ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 9.7.2014 SWD(2014) 218 final ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ που συνοδεύει το έγγραφο ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ Προς έναν αποτελεσματικότερο έλεγχο των συγκεντρώσεων στην ΕΕ {COM(2014) 449 final} {SWD(2014) 217 final} {SWD(2014) 221 final} EL EL
ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ που συνοδεύει το έγγραφο ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ Προς έναν αποτελεσματικότερο έλεγχο των συγκεντρώσεων στην ΕΕ 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1. Στόχος του συστήματος ελέγχου των συγκεντρώσεων στην ΕΕ είναι η διασφάλιση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά. Από το 1989, ο κανονισμός περί συγκεντρώσεων της ΕΕ επανεξετάζεται τακτικά με σκοπό τη βελτίωση του συστήματος και για να λαμβάνονται υπόψη οι εξελισσόμενες πρακτικές. Σχεδόν μια δεκαετία μετά την τελευταία μεταρρύθμιση, και δίνοντας συνέχεια στην έκθεση αξιολόγησης της Επιτροπής του 2009 σχετικά με τη λειτουργία του κανονισμού για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων («έκθεση του 2009»), η Επιτροπή θεωρεί σκόπιμο να εξετάσει τη δυνατότητα περαιτέρω βελτιώσεων. 2. Στις 20 Ιουνίου 2013, η Επιτροπή δημοσίευσε έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής με τίτλο «Προς έναν αποτελεσματικότερο έλεγχο των συγκεντρώσεων στην ΕΕ» («έγγραφο εργασίας»). Προτάθηκαν ορισμένες τροπολογίες του κανονισμού περί συγκεντρώσεων, που εστιάζονταν ιδίως στις μειοψηφικές συμμετοχές και στο σύστημα παραπομπής υποθέσεων. Η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις για τις προτάσεις από μεγάλο αριθμό ενδιαφερόμενων φορέων, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών. Η Λευκή Βίβλος διερευνά διεξοδικότερα τις προτάσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις απαντήσεις αυτές, αλλά εξετάζει επίσης γενικότερα τον τρόπο ελέγχου των συγκεντρώσεων στην ΕΕ κατά τη διάρκεια των δέκα ετών από τη αναμόρφωση του κανονισμού για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων του 2004, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη της ουσιαστικής αξιολόγησης των συγχωνεύσεων που εφαρμόζει η Επιτροπή καθώς και στην ενίσχυση του ισότιμου ανταγωνισμού, τη συνεργασία και τη σύγκλιση μεταξύ της Επιτροπής και των ΕΑΑ στον τομέα του ελέγχου των συγκεντρώσεων. 2. ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΥΣΩΝ ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΩΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ 2.1. Ορισμός του προβλήματος 3. Μια αποτελεσματική και αποδοτική πολιτική ανταγωνισμού απαιτεί κατάλληλα εργαλεία, καλά σχεδιασμένα για την αντιμετώπιση όλων των πηγών ζημίας σε βάρος του ανταγωνισμού και των καταναλωτών. Επί του παρόντος, ο κανονισμός περί 2
