«Πρέπει πάντα να λες αυτό που βλέπεις, προπάντων πρέπει πάντα, πράγμα πιο δύσκολο, να βλέπεις αυτό που βλέπεις». Le Corbusier, Entretien

Transcript

1 Η καθημερινότητα γίνεται π οίηση, όταν την κοιτάζουν οι π οιητές. «Η δουλειά μου, γράφει ο Σεφέρης, είναι ν' ακούω τι μου λένε τα π ράγματα του κόσμου, να κοιτάζω πώς συμπλέκονται με την ψυχή μου και το σ ώμα μου και να τα εκφράζω». «Πρέπει πάντα να λες αυτό που βλέπεις, προπάντων πρέπει πάντα, πράγμα πιο δύσκολο, να βλέπεις αυτό που βλέπεις». Le Corbusier, Entretien

2 Πολλαπλότητα θέασης Πολύ- φωνία Ότανηκίνησηεντείνεται ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ μια ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑ-τικότητα ΌΡΙΑ κυβισμός γίγνεσθαι έμφαση στην ΑΝΤΙΘΕΣΗ ένταση της ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ πυκνώσεις και αραιώσεις Ενεργητική πυκνότητα ΧΡΟΝΟ-λυση ιδιαιτερότητα Βάντος

3 Η έννοια της ανάλυσης είναι η διερεύνηση των δρόμων π ου ακολούθησαν οι δημιουργοί η διερεύνηση των τρόπ ων θεώρησης των πραγμάτων Ώστε να εμποδίσουμε την προσέγγιση σε κάποια κριτική έργου με σκοπ ό να απ οκομίσουμε αυτό π ου φαίνεται με π ρώτη ματιά, να το κατακτήσουμε..

4 Πολλαπ λότητα θέασης Πολύ- φωνία Ότανηκίνησηεντείνεται ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ μια ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑ-τικότητα ΌΡΙΑ κυβισμός γίγνεσθαι έμφαση στην ΑΝΤΙΘΕΣΗ ένταση της ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ πυκνώσεις καιαραιώσεις Ενεργητική πυκνότητα ΧΡΟΝΟ-λυση ιδιαιτερότητα Βάντος

5 Pablo Picasso, Βιολί και σταφύλια, 1912

6 Πολλαπ λότητα θέασης Ότανηκίνησηεντείνεται ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ μια ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑ-τικότητα ΌΡΙΑ κυβισμός γίγνεσθαι έμφαση στην ΑΝΤΙΘΕΣΗ ένταση της ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ πυκνώσεις καιαραιώσεις Ενεργητική πυκνότητα ΧΡΟΝΟ-λυση ιδιαιτερότητα Βάντος

7 Η αποσύνθεση των συνήθων συνθηκών του χώρουκαιτουχρόνουκαι ηδιάσπασητηςστατικής εικόνας με την θέαση διαφορετικών σημείων και χρονικών στιγμιότυπων οδηγούν στην διαφορετική θεώρηση των ορίων σε μια ολότητα..

8 Απ ό το κτήριο-αντικείμενο κτήριο π ου αρχίζει και τελειώνει στα όριά του μεταφερόμαστε στο κτήριο ως τόπ ο ζωής που αποπειράταινασυγκροτηθείφυσικά, ως μορφή-αντικείμενο και διαλύεται σε μια πρόθεση ενοποίησης με τον τόπο. ΌΡΙΑ «Η φόρμα οφείλει να παίζει εν μέρει με το εσωτερικό και το εξωτερικό. Το καλύτερο είναι κανείς να συναρθρώσει το εξωτερικό με το εσωτερικό, να το συνδέσει με τα εσωτερικά όργανα. Τα όρια ανάμεσα στο εξωτερικό και το εσωτερικό είναι αμυδρά. Δεν πρόκειται για μια απλή σχέση, ακόμη και μετηνυλικήέννοιαπροκύπτεικάτιτονέοκαιβέβαια, έχει κανείς την εντύπωση ότι το εσωτερικό πρέπει να ανασυνταχθεί, να δεθεί σε ένα σύνολο». Κατοικία στο Βαμβακόπουλο, Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη

9 Ταυτόχρονος πλαστικός σχεδιασμός της εσωτερικής δομής της κατοικίας αλλά και του υπ αίθριου χώρου. ΌΡΙΑ

10 ΌΡΙΑ «Το λάθος της έγερσης σ ώζεται απ ό την γεωμετρική διάσταση και από τη διάλυση του όγκου στο κάτω συνήθως τμήμα του.. το κτήριο μοιάζει να λιώνει π άνω στην γη»

11 Κατοικία στα Σπάτα, Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη Θραύσμα: το κομμάτι ενός συνθετικού συνόλου που μπορεί να υπάρξει αυθύπαρκτο. Τα θραύσματα προκαλούνται από την χρήση της πλάγιας στην οποία και οφείλεται αυτή η δημιουργία μορφών περισσότερο αυτάρκων και ακριβών, που επιτρέπουν την ύπαρξη της ανισορροπίας και της έντασης και την αντιστάθμισή τους από την φυσική συνοχή των στοιχείων και του περιβάλλοντος, κάτι που εκδηλώνεται στην έκφραση των μορφών στο έργο των Αντωνακάκη.

13 Πολλαπ λότητα θέασης π ολυδιάστατες κινήσεις Αλλαγή του ύψους του παρατηρητή και του κινητού σημείου όρασης προς τα αριστερά ή τα δεξιά, με δυναμική εξισορρόπ ηση των στατικών σχέσεων. «Δυναμική» με την έννοια της ελεύθερης κίνησης του π αρατηρητή στο χώρο. «Το μάτι γεύεται την επιφάνεια στην περιπλάνησή του πηγαίνοντας όχι μόνο από πάνω προς τα κάτω αλλά και από αριστερά προς τα δεξιά, καθώς και προς κάθε κατεύθυνση που θα το έλκυε. Το μάτι περνά από αξίες που το τράβηξαν μια πρώτη στιγμή, στις αξίες που τραβούν την προσοχή του στη συνέχεια, αφού κορφολογήσει τις πρώτες».

