«ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ»

Transcript

1 53 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ «ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ» ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2013 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ Α. Στο εξεταζόμενο κείμενο ο κύριος Μπουντουρίδης επιχειρεί να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά των δικτυακά οργανωμένων κοινωνικών κινημάτων και του ακτιβισμού. Αρχικά, υποστηρίζει ότι ένα κοινωνικό δίκτυο διαμορφώνεται από τους «δρώντες», τις μεταξύ τους σχέσ εις και από τις καταστάσεις μέσα στις οποίες δραστηριοποιούνται. Επιπλέον, επισημαίνει ότι κινήματα τέτοιου είδους αποσκοπούν σε αλλαγές του κατεστημένου μέσω συγκρουσιακών πολιτικών. Μάλιστα, διατείνεται ότι η ακτιβιστική «γνωσιακή πράξη» εδράζεται σε τρεις βασικούς άξονες: α) στον ενστερνισμό των διδαγμάτων από παλαιότερες ρήξεις, β) στο ανοιχτού τύπου οργανωτικό τους μοντέλο και γ) στη ριζοσπαστική χρήση των μέσων διαδικτύωσης. Έτσι δι καιολογεί ο γράφων την τάση των ακτιβιστών να «συν-ερευνούν» μαχητικά και «αιρετικά» ώστε να κατακτήσουν τη συλλογική γνώση ανεξάρτητα από τα κοινωνικά και επιστημονικά στεγανά που οι κυρίαρχες ιδεολογίες επιθυμούν να επιβάλλουν. (123 λέξεις) Β1. Έχει καταστεί σαφές πως τα κινήματα που επιλέγουν ακτιβιστικούς τρόπους δραστηριοποίησης απαρτίζονται από άτομα που επιλέγουν συνεργατικούς μα και ριζοσπαστικούς τρόπους προσέγγισης της αλήθειας. Αυτό συμβαίνει διότι θεωρούν πως η δύναμη της ομάδας είναι ικανή ν αντιταχθεί πιο αποτελεσματικά στις μορφές στοχευμένης προ παγάνδας. Συγκεκριμένα, πιστεύουν ότι η εφαρμογή του δόγματος «η ισχύς εν τη ενώσει» επιφέρει καίρια και σοβαρά πλήγματα στα στεγανά που η εκάστοτε καθεστηκυία τάξη επιθυμεί να επιβάλει. Ωστόσο, δεν επιλέγουν ήπιες μορφές αντίδρασης στα στερεοτυπικά πρότυπ α, αλλά δυναμικές και πρωτότυπες. Έτσι, διατείνονται πως ο ριζοσπαστισμός τους γίνεται ένα πεδίο που προσφέρεται Σελίδα 1

2 για γόνιμο διάλογο και ανατροπές. Συνεπώς, είναι προφανές πως όταν κανείς αναφέρεται στον ακτιβισμό έχει, εκ προοιμίου, αποκλείσει απομονωτικές και παρωχημένες μεθόδους δράσης. (117 λέξεις) Β2. ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: «Η ακτιβιστική «γνωσιακή πράξη», αναπτύσσεται σε τρεις άξονες.» Εδώ, ο γράφων προϊδεάζει τον αναγνώστη για το θεματικό περιεχόμενο που πρόκειται ν ακολουθήσει. ΣΧΟΛΙΑ-ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: «Πρώτα, υπάρχει μια κοσμοθεωρητική και για να συντονίσουν τους αγώνες τους.» Εδώ, ο συγγραφέας αναπτύσσει λεπτομερώς το περιεχόμενο της θεματικής περιόδου. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, διότι ο κ. Μπουντουρίδης δεν καταλήγει σε κάποιο συμπέρασμα. Ο τρόπος οργάνωσης-ανάπτυξης της παραγράφου γίνεται με τη μέθοδο της διαίρεσης. Αυτό συμβαίνει γιατί ο γράφων επισημαίνει ότι η ακτιβιστική «γνωσιακή πράξη» αναπτύσσεται σε τρεις άξονες τους οποίους μάλιστα απαριθμεί: (Πρώτα, Μετά, Και τρίτο, ). Συνεπώς, η «γνωσιακή πράξη» εδράζεται σε τρία υποσύνολα. Β3. ΣΥΝΩΝΥΜΑ Προτιμούν: διαλέγουν Μεθοδολογίες: πρακτικές Αυθόρμητα: ανεπιτήδευτα Χειραφετικής: ανεξαρτησιακής Μεροληπτικούς: ιδιοτελείς Σελίδα 2

