Όσον αφορά την άδεια που καλύπτει την τεκμηρίωση αυτή

Transcript

1 ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ZENWALK LINUX Οδηγός χρήσης Zenwalk Συγγραμένο απο την ομάδα ZenDoc. Copyright Zenwalk Linux Όσον αφορά την άδεια που καλύπτει την τεκμηρίωση αυτή Έχετε το δικαίωμα να αντιγράψετε, διανείμετε και/ή να επεξεργαστείτε την τεκμηρίωση σύμφωνα τους όρους της GNU General Public License, έκδοση 2 ή επόμενη έκδοση της, όπως εκδόθηκε απο το ίδρυμα Free Software Foundation. Το κείμενο της άδειας βρίσκεται και στο παράρτημα: GNU General Public License. Αναθεωρήθηκε: 19 Φεβρουαρίου 2007 Δείτε ακόμα το Zenwalk GNU/Linux Wiki για περισσότερες γενικές οδηγίες. Πρόλογος (απο Jean-Philippe Guillemin) 1. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 1. Τι είναι Linux; 2. Ελεύθερο Λογισμικό και Linux 2.1. Ορισμός 2.2. Γενικός Ορισμός του "Λογισμικού" 2.3. Παρουσίαση του ελεύθερου λογισμικού (βασισμένο στο άρθρο του Marc Poiroud) Η προέλευση του ελεύθερου λογισμικού Κατανοώντας το ελεύθερο λογισμικό 3. Zenwalk Linux 2. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 1. Προαπαιτούμενα υλικού 2. Πως να αποκτήσετε το Zenwalk Linux 3. Πως θα κάψετε μια εικόνα ISO του Zenwalk Linux 3.1. Χρησιμοποιώντας Windows (Nero) 3.2. Χρησιμοποιώντας Linux (Graveman) 4. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 4.1. Βεβαιωθείται ότι ο υπολογιστής σας μπορεί να εκκινηθεί απο το CDROM 4.2. Εγκατάσταση του Zenwalk Linux 3. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ZENWALK 1. ZENPANEL, Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 1.1. Παρουσίαση 1.2. Εκκίνηση 1.3. Χρήση 2. KEYBOARD LAYOUT (ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ) 2.1. Παρουσίαση 2.2. Εκτέλεση 2.3. Βασική χρήση 3. NETPKG

2 3.1. Παρουσίαση 3.2. Start Χρησιμοποιώντας το netpkg μέσα απο το GUI - Γραφικό Περιβάλλον Χρησιμοποιώντας το netpkg μέσω CLI - (Γραμμής Εντολών) 3.3. Επιλογές Οι επιλογές του Netpkg μέσω GUI - Γραφικό Περιβάλλον Επιλογές του Netpkg μέσω Γραμμής Εντολών 3.4. Netpkg.conf (αρχείο ρυθμίσεων netpkg) 3.5. Μερικές συμβουλές πριν αναβαθμίσετε το σύστημά σας 4. NETWORKCONFIG 4.1. Παρουσίαση 4.2. Ξεκινώντας 4.3. Χρήση 5. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ 5.1. Παρουσίαση 5.2. Ξεκινώντας 5.3. Χρήση 5.4. Λίγα λόγια για τις υπηρεσίες (services) 6. ΓΛΩΣΣΑ ΣΥΣΤΉΜΑΤΟΣ 6.1. Παρουσίαση 6.2. Εκτέλεση 6.3. Βασική χρήση 7. ΩΡΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 7.1. Παρουσίαση 7.2. Χρήση 8. ΠΡΟΦΙΛ ΧΡΗΣΤΩΝ 8.1. Παρουσίαση 8.2. Ξεκινώντας 8.3. Λίγα λόγια για κάθε στοιχείο του μενού 9. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ VIDEO 9.1. Παρουσίαση 9.2. Ξεκινώντας 9.3. Χρήση 4. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΡΓΑΛΕΙΑ 1. MOUNTPOINTS MANAGER 1.1. Παρουσίαση 1.2. Χρήση 1.3. USB automount... Πώς λειτουργεί; 1.4. Πιθανά προβλήματα Αυτόματο mount αποθηκευτικών συσκευών (CDs, DVDs, κάρτες μνήμης): 2. ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΗΜΕΙΩΝ MOUNT 2.1. Παρουσίαση 2.2. Εκτέλεση 2.3. Βασική χρήση 2.4. Επιλογή των ονομάτων 3. WIFI RADAR 3.1. Παρουσίαση 3.2. Εκκίνηση 3.3. Χρήση 4. XORGCONFIG 5. XWMCONFIG 5.1. Παρουσίαση 5.2. Ξεκινώντας 5.3. Χρήση

3 Πρόλογος (απο Jean- Philippe Guillemin) Ξεκίνησα τη δημιουργία του Zenwalk (ονομαζόμενο πρώτα ώς Minislack) ώς ένας τρόπος για να μάθω τις ενδότερες λειτουργίες των GNU/Linux. Πιστεύω ότι δημιουργώντας ένα λειτουργικό σύστημα είναι μια θαυμάσια μέθοδος να το κατανοήσεις γιατί προσπαθείς μόνος σου να λύσεις προβλήματα όταν τα πράγματα δεν δουλεύουν όπως τα θέλεις. Ένας ακόμα λόγος που δημιούργησα το Zenwalk ήταν γιατί πάντα έβρισκα τον εαυτό μου να επαναλαμβάνω τις ίδιες τροποποιήσεις στα συστήματά μου μετά απο μια καινούρια εγκατάσταση. Τέτοιες επαναλαμβανόμενες τροποποιήσεις συμπεριείχαν και επαναμεταγλώτιση του πιο πρόσφατου πυρήνα, αφαιρώντας μεγάλο αριθμό λογισμικού και βιβλιοθηκών, τροποποιώντας την επιφάνεια εργασίας, ρυθμίζοντας το το σύστημα παραθύρων X, βελτιώνοντας τα σενάρια εκκίνησης, προσθέτωντας τον προτιμόμενο επεξεργαστή κειμένου, προσθέτωντας τον προβολέα ταινιών και τα codecs κλπ... Έτσι αυτό το σχέδιο έφερε στην επιφάνεια μια δυνατότητα να μοιραστεί αυτή η τροποποίηση με φίλους, όπως και το ότι μπορούσα να επανεγκαταστήσω το σύστημά μου στην ίδια κατάσταση σε οποιαδήποτε δεδομένη χρονική στιγμή. Μετά ήρθαν οι χρήστες και οι συνεισφορές και μαζί με αυτούς, ήρθε και η αρχή των αλλαγών που διαμόρφωσαν το Zenwalk σε αυτό που είναι σήμερα. Ξεκινήσαμε αντικαθιστώντας όλο και πιο πολλά κομμάτια απο την αρχική διανομή, με εναλλακτικά (π.χ. βιβλιοθήκες gtk), προσθέτωντας νέες βιβλιοθήκες (π.χ. βιβλιοθήκες Gnome), προσθέτωντας πολλά εργαλεία διαχείρισης, και ένα νέο τρόπο διαχείρισης το πακέτων απομακρυσμένα (π.χ. netpkg). Οι χρήστες βοήθησαν πολύ στην ανανέωση του Zenwalk, πολλά χαρακτηριστικά της τωρινής έκδοσης είναι αιτήματα που έγιναν και συζητήθηκαν στο φόρουμ υποστήριξης. Το αποτέλεσμα είναι το Zenwalk όπως είναι αυτή τη στιγμή, βασισμένο στο Slackware, κι όμως με πολλούς τρόπους πολύ διαφορετικό: είναι δουλειά καθημερινής ανάπτυξης, που έγινε απο πολλούς εραστές του Linux για τη δημιουργία του ιδανικού Linux λειτουργικού συστήματος. Το Zenwalk στοχεύει στο να είναι το "GNU/Linux λειτουργικό σύστημα" παρά μια "διανομή": δεν είναι μια συλλογή απο πακέτα λογισμικού, είναι ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό και σωστό προϊόν. Στο μέλλον, το Zenwalk δεν θα αλλάξει τη φιλοσοφία του, θα γίνει μόνο πιο "ώριμο" σαν ένα πολυμήχανο Λειτουργικό Σύστημα: θα ανανεωθεί η υποστήριξη του δομικού υλικού στον πυρήνα οι εφαρμογές θα γίνονται καλύτερες στις καινούριες εκδόσεις τα εργαλεία συστήματος θα ανανεωθούν Νέα εργαλεία θα προστεθούν Chapter 1. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Για την εξειδίκευση σε μια διανομή, η τεκμηρίωση είναι αναγκαία, συνεπώς είχαμε την ιδέα της έκδοσης ενός οδηγού αφιερωμένου στο Zenwalk. Αυτό το εγχειρίδιο παίρνει πολλά απο τον εμπνευστή του και το εξαίρετο Slackbook.

4 Διαβάζοντας αυτές τις σελίδες, θα βρείτε χρήσιμες πληροφορίες όσον αφορά: Στην απόκτηση του Zenwalk Στο γράψιμο μιας εικόνας της μορφής ISO Στην εγκατάσταση του Zenwalk στο δικό σας εξοπλισμό Στην απόκτηση μερικών βασικών γνώσεων πάνω στο Linux Στη Χρήση συγκεκριμένων εργαλείων του Zenwalk Στο πως θα Τρέξετε ένα σύστημα επιδόσεων Στην Απόλαυση της δικής σας εμπειρία στο Linux Καλή τύχη, και χαρούμενο Zenwalking! 1. Τι είναι Linux; Το Linux γεννήθηκε το Αρχικά, ήταν απλά ο πυρήνας του Λειτουργικού Συστήματος, αναπτυσσόμενος απο τον Linus Torvalds. Σήμερα ο κόσμος κοινά αναφέρεται στο σύστημα GNU/Linux απλά ως "Linux". Όπως λέει και το ολοκληρωμένο όνομα του Λ.Σ, GNU/Linux είναι ένας συνδυασμός του λογισμικού Linux και των συστατικών λογισμικού του GNU. GNU, είναι ακρωνύμιο για το GNU s not Unix, ξεκίνησε σαν ένα σχέδιο στις αρχές τις δεκαετίας του 90 για την ανάπτυξη ενός unix-οειδούς ελεύθευρου Λ.Σ. Τώρα, πολλές απο τις εφαρμογές ενός Linux συστήματος παρέχονται απο το εγχείρημα GNU. Παραδείγματα είναι ο GNU C μεταγλωτιστής (GCC) και το bash κέλυφος στον υπολογιστή σας που τρέχει Linux. Περισσότερες πληροφορίες για το GNU/Linux μπορούν να βρεθούν στη Wikipedia. 2. Ελεύθερο Λογισμικό και Linux 2.1. Ορισμός Σύμφωνα με τη Wikipedia. Το λογισμικό των υπολογιστών (ή απλά λογισμικό) είναι το μέρος αυτό ενός υπολογιστικού συστήματος το οποίο εμπεριέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες (ή εντολές υπολογιστή). Ο όρος "λογισμικό" χρησιμοποιείται συνήθως για ένα πρόγραμμα ενος υπολογιστή και αντίστροφα. Το λογισμικό απαρτίζεται απο ένα πρόγραμμα υπολογιστή, ειδικά στην πρόσφατη μικρο-υπολογιστική επιστήμη, όπου μόνο η επίδοση ενός επεξεργαστή και η φτηνή χωρητικότητα μνήμης επιτρέπουν το τρέξιμο μεγάλων προγραμμάτων. Τέλος πάντων, το λογισμικό είναι συγκροτημένο σε μεγάλο ποσοστό απο το σύνολο ενός ή περισσοτέρων προγραμμάτων, αλλά ακόμη και απο δεδομένα που θα του επιτρέψουν να λειτουργήσει. Αυτά τα προγράμματα μπορούν μπορούν να έχουν διαφορετική μορφή: εκτελέσιμα, δυναμικές βιβλιοθήκες ('dll' στα Windows ή 'so' στα GNU/Linux), ή απλά αρχεία πηγαίου κώδικα για έναν διερμηνέα/μεταγλωτιστή (e.g. Perl ή PHP scripts). Τα δεδομένα έρχονται και σε διαφορετική μορφοποίηση ακόμα: κλασσικά αρχεία, βάσεις δεδομένων (σχεσιακές, ιεραρχικές κ.λ.π.)... Στην μικρο-υπολογιστική επιστήμη, εικόνες, ειδικά τα εικονίδια, είναι συχνά ενσωματωμένες στα εκτελέσιμα αρχεία.