14 Πολλαπ λότητα θέασης δυναμική μορφή Κατοικία στο Βαμβακόπουλο, Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη Οι διαγώνιες αποτελούν έκφραση της δυναμικότητας εφόσον κάθε σημείο συνδεδεμένο με το αντίθετό του δια μέσου του κέντρου ενός κύκλου υπάρχει για να υποδηλώνει το συγκερασμό των δύο διαστάσεων Δυναμικό είναι αυτό που βρίσκεται σε κίνηση ή αυτό που είναι φτιαγμένο για την κίνηση

15 Κατοικία στα Σπάτα, Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη

17 Όταν η κ ίνηση εντείνεται.. Όταν η κίνηση εντείνεται, παρεμβαίνουν σχέσεις πιο ρευστές ανάμεσα στα στοιχεία, όπ ως για π αράδειγμα στο νερό, δηλαδή οι σχέσεις αυτές ανήκουν στο χώρο της δυναμικής Πολυκατοικία στη Βούλα, Αρχιτέκτονες: Σ. Αντωνακάκη. Συνεργάτες: Ο. Στεφανοπούλου- Πλατανιώτη

18 Όταν η κ ίνηση εντείνεται.. Η π αραμόρφωση της εικόνας τονίζει το ενδιαφέρον για τις μορφοπ λαστικές δυνάμεις και λιγότερο για τις μορφικές λύσεις που είναι το αποτέλεσμα. Κατοικίες στο Ηράκλειο Κρήτης,1997. Αρχιτέκτονες: Δ. Και Σ. Αντωνακάκη Συνεργάτες: Μ. Καλογεράκου, Ε. Παπαγεωργίου και Ξ. Τσιώνη

19 Όταν η κ ίνηση εντείνεται.. Για να αποκτήσει μεγαλύτερο περιεχόμενο η ιδιοσυστασία του κτηρίου και επομένως για να απεικονιστεί με μεγαλύτερο περιεχόμενο το κτήριο, ηυπερβολή της κίνησης γίνεται χαρακτηριστικό γνώρισμα της αρχιτεκτονικής τους.

20 Ξεκινώντας από την αρχή της εικαστικής μορφής: απ το σημείο επομένως που μπαί νει σε κίνηση, αντιλαμβανόμαστε αρχικά τις διαφορετικές γραμμές ως διαφορετικές κινήσεις. Οι κινητήριες δυνάμεις, που από το σημείο δημιουργούν μια γραμμή, από την γραμμή μια επιφάνεια, από την επιφάνεια μια διάσταση χώρου στο συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό έργο εντεί νο νται ιδιαίτερα. Περνώντας από την επιφάνεια στον χώρο, μέσα από την σύγκρουση και πολυπλοκότητα των επιφα νειών δημιουργείται ο ιδιαίτερα μεταβαλλόμενος χώρος που ανάλογα υποβάλλει σε μια υπερβολικά πλούσια κίνηση Όταν η κ ίνηση εντείνεται..

21 Όταν η κ ίνηση εντείνεται.. Ξεκινώντας από την αρχή της εικαστικής μορφής: απ το σημείο επομένως που μπαί νει σε κίνηση, αντιλαμβανόμαστε αρχικά τις διαφορετικές γραμμές ως διαφορετικές κινήσεις. Οι κινητήριες δυνάμεις, που από το σημείο δημιουργούν μια γραμμή, από την γραμμή μια επιφάνεια, από την επιφάνεια μια διάσταση χώρου στο συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό έργο εντεί νο νται ιδιαίτερα. Περνώντας από την επιφάνεια στον χώρο, μέσα από την σύγκρουση και πολυπλοκότητα των επιφα νειών δημιουργείται ο ιδιαίτερα μεταβαλλόμενος χώρος που ανάλογα υποβάλλει σε μια υπερβολικά πλούσια κίνηση Πολυ τεχνείο Κρήτης στα Χανιά

22 Όταν η κ ίνηση εντείνεται.. Η απ εικόνιση είναι συνδεδεμένη με την κίνηση εφόσον σύμφωνα με αυτή οριοθετείται το κάθε φορά σημείο προοπτικής αλλά όπ ως π ροαναφέρθηκε η ίδια η κίνηση σχηματοπ οιεί και άρα οριοθετεί τον χώρο Ηκίνηση συνεπώς διαγράφεται και στον γραμμικό σχηματισμό της δομής.. Φιλοσοφική Σχολή στο Ρέθυμνο

24 έμφαση στην ΑΝΤΙΘΕΣΗ Η ένταση ανάμεσα στην ηρεμία και στην κίνηση π ου την υπ οκαθιστά, απ οτελούν εναλλασσόμεναστοιχεία τόσο του ζωγραφικού όσο και του αρχιτεκτονικού λόγου. Τα αντίθετα. γενικά ως στοιχεία μπορούν να είναι συνδεδεμένα ή και να αντιπαρατίθενται έτσι ώστε τα δύο κίνητρα που ήδη από μόνα τους είναι συγγενικά μπαίνουν σε σχέση π αρακειμενικότητας ή επ αλληλίας. Με την έμφαση στην αντίθεση ενισχύονται τα γνωρίσματα του «απ εδώ και απ εκεί». Τα αντίθετα σημεία δεν είναι ακίνητα επιτρέπουν μια συνεχή και βαθμιαία κίνηση. Ηρεμία και ταραχή σαν εναλλασσόμενα στοιχεία

