Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 3.10.2014 COM(2014) 613 final 2014/0284 (NLE) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τον καθορισμό, για το 2015 και το 2016, των αλιευτικών δυνατοτήτων για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη για ορισμένα αποθέματα ιχθύων βαθέων υδάτων EL EL

1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Τα αποθέματα βαθέων υδάτων είναι ιχθυαποθέματα που αλιεύονται σε ύδατα πέραν των κύριων ιχθυοτόπων της υφαλοκρηπίδας. Κατανέμονται στα υφαλοπρανή ή συνδέονται με θαλάσσια όρη. Τα περισσότερα από τα εν λόγω είδη αναπτύσσονται αργά και είναι μακρόβια, με αποτέλεσμα να καθίστανται ιδιαίτερα ευάλωτα στις αλιευτικές δραστηριότητες. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο όσον αφορά το κατά πόσον ένα είδος βαθέων υδάτων είναι ευάλωτο στην αλιεία αποτελεί επίσης το αν το είδος μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κατευθυνόμενης αλιείας σε τοπικές συγκεντρώσεις, ιδίως κατά την εποχή της αναπαραγωγής, όπως συμβαίνει με το καθρεπτόψαρο του Ατλαντικού, την διπτερύγιο μουρούνα και τις μπερυτσίδες. Όπως συμβαίνει με όλα τα αποθέματα άγριων ψαριών, η ανεξέλεγκτη αλιεία στα βαθέα ύδατα οδηγεί σε αγώνα των αλιευτικών επιχειρήσεων για την κατάληψη ενός πόρου που διατίθεται δωρεάν χωρίς να λαμβάνεται επαρκώς υπόψη το βιώσιμο επίπεδο εκμετάλλευσης. Αυτό συνέβη σαφώς με ορισμένα είδη βαθέων υδάτων πριν ξεκινήσει η κανονιστική ρύθμιση αυτών των αποθεμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003. Για παράδειγμα, τα πολύτιμα αποθέματα καθρεπτόψαρου του Ατλαντικού στα βορειοδυτικά ύδατα και πελαγίσιου λυθρινιού στο Βισκαϊκό Κόλπο έχουν πλέον εξαντληθεί. Συνεπώς, ο περιορισμός των αλιευτικών δραστηριοτήτων αποτελεί αναγκαία δημόσια παρέμβαση για να προληφθεί η υποβάθμιση του εισοδήματος των αλιέων, να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη της εκμετάλλευσης σε υψηλότερες αποδόσεις μακροπρόθεσμα, καθώς και να μειωθούν οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα και στις αλληλοσυνδεδεμένες τροφικές αλυσίδες λόγω των απότομων μειώσεων του μεγέθους ορισμένων ιχθυοπληθυσμών. Στην περίπτωση των ειδών βαθέων υδάτων, η δημόσια παρέμβαση έχει ιδιαίτερη σημασία, επειδή η αποκατάσταση ειδών που έχουν εξαντληθεί μπορεί να απαιτήσει πάρα πολύ χρόνο ή μπορεί και να αποτύχει. Το Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) εκδίδει ενδελεχή ανασκόπηση της βιολογικής κατάστασης των αποθεμάτων βαθέων υδάτων ανά διετία. Η τελευταία γνωμοδότηση του ICES δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2014. Η παρούσα πρόταση περί καθορισμού αλιευτικών δυνατοτήτων στηρίζεται σε περαιτέρω ανασκόπηση στην οποία προέβη η Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) τον Ιούνιο 2014, με βάση τις εργασίες του ICES. Από τις γνωμοδοτήσεις τόσο του ICES όσο και της ΕΤΟΕΑ προκύπτει ότι τα περισσότερα αποθέματα βαθέων υδάτων ακόμη αλιεύονται με μη βιώσιμο τρόπο και ότι, προκειμένου να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά τους, οι αλιευτικές δυνατότητες για τα εν λόγω αποθέματα θα πρέπει να μειωθούν περαιτέρω έως ότου σημειώσει θετική τάση η εξέλιξη των αποθεμάτων. Η διαπίστωση αυτή θέτει τη βάση για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων όσον αφορά τα αποθέματα βαθέων υδάτων σύμφωνα με την αρχή που καθιερώνει το άρθρο 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, βάσει της οποίας η λήψη αποφάσεων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής πρέπει να καθοδηγείται, μεταξύ άλλων, από επιστημονικές συμβουλές. Γενικό πλαίσιο Η αλιεία ειδών βαθέων υδάτων υπόκειται σε κανονιστική ρύθμιση στην ΕΕ από το 2003 με βάση συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC) ανά είδος και περιοχή και με βάση μέγιστη αλιευτική προσπάθεια που δύναται να αναπτυχθεί στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό. Για