5 2.2. Γενικός Ορισμός του "Λογισμικού" Το Λογισμικό περιέχει εντολές οι οποίες εκτελούνται απο έναν υπολογιστή, σε αντίθεση με μία φυσική συσκευή η οποία λειτουργεί (το "υλικό"). Ένα "προγραμμα" είναι μια λίστα απο οδηγίες, γραμμένες απο έναν προγραμματισή σε μια γλώσσα προγραμματισμού (π.χ. γλώσσα C, C++, Java, Python). Συνήθως είναι αποθηκευμένο σαν ένα απλό αρχειο. Ως "Λογισμικό" ακόμα, αναφερόμαστε και σε μια σειρά οδηγιών που συγκροτούν αρκετά προγράμματα. Ένας άνθρωπος με τις κατάλληλες γνώσεις μπορεί να διαβάσει το πρόγραμμα. Αυτό αποκαλειται "πηγαίος κώδικας" και είναι η τεκμηρίωση του προγράμματος. Προγραμματιστές λογισμικού κλειστού κώδικα κρατούν αυτά τα μυστικά καλά κρυμμένα. Μόνο λογισμικό Ανοιχτού κώδικα διατίθεται στο κοινό. Τα χαρακτηριστικά του λογισμικού περιγράφονται ξεκάθαρα στον πηγαίο κώδικα (μετάφραση του δυαδικού 0 και 1, τα οποία είναι οι μόνες οδηγίες οι οποίες καταλαβαίνει το μηχάνημα). Οι μεταγλωτιστές συνήθως χρησιμοποιούνται για να μεταφράσουν τον πηγαίο κώδικα σε γλώσσα μηχανής. Μετά απο αυτή τη μετατροπή έχουμε αυτό που καλούμε "δυαδικά αρχεία", και μπορούν αν αναγνωσθούν απο μια μηχανή. Ακόμα χρειάζεται να προσαρμοστούν στο λογιστικό συστήματος (MS Windows, Mac OS, GNU/Linux, BSD, etc.) για να τα κάνουμε να λειτουργήσουν. Όταν θα προσαρμοστεί στο σύστημα οικοδεσπότη (host), το λογισμικό είναι έτοιμο να εγκατασταθεί και να εκτελεστεί. Το λογισμικό μπορεί να ταξινομηθεί όπως παρακάτω: Ανοιχτού κώδικα: ο καθένας μπορεί να διαβάσει τον κώδικα; αυτό δεν είναι όμως το ίδιο με το δωρεάν λογισμικό! Κλειστού κώδικα: Ο κώδικας είναι διαθέσιμος μόνο σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Ελεύθερο Λογισμικό: ο καθένας μπορεί να μελετήσει, αντιγράψει, διανέμει και επεξεργαστεί το λογισμικό (αυτός είναι ο ορισμός του Ιδρύματος Ελεύθερου Λογισμικού. Το Ελέυθερο λογισμικό συχνά προστατέυεται μέσω της χρήσης μιας ελεύθερης άδειας πνευματικής ιδιοκτησίας). Ιδιωτικό Λογισμικό: τουλαχιστον ένα απο τα παραπάνω δικαιώματα δεν εξασφαλίζονται για τον χρήστη. Τις περισσότερες φορές, κάποιος χρειάζεται να αποκτήσει μία άδεια πληρώνοντας τους δημιουργους του λογισμικού. Εμπορικό Λογισμικό: το συγκεκριμένο λογισμικό δημιουργήθηκε για πώληση. Μπορεί να είναι είτε ελεύθερο είτε ιδιωτικό Παρουσίαση του ελεύθερου λογισμικού (βασισμένο στο άρθρο του Marc Poiroud) Η προέλευση του ελεύθερου λογισμικού Η ιστορία ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του 80, όταν ο Richard Stallman, ένας ερευνητής του MIT (Massachusetts Institute of Technology, U.S.A.), αντιμετώπισε ένα ηθικό δίλλημα. Ο τομέας Τεχνολογίας της Πληροφορίας της όπου έκανε έρευνα είχε κλείσει. Για χρόνια, μοιραζόταν τις γνώσεις του με τους συνεργάτες του. Τώρα, θα πουλούσε τη γνώση του σε αυτόν που θα έκανε τη μεγαλύτερη προσφορά, ή θα αξιοποιούσε το ενδεχόμενο στο οποίο θα μοιραζόταν

6 τη γνώση με τον υπόλοιπο κόσμο; Για να κατευνάσει τη συνέιδησή του, δημιούργησε την αρχή του "ελεύθερου λογισμικού - free software". Αυτή η έννοια καθορίζεται απο τις ακόλουθες τέσσερις αρχές: 1 Την ελευθερία να τρέξεις ένα πρόγραμμα, χώρις περιορισμούς στη χρήση του. 2 Την ελευθερία να μελετήσεις τις εσωτερικές λειτουργίες ενός προγράμματος, και να το προσαρμόσεις στις ανάγκες σου. Για αυτό, η πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα είναι προαπαιτούμενο στοιχείο. 3 Την ελευθερία να διανέμεις αντίγραφα. 4 Την ελευθερία να βελτιώνεις το πρόγραμμα και να εκδίδεις τις βελτιώσεις του, έτσι ώστε να ωφελείται όλοκληρη η κοινότητα απο αυτό. Για αυτό επίσης, η πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα είναι προαπαιτούμενο στοιχείο Το Εργο GNU Μέτα τη σύγγραφη αυτής της δήλωσης, ο Stallman δημιούργησε τον "Free Software Foundation (Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού)" Ο στόχος αυτού του οργανισμού ήταν η προώθηση και ανάπτυξη ελεύθερου λογισμικού. Για αυτόν τον οργανισμό, ο Stallman ξεκίνησε να γράφει εφαρμογές. Ο απώτερος σκοπός: η δημιουργία ενός εντελώς ελεύθερου λειτουργικού συστήματος. Για να προστατέψει το λογισμικό GNU απο εμπορικές επιχειρήσεις, ο Stallman δημιούργησε μια άδεια, την "GNU Public License". Η άδεια ενσωματώνει τις τέσσερις στοιχειώδεις αρχές που προαναφέρθηκαν, σε ένα σταθερό νομικό πλαίσιο. Η πρώτη αληθινή δοκιμασία για την GPL ήταν μια Γερμανική δίκη το 2004, όπου ένας δικαστής επέβαλλε ποινή σε μία εταιρία που την παραβίασε. Η GNU, όπως πολλά ακρωνύμια στον κόσμο "*nix", είναι συντομογραφία του GNU's Not Unix (Η πρώτη λέξη, GNU, δεν σημαίνει ουσιαστικά τίποτα). Τη δεκαετία του 80, όταν η Microsoft και τα Windows ήταν ακόμα νάνοι, το Unix ήταν το ιδιωτικό σύστημα νούμερο ένα Η Πρωτοβουλία του Ανοιχτού Κώδικα (OSI) Ένα άλλο κίνημα ξεπρόβαλλε στη δεκαετία του 90. Οι πρωτοστάτες αυτής, θεώρησαν τους εαυτούς τους πιο ευπροσάρμοστους απ'ότι το ΙΑΛ (FSF). Η πρωτοβουλία πηρε μορφή όταν το 1998 Netscape έγινε ελεύθερο λογισμικό. Εκείνο τον καιρό, μια ομάδα ανθρώπων αποφάσισαν να υποστηρίξουν τη κίνηση της Netscape. Ακολουθούν την Debian concept of free software. Μπορείτε να βρείτε να δέκα κριτήρια εδώ: original version of the OSI license (version 1.9) Κατανοώντας το ελεύθερο λογισμικό Απο που προέρχεται το ελεύθερο λογισμικό; Το πρώτο ελεύθερο λογισμικό αναπτύχθηκε απο τον ίδιο τον Stallman. Για να ξεκινήσεις να χτίζεις ένα λειτουργικό σύστημα, χρειάζεσαι πραγματικό βασικό λογισμικό (όπως η συλλογή του μεταγλωτιστή GNU). Αλλά αφού το ΙΕΛ έγραψε ολόκληρη τη βάσή του Λ.Σ., έλειπε ένα πράγμα: ο πυρήνας. Ο Stallman διάλεξε μια

7 φιλόδοξη εκδοχή για τον καινούριο πυρήνα: θα έπρεπε να ήταν ένας μικροπυρήνας (τα Windows γαι παράδειγμα χρησιμοποιούν ένα μάκρο-πυρήνα; το Linux, σε αντίθεση, χρησιμοποιεί έναν μικρο-πυρήνα). Ωστόσο, στην ανάπτυξή του πυρήνα δεν πήγαν όλα όπως είχαν σχεδιαστεί. Ακόμα και τώρα, το σύστημα (που λέγεται GNU/Hurd) δεν λειτουργεί. Στο σημείο αυτό έρχεται ο Linus Torvalds. Ο φοιτητής απο την Φινλανδία, μελετούσε τις εσωτερικές λειτουργίες των επεξεργαστών x386 CPUs και είχε ξαναγράψει ένα POSIX συμβατό πρόγραμμα για να καταλάβει τις λειτουργίες αυτής της γενιάς επεξεργαστών. Απλά για πλάκα, γράφει ένα πυρήνα, χρησιμοποιώντας λογισμικό GNU. Και τέλος, διανέμει τον πυρήνα κάτω απο την άδεια GNU Public License. Ο νεόφερτος συνδυασμός GNU/Linux θύμιζε με ένα τέλειο ζευγάρι. Η ανάπτυξή του αυξήθηκε απίστευτα γρήγορα, χάρη στις συνεισφορές τις κοινότητας των χάκερ (ο όρος "hacker" σημαίνει παθιασμένος με την Τεχνολογία της Πληροφορίας, σε αντίθεση με τον όρο "cracker", ο οποίος αναφέρεται σε έναν άνθρωπο που στοχεύει στην καταστροφή άλλων συστημάτων - όμως, ο ευρύς ορισμός του όρου "hacker" χρησιμοποιέιται απο το γενικό κοινό με την έννοια του "cracker", δίνοντας έτσι μια αρνητική σημασία). Όταν ανακοινώθηκε επίσημα (η έκδοση 1.0 γεννήθηκε στις 14 Μάρτιου 1994), το σύστημα GNU/Linux έχει ήδη ισχυρή φήμη. Παρ'ότι ήταν χρήσιμο μόνο σε ελίτ χάκερς, μοιάζει πολλά υποσχόμενο. Πολλοί πυρήνες ακολούθησαν. Το 1996, ο πυρήνας 2.0 εκδίδεται, το 1999, ακολουθεί ο 2.2. Ενώ ο 2.2 ήταν ακόμα προβληματικός, με την εμφάνιση του ανοίγει ο δρόμος στον εμπορικό/επιχειρηματικό κόσμο, χάρη στις προσθήκες (patches) της κεντρικής υπολογιστικής μονάδας της IBM. Το 2001, βγαίνει ο 2.4 πυρήνας. Στο τέλος του 2006 ακολουθεί ο πυρήνας 2.6. Εν τω μεταξύ ο 2.6 είναι ο μοναδικός πυρήνας ο οποίος διατηρείται ενεργά, ενώ ο 2.4 ακομά δέχεται αναβαθμίσεις ασφαλείας. Το σημείο αναφοράς της ανάπτυξης του Linux είναι το διαδίκτυο. Είναι η ζωή της κοινότητας ελεύθερου λογισμικού. Το σύστημα GNU/Linux είναι ένα απο τα μεγαλύτερά του επιτεύγματα, θα μπορούσε να μην έβλεπε φως ποτέ χωρίς την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των προγραμματιστών που βρίσκονται διάσπαρτοι σε όλο το κόσμο. Το ελεύθερο λογισμικό προσφέρει πολλές ποιοτικές εφαρμογές: σχεδόν όλος ο παγκόσμιος ιστός τρέχει σε Linux διακομιστές, χρησιμοποιώντας λογισμικό όπως Apache και PHP... Πολλές εφαρμογές δεν είναι μόνο διαθέσιμες στο Linux, αλλά έχουν μεταφερθεί στοα BSD, Windows, ακόμα και στο Mac OS X. Μια γρήγορη περίληψη μερικών γνωστών εφαρμογών: Η σουίτα γραφείου OpenOffice.org Ο διαδικτυακός πλοηγητής Mozilla Firefox Το Gimp (GNU Image Manipulation Program) Avidemux, ένας εξαίρετος επεξεργαστής βίντεο Το Gaim instant messenger Ο Apache διακομιστής ιστού Η γλώσσα PHP 3. Zenwalk Linux Zenwalk Linux είναι το νέο όνομα του έργου "Minislack Linux". Το Zenwalk είναι βασισμένο στο Slackware, μια ακμαία διανομή Linux πραγματικά πιστή στο πνεύμα του Unix, με το οποίο είναι και συμβατο. Η διανομή του Zenwalk

