ΕΙΔΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ( ή επειδή κρίνονται εκ του αποτελέσματος!) Αντιπαραγωγική σύγκρουση Παραγωγική σύγκρουση έξοδος
Αντιπαραγωγική σύγκρουση Αναπτύσσει φαινόμενα βίας / ένταση Μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση σχέσεων Πολώνει συμπεριφορές / παγιώνει θέσεις Καταρρέουν τα όποια επίπεδα ενδεχόμενης συνεργασίας Παρεμποδίζεται η επικοινωνία Επικρατεί η λογική του «κοπαδιού»
Παραγωγική σύγκρουση Αναπτύσσει τη δημιουργικότητα Ωθεί τους ανθρώπους να ξεκαθαρίσουν την οπτική τους Παράγει εποικοδομητικές αλλαγές Δίνει την ευκαιρία στους ανθρώπους να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους Αναπτύσσει την ομαδική συνοχή και τη συνοχή του οργανισμού
Σύγκρουση Όσον αφορά στη σύγκρουση μπορούμε επίσης να πούμε, όπως και στην περίπτωση της επιθετικότητας, ότι η σύγκρουση είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο. Όμως σχετικά με τη σύγκρουση επικρατεί στην κοινωνία η γενική αντίληψη ότι είναι μια αρνητική και κατά συνέπεια μια ανεπιθύμητη κατάσταση που πρέπει να την αποφεύγουμε. Στην κοινωνική ζωή όμως και γενικά στις διαπροσωπικές, τις φιλικές και ομαδικές σχέσεις και στις κοινωνικές δραστηριότητες η αντιπαράθεση και η σχετική σύγκρουση είναι αναπόφευκτες. Η σύγκρουση είναι κάτι φυσιολογικό. Η ολοκληρωτική απουσία της μπορεί να δηλώνει αδιαφορία, αποξένωση, καταπίεση.
Επιθετικότητα Η έννοια της επιθετικότητας χρησιμοποείται με δύο σημασίες: Μια γενική, που αναφέρεται στο δυναμισμό και την ενέργεια ζωής με την οποία ένα άτομο ικανοποιεί τις ανάγκες του, και μια πιο στενή, που είναι συνυφασμένη με βιαιότητα και εχθρική συμπεριφορά. Η επιθετικότητα είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, χαρακτηριστικό του ανθρώπου και της κοινωνικής ζωής, βασικό στη διαδικασία ανάπτυξης και ενηλικίωσης του ατόμου.
Το φαινόμενο της επιθετικότητας στο σχολείο Όπως γνωρίζουμε, η λειτουργία του σχολείου είναι συνυφασμένη με την τήρηση μιας σειράς κανόνων, θεσπισμένων αφενός από την πολιτεία και αφετέρου από το ίδιο το σχολείο, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του. Η πειθαρχία σ αυτούς τους κανόνες είναι απαραίτητο συστατικό για την καλή λειτουργία και μαθησιακή αποτελεσματικότητα του σχολείου, αλλά παράλληλα σχετίζεται άμεσα και με το έργο της αγωγής, με την κοινωνικοποίηση των μαθητών και την εσωτερίκευση από αυτούς και αξιών που θα τους βοηθήσουν να συγκροτήσουν την προσωπικότητα τους και να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο ομαλά και δημιουργικά.
Το φαινόμενο της επιθετικότητας στο σχολείο Οι έρευνες που έχουν γίνει πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα επικεντρώνονται στην διερεύνηση της έκτασης, της συχνότητας και των μορφών σχολικής βίας και εκφοβισμού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτό που διαφοροποιεί αυτές τις ερευνητικές προσπάθειες από άλλες που έχουν γίνει στο παρελθόν για την αντικοινωνική συμπεριφορά είναι το γεγονός ότι περιορίζουν το φαινόμενο της βίας στο χώρο του σχολείου, ενώ οι προγενέστερες αφορούσαν στην πλειοψηφία τους την παραβατική/εγληματική συμπεριφορά των ανηλίκων, όχι αποκλειστικά στο σχολικό περιβάλλον. Επιπλέον, το κύριο χαρακτηριστικό των πρόσφατων αυτών ερευνών είναι η διερεύνηση του όρου της «σχολικής βίας» που δε σχετίζεται μόνο με την εγκληματική βία, αλλά και με άλλες μορφές μη ανεκτής και επιτρεπτής συμπεριφοράς από ανήλικους μαθητές σε συμμαθητές τους όπως ο εκφοβισμός και η θυματοποίηση.
Επιθετικότητα και σχολικός εκφοβισμός-θυματοποίηση Μια μορφή βίας που απασχολεί ιδιαίτερα τους ερευνητές και εμφανίζεται συχνά στο σχολείο είναι ο εκφοβισμός (bullying) ή η θυματοποίηση (victimization). Ο σχολικός εκφοβισμός / θυματοποίση είναι οι δύο όροι που έχουν μεταφραστεί από τον αγγλικό όρο «bullying», παρατηρούνται στο σχολικό περιβάλλον και δυσχεραίνουν την προσαρμογή των παιδιών. Σύμφωνα με τον Olweus, ο εκφοβισμός μπορεί να οριστεί με τον ακόλουθο τρόπο: «ένας μαθητής γίνεται αντικείμενο εκφοβισμού ή θυματοποιείται όταν υποβάλλεται, κατ επανάληψη και κατ εξακολούθηση, σε αρνητικές ενέργεις από έναν ή περισσότερους άλλους μαθητές». Η αρνητική ενέργεια μπορεί να είναι λεκτική (πειράγματα, απειλές, ειρωνείες κ.α), σωματική (χτυπήματα, σπρώξιμο, κ.α.) όπως και ψυχολογική (συκοφάντηση, αποκλεισμός από ομάδα, απομόνωση κ.ά.).
Εργάστηκαν οι μαθητές του Β1: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΔΑΜΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΕΚΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΑΒΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΡΥΜΩΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΡΒΟΥΛΗΣ