ص ص 49-57 تاریخ دریافت: 87/06/04 تاریخ پذیرش: 88/05/27 بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست در لیگ فوتسال استان اصفهان در سال 1386 1 دکتر نادر رهنما 2 دکتر عف ت بمبي یچی 3 دکتر فرزانه تقیان 4 مریم ابرقوي ی نژاد چکیده هدف: رشد جمعی ت زنان طرفدار فوتسال در ایران در حال ازدیاد است و همین طور بازیکنان زن فوتسالیست نیز در حال افزایش هستند. تحقیقات جزي ی در مورد آسیب در زنان فوتسالیست صورت گرفته است لذا هدف این پژوهش بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست بود. روش: اط لاعات مربوط به آسیبها (نوع مکانیسم زمان بروز مناطق بروز) در بازیکنان دختر حاضر در 7 تیم لیگ فوتسال استان اصفهان با استفاده از فرم ثبت آسیب از طریق مصاحبه با بازیکنان آسیبدیده و پزشک مسابقات ثبت شد. از آمار توصیفی و آزمون مجذور کاي ) 2 χ) براي تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد از 95 بازیکن شرکتکننده در لیگ فوتسال بانوان استان 45 نفر آنها دچار آسیبدیدگی شدند (5/3 آسیب در هر 100 ساعت بازي). کوفتگی با 46/7 درصد بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص داد (0/05 >P). پایین تنه با 51/1 درصد (0/05 >P). به طور معنیداري بیشترین میزان آسیب را داشت و زانو بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص داد. بین دو نیمه بازي تفاوت معنیداري از بروز آسیب گزارش نشد و در 5 دقیقه پایانی نیمه دوم (21 درصد) نسبت به سایر دقایق بازي بیشترین آسیب ایجاد شد. میزان آسیبها در مکانیسم برخوردي (75/6 درصد) به طور معنیداري بیشتر از مکانیسم غیر برخوردي (24/4 درصد) بود ((0/05 >P). آسیب خفیف (کمتر از 7 روز) بیشترین میزان شیوع را (51/1 درصد) به خود اختصاص داد. واژههاي کلیدي: فوتسال بانوان علل آسیب ورزشی شیوع آسیب. 1. دانشیار دانشگاه اصفهان 2. استادیار دانشگاه اصفهان 3. استادیار دانشگاه آزاد خوراسگان 4. دانشجوي کارشناس ارشد تربیت بدنی
50 پژوهشنامە فیزیولوژي ورزشی کاربردي/ سال پنجم/ شماره دهم/ پاییز و زمستان 88 The Epidemiological and Etiological Study of Female Futsal Players in Isfahan League - Season 2006 Rahnama, N. (Ph. D) Bambaei chi, E. (Ph. D) Taghian, F. (Ph. D) Abarghouei Nejad, M. (MSc) Abstract Despite the growing popularity of women s futsal in Iran and the increasing number of female players, there have been few researches on injuries sustained by female futsal players. The aim of this study was to investigate the epidemiology and etiology in female futsal players. Information related to injuries (types of injuries, time of injuries, location of injuries) from among players of seven teams participating in Isfahan provincial league was collected by interviewing the injured athletes and the medical team. (Means SD; age 22 4/7, height 160/75 8/2 (m), weigh 55/97 7/6 (kg), BMI 21/68 2/7 (k/m²). Descriptive statistics and chi-square tests were used for analysis of data. The result of this study showed that in total 95 female futsal players participating in Isfahan provincial league players 45 athletes received injury (equivalent to incidence player hour). Bruise was the most frequent type of injury, (P=0/00). 5/3 injuries per 100 Significant injuries most commonly involved the lower extremity (n=51/1%), (P=0/02) and the knee was the most frequent type of injury. The injures of the first halftime and those of the second halftime were not significantly different. Also injuries in the second half and the last 5 mins were 21 percent. 95/6% of injuries were not related to the fouls in the game, (P=0/00). The incidence of contact injuries (n=75/6%) was significantly more than non-contact injuries (n=24/4), (P=0/00). Minor intensity injuries made up the highest level (n=51/1%). Keywords: Futsal, Female, Etiology, Epidemiology.
بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست در لیگ فوتسال... 51 مقد مه طبق آمار فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) 21 میلیون زن در دنیا فوتبال بازي میکنند و در فیفا ثبت نام شدهاند. فوتبال در آینده نزدیک تبدیل به ورزش اصلی زنان در سرتاسر جهان میشود و در حال حاضر پرطرفدارترین ورزش زنان در انگلستان است به طوري که تعداد آنان در انگلستان 678131 بازیکن و در 9600 باشگاه ثبت نام شدهاند. با این محبوبی ت رو به افزایش در فوتبال پزشکان به طور حتم بازیکنان زن آسیبدیده بیشتري را مشاهده خواهند کرد. حال اگر زنان بخواهند فوتبال را در یک سطح تفریحی انجام دهند و از آن لذ ت ببرند و یا در یک مسابقه رقابتی موف ق بشوند مدیری ت سریع و مناسبی براي جلوگیري از آسیبهاي این ورزش مورد نیاز است (1). 1 در زنان فوتبالیست حرفهاي کوفتگی به عنوان متداو لترین نوع آسیب شناخته شده که معمولا با اسپرین و پارگی لیگامنت همراه بوده است (2). در این میان بیشترین قسمت بدن که در فوتسال آسیب میبیند اندام پایینی است که حدود % 70 تا % 84 آسیبها را به خود اختصاص میدهد (3 5). 4 مفصل مچ پا یکی از آسیبپذیرترین مفاصل در فوتبالیستان و فوتسالیستان گزارش شده است (6). مفصل زانو نیز یکی دیگر از مفاصل پرآسیب میباشد که حدود 23 درصد از تمام آسیبها در زنان را به خود اختصاص میدهد (7). در خصوص مکانیسم آسیبها برخورد دو بازیکن با یکدیگر است به عنوان بیشترین مکانیسم آسیبها شناخته شد (2). در بررسی آسیبها از لحاظ زمان روي دادن آنها بیشترین آسیبها در دقایق پایانی هر نیمه و در مجموع تعداد بیشتري در نیمه دوم مشاهده شد (3). در تحقیقی که به وسیلە فاود و همکاران در سال 2005 روي ریسک فاکتورهاي زنان نخبه فوتبال لیگ مل ی آلمان انجام شد مشاهده شد که حدود 51 درصد آسیبها از نوع خفیف 35 درصد متوس ط و 12/4 درصد از نوع شدید بود (8). به نظر میرسد که آسیبهاي خطرناك تحت تا ثیر سن جنس و سطح بازي قرار میگیرند (9). در ایران به عل ت جو فرهنگی و عدم امکان بازي در زمینهاي روباز و استادیومهاي ورزشی زنان بیشتر به فوتسال میپردازند ام ا متا س فانه هیچ گونه بررسی و اط لاعاتی راجع به میزان و شیوع و علل آسیب آنها وجود ندارد و براي به حد ا قل رساندن آسیبها در این ورزش نیاز به اط لاعات جامعی است. لذا هدف این تحقیق بررسی آسیب دختران فوتسالیست استان اصفهان در سال 1386 از بعد اپیدمیولوژي (شیوع) و اتیولوژي (علل) آن و اراي ه راهکارهاي پیشگیري و کنترل عوامل آسیبزا میباشد. روش تحقیق جامعە آماري شامل کل یە ورزشکاران دختر شرکتکننده در رقابتهاي فوتسال لیگ استان اصفهان در سال 1386 بودند که شامل 96 نفر بودند. اط لاعات به وسیلە یکی از مو ل فین که در تمامی مسابقات حضور داشت و 1 - Bruise
