Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA. και η ρύθμιση του γονιδιώματος

Σχετικά έγγραφα
Χρωμοσώματα και ανθρώπινο γονιδίωμα Πεφάνη Δάφνη

Μοριακή Bιολογία ΔIAΛEΞΕΙΣ 9 & 10

ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΟΥ RNA, ΙΝΤΡΟΝΙΑ/ΕΞΟΝΙΑ & ΜΕΤΑ- ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ

Επιγενετικές Μεταβολές στην ιαμόρφωση και Λειτουργία του Μυοκαρδίου. Ιωάννης Ρίζος Β Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, Αττικό Νοσοκομείο

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ 9 ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ

Κεφάλαιο 20 Η ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης στους ευκαρυωτικούς οργανισμούς

Καραπέτσας Θανάσης. Διπλωματική Εργασία:

Γονιδιωματική. G. Patrinos

ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΗ. Χρωμόσωμα Χ-αδρανοποίηση X-inactivation. Μπράλιου Γεωργία, PhD, Τμήμα Πληροφορικής με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική, Πανεπιστήμιο θεσσαλίας

Μελέτη της έκφρασης του ογκοκατασταλτικού γονιδίου Cyld στον καρκίνο του μαστού

NATIONAL AND KAPODISTRIAN UNIVERSITY OF ATHENS SCHOOL OF SCIENCE FACULTY OF INFORMATICS AND TELECOMMUNICATIONS

Ανασυνδυασμένο DNA. Γονίδια και Γονιδιώματα. Richard M. Myers Jan A. Witkowski. James D. Watson Amy A. Caudy. Μία Συνοπτική Παρουσίαση

Ανασυνδυασμένο DNA. Γονίδια και Γονιδιώματα Μία Συνοπτική Παρουσίαση. Richard M. Myers Jan A. Witkowski. James D. Watson Amy A.

Επιγενετική στα αυτοάνοσα νοσήματα. Καλλιόπη Αδάμ Τμήμα Ανοσολογίας-Ιστοσυμβατότητας Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Λαϊκό

Επιγενετικοί παράγοντες και αύξηση σωματικού βάρους

Δοµή και ιδιότητες του DNA σε επίπεδο χρωµατίνηςνουκλεοσώµατος. 09/04/ Μοριακή Βιολογία Κεφ. 1 Καθηγητής Δρ. Κ. Ε. Βοργιάς

Inferring regulatory subnetworks through the analysis of genome-wide expression profiles

Μοριακή Βιολογία. Ενότητα # (5): Ωρίμανση του RNA, ιντρόνια/εξώνια και μεταγραφική ρύθμιση. Παναγιωτίδης Χρήστος Τμήμα Φαρμακευτικής

Ανασυνδυασμένο DNA. Richard M. Myers Jan A. Witkowski. James D. Watson Amy A. Caudy. Γονίδια και Γονιδιώματα Μία Συνοπτική Παρουσίαση

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΑΛΛΟΙΩΣΕΩΝ:ΈΝΑ ΚΥΝΗΓΙ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

Αρχικά αδιαφοροποίητα κύτταρα που έχουν την ικανότητα να διαφοροποιούνται σε ιστικά εξειδικευμένους κυτταρικούς τύπους.

igenetics Mια Μεντελική προσέγγιση

1. Πού πραγματοποιούνται η αντιγραφή και η μεταγραφή; ΘΩΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. 2. Ποιες είναι οι κατηγορίες γονιδίων με κριτήριο το προϊόν της μεταγραφής τους;

HPV DNA, E6, E7, L1, L2, E2, p16, prb, κυκλίνες, κινάσες, Ki67. Τι από όλα αυτά πρέπει να γνωρίζει ο κλινικός γιατρός; Αλέξανδρος Λαµπρόπουλος

Κεφάλαιο 10 ΤΟ ΟΠΕΡΟΝΙΟ (σελ )

Μηχανισμοί Μεταμεταγραφικού Ελέγχου

ΜΟΡΙΑΚΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΦΡΟΒΛΑΣΤΩΜΑΤΟΣ (ΟΓΚΟΥ ΤΟΥ WILMS) Σπυριδάκης Ιωάννης 2, Καζάκης Ι 2, Δογραματζής Κωνσταντίνος 1, Κοσμάς Νικόλαος 1,

PCR Εφαρμογές-2. RACE Site directed mutagenesis

Δοµή και ιδιότητες του DNA

ΓΕΝΕΤΙΚΗ & ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΗ της ΣΠΕΡΜΑΤΟΓΕΝΝΕΣΗΣ. Βύρων Ασημακόπουλος Αναπληρωτής Καθηγητής Φυσιολογίας Ιατρικό Τμήμα Δ.Π.Θ.