το 2013 και το 2014, τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα για ορισμένα είδη βαθέων υδάτων καθορίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1262/2012 του Συμβουλίου της 20 ής Δεκεμβρίου 2012 περί καθορισμού για το 2013 και το 2014, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων βαθέων υδάτων, των αλιευτικών δυνατοτήτων για τα σκάφη της ΕΕ 1. Ο καθορισμός και η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων εμπίπτει στις αποκλειστικές αρμοδιότητες της Ένωσης. Οι υποχρεώσεις σχετικά με τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδρόβιων πόρων 1 ΕΕ L 356 της 22.12.2012, σ. 22. EL 2 EL

καθορίζονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013. Ειδικότερα, το άρθρο 2 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού θεσπίζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας (όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 8) και προβλέπει ότι η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να αποσκοπεί στην αποκατάσταση και διατήρηση της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ). Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού, οι αλιευτικές δυνατότητες πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2. Επιπλέον, οι αλιευτικές δυνατότητες για την αλιεία βαθέων υδάτων πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες, μεταξύ άλλων με τη συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών του 1995 σχετικά με τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αλιευτικών αποθεμάτων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων («η συμφωνία ιχθυαποθεμάτων ΟΗΕ του 1995»). Ειδικότερα, απαιτείται προσεκτική προσέγγιση όταν οι πληροφορίες είναι αβέβαιες, αναξιόπιστες ή ανεπαρκείς. Δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 2 της συμφωνίας ιχθυαποθεμάτων ΟΗΕ του 1995, η έλλειψη επαρκών επιστημονικών πληροφοριών δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για την αναβολή ή τη μη λήψη μέτρων διατήρησης και διαχείρισης. Επίσης, τα προτεινόμενα TAC ακολουθούν τις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές του 2008 για τη διαχείριση της αλιείας ειδών βαθέων υδάτων στην ανοικτή θάλασσα του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν με διαδοχικά ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (ψηφίσματα 61/105 του 2007, 64/72 του 2009 και, πιο πρόσφατα, 66/231 του 2011). Αν και ορισμένα αποθέματα βαθέων υδάτων αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης και από άλλες αλιευτικές χώρες, ιδίως από τη Νορβηγία, την Ισλανδία, τις Νήσους Φερόε και τη Ρωσία, και παρόλο που απαιτείται η επίτευξη συμφωνίας σχετικά με εναρμονισμένα μέτρα διαχείρισης με τις εν λόγω αλιευτικές χώρες ή, εφόσον τα αποθέματα απαντούν σε διεθνή ύδατα, στο πλαίσιο της Επιτροπής Αλιείας Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC), είναι αναγκαία η θέσπιση μονομερών μέτρων εφαρμοστέων στα σκάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι να επιτευχθούν οι εν λόγω συμφωνίες, προκειμένου να αποφευχθούν οι αρνητικές συνέπειες της άναρχης αλιείας και η εξάντληση των αποθεμάτων, όπως περιγράφηκε ανωτέρω. Ισχύουσες διατάξεις στο πεδίο που καλύπτει η πρόταση Οι ισχύουσες διατάξεις στο πεδίο που καλύπτει η πρόταση έχουν θεσπιστεί με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1262/2012 του Συμβουλίου και ισχύουν μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014. Συνδέονται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου για τη θέσπιση ειδικών απαιτήσεων πρόσβασης και συναφών όρων που ισχύουν στην αλιεία αποθεμάτων βαθέων υδάτων 2. Συνοχή με άλλες πολιτικές και στόχους της Ένωσης Τα προτεινόμενα μέτρα έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τους στόχους και τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και συνάδουν με την πολιτική της Ένωσης για την αειφόρο ανάπτυξη. 