8 αναγνωρίζεται σήμερα ως μια απο τις πιό γρήγορες διανομές, διαθέσιμες σε δυαδική έκδοση. Το Zenwalk είναι σχεδιασμένο με βάση τους παρακάτω στόχους: Να είναι απλό και γρήγορο Να παρέχει στο CD μία εφαρμογή για κάθε λειτουργία που αυτό περιλαμβάνει Να αποτελεί ένα πλήρες περιβάλλον desktop και ανάπτυξης εφαρμογών Να είναι μικρό έτσι ώστε να διανέμεται σε ένα CD Υπάρχουν 2 εκδόσεις Zenwalk. Zenwalk (πλήρης έκδοση ~ 390MB ISO download): Το Zenwalk είναι ένα πλήρες σύστημα. Απ'ευθείας μετά την εγκατάσταση, θα μπορείτε να πλοηγηθείτε στο διαδίκτυο, να στείλετε mail, να κάνετε chat, να ακούσετε μουσική, να προγραμματίσετε σε C, Perl, Python, Ruby,.. να δείτε videos σε διάφορες μορφές, να γράψετε έγγραφα, να εκτυπώσετε, να σαρώσετε, να κάψετε CD και DVD, να συνδέσετε την ψηφιακή σας κάμερα και να επεξεργαστείτε φωτογραφίες, χωρίς να προσθέσετε τίποτα. Στους προγραμματιστές θα αρέσει η πλήρης συλλογή απο βιβλιοθήκες και μεταγλωττιστές. Zenwalk Core (~ 230MB ISO download): Το Zenwalk-core είναι ένα σύστημα Zenwalk χωρίς εφαρμογές του γραφικού συστήματος X. Το Zenwalk-core έχει σκοπό να χρησιμοποιηθεί σαν σημείο εκκίνησης για το χτίσιμο ενος τροποποιημένου desktop ή server συστήματος, και για χρήστες με περιορισμένο χώρο στο δίσκο, ή για τελειομανείς που θέλουν να χτίσουν το προσωπικό τους σύστημα desktop μόνοι τους. Μερικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης έκδοσης είναι: Πυρήνας: Linux με υποστήριξη για suspend2 Ανάπτυξη: GCC-3.4.6, JRE , Python-2.5, Perl-5.8.8, GTK Επεξεργαστές: Geany-0.9, Bluefish-1.0.7, Mousepad-0.2.8, Vim Διαχειριστές Περιβάλλοντος εργασίας: XFCE , KDE 3.5.5, Gnome2.16.1, Fluxbox-1.0rc2 Διαδίκτυο: Firefox-2, Thunderbird , Gftp Πολυμέσα: Alsa , Gxine-0.5.8, Graveman , Xine-lib Εφαρμογές Γραφείου: OpenOffice-2.1, Abiword-2.4.6, Gnumeric-1.7.5

9 Chapter 2. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 1. Προαπαιτούμενα υλικού Για να μπορέσετε να αξιοποιήσετε στο μέγιστο το Zenwalk Linux, θα χρειαστείτε τουλάχιστον τα παρακάτω: Επεξεργαστής κλάσης Pentium II 128 MB RAM μνήμης 2 GB απο ελεύθερο χώρο στο σκληρό σας δίσκο 2. Πως να αποκτήσετε το Zenwalk Linux Μπορείτε να αποκτήσετε το Zenwalk με διαφορετικούς τρόπους: Κατεβάζοντας την εικόνα ISO απο έναν απο τους επίσημους. mirrors. Χρησιμοποιώντας έναν tracker για να κατεβάσετε την εικόνα ISO στο δίκτυο Bittorrent. Αγοράζοντας ένα CD από το On-Disk.com. 3. Πως θα κάψετε μια εικόνα ISO του Zenwalk Linux Το αρχείο που κατεβάσατε δεν πρέπει να καεί σαν δεδομένα ("Data") αλλά σαν εικόνα ("Image"), έτσι ώστε το σύστημά σας να μπορεί να εκκινηθεί απο αυτό. Θα σας εξηγήσουμε πως να κάψετε ένα ISO, γνωστό επίσης ώς εικόνα ISO, είτε κάτω απο τα Windows είτε κάτω απο Linux 3.1. Χρησιμοποιώντας Windows (Nero) Αφού εκτελέσουμε το Nero, επιλέγουμε απο το μενού "Disc Image".

10 Ένα παράθυρο θα εμφανιστεί το οποίο θα σας αφήσει να διαλέξετε το αρχείο που θέλετε να κάψετε.

11 Αφού το επιλέξετε, κάντε κλίκ στο [open] Η εικόνα δεν είναι ακόμα έτοιμη για να καεί, τώρα θα πρέπει να διαλέξετε τις σωστές επιλογές καψίματος:

12 επιλογή [Disk at once], και όχι [track at once] τότε [write] 3.2. Χρησιμοποιώντας Linux (Graveman) Αφού τρέξετε το Graveman, διαλέξτε απο το μενού "Duplicate CD" και "ISO file".

13 Ένα παράθυρο θα εμφανιστεί τότε δίνοντάς τις ακόλουθες επιλογές καψίματος: Όταν εμφανιστεί το παράθυρο, διαλέξτε απο τον διάλογο στην κορυφή "Copy From":

14 Διαλέξτε [Copy to CD]. Και τέλος, κλίκ στο [Burn]. 4. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 4.1. Βεβαιωθείται ότι ο υπολογιστής σας μπορεί να εκκινηθεί απο το CD- ROM Όταν έχετε το CD εγκατάστασης Zenwalk μέσα στο CD-ROM drive του υπολογιστή σας, μπορείτε να επανεκκινήσετε το σύστημά σας. Εάν φτάσετε στην οθόνη εκκίνησης του Zenwalk CD, μπορείτε να ξεκινήσετε την εγκατάσταση. Εάν δεν φτάσετε στην οθόνη αυτή, αλλα βρεθείτε πίσω στο υπάρχον σας λειτουργικό σύστημα, ο υπολογιστής σας ίσως να μην έχει ρυθμιστεί να ξεκινάει απο to CD-ROM. Δεν χρειάζεται να πανικοβάλεστε, απλά επανεκκινήστε το σύστημά σας και αλλάξτε τις ρυθμίσεις του BIOS, έτσι ώστε να μπορεί να εκκινείται από το CD. Με την εκκίνηση του PC εμφανίζεται μια οθόνη με τη λέξη Setup η οποία ακολουθείται απο ένα πλήκτρο του πληκτρολογίου σας. Γενικώς, θα πρέπει να είναι: Touch "Suppr" or,

15 Touch "Del" or, Touch "F2" or, Touch "Ctrl+Alt+Esc" or, Touch "F1" or, Touch "F10" or, Touch "Ctrl+Alt+S" or, Άλλα,... Αφού πατήσετε το σωστό πλήκτρο, θα χρειαστεί να φτάσετε στο πεδίο 'Setup' του BIOS. Αλλάξτε τις επιλογές εκκίνησης (boot options) για να ενεργοποιήσετε το CD-ROM. Πολλές φορές αλλάζοντας την σειρά με την οποία το σύστημά σας ψάχνει για ένα "Λειτουργικό Σύστημα" είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται να γίνει. Σιγουρευτείτε ότι μετακινήσατε το CDROM στη κορυφή της λίστας. Τώρα μπορείτε να αποθηκεύσετε τις ρυθμίσεις σας και να επανεκκινήσετε το σύστημά σας. Εάν τα καταφέρετε να εκκινήσετε το σύστμα απο το CD-ROM, θα βρεθείτε σε μια προτροπή να προχωρήσετε. Πατήστε οποιδήποτε πλήκτρο για να συνεχίσετε Εγκατάσταση του Zenwalk Linux Εκκίνηση απο το CD και επιλογή μιας από τις παρακάτω ενέργειες: Αποδοχή των πρότυπων επιλογών εκκίνησης (εάν χρησιμοποιείτε το πρότυπο IDE pata/sata controler) Ή γράψτε το όνομα του πυρήνα ("SCSI " για τον SCSI controller) Η εγκατάσταση θα ξεκινήσει μόλις πατήσετε [enter]

16 Η διαδικασία εγκατάστασης θα ξεκινήσει πρώτα από την επιλογή του πληκτρολογίου σας:

17 Για να εγκαταστήσετε το Zenwalk, μπορείτε να διαλέξετε το εργαλείο "autopartition", το οποίο, όπως φαίνεται και απο το όνομά του, θα δημιουργήσει διαμερίσματα στο σκληρό σας δίσκο αυτόματα. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να έχετε τα παρακάτω προαπαιτούμενα: Εάν το μέγεθος του σκληρού σας δίσκου είναι μεγαλύτερο απο 10Gb τότε, θα δημιουργηθούν 3 διαμερίσματα (swap, / και /home). Εαν είναι μεταξύ 3 και 10Gb τότε, θα δημιουργηθούν 2 διαμερίσματα (swap και /). Εάν το μέγεθος του δίσκου είναι μικρότερο απο 3Gb τότε, θα χρειαστεί να το κάνετε χειροκίνητα.

18 Με το εργαλείο "autopartition", θα πρέπει να διαλέξετε ποιός δίσκος θα χρησιμοποιηθεί ολοκληρωτικά απο τα Zenwalk.

19 Θα πρέπει να επιβεβαιώσετε ότι θέλετε να διαγράψετε όλα τα δεδομένα που βρίσκονται σε αυτό το δίσκο. Εάν δεν θέλετε, τότε θα μπορέσετε να το κάνετε χειροκίνητα.

20

21 Εάν το αποδεχθείτε, θα διαμορφωθεί ολόκληρος ο δίσκος για το Zenwalk και θα δείτε το τελικό αποτέλεσμα.

22 Εάν δεν διαλέξετε το εργαλείο "autopartition", θα πρέπει να διαλέξετε τον σκληρό δίσκο στον οποίο θέλετε να εγκαταστήσετε το Zenwalk: Ο σκληρός σας δίσκος θα πρέπει να είναι σωστά διαμερισμένος για να εγκαταστήσετε το Zenwalk. Δημιουργήστε τουλάχιστον 2 διαμερίσματα με το εργαλείο "cfdisk", εάν προτιμάτε εργαλείο σε γραφικό περιβάλλον τότε το "Gparted" βρίσκεται στο ZenLive live-cd: 1 Ένα "swap" διαμέρισμα (προδιαγραφές: πρωτεύον-primary, number 1, μέγεθος > 300 Mo, τύπος 82) 2 Ένα "root" διαμέρισμα (πρωτεύον-primary, number 2, μέγεθος > 1,5GB, τύπος 83, active) 3 Είσαστε ελεύθεροι να κάνετε και άλλα διαμερίσματα αλλά δεν είναι αναγκαίο.

