The Νew Εngland Journal of Medicine July 27, 2017 vol. 377 no. 4. Χατζάρα Χρυσούλα 27/10/2017

Σχετικά έγγραφα
Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

Tocilizumab: Ταχεία ή και µακροχρόνια σταθερή δράση - Έχουν κλινική σηµασία;

Αγγειίτιδες μεγάλων αγγείων: Τι νεότερο στη θεραπεία

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΑ. Χατζημιχαηλίδου Σοφία

Chronic Kidney Disease. Ιωάννης Γ. Γριβέας,MD,PhD

Το προφίλ του ασθενούς µε ρευµατοειδή αρθρίτιδα έχει σηµασία κατά την επιλογή του βιολογικού παράγοντα;

Sandoz. Παγκόσμιος ηγέτης στα Βιο-ομοειδή. φαρμακευτική εταιρεία. που έλαβε έγκριση ενός βιο-ομοειδούς στην Ευρώπη, ΗΠΑ και Ιαπωνία 1-3

Ασθενείς. Προηγηθείσα ανεπιτυχής θεραπεία με 1 ή περισσότερα [γλυκοκορτικοειδή, ανοσοκατασταλτικά (ΑΖΑ, 6ΜΡ), anti-tnf]

Παράρτημα IV. Επιστημονικά πορίσματα

Παρουσίαση κλινικού περιστατικού. Τζαναβάρη Κατερίνα Ειδικευόμενη Ρευματολογίας Γ.Ν.Θ.Άγιος Παύλος

Ασθενής με προβλήματα στη συμμόρφωση. Μαρία Ευσταθίου

Διερεύνηση στεφανιαίας νόσου σε ασυµπτωµατικό διαβητικό ασθενή

ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΣΕ. Παρουσίαση περιστατικού. ΑΜΕΘ Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου»

Ο ρόλος των αντισωμάτων κατά του κυκλικού κιτρουλλιωμένου πεπτιδίου στη διάγνωση και θεραπεία της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας

Πρώιµη έναρξη βιολογικής θεραπείας στις σπονδυλαρθρίτιδες. Γιάννης Ελ. Πάκας Ρευµατολόγος

ΕΡΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ Αξονική Σπονδυλαρθρίτιδα

INFLIXIMAB PLUS NAPROXEN VS NAPROXEN ALONE IN PATIENTS WITH EARLY, ACTIVE AXIAL SPONDYLOARTHRITIS

Από: Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΣΧΑΙΜΙΚΩΝ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

ΝΕΥΡΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑ ΙΣΧΑΙΜΙΚΕΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΕΣ Γ. ΠΑΠΑ Ε ΕΣ

Dr ΣΑΡΡΗΣ Ι. - αµ. επ. καθηγ. ΑΒΡΑΜΙ ΗΣ Α. ενδοκρινολόγοι. gr

Εκτίµηση της συµµόρφωσης στην αγωγή µε βισοπρολόλη σε ασθενείς µε ήπια ή µέτρια αρτηριακή υπέρταση στον ελληνικό πληθυσµό (µελέτη CONCORDANCE)

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ (Α.Π.)

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Παράρτημα IV. Επιστημονικά πορίσματα

Υπέρταση. Τι Είναι η Υπέρταση; Από Τι Προκαλείται η Υπέρταση; Ποιοι Είναι Οι Παράγοντες Κινδύνου Για Την Υπέρταση;

Οστεοπόρωση µετά από µεταµόσχευση

Ελένη Αποστολοπούλου

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9: πότε και σε ποιους ασθενείς

Παράρτημα IV. Επιστημονικά πορίσματα

ΝΟΣΟΣ KAWASAKI

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ. Παναγιώτα Σιάκκα Ρευματολόγος

Αντιθρομβωτική αγωγή στις περιφερικές αρτηρίες

ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Ελευθέριος Πέλεχας Ειδικευόμενος Ρευματολογίας

Αρχική εμπειρία από την χορήγηση anakinra σε δέκα ενήλικες ασθενείς με ανθεκτική ιδιοπαθή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα

Ανοσογονικότητα βιολογικών παραγόντων. Νικόλαος Ζερβός Ρευματολόγος 251 ΓΝΑ

ασθενών με σοβαρή, ενεργό νόσο που δεν έχουν προηγουμένως λάβει θεραπευτική αγωγή με μεθοτρεξάτη,

Αθήνα Νοέμβριος 2018 Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών,

<<Διαγνωστικά Προβλήματα και θεραπευτική προσέγγιση>> Σφυρόερα Κατερίνα Ρευματολόγος

Ενδοκρινοπάθειες. Μ.Αλεβιζάκη Β.Βασιλείου Λ.Ζαπάντη Ε. Κασσή Α.Πολυμέρης Κ.Σαλτίκη Κ.Στεφανάκη

Η θέση της χημειοθεραπείας σε ασθενείς 3 ης ηλικίας. Θωμάς Μακατσώρης Λέκτορας Παθολογίας-Ογκολογίας Πανεπιστήμιο Πατρών

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ: ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΣΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ

Επίβλεψη. Κολπική µαρµαρυγή 3/12/ κ. Σταύρος Κωνσταντινίδης Καθηγητητής Καρδιολογίας.Π.Θ. 1-2% του γενικού πληθυσµού

Συµµόρφωση στη φαρµακευτική αγωγή. Ευαγγελία Χαρέλα Νοσηλεύτρια MSc Β ΚΚ Ιπποκράτειο Θεσ/νικης

14 ο Βορειοελλαδικό Καρδιολογικό Συνέδριο

ΑΝΟΣΟΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

Point of care devices: Έχουν εφαρμογή στις ΙΦΝΕ ; Μιχάλης Οικονόμου Γαστρεντερολόγος

Παράρτημα I. Επιστημονικά πορίσματα και λόγοι για την τροποποίηση των όρων άδειας(-ών) κυκλοφορίας

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ασθενείς µε κολπική µαρµαρυγή: Πρόδροµα επιδηµιολογικά δεδοµένα της µελέτης MISOAC-AF

Η γενόσημη κλοπιδογρέλη στην δευτερογενή πρόληψη ισχαιμικών αγγειακών συμβαμάτων. Ελληνική πολυκεντρική κλινική μελέτη.

Σύγχρονη αντιµετώπιση της νόσου των καρωτίδων στους ηλικιωµένους

ιονύσιος Τσαντίλας 1, Απόστολος Ι. Χαζητόλιος 2, Κωνσταντίνος Τζιόμαλος 2, Τριαντάφυλλος ιδάγγελος 2, ημήτριος Παπαδημητρίου 3, ημήτριος Καραμήτσος 2

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση δυσλιπιδαιμιών

Παράρτημα ΙΙΙ. Τροποποιήσεις στις πληροφορίες του προϊόντος

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Ασθενής με νόσο του Crohn που χειρουργείται λόγω αποτυχίας της βιολογικής θεραπείας και υποτροπιάζει μετεγχειρητικά

ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΝΕΦΡΩΝ. Ερασμία Ψημένου

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

2 Ο Περιστατικό: Ασθενής με ταχέως εξελισσόμενη νόσος

ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ Ο ΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙ-ΙΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΓΡΙΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΙΟ Α/Η1Ν1 ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΤΟΥΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΑΝΕΥΡΥΣΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΚΗΣ ΑΟΡΤΗΣ

Οστεοπόρωση Βιβλιογραφική ενημέρωση

Προφανής κλινική διάγνωση: Ισχαιμικό έμφρακτο αριστερής Μέσης Εγκεφαλικής Αρτηρίας

Σύνδροµο Μηροκοτυλιαίας Πρόσκρουσης Femoroacetabular Impingement Syndrome (FAI)

Η ΓΛΥΚΟΖΥΛΙΩΜΕΝΗ ΑΛΒΟΥΜΙΝΗ ΩΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΙΡΟΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Τι είναι ο Κερατόκωνος?

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΚΑΛΠΡΟΤΕΚΤΙΝΗΣ ΜΕ ΚΛΑΣΣΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΞΥ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Συχνότητα. Άντρες Γυναίκες 5 1. Νεαρής και μέσης ηλικίας

Σωτήρια η έγκαιρη θεραπεία στο γλαύκωµα

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ & ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Ο. Καρδακάρη, Νοσηλεύτρια M sc,κ/δ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΓΝΙ

ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟ. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

Ivabradine. Σημείο δέσμευσης. DiFrancesco D. Curr Med Res Opin. 2005;7:

Απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδούς

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Γνωριμία με τα αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα

Συντηρητική αντιµετώπιση οστεοµυελίτιδας Χρησιµότητα του σπινθηρογραφήµατος µε επισηµασµένα λευκά αιµοσφαίρια Παρουσίαση περιστατικού

Γκαναβίας Λάμπρος Επίατρος-Πνευμονολόγος Επιμελητής Πνευμονολογικής Κλινικής 424 ΓΣΝΕ

ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ, ΜΥΟΚΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ Χαρά Κ. Δελή, PhD

Φλεγμονωδης πολυσυστηματικη αυτόάνοση νοσος που αφορα συχνοτερα νεες γυναικες αναπαραγωγικης ηλικιας.