3 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Το πειθαρχικό συμβούλιο είναι αρμόδιο ν αποφασίσει για το αν θα τον παύσει από τα καθήκοντά του. Για να γίνουν ρήξεις χρειάζεται ο λαός να είναι ώριμος ν αντιμετωπίσει τις αλλαγές. Η διαστρέβλωση του νοήματος της δημοκρατίας είναι δυστυχώς αναπόδραστη, όταν ο νεποτισμός και η ευνοιοκρατία κυριαρχούν. Οι ακτιβιστές αναζητούν πρωτότυπους αλλά και δραστικούς τ ρόπους διατράνωσης των πεποιθήσεών τους. Ο μετασχηματισμός της θεωρίας σε πράξη απαιτεί νηφαλιότητα και προϋποθέτει, εκτός από τη γνώση της θεωρίας, και αυτοσχεδιασμό. Β4. Η σύνταξη είναι ενεργητική. Στην παθητική θα γινόταν: «από τις οποίες υλοποιείται στην πράξη η διαλεκτική σχέση μεταξύ της ρηξικέλευθης δικτυακής δράσης και της χειραφετικής δομής των κοινωνικών κινημάτων» Η σύνταξη είναι ενεργητική. Στην παθητική θα γινόταν : «Από τους ακτιβιστές γίνεται μια καινοτόμος και δημιουργική χρήση διάφορων τεχνολογιών δικτυακής πληροφόρησης κι επικοινωνίας του Ίντερνετ, για να προωθηθούν τα αιτήματά τους και για να συντονιστούν ( από τους ίδιους) οι αγώνες τους» Γ. Επικοινωνιακό πλαίσιο: ομιλία Προλογική σκέψη: Αξιότιμοι καθηγητές και αγαπητοί συμμαθητές, είναι γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως αναπόσπαστο κομμάτι μιας οργανωμένης κοινωνίας και ως εχέγγυο της κοινωνικής συνοχής. Αυτοί είναι πρό θυμοι να προσφέρουν ανιδιοτελώς, έχουν Σελίδα 3

4 ξεπεράσει τις έντονες εγωιστικές τάσεις και χαρακτηρίζονται από υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: Κανείς δε θα φέρει αντίρρηση ότι οι εθελοντές είναι απαραίτητοι για την κοινωνική πρόοδο και την καταπολέμηση διάφορων κοινωνικών προβλημάτων. Βέβαια, το ερώτημα που ορθώνεται είναι με ποιους τρόπους θα δημιουργηθεί ένας πολίτης που θα νιώ θει ευτυχισμένος και ολοκληρωμένος όταν προσφέρει χωρ ίς να περιμένει υλική ανταμοιβή. Προτάσεις υπέρ του εθελοντισμού/ακτιβισμού Αρχικά ο σημαντικότερος φορέας παιδείας, η οικογένεια, θα πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο. Οι γονείς θα μπορούσαν να συμμετάσ χουν σ' εθελοντικά προγράμματα, μετατρεπόμενοι σε πρότυπα για τα παιδιά τους. Επίσης, για να κατανοήσουν τα παιδιά το πνεύμα της συνεργασίας και να νιώσουν ότι με την προσφορά βοηθούν την ομάδα θα πρέπει διάφορες οικογενειακές υποχρεώσεις να ήταν δυνατ ό να εκτελεστούν με κοινή προσπάθεια κι έτσι αργότερα ως ενήλικες να συμπεριφέρονται ανάλογα. Το σχολείο είναι δυνατό ν' αποτελέσει κοιτίδα για τη δημιουργία εθελοντικού πνεύματος στους μαθητές και οι καθηγητές να αποτελούν πρότυπα για τους νέους. Αυτές οι προσπάθειες πρέπει να ξεκινούν από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. (π.χ. με τη συμμετοχή σε προγράμματα δεντροφύτευσης, καθαρισμού των ακτών κ.α.) Η πολιτεία ας ενθαρρύνει τον εθελοντισμό με μια σειρά κινήτρων που θα ισχύουν ιδιαίτερα για τους νέους,όπ ως επιβράβευση απ' την πολιτική ηγεσία, προκειμένου να παροτρυνθούν για τη συνέχιση της πορείας τους, απονομή διακρίσεων σε διάφορές εκδηλώσεις. Σελίδα 4