23 Μην ξεχάσετε να επικυρώσετε τις αλλαγές [write]. Αυτό δεν χρειάζεται για αυτούς που έχουν ήδη δημιουργήσει τα διαμερίσματα του σκληρού τους δίσκου, πριν την εγκατάσταση του Zenwalk. To διαμέρισμα swap θα πρέπει να αναγωριστεί και να ρυθμιστεί: Διαλέξτε το διαμέρισμα "root" / : Μορφοποιήστε το διαμέρισμα "root" / : Το Xfs ή το Reiserfs είναι γρήγορα και αξιόπιστα συστήματα αρχείων. Διαλέξτε να εγκαταστήσετε το Zenwalk απο το φρεσκογραμμένο σας CD: Διαλέξτε την αυτόματη αναγνώριση του CD. Έτσι θα πρέπει να αναγνωρίσει το CD σωστά: Η εγκατάσταση θα ξεκινήσει εγκαθιστώντας πακέτα: παρακαλούμε περιμένετε 20 λεπτά... Δεν υπάρχει επιλογή πακέτων γιατί είναι αχρείαστο με το σύστημα "μία εφαρμογή για κάθε λειτουργία". Και έτσι, οι νεόφερτοι χρήστες Linux θα αποφύγουν ένα διεφθαρμένο σύστημα. Διαλέξτε τη μέθοδο της εγκατάστασης του Linux Loader. To [simple] θα δουλέψει στους περισσότερους δίσκους

24 [standard] είναι πάντα ασφαλές εφόσον είστε σίγουρος ότι υποστηρίζεται η κάρτα γραφικών σας για την frame buffered κονσόλα. Με αυτό το τρόπο θα δείτε το bootsplash: Εάν έχετε περαιτέρω παραμέτρους να περάσετε στον πυρήνα απο τον LILO, είναι καιρός να το κάνετε (μην γράψετε τίποτα αν δεν ξέρετε ;) ) [MBR] (Master Boot Record) είναι γενικά καλό μέρος για να εγκαταστήσετο τον LILO

25 Μετά, η βάση δεδομένων εγχειριδίων θα αναβαθμιστεί:

26 Μετά, ρυθμίστε το RTC modem:

27 Διαλέξτε το τρόπο με τον οποίο συνδέεται το ποντίκι σας: Διαλέξτε υπηρεσίες που ξεκινούν με την εκκίνηση του συστήματος, πατήστε το "space" για να επιλέξετε ή όχι (το rc.cups είναι γα εκτύπωση, rc.pcmcia είναι για laptop), θα βρείτε περισσότερες επεξηγήσεις στη παράγραφο "SERVICECONFIG" του εγχειριδίου: Η προεπιλεγμένη γραμματοσειρά για την οθόνη θα πρέπει να είναι εντάξει, επιλέξτε [No] Επιλέξτε local time (τοπική ώρα), και διαλέξτε τη ζώνη ώρας όπου βρίσκεστε

28

29 Τώρα είναι ώρα να βγείτε απο την εγκατάσταση και να επανεκκινήσετε τον υπολογιστή σας.

30

31 Βγείτε (exit) απο την εγκατάσταση (setup) και πιέστε το συνδυασμό των πλήκτρων [Ctrl+alt+delete] για να επανεκκινήσετε το σύστημα

32

33 Εάν όλα είναι καλά και ο LILO εγκαταστάθηκε σωστά, θα δείτε την παρακάτω οθόνη: Η κάρτα ήχου σας θα πρέπει να εντοπιστεί, αφήστε το 'alsaconf' να τη ρυθμίσει: Επιλέξτε τη γλώσσα του συστήματός σας:

34 Μετά μπορείτε να ρυθμίσετε το δίκτυό σας μέσω του NETWORKCONFIG (δείτε την αφιερωμένη σε αυτό παράγραφο στο παρόν εγχειρίδιο) Βάλτε τον κωδικό διαχειριστή "root": Τώρα ήρθε η ώρα να προσθέσετε τους χρήστες, διαλέξτε [Create User] και ακολουθήστε τον οδηγό (δείτε την αφιερωμένη σε αυτό παράγραφο στο παρόν εγχειρίδιο) Μετά, το VIDEOCONFIG θα ρυθμίσει τη κάρτα γραφικών σας: Θα μπορείτε να διαλέξετε μεταξύ γραφικής εισαγωγής στο σύστημα ή κονσόλας: Τώρα, μπορείτε εάν θέλετε να ενεργοποιήσετε το Numlock κατα την εκκίνηση (είναι κακή ιδέα για χρήστες laptop ;) ) Μπορείτε τώρα να επανεκκινήσετε τον υπολογιστή σας πατώντας ταυτόχρονα τα πλήκτρα [Ctrl][Alt] και [delete]: Καλως ήλθατε στο Zenwalk Linux!

35 Chapter 3. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ZENWALK 1. ZENPANEL, Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 1.1. Παρουσίαση Ο διαχειριστής εργαλείων συστήματος, αποκαλούμενος και "ZenPanel", σας δίνει πρόσβαση σε όλα τα εργαλεία συστήματος χωρίς την ανάγκη να δίνετε για κάθε ένα τον κωδικό του διαχειριστή Εκκίνηση Το ZenPanel είναι στο μενού του Xfce και κάτω απο το υπομενού "System": 1.3. Χρήση Για να τρέξετε τα εργαλεία τα οποία θα σας περιγράψουμε θα πρέπει να κάνετε διπλό κλικ σε κάποιο απο αυτά. 2. KEYBOARD LAYOUT (ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ) 2.1. Παρουσίαση Η εντολή keyboardconfig επιτρέπει σε ένα χρήστη να ρυθμίσει τον τύπο πληκτρολογίου του. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές πλήκτρων: πληκτρολόγιο AZERTY, πληκτρολόγιο QWERTY, πληκτρολόγιο QWERTZ και πληκτρολόγιο DVORAK. Για κάθε μια απο αυτές τις παραλλαγές, υπάρχουν και εθνικές εναλλακτικές. Για παράδειγμα, το Γαλλικό AZERTY δεν είναι το ίδιο με το Βελγικό AZERTY και το Γερμανικό QWERTZ δεν είναι το ίδιο με το Ελβετικό QWERTZ Εκτέλεση Για να εκτελέσετε αυτή την εντολή θα πρέπει να ξέρετε τον κωδικό του διαχειριστή. Μόνο ο διαχειριστής μπορεί να αλλάξει τις ρυθμίσεις του πληκτρολογίου. Μπορείτε να εκκινήσετε το "keyboardconfig" και μέσα απο το γραφικό σας περιβάλλον, αλλά και απο το τερματικό, απλά πληκτρολογώντας την εντολή keyboardconfig γιατί αυτό το εργαλείο τρέχει με ή χωρίς τον διακομιστή X να

36 είναι σε λειτουργία Βασική χρήση Αφού κλικάρατε στο "keyboardconfig", θα εμφανιστεί το παράθυρο Απλά επιλέξτε το χάρτη του πληκτρολογίου που θέλετε και κάντε κλικ στο [OK].: Θα παρατηρήσετε ότι μπορείτε να ρυθμίσετε και εδώ αν θέλετε την ενεργοποίηση του numlock. 3. NETPKG 3.1. Παρουσίαση Το Netpkg είναι ένα πρόγραμμα σχεδιασμένο για την εύκολη αναβάθμιση του συστήματός σας. Ελέγχει μια κεντρική πηγή πληροφοριών (repository) για αναβαθμίσεις όταν ζητηθεί και προτρέπει για εγκατάσταση. Δεν κρατάει το σύστημά σας μόνο ενμηερωμένο με τις τελευταίες εκδόσεις. Μπορεί ακόμα να εγκαταστήσει λογισμικό το οποίο δεν ήταν στo cd εγκατάστασης, όσο βέβαια υπάρχει διαθέσιμο στη πηγή. Το Netpkg έχει ένα χαρακτηριστικό το οποίο διαχειρείζεται τις εξαρτήσεις λογισμικού (dependencies), το οποίο είναι ενεργοποιημένο εξ'ορισμού, αλλά μπορεί να απενεργοποιηθεί εύκολα με επεξεργασία του /etc/netpkg.conf. Μπορείτε ακόμα να βρείτε μια "μαύρη λίστα" σε αυτό το αρχείο για τα πακέτα τα οποία δεν θέλετε να αναβαθμίζονται αυτόματα. Το xnetpkg είναι το GTK γραφικό περιβάλλον για το netpkg Start Το netpkg μπορεί να εκκινηθεί με δύο μορφές: Σε γραφικό περιβάλλον και μέσα απο τερματικό. Το γραφικό περιβάλλον είναι ο ευκολότερος τρόπος για να χρησιμοποιηθεί Χρησιμοποιώντας το netpkg μέσα απο το GUI - Γραφικό Περιβάλλον. XFCE menu => system > netpkg ή απο το ZenPanel Θα εμφανιστεί το παράθυρο του Netpkg, θα το αναλύσουμε παρακάτω:

37 Χρησιμοποιώντας το netpkg μέσω CLI - (Γραμμής Εντολών) Γίνετε διαχειριστής πληκτρολογώντας su και δίνοντας τον κωδικό του διαχειριστή, και απλά γράψτε netpkg. Στο τερματικό netpkg μπορείτε να κάνετε πολλά τα οποία δεν μπορείτε να κάνετε στο γραφικό του περιβάλλον. Το Netpkg και οι πιθανοί παραμέτροι του καλύπτονται στην επόμενη παράγραφο Επιλογές Οι επιλογές του Netpkg μέσω GUI - Γραφικό Περιβάλλον Εάν διαλέξετε "Files >> Cache clean up" Τα πακέτα που έχουν κατέβει και τα αντίγραφα ασφαλείας θα αφαιρεθούν. Εάν διαλέξετε "Mirrors" >> "Browse" Το Netpkg θα σας προτρέψει να διαλέξετε ανάμεσα απο διαφορετικούς mirrors οι οποίοι αναφέρονται στο αρχείο ρυθμίσεων: /eyt/netpkg.conf Ο επιλεγμένος mirror δεν έχει σημασία, διαλέξτε αυτόν ο οποίος σα φαίνεται γρηγορότερος, αλλά έχετε υπ'όψιν ότι όταν αναγράφεται ώς: Current: η πηγή θα περιέχει σταθερά πακέτα και διορθώσεις ασφαλείας. Snapshot: η πηγή θα περιέχει πακέτα τα οποία είναι στην υπο ανάπτυξη έκδοση Zenwalk. Tuxgames: η πηγή αυτή περιέχει παιχνίδια τα οποία μεταγλωτίστηκαν για τα Zenwalk, θα μπορείτε να εγκαταστήσετε όλα τα αγαπημένα σας παιχνίδια. Όταν ρυθμιστεί ο mirror, το Netpkg θα σας ενημερώσει ότι η βάση δεδομένων είναι εντάξει. Εαν θελετε να χρησιμοιήσετε το τελευταίο επιλεχθέν mirror, απλά επιλέξτε το 3SynC. Έπειτα, θα πρέπει να επιλέξετε τι θέλετε να εμφανίζεται.

38 All packages: Στην αριστερή στήλη, θα δείτε όλα τα διαθέσιμα πακέτα. Παρατηρήστε ότι όλα τα πακέτα που έχουν εγκατασταθεί βρίσκονται στην δεξιά στήλη. Downgraded packages: τα πακέτα τα οποία είναι νεότερα απο αυτά που φαίνονται στην πηγή. Updated packages: φαίνονται μόνο πακέτα τα οποία είναι διαφορετικής έκδοσης απο αυτά τα οποία έχουν εγκατασταθεί στο σύστημά σας. New packages: φαίνονται μόνο πακέτα τα οποία δεν είναι εγκατεστημένα στο σύστημά σας. Η επιλογή των πακέτων είναι πολύ εύκολη, χρειάζεται ένα μόνο κλίκ για να επιλέξετε το πακέτο που θέλετε να εγκαταστήσετε ή να αναβαθμίσετε. Όταν το επιλέξετε, το πακέτο θα φανεί στη στήλη που βρίσκεται στην άκρη δεξιά και ένα απλό κλικ είναι αρκετό για να αφαιρέσετε το πακέτο απο τη λίστα. Όταν τελειώσετε με τις επιλογές σας, θα πρέπει να κάνετε κλικ στο δεξιό μέρος και τα επιλεγμένα πακέτα και οι εξαρτήσεις τους απο άλλα θα εγκατασταθούν ή θα αναβαθμιστούν αν είναι ήδη εγκατεστημένα.