ΔΡ. Γ. Ι. ΠΙΣΣΑΚΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΗΝ. ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ. ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ ΔΝΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΥ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΝΟΣ.

ΔΩΣΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΕΡΓΙΑ

ΗΦΜ. Ποια η σηµασία της στην κλινική πράξη.

Αρκούν οι αλλαγές του τρόπου ζωής να αλλάξουν την καρδιαγγειακή νόσο Συμβάλει η άσκηση Ποια? και Πόσο?

Ανοσοθεραπεία: Παρουσίαση περιστατικών από την καθημερινή κλινική πρακτική. Μανόλης Δ. Κοντοπόδης Παθολόγος - Ογκολόγος Βενιζέλειο Γ. Ν.

Οικογενησ Μεσογειακοσ Πυρετοσ

The Efficacy of Rituximab Vs Cyclophosphamide for Treatment of Renal Disease in ANCA- Associated Vasculitis: The RAVE Trial

Ν. Κατσίκη[1], Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου[2], Φ. Ηλιάδης[1], Τρ. Διδάγγελος[1], Ι. Γιώβος[3], Δ. Καραμήτσος[1]

Μήπως έχω Σκληρόδερµα;

Διαλείπουσα αγωγή στο ήπιο άσθμα. Α. Φλέμιγκ, Πνευμονολογικό Τμήμα Παναγιώτα Λάμπρου

Παχυσαρκία και Σακχαρώδης Διαβήτης

Ευάγγελος Π. Δημακάκος Παθολόγος Αγγειολόγος MD, PhD, EDA/VM, MLD/CDT

Διαχωριστικό ανεύρυσµα µε ρήξη κόλπου Valsalva στην περικαρδιακή κοιλότητα σε ασθενή µε ρευµατοειδή αρθρίτιδα

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

Transcript:

Trial of Tocilizumab in Giant-Cell Arteritis J.H. Stone, K. Tuckwell, S. Dimonaco, M. Klearman, M. Aringer, D. Blockmans, E. Brouwer, M.C. Cid, B. Dasgupta, J. Rech, C. Salvarani, G. Schett, H. Schulze-Koops, R. Spiera, S.H. Unizony, and N. Collinson The Νew Εngland Journal of Medicine July 27, 2017 vol. 377 no. 4 Χατζάρα Χρυσούλα 27/10/2017

ΕΙΣΑΓΩΓΗ (Ι) Η GCA(giant cell arteritis)προκαλεί κοκκιωµατώδη φλεγµονή στην αορτή και στην εξωκρανιακή µοίρα της καρωτιδικής αρτηρίας (κροταφική). Αφορά >50y, και : = 3 : 1 Το εργαστηριακό προφίλ της νόσου είναι η αξιοσηµείωτη αύξηση της ΤΚΕ ή της CRP. H GCA προκαλεί 1)κεφαλαλγία 2)ισχαιµικά συµπτώµατα όρασης 3)PMR +/- 4)ανεύρυσµα 5) έµφραγµα 6)ΑΕΕ Μη αναστρέψιµη επιπλοκή : απώλεια όρασης SOS : πρώιµη διάγνωση της νόσου και η ταχεία έναρξη θεραπείας µε κορτικοειδή (CS) σε δόσεις 40-60 mg/d προλαµβάνουν την τύφλωση και βελτιώνουν τη λοιπή συµπτωµατολογία

ΕΙΣΑΓΩΓΗ (ΙΙ) Η σταδιακή µείωση των CS ξεκινά µετά τις 2-4 εβδοµάδες. Κάποιοι ασθενείς ξεκινούν τη µείωση σε µια περίοδο 3-6 µηνών, όµως και η πλειοψηφία αυτών έχουν επαναλαµβανόµενες περιόδους επιδείνωσης ή υποχώρησης των συµπτωµάτων yo-yoing των CSσε µία περίοδο µηνών ή/και ετών. εν έχει βρεθεί αποτελεσµατική θεραπεία που µπορεί να αποκαταστήσει τα CS που να : α) ελέγχουν τους πονοκεφάλους και τη φλεγµονή β)επαναφέρουν τους δείκτες φλεγµονής στο φυσιολογικό γ) εµποδίζουν την απώλεια όρασης Ανεπιθύµητες ενέργειες CS : α) αύξηση βάρους β) υπέρταση γ) διαβήτης δ) οστεοπόρωση

ΥΠΟΒΑΘΡΟ Η αιτία της GCA παραµένει άγνωστη Ενεργοποιηµένα δενδριτικάκύτταρα, µακροφάγα,, Τ-κύτταρα και οι κυτοκίνεςπου εκκρίνουν (συµπεριλαµβανοµένων την ΙFN-γ, την IL-17N,την ΙL-1 και την ΙL-6 ) H συγκέντρωση της CRPκαι άλλων πρωτεινώνοξείας φάσης είναι αυξηµένες λόγω των αυξηµένων επιπέδων της IL-6,που σχετίζονται µε την ενεργότητα της νόσου. Θα µπορούσε η διακοπή ενός από αυτά τα µονοπάτια να είναι η κατάλληλη θεραπεία για τη GCΑ;

Τοcilizumab (TCZ) αναστολέας των υποδοχέων της IL-6 έχει έγκριση για τη θεραπεία της ΡΑ. Αναφερόµενες µεµονωµένες περιπτώσεις + µία µελέτη φάσης 2 προτείνουν το TCZ (επιτρέπει τη µείωση των δόσεων των CS)για α)τον έλεγχο της GCA καθώς β) τη διατήρηση της ύφεσης.

ΣΚΟΠΟΣ ιενεργήθηκε µια διπλή τυφλή placebo ελεγχόµενη µελέτη φάσης 3 TCZ στη GCA για να διαπιστωθεί αν η χορήγηση TCZ οδηγούσε σε υψηλότερα ποσοστά διατήρησης ύφεσης χωρίς CSσε σύγκριση µε το placebo σε µια περίοδο 52 εβδοµάδων. Παρουσιάζονται τα δεδοµένα του πρώτου έτους

ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ Το πρωτογενές καταληκτικό σηµείο συνέκρινε το ποσοστό των ασθενών µε µόνιµη ύφεση χωρίς χρήση CS για 52 εβδοµάδες Το δευτερογενές καταληκτικό σηµείο συνέκρινε το ποσοστό των ασθενών που ήταν σταθερά σε ύφεση κατά την εβδοµάδα 52 υπό TCZ και την οµάδα placebo στις 52 εβδοµάδες. Η ασφάλεια εκτιµήθηκε µε βάση την επίπτωση, τη φύση και τη σοβαρότητα της ανεπιθύµητης ενέργειας.

Ομάδες μελέτης 1. Ν=85 TCZ κάθε εβδομάδα + 26 εβδομtaper 2. Ν=41 TCZ κάθε δυο εβδομάδες+ 26 εβδομ taper 3. Ν=44 Placebo κάθε εβδομάδα + 26 εβδομ taper 4. Ν=46 Placebo κάθε εβδομάδα +52εβδομ taper Νέες διαγνώσεις / relapsing GCA

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Time to First Flare after Clinical Remission of Giant-Cell Arteritis in All Patients

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Time to First Flare after Clinical Remission of Giant-Cell Arteritis in All Patients

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ Οι 2 τρόποι χορήγησης TCZ ( εβδοµαδιαίως ή κάθε 2 εβδοµάδα σε συνδυασµό µε tapering CS στις 26 εβδοµάδες) είναι ανώτερη από τον συνδυασµό placebo και tapering CSστις 52 εβδοµάδες όσον αφορά στην διαρκεί ύφεση. Το ποσοστό των ΑΕ δεν διαφέρουν µεταξύ των οµάδων εκτός από την ουδετεροπενία που εµφανίστηκε στους ασθενείς που ελάµβαναν TCZ(όπως και σε άλλες µελέτες µε TCZ) Οι ασθενείς µε GCA έχουν µεγαλύτερο κίνδυνο για ΑΕ από τον γενικό πληθυσµό, γεγονός που πιθανών αντανακλά τις υψηλές δόσεις CS Oι αριθµητικά περισσότερες ΑΕ στην οµάδα του placebo ίσως οφείλονται στη δράση των κορτικοειδών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Ο συνδυασµός ΤCZµε τη µείωση των CSσε 26 εβδοµάδες είναι ανώτερος από τον συνδυασµό είτε 26 είτε 52 εβδοµάδων µείωσης των CSσε σχέση µε τη διαρκή ύφεση της GCA H χρήση της ΤCZ συσχετίστηκε µε µείωση της αθροιστικής δόσης CSστις 52 εβδοµάδες Αν και οι 2 τρόποι χορήγησης TCZ (εβδοµαδιαίως ή κάθε 2 εβδοµάδα ) υπερτερούν της χορήγησης placebo και CS. Η εβδοµαδιαία χορήγηση TCZ οδήγησε σε καλυτερο έλεγχο της νόσου από ότι η χορήγησή της καθε 2 εβδαµάδες. Τα αποτελέσµατα του δεύτερου χρόνου της µελέτης µπορούν να προσφέρουν περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά στην αποτελεσµατικότητα και την ασφάλεια.