52 پژوهشنامە فیزیولوژي ورزشی کاربردي/ سال پنجم/ شماره دهم/ پاییز و زمستان 88 با کمک کادر پزشکی تیمها در فرمهاي مخصوص آسیبها ثبت شدند. از آزمون کاي اسکور (χ2) براي آنالیز دادهها استفاده شد. سطح آلفاي کوچکتر از 0/05 به عنوان سطح معناداري در نظر گرفته شده است. یافتههاي تحقیق اط لاعات مربوط به انواع مختلف آسیب در جدول شمارة 1 آورده شده است. نوع کوفتگی خراشیدگی آسیب مجد د در رفتگی سایر موارد مجموع جدول 1. انواع آسیب تعداد درصد 46/7 17/8 15/5 11/1 8/9 100 21 8 7 5 4 45 اختلاف معناداري در خصوص نوع آسیب مشاهده شد (0/05 >P =χ) 2 21/1 به طوري که کوفتگی و بعد از آن خراشیدگی بیشترین نوع آسیب را به خود اختصاص دادند. اط لاعات مربوط به آسیب در نواحی مختلف بدن در جدول 2 اراي ه شده است. جدول 2. ناحیە بدن پایین تنه بالا تنه سر و صورت مجموع نواحی آسیبدیدة بدن تعداد درصد 51/1 31/1 17/8 100 23 14 8 45 بیشترین تعداد آسیب در پایین تنه) 51/1 درصد ( به دنبال آن بالاتنه) 31/1 درصد) و کمترین در ناحیه سر و صورت (17/8) اتفاق افتاد. از لحاظ آماري تفاوت معناداري در خصوص آسیب در نواحی مختلف بدن مشاهده شد. 0/05) P< (χ= 2 7/6
بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست در لیگ فوتسال... 53 اط لاعات مربوط به مکانیسمهاي مختلف آسیب در جدول 3 اراي ه شده است. مکانیسم برخوردي غیر برخوردي مجموع جدول 3: مکانیسمهاي آسیب تعداد 34 11 45 درصد 75/6 24/4 100 بیشترین میزان آسیب مربوط به مکانیسم برخوردي (برخورد با بازیکن 62/2 درصد برخورد با توپ 13/3 درصد و در مجموع 75/6 درصد میباشد) و به دنبال آن مکانیسم (بدون برخورد که به دو قسمت ضربه نامناسب با 11/1 درصد و بیش تمرینی با 13/3 درصد تقسیم میشوند و در مجموع 24/4 را نشان میدهد) بود. از لحاظ آماري تفاوت معناداري (0/05 >P =χ) 2 11/76 در بین مکانیسمهاي مختلف آسیب (برخوردي و غیر برخوردي) مشاهده شد. زمانهاي مختلف بازي و میزان بروز آسیب اط لاعات مربوط به زمانهاي بروز آسیب در شکل 1 نشان شده است. بیشترین آسیبها در پایان نیمهها رخ داد و این در مورد نیمه دوم با 26/7 درصد نمایانتر بود. 30 25 در صد آسیب 20 15 10 5 0 11.1 13.3 8.9 20 6.7 8.9 4.4 26.7 نیمه 0-5 5-10 اول نیمه اول 10-15 نیمه اول 5-10 10-15 15-20 نیمه 0-5 15-20 نیمه دوم نیمه دوم نیمه دوم دوم زمان بازي نیمه اول شکل 1. زمانهاي بروز آسیب