39 Εαν διαλέξετε την ετικέτα "remove" (αφαίρεση) Θα πάρετε μια λίστα με όλα τα εγκατεστημένα πακέτα. Με τον ίδιο τρόπο, ένα απλό κλικ για να διαλέξετε τα πακέτα που θέλετε να αφαιρέσετε αρκεί, και τέλος, ένα κλικ στο δεξιό μέρος για να επικυρώσετε τις επιλογές σας. Για να ψάξετε ένα πακέτο, θα πρέπει να συμπληρώσετε το όνομα ή μέρος του πακέτου στην μπάρα εύρεσης και μετά κάντε κλικ στο κουμπί "search". Θα εμφανιστούν τα πακέτα, απλά κάντε κλικ για να τα εγκαταστήσετε ή να τα αναβαθμίσετε Επιλογές του Netpkg μέσω Γραμμής Εντολών packagex... packagez Μια λίστα απο 1 ή περισσότερα ονόματα πακέτων για να υποβληθεί το

40 ερώτημα στην πηγή του διαδικτύου. Τα ονόματα των πακέτων απαρτίζονται μόνο απο το όνομα του λογισμικού (π.χ.: για να βρούμε το πακέτο vim i486-1.tgz, το όνομα του πακέτου που πρέπει να ψάξουμε είναι "vim"). Γενικοί τύποι αναζήτησης ονομάτων επιτρέπονται. Όταν βρεθεί το πακέτο που ψάξατε, το netpkg θα σας παραπέμψει στη λειτουργία που θέλετε να κάνει: Εάν το πακέτο είναι ήδη εγκατεστημένο αλλά όχι στην αναβαθμισμένη έκδοση, τότε ο χρήστης θα παραπεμφθεί να το αναβαθμίσει "upgrade". Εάν το πακέτο είναι ήδη εγκατεστημένο στην τρέχουσα έκδοση, ο χρήστης θα παραπεμφθεί να το επανεγκαταστήσει "reinstall". Εάν το πακέτο δεν είναι εγκατεστημένο, ο χρήστης θα παραπεμφθεί να το εγκαταστήσει "install" Το Netpkg θα προσπαθήσει πρώτα να πάρει το πακέτο απο αυτά που είναι αποθηκευμένα τοπικά ή να το κατεβάσει. Η ακεραιότητα του τοπικού πακέτου θα ελεγχθεί: το πακέτο θα ξανακατέβει σε περίπτωση που το τοπικό είναι διεφθαρμένο. Η επιλογή κατεβάσματος "download" θα επανεγγράψει κάθε υπάρχον πακέτο με το ίδιο όνομα. upgrade Το netpkg θα προσπαθήσει να αναβαθμίσει κάθε εγκατεστημένο πακέτο το οποίο δεν είναι της ίδιας έκδοσης με αυτό της πηγής. Οι εξαρτήσεις αυτών θα εγκατασταθούν ή θα αναβαθμιστούν "ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΤΡΟΠΗ". Μια λίστα των πακέτων τα οποία δεν πρέπει να αναβαθμιστούν ή να εγκατασταθούν, μπορούν να καθοριστούν στο αρχείο /etc/netpkg.conf χρησιμοποιώντας τη μεταβλητή "Black_list". Παρακαλούμε χρησιμοποιήστε την επιλογή "upgrade" με σύνεση, ειδικά όταν έχετε ένα πολύ τροποποιημένο σύστημα. ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΠΡΙΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ. Εάν έχετε περιορισμένο χώρο αποθήκευσης τότε ρυθμίστε την μεταβλητή "Keep_packages" στο αρχείο /etc/netpkg.conf download Το netpkg θα προσπαθήσει να κατεβάσει κάθε πακέτο που βρίσκει στην δικτυακή πηγή με σκοπό να δημιουργήσει μια τοπική αποθήκη πακέτων. Τα πακέτα θα ταξινομηθούν σε διαφορετικούς κατάλογους ανάλογα με τις κατηγορίες λογισμικού στις οποίες ταιριάζουν. Η τοποθεσία της τοπικής αποθήκης καθορίζεται στο αρχείο /etc/netpkg.conf list Το netpkg θα προσπαθήσει να κατεβάσει κάθε πακέτο που βρίσκει στην δικτυακή πηγή. Για κάθε πακέτο, θα ενημερώνει εάν το πακέτο είναι εγκατεστημένο με διαφορετική έκδοση απο αυτή που βρήκε, εάν βρήκε εγκατεστημένο πακέτο της ίδιας έκδοσης ή καμία έκδοση εγκατεστημένη. list I

41 Το netpkg θα δώσει μια λίστα με όλα τα πακέτα που βρίσκει στην διαδικτυακή πηγή τα οποία είναι εγκατεστημένα. list D Το netpkg θα δώσει μια λίστα με όλα τα πακέτα που βρίσκει στην διαδικτυακή πηγή τα οποία είναι νεότερα απο αυτά που είναι εγκατεστημένα στο σύστημά σας. Αυτή η επιλογή είναι χρήσιμη όταν έχετε δοκιμάσει την πηγή snapshot και θέλετε να γυρίσετε πίσω στην τρέχουσα (current). list N Το netpkg θα δώσει μια λίστα με όλα τα πακέτα που βρίσκει στη διαδικτυακή πηγή τα οποία δεν είναι εγκατεστημένα. list U Το netpkg θα δείξει μια λίστα με όλα τα πακέτα που βρίσκει στην διαδικτυακή πηγή τα οποία δεν είναι της ίδιας έκδοσης με τα εγκατεστημένα. dotnew Το netpkg θα ψάξει για όλα τα αρχεία με την κατάληξη ".new" στον κατάλογο /etc και θα παραπέμψει τον χρήστη να αντικαταστήσει τις πρώτες εκδόσεις με τις καινούριες. Το dotnew επιτρέπει στον έλεγχο των διαφορών μεταξύ του τωρινού αρχείου και του.new. mirror To netpkg θα σας παραπέμψει να διαλέξετε τον mirror απο τη λίστα που ορίζετε στο αρχείο netpkg.conf 3.4. Netpkg.conf (αρχείο ρυθμίσεων netpkg) Θα το βρείτε στον κατάλογο /etc Θα μπορείτε να αλλάξετε μερικές παραμέτρους, εδώ είναι οι πιο χρήσιμες: Εάν συνδέεστε στο δίκτυο μέσω κάποιου διαμεσολαβητή (proxy), ακόμα και με όνομα χρήστη και κωδικό, απλά συμπληρώστε τις παρακάτω γραμμές: # If you are behind a proxy server, poor of you, set these options (at least Proxy_Socket = proxy-address:port, for example :8080 ) Proxy_Socket = Proxy_User = Proxy_Password = Εάν δεν θέλετε να διατηρείτε στο σκληρό δίσκο σας τα κατεβασμένα πακέτα του netpkg, αλλάξτε το εδώ: # Do you want to keep packages in the "local repository" after install or upgrade? Keep_packages = yes # Keep_packages = no

42 Εάν δεν θέλετε να αναβαθμίσετε κάποια πακέτα (συνήθως με την εντολή # netpkg upgrade), προσθέστε τα στη μαύρη λίστα: # Packages that shouldn't be installed automatically. Black_list = aaa_base kernel kernelsource ndiswrapper Εάν έχετε κάποια σημαντικά αρχεία τα οποία δεν θέλετε να γραφτούν απο πάνω κατά τη διάρκεια μιας αναβάθμισης, προσθέστε τα παρακάτω. Τα αρχεία σας θα μετονομαστούν με την κατάληξη ".old" και εσείς αποφασίζετε αν θα τα ανακτήσετε ή όχι: # These files won't be destroyed but renamed ".old" instead, put here all your strategic # configuration files on a single line Protected_files = /etc/lilo.conf /etc/fstab /etc/passwd /etc/shadow /etc/group /etc/inittab /etc/rc.d/rc.local /etc/rc.d/rc.modules /etc/rc.d/rc.netfilter /etc/profile /etc/hosts /etc/sudoers /etc/x11/xorg.conf 3.5. Μερικές συμβουλές πριν αναβαθμίσετε το σύστημά σας Πάντα να αναβαθμίζετε το Netpkg πρώτα: # netpkg netpkg Έπειτα, όταν θα πρέπει να αναβαθμίσετε τα "X11, XFCE, Desktop", θα πρέπει να το κάνετε σε περιβάλλον γραμμής εντολών, φεύγοντας απο το γραφικό περιβάλλον Μη φοβάστε, είναι πολύ απλό: 1. Για να κλείσετε το γραφικό περιβάλλον: Συνδεθείτε σε ένα τερματικό σαν διαχειριστής και πηγαίνετε στο επίπεδο (init) 3: # init 3 2. Κάντε την απαραίτητη αναβάθμιση 3. Πηγαίντε πίσω στο γραφικό περιβάλλον, στο επίπεδο 4 # init 4 4. NETWORKCONFIG 4.1. Παρουσίαση Το NETWORKCONFIG είναι ένα εργαλείο για το Zenwalk σχεδιασμένο έτσι ώστε να ρυθμίσετε και να έχετε λειτουργικό δίκτυο στη στιγμή. Το Networkconfig μπορεί να ρυθμίσει μέχρι και τεσσάρων διεπαφών δικτύου, να θέσει το DHCP, τους διακομιστές DNS, τα gateways και τον host και το domain που θα αποτελούν μέρος του μηχανήματός σας που τρέχει Zenwalk.

43 4.2. Ξεκινώντας Θα δείτε την παρακάτω οθόνη 4.3. Χρήση Για να το ρυθμίσετε, κάντε απλά διπλό κλικ στο στην εστιασμένη επιλογή, ή πατήστε [OK]. Εαν τελειώσατε, διαλέξτε το κουμπί apply (ή βγείτε απο το πρόγραμμα αν δεν θέλετε να αποθηκεύσετε τις αλλαγές) και κάντε κλικ στο [OK]. Παραπάνω βλέπετε μια εικόνα με τις ρυθμίσεις της διεπιφάνειας eth0. Ο DHCP είναι ενεργοποιημένος, και όλα λειτουργούν καλά. Ακόμα ανφέρεται και ο οδηγός της κάρτας που χρησιμοποιείται (σε αυτή τη περίπτωση: forcedeth). Για να αλλάξετε τις ρυθμίσεις, κάντε πάλι διπλό κλικ ή πατήστε το κουμπί [OK]. Εάν οι ρυθμίσεις είναι εντάξει απλά πατήστε το κουμπι [Back]. Θα βρεθείτε πίσω στο κεντρικό μενού τότε. Γενικά, η ενεργοποίηση του DHCP είναι η καλύτερη επιλογή (και σίγουρα η ευκολότερη). Ο DHCP θα λάβει μια διεύθυνση IP και θα την ανανεώνει όποτε χρειάζεται, δουλεύοντας εντελώς στο παρασκήνιο. Κανονικά έχετε δει την διεπιφάνεια Ncurses του networkconfig κατα τη διάρκεια της μετα-εγκατάστασης.

44 Οι σκληροπυρηνικοί μπορούν να επεξεργαστούν απευθείας το αρχείο /etc/rc.d/rc.inet1.conf, το οποίο περιέχει ρυθμίσεις για τις κάρτες δικτύου. Ονόματα Domain διευθετούνταιστο αρχείο /etc/hosts. Διακομιστές DNS είναι διευθετημένοι στο αρχείο /etc/resolv.conf Και με αυτή την γραφική απεικόνιση, θα μπορείτε να ξεκινάτε ή να σταματάτε το δίκτυό σας όποτε θέλετε. 5. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ 5.1. Παρουσίαση Το Serviceconfig είναι ένα ειδικευμένο για τα Zenwalk εργαλείο; σχεδιάστηκε για την δειυκόλυνση του ελέγχου για τις εγκατεστημένες υπηρεσίες. Εαν δεν ρυθμιστεί χειροκίνητα, τα Zenwalk θα ενεργοποιήσουν κάποιες υπηρεσίες εξ'ορισμού κατα την εκκίνηση Ξεκινώντας Θα δείτε την παρακάτω οθόνη 5.3. Χρήση Αναλόγως με τις ρυθμίσεις σας, μερικές απο τις υπηρεσίες μπορεί να μην χρειάζονται (για παράδειγμα ο δαίμονας ssh ή ο διακομιστής κονσόλας ποντικιού gpm). Αυτό, βέβαια, το αποφασίζετε εσείς. Μπορείτε να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε πολλαπλές υπηρεσίες κατα την εκκίνηση. Εαν δεν είσαστε σίγουροι για την απενεργοποίηση μιας υπηρεσίας, διαβάστε πρώτα τις διαθέσιμες πληροφορίες για αυτήν, αναζητήστε για αυτήν στο "Google", ή στο φόρουμ μας. Αν το πακέτο xdialog δεν είναι εγκατεστημένο, το serviceconfig θα χρησιμοποιήσει τη διεπιφάνεια Ncurses. Όπως και με τα προηγούμενα εργαλεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το πλήκτρα spacebar, tab και τα βέλη, για να πλοηγηθείτε στο πρόγραμμα. Στο τερματικό η εντολή service μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και για τη ρύθμιση των δαίμονων. Εκτός απο την απλή ενεργοποίηση και απενεργοποίηση αυτών των δαιμόνων η υπηρεσία μπορεί ακόμα και να τους σταματήσει, να τους ξεκινήσει ή να τους επανεκκινήσει. Μια περίληψη της σύνταξης: εκκίνησης/σταματήματος δαιμόνων: service start stop restart [servicename] ενεργοποίησης/απενεργοποίησης δαιμόνων: service enable disable [servicename] εμφάνιση λίστας με τη κατάσταση των εγκατεστημένων δαιμόνων: service list Εκκίνηση/σταμάτημα δαιμόνων: # service start stop restart [servicename] Ενεργοποίηση/απενεργοποίηση δαιμόνων:# service enable disable [servicename]