25 Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, π ρόκειται για μια ανοιχτή σύνθεση π ου εντάσσεται στο τόπ ο η συγκρότηση των κινήσεων μέσα στο σύνολο της σχολής απ οτελείται απ ό ένα άθροισμα διαδρόμων και π εριπ άτων π ου φαίνεται να δημιουργούν την π αραφωνία στην συμμετρία της σύνθεσης η π ροβληματική της κίνησης χρησιμοπ οιείται για την σύνδεση των κατατμήσεων των ενοτήτων η σύνθεση διαμορφώνεται απ ό τους χώρους των τμημάτων π ου τοπ οθετούνται σε ακτινικές π ερίπ ου θέσεις σε αναφορά με την κεντρική πλατεία Η υπερβολή αυτή της κίνησης είναι μια προβληματική που επηρεάζει την ίδια την σύνθεση του συγκροτήματος. Το π ερίβλημα των μορφών υπ όκειται σε όλες τις μικρομεταβολές απ ό το εσωτερικό ή και το εξωτερικό πλεόνασμα της κίνησης.

26 «Η επεξεργασία του προγράμματος περιλαμβάνει την απλή αναγνώριση των απαιτήσεων, την καταγραφή και την ιεράρχηση των αναγκών, την διερεύνηση των δυνατοτήτων ομαδοποίησης και τη συγκρότηση ενοτήτων... Από τις πρώτες προσεγγίσεις επιλέγεται εκείνη που εντάσσεται αποτελεσματικότερα στον συγκεκριμένο τόπο, αξιοποιώντας όσα ενδιαφέροντα προσφέρει και ελαχιστοποιώντας τα προβλήματα που δημιουργεί η συσχέτιση των ενοτήτων». Φιλοσοφική Σχολή Παν επιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμν ο, Αρχιτέκτονες: Δ. Και Σ. Αντωνακάκη, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης και Θ. Φωτίου. Συνεργάτες: Μ. Καλιοτζίδου, Μ. Καλογεράκου, Μ. Κοπαν άρη, Ε. Κουμαριαν ού, Κ. Μαλαχτάρη

28 N. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, «Άτιτλο» ένταση της ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ Φιλοσοφική Σχολή στο Ρέθυμνο Ξενοδοχείο «Λύττως» στην Κρήτη

30 Ενεργητική πυκνότητα: η τάση εμπλουτισμού της προόδου της κίνησης με την πύκνωση των στοιχείων που την περικλείουν Η πορεία τάσης όταν απλώνεταιπρος δύο κατευθύνσεις Κανονική προοδευτική κινητική πορεία ακανόνιστη πύκνωση τάσεων στην κινητική πορεία

32 πυκνώσεις καιαραιώσεις Κατοικία Αλεξάκη στο Π. Ψυχικό, Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη. Συνεργάτες: Α. Μονεμβασίτου Η ενεργητική μορφή είναι ένα συνεχές γίγνεσθαι. Όλη της η λειτουργία εδράζεται στην κίνηση δεν είναι μια ύπαρξη της ηρεμίας αλλά της δράσης. Το νόημα του κανόνα είναι η σύνθεση μια σκηνής φυσικής και απλής, στην σκηνή αυτή ένα ιδιαίτερο συμβάν υπ ογραμμίζεται..

33 Κατοικία στο Βαμβακόπουλο, Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη

34 πυκνώσεις καιαραιώσεις Πλακόστρ ωση πλα τείας στο ξενοδοχείο «Λύττως» στη Χερσόνησο, Κρήτη Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη Συνεργάτης: Α. Πολυχρονιάδης

36 ΧΡΟΝΟ-λυση Οχρόνοςκατάτον οπ οίο συμβαίνει το γεγονός της πύκνωσης, απ ομακρύνεται απ ό την αυστηρή συμμετρία και π οικίλει σύμφωνα με την χώροχρονική κίνηση. Τα στοιχεία π ου είναι αραδιασμένα το ένα δίπλα στο άλλο για να παρουσιάζεται με σαφήνεια η διαβάθμιση, πρέπει να τα θεωρήσουμε σε μια διαρκή μετατόπ ιση του βλέμματος, της σκέψης και του σώματος του π αρατηρητή στο χώρο Αυτή η λογική δημιουργεί δομές δηλαδή διαιρετές διαρθρώσεις στο χώρο και η διαίρεση αυτή περιλαμβάνει χρόνο και ρυθμό οργάνωσης.

37 Αυτή η λογική δημιουργεί δομές δηλαδή διαιρετές διαρθρώσεις στο χώρο και η διαίρεση αυτή περιλαμβάνει χρόνο και ρυθμό οργάνωσης.

39 ιδιαιτερότητα Βάντος ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΕ ΔΟΣΜΕΝΟ ΧΩΡΟ σύμφωνα με τις κινήσεις του σώματος Παράδειγμα σύνθεσης π ίνακα-δοσμένου χώρου επ ομένως σύμφωνα με τον Paul Klee Bauhaus. Σχέδια του Oskar Schlemmer από τα αριστερά: χωρικές γραμμές των κινήσεων, χώρος κυβικός, αρθρωτές κινήσεις, τεχνι κός οργανισμός του ανθρώπινου σώματος σ το χώρο, απόυλοποίηση της φόρμας

40 ιδιαιτερότητα Βάντος ηκίνησηλειτουργείωςμετάβασητου σώματος μέσα στη δομή «Χωράς εκεί που στέκεσαι ή μήπως τρύπωσες με τα τέσσερα, έτσι που στο τέλος σφήνωσες στο τέρμα σαν αποτύπωμα στις πέτρες; Κάτοψη και τομή αδύνατο να ξεχωρίσουν κι η κάτοψη διαβάζεται ως τομή και ητομήωςκάτοψη»

