ÓÕÃ ÑÇÌÁÔÏÄÏÔÇÓÇ ÁÐÏ ÔÇÍ ÅÕÑÙÐÁÚÊÇ ÅÍÙÓÇ

ÓÕÃ ÑÇÌÁÔÏÄÏÔÇÓÇ ÁÐÏ ÔÇÍ ÅÕÑÙÐÁÚÊÇ ÅÍÙÓÇ

ÕÐÏÕÑÃÅÉÏ ÅÈÍÉÊÇÓ ÐÁÉÄÅÉÁÓ & ÈÑÇÓÊÅÕÌÁÔÙÍ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: ΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 31 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ 87 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ 95 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΕΧ ΑΝΤΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ 135

Κεφάλαιο 1 Αποτελεί βούληση της ελληνικής πολιτείας η προώθηση εκπαιδευτικών πολιτικών οι οποίες αναπτύσσουν το ανθρώπινο δυναµικό, βελτιώνουν την δυνατότητα της νεολαίας για παραγωγική απασχόληση, καταπολεµούν παλαιά και αρχόµενα φαινόµενα κοινωνικού αποκλεισµού, ευαισθητοποιούν τους αυριανούς πολίτες σε ποικίλα θέµατα (περιβάλλον, καινοτοµικότητα, ισότητα φύλων, κλπ.) και παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις ευρωπαϊκές εξελίξεις στα θέµατα αυτά όπως αυτές εκφράζονται µέσα από τα πεδία πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταµείου (ΕΚΤ). Ταυτόχρονα, οι όποιες κοινοτικά συγχρηµατοδοτούµενες εκπαιδευτικές πολιτικές οφείλουν να λαµβάνουν σοβαρά υπόψη τους τις προσπάθειες των ευρωπαϊκών κοινωνιών για την κοινωνία της γνώσης, την κατάρτιση εθνικών σχεδίων δράσης για την απασχόληση (ΕΣ Α) και τη διατήρηση και ανάδειξη της πολυπολιτισµικότητας. Φιλοδοξία του παρόντος Επιχειρησιακού Προγράµµατος (ΕΠ), στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων του ΕΚΤ και του ΕΣ Α, είναι να αποτελέσει εργαλείο εφαρµογής στρατηγικού σχεδιασµού του ΥπΕΠΘ. Το παρόν ΕΠ είναι φυσική συνέχεια πολλών από τις καινοτόµες και πιλοτικές προσπάθειες που ξεκίνησαν µε το Α ΕΠΕΑΕΚ, αλλά επικεντρώνεται σε θέµατα ποιότητας των αποτελεσµάτων των σχεδιαζόµενων παρεµβάσεων τις οποίες εστιάζει περισσότερο πλέον προς την αγορά εργασίας. Όλα αυτά προσδίδουν µία σύγχρονη πολυεπίπεδη όψη στο παρόν Σχέδιο Επιχειρησιακού Προγράµµατος (ΕΠ) του ΥπΕΠΘ που θα αντλεί πόρους από το Γ Κοινοπτικό Πλαίσιο Στήριξης (Γ ΚΠΣ) 2000-2006, δροµολογούνται δηλαδή µέτρα πάνω στους βασικούς άξονες πολιτικής του ΕΚΤ τα οποία διέπονται από µια ενιαία φιλοσοφία προώθησης µιας κοινωνικο-εκπαιδευτικής πολιτικής που επιδιώκει να ενισχύσει την ανάγκη ο άνθρωπος να µάθει πως να ευαισθητοποιείται, να κοινωνικοποιείται και να δηµιουργεί µε απώτερο σκοπό την πρόληψη και καταπολέµηση της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισµού. ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 1

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.1. Η Α Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΥΝΑΜΙΚΟΥ Το ΕΠ εντάσσεται δοµικά στο Άξονα «Ανθρώπινοι Πόροι» του Σχεδίου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΠΑ) 2000 2006. Όπως προαναφέρθηκε, οι παρεµβάσεις του ΕΠ στοχεύουν στην αντιµετώπιση της ανεργίας, την οικονοµική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, και συνδέονται άµεσα και µε την εθνική πολιτική απασχόλησης (ΕΣ Α) η οποία αναπτύσσεται πάνω στους ακόλουθους πυλώνες: 1. Βελτίωση της Απασχολησιµότητας 2. Ανάπτυξη του Επιχειρηµατικού Πνεύµατος 3. Ενθάρρυνση της προσαρµοστικότητας των Επιχειρήσεων και του Προσωπικού τους 4. Ενίσχυση των πολιτικών ίσων ευκαιριών για γυναίκες και άνδρες Συγκεκριµένα το ΕΠ αξιοποιεί πρωτίστως τους πυλώνες 1 και 4 και εν µέρει τον πυλώνα 2. Η ανάπτυξη των ανθρωπίνων πόρων σε κάθε χώρα αποτελεί τη sine qua non προϋπόθεση για την επιβίωση των χωρών στο σύγχρονο περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από διεθνή ανταγωνισµό σε µια διεθνοποιηµένη οικονοµία. Σε µια δεδοµένη χρονική στιγµή, η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναµικού µιας χώρας επιχειρείται µε µια σειρά από εκπαιδευτικές πολιτικές που µπορούν να καταταγούν σε δύο βασικές οµάδες: Στην πρώτη οµάδα κατατάσσονται µέσα και µακροχρόνιες πολιτικές εκπαίδευσης και κατάρτισης, που χαρακτηρίζουν το τυπικό σύστηµα εκπαίδευσης και κατάρτισης. Στη δεύτερη οµάδα κατατάσσονται βραχυχρόνιες πολιτικές διάρκειας ενός έως το πολύ δύο ετών, που διακρίνονται από περιορισµένη στοχοθέτηση τόσο ως προς το αντικείµενο κατάρτισης όσο και ως προς τον χώρο εφαρµογής τους. Προφανώς, οι δύο παραπάνω οµάδες αλληλοσυµπληρώνονται και οι πολιτικές της δεύτερης οµάδας αποβλέπουν εκτός των άλλων και στη συµπλήρωση της κατάρτισης των ατόµων που εξέρχονται από το τυπικό σύστηµα εκπαίδευσης και κατάρτισης, το οποίο διέπεται από τις πολιτικές της πρώτης οµάδας. Στην περίπτωση που η έξοδος αυτή συντελείται πρόωρα, πριν δηλαδή το άτοµο ολοκληρώσει τον ελάχιστο κύκλο σπουδών, που στην Ελλάδα συµπίπτει µε τον κύκλο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, η ανάγκη πρόσθετης εκπαίδευσης και κατάρτισης γίνεται πιεστική προκειµένου το άτοµο να αποκτήσει τον ελάχιστο απαιτούµενο βαθµό αλφαβητισµού και να αποφύγει τελικά τον κοινωνικό αποκλεισµό. Έχει διαπιστωθεί από διάφορους µελετητές ότι όσο µεγαλύτερη είναι η παραµονή στο τυπικό σύστηµα εκπαίδευσης και αρχικής επαγγελµατικής κατάρτισης τόσο αυξάνει η δυνατότητα για απασχόληση και η ικανότητα προσαρµογής των ατόµων στις απαιτήσεις ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 2