45 Εμφάνιση λίστας με τη κατάσταση των εγκατεστημένων δαιμόνων: # service list 5.4. Λίγα λόγια για τις υπηρεσίες (services) alsa: Ακρωνύμιο για το Advanced Linux Sound Architecture (ALSA). Παρέχει ηχητική και MIDI λειτουργικότητα στο λειτουργικό σύστημα Linux. cups: To Common UNIX Printing System ("CUPS") παρέχει λύση για εκτυπώσεις σε όλες τις πλατφόρμες περιβάλλοντος UNIX. Είναι βασισμένο στο "Internet Printing Protocol (Πρωτόκολλο Εκτύπωσης Διαδικτύου)" και παρέχει πλήρεις εκτυπωτικές υπηρεσίες για τους περισσότερους PostScript και raster εκτυπωτές. famd: Ο δαίμονας File Alteration Monitor (FAM). Είναι ένα υποσύστημα με το οποίο οι εφαρμογές μπορούν να ενημερώνονται όταν συγκεκριμένα αρχεία και καταλόγοι αλλάχτηκαν. Ο δαίμονας αναμένει αιτήσεις και παρέχει ενημερώσεις. Ο famd κανονικά ξεκινά απο έναν υπερδιακομιστή διαδικτύου όπως ο inetd, αλλά μπορεί να εκκινηθεί και ανεξάρτητα. Μόνο μία έκφανση του famd μπορεί να τρέχει κάθε φορά. Μπορεί να ρυθμιστεί με επεξεργασία στο αρχείο ρυθμίσεων του (famd.conf). Απ'τη στιγμή που ο famd χρησιμοποιείται π.χ., για την ανανέωση της εμφάνισης των καταλόγων του διαχειριστή αρχείων Thunar, συνιστάται να αφήνουμε τον famd ανοιχτό. gpm: Ένα εργαλείο αποκοπής και επικόλλησης, και διακομιστής ποντικιού για εικονικές κονσόλες. Αναγκαίο μόνο αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε το ποντίκι στην κονσόλα. inetd: Ο inetd είναι ένας δαίμονας για πολλά συστήματα Unix ο οποίος διαχειρίζεται υπηρεσίες διαδικτύου. Συχνά καλείται απο έναν υπερδιακομιστή και ακούει σε όλες τις πόρτες που χρησιμοποιούνται απο διαδικτυακές υπηρεσίες όπως το FTP, POP3, και το telnet. Όταν ένα TCP ή ένα UDP πακέτο έρχεται σε πόρτα με συγκεκριμένο αριθμό, ο inetd ξεκινά το κατάλληλο πρόγραμμα διακομιστή για να χειριστεί την σύνδεση. ip_forward: καλύπτει το IP forwarding. messagebus: Ο D-BUS είναι πρωτίστως μια βιβλιοθήκη η οποία παρέχει την απ'ευθείας επικοινωνία μεταξύ δύο εφαρμογών. Ο dbus-daemon είναι μια εφαρμογή η οποία χρησιμοποιεί αυτή τη βιβλιοθήκη για να θέσει σε ισχύ τον δαίμονα message bus. Πολλαπλά προγράμματα συνδέονται στον δαίμονα message bus και ανταλλάσουν μηνύματα μεταξύ τους. netfilter: Είναι ένα σύστημα στο πυρήνα Linux το οποίο είναι υπεύθυνο για πολλές μορφές διαμελισμένων πακέτων, όπως το NAT. Το σύστημα netfilter παρακολουθεί συνδέσεις (επιτρέποντας τη δημιουργία τείχους προστασίας "firewalls" - βασισμένα σε αυτό), τη μεταγλωτισση διευθύνσεων και πορτών IP και πληθώρα δυνατοτήτων για χρήση απο άλλες εφαρμογές. nfsd: Ο δαίμονας nfsd τρέχει σε ένα διακομιστή ο οποίος διαχειρίζεται αιτήματα πελάτη για τις λειτουργίες συστήματος αρχείων. Ο Network File System (NFS) είναι ένα διανεμημένο σύστημα αρχείων το οποίο επιτρέπει στους χρήστες την πρόσβαση σε αρχεία και καταλόγους των οποίων η θέση βρίσκεται σε απομακρυσμένους υπολογιστές και φέρεται σε αυτά τα αρχεία

46 και στους καταλόγους σαν να ήταν τοπικά. ntpd: Ο ntpd θέτει και συντηρεί την ώρα της ημέρας για το σύστημα σε συγχρονισμό με διαδικτυακούς διακομιστές ώρας. numlock: Ενεργοποιεί το αριθμητικό πληκτρολόγιο στη κονσόλα rpc: Ο δαίμονας rpc μετατρέπει (Remote Procedure Call) αριθμους προγραμμάτων RPC σε αριθμούς διαδικτυακών πορτών. saslauthd: Ο διακομιστής πιστοποίησης SASL (SASL = Simple Authentication and Security Layer). scanluns: Σαρώνει τις θύρες για συσκευές οι οποίες έχουν συνδεθεί σε USB ή σε IEEE1394 (Firewire) θύρα οι οποίες μπορεί να μην έχουν εντοπισθεί γιατί χρησιμοποιούν ένα LUN (Logical Unit Number - Λογικό Αριθμό Μονάδας) διαφορετικό απο το 0. sshd: Ο δαίμονας ασφαλούς κέλυφους, επιτρέπει ασφαλείς αποκμακρυσμένες συνδέσεις σε αυτό το μηχάνημα. syslog: Καταγράφει όλες τις δραστηριότητες του συστήματος. uwd: Ο uwd είναι ένας διακομιστής ο οποίος ελέγχει τη προσθήκη κάποιου μέσου (CD/DVD) και μετά ενημερώνει τον udev έτσι ώστε να κάνει mount τις ανάλογες συσκευές. wifi-radar: Σας επιτρέπει να ξεκινήσετε το wifi-radar, έναν πολυ-δικτυακό σύνδεσμο, στην εκκίνηση. wireless:σας επιτρέπει να ξεκινήσετε ένα ασύρματο δίκτυο στην εκκίνηση. 6. ΓΛΩΣΣΑ ΣΥΣΤΉΜΑΤΟΣ 6.1. Παρουσίαση Η εντολή localeconfig επιτρέπει στο χρήστη να εφαρμόσει τις τοπικές του ρυθμίσεις στο σύστημα. Μια "τοπική ρύθμιση" (locale) είναι ένα σετ συμβάσεων που σχετίζονται με τη γλώσσα του χρήστη, το περιβάλλον του και/ή τα κοινωνικά πρότυπα που ακολουθεί (όπως σύμβολα χρημάτων, τρόπος προβολής ημερομηνίας, κ.λ.π.). Αυτές οι ρυθμίσεις εφαρμόζονται στο περιβάλλον που χρησιμοποιεί ο χρήστης. Απο προεπιλογή, ένα σύστημα Linux είναι ρυθμισμένο στις τοπικές ρυθμίσεις "en_us". Έτσι εμείς λέμε στο σύστημά μας αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε άλλη γλώσσα ("en_gb" για το Ηνωμένο Βασίλειο, "es_es" για την Ισπανία, "gr_gr" για την Ελλάδα και ούτω καθεξής) Εκτέλεση Για να χρησιμοποιήσετε αυτή την εντολή πρέπει να ξέρετε τον κωδικό του

47 διαχειριστή (root). Μόνο ο διαχειριστής μπορεί να αλλάξει τις τοπικές ρυθμίσεις. Μπορείτε να ξεκινήσετε το "localeconfig" απο το γραφικό περιβάλλον ή ακόμα και απο τερματικό, γράφοντας απλά την εντολή localeconfig Βασική χρήση Για να ρυθμίσετε τις τοπικές ρυθμίσεις του συστήματός σας, κάντε τα παρακάτω: Διαλέξτε τη γλώσσα που θέλετε Η επιλογή "locale" είναι σημαντίκή. Ένα σύγχρονο σύστημα θα χρησιμοποιεί UTF8 αντί για ISO. Μην ανησυχείτε, το σύμβολο υπάρχει και στο UTF-8. Μόλις διαλέξετε αυτό που θέλετε απλά κάντε κλικ στο [OK]. 7. ΩΡΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 7.1. Παρουσίαση Αυτό το εργαλείο σας επιτρέπει να ρυθμίσετε εύκολα την ώρα του συστήματός σας Χρήση Απλά θα ρυθμίσετε την ώρα στο παράθυρο διαλόγου. Εάν έχετε πρόσβαση στο διαδίκτυο, μπορείτε ακόμα να επιλέξετε το "ntp" και να πατήσετε [enter], η ώρα θα συγχρονιστεί με έναν διακομιστή ώρας.

48 8. ΠΡΟΦΙΛ ΧΡΗΣΤΩΝ 8.1. Παρουσίαση Το Userconfig είναι ένα εργαλείο για τα Zenwalk; σχεδιάστηκε για να παρέχει εύκολο έλεγχο στις καταχωρήσεις χρηστών στο Zenwalk σύστημά σας, συμπεριλαμβανομένων και των ομάδων, κ.λ.π Ξεκινώντας Θα δείτε την παρακάτω οθόνη 8.3. Λίγα λόγια για κάθε στοιχείο του μενού List users: Εμφανίζει μια λίστα με τους χρήστες του συστήματος. Create user: Επιλέγοντας "Create user" σας ζητείται εισαγωγή του ονόματος χρήστη (πχ. το δικό σας όνομα σύνδεσης). Έπειτα σας ζητείται η ομάδα στην οποία ο χρήστης αυτός θα ανήκει (πχ. users, σε αυτή την περίπτωση αποδεχτείτε την προεπιλεγμένη εκδοχή). Μετά σας ζητείται η τοποθεσία του καταλόγου home. Μετά, επιπλέον συμμετοχές σε ομάδες. Μετά ο μεταγλωτιστής κελύφους (bash). Μετά, η ημερομηνία λήξης του λογαριασμού - επιλέξτε NEVER (ποτέ) εάν δεν επιθυμείτε αυτός ο λογαριασμός να λήξει. Μετά σας ζητούνται κάποιες επιπλέον πληροφορίες (χρήσιμες για συστήματα πολλών χρηστών) και τον κωδικό χρήστη. Όταν τελειώσετε θα σας παρουσιαστούν οι ρυθμίσεις και μπορούν να αλλαχθούν σε περίπτωση που αυτό χρειάζεται. Επιλέξτε το BACK για να επιτρέψετε στο κεντρικό μενού. Αυτό είναι το γραφικό περιβάλλον για την εντολή "adduser". Delete users: Σας εμφανίζει μια λίστα με τους χρήστες στο σύστημά σας. Επιλέξτε έναν απο αυτούς και πατήστε το OK για να τον διαγράψετε. Πατήστε το BACK για να επιστρέψετε στο κεντρικό μενού. Change password: Σας εμφανίζει μια λίστα με τους χρήστες στο σύστημά σας. Επιλέξτε έναν απο αυτούς και πατήστε το OK για να αλλάξετε τον κωδικό του. Πατήστε το BACK για να επιστρέψετε στο κεντρικό μενού. List groups: Σας εμφανίζει μια λίστα με όλες τις ομάδες που έχουν οριστεί στο σύστημά σας. Modify group: Σας εμφανίζει μια λίστα με τις ομάδες στο σύστημά σας. Επιλέγοντας το OK θα σας επιτραπεί νε επεξεργαστείτε το όνομα της επιλεγμένης ομάδας. Πατήστε το BACK για να επιστρέψετε στο κεντρικό μενού. Create group: Σας επιτρέπει να δημιουργήσετε μια νέα ομάδα στο σύστημά σας. Αυτό είναι χρήσιμο εάν θέλετε για παράδειγμα, να εγκαταστήσετε το αντι-ιικό πρόγραμα ClamAV. Σε αυτό το πρόγραμμα θα πρέπει να οριστεί