42 Πολυφωνία ως πολυδιάστατο γεγο νός Στατικό-δυν αμική σύνθεση, αποσυνδεδεμέν η από την καθαρά γήινη στατική. Σύνδεση περισσότερων σημείων όρασης ή σταδίων. Ταυτόχρονη απεικόνιση πλάγιας και κατ έν αντι όψης, δηλαδή συγχ ρον ική διαστατικήπροβολή. σύνθετοι χειρισμοί και προβολή διαφορετικού προσαν ατολισμού (παρέκκλιση από την κανονικότητα) οργανική σύνθεση βασικών προοπτικών μορφών: μορφή, σε ταυτόχρον η απόδοση του εσωτερικού και του εξωτερικού, σε αλληλοδιείσδυση σώματος-χώρου απεικόνιση σύμφωνα με την ουσία Ταυτόχρον α φαιν όμεν α: πολυδιάστατα και πολυδιάστατες σχέσεις με εικόνες ανώτερης διάρθωσης Κατοικία στο Βαμβακόπουλο, Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη

43 Γραμμική ενεργητική πολυφωνία Τα γράμματα στα παρακάτω παραδείγματα διευθετούνται κατά την έννοια της γραμμικής ενεργητικής πολυφωνίας σε σταθερή στατική κατασκευή ή σε δυναμική θέση με ένα ή περισσότερα στοιχεία π ου διεισδύουν το ένα μέσα στο άλλο.

44 Γραμμική ενεργητική πολυφωνία

46 γίγνεσθαι work in progress προσπάθεια του συλλογίζεσθαι και σχεδιάζειν την αρχιτεκτονική πάντα ατελείωτο, non finito, γιατίμόνο έτσι επιτρέπει τη διαρκή μετάβαση, τη ζωή

48 «Θέλουμε ενδεχομένως να αναφερθούμε σε εκείνη την σχεδιαστική προσέγγιση που είναι μια διαδικασία σχεδόν χορευτική όπου: η επινόηση ξεδιπλώνεται σταδιακά, πολιορκώντας όλο και πιο κοντά, αναλογίες, επαναλήψεις, στροφές και διαδρομές, μετατοπίσεις και άξονες, επάλληλες προσεγγίσεις και ιδέες, που συνειδητοποιούνται στο διάστημα της διερεύνησης των εναλλακτικών λύσεων». ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ «Έτσι η αρχή της μετάλλαξης μετατρέπει μια δεδομένη και σταθεροποιημένη οργάνωση σε χάος και σταδιακά, ακολουθώντας τους νόμους της τύχης, σε μια νέα τάξη. Μια διαφοροποιημένη και προσχεδιασμένη οργάνωση κατακλύζεται στο πέρασμα του χρόνου από το τυχαίο και το αυθόρμητο ώσπου τελικά παράγεται μια οργάνωση που είναι γνήσια διαφορετική και αντίθετη με την προηγούμενη, μια οργάνωση που ανταποκρίνεται στην άμεση και αντικειμενική αναγκαιότητα».

49

50 Πολλαπ λότητα του λαβυρίνθου μια νέα τάξη ΟΛΙΣΤΙΚΟ περιβάλλον ΕΠΑ ΝΑΛΗΨΗ Action painting επι-κάλυψη τροποποιήσεων Ρυθμική επανάληψη με πυκνώσεις και αραιώσεις Α Α Α ΠΠΠ Α Α Α ΠΠΠ ΑΑ ΑΑ Α ΠΠ Π Π Π Π Α Α Α Α Α Α

51 Επικάλυψη τροποποιήσεων. Jackson Pollock, Lavender Mist (1957) Το action painting αναφέρεται στο είδος της ζωγραφικής δράσης π ου έχει σχέση με την επικάλυψη γραμμών, δίνοντας την αίσθηση μιας αυθόρμητης έκρηξης. Σύμφωνα με τον Paul Klee, η σύνθεση που εξελίσσεται σε πολλά στρώματα (επικάλυψη) έχει σαν χαρακτηριστικό γνώρισμα τη σχέση του εξωτερικού με το εσωτερικό, όσον αφορά τα όρια. Η πυκνότητα και η επέκταση των προοδευτικών γραμμών, πο υ γίνεται επικαλύπτοντας κάποιες άλλες, σχηματοποιούν την τελική εικόνα που υπόκειται σε μια λησμονιά των αρχικών προθέσεων, προωθώντας τον σχεδιασμό σε νέες επινοήσεις. Ο καλλιτέχνης κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του έργου.

52 Στο αρχικό layer, επιλέγονται η ταυτόχρονη άρθρωση των βασικών όγκων και των υπαίθριων χώρων, βάσει των κύριων κινήσεων, της κατανομής των λειτουργιών στον χώρο, των χαρακτηριστικών του τόπου και τον προσανατολισμό. Ηδιαδικασίατου σχεδιασμούστην αρχιτεκτονική των Αντωνακάκη είναι μια διαδικασία επανάληψης, όπως η σχεδίαση πάνω σε επανατοποθετούμενα layers. Η παραγωγική επανάληψη απαιτεί ενγενώς μια απομάκρυνση από τη μνήμη της προηγούμενης γραμμής, μια σχεδιαστική λήθη, ώστε το νέο αποτέλεσμα να αρθρωθεί με μια δική του, νέα έκφραση. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη.