ΕΙΣΑΓΩΓΗ αναδιάρθρωσης της αγοράς εργασίας και στις επιπτώσεις των νέων τεχνολογιών πάνω στις επιχειρήσεις. Αυτό οδηγεί στο συµπέρασµα ότι αν δεν υποστηριχθεί η τυπική εκπαιδευτική διαδικασία, ώστε οι νέοι να εισέρχονται στην αγορά εργασίας µε όσο το δυνατό πιο στέρεα την εκπαιδευτική τους υποδοµή, οι µετέπειτα προσπάθειες, τόσο από το άτοµο όσο και από την κοινωνία, για την καταπολέµηση της συγκυριακής ή όχι ανεργίας κινδυνεύουν να µην αποδώσουν. Αυτό έχει γίνει φανερό σ όλες τις χώρες της Ε.Ε., από τα προγράµµατα που απευθύνονται σε ανέργους, νέους ή όχι, χαµηλού βαθµού αλφαβητισµού, η χαµηλή αποτελεσµατικότητα των οποίων οδήγησε σε πολιτικές επιµήκυνσης της υποχρεωτικής γενικής εκπαίδευσης. Έγινε δηλαδή κατανοητό ότι το κόστος διαχείρισης της εξειδίκευσης µειώνεται όταν το επίπεδο της γενικής εκπαίδευσης είναι υψηλό. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι η δια βίου ζήτηση για εκπαίδευση είναι ευθέως ανάλογη µε την αρχική εκπαίδευση. Όσο δηλαδή µεγαλύτερη η αρχική εκπαίδευση, τόσο µεγαλύτερη είναι η ζήτηση για δια βίου µάθηση. Η δια βίου µάθηση σαν έννοια και στόχος µιας συνεχώς µεταλλασσόµενης κοινωνίας έχει διευρυνθεί ώστε να περιλάβει το σύνολο των εκπαιδευτικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών κατάρτισης (όλων αυτών που προσφέρονται σε µια κοινωνία από το τυπικό (formal) και µη τυπικό (non formal) εκπαιδευτικό σύστηµα), που συµβατικά προσδιορίζονταν µόνο από χαµηλού συνήθως επιπέδου προγράµµατα παραδοσιακού τύπου συνεχιζόµενης κατάρτισης (1 ή 2 στην ευρωπαϊκή κλίµακα). Η παραπάνω εννοιολογική ενοποίηση των λειτουργιών της δια βίου µάθησης και κατάρτισης οδηγούν υποχρεωτικά και στη θεσµική ενοποίηση του χώρου έστω και αν διοικητικά παραµένει διαφοροποιηµένος. Εποµένως, οι προτεινόµενες στο ΕΠ ενέργειες για την υλοποίηση του στόχου για την δια βίου µάθηση καλύπτουν µεν, κατά κύριο λόγο, ενέργειες του τυπικού εκπαιδευτικού συστήµατος αλλά επεκτείνονται και στο άτυπο σύστηµα. Μια τρίτη προσπάθεια ενοποίησης των πολιτικών ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναµικού αποτελεί η εισαγωγή της έννοιας της µαθητείας στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστηµα και κυρίως στο επίπεδο των Τεχνικών Επαγγελµατικών Εκπαιδευτηρίων (ΤΕΕ) της αρχικής τεχνικής επαγγελµατικής εκπαίδευσης. Η θεσµική αυτή αλλαγή έχει σαν αποτέλεσµα την ανάγκη το περιεχόµενο σπουδών των προγραµµάτων αρχικής κατάρτισης ή επανειδίκευσης και των προγραµµάτων συνεχιζόµενης κατάρτισης να υπόκεινται σε ενιαίο σχεδιασµό και συντονισµό, ανεξάρτητα από το φορέα που τα υλοποιεί. Αυτό οδηγεί στη συντονισµένη εποπτεία από µία ενιαία ρυθµιστική αρχή που θα διασφαλίζει την αποφυγή επικαλύψεων, κενών και σπατάλης πόρων. ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 3