54 پژوهشنامە فیزیولوژي ورزشی کاربردي/ سال پنجم/ شماره دهم/ پاییز و زمستان 88 بحث و نتیجهگیري در این تحقیق بیشترین میزان آسیب از نوع کوفتگی و به دنبال آن خراشیدگی بود. نتایج این تحقیق با نتایج دوورك و جنگی (5) که کوفتگی بیشترین آسیب تکرار شونده بوده همخوانی دارد. از نظر گرنیر (10) بیشترین آسیبها در فوتبال از لحاظ تقسیمبندي در رده ضعیف قرار میگیرند مانند کوفتگی. لیندنفیلد و همکاران (11) گزارش دادند که متداو لترین نوع آسیب کوفتگی است. همین طور هوي و همکاران (12) خراشیدگی پوستی و کوفتگی را در رده آسیبهاي معمول طبقهبندي کرده است. دراور و فولر (13) توماس و دیوید (14) در بررسیهاي خود بیشترین میزان شیوع آسیب را از نوع کوفتگی گزارش کردند که با نتایج این تحقیق همخوانی دارد. در تحقیقی که روي آمادگی جسمانی با میزان شیوع آسیب در فوتبال تعدادي از آسیبها در ورزشهاي برخوردي نظیر ضربدیدگی اجتنابناپذیر است ام ا در کنار آن تعدادي از آسیبها از قبیل کشیدگی عضلانی کوفتگی گرفتگی و التهاب عضلانی و تا حد ي پیچ خوردگی را میتوان با بالا بردن سطح آمادگی جسمانی به تا خیر انداخت ولی تعدادي از آسیبها به طور مثال ضربدیدگی شکستگی و خراشیدگی در ارتباط کمتري با آمادگی جسمانی قرار میگیرند. در خصوص میزان شیوع آسیب در اندامها در این تحقیق مشخ ص شد که میزان آسیب در پایین تنه بیشتر از بالا تنه و سرو صورت بود. در نواحی بدن زانو بیشترین موضع آسیبزا را به خود اختصاص داد. این یافته با یافتههاي تحقیقات زیادي همخوانی دارد از جمله دوورك و جنگی (5) در تحقیقی که بر روي زنان فوتبالیست هفت تورنومنت انجام داد گزارش کرد که 65 درصد آسیبها در اندام تحتانی رخ داد. طبق گزارش بودن (15) سر و صورت 5 تا 15 درصد آسیبها را در بر میگیرد. گیزا و همکاران (16) اعلام کردند به طور کل ی 60 درصد از آسیبها در پایین تنه بوده است و زانو بیشترین موضع دریافت آسیب بیان شده است. راندال و همکاران (17) طبق گزارشی که از NCAA جمعآوري کرده بود گزارش داد تقریبا 70 درصد آسیبها در پایین تنه رخ میدهد. فواد و همکاران (18) بیان کردند که بیشتر آسیبها در پایین تنه روي میدهد که با نظر پوتوکیان و همکاران (19) که بر روي فوتسالیستها به نتیجه مشابهی رسیده بودند همخوانی دارد. در کتاب گرنیر (10) آمده است 70 درصد آسیبها در پایین تنه رخ میدهد. در ارزیابیه يا لگال و همکاران (8) بر روي فوتبالیستهاي 15 19 ساله صورت گرفته و پوتوکان و همکاران (19) شجاعی (20) و هوي و همکاران (12) نیز این موضوع را که پایین تنه بیشترین اندام درگیر آسیب است تصدیق میکنند. با توج ه به یافتههاي هونگ و یونگ (21) آسیبها بیشتر در پایین تنه رخ میدهد زیرا بیشتر بازیکنان نمیتوانند به سرعت نسبت به سرعتهاي زیاد و حرکتهاي غیر قابل پیشبینی حریف عکسالعمل نشان دهند و همچنین از علل احتمالی دیگر کاربرد بیشتر پایین تنه در جریان بازي و مسابقه و همچنین آمادگی جسمانی پایین و خستگی عضلانی پایین تنه و در معرض خطر (تکل کردن) بودن آنان میباشد که طبق نظر شاموس و شاموس (22) که در کتاب آسیبهاي ورزشی بیان شد و طبق تحقیقات لیندنفیلد و همکاران (11) و ارنهیم (23) مکانیسم آسیب را در پایین تنه دویدن و تکل کردن میدانند.
بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست در لیگ فوتسال... 55 نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بیشترین آسیبها در دقایق پایانی بازي به ویژه 15 20 نیمه دوم رخ داد. از جمله عواملی که میتواند باعث آسیب بازیکنان شود میتوان تخلیه ذخایر گلیکوژنی عضلات و افت قند خون نام برد که در نهایت منجر به خستگی و در نتیجه آسیبدیدگی میشود (24). از دیگر دلایل افزایش آسیب در اواخر نیمە دوم به گفته گیزا و همکاران (16) افزایش شدت بازي به وسیلە تیمها در دفاع و حمله جهت جبران یا حفظ نتیجه بازي آنها باشد. فرانتس و همکاران (25) انجام ندادن صحیح تمرینات گرم کردن کششی قبل از تمرین و مسابقه را از دلایل بروز آسیب گزارش کردند. در این تحقیق بین میزان بروز آسیب و مکانیسمهاي مختلف آن در آزمودنیها تفاوت معنیداري مشاهده شد. مکانیسم برخوردي 75/6 درصد و غیر برخوردي 24/4 درصد ازآسیبها را در گرفت در این تحقیق مکانیسمهاي برخوردي شامل برخورد دو بازیکن با یکدیگر (62/2 درصد) و برخورد توپ به بازیکن 13/3 درصد تمام آسیبها را شامل شد. مکانیسم غیر برخوردي که شامل ضربه نامناسب بازیکن 11/2 و بیش تمرینی 13/3 درصد از تمام آسیبها را در بر میگیرند. در تحقیقی که راندال و همکاران (17) در سال 2007 انجام داده است و از اط لاعات 15 ساله NCAA استفاده کرده است او آسیبها را در دو طبقه برخوردي و غیر برخوردي طبقهبندي کرده است و در طبقه برخوردي که شامل: برخورد با توپ برخورد به زمین برخورد با شخص و غیره است وي برخورد دو بازیکن را از علل بیش از نصف آسیبها (54 درصد) که در مسابقه روي میدهد بیان داشته است. جانگ نیز در سال 2000 به این نتیجه رسید که 81/5 درصد از آسیبها ناشی از ضربه و 18/5 درصد آن به عل ت فع الی ت بیش از حد بوده است. دوورك نیز در سال 2007 در تحقیقی که بر روي زنان فوتبالیست انجام داده است به این نتیجه رسیده است که بیشترین آسیبها با برخورد دو بازیکن با یکدیگر روي میدهد. در تحقیقی که در تورنمنت فوتسال نیویورك به وسیلە پوتوکیان و همکاران (19) در 1996 انجام شد مهمترین عامل آسیب را برخورد بین دو بازیکن بیان داشتهاند. دراور و همکاران (13) به این نکته اشاره کرده اند که 45 درصد از آسیبها به علت برخورد دو بازیکن با یکدیگر بوده است و بعد از آن فع الی تهاي ویژه که غیر برخوردي هستند را در بر میگیرد. گرینر (10) به این نکته در کتاب آسیبها در فوتبال اشاره کرده است که 45 درصد آسیبها به علت برخورد دو بازیکن است و از طرف دیگر سندرم بیش تمرینی و استفاده مفرط حدود 37 درصد آسیبها را در برمیگیرد. گرالد و ترزا (26) بیان کردند که بطور کلی 66/6 درصد آسیبها به علت برخورد بین دو بازیکن ایجاد شده است که تماما با تحقیق حاضر همخوانی دارد. یافتههاي انگسترون و همکاران (7) لیندنفیلد وهمکاران (11) که حدود 80 درصد آسیبها رادر فوتبال در طول مسابقه و از برخورد بین دو بازیکن رخ میدهد ر ابیان میکند. فاود و همکاران (18) بر روي زنان فوتبالیست لیگ ملی آلمان تحقیقی انجام دادهاند و اظهار کردهاند 14 درصد آسیبها به علت فع الی ت بیش از حد و حدود 86 درصد آن ناشی از برخورد بین دو بازیکن بوده است که با تحقیق حاضر همخوانی دارد. از علل بالاتر بودن میزان مکانیسم برخورد بین دو بازیکن این است که اغلب بازیکنان از هر وسیلهاي براي ممانعت از حریف در کسب امتیاز استفاده میکنند بنابراین بیشتر آسیبهاي شدید در حین شوت زدن روي میدهد همچنین آسیبهایی در حین پریدن و فرود آمدن نیز رخ میدهد که مو ل فههاي