53 Στο αρχικό layer, επιλέγονται η ταυτόχρονη άρθρωση των βασικών όγκων και των υπαίθριων χώρων, βάσει των κύριων κινήσεων, της κατανομής των λειτουργιών στον χώρο, των χαρακτηριστικών του τόπου και τον προσανατολισμό. Στο επ όμενο «σχεδιαστικό layer», οι αρχικές απ οφάσεις τροπ οπ οιούνται, και η μορφή των χώρων εσωτερικών και εξωτερικ ών- μεταλλάσσεται, βάσει κυρίως των απ αιτήσεων της κίνησης στον χώρο. Ηδιαδικασίατου σχεδιασμούστην αρχιτεκτονική των Αντωνακάκη είναι μια διαδικασία επανάληψης, όπως η σχεδίαση πάνω σε επανατοποθετούμενα layers. Η παραγωγική επανάληψη απαιτεί ενγενώς μια απομάκρυνση από τη μνήμη της προηγούμενης γραμμής, μια σχεδιαστική λήθη, ώστε το νέο αποτέλεσμα να αρθρωθεί με μια δική του, νέα έκφραση. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη.

54 Στο αρχικό layer, επιλέγονται η ταυτόχρονη άρθρωση των βασικών όγκων και των υπαίθριων χώρων, βάσει των κύριων κινήσεων, της κατανομής των λειτουργιών στον χώρο, των χαρακτηριστικών του τόπου και τον προσανατολισμό. Στο επ όμενο «σχεδιαστικό layer», οι αρχικές απ οφάσεις τροπ οπ οιούνται, και η μορφή των χώρων εσωτερικών και εξωτερικ ών- μεταλλάσσεται, βάσει κυρίως των απ αιτήσεων της κίνησης στον χώρο. Στο επ όμενο layer οι τροπ οπ οιήσεις εξειδικεύονται στην μικροκλίμακα και π ραγματοπ οιούνται διαφοροπ οιήσεις π ου αφορούν την διακόσμηση. Η φροντίδα των αρχιτεκτόνων για την κλίμακα είναι συνεχής: π ολλά τμήματα του σ χεδιασμού διαφοροπ οιούνται ανάλογα με τις ανάγκες του σώματος. Ηδιαδικασίατου σχεδιασμούστην αρχιτεκτονική των Αντωνακάκη είναι μια διαδικασία επανάληψης, όπως η σχεδίαση πάνω σε επανατοποθετούμενα layers. Η παραγωγική επανάληψη απαιτεί ενγενώς μια απομάκρυνση από τη μνήμη της προηγούμενης γραμμής, μια σχεδιαστική λήθη, ώστε το νέο αποτέλεσμα να αρθρωθεί με μια δική του, νέα έκφραση. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη.

55 Στο αρχικό layer, επιλέγονται η ταυτόχρονη άρθρωση των βασικών όγκων και των υπαίθριων χώρων, βάσει των κύριων κινήσεων, της κατανομής των λειτουργιών στον χώρο, των χαρακτηριστικών του τόπου και τον προσανατολισμό. Στο επ όμενο «σχεδιαστικό layer», οι αρχικές απ οφάσεις τροπ οπ οιούνται, και η μορφή των χώρων εσωτερικών και εξωτερικ ών- μεταλλάσσεται, βάσει κυρίως των απ αιτήσεων της κίνησης στον χώρο. Στο επ όμενο layer οι τροπ οπ οιήσεις εξειδικεύονται στην μικροκλίμακα και π ραγματοπ οιούνται διαφοροπ οιήσεις π ου αφορούν την διακόσμηση. Η φροντίδα των αρχιτεκτόνων για την κλίμακα είναι συνεχής: π ολλά τμήματα του σ χεδιασμού διαφοροπ οιούνται ανάλογα με τις ανάγκες του σώματος. Το τελευταίο σχεδιαστικό στάδιο περιλαμβάνει και την τελική οργάνωση του χώρου π ου χαρακτηρίζεται ως θραυσ ματική. Ηδιαδικασίατου σχεδιασμούστην αρχιτεκτονική των Αντωνακάκη είναι μια διαδικασία επανάληψης, όπως η σχεδίαση πάνω σε επανατοποθετούμενα layers. Η παραγωγική επανάληψη απαιτεί ενγενώς μια απομάκρυνση από τη μνήμη της προηγούμενης γραμμής, μια σχεδιαστική λήθη, ώστε το νέο αποτέλεσμα να αρθρωθεί με μια δική του, νέα έκφραση. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη.

57 Ρυθμική επανάληψη με πυκνώσεις και αραιώσεις Η ρυθμική επανάληψη των στοιχείων π ραγματοπ οιείται με τη δημιουργία π υκνώσεων ή αραιώσεων στο χώρο. Η ρητορική των ενδιάμεσων χώρων, που παρεμβάλλονται ανάμεσα στους καθολικά κλειστούς ή ανοικτούς χώρους, είναι το αποτέλεσμα της επαναληπτικής διαδικασίας: τα όρια του υπαίθριου και κλειστού χώρου διαμορφώνονται απότησυνεχή, ατέρμονη, και περιοδική μετάβαση - κίνηση. Κεντρικό πλάτωμα στο Πολυτεχνείο Κρήτης (πρόπλασμα και φωτογραφία). Βασική συνθετική πρόθεση των αρχιτεκτόνων αποτελούσε ο συγκερασμός των κινήσεων γύρω απ ό ένα κεντρικό π λάτωμα, το οπ οίο τοπ οθετείται κεντροβαρικά στο συγκρότημα και το οποίο συγκεντρώνει όλες τις κινήσεις.

58 Ρυθμική επανάληψη με πυκνώσεις και αραιώσεις Ρυθμική σύνθεση μερών, για την άρθρωση του όλου. Επ ιλέγονται μονάδες απόαπλάγεωμετρικάσχήματα, οι οπ οίες κατά την επανάληψή τους στον χώρο, μεταλλάσσονται.

59 Ρυθμική επανάληψη με πυκνώσεις και αραιώσεις Στο Πολυτεχνείο στα Χανιά εντοπίζονται χωρικές πυκνώσεις και αραιώσεις πουπροκύπτουν από την αλληλεξάρτηση κλειστών και υπαίθριων χώρων και εκφράζονται με διαφορετικούς βαθμούς αλληλοδιείσδυσής τους.

60 Ρυθμική επανάληψη με πυκνώσεις και αραιώσεις Ο δομικός σκελετός βρίσκεται κάτω απ ό επικαλυπτόμενες μορφώσεις, κυρίως στους π ροβόλους, συγκροτώντας με αυτόν τον τρόπ ο μια π ερισσότερο «βαριά» και αυστηρή όψη. Πολυκατοικία Δοξαπατρή. Αρχιτέκτονας: Σ. Αντωνακάκη.

64 Ρυθμική επανάληψη με πυκνώσεις και αραιώσεις Ιονική τράπεζα στη Ρόδο. Αρχιτέκτονας : Σουζάνα Αντωνακάκη. Η διαδικασία της επ ανάληψης εντοπ ίζεται ακόμη και σ τον διακοσμητικό χειρισμό της λεπ τομέρειας. Τα σ τοιχεία π ου συγκροτούν την δομή (υλικό, γεωμετρικά σχήματα, χρώμα) και διατηρούν την αυτοτέλειά τους, όπως στο συγκεκριμένο παράδειγμα στην Ιονική Τράπεζα. Ηαρχιτέκτοναςβλέπει τηνπράξητηςεπικάλυψηςωςπράξηφροντίδαςστο κτήριο που οφ είλει να γίνεται επαναλαμβανόμενα. Η διαδικασία αυτή π ραγματοπ οιείται υπ ό τον έλεγχο όμως μιας ρυθμικής οργάνωσης των στοιχείων (με βάση την οπ οία άλλωστε διακρίνεται στην όψη να οργανώνονται τα ανοίγματα και οι παρατιθέμενες διακοσμητικές λεπτομέρειες). Ιονική Τράπεζα στη Ρόδο. Αρχι τέκτονας: Σ. Αντωνακάκη.

66 Πολυφωνία/πολλαπλότητα του λαβυρίνθου Το 1947 ο Jackson Pollock αρχίζει να π ειραματίζεται με την ολιστική ζωγραφική, με χαρακτηριστικό το λαβυρινθώδες δίκτυο γραμμών, τμημάτων και κηλίδων. Jackson Pollock, Lavender Mist (1957) το μάτι του θεατή σύντομα εγκαταλείπει την προσπάθεια να ακολουθήσει την παράλογη πορεία των γραμμών και δέχεται την αδιαίρετη ενότητα, τον ολισμό, της συνολικής σύνθεσης. Με αυτό τον τρόπο και στην αρχιτεκτονική των Αντωνακάκη, το μάτι του θεατή ακολουθεί το σύμπλεγμα των λεπτομερειών αρθρώσεων και σύντομα αποδέχεται την ολότητα της μορφής.

67 Πολυφωνία/πολλαπλότητα του λαβυρίνθου Γραμμική διείσδυση (μονοδιάστατη επ αφή) Σύνθετη μορφή της επ αφής των επ ιφανειών Η λαβυρινθώδης έκφραση των γραμμών που επικαλύπτονται εκφράζονται και μέσα από το έργο του Klee: Η συναρμογή των μερών δύο βασικών σχημάτων μεταξύ τους, π ροκαλεί όχι μια απ λή π αράθεση όγκων, αλλά την επικάλυψη του ενός σχήματος από ένα άλλο. Αναφερόμαστε στον χαρακτήρα μιας τέτοιας άρθρωσης με τον όρο διείσδυση: το ένα στοιχείο διεισδύει μέσα στο άλλο ή καλύτερα τα δύο στοιχεία διεισδύουν το ένα μέσα στο άλλο εναλλάξ, σύμφωνα με τους π αράγοντες και τις εσωτερικές κατασκευαστικές σχέσεις των βασ ικών μορφών.

68 Πολυφωνία/πολλαπλότητα του λαβυρίνθου Στο Πολυτεχνείο στα Χανιά οι διεισδύσεις προκαλούν την ασάφεια των ορίων του κτηριακού σώματος δημιουργώντας λαβυρινθώδεις πορείες ανάμεσα σε κλειστούς ή ανοικτούς χώρους που εναλλάσσονται. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη. Οι μονάδες π ου επ αναλαμβάνονται στο Πολυτεχνείο Κρήτης απ οτελούν τη σύνθεση διαφορετικών σχημάτων π ου τοπ οθετούνται στον χώρο. Ησυναρμογήτων μερών δεν είναι απλή παράθεση όγκων, αλλά επικάλυψη και διείσδυση του ενός σχήματος στο άλλο.

69 Πολυφωνία/πολλαπλότητα του λαβυρίνθου Πολυφωνία/πολλαπλότητα του λαβυρίνθου Η επανάληψη μονάδων στο χώρο λειτουργεί καταλυτικά στην ανάγνωσή του εφόσον το βλέμμα κατευθύνεται και π ροσανατολίζεται μέσα στο λαβύρινθο του συγκροτήματος.