συγκεντρώσεων εφαρμόζεται μόνο στις «συγκεντρώσεις», δηλαδή την απόκτηση του ελέγχου. Η Επιτροπή έχει αποκλειστική αρμοδιότητα ελέγχου αυτών των συγκεντρώσεων, υπό τον όρο ότι πληρούν ορισμένα όρια όσον αφορά τον κύκλο εργασιών, ώστε να αξιολογεί αν υπάρχει πιθανότητα παρακώλυσης του αποτελεσματικού ανταγωνισμού. 4. Από την εμπειρία της Επιτροπής, των κρατών μελών και των τρίτων χωρών καθώς και την οικονομική έρευνα συνάγεται ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, η απόκτηση μη ελέγχουσας μειοψηφικής συμμετοχής μπορεί να είναι επιζήμια για τον ανταγωνισμό και τους καταναλωτές. Οι θεωρίες περί ζημίας που συνδέονται με τις αποκτήσεις αυτές είναι, σε γενικές γραμμές, της ίδιας φύσεως με εκείνες που συνδέονται με την απόκτηση ελέγχου. Συγκεκριμένα, η απόκτηση μειοψηφικής συμμετοχής μπορεί: να επιφέρει οριζόντια μονομερή αποτελέσματα, διότι αυξάνεται η ικανότητα των μερών και το κίνητρο να αυξήσουν μονομερώς τις τιμές ή να περιορίσουν την παραγωγή τους (βλ. π.χ. υπόθεση Siemens/VA Tech) να επιτρέψει στον αποκτώντα να αποκομίσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αγορά αυξάνοντας τα έξοδα του ανταγωνιστή του να επιτρέπει στον αποκτώντα να χρησιμοποιήσει την θέση του για να περιορίσει τις ανταγωνιστικές στρατηγικές που έχει στη διάθεσή της η επιχείρηση-στόχος, αποδυναμώνοντας την ανταγωνιστική ισχύ της (βλ., π.χ., Ryanair/Aer Lingus και Toshiba/Westinghouse) να ενισχύει την ικανότητα και τα κίνητρα των φορέων της αγοράς να συντονίσουν τη δράση τους για να επιτύχουν κέρδη που υπερβαίνουν τη δυνατότητα που παρέχει ο ανταγωνισμός (λόγω της αυξημένης διαφάνειας και της απειλής αντιποίνων) να οδηγήσει σε αποκλεισμό από την αγορά, ιδίως στον αποκλεισμό ανταγωνιστών από την πρόσβαση σε εισροές, δεδομένου ότι ο αποκτών εσωτερικεύει μόνο ένα μέρος και όχι το σύνολο της ζημίας στα κέρδη της επιχείρησης-στόχου (βλ. π.χ. IPIC/MAN Ferrostaal). 5. Η Επιτροπή επί του παρόντος είναι σε θέση μόνο να επανεξετάζει προϋπάρχουσες μειοψηφικές συμμετοχές που κατέχει ένα από τα μέρη της συγκέντρωσης σε κοινοποιούμενη συγκέντρωση. 6. Από τη δημόσια διαβούλευση προέκυψε ότι οι ενδιαφερόμενοι συμφωνούν γενικά ότι οι μη ελέγχουσες μειοψηφικές συμμετοχές μπορούν να προκαλέσουν ζημία στον ανταγωνισμό. Αν και πολλοί ενδιαφερόμενοι υποστήριξαν ότι, για την αντιμετώπιση αυτής της ζημίας, πρέπει να γίνεται χρήση των άρθρων 101 και 102 της ΣΛΕΕ, αυτά τα εργαλεία θα εντόπιζαν μόνο την απόκτηση μειοψηφικών συμμετοχών σε περιορισμένες περιπτώσεις. 7. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Αυστρία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν δικαιοδοσία να παρεμβαίνουν κατά της απόκτησης μειοψηφικών συμμετοχών. Επίσης, πολλές χώρες εκτός της ΕΕ έχουν τέτοια δικαιοδοσία σύμφωνα με τους 3