5 Επιπλέον, η εθελοντική δράση θα έπρεπε ν' αναγνωρίζεται επισήμως. Για παράδειγμα, να είναι ένα απ' τα κριτ ήρια επιλογής για την κάλυψη μιας θέσης εργασίας ή να ήταν δυνατό ν' απορρέουν κάποιες φορολογικές ελαφρύνσεις ή ειδικές άδειες για τους συμμετέχοντες. Ως εκ τούτου, η κάθε τοπική αρχή ή η πολιτεία έχουν χρέος να συγκροτήσουν κατάλληλους μηχανισμούς που θ α οργανώνουν και θα εκπαιδεύουν τους εθελοντές, ώστε να είναι αποτελεσματική η προσπάθειά τους Τα ΜΜΕ, η ισχύ των οποίων είναι ανυπέρβλητη, υποχρεούνται να προβάλουν τα επιτεύγματα των εθελοντών, προτρέποντας κι άλλους για συμμετοχή σε μια κοινωφελή δια δικασία. Β ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: Οι τρόποι, λοιπόν, για να παρακινηθεί κάποιος να γίνει εθελοντής υπάρχουν και είναι ελπιδοφόρα τα μηνύματα από τις χώρες που ωθούνται σε τέτοιες προσπάθειες. Βέβαια, οι σκόπελοι είναι και αυτοί αρκετοί και εμποδίζουν τα συναισθήματα αυτά να έρθουν στην επιφάνεια, με αποτέλεσμα ο ακτιβισμός να χωλαίνει για πολλούς λόγους. -- Η έλλειψη χρόνου και διάθεσης στις σύγχρονες αστικές κοινωνίες με τους ασφυκτικούς ρυθμούς και την έντονη αλλοτρίωση ευθύνεται για την απαξίωση του εθελοντισμού. -- Σήμερα κυριαρχεί η χρησιμοθηρική αντίληψη της ζωής και το πάθος για το κέρδος, κυρίως υλικό, που χαρακτηρίζει κάθε προσπάθεια του ανθρώπου και έτσι δε νιώθει ευτυχισμένος με την εθελοντική δράση παρά μόνο με την υλική απόλαυση. -- Η αξία του εθελοντισμού δεν καλλιεργείται από τους φορείς παιδείας, με συνέπεια ο νέος να μην κατανοεί τη σημασία του και να μη νιώθει την ανάγκη να προσφέρει ανιδιοτελώς. Σελίδα 5

6 -- Η αποξένωση, ο ανταγωνισμός, η απομάκρυνση από το συνάνθρωπο, η εξασθένηση της συλλογικότητας ε νισχύουν τον ατομικισμό, την ιδιοτέλεια και έτσι παραγκωνίζεται ο εθελοντισμός, ο οποίος θεμελιώνεται στη συνεργασία και κοινή συνείδηση. -- Ο εθελοντισμός δεν προβάλλεται, κυρίως από τα Μ.Μ.Ε., και με δεδομένη την ισχύ των μέσων ενημέρωσης εύκολα γίνεται κατανοητό ότι ο άνθρωπος -ο οποίος βέβαια ευθύνεται κατά κύριο λόγο γιατί δεν αναζητά από μονός του τις εθελοντικές προσπάθειες- δε γνωρίζει για οργανώσεις. -- Έκπτωση αξιών. Σήμερα ο ιδιοτελής, ο ατομικιστής δεν κατακρίνεται από το κοινωνικό σύνολο αλλά πολλές φορές επιδοκιμάζεται και προβάλλεται ως επιτυχημένος. -- Αποτρέπεται ο σύγχρονος άνθρωπος από την εθελοντική συμμετοχή εξαιτίας σκανδάλων και ατασθαλιών που ίσως να γίνονται σε διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις και όχι μόνο. Επιλογική σκέψη: Εύκολα γίνεται κατανοητό ότι εθελοντισμός δεν πρέπει να επικαλύπτεται μόνο από θεωρητικά δόγματα α λλά να συνοδεύεται από πράξεις. Μόνο βέβαια αν ο άνθρωπος διαπαιδαγωγηθεί σωστά, θα νιώσει ολοκληρωμένος με τη συμμετοχή και θα αναζητά τον ακτιβισμό, αλλιώς οι προσπάθειες δε θα έχουν καρποφόρα αποτελέσματα. Ευχαριστώ για το χρόνο σας ~ Σελίδα 6