70 Πολλαπ λότητα του λαβυρίνθου ΟΛΙΣΤΙΚΟ περιβάλλον μια νέα τάξη ΕΠΑ ΝΑΛΗΨΗ Action painting επι-κάλυψη τροποποιήσεων Ρυθμική επανάληψη με πυκνώσεις και αραιώσεις Α Α Α ΠΠΠ Α Α Α ΠΠΠ ΑΑ ΑΑ Α ΠΠ Π Π Π Π Α Α Α Α Α Α

71 Στο έργο των Αντωνακάκη η συνθετική τέχνη μοιάζει να παρισφρύει της καθημερινότητας, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που μπορεί να ειπωθεί ότι επιθυμεί να γίνει ολιστικό. Η τέχνη των αρχιτεκτόνων προσπαθεί να προδιαγράψει τις κινήσεις και τις στάσεις του σώματος, όλα επομένως τα ενεργήματα, μέσα σε αυτήν.. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Άποψη από το κεντρικό πλάτωμα της σχολής. «Το κτήριο βαίνει μεταβαλλόμενο κατά την πορεία της ολοκλήρωσής του», εφόσον κάθε νέα αλλαγή, σαν μια επ αναλαμβανόμενη διαδικασία συμπλήρωσης, κατευθύνει π ρος το τελικό απ οτέλεσμα. Τελικά το συνθετικό έργο αντιμετωπίζει την πρόκληση της ζωής και της δυναμικότητας, προσπαθώντας συνεχώς να την αναγνωρίσει. Οι δύο τέχνες επ ιδιώκουν την π ρόκληση των συναισθημάτων και της μνήμης με την απ οτύπ ωση των ιχν ών τους στη ζ ωή

72 ΔΟΜΗ ρυθμών TYXAIOT HTA θραυσματικότητα Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης Μια νέα τάξη-αρμονία αλεοταρισμός Γίγνεσθαι ΜεταΒληΤΟΤΗτα ζωής

73 ΔΟΜΗ ρυθμών Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης θραυσματικότητα Μια νέα τάξη-αρμονία αλεοταρισμός Γίγνεσθαι Μεταβλητότητα ζωής Πολυφωνία/πολλαπλές υποθέσεις

74 αλεοταρισμός Ο λατινικός όρος alea σημαίνει ζάρι. Αλεοταρισμός στην μουσική είναι το κίνημα που αναζητάει του τυχαίο σ την μουσική π άνω σε αυτοσχέδιο χαρακτήρα Έλληνες εκπρόσωποι :ο Γιώργος Σισιλιανός(1920- ) και ο Νίκος Φυλακτός (1950- ). Ο τελευταίος από το 1970 στρέφεται στον αλεοταρισ μό π άνω στην μορφή της αρχαίας τραγωδίας και την δημοτική π αράδοση.

75 ΔΟΜΗ ρυθμών Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης θραυσματικότητα Μια νέα τάξη-αρμονία αλεοταρισμός Γίγνεσθαι Μεταβλητότητα ζωής θραυσματικότητα

76 ΔΟΜΗ ρυθμών Ρυθμοί και κατασκευές μουσικών ρυθμών Μπ ορούμε να δεχθούμε το ρυθμό κατά τρεις έννοιες κατά π ρώτο λόγο ακούγοντάς τον, κατά δεύτερο λόγο βλέποντάς τον, κατά τρίτο νιώθοντάς τον στους μυς μας. Και για το λόγο αυτό η επίδραση στον οργανισμό μας είναι τόσο ισχυρή.. Εκτέλεση (fattura) : αφορά τα χνάρια π ου αφήνουν π ίσω τους οι κινήσεις του χεριού. Ο Paul Klee ερμηνεύει σαν εκτέλεση την στιγμή όταν η μονάδα της διαιρετής διάρθρωσης συμπ ίπ τει με μια π ράξη του χεριού.

77 ΔΟΜΗ ρυθμών Ρυθμοί και κατασκευές μουσικών ρυθμών Μπ ορούμε να δεχθούμε το ρυθμό κατά τρεις έννοιες κατά π ρώτο λόγο ακούγοντάς τον, κατά δεύτερο λόγο βλέποντάς τον, κατά τρίτο νιώθοντάς τον στους μυς μας. Και για το λόγο αυτό η επίδραση στον οργανισμό μας είναι τόσο ισχυρή.. Εκτέλεση (fattura) : αφορά τα χνάρια π ου αφήνουν π ίσω τους οι κινήσεις του χεριού. Ο Paul Klee ερμηνεύει σαν εκτέλεση την στιγμή όταν η μονάδα της διαιρετής διάρθρωσης συμπ ίπ τει με μια π ράξη του χεριού. οι συσχετισμοί μουσικής και αρχιτεκτονικής σε επίπεδο τελικής π ροσλαμβάνουσας μορφής, απ ορρέουν καταρχάς απ ό δομικούς συσχετισμούς, και αυτό που έχει σημασία είναι να συλλάβουμε τη χωροχρονικότητα των δομών, για να μπορούμε να εξηγούμε σχέσεις μεταξύ μουσικής και αρχιτεκτονικής

78 ΔΟΜΗ ρυθμών Το συμβάν ή επ εισόδιο περιγράφει το άνοιγμα των δομικών διαρθρωμένων συστημάτων στην απρόβλεπτη πράξη των αρχιτεκτόνων στον χώρο και άρα την εισαγωγή του τυχαίου στην οργάνωσή τους. Στον χρόνο και επ ομένως στον ρυθμό της δομής βρίσκεται αυτή ακριβώς η έκφραση ου αλεοταρισμού: μικρών συμβάντων που προκαλούν την έκπληξη, την απ ορία, την στάση ή την κίνηση.