κανόνες τους περί συγκεντρώσεων, όπως ο Καναδάς, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ιαπωνία. 8. Με βάση τα στοιχεία που προέρχονται από τα κράτη μέλη και τη βάση δεδομένων Zephyr, εκτιμάται ότι, σε γενικές γραμμές, με βάση μια στοχευμένη ικανότητα, η απόκτηση περίπου 20-30 μειοψηφικών συμμετοχών θα πληρούσε τα σχετικά όρια του ετήσιου κύκλου εργασιών. 2.2. Στόχοι της πρωτοβουλίας της ΕΕ 9. Ο στόχος της πρότασης είναι να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα του ελέγχου των συγκεντρώσεων στην ΕΕ με την αποτροπή της ζημίας σε βάρος του ανταγωνισμού και των καταναλωτών που προκύπτει από αποκτήσεις μη ελεγχουσών μειοψηφικών συμμετοχών. Το σύστημα θα πρέπει να είναι σχεδιασμένο κατά τρόπο ώστε: να εντοπίζει μόνο τις δυνητικά προβληματικές περιπτώσεις να αποφεύγεται η άσκοπη διοικητική επιβάρυνση, και να συμμορφώνεται με τα υφιστάμενα καθεστώτα ελέγχου των συγκεντρώσεων της ΕΕ και των κρατών μελών. 2.3. Επιλογές πολιτικής 10. Οι ακόλουθες επιλογές πολιτικής αξιολογούνται σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς, που είναι το σενάριο της αδράνειας. 11. Επιλογή 1 - σύστημα αυτοαξιολόγησης: Τα μέρη θα μπορούσαν να αποκτήσουν μειοψηφική συμμετοχή χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Επιτροπής. Η Επιτροπή θα μπορούσε να εξετάσει μια πράξη με βάση τις δικές της πληροφορίες για την αγορά και υποβαλλόμενες καταγγελίες. Τα μέρη θα ήταν σε θέση να υποβάλουν οικειοθελώς μια κοινοποίηση για λόγους ασφάλειας δικαίου. 12. Επιλογή 2 - σύστημα στοχευμένης κοινοποίησης: Το υφιστάμενο σύστημα του εκ των προτέρων ελέγχου των συγκεντρώσεων πρέπει να επεκταθεί σε δυνητικά προβληματικές αποκτήσεις μη ελέγχουσας μειοψηφικής συμμετοχής. Μια εξαγορά θα μπορούσε να θεωρηθεί δυνητικά προβληματική, εάν η συμμετοχή: αποκτηθεί σε έναν ανταγωνιστή ή κάθετα συνδεδεμένη εταιρεία, και είτε (i) υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο ανώτατο επίπεδο, π.χ. 20%, είτε (ii) είναι 5% ή υψηλότερη και συνδυάζεται με δικαιώματα όπως η εκπροσώπηση στο διοικητικό συμβούλιο, το δικαίωμα βέτο επί συγκεκριμένων αποφάσεων και δικαιώματα ενημέρωσης. 13. Θα ίσχυε η συνήθης υποχρέωση διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης. 14. Επιλογή 3 - σύστημα στοχευμένης διαφάνειας: Τα μέρη θα πρέπει να υποβάλλουν ενημερωτική ανακοίνωση για δυνητικά προβληματικές πράξεις (σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στην παράγραφο 15). Η ενημερωτική ανακοίνωση θα επέτρεπε στην Επιτροπή να αποφασίσει αν επιθυμεί να διερευνήσει περαιτέρω την 4