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σύµφωνα µε τα ανωτέρω, η προσπάθεια ανάπτυξης των ανθρωπίνων πόρων στην Ελλάδα θα πρέπει να επικεντρωθεί συγχρόνως προς αµφότερους τους άξονες πολιτικής, τόσο µακροπρόθεσµων µέτρων για την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού συστήµατος και της ποιότητας της προσφερόµενης δηµόσιας Παιδείας, όσο και βραχυχρόνιων µέτρων για τη γρήγορη βελτίωση της απασχολησιµότητας του εργατικού και κυρίως του άνεργου δυναµικού και την καταπολέµηση της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισµού. Η ανάγκη της διµέτωπης αυτής προσπάθειας γίνεται επιτακτική αφού, από τη µελέτη των σχετικών στοιχείων, προκύπτει αβίαστα το συµπέρασµα ότι το µέσο εκπαιδευτικό επίπεδο του εργατικού δυναµικού (25 έως 59 ετών) στην Ελλάδα παραµένει ιδιαίτερα χαµηλό, όπως εµφανίζεται στον Πίνακα 1.1. Από τον Πίνακα 1.1 γίνεται φανερό ότι το ήµισυ του εργατικού δυναµικού της χώρας δεν προχώρησε πέραν της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Στο ίδιο συµπέρασµα καταλήγει και µια πρόσφατη έρευνα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου σχετικά µε τον λειτουργικό αναλφαβητισµό. Το πρόβληµα της ελλιπούς αρχικής εκπαίδευσης είναι ιδιαίτερα οξύ ανάµεσα στον πληθυσµό άνω των 45 ετών. Περίπου το 90% του πληθυσµού αυτού έχει αρχική εκπαίδευση που δεν ξεπερνά την υποχρεωτική. Αυτό σηµαίνει ότι ο κορµός του εργατικού δυναµικού στην Ελλάδα έχει πολύ περιορισµένη αρχική εκπαίδευση. Η εικόνα βελτιώνεται για τις νεότερες ηλικίες, 25-34 ετών, που παραµένουν για περισσότερο χρόνο στο εκπαιδευτικό σύστηµα. Η αύξηση της παραµονής αυτής είναι, κατά µέσο όρο, δύο χρόνια για τους άνδρες και τέσσερα χρόνια για τις γυναίκες. Πίνακας 1.1: Επίπεδο εκπαίδευσης (%) κατά κατάσταση απασχόλησης ατόµων ηλικίας 25 έως 59 ετών Χώρες Εργαζόµενοι Άνεργοι Μη ενεργοί επί του Συνόλου της χώρας Χ Μ Υ Χ Μ Υ Χ Μ Υ Χ Μ Υ Βέλγιο 30,0 36,6 33,3 52,9 33,2 13,9 63,4 24,8 11,7 39,3 33,6 27,0 ανία 16,7 54,1 29,2 28,7 51,3 20,0 35,6 51,5 12,9 20,0 53,6 26,4 Γερµανία 13,5 59,0 27,5 24,8 59,7 15,5 32,6 56,5 10,9 18,0 58,6 23,5 Ελλάδα 46,7 32,4 20,9 43,1 41,0 16,0 61,6 30,9 7,5 50,6 32,4 16,9 Ισπανία 57,1 17,1 25,8 64,8 16,6 18,6 81,6 10,6 7,8 64,9 15,2 19,9 Γαλλία 31,7 46,1 22,2 46,4 40,7 12,9 56,2 33,1 10,7 37,3 43,4 19,3 Ιρλανδία 39,5 30,2 30,3 68,3 20,9 10,8 65,9 24,9 9,3 48,7 28,1 23,2 Ιταλία 50,3 37,5 12,2 58,6 32,4 8,9 74,5 22,2 3,2 58,6 32,3 9,1 Λουξεµβούργο 45,4 29,7 25,0 73,2 14,4 12,4 68,3 22,2 9,5 52,2 27,3 20,4 ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 4

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Κάτω Χώρες 27,4 44,8 27,8 43,0 38,0 19,0 56,0 33,5 10,6 34,1 42,1 23,8 Αυστρία 20,7 69,1 10,3 33,3 61,0 5,7 38,6 58,0 3,4 24,9 66,4 8,7 Πορτογαλία 72,9 12,9 14,2 79,7 14,7 5,7 88,0 7,9 4,0 76,2 12,0 11,8 Φιλανδία 22,9 51,7 25,3 32,8 56,5 10,8 44,1 45,5 10,4 27,4 51,2 21,4 Σουηδία 20,7 49,2 30,1 29,1 57,3 13,6 36,5 43,2 20,3 23,3 49,1 27,6 Hν. Βασίλειο 39,6 33,4 27,0 53,6 32,8 13,6 63,5 25,5 11,0 44,8 31,9 23,4 Ευρ. Ένωση 33,9 42,5 23,7 46,5 39,4 14,1 60,3 31,2 8,4 40,6 39,8 19,6 Χ = επίπεδο κάτω του 2 ου κύκλου δευτεροβάθµιας Μ = επίπεδο 2 ου κύκλου δευτεροβάθµιας Υ = επίπεδο ανωτέρας εκπαίδευσης Πηγή: Eurostat: Labour Force Survey 1997 Οι µεταβολές αυτές δείχνουν τα αποτελέσµατα της σοβαρής προσπάθειας που έγινε τα τελευταία χρόνια για αύξηση της συµµετοχής στο εκπαιδευτικό σύστηµα και επέκταση των εκπαιδευτικών ευκαιριών. Η προσπάθεια αυτή συνεχίζεται και θα πρέπει να συνεχιστεί για πολλά ακόµη χρόνια ώστε το κενό µεταξύ της Ελλάδας -Χώρας του Στόχου 1 και των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που άρχισε να καλύπτεται, να καλυφθεί εντελώς. Για την υλοποίηση όµως του στόχου αυτού θα πρέπει να περιοριστεί δραστικά η σχολική διαρροή, που παρατηρείται κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και η οποία σήµερα ξεπερνά το 11% του σχολικού πληθυσµού, µε µέτρα τόσο πρόληψης όσο και καταπολέµησης. Η µείωση της σχολικής αποτυχίας και διαρροής αποτελεί βασική προϋπόθεση για την αύξηση της κοινωνικής συνοχής και τη µείωση της απειλής του κοινωνικού αποκλεισµού. Προς την ίδια κατεύθυνση οδηγούν οι προσπάθειες προώθησης της ισότητας των εκπαιδευτικών ευκαιριών µε δράσεις θετικής διάκρισης υπέρ ατόµων ειδικών κοινωνικών κατηγοριών όπως αυτά µε ειδικές ανάγκες ή/και πολιτισµικές και γλωσσικές ιδιαιτερότητες. Όλα αυτά εµπίπτουν στο πεδίο 2 της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής, που είναι ο πρώτος Άξονας Προτεραιότητας του Επιχειρησιακού Προγράµµατος. 1.2. 1.2. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Το ΕΠ του ΥπΕΠΘ, που θα πρέπει να θεωρηθεί σαν µέρος ενός ολοκληρωµένου Προγράµµατος για την ανάπτυξη των ανθρώπινων πόρων, αποσκοπεί κατά κύριο λόγο στην ενίσχυση του τυπικού εκπαιδευτικού συστήµατος της χώρας και ως εκ τούτου υποστηρίζει κυρίως δράσεις πρόληψης. ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 5