2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη Η πρόταση καταρτίστηκε με βάση τις αρχές και τις κατευθύνσεις που καθορίζονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη διαβούλευση για τις αλιευτικές δυνατότητες κατά το 2015 (COM(2014)388 τελικό), στην οποία εκτίθενται οι απόψεις και οι προθέσεις της Επιτροπής όσον αφορά τις προτάσεις της για τις αλιευτικές δυνατότητες κατά το 2015 για το σύνολο των αποθεμάτων. Στο πλαίσιο της εν λόγω ανακοίνωσης, η Επιτροπή διεξάγει ευρεία διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς, την κοινωνία των πολιτών, τα κράτη μέλη και το ευρύ κοινό. Λεπτομερής εξήγηση της πρότασης 2 ΕΕ L 351 της 28.12.2002, σ. 6-11. EL 3 EL

Σε όλα τα ιχθυαποθέματα που καλύπτονται από την παρούσα πρόταση, με εξαίρεση μόνο το απόθεμα γρεναδιέρου των βράχων, οι διαθέσιμες πληροφορίες δεν επιτρέπουν στους επιστήμονες να εκτιμήσουν πλήρως την κατάσταση των αποθεμάτων, ούτε από πλευράς μεγέθους πληθυσμού ούτε από πλευράς θνησιμότητας λόγω αλιείας. Αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους: τα εν λόγω είδη συχνά είναι ιδιαίτερα μακρόβια και αναπτύσσονται πολύ αργά, καθιστώντας εξαιρετικά δυσχερή την κατάταξη του αποθέματος σε ηλικιακές κλάσεις και την εκτίμηση των επιπτώσεων της αλιείας στο απόθεμα με βάση τις μεταβολές του μήκους ή της ηλικιακής δομής των αλιευμάτων. Η συχνότητα εισόδου νεαρών ιχθύων στα αποθέματα παραμένει άγνωστη. Τα αποθέματα, σε μεγάλο βαθμό, κατανέμονται σε βάθη που είναι δύσκολο να εξεταστούν για πρακτικούς λόγους. Συχνά δεν διατίθενται στοιχεία από επιστημονικές έρευνες λόγω της περιορισμένης εμπορικής σημασίας των εν λόγω αποθεμάτων ή δεν καλύπτουν ολόκληρη την περιοχή κατανομής του αποθέματος. Οι αλιευτικές δραστηριότητες εστιάζονται εν μέρει μόνο στα εν λόγω είδη και, για ορισμένες από τις δραστηριότητες αυτές, διατίθενται σχετικά περιορισμένα ιστορικά στοιχεία. Τα προτεινόμενα ανώτατα όρια αλιευμάτων είναι σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της αειφορίας στην αλιεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (COM(2006)360 τελικό). Είναι επίσης συνεπή με τις αρχές της λεγόμενης «προκαταρκτικής» διαδικασίας που καθορίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη βελτίωση των διαβουλεύσεων για τη διαχείριση της κοινοτικής αλιείας (COM(2006)246 τελικό) και στην ανακοίνωση της Επιτροπής όσον αφορά διαβούλευση σχετικά με τις αλιευτικές δυνατότητες για το 2015 που αναφέρονται ανωτέρω. Στην τελευταία αυτή ανακοίνωση εκτίθενται οι απόψεις της Επιτροπής σχετικά με τον τρόπο καθορισμού των αλιευτικών δυνατοτήτων και οι σχετικοί κανόνες τηρήθηκαν κατά την κατάρτιση της παρούσας πρότασης όσον αφορά τα 22 TAC που περιέχει, ως εξής: Στις περιπτώσεις στις οποίες παρέχεται επιστημονική γνωμοδότηση με βάση ολοκληρωμένα στοιχεία και ποσοτική ανάλυση και προβλέψεις σύμφωνα με το «πλαίσιο ΜΒΑ» του ICES, τα TAC πρέπει να καθορίζονται με βάση επιστημονική γνωμοδότηση. Αυτό ισχύει για το προτεινόμενο TAC για τον γρεναδιέρο των βράχων στα βορειοδυτικά ύδατα. Στις περιπτώσεις στις οποίες παρέχεται ενδεικτική επιστημονική γνωμοδότηση με βάση την ποιοτική ανάλυση των διαθέσιμων πληροφοριών (ακόμη και εάν αυτές δεν είναι πλήρεις ή περιέχουν γνωματεύσεις εμπειρογνωμόνων), η γνωμοδότηση αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται ως βάση για τις αποφάσεις σχετικά με τα TAC. Ως εκ τούτου, η πρόταση περιλαμβάνει μείωση για 5 TAC, αύξηση για 4 TAC και διατήρηση για 2 TAC. Στις περιπτώσεις στις οποίες η επιστημονική γνωμοδότηση είναι περιορισμένη και δεν μπορεί να δοθεί επιστημονική γνωμοδότηση για τα αλιεύματα πρέπει να ακολουθείται η προληπτική προσέγγιση: αυτό επηρεάζει 6 TAC στην παρούσα πρόταση, συμπεριλαμβανομένων 3 προληπτικών μηδενικών TAC. Τέλος, για ένα απόθεμα μαύρου σπαθόψαρου, ακόμη αναμένεται η γνωμοδότηση της ΕΤΟΕΑ. Για τους καρχαρίες βαθέων υδάτων, το ICES θα εκδώσει μόνο επιστημονική γνωμοδότηση εντός του Οκτωβρίου 2014. Ως εκ τούτου, 3 TAC για καρχαρίες βαθέων υδάτων και ένα απόθεμα για μαύρο σπαθόψαρο αναγράφονται ως «pm» στην παρούσα πρόταση, και θα επικαιροποιηθούν μετά την έγκρισή της από την Επιτροπή. Επιπλέον, η ΕΤΟΕΑ συνιστά την επέκταση των κατάλληλων μέτρων διαχείρισης για τη διατήρηση των καρχαριών βαθέων υδάτων ώστε να καλύπτουν EL 4 EL