Να επιλέξετε τη φράση που συμπληρώνει ορθά κάθε μία από τις ακόλουθες προτάσεις:

ιαγονιδιακή τεχνολογία G. Patrinos

γ ρ α π τ ή ε ξ έ τ α σ η σ τ ο μ ά θ η μ α ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΥ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ Τ- ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΓΟΝΙΔΙΟΥ Foxp3 ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

Genes VIII (Lewin) Κεφάλαιο 12 Κεφάλαιο , Μοριακή Βιολογία του γονιδίου Σελίδες

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΗ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1, 2, 4, 5

igenetics Mια Μεντελική προσέγγιση

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

CPT. Tsuchiya. beta. quantitative RT PCR QIAGEN IGFBP. Fect Transfection Reagent sirna. RT PCR RNA Affymetrix GeneChip Expression Array

Νικόλαος Σιαφάκας Λέκτορας Διαγνωστικής Ιολογίας Εργαστήριο Κλινικής Μικροβιολογίας ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

ΙΪΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ & Γενετικά Τροποποιημένα Κύτταρα

Ανασυνδυασµένο DNA. Richard M. Myers Jan A. Witkowski. James D. Watson Amy A. Caudy. Γονίδια και Γονιδιώµατα Μία Συνοπτική Παρουσίαση

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Βιοπληροψορική, συσιημική βιολογία και εξατομικευμένη θεραπεία

Οµάδα Μοριακής Παθολογικής Ανατοµικής Ηµερίδα: Αρχές Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας. Σεµινάριο οµή RNA- Τύποι RNA- Σύνθεση και επεξεργασία RNA

Εισαγωγή στα microrna Δ. ΣΙΔΕΡΗΣ

Βιοτεχνολογία Φυτών. Μοριακοί Δείκτες (Εισαγωγή στη Μοριακή Βιολογία)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. ΘΕΜΑ Α Α1. β Α2. γ Α3. δ Α4. γ Α5. β

Κ Ε Φ Α Λ Α Ι Ο 22 : Η ενεργοποίηση της µεταγραφής

Εξέλιξη και ανθρώπινος πολιτισμός: Η ρύθμιση του γονιδίου της λακτάσης

Αλέξης Ν. Πολύδωρος Επ. Καθηγητής Μοριακής Βελτίωσης Εργαστήριο Γενετικής και Βελτίωσης Φυτών ΑΠΘ

ΠΑΠΑΛΕΞΗΣ Π.

Παραγωγή φαρμακευτικών πρωτεϊνών με βιοτεχνολογικές μεθόδους Μεταφορά γονιδίων σε ευκαρυωτικά κύτταρα (Γονιδιακή θεραπεία)

Μηχανισμοί Ογκογένεσης

Εισαγωγή στη Γενετική και στη Γονιδιωματική Τι είναι η κληρονομικότητα, και πώς μεταβιβάζεται η πληροφορία από γενιά σε γενιά;

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΙΣ «ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΛΙΝΙΚΟΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ»

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΤΜΗΜΑ: ΘΕΜΑ 1 Ο. 3. Το DNA των μιτοχονδρίων έχει μεγαλύτερο μήκος από αυτό των χλωροπλαστών.

1. Ο Griffith στα πειράματά του χρησιμοποίησε:

ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ Β ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΕΤΟΣ

Κεφ. 4 DNA, RNA και η ροή των γενετικών πληροφοριών

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕ 2017 ΑΠΑΝΣΗΕΙ ΣΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΑΝΑΣΟΛΙΜΟΤ

igenetics ΜΑΘΗΜΑ 3 Το γενετικό υλικό

Μελέτη έκφρασης των αντιγόνων των οικογενειών Survivin και MAGE-A στον καρκίνο του πνεύμονα

Βασικοί μηχανισμοί προσαρμογής

Το mir-29a ως βιοδείκτης στην υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Δ. Ντέλιος 1,2

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΜΕΑΣ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ

ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ!