πράξη και στα κράτη μέλη να αποφασίσουν αν θα ζητήσουν την παραπομπή μιας υπόθεσης. Οι εν λόγω αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται εντός περιόδου αναμονής, παραδείγματος χάριν 15 εργάσιμων ημερών. Εάν, μετά την παρέλευση αυτού του διαστήματος, ούτε η Επιτροπή ούτε ένα κράτος μέλος διερευνήσει την πράξη, τα μέρη μπορούν να την υλοποιήσουν. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, τα μέρη θα μπορούσαν να προβούν εθελοντικά σε πλήρη κοινοποίηση. 15. Ο κατωτέρω πίνακας παρέχει μια επισκόπηση των τριών επιλογών. Επισκόπηση των επιλογών σχετικά με μειοψηφικές συμμετοχές Παράμετρος Επιλογή 1 Αυτοαξιολόγηση Επιλογή 2 Στοχευμένη κοινοποίηση Επιλογή 3 Σύστημα στοχευμένης διαφάνειας Πεδίο της δικαιοδοσίας της Επιτροπής Κάθε απόκτηση μειοψηφικής συμμετοχής υψηλότερης του ορίου ασφαλείας του 5% Απόκτηση μειοψηφικής συμμετοχής σε ανταγωνιστή/κάθετα συνδεδεμένη εταιρεία άνω του 20% ή του 5% με δικαιώματα Απόκτηση μειοψηφικής συμμετοχής σε ανταγωνιστή/κάθετα συνδεδεμένη εταιρεία άνω του 20% ή του 5% με δικαιώματα Υποχρέωση υποβολής πλήρους κοινοποίησης όχι ναι όχι Υποχρέωση υποβολής ενημερωτικής ανακοίνωσης όχι αντικειμένου άνευ ναι Εκούσια κοινοποίηση άνευ αντικειμένου άνευ αντικειμένου ναι Υποχρέωση διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης όχι ναι όχι Περίοδος αναμονής όχι άνευ αντικειμένου ναι Υποχρέωση της Επιτροπής να εκδώσει την απόφαση όχι, μόνο σε περίπτωση που η Επιτροπή κινεί έρευνα ναι όχι, μόνο σε περίπτωση που η Επιτροπή κινεί έρευνα υνατότητα των κρατών μελών να ζητήσουν παραπομπή ναι ναι ναι 2.4. Αξιολόγηση των επιπτώσεων και σύγκριση επιλογών 2.4.1. Κριτήρια αξιολόγησης 16. Σύμφωνα με τους προαναφερόμενους στόχους, ο αντίκτυπος των επιλογών πολιτικής αξιολογήθηκε με βάση τα ακόλουθα κριτήρια: 5
αποτροπή ζημίας σε βάρος του ανταγωνισμού και των καταναλωτών ασφάλεια δικαίου διοικητική επιβάρυνση επιχειρήσεων κόστος εφαρμογής από τις δημόσιες αρχές συνέπεια με τα υφιστάμενα ενωσιακά και εθνικά καθεστώτα ελέγχου των συγκεντρώσεων, και ανάθεση των υποθέσεων στην πλέον αρμόδια αρχή. 2.4.2. Σύγκριση των επιλογών 17. Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η συγκριτική επισκόπηση των διαφόρων επιλογών πολιτικής σε σχέση με τα εν λόγω κριτήρια αξιολόγησης. Σύγκριση των επιλογών μειοψηφικής συμμετοχής Κριτήρια Επιπτώσεις σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς (- - - έως + + +) Επιλογή 1 Επιλογή 2 Επιλογή 3 Σύστημα αυτοαξιολόγηση ς Σύστημα στοχευμένης κοινοποίησης Σύστημα στοχευμένης διαφάνειας 1. Αποτροπή ζημίας σε βάρος του ανταγωνισμού και των καταναλωτών + + + + + + + 2. Ασφάλεια δικαίου + + + + + + 3. ιοικητική επιβάρυνση επιχειρήσεων 4. Κόστος εφαρμογής από τις δημόσιες αρχές 5. Συνέπεια με τα υφιστάμενα ενωσιακά και εθνικά καθεστώτα ελέγχου των συγκεντρώσεων και ανάθεση στην πλέον αρμόδια αρχή - - - - - - - - - - - + + + 18. Η επιλογή 3 είναι η προτιμώμενη επιλογή, διότι (i) εντοπίζει τις δυνητικά προβληματικές περιπτώσεις, (ii) αποφεύγεται κάθε περιττή διοικητική επιβάρυνση και (iii) είναι σε αρμονία με τα υφιστάμενα ενωσιακά και εθνικά καθεστώτα ελέγχου των συγκεντρώσεων. Ενώ η επιλογή 3 εντοπίζει τις δυνητικά προβληματικές πράξεις, επιτρέπει τις συναλλαγές που είναι πιθανότατα οι πλέον αβλαβείς για παρακολούθηση χωρίς επανεξέταση. Η διοικητική επιβάρυνση των επιχειρήσεων είναι επίσης περιορισμένη, εφόσον απαιτείται η υποβολή λιγότερων πληροφοριών στην Επιτροπή σε πρώτο βαθμό και θα περιοριζόταν ο αριθμός των υποθέσεων που καλύπτονται από την αρμοδιότητα της Επιτροπής. Τέλος, η επιλογή 3 είναι σύμφωνη 6
