υλικά που ανήκουν σε άλλα συστήματα ανακύκλωσης, όπως ελαστικά, μέταλλα, παλιά έπιπλα, μπαταρίες κλπ. Βγάζουμε τα καπάκια από τις γυάλινες συσκευασίες. Ρίχνουμε χύμα τα υλικά προς ανακύκλωση και όχι μέσα σε δεμένες σακούλες. Δεν σκίζουμε τα χαρτιά όταν τα ανακυκλώνουμε. Συμπιέζουμε τα πλαστικά μπουκάλια του νερού και διπλώνουμε τα χαρτόκουτα.

Κατάλληλο για ανακύκλωση. Ο παραγωγός συνεισφέρει οικονομικά για την ανακύκλωση του προϊόντος. Διάφοροι τύποι πλαστικών που ανακυκλώνονται. Έχουν κατασκευαστεί με φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους. Στις γυάλινες συσκευασίες και προτρέπει στην ανακύκλωσή τους. Υπενθύμιση για να απορρίπτεται το προϊόν με τον πιο κατάλληλο τρόπο. Κατασκευασμένα από ανακυκλώσιμο αλουμίνιο ή ατσάλι αντίστοιχα και μπορεί να ξανανακυκλωθεί. Στις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές και σημαίνει ότι μπορεί να ανακυκλωθεί ξεχωριστά.

Συγκεντρώνεται όλη η χάρτινη ύλη που μας είναι περιττή, όπως εφημερίδες, χάρτινες συσκευασίες, χαρτόνια, περιοδικά, φάκελοι κλπ. Στους χώρους ανακύκλωσης γίνεται η διαλογή του χαρτιού χειρωνακτικά. Διαχωρίζεται με φυγοκέντρηση το χαρτί από άλλα υλικά (συνδετήρες, πλαστικά). Γίνεται απομελάνωση σε ειδικά πλυντήρια και στη συνέχεια αναμιγνύεται με νερό και μετατρέπεται σε πολτό. Ο «χαρτοπολτός» που προκύπτει στύβεται, στεγνώνεται και τυλίγεται σε μεγάλα ρολά, που μπορεί να πάρει πλέον κάποια χρηστική μορφή.

Ένας τόνος ανακυκλωμένου χαρτιού αντιστοιχεί στη «διάσωση» περίπου 17 δέντρων. Το ίδιο χαρτί μπορεί να ανακυκλωθεί το πολύ επτά φορές, καθώς οι ίνες του γίνονται πολύ αδύναμες.

Συλλέγονται κουτιά αναψυκτικών και µπύρας, αλλά και υδρορροές, πλαίσια παραθύρων, έπιπλα κήπων και εξαρτήματα αυτοκινήτων. Διαχωρίζονται τα κουτιά αλουμινίου από τα σιδηρούχα με μαγνήτες και μετά εισάγονται σε φούρνο για αποβερνίκωση, αποσµάλτωση και απομάκρυνση χρωµατικών επιγραφών. Το καθαρό αλουμίνιο εισάγεται σε φούρνο για τήξη και διαμόρφωση σε ράβδους, που όταν ψυχθούν αποτελούν τα φύλλα ή ρολά που θα διαμορφώσουν τελικά τα νέα κουτιά.

Mε την ανακύκλωση 1τόνου αλουμινίου: δεν γίνεται εξόρυξη 4,57 τόνων βωξίτη εξοικονομούνται 700 κιλά πετρέλαιο Τα κουτιά αλουμινίου μπορούν να ανακυκλωθούν άπειρες φορές. 1 τόνος αλουμινίου από βωξίτη απαιτεί ενέργεια 51.000 KWh. 1 τόνος από ανακυκλωμένο αλουμίνιο απαιτεί µόνο 2.000 KWh. Δηλαδή έχουμε 95% εξοικονόμηση ενέργειας.

Συγκεντρώνονται τα μπουκάλια και μεταφέρονται σε κέντρα συγκέντρωσης, όπου γίνεται ο διαχωρισμός του γυαλιού ανάλογα με το χρώμα του. Μετά θραύεται το γυαλί σε μικρά κομματάκια και καθαρίζεται από ξένες ουσίες, είτε με ισχυρούς μαγνήτες, είτε με αέρα, είτε με το χέρι. Στη συνέχεια το γυαλί πλένεται με νερό και τέλος το υαλόθραυσμα οδηγείται στον κλίβανο τήξης για να κατασκευαστεί και πάλι γυαλί.