49 συγκεκριμένο όνομα ομάδας, στο οποίο θα παρέχεται η δυνατότητα πρόσβασης στους χρήστες της (εαν τους επιτρέψετε να τρέξουν το ClamAV). Σας ζητείται το όνομα της ομάδας. Delete groups: Σας εμφανίζει μια λίστα από τις ομάδες στο σύστημά σας. Επιλέγοντας OK θα διαγραφεί η ομάδα που έχετε διαλέξει. Επιλέγοντας BACK θα σας στείλει πίσω στο κεντρικό μενού. About: Αναδύεται το κουτί About το οποίο σας εμφανίζει την έκδοση userconfig που τρέχετε, κ.λ.π. 9. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ VIDEO 9.1. Παρουσίαση Το Videoconfig είναι ένα εργαλείο των Zenwalk για ρυθμιστεί και να τρέξει σωστά ο X, διακομιστής γραφικών. Θα εξετάσει τις συχνότητες ανανέωσης της οθόνης σας και την βέλτιστη ανάλυση, και θα ελέγξει την κάρτα γραφικών που χρησιμοποιείτε Ξεκινώντας Θα δείτε την παρακάτω οθόνη και προειδοποίηση 9.3. Χρήση Να είστε έξυπνοι, μην το αγνοήσετε αυτό. Εαν δεν στοχεύετε να ρυθμίσετε τον X (το οποίο δεν χρειάζεται να το κάνετε σε αυτό το σημείο, μιας και έγινε κατα τη διάρκεια της μετα-εγκατάστασης), πατήστε [OK], μετά θα δείτε το παράθυρο που ακολουθεί:

50 Όπως σας λέει και το προειδοποιητικό κουτί, η ρύθμιση του X θα πρέπει να γίνει σε επίπεδο κειμένου. Αυτό είναι λιγότερο δύσκολο απ'όσο φαίνεται, αν πρώτα έχετε τα κατάλληλα εργαλεία. Συνδεθείτε ως κανονικός χρήστης και μεταφερθείτε σε τερματικό πατώντας Ctrl+alt+f2, συνδεθείτε σαν διαχειριστής, και γράψτε την εντολή init 3. Ο X θα κλείσει και θα επιστρέψετε σε ένα άλλο τερματικό. Συνδεθείτε ώς διαχειριστής ξανά, και τρέξτε το videoconfig. Τώρα θα εμφανιστεί ένας διάλογο που θα σας ρωτάει εάν εντοπίστηκε η σωστή κάρτα και οι συχνότητες ανανέωσης. Εαν είναι εντάξει, πατήστε [yes]. Εάν όχι, βγείτε και ρυθμίστε το χειροκίνητα με το xorgconfig, ή επεξεργαστείτε το αρχείο /etc/x11/xorg.conf μόνοι σας. Η τελευταία επιλογή, βέβαια, δεν είναι προτεινόμμενη εαν δεν είστε γνώστης του αρχείου ρυθμίσεως του X. Με τον παραπάνω τρόπο, το videoconfig θα ρυθμίσει τον X για εσάς. Εαν ακόμα δεν είστε ευχαριστημένος με τις ρυθμίσεις του X, ή το εργαλείο του Zenwalk αναγνωρίσει λάθος τη κάρτα σας, μπορείτε να το κάνετε και μόνοι σας τρέχοντας το xorgconfig. Δείτε τη παράγραφο "xorgconfig" για περισσότερες πληροφορίες. Chapter 4. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΡΓΑΛΕΙΑ 1. MOUNTPOINTS MANAGER 1.1. Παρουσίαση Το Zenwalk Mountpoint Manager είναι μια συλλογή απο σενάρια που δουλεύουν μαζί με το udev για τη διαχείρηση των αφαιρούμενων συσκευών. Παρακάτω θα αναφέρουμε τη λέξη mount & unmount ώς έχει, οι Ελληνικές αντίστοιχες είναι: "προσάρτηση" (mount) - "αποπροσάρτηση" (unmount) αλλά η Αγγλική χρησιμοοποιείται παγκοσμίως." Mount είναι η ενέργεια του λειτουργικού συστήματος σε αφαιρούμενες συσκευές (CD-ROMS, DVD και άλλα αποθηκευτικά μέσα) έτσι ώστε να μπορεί ο χρήστης να έχει πρόσβασει ανάγνωσης και γραφής σε αυτά. Με αυτή τη συλλογή γίνεται το αυτόματο mount/unmount για κάθε αφαιρούμενη συσκευή USB και η δυναμική δημιουργία τών φακέλων απ'όπου μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτες, είτε σε γραφικό πλαίσιο είτε από λειτουργία γραμμής εντολών. Παρέχεται βέβαια και αυτόματο mount και εύκολο unmount/eject για CDROM και DVD. Επιπλέον, μαζί με την ελαφρότητα και τη σταθερότητα, ένα ακόμη χαρακτηριστικό του Zenwalk Mountpoint Manager, είναι η ανεξαρτησία από οποιοδήποτε διαχειριστή παραθύρων Χ, επιφάνειας εργασίας, ή διαχειριστή αρχείων. Ουσιαστικά είναι πλήρως ανεξάρτητο απο το σύστημα X, έτσι ώστε να έχει πλήρη λειτουργικότητα και σε επίπεδο λειτουργίας 3 (runlevel) Χρήση Στο Xfce, μπορείτε να κάνετε κλικ στο εικονίδιο Mountpoints που βρίσκεται στο πάνω αριστερά μέρος της επιφάνειας εργασίας. Τότε απλά κάντε κλικ σε όποια συσκευή θέλετε για να έχετε πρόσβαση σε αυτήν.

51 Για να εξάγετε το cdrom ή το dvd απο το drive, κάντε δεξί κλικ στο ανάλογο εικονίδιο και διαλέξτε το Eject απο το αναδυόμενο μενού.

52 Πριν αφαιρέσετε μια USB συσκευή, σιγουρευτείτε ότι την έχετε συγχρονίσει πρώτα για να αποθηκευτούν τα δεδομένα σε αυτή. Απλά κάντε δεξί-κλικ στη συσκευή USB και επιλέξτε Sync απο το αναδυόμενο μενού. Ένα μήνυμα θα εμφανιστεί κατά την ολοκλήρωση της διαδικασίας του συγχρονισμού. Τότε μπορείτε να αφαιρέσετε με ασφάλεια την USB συσκευή.

53 1.3. USB automount... Πώς λειτουργεί; Σημείωση: Το περισσότερο υλικό βασίζεται απο καταχωρήσεις στο φόρουμ, κατά παραχώρηση του Markc (M.S. Colclough) Το σχήμα ονομασίας των USB automounts στο udev καθορίζεται απο τους ακόλουθους κανόνες: 1. Από τη μεταβλητή NICEMOUNTPOINT την οποία αναθέσατε στο δικό σας κανόνα udev και ταιριάζει σε συγκεκριμένη συσκευή (αναγνωρίστηκε, για παράδειγμα, από το σειριακό ή τον αριθμό μοντέλου) 2. Από μια 3η παράμετρο στο usbmount, στο οποίο παρείχατε σε κάποιον udev κανόνα 3. Από μια καταχώρηση που έχετε κάνει στο /etc/fstab για ένα συγκεκριμένο όνομα συσκευής (όπως /dev/sda1) 4. /mnt/usb, /mnt/usb1, /mnt/usb2/,... τα οποία είναι τα προεπιλεγμένα ονόματα που δημιουργούνται απο τον automounter. Ο automounter απλά κατεβαίνει σε αυτή τη λίστα για κάθε mountable διαμέρισμα που βλέπει, και παίρνει το πρώτο διαθέσιμο σημείο mount το οποίο δεν είναι σε χρήση. Οι Κανόνες 1, 2 και 4 είναι ιδιωτικοί στον automounter, έτσι αν χρησιμοποιείτε

54 κάποια λεπτομερή εντολή mount, τότε μόνο ο κανόνας 3 εφαρμόζεται (ή όχι, αν δίνετe λεπτομερείς τιμές για όλες τις παραμέτρους) Τώρα, μερικά προβλήματα μπορεί να σχετίζονται με καταχωρήσεις στο fstab, από τη στιγμή που το fstab μπορεί να αναγνωρίσει συσκευές απο τις ονομασίες τους και οι αλλαγές βασίζονται στη σειρά με την οποία αυτές είναι συνδεδεμένες. Έτσι, μία συσκευή μπορεί να εμφανίζεται σαν /dev/sda1 εάν συνδεθεί πρώτη, αλλά και σαν /dev/sdb1 εάν μία άλλη συσκευή είχε συνδεθεί πριν απο αυτήν. Για αυτό το λόγο, η ίδια συσκευή μπορεί να βρεθεί σε διαφορετικές γραμμές στο fstab, δηλώνοντας διαφορετικά σημεία mount. Επίσης, εάν το όνομα στον οποίο την έχουμε αναθέσει δεν είναι μέσα στο fstab, τότε θα χρησιμοποιηθεί το πρώτο ελεύθερο σημείο mount στη σειρά /mnt/usb Για αυτό το λόγο, είναι καλύτερα να μη χρησιμοποιείται το fstab μαζί με το automount. Η λειτουργία του fstab ταιριάζει περισσότερο για συσκευές που είναι μόνιμα συνδεδεμένες στο σύστημα. Το ιδανικό είναι να υπάρχουν μερικοί απλοί κανόνες udev για να δίνονται σταθερά ονόματα σε συσκευές που συνδέονται συχνά στο σύστημα, και να αφήνεται το /mnt/usb να βρει τις υπόλοιπες (όπως π.χ. το USB stick ενός επισκέπτη κ.λ.π.) 1.4. Πιθανά προβλήματα... Μπορεί να παρουσιαστούν προβλήματα όταν μια usb συσκευή αποθήκευσης έχει ασταθείς πληροφορίες διαμερίσματος οι οποίες οδηγούν στην ταυτόχρονη εμφάνιση των /dev/sda και /dev/sda1 σαν συστήματα αρχείων. Κάποιο από αυτά θα είναι σωστό (συνήθως το τελευταίο), αλλά όχι και τα δύο μαζί. Ο automounter μπορεί σε αυτήν την περίπτωση να κάνει mount στο /dev/sda (το οποίο εμφανίζεται κενό), ενώ στην πραγματικότητα τα αρχεία βρίσκονται στο sda1. Η καλύτερη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να δημιουργήσετε ξανά τα διαμερίσματα και να διαμορφώσετε πάλι τη συσκευή, έχοντας πρώτα βέβαια αντιγράψει τα δεδομένα σας κάπου αλλού. Σε αυτή τη περίπτωση σας συμβουλέυουμε να σβήσετε ολοκληρωτικά τους πρώτους τομείς πριν τη δημιουργία διαμερισμάτων: dd if=/dev/zero of=/dev/sda bs=512 count=32 (προσοχή στη χρήση αυτής της εντολής!) Επίσης, μερικές συσκευές USB αυτοπαρουσιάζονται σαν αποθηκευτικές συσκευές, και έτσι δεν γίνεται σε αυτές mount. Οι σαρωτές και μερικές κάμερες ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία. Οι εφαρμογές που τις διαχειρίζονται επικοινωνούν απευθείας μαζί τους χωρίς να κάνουν mount Αυτόματο mount αποθηκευτικών συσκευών (CDs, DVDs, κάρτες μνήμης): Εαν το CD ή DVD drive σας έχει την τυπική ενσωματομένη ATA λειτουργία, τότε απλά βάζοντας ένα δίσκο θα γίνει αντιληπτό από τον UWD δαίμονα των Zenwalk και ο δίσκος θα γίνει αυτόματα mount σύμφωνα με τη σχετική καταχώρηση στο /etc/fstab. Για να κάνετε unmount και να αφαιρέσετε ένα δίσκο, η εντολή eject λειτουργεί κάνοντας δεξί-κλικ στο μενού του Thunar (όπως δείξαμε

55 προηγουμένως), ή χρησιμοποιήστε τη γραμμή εντολών... Τα CD Ήχου δεν γίνονται mount. Αυτό είναι σωστό γιατί δεν έχουν σύστημα αρχείων. Τα προγράμματα προβολής και επεξεργασίας βίντεο επικοινωνούν απευθείας με τη συσκευή χωρίς να τη κάνουν mount. Τα Video DVD γίνονται mount, γιατί τα αρχεία βίντεο περιέχονται σε ένα σύστημα αρχείων. Μερικές αφαιρούμενες αποθηκευτικές συσκευές, όπως οι αναγνώστες καρτών μνήμης από κάμερες και CD/DVDs που είναι συνδεμένα μέσω θύρας USB, δεν ειδοποιούν το σύστημα για το πότε μπήκε το μέσο. Επιπλέον, η ενημέρωση κάθε λίγα δευτερόλεπτα, επιβραδύνουν το σύστημα και το Zenwalk επιλέγει να μην το κάνει. Βάσει της εκάστοτε συσκευής, μία απο τις παρακάτω στρατηγικές θα πρέπει να λειτουργήσει: Να γίνεται mount χειροκίνητα μέσα απο το μενού του Thunar κάνοντας δεξίκλικ ή κάνοντας mount μέσω γραμμής εντολών. Σε μερικές περιπτώσεις ίσως χρειαστεί να προστεθεί το OPTIONS=all_partitions στον κανόνα αρχείου UDEV. Αποσυνδέστε και ξανασυνδέστε τον οδηγό, με το μέσο να είναι ήδη σε αυτόν. Βρείτε πώς το σύστημα μπορεί να αναγωρίσει πότε υπάρχει κάτι για να γίνει mount, αναφέρετε αυτό που βρήκατε στον συντηρητή UWD. 2. ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΗΜΕΙΩΝ MOUNT 2.1. Παρουσίαση Η εντολή hotname σας επιτρέπει να δώσετε μόνιμα, σταθερά ονόματα σε αφαιρούμενες συσκευές οι οποίες εμφανίζονται στον mountpoint manager. Για παράδειγμα, το MP3 player σας, θα μπορεί να καλείται mp3-player, και οι 2 μνήμες USB θα μπορούν να καλούνται usb_home και usb_work Εκτέλεση Το εργαλείο αυτό πρέπει να τρέξει με δικαιώματα διαχειριστή. Αυτό μπορεί ακόμα να γίνει και κάνοντας διπλό κλίκ στο εικονίδιό του στο Zenpanel Βασική χρήση Η συσκευή που επιθυμείτε να ονομάσετε θα πρέπει να έχει γίνει ήδη mount στο σύστημα. Σημειώστε το όνομα κάτω απο το οποίο παρουσιάζεται και ύστερα τρέξτε το εργαλείο Mountpoint Name.

