ΟΡΘΡΟΣ Μνήµη τοῦ εν ἁγίοις Πατρός ἡμών Διονυσίου τοῦ νέου, Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης, τοῦ Θαυματουργοῦ, τοῦ ἐκ τῆς νήσου Ζακύνθου.

Transcript

1 ΟΡΘΡΟΣ νήµη τοῦ εν ἁγίοις ατρός ἡμών ιονυσίου τοῦ νέου, Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης, τοῦ Θαυματουργοῦ, τοῦ ἐκ τῆς νήσου Ζακύνθου. Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Της Ζα κυν θου τον γο νον και Αι γι νης τον προ ε δρον τον φρου ρον ο νης των Στρο φα α δων ι ο νυ υ σι ον α παντες τι µη σω µεν συµ φω νως οι πι στοι βο ων τες προς αυ τον ει λι κρι νως σαις λι ταις τους την σην µνη µην ε πι τε λου ουν τας σω ζε και βο ων τας σοι δο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ξα τω σε θαυ µα στω σαν τι δο ξα τω δω ρη σα µε νω σε η µιν πρε σβυν α κοι η όξα... (Τὸ ὡς ἄνω) µη η τον 2

3 Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Του Γα βρι ηλ φθε γξα µε νου σοι αρ θε νε το χαι ρε συν τη φω νη ε σαρ κου το ο των ο ο λων ε σπο της εν σοι τη α γι α Κι βω τω ως ε φη ο δι και ος α βιδ ε δειχ θης πλα τυ τε ρα των ου ρα νων βα στα σα σα τον Κτι στην σου δο ξα τω ε νοι κη σαν τι εν σοι δο ξα τω προ ελ θον τι εκ σου δο ξα τω ε λευ θε ρω σαν τι η µας δι α του το ο κου ου σου ου ου ου 3

4 ετὰ τὴν α' Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτήρ. Ἀγάπης τῷ δεσμῷ, συνδεθεὶς θεοφόρε, διέλυσας τρανῶς, τὴν κακίαν τῆς ἔχθρας φονέα γὰρ συγγόνου σου, πεφευγότα τῇ σκέπῃ σου, μὴ εἰδότα σε, τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ εἶναι, δίκης ἔσωσας, ἐπικειμένου θανάτου, καὶ σῶον ἀπέστειλας. όξα. Ὅμοιον. Οὐκ ἔγνω τὸν Θεόν, ὃς ἀγάπη ὑπάρχει, ὁ μὴ ἐχθρὸν φιλῶν, ὃς πλησίον τυγχάνει διόπερ καὶ ἐπλήρωσας, ἐντολὴν θείαν Ὅσιε, καὶ τὸ ἔγκλημα, σοῦ ἀδελφοῦ φονοκτόνῳ, συνεχώρησας, κατὰ Θεὸν ὡς οἰκτίρμων, Θεῷ τ εὐηρεστησας. Καὶ νῦν. ροεόρτιον. εγάλως ὁ Θεός, ἀγαπήσας τὸν κόσμον, τὸν Ἄγγελον βουλῆς, ἑαυτοῦ τῆς μεγάλης, τῷ κόσμῳ μὲν ἀπέστειλεν, εἰς ἀγάπης ἐπίδειξιν, τὸν Υἱὸν αὐτοῦ, ἐκ τῆς Ἁγνῆς σαρκωθέντα, τεχθησόμενον, ἐν Βηθλεὲμ τῷ Σπηλαίῳ, ταχὺ ὃν δοξάσομεν. ετὰ τὴν β' Στιχολογίαν, Κάθισμα. 4

5 Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. ροσενεχθεὶς ἀπὸ παιδὸς τῷ Κυρίῳ, δι ἀρετῶν σεβασμιώτατε άτερ, θυσία ὄντως γέγονας εὐπρόσδεκτος Θεῷ. Κλέος ἐχρημάτισας, τῶν Ὁσίων τρισμάκαρ, θεῖον ἐγκαλλώπισμα, ἱερέων ἐφάνης καὶ νῦν πρεσβεύεις ὑπὲρ εὐσεβῶν, ἑορταζόντων ἐν πίστει τὴν μνήμην σου. όξα. Ὅμοιον. Οἱ τῶν Στροφάδων θεοφόροι ατέρες, ἐν ταῖς ἀνάγκαις ἀρωγόν σε καὶ ῥύστην, καὶ ἰατρὸν πανάριστον γινώσκουσιν ἀεί, πάντων τὰ νοσήματα, θεραπεύοντα τάχει, νέφος τε ἐλαύνοντα, ἐξ ἀγροῦ τῶν ἀκρίδων, καὶ οὐρανόθεν ὄμβρον ἀγαθόν, μάκαρ ἐκπέμποντα γῇ μεσιτείᾳ σου. Καὶ νῦν. ροεόρτιον. Ὁ δι ἀγάπην πατρικῆς εὐσπλαγχνίας, πρὸς ἡμᾶς πέμψας τὸν Υἱὸν ἐπ' ἐσχάτων, ἐκ τῆς ανάγνου ἄσπορον φορέσαντα ἐν γῇ, σάρκα τὴν ἀνθρώπινον, ἵνα ῥύσῃ τῆς πλάνης, πλάσμα τὸ ἀνθρώπινον, αὐτὸς πάντας ἐν πίστει, καταξιῶσαι Γέννησιν Υἱοῦ, τοῦ προσκυνῆσαι ἀξίως δεόμεθα. 5

6 ετὰ τὸν ολυέλεον, Κάθισμα. Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. εσμευθεῖσα τῷ δεινῷ, γυνή ποτε ἀφορισμῷ, διελύθη ὑπὸ σοῦ, πιστοῦ θεράποντος Χριστοῦ, εἰς γῆν αὐτίκα στραφεῖσα ἐξ ἧς ἐλήφθη καὶ πάντες θεαταί, ἔπτηξαν πάνυ σεπτέ, σὺ δ ὡς ταπεινός, καὶ πόρρω δόξης κενῆς, τὸ γεγονὸς μηδόλως σαφηνίσαι, βιοῦντός σου ἐπετίμησας ἀλλὰ σὲ χάρις, πηγὴν θαυμάτων, τοῖς πᾶσι μάκαρ ἀνέδειξε. όξα. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. δ'. Τὸ προσταχθέν. ροεόρτιον. Τῶν Γενεθλίων τοῦ Χριστοῦ τὰ προεόρτια, ἐπιτελοῦντες οἱ πιστοὶ πανηγυρίσωμεν, καὶ ἀξίως ἅπαντες προϋπαντήσωμεν, ὡς άγοι δωροφοροῦντες τὰς ἀρετάς, καὶ ᾄδοντες τῶν Ἀγγέλων ᾆσμα καινόν, τῷ ἐκ Κόρης Θεόπαιδος, ἐν Βηθλεὲμ ἄνευ σπορᾶς, γεννωμένῳ Θεῷ ἡμῶν, ὃν δοξάζει τὰ σύμπαντα. 6

7 Τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ' Ἤχου. Ἦχος Β Εκ νε ο τη το ος µου πολ λα α πο λε µει µε πα θη αλλ αυ τος αν τι λα βου και σω σον Σω τηρ µου Β ίς Οι µι σουν τες Σι ων αι σχυν θη τε α πο του Κυ ρι ου ως χορ τος γαρ πυ ρι ε σε σθε α πε ξη ραµ µε νοι Β ίς ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Β Α γι ω νευ µα τι πα σα ψυ χη ζω Β ου ου ται και κα θαρ σει υ ψου ται λαµ πρυ νε 7

8 Β ται τη Τρι α δι κη ο να α δι ι ε ρο κρυ φι ως Β Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας τον αι Β ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι α να βλυ υ ζει τα Β της χα α ρι τος ρει θρα αρ δευ ο ον τα α πα σα ντην κτι ι σιν προς ζω ο γο νι ι αν ροκείµενον Το στο ο µα µου λα λη η σει σο φι αν και η µε λε ε ε τη της καρ δι ι ας µου συ νε σιν ίς 8

9 Στίχ. Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τά ἔθνη. Τὸ τρίτον Το στο µα µου λα λη η σει σο φι ι ι αν και η µε ε λε ε τη της καρ δι ι ας µου συ νε σι ι ι ι ιν 9

10 Τάξις Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν Ὁ Χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... Ὁ Χορός: 3 Α µη 3 ην 3 3 α α α Κυ υ ρι ον Τὸ τρίτον σα πνο η αι νε σα τω τον (ίς) Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον 10

11 Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χορός: Και τω νευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: ΟΡΘΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΙΟΥ Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε ο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. Ὁ ψαλµός χύµα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. 11

12 Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσο-μαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύ-νην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ νεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. 12

13 Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 13

14 Ἦχος ι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Ταις του Ι ε ρα αρ χου πρε σβει αις ε ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των 14

15 Ε Εῖτα ψάλλομεν τὸ Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. β. λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτοιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα α α α µου Α γαλ λε ται ση µε ρον η Εκ κλη σι ι ι ι α α α Χρι στου και πα νη γυ ρι ι ι ι ζει φαι αι αι δρως και νον Ι ε ρα αρ χη η ην ο ρω σα εν αυ τη µε γα λο πρε πως ει ει σα α χθε ε εν τα τον σε πτον ι ι ι ο νυ υ υ σι ι ι ι 15

16 ον ος α δι α λει ει πτω ω ως πρε σβευ ει υ περ των πι στει ει τι ι µων των την ι ε ραν αυ του ου ου κοι µη σι ι ι ι ιν 16

17 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε (δίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 17

18 Οἱ Κανόνες Κανών τῆς Θεοτόκου Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν Γ Ἦχος Γα Υ γραν δι ο δευ σας ω σει ξη ραν και την Αι γυ πτι ι αν µο χθη ρι αν δι α φυ γων ο Ι σρα η λι της α νε βο ο α τω λυ τρω τη και Θε ω η µων α σω µεν Γ ὶς Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Γ Γ ολ λοις συ νε χο µε νος πει ρα σµοις Γ προς σε κα τα φε ευ γω Γ σω τη ρι αν ε πι ζη των Ω η τερ του Λο γου και αρ θε νε 18

19 των δυ σχε ρων και δει νων µε δι Γ α σω σον Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας α θων µε τα ρατ του σι προ σβο λαι πολ λης α θυ µι ι ας ε µπι πλω σαι µου την ψυ χην ει ρη νευ σον Κο ρη τη γα λη νη την του Υι ου και Θε ου σου α να µω µε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Σω τη ρα τε κου σαν σε και Θε ον δυ σω πω αρ θε νε λυ τρω θη ναι µε των δει νων 19

20 σοι γαρ νυν προς φευ γων α να τει νω και την ψυ χην και την δι α νοι αν Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ο σουν τα το σω µα και την ψυ χην ε πι σκο πης θει ας και προ νοι ας της πα ρα σου α ξι ω σον µο νη Θε ο µη τορ ως α γα θη α γα θου τε λο χευ τρι α 20

21 Κανών τοῦ Ἁγίου, ᾨδὴ α'. Ἦχος α'. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. οός μου τὴν ζόφωσιν, φωτὶ τῷ θείῳ, λαμπρύνας ἱκανωσον, εὐφημῆσαι μέλλοντος, τὴν θείαν μνήμην σου, σαῖς ιονύσιε λιταῖς, Αἰγίνης πρόεδρε. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἰδοὺ συνευφραίνονται, τοῖς Ζακυνθίοις, ατέρες σεβάσμιοι, τῶν Στροφάδων ἅπαντες, καὶ τῆς Αἰγίνης λαός ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ κοινοῦ, αὐτῶν προστάτου θερμοῦ. όξα... Κλεινῶν γεννητόρων μέν, υἱὸς ἐγένου, λαμπρῶν καὶ ἐνδόξων τε, ἀλλ αὐτὸς κατέλιπες, ὡς νουνεχέστατος, πᾶσαν προσπάθειαν σοφέ, γηΐνης σχέσεως. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Οἱ άγοι σκοπούμενοι, ἄστρον ερσόθεν, αὐτῷ ἐφεπόμενοι, ταχυδρόμως σπεύδουσιν, εὑρεῖν τὸν Ἄνακτα, ὃν ἐν Σπηλαίῳ σαρκικῶς, τεκεῖν αρθένος μολεῖ. 21

22 Κανών τῆς Θεοτόκου ᾨδή γ Οὐρανίας ἀψῖδος... Ἦχος Γ Ου ρα νι ας α ψι δος ο ρο φουρ γε Κυ ρι ε και της εκ κλη σι ας δο µη τορ συ µε στε ρε ω σον εν τη α γα πη τη ση των ε φε των η α κρο της των πι στων το στη ριγ µα µο νε φι λαν θρω πε ὶς Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ρο στα σι αν και σκε πην ζω ης ε µης τι θη µι Σε Θε ο γεν νη τορ αρ θε νε συ 22

23 µε κυ βερ νη σον προς τον λι µε να σου των α γα θων η αι τι α των πι στων το στη ρι γµα µο νη πα νυ µνη τε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Ι κε τευ ω αρ θε νε τον ψυ χι κον τα ρα χον και της α θυ µι ας την ζα λην δι α σκε δα σαι µου συ γαρ Θε ο νυµ φε τον αρ χη γον της γα λη νης τον Χρι στον ε κυ η σας µο νη πα να χραν τε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω 23

24 σον η µας Ευ ερ γε την τε κου σα τον των κα λων αι τι ον της ευ ερ γε σι ας τον πλου τον πα σιν α να βλυ σον παν τα γαρ δυ να σαι ως δυ να τον εν Ι σχυ ι τον Χρι στον κυ η σα σα Θε ο µα κα ρι στε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Χα λε παις αρ ρω στι αις και νο σε ροις πα θε σιν ε ξε τα ζο µε νω αρ θε νε συ µοι βο η θη σον των ι α µα των γαρ α 24

25 νελ λι πη σε γι νω σκω θη σαυ ρον α να µω µε τον α δα πα νη τον 25

26 Κανών τοῦ Ἁγίου, ᾨδὴ γ'. Ἦχος α'. Στερεωθήτω ἡ καρδία μου. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Λαμπρύνας άτερ αἰσθητήρια, τῆς ψυχῆς σου ταύτην ἐτέλεσας, δοχεῖον θείων ἀρετῶν, καταγώγιον νεύματος, καὶ ἐν σοὶ ἐπανεπαὺσατο, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἀνεπιστρόφως τρίβον Ὅσιε, τὴν στενὴν καὶ λίαν ἐπίπονον, βαδίσας ἔφθασας αὐτό, ὀρεκτὸν τὸ ἀκροτατον, καὶ πρὸς πλάτος αραδείσου, κατοικεῖν εἰσελήλυθας. όξα... Ὁ τὰ κρυπτὰ γινώσκων Κύριος, καὶ νεφροὺς ἐτάζων ὡς γέγραπται, προεγνωκὼς γνώμης τῆς σῆς, τὸ εὐθὲς καὶ ἀκέραιον, σὲ οιμένα προχειρίζεται, Αἰγίνης πανάριστον. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Ὑπερνικᾷ οὐ μόνον βρότειον, ἀλλὰ καὶ νοῦν πάντα ἀγγελικόν, συγκαταβάσεως τῆς σῆς, Χριστὲ βάθος τὸ ἄπειρον Θεὸς γὰρ ὢν σάρκα δούλου, ἔρχῃ νῦν τοῦ ἐνδυσασθαι. 26

27 Κάθισμα. Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Τὴν ἀγήρω ποθήσας ὄντως ζωήν, καὶ γηΐνων τὸν βίον μεμισηκώς, Ἁγίων ἐζήλωσας, πολιτείαν τὴν ἔνθεον, ἐκ νηπίου δὲ ταῦτα, συνέσει διέκρινας, καὶ σαρκὸς μὲν τὰ πάθη, νοῒ καθυπέταξας ὅθεν καὶ τὸν ὄλβον, σκυβαλίσας γονέων, ἀπέβαλες ὄλβιε, ιονύσιε Ὅσιε, καὶ Χριστῷ ἠκολούθησας σπεῦσον οὖν πρεσβείαις πρὸς Θεόν, αἰωνίου πάντας πυρὸς ῥύσασθαι, τοὺς ἑορτάζοντας πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. Θεοτοκίον Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ Χαῖρε Κόρη Καθέδρα βασιλική, Κλίνη πορφυρόστρωτε, χρυσοπόρφυρε Θάλαμε, Χλαμὺς ἀλουργόχροε, τιμαλφέστατον Τέμενος, ἀστραπηφόρον Ἅρμα, Λυχνία πολύφωτε Χαῖρε Θεοτόκε, δωδεκάτειχε όλις, καὶ ύλη χρυσήλατε, καὶ αστὰς ἀγλαόμορφε, ἀγλαόχρυσε Τράπεζα, θεοκόσμητον Σκήνωμα Χαῖρε ἔνδοξε ύμφη ἡλιοστάλακτε Χαῖρε μόνη ψυχῆς μου εὐπρέπεια. 27

28 Κοντάκιον. Ἦχος γ'. Ἡ αρθένος σήμερον. Ἑορτάζει σήμερον τῶν Ζακυνθίων ἡ πόλις, ἑορτὴν χαρμόσυνον σὺν τῇ μονῇ τῶν Στροφάδων, Αἴγιναν, τὴν ἐν Κυκλάσι προσκαλουμένη, ᾄσμασιν, ἀξιοχρέως συνευφημῆσαι, καὶ φαιδρῶς πανηγυρίσαι, τὸ κοινὸν κλέος, νῦν ιονύσιον. Ὁ Οἶκος Σιγησάτωσαν ἤδη σιγησάτωσαν, οἱ μέχρι δεῦρο σφαλερῶς λέγοντες, μὴ εἶναι τῇ θεοσώστῳ Ζακύνθῳ, τὸν οἰκεῖον προστάτην, καὶ πρὸς Θεὸν πρέσβυν θερμότατον, καθὰ καὶ ἐν πολλαῖς τῶν ἐπισήμων πόλεων καὶ χωρῶν Ὀρθοδόξων. Ἔνεστι γὰρ καὶ μάλα καλῶς, ὁ σεπτὸς ἐν Ἱεράρχαις ιονύσιος, ὁ θαυμαστὸς Αἰγίνης πρόεδρος, ταύτης δὲ γόνος εὐκλεής, καὶ θρέμμα ἀξιέπαινον. Οὐκέτι λοιπὸν ζηλοῖ Ζάκυνθος ἡ εὐδαίμων, Κεφαλληνίαν καὶ Κέρκυραν, τάς φίλας γείτονας, διὰ τὸ αὐτὰς μέγα σεμνύνεσθαι, ἐπὶ τοῖς θείοις καὶ ἱεροῖς λειψάνοις, Γερασίμου τε καὶ Σπυρίδωνος, ἀλλοδαποῖς τυγχάνουσιν ἀλλ ἐκείνας μέν, προσφιλῶς συγκαλεῖται, πρὸς φαιδρὰν 28

29 πανήγυριν τοῦ ἰδίου αὐτόχθονος ὥσπερ δὴ καὶ προσφόρως, τὴν ἐν Κυκλάσι προσφωνεῖ Αἴγιναν, σὺν τῇ πανσέπτῳ τῶν Στροφάδων ονῇ, τῇ τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν αὐτοῦ σκῆνος, εὐτυχῶς θησαυρισάσῃ, τοῦ ἀξίως εὐφημῆσαι, καὶ φαιδρῶς πανηγυρίσαι, τὸ κοινὸν κλέος νῦν ιονύσιον. Συναξάριον Τῇ ΙΖ' τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν ιονυσίου τοῦ νέου, Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης, τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ ἐκ τῆς νήσου Ζακύνθου. Στίχοι Ἔχει μὲν ἡ γῆ σῶμα ιονυσίου έου, όλος δὲ τοῦδε τὴν ψυχὴν φέρει. Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ θάνεν, ιονύσιος ὁ κλεινός. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων τριῶν αίδων καὶ ανιὴλ τοῦ ροφήτου. Στίχοι Ὕπαρ, Θεέ, βλέπει σε νῦν ἐπὶ θρόνου, Τμηθεὶς ανιήλ, οὐκ ὄναρ καθὼς πάλαι. Εἰ μὴ θανεῖν τρεῖς αῖδες ἤρων ἐκτόπως, Ὡς τοῦ πυρὸς πρίν, ἦρχον ἂν καὶ τοῦ 29

30 ξίφους. Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ ανιὴλ τάμον, ὃς βλέπει μέλλον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων αρτύρων, ατερμουθίου, Κόπρι καὶ Ἀλεξάνδρου, μαρτηρυσάντων ἐπὶ Ἰουλιανοῦ τοῦ παραβάτου. Καὶ μνήμη τοῦ ὁσίου καὶ ἀειμνήστου Ὁμολογητοῦ ουναλέ, τοῦ μετονομασθέντος Στεφάνου. Στίχοι Στολαῖς Στέφανος ἀρετῶν ἐστεμμένος, Λαμπρὸς τις ἥκει πρὸς στεφάνους τοὺς ἄνω. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου άρτυρος Ἰάκχου. Στίχοι Ἴακχε, κρατύνθητι, καὶ τμηθεὶς κάραν, Τμηθεῖσαν ἐγγράφηθι, καὶ στέφου κάραν. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 30

31 ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΩ Ἦχος α Ὠδή α Χρι στο ος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νω ων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε Α σα τε τω Κυ ρι ω πα α σα η γη η η η και εν ευ φρο συ υ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε ε δο ο ξα α σται Ὠδή γ Τω προ των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν Ο 31

32 α νυ ψω σας το κε ρας η µων Ὁ α χορός Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε Ὠδή δ Ρα βδος εκ της ρι ζης Ι εσ σαι και αν θος εξ αυ της Χρι στε εκ της αρ θε νου α νε βλα στη σας εξ ο ο ρους ο αι νε τος κα τα σκι ι ου δα σε ος ηλ θες σαρ κω θεις εξ α πει ραν δρου ο α α υ λος και Θε ος ο ξα τη δυ να µει σουου Κυ υ ρι ι ε Ὠδή ε Θε ο ος ω ω ω ων ει ρη η η η νης α τηρ οι κτιρ µων της µε γα λης Βου λη ης σου τον Αγ γελον ει ρη νην πα ρε ε 32

33 χο µε νον α πε ε στει λας η µιν ο θεν θε ο γνω σι ας προς φως ο δη γη θεν τες εκ νυ κτος ορ θρι ζον τες δο ξο λο γου µεν σε φι λα αν θρω ω πε Ὠδή στ Σπλαγ χνων Ι ω ναν εµ βρυ ον α πη µε σεν ε να λι ος θηρ οι οι ον ε δε ξα το τη αρ θε νω δε ε νοι κη σας ο Λο γος και σα αρ κα λα βων δι ε λη λυ θε φυ λα ξας α δι α φθο ρον η ης γαρ ουχ υ πε στη ρευ σε ως την τε κου σαν κα τε σχεν α πη η µααν τον 33

34 Ὠδή ζ Οι αι δες ευ σε βει α συν τρα φεν τες δυ υσ σε βους προ σταγ µα τος κα τα φρο νη σαν τες πυ ρο ος α πει λην ουκ ε πτο η θησαν αλλ εν µε σω της φλο γος ε στω τες ε ψαλ λον Ο των α τε ε ρων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει Ὠδή η Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Θαυµα τος υ περφυ ους η δρο σο βο λος ε ξει κο νι σε κα µι νος τυ πον ου γαρ ους ε δε ξα το φλε γει ε ους ως ου δε 34

35 πυρ της Θε ο τη τος αρ θε νου ην υ πε ε δυ νη δυν δι ο ο α νυ µνουν τες α να µελ ψω µεν Ευ λο γει τω η Κτι σις πα α σα τον Κυ ρι ον και υ περ υ ψου ου τω εις παν τας τους αι ω ω ω να α α α ας 35

36 Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Ἦχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 36

37 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ 37

38 του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 38

39 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Γ Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 39

40 τε κου σαν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα 40

41 λυ νο µεν Εἴτα ψάλλεται ἡ θ ᾠδὴ τοῦ κανόνος ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξω τε ε ραν των α νω στρα τευ µα α α των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω ω και πα ρα δο ξον ου ρα νον το Σπη λαι ον θρο νον Χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν ω ω α νε κλη θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο 41

42 µε ε ε εν 42

43 Ἐξαποστειλαριον. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε. Ἡ Ζάκυνθος καὶ Αἴγινα, καὶ ἡ Στροφάδων ἅπασα, ὁμήγυρις μοναζόντων, ἀξίως ἀνευφημοῦσι, τὸν θεῖον ιονύσιον, κλεινὸν κοινὸν ὑπέρμαχον, φωστῆρα τὸν ἐκλάμποντα, θαυματουργίαις τοῖς πᾶσι, θερμῶς αὐτὸν καλουμένοις. ροεόρτιον. Ὅμοιον. Ἡ οἰκουμένη χόρευε, ἀκουτισθεῖσα σύμπασα, δόξασον μετ Ἀγγέλων, καὶ ἀγραυλούντων ποιμένων, Θεὸν τὸν τεχθησόμενον, ἐν Βηθλεὲμ ὡς νήπιον, δι οἶκτον πρὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἐπλασε κατ εἰκόνα, καὶ ἐγερεῖ πεπτωκότα. 43

44 Εἰς τοὺς Αἴνους. Ἱστῶμεν Στίχους δ', καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς ροσόμοια. Ἦχος δ'. Ὡς γενναῖον ἐν άρτυσι. Β Ἦχος α Nε α α σα πνο η αι νε σα α τω ω το ον Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ον Αι νει τε τον Κυ ρι ον εκ τω ω ω ω ων ου ρα νω ω ων αι νει ει τε α α αυ το ο ο ον εν τοι οις υ υ υ ψι ι ι ι στοις Σοι πρε ε ε ε πει υ υ µνο ος τω Θε ε ω ω Β Αι νει ει ει ει τε α αυ τον πα αν τες Β οι Α αγ γε ε ε λοι α α αυ του αι νει 44

45 ει ει ει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α α Β Β µεις α α αυ του Σοι πρε ε ε ε πει υ υ µνο ος τω Θε ε ω ω Στίχ. Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Κατὰ χρέος συνέλθωμεν, τῆς Ζακύνθου οἱ ἔκγονοι, ἑορτὴν πανίερον ἑορτάζοντες, πνευματικῶς ἀγαλλόμενοι, ὡς ἄφθαρτον ἄσυλον, εὐσεβείας θησαυρόν, κεκτημένοι πολύτιμον, ἐν πατρῴᾳ γῇ διὸ ὕμνους προπέμψωμεν Κυρίῳ, τῷ ἡμῖν δωρησαμένῳ, πλοῦτον πολύολβον ἄνωθεν. Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψα λτη ρι 45

46 ω και κι θα ρα Θησαυρὸς ὃν κεκτήμεθα, ιονύσιος πέφυκε, τῆς Ζακύνθου βλάστημα ἱερώτατον διὸ συμφώνως Ζακύνθιοι, αὐτῷ ἐκβοήσωμεν Χαῖρε δόξα καὶ τιμή, τῆς πατρίδος πολύδοξε, ιονύσιε χαῖρε στήριγμα στέφος εὐπατρίδων, χαῖρε σκέπη Ὀρθοδόξων, τῶν ἐκτελούντων τὴν μνήμην σου. Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Τῆς Αἰγίνης τὸ ποίμνιον, ἐπιστεύθης θεόληπτε, καὶ καλῶς ἐποίμανας θείῳ νεύματι διὸ ποιμένα θεάρεστον, σὲ γνοὺς πιστῶν σύλλογος, πανδημεὶ Αἰγινητῶν, νῦν φαιδρῶς ἑορτάζει σου, τὸ μνημόσυνον, καὶ ἡμῖν ἐπαλλήλως συγχορεύει, τοῖς γεραίρουσιν ἐκ πόθου, τὴν σεβασμίαν σου κοίμησιν. 46

47 Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον Ἐντολῶν τοῦ Κυρίου σου, τὴν κυρίαν ἐλαμπρυνας, τὴν ἀγάπην ἔργοις σου καὶ γὰρ κτείναντα, σοῦ τὸν αὐτάδελφον ἀδελφόν, ἐνόμισας ἄκακε, παρορῶν τὸ ἑαυτοῦ, ἀνομώτατον ἔγκλημα, μᾶλλον δ εὐμενῶς, σωτηρίας τὴν τρίβον ἐκδιδάσκων, φιλανθρώπως τὰ πρὸς χρείαν, αὐτῷ παρέσχες μακάριε. 47

48 όξα. Ἦχος πλ. δ'. Ἦχος η Β ο ο ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι υι ω ω ω ω και α γι ι ω ω νε ε ε ε ε ευ µα α α α α νε ευ µα τι Ε ορ την χα α αρ µο συ υ νον ε ορ τα ζει ση η µε ε ρο ον Ζα α α κυ υ υ υν θος ω φι ι λε ο ορ τοι Ι ε ραρ χου και νου µνη µην τε ε λου ου ου σα ι ο νυ σι ι ου του εξ αυ τη η ης α να α τει ει ει ει ει λα α α αν τος και συγ κα λει ει ει ει ται τας φι λας πο λεις και αι νη η η σου ους 48

49 τας γει το νας Κε φαλ λη η νι ι αν και αι Κε ε ερ κυ υ υ υ ραν την µεν ως εν τοις αλ λοις οις κε ε ε κτη η ται Σπυ ρι δω να αυ χου σαν τον πο λυ υ θα α αυ µα α α α στον την δε ως τον θαυ µα τουρ γον πλου του ου ου σα νε ο ον Γε ε ρα α α σι ι ι ι µον συν ευ φραν θη ναι πνε ευ µα τι κως και πα νη γυ ρι ι σαι θε ε ο πρε πω ω ως µεθ ω ω ω ων και η µεις ψα α α αλ λον τε ες ει πω ω µε εν ο εν α γι οις θαυ µα στος Κυ υ ρι ι ος ταις αυ τω ων ι 49

50 ι ι κε σι ι αις τα ε πι ι γης των ορ θο δο ο ο ο ο ξω ων συ υ υ στη η µα α α τα εκ παν τοι ων κιν δυ νω ω ων λυ τρω ω σαι αι και της ου ρα νι ου ου βα α σι ι λει ει ει α ας α ξι ω ω ω σον ως φι ι λα α α αν θρω ω ω Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. δ'. ροεόρτιον. ω πος Και νυ υν και α ει και εις του ους αι αι ω ω ω νας των αι αι ω ω ω νων α α α µην Βη θλε εµ ε τοι οι µα α ζου ευ 50

51 τρε πι ι ζε ε ε σθω η η η φα α α α α τνη το σπη η λαι ον δε χε ε ε σθω ω η η α α λη θει α α η ηλ θεν η η σκι α πα ρε ε ε ε δρα α α α µε και Θε ος α αν θρω ω ποι οις εκ αρ θε ε νου ου πε ε φα νε ε ε ρω ω ω ω ται µορ φω θεις το καθ η µα ας και θε ω σας το προ ο ο ο σλη η η ηµ µα δι ο Α α δα αµ α α να α νε ου ου ου ται αι συν τη Ε ευ α κρα α α ζο ο ο ον τες ε πι ι γης ευ δο κι ι α α ε ε πε φα α α νη σω σαι το γε ε ε 51

52 ε ε νο ος η η η µω ω ω ων 52

53 ΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΓΑΛΗ ΗΧΟΣ Λ. Ἦχος η ο ξα α σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 53

54 νευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι αν του κο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο ο σµου ρο σδε ε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε 54

55 ου α τρος α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε ε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω ω νος Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των πα τε ε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου εις τους 55