την πλήρη κατανομή των εν λόγω αποθεμάτων 3 και, ως εκ τούτου, προτείνεται η περιοχή TAC για τους καρχαρίες βαθέων υδάτων στα ενωσιακά και διεθνή ύδατα των ζωνών V, VI, VII, VIII και IX να επεκταθεί ώστε να καλύψει τα ύδατα της CECAF (Επιτροπή Αλιείας Κεντρικού και Ανατολικού Ατλαντικού) γύρω από τη Μαδέρα, και συγκεκριμένα τα ενωσιακά ύδατα της CECAF 34.1.1, 34.1.2 και 34.2. Τελικά, από τις επιστημονικές συμβουλές και τις πρόσφατες συζητήσεις στο πλαίσιο της Επιτροπής Αλιείας Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC), συνάγεται ότι σημαντικές ποσότητες αλιευμάτων γρεναδιέρου των βράχων ενδέχεται να δηλώνονται εσφαλμένα ως αλιεύματα άλλου είδους γρεναδιέρου, κυρίως ως αλιεύματα κορδέλας, για τα οποία δεν υπάρχει όριο. Στο πλαίσιο αυτό, είναι σκόπιμο να επεκταθούν τα TAC για τον γρεναδιέρο των βράχων ώστε να καλύπτουν και τα αλιεύματα κορδέλας, και να προβλεφθεί η υποχρεωτική αναφορά των αλιευμάτων κάθε είδους χωριστά. Με τον τρόπο αυτόν θα βελτιωθούν οι γνώσεις όσον αφορά τα πραγματικά αλιεύματα και των δύο ειδών και θα καθοριστούν καταλληλότερα όρια αλιευμάτων στο πλαίσιο περαιτέρω τροποποιήσεων του παρόντος σχεδίου κανονισμού ή μελλοντικών κανονισμών. ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Η ΣΛΕΕ ορίζει, στο άρθρο 43 παράγραφος 3, ότι το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα «σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων». Η παρούσα πρόταση περιορίζεται στον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων και των όρων που συνδέονται λειτουργικά με τη χρήση των εν λόγω δυνατοτήτων. Επομένως, με την παρούσα πρόταση προτείνονται, μέσω κανονισμού του Συμβουλίου, για τους αλιευτικούς στόλους της ΕΕ, οι περιορισμοί αλιευμάτων για τα πλέον σημαντικά από εμπορική άποψη είδη βαθέων υδάτων στα ενωσιακά και τα διεθνή ύδατα του Βορειοανατολικού Ατλαντικού, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής για την εξασφάλιση αλιείας σε επίπεδα που είναι βιώσιμα από περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική άποψη. Η πρόταση εμπίπτει στις αποκλειστικές αρμοδιότητες της Ένωσης βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο δ) της ΣΛΕΕ. Ως εκ τούτου δεν εφαρμόζεται η αρχή της επικουρικότητας. Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας για τον ακόλουθο λόγο: η Κοινή Αλιευτική Πολιτική είναι μια κοινή πολιτική. Σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, η θέσπιση μέτρων περί καθορισμού και κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων αποτελεί αρμοδιότητα του Συμβουλίου. Λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 16 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1380/2013, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να κατανείμουν τις αλιευτικές δυνατότητες, εφόσον δεν υπάγονται σε σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, στις περιφέρειες ή στις επιχειρήσεις σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 7 και τα κριτήρια που καθορίζονται στο άρθρο 17. Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη διαθέτουν διακριτική ευχέρεια στη λήψη αποφάσεων που σχετίζονται με το κοινωνικό/οικονομικό υπόδειγμα της επιλογής τους για την εκμετάλλευση των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους έχουν διατεθεί. Η πρόταση δεν έχει νέες δημοσιονομικές επιπτώσεις για τα κράτη μέλη. Ο παρών κανονισμός εκδίδεται από το Συμβούλιο ανά διετία και τα δημόσια και ιδιωτικά μέσα υλοποίησής του υπάρχουν ήδη. 3 Έκθεση της 46ης Συνόδου της Ολομέλειας που διεξήχθη τον Ιούλιο 2014: http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/812327/2014-07_stecf+plen+14-02_final+report_jrcxxx.pdf EL 5 EL