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστηµα στο σύνολό του, παρόλη την ποσοτική ανάπτυξή του, παρουσιάζει ακόµη βασικές αδυναµίες προσαρµογής στις απαιτήσεις της κοινωνίας των πληροφοριών του 21 ου αιώνα, µε την επιβαλλόµενη ταχύτητα. Οι αδυναµίες αυτές γίνονται αιτία µείωσης της απασχολησιµότητας του εργατικού δυναµικού µε αποτέλεσµα να µην µπορεί να προσαρµοστεί στις µεταβαλλόµενες συνθήκες της αγοράς εργασίας. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι, σε αντίθεση µε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ανεργία στην Ελλάδα συγκεντρώνεται στους αποφοίτους µέσης εκπαίδευσης και στους πτυχιούχους της τριτοβάθµιας εκπαίδευσης, όπου η Ελλάδα καταλαµβάνει τη 12 η θέση στο σύνολο ανδρών-γυναικών (Πίνακας 1.2). Το γεγονός αυτό εγείρει ανησυχίες για την εξωτερική αποτελεσµατικότητα του εκπαιδευτικού συστήµατος και τη διασύνδεσή του µε την αγορά εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας των νέων αποφοίτων ηλικίας 20-24 ετών, ένα χρόνο µετά την έξοδό τους από το εκπαιδευτικό σύστηµα, είναι σαφώς µεγαλύτερο για τις γυναίκες από αυτό των ανδρών. Οι βασικές αδυναµίες που παρουσιάζει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστηµα έχουν περιγραφεί στη στρατηγική που εµπεριέχεται στο ΚΠΣ. Εκείνο που θα πρέπει να αναφερθεί είναι ότι η αντιµετώπιση των αδυναµιών αυτών επιβάλλει δράσεις για την προώθηση και βελτίωση της εκπαίδευσης και της αρχικής επαγγελµατικής κατάρτισης στα πλαίσια µιας στρατηγικής δια βίου µάθησης. Αυτή η στρατηγική εξ άλλου, αποτελεί την ουσία του πεδίου πολιτικής 3 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταµείου. Η Ευρωπαϊκή Κοινωνική πολιτική θεωρείται αρκετά πλήρης διότι καλύπτει πεδία όπως η ανάπτυξη και προώθηση της επιχειρηµατικότητας και της προσαρµοστικότητας των νέων (πεδίο πολιτικής 4) και απαιτεί ειδικά µέτρα για τη βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας (πεδίο πολιτικής 5). ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 6

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Πίνακας 1.2: Ποσοστά (%) Ανεργίας των αποφοίτων ηλικίας 20-24, ένα χρόνο µετά την αναχώρησή τους από την εκπαίδευση, κατά επίπεδο εκπαίδευσης και φύλο, 1996 (Σύνολο). Χώρες Κατώτερη του 2-ου κύκλου ευτεροβάθµιας 2-ος κύκλος ευτεροβάθµιας Πανεπιστηµιακή / Τριτοβάθµια Σύνολο Άντρες Γυναίκες Α+Γ Άντρες Γυναίκες Α+Γ Άντρες Γυναίκες Α+Γ Άντρες Γυναίκες Α+Γ Αυστρία 38,6 13,1 24,1 15,7 16,7 16,2 -- 12,6 9,8 17,4 15,7 16,6 Βέλγιο 68,0 71,9 69,5 37,5 51,2 42,8 16,1 25,8 21,6 30,6 36,7 33,5 ανία 41,6 24,6 33,2 11,8 10,7 11,3 3,2 29,1 13,2 16,3 14,5 15,4 Φιλανδία 31,0 58,4 44,9 48,8 58,3 53,2 22,6 28,2 26,6 46,4 55,5 50,8 Γαλλία 38,7 38,3 38,6 30,8 37,6 34,0 27,4 31,3 29,8 31,2 35,1 33,1 Γερµανία 9,7 13,0 10,9 8,9 7,6 8,4 15,2 15,1 15,1 9,7 9,4 9,6 Ελλάδα 32,1 74,3 33,6 46,7 65,5 53,4 41,3 55,5 49,1 42,7 62,8 49,6 Ιρλανδία 33,7 12,9 23,3 17,5 16,4 17,0 15,8 9,9 12,8 16,9 12,0 14,4 Ιταλία 43,0 64,5 45,4 53,2 72,6 61,9 63,4 61,8 62,2 50,5 71,0 58,7 Λουξεµβούργο 7,5 -- 3,8 -- 8,3 3,0 -- 29,9 18,0 2,1 12,3 6,8 Κάτω Χώρες 30,6 42,5 33,3 16,9 24,2 20,3 23,7 30,6 27,2 22,1 27,9 24,6 Πορτογαλία 35,6 57,8 41,1 48,5 52,6 50,4 42,9 43,3 43,2 42,1 49,9 45,6 Ισπανία 45,3 58,3 47,6 51,4 59,8 55,6 50,7 61,8 57,3 49,0 60,7 54,4 Ην. Βασίλειο 25,6 19,3 22,1 22,6 19,6 21,2 25,9 12,7 19,1 24,6 15,4 20,0 Μ.Ο. 34,4 42,2 33,7 31,6 35,8 32,1 29,0 32,0 28,9 28,7 34,2 30,9 Πηγή: OECD (1998b) Α+Γ = ποσοστό επί του συνόλου ανδρών και γυναικών ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 7

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.3. Η ΟΜΗ ΤΟΥ ΕΠ : AΞΟΝΕΣ Η εθνική στρατηγική ανάπτυξης της εκπαίδευσης, που περιγράφεται στο ΚΠΣ, αποτέλεσε τη βάση για το σχεδιασµό του παρόντος Επιχειρησιακού Προγράµµατος. Επιχειρεί να αντιµετωπίσει τις αδυναµίες που παρουσιάζει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστηµα, ώστε να µπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις οι οποίες προβλέπεται να επηρεάσουν την ελληνική κοινωνία όπως άλλωστε γίνεται και στις υπόλοιπες χώρες-µέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μέσα στα πλαίσια µιας ολοκληρωµένης πολιτικής ανάπτυξης ανθρώπινου δυναµικού η εκπαιδευτική στρατηγική καλύπτει τις µεσοπρόθεσµες πολιτικές αρχικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ευθύνης του ΥπΕΠΘ, που συµπληρώνονται από τις βραχυχρόνιες πολιτικές της συνεχιζόµενης επαγγελµατικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, ευθύνης του Υπουργείου Εργασίας (ΥπΕΡΓ). Η συµπληρωµατικότητα των δύο επιµέρους Επιχειρησιακών Προγραµµάτων για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναµικού είναι προφανής, αφού η διαδικασία της εκπαίδευσης και η αντίστοιχη της επαγγελµατικής κατάρτισης αποτελούν αναπόσπαστα µέρη µιας ολοκληρωµένης πολιτικής δια βίου µάθησης για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναµικού. Είναι εποµένως εύλογο και σύµφωνο µε τα παραπάνω, το ΕΠ του ΥπΕΠΘ να δοµηθεί γύρω από εκείνα τα πεδία πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταµείου, τα οποία περισσότερο καλύπτουν το τυπικό εκπαιδευτικό σύστηµα, ώστε να αποτελέσουν τους Άξονες Προτεραιότητάς του. Από τα πέντε πεδία πολιτικής της ΕΕ για το ΕΚΤ, το ΕΠ του ΥπΕΠΘ προωθεί µέτρα για τα τέσσερα τελευταία : δηλαδή τα πεδία : 2, 3, 4 και 5 τα οποία έχουν ως εξής: Πεδίο Πολιτικής 2 : Άξονας Προτεραιότητας 1 Προώθηση της ισότητας ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά εργασίας για όλους και ιδιαίτερα για εκείνους που απειλούνται µε κοινωνικό αποκλεισµό. Η πρόσβαση στην αγορά εργασίας συνδέεται µε την απόκτηση γνώσεων και την καλλιέργεια δεξιοτήτων. Η πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου και η µη αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει το εκπαιδευτικό σύστηµα οδηγούν σε περιορισµό των επαγγελµατικών διεξόδων, µε αποτέλεσµα τελικά τον κοινωνικό αποκλεισµό. Συνεπώς οι ευπαθείς µαθητικές οµάδες χρειάζονται στήριξη, ώστε να αντιµετωπίσουν τις απαιτήσεις της σύγχρονης εκπαίδευσης και επαγγελµατικής κατάρτισης. Στην Ελλάδα υπάρχουν µαθητικές οµάδες που ανήκουν σε πολιτισµικές, εθνικές ή θρησκευτικές µειονότητες και αντιµετωπίζουν δυσκολίες ένταξης στο εκπαιδευτικό ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 8

ΕΙΣΑΓΩΓΗ σύστηµα της χώρας, µολονότι η εκπαιδευτική πολιτική δεν κάνει διακρίσεις σε βάρος τους. Για τις οµάδες αυτές προβλέπεται να υλοποιηθεί ολοκληρωµένη παρέµβαση ώστε να µπορέσουν να ενσωµατωθούν το ταχύτερο δυνατό µε τους υπόλοιπους µαθητές, αποφεύγοντας τη σχολική αποτυχία και διαρροή. Επίσης, για τους µαθητές µε ειδικές ανάγκες πρόκειται να υλοποιηθούν προγράµµατα µε στόχο την ένταξή τους στο εκπαιδευτικό σύστηµα (mainsteaming) στο µέτρο του δυνατού, την επαγγελµατική τους κατάρτιση και την ενίσχυση της δυνατότητάς τους για αυτόνοµη διαβίωση. Οι µαθητές που αντιµετωπίζουν µαθησιακά προβλήµατα ή παρουσιάζουν χαµηλές επιδόσεις στα µαθήµατα θα ενισχυθούν µέσω εξατοµικευµένων προγραµµάτων από τα πρώτα στάδια της εκπαίδευσής τους, ώστε να προληφθούν ή να αντιµετωπιστούν εγκαίρως τα µαθησιακά κενά, που οδηγούν σε σχολική αποτυχία και διαρροή. Ιδιαίτερη µέριµνα πρόκειται να ληφθεί για την αντιµετώπιση των αναγκών των µαθητών που προέρχονται από χαµηλά κοινωνικο-οικονοµικά στρώµατα, ώστε και αυτοί να ενδιαφερθούν για την εκπαιδευτική διαδικασία και να µην εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο. Παράλληλα, στους ενήλικες που δεν ολοκλήρωσαν στο παρελθόν την υποχρεωτική τους εκπαίδευση, θα δοθεί η ευκαιρία µέσα από τα Σχολεία Β Ευκαιρίας να αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για τη βελτίωση των επαγγελµατικών τους δυνατοτήτων. Πεδίο Πολιτικής 3 : Άξονας Προτεραιότητας 2 Προώθηση και βελτίωση της εκπαίδευσης και της επαγγελµατικής κατάρτισης στα πλαίσια της δια βίου εκπαίδευσης. Η βελτίωση της παρεχόµενης εκπαίδευσης και επαγγελµατικής κατάρτισης και η σύνδεσή τους µε τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, αποτελούν προϋπόθεση για την βελτίωση της απασχόλησης των νέων. Η προτεινόµενη στο ΣΕΠ συνολική προσπάθεια προώθησης και βελτίωσης της παρεχόµενης εκπαίδευσης και επαγγελµατικής κατάρτισης, θα λάβει χώρα στο πλαίσιο της πολιτικής της δια βίου εκπαίδευσης, που έχει αρχίσει να εφαρµόζεται στην Ελλάδα την τελευταία κυρίως 5ετία µε τη χρηµατοδοτική υποστήριξη του Β ΚΠΣ. Όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο 1.1: Η Ανάπτυξη του Ανθρώπινου υναµικού, στη σελ. 3 του παρόντος κειµένου, η πολιτική για τη δια βίου εκπαίδευσης, που έχει υιοθετηθεί από το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστηµα, οδηγεί στην θεσµική ενοποίηση του εκπαιδευτικού χώρου και του χώρου κατάρτισης. Η θεσµική αυτή ενοποίηση έχει σαν τελικό αντικειµενικό ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 9

ΕΙΣΑΓΩΓΗ στόχο τη δηµιουργία µιας ενιαίας πολιτικής ανάπτυξης των ανθρώπινων πόρων που συνάδει µε την πολιτική της Ε.Ε. Η πολιτική της δια βίου εκπαίδευσης θα υποστηριχθεί από τις δράσεις του Άξονα προτεραιότητας Ζ, που έχει υιοθετήσει συνολικά το πεδίο πολιτικής 3 του ΕΚΤ. Οι δράσεις αυτές έχουν σαν στόχους :! Την περαιτέρω ανάπτυξη των προγραµµάτων, που προσφέρουν εκπαιδευτικές ευκαιρίες σε όλους ανεξάρτητα από την ηλικία της (π.χ. σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, ανοιχτό πανεπιστήµιο, συµπληρωµατικά προγράµµατα, εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, κλπ.)! Την κατά το δυνατό µείωση, µέχρι εξάλειψη των περιορισµών, που υπάρχουν σήµερα και εµποδίζουν την ελεύθερη οριζόντια και κάθετη µετακίνηση των εκπαιδευοµένων! Την λειτουργική ενοποίηση των συστηµάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης. Η βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης θα στηριχθεί στην αναβάθµιση του εκπαιδευτικού έργου, που θα προκύψει µέσα από τα προγράµµατα για την συνεχή επιµόρφωση των εκπαιδευτικών, την αξιολόγηση όλων των παραµέτρων του εκπαιδευτικού έργου, την αναµόρφωση των προγραµµάτων σπουδών, την ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού και την ενίσχυση των υποδοµών της εκπαίδευσης. Μέσα από τα προγράµµατα Επαγγελµατικού Προσανατολισµού, πρακτικής άσκησης- µαθητείας και από τις δράσεις των Γραφείων ιασύνδεσης θα ενισχυθεί περαιτέρω η σύνδεση της εκπαίδευσης µε την απασχόληση. Ιδιαίτερη έµφαση πρόκειται να δοθεί στην ποιότητα της παρεχόµενης εκπαίδευσης στα ΤΕΕ και στις Σχολές της αρχικής επαγγελµατικής κατάρτισης, έτσι ώστε οι απόφοιτοι να είναι επαρκώς προετοιµασµένοι για τις απαιτήσεις της απασχόλησης. Στον Άξονα 2 εντάσσονται και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες που σχετίζονται µε τη µελέτη του περιβάλλοντος και την ευαισθητοποίηση των νέων σε θέµατα προστασίας του περιβάλλοντος. Πεδίο Πολιτικής 4 : Άξονας Προτεραιότητας 3 Ανάπτυξη και προώθηση της επιχειρηµατικότητας και της προσαρµοστικότητας των νέων Μέσα από τα προγράµµατα σπουδών της τριτοβάθµιας και της τεχνικής εκπαίδευσης δεν ενθαρρύνεται ιδιαίτερα η επιχειρηµατική δράση των φοιτητών-σπουδαστών και των αποφοίτων των σχολών, που θα ήθελαν να προσφέρουν υπηρεσίες ή να αναπτύξουν καινοτόµα προϊόντα. Μέσα από µαθήµατα επιχειρηµατικότητας οι αυριανοί πτυχιούχοι θα πρέπει, είτε ως αυτο-απασχολούµενοι, είτε ως εργαζόµενοι, να είναι σε θέση να αντιλαµβάνονται και να προσαρµόζονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της οικονοµίας. Οι ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 10

ΕΙΣΑΓΩΓΗ νέοι της τεχνικής και της τριτοβάθµιας εκπαίδευσης θα πρέπει να εφοδιαστούν µε γνώσεις ώστε να είναι σε θέση να δηµιουργήσουν επιχειρηµατικές µονάδες και να ενισχυθούν εκείνοι που επιθυµούν να αναπτύξουν περαιτέρω µια υπηρεσία ή ένα προϊόν. Πεδίο Πολιτικής 5 : Άξονας Προτεραιότητας 4 Βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας Όλες οι δράσεις του ΕΠ διαπνέονται από την αντίληψη ότι πρέπει να εξαλειφθούν τα εµπόδια που µειώνουν τις δυνατότητες απασχόλησης τόσο των γυναικών, όσο και των νέων. Θα αναληφθούν δράσεις για την ενίσχυση της συµµετοχής των γυναικών στην τεχνική, αρχική επαγγελµατική και τριτοβάθµια εκπαίδευση. Με την βοήθεια προγραµµάτων επαγγελµατικού προσανατολισµού και συµβουλευτικής και µέσα από προγράµµατα επιµόρφωσης-ευαισθητοποίησης της εκπαιδευτικής κοινότητας θα επιχειρηθεί η αντιµετώπιση των κοινωνικών στερεοτύπων ώστε να βελτιωθεί η θέση των γυναικών όχι µόνο στον κόσµο της εργασίας, αλλά και στα κλιµάκια λήψης αποφάσεων. Θα αναζητηθούν τα κίνητρα εκείνα (οικονοµικά και µη) τα οποία θα επιτρέψουν στις γυναίκες να αφιερώσουν τον χρόνο που απαιτείται για την απόκτηση ή συµπλήρωση των γνώσεών τους, για την απόκτηση εργασιακών εµπειριών και για την ανάπτυξη επιχειρηµατικής δράσης. Η δοµή του ΕΠ περιέχει δύο ακόµη Άξονες Προτεραιότητας : Άξονας Προτεραιότητας 5 ηµιουργία και ενίσχυση υποδοµών για την υλοποίηση των Μέτρων συµπεριλαµβάνει τους συνολικούς πόρους του (ΕΤΠΑ), και ΕΚΤ, που Άξονας Προτεραιότητας 6 Τεχνική Βοήθεια. Ειδικότερα, οι παρεµβάσεις που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Άξονα Προτεραιότητας 1, που σχετίζεται µε την προώθηση της ισότητας ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά εργασίας για όλους και ιδιαίτερα για όσους απειλούνται µε κοινωνικό αποκλεισµό, και οι παρεµβάσεις που αφορούν την υλοποίηση των στόχων του Άξονα Προτεραιότητας 4, για την βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας, συνάδουν µε τις Κατευθυντήριες Γραµµές (ΚΓ) 1,2,6,7,8 και 9 του Πυλώνα Ι και µε τις ΚΓ 20, 21 και 22 του Πυλώνα IV του ΕΣ Α. ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 11

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Παροµοίως, οι Ενέργειες που αφορούν την βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης και της επαγγελµατικής κατάρτισης των νέων, µε στόχο την αύξηση της απασχολησιµότητάς τους (Άξονας Προτεραιότητας 2) καθώς και οι Ενέργειες για την ανάπτυξη και προώθηση της επιχειρηµατικότητας των νέων (Άξονας Προτεραιότητας 3), συνδέονται άµεσα µε τους Πυλώνες Ι και ΙΙ του ΕΣ Α, και συγκεκριµένα µε τις ΚΓ 7,8,9 και 13. Η κατανοµή των πόρων στους άξονες προτεραιότητας του ΕΠ παρουσιάζεται συνοπτικά στον Πίνακα 1.3. ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 12

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Πίνακας 1.3: Συνοπτικός προϋπολογισµός 2ου ΕΠΕΑΕΚ κατά πεδία πολιτικής ΕΚΤ (σε χιλ. ευρώ) % ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΗΜΟΣΙΑ ΑΠΑΝΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (75%) ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (25%) ΠΥΛΩΝΑΣ ΕΣ Α ΑΞΟΝΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ/ΜΕΤΡΑ ΣΥΝΟΛΟ ΕΤΠΑ ΕΚΤ ΣΥΝΟΛΟ ΕΤΠΑ ΕΚΤ ΣΥΝΟΛΟ ΕΤΠΑ ΕΚΤ Ι. ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ II. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ- ΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ IV. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ & ΑΝ ΡΕΣ Α1: Προώθηση της ισότητας ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά εργασίας για όλους και ιδιαίτερα για εκείνους που απειλούνται µε κοινωνικό αποκλεισµό (πεδίο 2) 1.1Βελτίωση των συνθηκών ένταξης στο εκπαιδευτικό σύστηµα Ατόµων ειδικών κατηγοριών 1.2 Καταπολέµηση σχολικής αποτυχίας και διαρροής µε εναλλακτικές µορφές µάθησης Α2: Προώθηση και βελτίωση της εκπαίδευσης και της αρχικής επαγγελµατικής κατάρτισης στα πλαίσια της δια βίου µάθησης (πεδίο 3) 13,3% 330.248 0 330.248 247.686 0 247.686 82.562 0 82.562 5,6% 138.853 0 138.853 104.140 0 104.140 34.713 0 34.713 7,7% 191.395 0 191.395 143.546 0 143.546 47.849 0 47.849 61,7% 1.532.435 0 1.532.435 1.149.326 0 1.149.326 383.109 0 383.109 2.1 Αναβάθµιση της ποιότητας της παρεχόµενης εκπαίδευσης 12,3% 306.090 0 306.090 229.567 0 229.567 76.523 0 76.523 2.2 Αναµόρφωση Προγραµµάτων Σπουδών - ιεύρυνση Τριτοβάθµιας 14,7% 364.076 0 364.076 273.057 0 273.057 91.019 0 91.019 2.3 Αρχική Επαγγελµατική Κατάρτιση 22,3% 554.123 0 554.123 415.592 0 415.592 138.531 0 138.531 2.4 Επαγγελµατικός Προσανατολισµός & Σύνδεση µε Αγορά Εργασίας 4,9% 122.493 0 122.493 91.870 0 91.870 30.623 0 30.623 2.5 ια Βίου Εκπαίδευση 3,2% 78.897 0 78.897 59.173 0 59.173 19.724 0 19.724 2.6 Προγράµµατα Προστασίας Περιβάλλοντος & Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Α3: Ανάπτυξη & προώθηση της επιχειρηµατικότητας & της προσαρµοστικότητας των νέων (πεδίο 4) 3.1 Ενθάρρυνση επιχειρηµατικής δράσης & καινοτοµικών εφαρµογών Α4: Βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας (πεδίο 5) 4.1 Προγράµµατα Υποστήριξης της Αρχικής Επαγγελµατικής Κατάρτισης & Εκπαίδευσης των Γυναικών 4.2 Προγράµµατα υποστήριξης των γυναικών στις Προπτυχιακές και Μεταπτυχιακές σπουδές, προγράµµατα σπουδών & ερευνητικά προγράµµατα για τις γυναίκες 4,3% 106.756 0 106.756 80.067 0 80.067 26.689 0 26.689 0,8% 19.848 0 19.848 14.886 0 14.886 4.962 0 4.962 0,8% 19.848 0 19.848 14.886 0 14.886 4.962 0 4.962 2,8% 69.469 0 69.469 52.102 0 52.102 17.367 0 17.367 2,5% 62.380 0 62.380 46.785 0 46.785 15.595 0 15.595 0,3% 7.089 0 7.089 5.317 0 5.317 1.772 0 1.772 ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 13

ΕΙΣΑΓΩΓΗ % ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΗΜΟΣΙΑ ΑΠΑΝΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (75%) ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (25%) ΠΥΛΩΝΑΣ ΕΣ Α ΑΞΟΝΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ/ΜΕΤΡΑ ΣΥΝΟΛΟ ΕΤΠΑ ΕΚΤ ΣΥΝΟΛΟ ΕΤΠΑ ΕΚΤ ΣΥΝΟΛΟ ΕΤΠΑ ΕΚΤ Α5: ηµιουργία & ενίσχυση υποδοµών για την υλοποίηση των Μέτρων Ε.Κ.Τ. 5.1 Αναβάθµιση Υποδοµών & Εξοπλισµών για την προώθηση ισότητας ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά εργασίας 5.2 Αναβάθµιση Υποδοµών & Εξοπλισµών για την βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης 20,5% 509.915 509.915 0 382.436 382.436 0 127.479 127.479 0 1,2% 29.745 29.745 0 22.309 22.309 0 7.436 7.436 0 19,3% 480.170 480.170 0 360.127 360.127 0 120.043 120.043 0 Α6: Τεχνική Βοήθεια 0,9% 22.684 0 22.684 17.013 0 17.013 5.671 0 5.671 6.1 Τεχνική Βοήθεια 0,9% 22.684 0 22.684 17.013 0 17.013 5.671 0 5.671 ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΜΕΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 2.484.599 509.915 1.974.684 1.863.449 382.436 1.481.013 621.150 127.479 493.671 ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 14

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Οι στόχοι του Άξονα Προτεραιότητας 4 (Βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας) δεν ικανοποιούνται µόνο µέσα από την υλοποίηση των Μέτρων 4.1 και 4.2. Όπως φαίνεται και από την αναλυτική παρουσίαση των Μέτρων στο κεφ. 2, µέσα από τις δράσεις του Μέτρου 1.2 (Καταπολέµηση της σχολικής αποτυχίας & διαρροής µε εναλλακτικές µορφές µάθησης), του Μέτρου 2.1 (Αναβάθµιση της ποιότητας της παρεχόµενης εκπαίδευσης), του Μέτρου 2.4 (Επαγγελµατικός Προσανατολισµός & σύνδεση µε αγορά εργασίας), του Μέτρου 2.5 ( ια Βίου Εκπαίδευση) και του Μέτρου 2.6 (Προγράµµατα Προστασίας Περιβάλλοντος & Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης), εκτός από το καθαρά εκπαιδευτικό αποτέλεσµα των δράσεων, ικανοποιείται ταυτόχρονα και η πολιτική βελτίωσης της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας. Ένα πρόσθετο κριτήριο για την επιλογή των ωφελουµένων ή των δράσεων που θα υλοποιηθούν, θα είναι η συµµετοχή και υποστήριξη των γυναικών σε επιµορφωτικά ή ερευνητικά προγράµµατα. Είναι αρκετά δύσκολος ο υπολογισµός των πόρων που θα διατεθούν για την υλοποίηση των δράσεων του ΕΠ και αφορούν αποκλειστικά τις γυναίκες. Παρ όλα αυτά, έγινε προσπάθεια διαχωρισµού των πόρων ανά στόχο και παρουσιάζονται στην περιγραφή των Μέτρων (βλ. Πίνακα 2.1 στο κεφ. 2, Άξονας Προτεραιότητας 4). Χωρίς να υπολογίζονται οι πόροι του ΕΤΠΑ και της Τεχνικής Βοήθειας, εκτιµάται ότι τουλάχιστον το 10,6% των πόρων του ΕΚΤ, άµεσα ή έµµεσα θα υποστηρίξει την βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας. Θα απαιτηθεί όµως χρόνος και συνεχής προσπάθεια, ώστε να διαµορφωθούν οι κατάλληλες κοινωνικές συνθήκες που θα επιτρέψουν στις γυναίκες να εκµεταλλευτούν πλήρως τις πρόσθετες ευκαιρίες που θα τους δοθούν, για να βελτιώσουν την επαγγελµατική τους θέση. Στο διάγραµµα 1.1 που ακολουθεί εµφανίζεται η δοµή του ΕΠ, η οποία καλύπτει έναν µεγάλο αριθµό των Κατευθυντήριων Γραµµών (guidelines) του Εθνικού Σχεδίου για την Απασχόληση (ΕΣ Α). ΥΠ.Ε.Π.Θ. V.27/03/01 Σελ.: 15