56 αι ω ω νας α µην Γε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε δι δα (τρίς) ξο ον µε τα δι και ω µα τα α σου Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξο ον 56

57 µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τει ει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας (τρίς) ο νευ µα τι ξα α τρι ι και Υι ω και α γι ω Και νυ υν και α ει και εις τους αι 57

58 ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Ἀσµατικόν Α α γι ο ος ο Θε ε ος Α α γι ο ος Ι σχυ υ ρος Α γι ι ι ος Α α θα α α α α να α α α α τος ε λε ε ε ε ε η σο ο ο ο ο ον η η µα α α α α α ας 58

59 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Της Ζα κυν θου τον γο νον και Αι γι νης τον προ ε δρον τον φρου ρον ο νης των Στρο φα α δων ι ο νυ υ σι ον α παντες τι µη σω µεν συµ φω νως οι πι στοι βο ων τες προς αυ τον ει λι κρι νως σαις λι ταις τους την σην µνη µην ε πι τε λου ουν τας σω ζε και βο ων τας σοι δο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ξα τω σε θαυ µα στω σαν τι δο ξα τω δω ρη σα µε νω σε η µιν πρε σβυν α κοι η µη η το ο ο ον 59

60 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργία ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον 60

61 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Γ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Γ Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 61

62 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Γ Α µη η ην Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 62

63 τερ σω σον η µας 3 Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Τὸ τρίτον Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Αι µη η ην νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω 63

64 Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α α κα ρι ος ου ο Θε ος Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Βα σι λευ σι Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γεν νε α 64

65 αν και γεν νε αν Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Γ Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε 65

66 Β Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Γ Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 66

67 Ἀντίφωνο γ Ἦχος α Τι µι ος ε ναν τι ον Κυ ρι ου ο θα να τος του ο σι ου αυ του Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Της Ζα κυν θου τον γο νον και Αι γι νης τον προ ε δρον τον φρου ρον ο νης των Στρο φα α δων ι ο νυ υ σι ον α παντες τι µη σω µεν συµ φω νως οι πι στοι βο ων τες προς αυ τον ει λι κρι νως σαις λι ταις τους την σην µνη µην ε πι τε λου ουν τας σω ζε και βο 67

68 ων τας σοι δο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ξα τω σε θαυ µα στω σαν τι δο ξα τω δω ρη σα µε νω σε η µιν πρε σβυν α κοι η µη η το ο ο ον 68

69 Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο Γ ο ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου ιονυσίου Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Της Ζα κυν θου τον γο νον και Αι γι νης τον προ ε δρον τον φρου ρον ο νης των Στρο φα α δων ι ο νυ υ σι ον α παντες τι µη σω µεν συµ φω νως οι πι στοι βο ων τες 69

70 προς αυ τον ει λι κρι νως σαις λι ταις τους την σην µνη µην ε πι τε λου ουν τας σω ζε και βο ων τας σοι δο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ξα τω σε θαυ µα στω σαν τι δο ξα τω δω ρη σα µε νω σε η µιν πρε σβυν α κοι η µη η τον Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ 70

71 ΚΟΤΑΚΙΟ ΡΟΕΟΡΤΙΟ ΤΩ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΩ Ἦχος Γα Γ Η αρ θε νος ση η µε ρον τον προ αι ω νι ον Λο ο ο γον εν Σπη λαι ω ε ερ χε ται α πο τε κειν α πορ ρη η η τως Χο ρευ ε η οι κου µε ε ε νη α κου τι σθει ει ει σα δο ο ξα σον µε τα Αγ γε λων και των οι µε ε ε νων βου λη θεν τα ε πο φθη η ναι παι δι ον νε ον τον προ αι ω νων Θε ο ο ο ον 71

72 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΓΩΣΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ροκείμενον. Ἦχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν Στίχ. Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τὰ ἔθνη. ρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ανάγνωσμα 7:26-28, 8:1-2 Ἀδελφοί, τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος, ὃς οὐκ ἔχει καθ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας. Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον. Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τῶν Αγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος. 72

73 Ἀλληλούϊα. Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν Στίχ. Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. 73

74 Εἰς νηµόσυνον... Κωνσταντίνου ρίγγου Ἄρχοντος ρωτοψάλτου Τ..Τ.Χ.Ε. Ἦχος α Ἔκτασις. Nε ε ε Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Ζ ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ει ει εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο συ υ υ νο ο ο ο ο ον αι 74 ω ω ω ω

75 Γ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω αι ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω Ζ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω νι ι ι ι ι ι αι ω ω ω ω ω ω Ζ ω νι ι ι ο ον ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε σται δι ι ι ι και αι αι ο ο ο ο ο ος Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι α α α α α α α α α 75

76 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 76