ΘΕΜΑ Α. Α1 δ Α2 γ Α3 β Α4 γ Α5 β ΘΕΜΑ Β α-dna πολυμεράση β-πριμόσημα γ- DNA δεσμάση δ- DNA ελικάση ε- RNA πολυμεράση

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Σ Χ ΟΛΗ ΕΠΙΣΤ ΗΜΩΝ Υ ΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜ Α Ι ΑΤΡΙΚΗΣ

ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΙΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2008 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Αναδιάπλαση της Χρωματίνης. Chromatin Remodeling

Δοµή και ιδιότητες του DNA. 09/04/ Μοριακή Βιολογία Κεφ. 1 Καθηγητής Δρ. Κ. Ε. Βοργιάς

σύγχρονο προπαρασκευή για Α.Ε.Ι. & Τ.Ε.Ι. & Group µαθητικό φροντιστήριο Γραβιάς 85 ΚΗΠΟΥΠΟΛΗ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Τα ορμονικά μόρια και η διαχείριση τους μέσα στο φυτό

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ , ,

ΙΟΙ: ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

Βιολογία ΘΕΜΑ Α ΘΕΜΑ B

Η συμβολή της μοριακής εργαστηριακής διάγνωσης στην κλινική πράξη Α ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΔΙΠ, ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΚΠΑ

Οργανοτυπικές Καλλιέργειες

regulatory mechanisms). stringency).

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ

ΒΙΟΛΟΓΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. Να επιλέξετε τη φράση που συμπληρώνει ορθά κάθε μία από τις ακόλουθες προτάσεις:

Gene expression regulation by heat- shock proteins: the cardinal roles of HSF1 and Hsp90

Μοριακή Διαγνωστική. Σύγχρονες Εφαρμογές Μοριακής Διαγνωστικής. Κλινική Χημεία ΣΤ Εξάμηνο - Παραδόσεις

IL - 13 /IL - 18 ELISA PCR RT - PCR. IL - 13 IL - 18 mrna. 13 IL - 18 mrna IL - 13 /IL Th1 /Th2

Cellular Physiology and Biochemistry

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΟΜΑΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΖΩΗΣ

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ. ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : Ιανουαρίου 2018 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ : 5

High mobility group 1 HMG1

Επιδίωρθωση Βλαβών στο DNA Πεφάνη Δάφνη Επίκουρη καθηγήτρια, Εργαστήριο Βιολογίας

Η Κυτταρογενετική στις αιματολογικές κακοήθειες

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΘΕΜΑ Α ΘΕΜΑ Β ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. Α1. β. Α2. γ. Α3. δ. Α4. γ. Α5. β Β1. 5, 4, 2, 1, 3. Β2. Τα δομικά μέρη του οπερονίου της λακτόζης είναι κατά σειρά τα εξής:

Ο Κυτταρικός Κύκλος. The Cell Cycle

ΘΕΜΑΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

HPV και Καρκίνος του Λάρυγγα

ΘΕΜΑ 1ο ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ

Transcript:

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και η ρύθμιση του γονιδιώματος Κοτσίνας Αθανάσιος Επίκουρος Καθηγητής Ομάδα Μοριακής Καρκινογένεσης Εργ. Ιστολογίας-Εμβρυολογίας Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Μεταβολές που επηρεάζουν την έκφραση γονιδίων Μεταβολές στην πρωτοταγή νουκλεοτιδική αλληλουχία του DNA (Μεταλλάξεις) Επιγενετικές μεταβολές

Σύγχρονος ορισμός της επιγενετικής Η μελέτη αλλαγών που επηρεάζουν την έκφραση γονιδίων, οι οποίες κληρονομούνται αλλά δεν επηρεάζουν την πρωτοταγή δομή του DNA

Επιγενετική: Ιστορικοί σταθμοί 1942 Conrad H. Waddington: «η αιτιατή αλληλεπίδραση γονιδίων με τα προϊόντα τους, το οποίο οδηγεί στην εμφάνιση του φαινοτύπου» 1975 Holliday & Pugh: προτείνουν ομοιοπολικές χημικές τροποποιήσεις του DNA (μεθυλίωση σε θέσεις CpG) 1985-1995: αποσαφηνίζονται οι επιγενετικοί μηχανισμοί αδρανοποίησης του χρωμοσώματος Χ στα θήλεα θηλαστικά 1990 έως σήμερα: καθιερώνεται η επιγενετική ως ξεχωριστός ερευνητικός κλάδος

Επιγενετικές τροποποιήσεις της χρωματίνης Μεθυλίωση του DNA Μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις ιστονών Προσθαφαίρεση νουκλεοσωμάτων ή/και αντικατάσταση κανονικών ιστονών με ισομορφές Έλεγχος από μη κωδικοποιό RNA

Μεθυλίωση κυτοσίνης στους ανώτερους ευκαρυώτες Δότης μεθυλ-ομάδας: S-adenosyl-L-methionine Δέκτης μεθυλ-ομάδας: Κυτοσίνη σε δινουκλεοτίδιο CpG (5meCpG) Καταλύτης: DNMTs: DNMT1, DNMT2 (?), DNMT3a/b, DNMT3L

Μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις ιστονών Ν-τελικές τροποποιήσεις (κώδικας ιστονών) Ακετυλίωση (Ac) Μεθυλίωση (Met) Φωσφορυλίωση (P) Σουμοϋλίωση (Sumo) Ουβικητινοποίηση (Ub) Οδηγούν σε ενεργοποίηση ή αδρανοποίηση γονιδίων (χαλαρή ή «πακεταρισμένη» χρωματίνη) Παρουσιάζουν μεγάλο φάσμα συνδυασμών Συνεργιστική δράση με τη μεθυλίωσης του DNA

Συνεργιστική δράση μεθυλίωσης και τροποποίησης ιστονών Ενεργοποίηση (Α) Καταστολή (Β, C)

Ποσοτικές διαταραχές φυσιολογικών πρωτεϊνών οδηγούν σε νέες δράσεις π.χ. Cdc6: Όταν υπερεκφράζεται δρα σαν μεταγραφικός καταστολέας (1) DNA licensing A549-TetON-Cdc6 Status: OFF ON OFF Days: 0 3 3 E-Cad Cdc6 Actin Sideridou et al., JCB 2011

Cdc6: Oταν υπερεκφράζεται δρα σαν μεταγραφικός καταστολέας (2)

Μη κωδικοποιό (non-coding) RNA

Μη κωδικοποιούμενο ncrna: Είδη Μικρού μεγέθους (small) ncrna: < 200 nt micro RNAs (mirna) small nucleolar (snornas) piwi-interacting RNAs (pirnas) small interfering RNAs (sirnas) κ.α. Μακρή (long) ncrna: > 200 nt

Μικρό μη κωδικοποιούμενο ncrna : Χαρακτηριστικά RNA μικρού μήκους Επικρατέστερα τα mirnas (22 nt) Δεν κωδικοποιούν πρωτεΐνες Επιδρούν μετα-μεταγραφικά σε mrnas Αποσιωπούν την έκφραση των mrnas Παρεμποδίζοντας την διαδικασία της μετάφρασης ή Προκαλούν αποικοδόμηση των mrnas mirnas

Μακρή μη κωδικοποιούμενο ncrna: Χαρακτηριστικά Μακρή (long) ncrna: > 200 nt μεταγράφονται από την RNA pol II συχνά φέρουν poly A ουρά παρουσιάζουν σύνθετα πρότυπα ματίσματος (splicing) αλλά δεν έχουν αναγνωστικό πλαίσιο (ORF) μεταγράφονται τόσο σε sense όσο και σε antisense προσανατολισμό σε σχέση με τη κωδικοποιούσα περιοχή ενός γονιδίου

Ανακάλυψη και ταυτοποίηση lncrnas 1980-1990: Ανακαλύπτονται τα πρώτα lncrnas με κλασσικές μεθόδους κλωνοποίησης, πχ Xist και H19 Αρχές 2000: Μαζική χρήση μεγάλης κλίμακας αλληλούχιση cdnas οδηγεί για πρώτη φορά στην ανακάλυψη μεγάλων αριθμών lncrnas Μέσα 2000: Ο αριθμός των αναμενόμενων γονιδίων που κωδικοποιούν πρωτεΐνες μειώνετε, ενώ ανεβαίνει εκθετικά ο αριθμός των lncrnas που ανακαλύπτονται

Τύποι ncrnas

Παραδείγματα lncrnas

Biogenesis: Where are lncrnas?