με τα υφιστάμενα ενωσιακά και εθνικά καθεστώτα ελέγχου των συγκεντρώσεων, καθώς η ενημερωτική ανακοίνωση παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να ζητήσουν την παραπομπή μιας υπόθεσης. Θα μπορούσε επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο του καθορισμού περιόδου αναμονής τριών εβδομάδων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι μια πράξη δεν υλοποιείται πριν από την έναρξη των ερευνών από τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν σύστημα κοινοποίησης και υπόκεινται στην υποχρέωση διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης. 2.5. Ανάλυση της επικουρικότητας 19. Πολλές αποκτήσεις μειοψηφικών συμμετοχών που προηγουμένως επανεξετάζονταν από τα κράτη μέλη είχαν σαφώς διασυνοριακή διάσταση, το οποίο σημαίνει ότι η Επιτροπή θα ήταν πιθανότατα η πλέον αρμόδια αρχή για τη διερεύνηση τους. 3. ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ 3.1. Ορισμός του προβλήματος 20. Η έκθεση του 2009 διαπίστωσε ότι πολλές διασυνοριακές υποθέσεις εξακολουθούν να επανεξετάζονται σε τρία ή περισσότερα κράτη μέλη και ότι αυτό οφείλεται ενδεχομένως στη διαδικαστική επιβάρυνση που συνδέεται με μια παραπομπή. 3.1.1. Παραπομπή πριν την κοινοποίηση από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 5, 21. Το άρθρο 4 παράγραφος 5 του κανονισμού περί συγκεντρώσεων επιτρέπει στα μέρη της συγκέντρωσης να ζητούν να εξετάσει η Επιτροπή την υπόθεση πριν από την κοινοποίηση. Τα μέρη πρέπει πρώτα να υποβάλουν «αιτιολογημένη αναφορά» με την οποία ζητείται η παραπομπή. Εφόσον κανένα κράτος μέλος δεν αντιτεθεί στην παραπομπή, η Επιτροπή αποκτά δικαιοδοσία για το σύνολο του ΕΟΧ και τότε τα εμπλεκόμενα μέρη πρέπει να υποβάλουν σχετική κοινοποίηση στην Επιτροπή. 22. Η πείρα των τελευταίων 10 ετών δείχνει ότι η απαίτηση υποβολής δύο χωριστών κοινοποιήσεων συνεπάγεται επαχθή και χρονοβόρα διαδικασία, γεγονός που ενδεχομένως έχει αποθαρρύνει τις εταιρείες να κάνουν χρήση του άρθρου 4 παράγραφος 5. 3.1.2. Παραπομπή από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή μετά την κοινοποίηση, σύμφωνα με το άρθρο 22 23. Το άρθρο 22 επιτρέπει σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη να ζητήσουν την παραπομπή μιας υπόθεσης στην Επιτροπή. Αν την αποδεχθεί, η Επιτροπή αποκτά απλώς δικαιοδοσία για το έδαφος του (των) κράτους (-ών) μέλους (-ών) που ζητεί(- ούν) (ή στηρίζει(-ουν))το αίτημα της παραπομπής. Αυτό είναι αντίθετο προς την αρχή του «ενιαίου ελέγχου», διότι οδηγεί σε κατακερματισμό αρμοδιοτήτων. 7