56 Επιλέξτε την παρούσα ονομασία της συσκευής στο πεδίο Old name και γράψτε το όνομα το οποίο θα θέλατε στο πεδίο New name, έπειτα κάντε κλίκ στο Apply. Το καινούριο όνομα σημείου mount θα αποθηκευτεί και η συσκευή θα γίνει αυτόματα remount με το καινούριο όνομα (εκτός και αν η συσκευή χρησιμοποιείται εκείνη τη στιγμή, οπότε το όνομα θα αλλάξει την επόμενη φορά που θα συνδεθεί) Επιλογή των ονομάτων Το εργαλείο αυτό δεν θα σας επιτρέψει την προσθήκη ενός μη αποδεκτού ονόματος. Εάν το σύστημα αύτοματου mount βρεί δύο συσκευές που θέλουν το ίδιο όνομα, τότε η πρώτη που θα δει θα πάρει και το προτιμώμενο όνομα και η δεύτερη θα πάρει ένα γενικό όνομα, όπως usb1. Η επιλογή Safe Unplug με το δεξί κλίκ στον Thunar, εξ'ορισμού, δεν θα εμφανιστεί εάν το σημείο mount δεν ξεκινά με ένα σταθερό πρόθεμα: usb, fire, pcm, mmc. Απ'τη στιγμή που θέλετε αυτή την επιλογή, θα πρέπει είτε να βάλετε όνομα δικής σας επιλογής στην εμφάνισή του (ή απλά βάλτε ένα *, εννοώντας όλα τα ονόματα), είτε θα χρησιμοποιείσετε ένα σταθερό πρόθεμα στο όνομα, π.χ. usbcamera. 3. WIFI RADAR 3.1. Παρουσίαση Το Wifi-radar είναι ένα εργαλείο για να ρυθμίσετε εύκολα την ασύρματη διεπιφάνεια και σας επιτρέπει να συνδεθείτε στο ασύρματο δίκτυό σας Εκκίνηση Το Wifi-radar είναι διαθέσιμο απο το μενού του Xfce, στο υπομενού Network:

57 Αφού κάνετε κλικ σε αυτό θα σας ζητηθεί να συμπληρώσετε τον κωδικό διαχειριστή, έπειτα θα εμφανιστεί η παρακάτω οθόνη. Στο κεντρικό παράθυρο εμφανίζεται το διαθέσιμο ασύρματο δίκτυο: SSID: όνομα ασύρματου δικτύου signal: ισχύς σήματος Mode: τύπος δικτύου : είδος ασύρματου δικτύου, b ή g

58 Στα δεξιά, υπάρχουν 5 κουμπιά με τις δυνατές ενέργεις με το wifi-radar : New: δημιουργία νέου προφίλ Edit: επεξεργασία προφίλ Delete: διαγραφή προφίλ Connect: σύνδεση με ένα ασύρματο δίκτυο Disconnect: αποσύνδεση απο το ασύρματο δίκτυο 3.3. Χρήση Πρώτα απ'όλα, επιλέξτε το δίκτυο στο οποίο επιθυμείτε να συνδεθείτε. Μετά κάντε κλικ στο "New". Το wifi-radar εμφανίζει το παρακάτω παράθυρο: Ενημερώστε, το όνομα του ασύρματου δικτύου στο πεδίο "network Name". Έπειτα μπορείτε να αλλάξετε τις διάφορες παραμέτρους του δικτύου σας "ξετυλίγοντας" και κάνοντας κλικ σε κάθε μία απο τις 4 γραμμές: Wifi Options, No. WPA, Automatic network configuration, Connections command.

59 Επιλογές ασύρματου δικτύου (wifi): mode: Managed : με χρήση "hot spot". Ad Hoc : από υπολογιστή σε υπολογιστή. auto : το wifi-radar θα κάνει την κατάλληλη επιλογή Channel: channel (=περιοχή συχνοτήτων) που θα χρησιμοποιηθεί. Εάν δεν ξέρετε, επιλέξτε auto. Key: κλειδί κρυπτογράφησης ασύρματου δικτύου. Μπορείτε να το βρείτε στη συσκευασία του μόντεμ router σας ή καμιά φορά σημειώνεται γενικά στο access-point. Security: Ένδειξη για το αν ένα δίκτυο είναι ανοικτό (Open) ή αν το δίκτυο έχει περιορισμένη πρόσβαση (Restricted) Use WPA: Επιτρέπει τη χρήση της κατάστασης Wifi Protected Access. Manual network connection: πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ρυθμιστούν χειροκίνητα οι παράμετροι ενός δικτύου, συγκεκριμένα στη διάρκεια της χρήσης προκαθορισμένης διεύθυνσης IP. Τις περισσότερες φορές. μπορείτε να αφήσετε αυτή την επιλογή στην Αυτόματη Σύνδεση Δικτύου-Automatic Network Connection (DHCP), ο DHCP θα δώσει τις σωστές παραμέτρους στην σύνδεσή σας. Connections commands: αυτό σας επιτρέπει να αναγράψετε τις εντολές που θα εκτελεστούν κατα την διάρκεια ή μετά την επιτυχή σύνδεση του δικτύου.

60 4. XORGCONFIG Το Xorgconfig δεν είναι εργαλείο του Zenwalk συγκεκριμένα, αλλά έρχεται με ολόκληρο το πακέτο xorg. Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε πώς δουλεύει. Κρατήστε ένα αντίγραφο του τρέχοντος αρχείου xorg.conf (/etc/x11/xorg.conf). Ελέγξτε το εγχειρίδιο της οθόνης σας για τις συχνότητες ανανέωσης και τις δυνατές αναλύσεις. Βρείτε τι κάρτα γραφικών χρησιμοποιείτε από τη μάρκα της, το μοντέλο και το μέγεθος της ενσωματωμένης μνήμης RAM και ελέγξτε το πρωτόκολλο που χρησιμοποιεί το ποντίκι, εαν έχει ρόδα κυλίσεως και πόσα κουμπιά έχει. Έχετε στο νου σας ότι η ρόδα κυλίσεως υπολογίζεται ως τρία κουμπιά (κλικ, κύλιση της ρόδας μπροστα και πίσω). Ελέγξτε τον τύπο του πληκτρολογίου που χρησιμοποιείτε (azerty ή qwerty) και πόσα κουμπιά έχει (πιθανότατα να είναι το international 105-key). Τώρα που έχετε τις σωστές πληροφορίες, κάντε μια βουτιά και τρέξτε το xorgconfig απο το τερματικό, σαν διαχειριστής. Εαν δεν είναι στη διαδρομή σας (path), τότε χρησιμοποιείστε όλοκληρη τη διαδρομή για το πρόγραμμα, το οποίο βρίσκεται στο /usr/x11r6/bin/xorgconfig. Το Xorgconfig είναι ένα διαδραστικό πρόγραμμα το οποίο σας κάνει ερωτήσεις. Αν έχετε συγκεντρώσει τις παραπάνω πληροφορίες, θα είναι πολύ εύκολο να απαντήσετε. Μόλις τελειώσετε τη διαδικασία του xorgconfig, τότε αποθηκεύστε το. Μετά επανεκκινήστε σε γραφικό περιβάλλον και ιδού το αποτέλεσμα της σκληρής σας δουλειάς. 5. XWMCONFIG 5.1. Παρουσίαση Το Xwmconfig είναι ένα εργαλείο του Slackware που υιοθετήθηκε από το Zenwalk επειδή κάνει τη δουλεία του σωστά. Το Xwmconfig σε συντομία σημαίνει "X Window Manager CONFIGurator" και ο σκοπός του είναι να ορίσει εύκολα το προεπιλεγμένο περιβάλλον επιφάνειας εργασίας (DE) ή τον διαχειριστή παραθύρων (WM). Ένας διαχειριστής παραθύρων, το λέει και το όνομά του, είναι πολύ βασικός και σας παρέχει ίσα ίσα τη δυνατότητα διαχείρισης παραθύρων τίποτα περισσότερο. Απ'την άλλη, ένα περιβάλλον επιφάνειας εργασίας, δεν συμπεριλαμβάνει απλά έναν διαχειριστή παραθύρων αλλά παρέχει διάφορες εφαρμογές και επιπλέον δυνατότητες. Όταν τρέχει, ο xwmconfig θα ελέγξει ποιοι διαχειριστές παραθύρων είναι διαθέσιμοι στο σύστημα και θα σας ρωτήσει ποιόν θέλετε να χρησιμοποιείτε. Το Xwmconfig δεν είναι ο συνήθης τρόπος για να ρυθμιστεί αυτή η λειτουργία, γιατί οι περισσότεροι χρήστες Zenwalk θα εκμεταλλευτούν τον διαχειριστή δύνδεσης GDM. Αυτός ο διαχειριστής επιτρέπει στον χρήστη να ρυθμίσει ποιος διαχειριστής παραθύρων / περιβάλλον επιφάνειας εργασίας θα πρέπει να φορτώνεται με την εκκίνηση του συστήματος X-Window. Είναι για τη μικρή ομάδα χρηστών που προτιμούν να εκκινούν τον X-Window με διαφορετικό τρόπο στον οποίο βολεύει να χρησιμοποιηθεί το Xwmconfig Ξεκινώντας Το Xwmconfig είναι διαθέσιμο εάν ανοίξετε ένα τερματικό σας ως κανονικός χρήστης και εκτελέσετε την εντολή xwmconfig (θυμηθείτε να χρησιμοποιείτε μικρά γράμματα μονο). Μην τρέχετε το xwmconfig σαν διαχειριστής εκτός και αν

61 θέλετε να αλλάξετε τις ρυθμίσεις του διαχειριστή Χρήση Το Xwmconfig βρίσκεται στην διαδρομή /usr/x11r6/bin. Μπορείτε να το τρέξετε και σαν κανονικός χρήστης. Εάν το τρέξετε σαν διαχειριστής, θα αλλάξει τις ρυθμίσεις του διαχειριστή, και όχι τις δικές σας...γι'αυτο μην βιάζεστε ;-). Απλά επιλέξτε το γραφικό περιβάλλον της αρεσκείας σας και κάντε κλικ στο [OK]. Οι ρυθμίσεις των DE/WM αποθηκεύονται στο αρχείο ~/.xinitrc. Σε μια εγκατάσταση του Zenwalk με τις προεπιλεγμένς ρυθμίσεις, θα δείτε ότι ένα script είναι αυτό που τρέχει τον XFCE. Η αλλαγή του DE ή του WM μπορεί να γίνει απλά αντικαθιστώντας το αρχείο ~/.xinitrc με ένα άλλο το οποίο καλεί το γραφικό περιβάλλον της προτίμησής σας.