Περισυλλογή Διαλογή Άλεσμα Πλύσιμο υλικών Ξήρανση / Στέγνωμα Κοκκοποίηση Συσκευασία Διάθεση

1 ο στάδιο: Αφαίρεση στερεών υλικών Απομακρύνονται οι ρόδες, οι μπαταρίες, ο καταλύτης, το φρέον του κλιματιστικού και η φιάλη υγραερίου (αν υπάρχει). Τα υλικά που αφαιρούνται αποθηκεύονται ανά κατηγορία και ακολουθούν διαφορετικούς «δρόμους».

2 ο στάδιο: Αφαίρεση των υγρών υλικών Γίνεται απάντληση όλων των υγρών των καυσίμων, των λαδιών της μηχανής και του κιβωτίου, των υγρών των φρένων και του ψυγείου και του νερού από τους υαλοκαθαριστήρες. Όλα τα υγρά ακολουθούν τη δική τους πορεία ανακύκλωσης στη χημική βιομηχανία.

3 ο στάδιο: Μεταφορά στο πρεσοψάλιδο Μια «αρπάγη» (= βαρύ όχημα εξοπλισμένο με μια πανίσχυρη δαγκάνα) γαντζώνει το αυτοκίνητο και το ρίχνει μέσα στο πρεσοψάλιδο. Αυτό με τη σειρά του αρχικά συμπιέζει το αυτοκίνητο και στη συνέχεια το τεμαχίζει.

4 ο στάδιο: Διαλογή των υλικών Εδώ γίνεται ο διαχωρισμός του σιδήρου με μεγάλους ηλεκτρομαγνήτες από τα υπόλοιπα μέταλλα, όπως το αλουμίνιο, αλλά και τα υλικά που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν, όπως ορισμένα πλαστικά, τα αφρολέξ κλπ. Τα υλικά αυτά μεταφέρονται σε εξειδικευμένα εργοστάσια για περαιτέρω επεξεργασία.

Όταν οι μπαταρίες συλλεχθούν, μεταφέρονται σε εργοστάσια ανακύκλωσης όπου εκεί με τα κατάλληλα μηχανήματα, διαλύουν την μπαταρία και παίρνουν το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη μία μπαταρία, δηλαδή το μόλυβδο.

Για την ανακύκλωση των ελαστικών είναι απαραίτητος ο τεμαχισμός τους (παραγωγή τρίμματος). Ανάλογα με το μέγεθος των τεμαχίων, διακρίνουμε: το τεμαχισμένο ελαστικό (χρησιμοποιείται σε υποστρώματα εθνικών δρόμων, σιδηροδρομικών γραμμών ως αντικραδασμικό ή ως πληρωτικό υλικό) το τρίμμα ελαστικού (χρησιμοποιείται στην τροποποιημένη άσφαλτο) την πούδρα ελαστικού (χρησιμοποιείται στην τροποποιημένη άσφαλτο)

Αποσυναρμολογούνται οι συσκευές και ξεχωρίζονται τα διαφορετικά υλικά, για δύο λόγους: 1) για να βρεθούν και να απομονωθούν τα επικίνδυνα υλικά 2) για να συγκεντρωθούν τα υλικά (μέταλλα, πλαστικό, γυαλί), που μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν για την κατασκευή άλλων συσκευών

Ενημερωνόμαστε και συμμετέχουμε.

Μειώνουμε: -αγοράζουμε τα απαραίτητα -με την ελάχιστη συσκευασία όχι μιας χρήσης από υλικά που ανακυκλώνονται -τα φιλικά προς το περιβάλλον Επαναχρησιμοποιούμε: -χαρίζουμε Διαχωρίζουμε: -για ανακύκλωση για τα ζώα για compost Ανακυκλώνουμε: -ότι ανακυκλώνεται! χρησιμοποιούμε με άλλο τρόπο βάζα, μπουκάλια κλπ. πουλάμε σε παλαιοπώλες