3.2. Στόχοι της πρωτοβουλίας της ΕΕ 24. Η πρόταση έχει στόχο τον αποτελεσματικότερο και αποδοτικότερο έλεγχο των συγκεντρώσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω της απλούστευσης της διαδικασίας παραπομπής υποθέσεων. Ειδικότερα, η πρόταση συνεπάγεται την κατάργηση της απαίτησης υποβολής και αιτιολογημένης αναφοράς και κοινοποίησης βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 5 τη διασφάλιση του ότι η Επιτροπή είναι σε θέση να εξετάσει τις επιπτώσεις της συγκέντρωσης σε όλο το έδαφος του ΕΟΧ μετά από παραπομπή βάσει του άρθρου 22. 3.3. Επιλογές πολιτικής 25. Όσον αφορά τόσο το άρθρο 4 παράγραφος 5 όσο και το άρθρο 22, στη συνέχεια παρουσιάζεται μία μόνο πρόταση τροποποίησης. Και οι δύο προτάσεις είχαν πολύ ισχυρή υποστήριξη από τα ενδιαφερόμενα μέρη κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης. 26. Η πρόταση τροποποίησης του άρθρου 4 παράγραφος 5 συνεπάγεται την κατάργηση της απαίτησης να υποβάλουν τα μέρη «αιτιολογημένη αναφορά». Τα μέρη θα κοινοποιούν την πράξη απευθείας στην Επιτροπή. Εάν ένα ή περισσότερα αρμόδια κράτη μέλη αντιτίθενται στην παραπομπή, η Επιτροπή κηρύσσει εαυτήν αναρμόδια και τα κράτη μέλη διατηρούν τη δική τους δικαιοδοσία. 27. Η πρόταση τροποποίησης του άρθρου 22 συνεπάγεται τα ακόλουθα: Ένα ή περισσότερα αρμόδιο(α) κράτος (-η) μέλος (-η) θα μπορούσε(αν) να ζητήσει(ουν) την παραπομπή της υπόθεσης στην Επιτροπή. Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει αν θα αποδεχθεί την παραπομπή, οπότε θα αποκτούσε δικαιοδοσία για το σύνολο του ΕΟΧ. Ωστόσο, εάν ένα ή περισσότερα αρμόδια κράτη μέλη αντιτεθούν στην παραπομπή, όλα τα κράτη μέλη θα διατηρήσουν τη δικαιοδοσία τους. 3.4. Αξιολόγηση των επιπτώσεων και σύγκριση των επιλογών 3.4.1. Κριτήρια αξιολόγησης 28. Σύμφωνα με τους προαναφερόμενους στόχους, ο αντίκτυπος των επιλογών πολιτικής αξιολογήθηκε με βάση τα ακόλουθα κριτήρια: αποτροπή ζημίας σε βάρος του ανταγωνισμού και των καταναλωτών ασφάλεια δικαίου διοικητική επιβάρυνση επιχειρήσεων κόστος εφαρμογής από τις δημόσιες αρχές 8
συμβατότητα με τις αρχές του κανονισμού περί συγκεντρώσεων. 3.4.2. Εντοπισμός και αξιολόγηση του αντίκτυπου της κάθε επιλογής Ο κατωτέρω πίνακας παραθέτει την αξιολόγηση της Επιτροπής σχετικά με τις πιθανές θετικές και αρνητικές συνέπειες της πρότασης σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς. Κριτήρια Αντίκτυπος σε σχέση με το σενάριο αναφοράς (- - - έως + + + ) Επεξήγηση της βαθμολόγησης και πτυχές της καταλληλότερης επιλογής πολιτικής Παραπομπή βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 5 1. Αποτροπή ζημίας σε βάρος του ανταγωνισμού και των καταναλωτών 2. Ασφάλεια δικαίου 3. ιοικητική επιβάρυνση επιχειρήσεων 4. Κόστος εφαρμογής από τις δημόσιες αρχές 5. Συμβατότητα με τις αρχές του κανονισμού περί συγκεντρώσεων + + Η πρόταση ενθαρρύνει τη χρήση του άρθρου 4 παράγραφος 5, όταν