56 پژوهشنامە فیزیولوژي ورزشی کاربردي/ سال پنجم/ شماره دهم/ پاییز و زمستان 88 اصلی فع الی تهاي از قبیل شوت کردن سرزدن و دروازهبانی میباشد و دلیل این قبیل آسیبها تکنیک اشتباه در فرود آمدن و برخورد بین بازیکنان بعد از جهش به سمت بالا و قبل از فرود آمدن میباشد (21). یکی از علل دیگر میتواند کوچک بودن زمین فوتسال باشد و به عل ت خواست ورزش فوتسال که با رفت و برگشتهاي زیاد و سریع همراه است که همراه با خطرات (تکل) میباشد را میتوان از جمله علل آسیبه يا برخوردي دانست. از دلایل احتمالی آسیبهاي غیر برخوردي از نظر فرانتس و همکاران (25) آمادگی جسمانی کم بازیکنان و گرم نکردن مناسب بدن میتواند باشد. نتایج این تحقیق چنین نشان داد که میزان آسیبهاي خفیف به مراتب بیشتر از آسیبه يا متوس ط بود ولی از لحاظ آماري معنادار نبود. فاود وهمکاران (18) بر روي زنان فوتبالیست به این یافتهها که 51 درصد از تمام آسیبها را ضعیف (کمتراز 7 روز) وآسیبه يا متوس ط (هفت تا سی روز) با 36 درصد و شدید (بیش از سی روز) رسیدند. دراور و همکاران (13) برخورد دو بازیکن با یکدیگر از قبیل تکل کردن تکل شدن و فع الی ت ویژه فوتبال از قبیل دویدن و شوت کردن را از علل روزهاي غیبت به خود اختصاص داده اند آنها مجموع آسیبهاي جزي ی (کمتر از 4 روز) و ضعیف (بین 4 تا 7 روز) را 51 درصد آسیبها گزارش کردند که یافتههاي این تحقیق با این گزارشها همخوانی داشت و همچنین دهستانی (27) در تحقیقی با عنوان میزان وعلل آسیبهاي ورزشی در مسابقات فوتبال مقاطع مختلف تحصیلی پسران نیز به نتیجه مشابهی رسید که تفاوت معنیداري بین شد ت آسیبها مشاهده نشد و همین طور ابراهیمی (28) و شجاعی (20) نیز رابطە معناداري بین شد ت آسیب مشاهده نکردهاند. لگال و همکاران (8) اعلام کردند 51/9 درصد از آسیبها خفیف 35/7 درصد آسیبها با شد ت متوس ط وآسیبهاي شدید 12/4 درصد از تمام آسیبها را شامل میشوند. آسیبه يا متوس ط 27 46 درصد از تمام آسیبها را در بر میگیرد (12 7). نیلسن و همکاران (29) 62 64 درصد از آسیبها را بصورت جزي ی گزارش کردهاند. تحقیقات ذکر شده با تحقیق حاضر همخوانی دارد. کومیاك و همکاران (30) در بررسی فاکتورهاي مو ث ر شد ت آسیب 3988 فوتبالیست مرد سطح مهارتی پایین آسیب قبلی و عدم بازتوانی کافی سطح زمین بازي نامناسب بازي خطا و نپوشیدن ساق بند را از دلایل شد ت آسیب گزارش کردند ولی با توج ه به این نکته که معنیدار بودن بازي بدون خطا و پوشیدن ساقبند و فاصله یک هفتهاي که بین مسابقات و داشتن زمان کافی براي بازتوانی ورزشکاران را میتوان از علل کم شدت بودن و خفیف بودن شد ت آسیب در این تحقیق بیان کرد. شاید عل ت اصلی جزي ی بودن بیشتر آسیبها براي از دست ندادن زمان مسابقه یا حدر ندادن وقت مسابقه به وسیلە بازیکنان باشد (7 29). 12
منابع بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست در لیگ فوتسال... 57 1. Fawcett, L. et al. (2006). Trauma injuries sustained by female footballer. Trauma, 8:69-76. 2. Tscholl, P. et al. (2007). Injuries in female football players in top-level international tournaments. British Journal of Sport Medicine, 41: 8-14. 3. Hawkins, R. et al. (1999). A prospective epidemiology study of injuries in four English professional football clubs. British Journal of Sport Medicine, 33:196-203. 4. Dick, R. et al. (2007). Descriptive Epidemiology of collegiate women s soccer injuries. Journal of Athletic Training, 42: 278-285. 5. Devorak, J. Jung, A. (2007). Injuries in Female Football Player in Top Level international tournaments. British Journal of Sport Medicine, 41: 3-7. 6. Emery, C. A. et al. (2006). Risk factors for injury in indoor compared with outdoor adolescent. The American Journal of Sports Medicine 34:1636-1642. 7. Engstron, B. et al. (1991). Soccer injurer among elite female players. The American Journal of Sports Medicine, 19: 372-375. 8. Le Gall, F., Carling, C., Reilly, T. (2008). Injuries in Young Elite Female Soccer Players. An 8-Season Prospective Study. The American Journal of Sports Medicine, 36: 276-284. 