2014/0284 (NLE) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τον καθορισμό, για το 2015 και το 2016, των αλιευτικών δυνατοτήτων για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη για ορισμένα αποθέματα ιχθύων βαθέων υδάτων ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 3, Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Το άρθρο 43 παράγραφος 3 της Συνθήκης προβλέπει ότι το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων. (2) Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11 ης Δεκεμβρίου 2013 σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική 4 απαιτεί τα μέτρα διατήρησης να εγκρίνονται σύμφωνα με τις διαθέσιμες επιστημονικές, τεχνικές και οικονομικές γνωμοδοτήσεις, περιλαμβανομένων, κατά περίπτωση, εκθέσεων που συντάσσει η Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ). (3) Εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου η θέσπιση μέτρων περί καθορισμού και κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων όρων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές, ανάλογα με την περίπτωση. Οι αλιευτικές δυνατότητες πρέπει να κατανέμονται μεταξύ των κρατών μελών κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται σε κάθε κράτος μέλος σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων, για κάθε απόθεμα ή τύπο αλιείας, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των στόχων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1380/2013. (4) Τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC) θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τις διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, λαμβανομένων υπόψη των βιολογικών και κοινωνικοοικονομικών πτυχών, με παράλληλη εξασφάλιση δίκαιης μεταχείρισης μεταξύ των αλιευτικών κλάδων, καθώς και λαμβανομένων επίσης υπόψη των απόψεων που έχουν διατυπωθεί κατά τη διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους παράγοντες, ιδίως με τα οικεία περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια. (5) Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να συνάδουν με τις διεθνείς συμφωνίες και αρχές, όπως η συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών του 1995 σχετικά με τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων ιχθύων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων 5 και οι λεπτομερείς διαχειριστικές αρχές που 4 5 ΕΕ L 356 της 22.12.2012, σ. 22. Συμφωνία για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το δίκαιο της θάλασσας της 10 ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και τη διαχείριση των EL 6 EL

καθορίστηκαν το 2008 στο πλαίσιο των διεθνών κατευθυντήριων γραμμών του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών για τη διαχείριση της αλιείας βαθέων υδάτων στην ανοικτή θάλασσα, σύμφωνα με τις οποίες, ειδικότερα, ο νομοθέτης θα πρέπει να είναι πιο επιφυλακτικός όταν οι πληροφορίες είναι αβέβαιες, αναξιόπιστες ή ανεπαρκείς. Η έλλειψη επαρκών επιστημονικών πληροφοριών δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος αναβολής ή παράλειψης λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης. (6) Από τις τελευταίες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Συμβουλίου Εξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) και της ΕΤΟΕΑ προκύπτει ότι τα περισσότερα αποθέματα βαθέων υδάτων εξακολουθούν να αλιεύονται με μη βιώσιμο τρόπο και ότι, προκειμένου να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά τους, οι αλιευτικές δυνατότητες για τα εν λόγω αποθέματα θα πρέπει να μειωθούν περαιτέρω έως ότου σημειώσει θετική τάση η εξέλιξη των αποθεμάτων. Το ICES συνιστά επίσης να απαγορευθεί η κατευθυνόμενη αλιεία καθρεπτόψαρου του Ατλαντικού σε όλες τις περιοχές, καθώς