η Επιτροπή είναι η καταλληλότερη αρχή. + + Η πρόταση είναι σαφής και ακριβής. Κάθε αβεβαιότητα που προκύπτει από τη δυνατότητα ενός κράτους μέλους να ασκήσει βέτο μετά από κοινοποίηση στην Επιτροπή αντισταθμίζεται από την εξοικονόμηση κόστους και χρόνου η οποία επιτυγχάνεται με την πρόταση. + + + Η κατάργηση της διαδικασίας δύο σταδίων μειώνει σημαντικά τη διοικητική επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις. + + + Η κατάργηση της διαδικασίας των δύο σταδίων θα μειώσει το εν λόγω κόστος. Αντίθετα, το κόστος θα μπορούσε να αυξηθεί, εάν τα μέρη επέλεγαν συχνότερα την αίτηση παραπομπής. Αυτό θα μπορούσε να αντισταθμιστεί, ωστόσο, από μείωση του φόρτου εργασίας σε εθνικό επίπεδο. + + Η πρόταση ενθαρρύνει τη χρήση του άρθρου 4 παράγραφος 5, όταν η Επιτροπή είναι η καταλληλότερη αρχή. Είναι επίσης σύμφωνη με την αρχή του ενιαίου ελέγχου, εφόσον η Επιτροπή θα ήταν αρμόδια για το σύνολο του εδάφους του ΕΟΧ. Παραπομπή βάσει του άρθρου 22 1. Αποτροπή ζημίας σε βάρος του ανταγωνισμού και των καταναλωτών 2. Ασφάλεια δικαίου 3. ιοικητική επιβάρυνση για + + Η πρόταση επιτρέπει στην Επιτροπή να επανεξετάζει τις παραπεμφθείσες συγχωνεύσεις για ολόκληρο το έδαφος του ΕΟΧ. + + + Η επιλογή αυτή είναι σαφής και ακριβής. Περιορίζοντας τις αιτήσεις παραπομπής στα αρμόδια κράτη μέλη, αυξάνεται η ασφάλεια δικαίου για τα ενδιαφερόμενα μέρη. + + + Μετά από αίτηση παραπομπής, η Επιτροπή θα αποκτά δικαιοδοσία σε κλίμακα ΕΟΧ, γεγονός που θα αποτρέπει τον κατακερματισμό 9
τις επιχειρήσεις 4. Κόστος εφαρμογής των κανόνων από τις δημόσιες αρχές 5. Συμβατότητα με τις αρχές του κανονισμού περί συγκεντρώσεων αρμοδιοτήτων. Ακόμη, μια έρευνα δεν μπορεί πλέον να ενεργοποιηθεί με αιτήσεις παραπομπής από τα κράτη μέλη τα οποία δεν είναι αρμόδια. + + Η πρόταση αποφεύγει τις παράλληλες έρευνες από πολλές αρχές. εν προβλέπεται αύξηση του φόρτου εργασίας της Επιτροπής, εφόσον δεν αναμένεται να αυξηθεί ο αριθμός των υποθέσεων που έχουν διασυνοριακές επιπτώσεις. + + + Κατόπιν αιτήματος, η Επιτροπή θα αποκτήσει δικαιοδοσία στο σύνολο του ΕΟΧ, σύμφωνα με την αρχή του ενιαίου ελέγχου. 29. Με βάση τα ανωτέρω, οι προτάσεις θεωρείται ότι έχουν θετικό αντίκτυπο σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς. 3.5. Ανάλυση της επικουρικότητας 30. Οι προτάσεις ενθαρρύνουν την περαιτέρω τήρηση της αρχής της πλέον κατάλληλης αρμόδιας αρχής που απορρέει από την αρχή της επικουρικότητας. 4. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ 31. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί την εξέλιξη της εφαρμογής του κανονισμού περί συγκεντρώσεων. Θα αποφασίσει αν θα πρέπει να λάβει πρόσθετα μέτρα για την υποβολή νομοθετικής πρότασης για την τροποποίηση του κανονισμού περί συγκεντρώσεων με βάση τις παρατηρήσεις σχετικά με τη Λευκή Βίβλο και τον συνεχιζόμενο διάλογο με τα ενδιαφερόμενα μέρη. 10