Λειτουργίες όπου συμμετέχουν τα lncrnas

Λειτουργίες όπου συμμετέχουν τα lncrnas Τα lncrnas επιτρέπουν στο κύτταρο: 1) να ρυθμίζει με ακρίβεια την έκφραση γονιδίων σε ανταπόκριση ερεθισμάτων από το περιβάλλον ή 2) να αυξήσουν, να μειώσουν ή να αποσιωπίσουν την έκφραση ενός γονιδίου για την εξασφάλιση της ιστικής ομοιοστασίας στα πλαίσια των προγραμμάτων ανάπτυξης. Συγκεκριμένα συμμετέχουν: στον έλεγχο της κυτταρικής διαίρεσης, της ανάπτυξη, του κυτταρικού μεταβολισμού και στην πρόκληση ανθρώπινων ασθενειών στη ρύθμιση της μεταγραφής (δρουν είτε cis ή trans) στη ρύθμιση του ματίσματος (RNA splicing), της μεταφοράς RNA, της μετάφραση, της επεξεργασία των mrna και στη σταθεροποίηση τους στη διαμόρφωση της χρωματίνης (δρουν είτε cis ή trans) και στην 3D οργάνωση του γενώματος και του πυρήνα ως υποστρώματα για τη συναρμολόγηση συμπλόκων RNA-πρωτεϊνών, ως προσδέτες (ligands) για πρωτεΐνες που συμμετέχουν στη γονιδιακή ρύθμιση και στη μεταφορά τους σε αλληλουχίες στόχους στο DNA ή σε άλλα RNA, ή ως παραπλανητικές αλληλουχίες για απομάκρυνση πρωτεϊνών που πλεονάζουν ή πρέπει να μειωθεί η δράση ή εντόπισή τους

Επιγενετικοί μηχανισμοί και Παθολογία

Επιγενετικοί μηχανισμοί και Παθολογία

HOTAIR: μεταγραφική αποσιώπηση O HOTAIR (HOX transcript antisense RNA) γονιδιακός τόπος βρίσκεται στο χρωμόσωμα 12 του ανθρώπου Μετά τη μεταγραφή του δημιουργεί σύμπλοκο με την Suz-Twelve πρωτεΐνη και τον παράγοντα Polycomb Repressive Complex 2 (PRC2) Εμπλοκή σε διαδικασία διαμόρφωσης της χρωματίνης μέσω αλληλεπίδρασης με την απομεθυλάση των ιστονών LSD1 Προκαλεί αποσιώπηση του γονιδίου HOXD

HOTAIR: μεταγραφική αποσιώπηση

Αδρανοποίηση χρωμοσώματος Χ Τυχαία επιλογή του χρωμοσώματος Χi στα πρώιμα στάδια της εμβρυογένεσης για αδρανοποίηση (ετεροχρωματίνη) Συνεργασία μεταξύ γονιδίων Xist και Tsix Το γονίδιο Xist παράγει RNAs, τα οποία καλύπτουν το Χi γενικότερα και ειδικότερα καταστέλλει το γονιδιακό τόπο Tsix στο Χi. Στο ενεργό Χ χρωμόσωμα το Tsix αδρανοποιεί τα Xist RNAs Η αδρανοποίηση του Χi ολοκληρώνεται με μεθυλιώσεις και υποακετυλιώσεις

Γενωμικό εντύπωμα (imprinting) μη κωδικοποιούμενο RNA στον καρκίνο LIT1 vs p57 KIP2 expression in Lung Cancer Case: #5 Case: #14 N T N T LIT1 GAPDH GAPDH p57 KIP2 Pateras et al, Mol Cancer Res, 2009 Pateras et al, Int J Cancer, 2006

Γενωμικό εντύπωμα (imprinting) μη κωδικοποιούμενο RNA και διατροφή? Διαταραχές στη διαδικασία του εντυπώματος οδηγούν: σε πολύ μεγάλο μέγεθος αλλά και προβλήματα υγείας

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και μεταβολισμός Ιστοειδική ρύθμιση του μεταβολισμού Ρύθμιση ιδιότητας των β-παγκρεατικών κυττάρων (>1000 lncrnas έχουν ταυτοποιηθεί) Ρύθμιση της λιπογένεσης και της πλαστικότητας του λιπώδους ιστού Ρύθμιση της ανοσιακής απάντησης Kornfeld J-W, Bruning JC. Front Genet. 2014; 5: 57 Zhao X-Y, Lin JD. Trends Biochem Sci. 2015; 40: 586