9. Andersen, T. et al. (2003). Football incident analysis: a new video based method to describe injury mechanism in professional football. British Journal of Sport Medicine, 37: 226-232. 10. Grenier, R. (2001). Soccer injury. Philadelphia. Human Kinetics, pp: 389-393. 11. Lindenfeld, T. N. et al. (1994). Incidence of injury in indoor soccer. American Journal of Sports Medicine, 22:304-371. 12. Hoy, K. et al. (1992). European Soccer injuries: A prospective epidemiologic and socioeconomic study. The American Journal of Sports Medicine, 318-322. 13. Drawer, S. and Fuller, C. W. (2002). Evaluating the level of injury in English professional football using a risk based assessment process. British Journal of Sport Medicine, 36: 446-451. 13. Thomas, M. David, J. (1994). Incident of injury in indoor soccer. The American Journal of Sports Medicine, 22: 364-371. 14. Boden, B. P. (1998). Leg injuries and shin guards. Clinic Sport Medicine, 17 (4): 769-777. 15. Giza, E. et al. (2006). Injuries in women s Professional soccer. British Journal of Sport Medicine, 39: 212-216. 16. Randall, D. et al. (2007). Description Epidemiology of Collegiate woman s Soccer Injuries: (NCAA) injury surveillance system. Journal of Athletic Training, 42: 278-285. 17. Faude, O. et al. (2005). Injuries in female soccer players. The American Journal of Sports Medicine, 33: 1694-1700. 18. Putukian, M. et al. (1996). Injuries in indoor soccer, The lake placid Down to Dark soccer Tournament. The American Journal of Sport Medicine, 24: 317-322. 19. شجاعی م. (1386). مکانیسم و خصوصی ات آسیب در فوتبالیستهاي حرفهاي. پایاننامە کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد خوراسگان. 20. Wong, P. et al. (2005). Soccer injury in the lower extremities. The American Journal of Sports Medicine, 39:473-482. 21. Shamus, E. Shamus, J. (2001). Sport injury prevention and rehabilitation. NewYork. McGraw-Hill, pp: 373-402. 22. Arnhem, P. (2000). Review of literature. An available at: http://scholar. Error! Bookmark not defined.lib. vt. edu/thesis/available/ etd-12102001-142923/unrestricted/2. pdf. 23. فاکس ادوارد ل. ماتیوس دونالد ك. (1981) فیزیولوژي ورزش. ترجمە خالدان الف. (1383) انتشارات دانشگاه تهران 24. Frantz, J. M. Amosun, S. L., Weitz, W. (1999). Injuries among adolescence soccer players during an inter provincial tournament in South Africa. African Journal of Sport Medicine, 6: 13-15. 25. Gerald, L., Theresa, A. (1986). Out door and indoor soccer: injury among youth players. The American Journal of Sports Medicine, 14: 231-233.
58 پژوهشنامە فیزیولوژي ورزشی کاربردي/ سال پنجم/ شماره دهم/ پاییز و زمستان 88 26. دهستانی ح. (1386). میزان و علل آسیبهاي ورزشی در مسابقات فوتبال مقاطع مختلف تحصیلی پسران استان یزد. پایاننامه کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد خوراسگان. 27. ابراهیمی ا. (1385). بررسی آسیب بین بازیکنان فوتبال در مسابقات خانگی و خارجی از خانه پایاننامە کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد خوراسگان. 27. Nielsen, A. B. et al. (1989). Epidemiology and Traumatology of injuries in soccer. The American Journal of Sports Medicine, 17:803-807. 28. Chomiak, J., Jung, A., Peterson, L. (2000). Sever injuries in football players. The American Journal of Sport Medicine, 28:34-35.