και ορισμένων αποθεμάτων πελαγίσιου λυθρινιού και γρεναδιέρου των βράχων. (7) Όσον αφορά τα τέσσερα αποθέματα γρεναδιέρου των βράχων, από τις επιστημονικές συμβουλές και τις πρόσφατες συζητήσεις στο πλαίσιο της Επιτροπής Αλιείας Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC) συνάγεται ότι αλιεύματα του είδους αυτού ενδέχεται να αναφέρονται εσφαλμένα ως αλιεύματα κορδέλας. Στο πλαίσιο αυτό, είναι σκόπιμο να καθοριστεί TAC που να καλύπτει και δύο είδη, ενώ παράλληλα θα παρέχεται η δυνατότητα αναφοράς των αλιευμάτων κάθε είδους χωριστά. (8) Δεδομένης της μεταναστευτικής φύσης των καρχαριών βαθέων υδάτων και της ευρείας κατανομής τους στον βορειοανατολικό ατλαντικό, η ΕΤΟΕΑ συνέστησε να επεκταθούν τα μέτρα διαχείρισης για τα εν λόγω είδη στα ενωσιακά ύδατα της CECAF (Επιτροπή Αλιείας Κεντρικού και Ανατολικού Ατλαντικού) γύρω από τη Μαδέρα. (9) Οι αλιευτικές δυνατότητες για είδη βαθέων υδάτων, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση ειδικών απαιτήσεων πρόσβασης και συναφών όρων που εφαρμόζονται στην αλιεία αποθεμάτων βαθέων υδάτων 6 αποφασίζονται ανά διετία. Εντούτοις, εξαίρεση αποτελούν τα αποθέματα γουρλομάτη του Ατλαντικού και τα αποθέματα διπτερυγίου μουρούνας. Όσον αφορά τα τελευταία, ο κύριος ιχθυότοπος διπτερυγίου μουρούνας συνδέεται με τις ετήσιες διαπραγματεύσεις με τη Νορβηγία για λόγους απλούστευσης, τα TAC διπτερυγίου μουρούνας θα πρέπει να θεσπιστούν βάσει αυτών, στο ίδιο νομοθέτημα. Ως εκ τούτου, οι αλιευτικές δυνατότητες για τα αποθέματα γουρλομάτη του Ατλαντικού και διπτερυγίου μουρούνας που αναφέρονται ανωτέρω πρέπει να καθοριστούν σε άλλον σχετικό ετήσιο κανονισμό περί καθορισμού των αλιευτικών δυνατοτήτων. (10) Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 847/96 του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 1996 περί θεσπίσεως συμπληρωματικών όρων για την ετήσια διαχείριση των TAC και των ποσοστώσεων 7, τα αποθέματα που υπόκεινται στα διάφορα μέτρα τα οποία αναφέρονται σε αυτόν θα πρέπει να ταυτοποιηθούν. Τα προληπτικά TAC θα πρέπει να εφαρμόζονται σε αποθέματα για τα οποία δεν υπάρχει επιστημονική εκτίμηση των αλιευτικών δυνατοτήτων για το συγκεκριμένο έτος για το οποίο πρέπει να 6 7 αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων και των άκρως αποδημητικών ειδών ιχθύων (ΕΕ L 189 της 3.7.1998, σ. 16). ΕΕ L 351 της 28.12.2002, σ. 6. ΕΕ L 115 της 9.5.1996, σ. 3. EL 7 EL

καθοριστούν τα TAC άλλως, εφαρμόζονται αναλυτικά TAC. Σύμφωνα με τις γνωμοδοτήσεις του ICES και της ΕΤΟΕΑ για τα αποθέματα βαθέων υδάτων, εκείνα για τα οποία δεν υπάρχει επιστημονική εκτίμηση των σχετικών αλιευτικών δυνατοτήτων θα πρέπει να υπάγονται σε προληπτικά TAC στον παρόντα κανονισμό. (11) Για να μη διακοπεί η αλιεία και να διασφαλισθούν οι βιοτικοί πόροι των αλιέων της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί από την1 η Ιανουαρίου 2015. Για λόγους επείγοντος, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του, ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ: Άρθρο 1 Αντικείμενο Με τον παρόντα κανονισμό καθορίζονται, για τα έτη 2015 και 2016, οι ετήσιες αλιευτικές δυνατότητες που διατίθενται στα ενωσιακά σκάφη για αποθέματα ιχθύων ορισμένων ειδών βαθέων υδάτων στα ενωσιακά ύδατα και σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα στα οποία απαιτούνται περιορισμοί αλιευμάτων. Άρθρο 2 Ορισμοί (1) Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί: α) «ενωσιακό αλιευτικό σκάφος»: αλιευτικό σκάφος που φέρει τη σημαία κράτους μέλους και είναι νηολογημένο στην Ένωση β) «ενωσιακά ύδατα»: τα ύδατα υπό την κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία των κρατών μελών, εκτός από τα ύδατα που βρίσκονται κοντά στα εδάφη που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ της Συνθήκης γ) «συνολικό επιτρεπόμενο αλίευμα» (TAC): η ποσότητα που μπορεί να αλιευθεί και να εκφορτωθεί από κάθε απόθεμα