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και μεταβολισμός

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και μεταβολισμός Trends in Biochemical Sciences 2015 40, 586-596DOI: (10.1016/j.tibs.2015.08.002) Copyright 2015 Elsevier Ltd Terms and Conditions

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και μεταβολισμός Trends in Biochemical Sciences 2015 40, 586-596DOI: (10.1016/j.tibs.2015.08.002) Copyright 2015 Elsevier Ltd Terms and Conditions

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και μεταβολισμός Colorectal neoplasia differentially expressed (CRNDE) είναι ένα γονίδιο το οποίο ενεργοποιείται πρώιμα στον καρκίνο του παχέως εντέρου Είναι ένα lncrna, η έκφραση του οποίου ρυθμίζεται από τον άξονα insulin/igfs Η υπερέκφραση του CRNDE προωθεί μεταβολικές αλλαγές στα καρκινικά κύτταρα επιτρέποντάς τους τη χρήση της γλυκόλυση (φαινόμενο Warburg)

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και μεταβολισμός Cells exposed to hypoxic (low oxygen) conditions mount an adaptive response mediated by the hypoxia-inducible factor (HIF) family of transcription factors. A change associated with this hypoxic reprogramming is an increased dependence on glycolysis over oxidative phosphorylation, a metabolic shift called the Warburg effect, which is associated with tumor growth. With bioinformatic analysis, Yang et al. identified six long noncoding RNAs (lncrna or lincrna, depending on whether they are coded within a gene or intragenically, respectively) with hypoxia response elements in their promoters, and real-time reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) analysis in several human cells lines or a primary cell culture showed that only lincrna-p21 was increased by hypoxia. Knockdown of lincrna-p21 prevented hypoxia-induced changes in metabolism that were rescued by ectopic expression of HIF-1α or a resistant lincrna-p21 construct. In cells exposed to hypoxic conditions, knockdown of lincrna-p21 decreased HIF-1α protein and triggered more rapid degradation of HIF-1α without altering the abundance of HIF-1α encoding mrna. HIF-1α was stabilized in cells with knockdown of both lincrna-p21 and VHL, which is an E3 ubiquitin ligase that marks HIF-1α for degradation by the ubiquitin-proteasomal pathway, suggesting that lincrna-p21 interferes with this degradation pathway for HIF-1α. Multiple in vitro binding assays indicated that lincrna-p21 interacted with both HIF-1α and VHL, and experiments with VHL deletion mutants suggested that lincrna-p21 may bind to the HIF-1α binding regions of VHL and thus competitively inhibit the interaction between these two proteins. Knockdown of HIF-1α reduced the hypoxia-induced increase in lincrna-p21 abundance, and chromatin immunoprecipitation experiments and promoter reporter assays confirmed that lincrna-p21 was a direct transcriptional target of HIF-1α. In a xenograft model in which mice were injected with cells that had been exposed to hypoxia before injection, knockdown of lincrna-p21 reduced tumor growth and changes in protein abundance associated with the Warburg effect. Thus, lincrna-p21 functions as part of a positive feedback loop that increases HIF-1α stability in response to hypoxia. F. Yang, H. Zhang, Y. Mei, M. Wu. Mol. Cell 2014; 53: 88

Μακρή μη-κωδικοποιό (long non-coding) RNA και μεταβολισμός The lnrna CCAT2 reprograms energy metabolism in an allelespecific manner CCAT2 alleles bind the CFIm complex with distinct affinities CCAT2-CFIm-GLS interaction regulates the alternative splicing of GLS This regulation axis is present in 61% of analyzed CRC cases Summary Altered energy metabolism is a cancer hallmark as malignant cells tailor their metabolic pathways to meet their energy requirements. Glucose and glutamine are the major nutrients that fuel cellular metabolism, and the pathways utilizing these nutrients are often altered in cancer. Here, we show that the long ncrna CCAT2, located at the 8q24 amplicon on cancer risk-associated rs6983267 SNP, regulates cancer metabolism in vitro and in vivo in an allelespecific manner by binding the Cleavage Factor I (CFIm) complex with distinct affinities for the two subunits (CFIm25 and CFIm68). The CCAT2 interaction with the CFIm complex fine-tunes the alternative splicing of Glutaminase (GLS) by selecting the poly(a) site in intron 14 of the precursor mrna. These findings uncover a complex, allele-specific regulatory mechanism of cancer metabolism orchestrated by the two alleles of a long ncrna. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.molcel.2016.01.015

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