ιχθύος κατ έτος δ) «ποσόστωση»: η αναλογία του TAC που διατίθεται στην Ένωση ή σε κράτος μέλος ε) «διεθνή ύδατα»: τα ύδατα που δεν υπάγονται στην κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία κανενός κράτους. (2) Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι εξής ορισμοί ζωνών: α) ζώνες ICES (Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας) είναι οι γεωγραφικές περιοχές που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 218/2009 8 β) ζώνες CECAF (Επιτροπή Αλιείας Κεντροανατολικού Ατλαντικού) είναι οι γεωγραφικές περιοχές που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 216/2009 9. 8 9 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 218/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11 ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη που αλιεύουν στο Βορειοανατολικό Ατλαντικό (ΕΕ L 87 της 31.3.2009, σ. 70).- Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 216/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11 ης Μαρτίου 2009, σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη που αλιεύουν σε ορισμένες ζώνες εκτός του Βόρειου Ατλαντικού (ΕΕ L 87 της 31.3.2009, σ. 1). EL 8 EL

Άρθρο 3 TAC και κατανομές Τα TAC για είδη βαθέων υδάτων που αλιεύονται από ενωσιακά σκάφη στα ενωσιακά ύδατα και σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα καθώς και η κατανομή των εν λόγω TAC μεταξύ των κρατών μελών και οι όροι που συνδέονται λειτουργικά με αυτά ορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, ανάλογα με την περίπτωση. Άρθρο 4 Ειδικές διατάξεις σχετικά με την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων (1) Η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, η οποία προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, δεν θίγει: α) τις ανταλλαγές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 β) τις μειώσεις και ανακατανομές που πραγματοποιούνται δυνάμει του άρθρου 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου 10 ή του άρθρου 10 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου 11 γ) τις πρόσθετες εκφορτώσεις που επιτρέπονται δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96 δ) τις μειώσεις που γίνονται σύμφωνα με τα άρθρα 105, 106 και 107 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009. (2) Εάν δεν ορίζεται άλλως στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96 εφαρμόζεται στα αποθέματα που υπόκεινται σε προληπτικό TAC, το δε άρθρο 3 παράγραφοι 2 και 3 καθώς και το άρθρο 4 του ίδιου κανονισμού εφαρμόζονται στα αποθέματα που υπόκεινται σε αναλυτικό TAC. Άρθρο 5 Όροι για την εκφόρτωση κύριων και παρεμπιπτόντων αλιευμάτων Αλιεύματα προερχόμενα από αποθέματα για τα οποία καθορίζονται TAC επιτρέπεται να διατηρούνται επί του σκάφους ή να εκφορτώνονται, μόνον εάν έχουν αλιευθεί από σκάφη κράτους μέλους το οποίο διαθέτει ποσόστωση και εφόσον αυτή δεν έχει εξαντληθεί. Άρθρο 6 Διαβίβαση δεδομένων Όταν, σύμφωνα με τα άρθρα 33 και 34 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή δεδομένα που αφορούν εκφορτώσεις των αλιευθεισών ποσοτήτων αποθεμάτων χρησιμοποιούν τους κωδικούς αποθεμάτων που αναφέρονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού. 10 11 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου της 20ής Νοεμβρίου 2009 περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 1). Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με τις άδειες αλιείας κοινοτικών αλιευτικών σκαφών εκτός των υδάτων της Κοινότητας και για την πρόσβαση σκαφών τρίτων χωρών στα ύδατα της Κοινότητας (ΕΕ L 286 της 29.10.2008, σ. 33). EL 9 EL

Άρθρο 7 Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της ημέρας δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εφαρμόζεται από την 1 η Ιανουαρίου 2015. Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος. Βρυξέλλες, Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος EL 10 EL