79 ΔΟΜΗ ρυθμών Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης θραυσματικότητα Μια νέα τάξη-αρμονία αλεοταρισμός Γίγνεσθαι ΜεταΒληΤΟΤΗτα ζωής

80 Μεταβλητότητα ζωής προσθήκες «Η αρχιτεκτονική ήταν πάντα προσθετική, όπως είναι και η ζωή μας. Μεταβάλλεται, αλλάζει, εξελίσσεται. Γίνεται μια διαδοχική επιστροφή στα παλιότερα έργα, εφόσον αυτά δεν καταργούνται και δεν αναιρούνται στο όνομα της νέας δημιουργίας και κατανάλωσης (σε μια εγωιστική ίσως εκ των αρχών νέα δημιουργία)». ικανότητα της επέκτασης και της προσαρμογής το σύστημα κατασκευής είναι μια προσαρμογή στη συγκυρία και πολλές φορές υποθάλπει την ταυτόχρονη αποδοχή διαφορετικών και αντιθετικών καταστάσεων πρόκειται για συνθέσεις με περιορισμούς «Η καθημερινή, πραγματική ζωή δεν προσχεδιάζεται, κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει τις μελλοντικές ανάγκες που μετατρέπονται σε επιθυμίες και ζητούν την έκφρασή τους στον βασικό χώρο της καθημερινής ζωής, το σπίτι. Η καθημερινότητα αποκαλύπτεται σαν το πεδίο της τύχης, του πε πρωμένου, και των εκπληκτικών συνδυασμών τους. Είναι ο χρόνος και ο χώρος του ανθρώπου, οι χώροι του και οι συγκρουόμενες επιθυμίες του» H. Lefebvre

81 Επάλληλες προσθήκες κατά ύψος, εξωτερικές μεταβολές, σε υπ άρχουσα κατοικία του Φέρων οργανισμός: μεικτή κατασκευή (υπ οστυλώματα και πλινθοδομή υπ ερμπ ατική). Οικογένεια: γονείς και δύο π αιδιά. Αιτία μεταβολής: ανάγκη για δύο νέες κατοικίες σε ορόφους για τα δύο π αιδιά και τις οικογένειές τους, απ ό τέσσερα άτομα η καθεμιά Προσθήκη στο Π. Φάληρο, 1967 Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη

83 θραυσματικότητα Η μεταβολή των κτηρίων απ οτελεί π ρόκληση για έναν π ιο ευαισθητοπ οιημένο τρόπ ο σχεδιασμού Στην κλίμακα των κατοικιών Το εσωτερικό των κατοικιών αποτελείται από λεπτομέρειες που μαρτυρούν την καθημερινή παρουσία των ανθρώπων και που κατατέμνουν τον ενιαίο χώρο.

84 θραυσματικότητα Στα έργα μεγάλης κλίμακας γίνεται αντιληπτή με την διάσπαση των όγκων σε μικρές κτηριακές μονάδες Μουσείο στη Χίο. Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη και Ε.Δεσσύλα

85 Ξενοδοχείο «Λύττως» στη Χερσόνησο, Κρήτη. Αρχιτέκτονες: Δ. και Σ. Αντωνακάκη Συνεργάτης: Α. Πολυχρονι άδης

87 Σχηματοποίηση των αν θρώπιν ων φυσικών ρυθμών

88 Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης Αλλά επιπεδικές εικόνες μπορούμε να έχουμε όταν παρατηρούμε προσεχτικά την μπακέτα του μαέστρου Ας μας επιτρέψεται μια μικρή παρέμβαση στον μουσικό χώρο. Εδώ η βασική δομή είναι το μέτρο (μπατούτα) είναι απόμια άποψη αφανής κι όμως γίνεται αντιληπτή σαν δομικό πλέ γμα, μέσα στο οποίο αναπτύσσονται ποσοτικάκαιποιοτικάοιμουσικέςιδέες Κανόνας δύο αξιών ή μπατούτα δύο χρόν ων αυστηρό ομοιόμορφος, ρέων ρυθμός με χαλαρό δέσιμο

89 Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης Αλλά επιπεδικές εικόνες μπορούμε να έχουμε όταν παρατηρούμε προσεχτικά την μπακέτα του μαέστρου Ας μας επιτρέψεται μια μικρή παρέμβαση στον μουσικό χώρο. Εδώ η βασική δομή είναι το μέτρο (μπατούτα) είναι απόμια άποψη αφανής κι όμως γίνεται αντιληπτή σαν δομικό πλέ γμα, μέσα στο οποίο αναπτύσσονται ποσοτικάκαιποιοτικάοιμουσικέςιδέες αυστηρό ομοιόμορφος, ρέων ρυθμός Κανόνας τριών αξιών ή μπατούτα των τριών με χαλαρό δέσιμο

90 Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης Μπατούτα των τεσσάρων Επ ιπ εδική μορφή μπ ατούτας των τεσσάρων Χωροχρονική ανάπτυξη της κίνησης με κινούμενη βασική επιφάνεια.. αυστηρό ομοιόμορφος, ρέων ρυθμός με χαλαρό δέσιμο

91 Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης Πριν να διατελεστεί μια μάχη με τους εαυτούς μας Θέλουμε να αναφερθούμε στην ελεύθερη επ ιλογή απ ό μπ ατούτες,σε απ οσπ ασματική διαλείπ ουσα διάταξη και στη δυναμική εξισορρόπηση των σταθερών σχέσεων με ελεύθερη εφαρμογή επίπεδων μουσικών ρυθμών.που θυμίζει την δυναμική εξισορρόπ ηση των κινήσεων στον χώρο. Η δυναμική αυτή εξισορρόπ ηση αναπ όφευκτα επιφέρει τις ανάλογες εντάσεις των ρυθμών των ανθρώπ ων στον χώρο και την σύνθεση των ρυθμών επ ομένως κατοίκησης. Μπ ορούμε να αναλογιστούμε τελικά την αμφίδρομη σ χέση των ρυθμών αυτών στον σχεδιασμό.

92 Δομή πολλαπλών πιθανών κινήσεων Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης Κατοικία στο Βαμβακόπουλο Γραφεία Rhone-Poulenc, Αρχιτέκτονες: Δ. Και Σ. Αντωνακάκη και Θ. Φωτίου

93 ΔΟΜΗ ρυθμών Πολυφωνία / Σύνθεση ρυθμού κατοίκησης TYXAIOT HTA θραυσματικότητα Μια νέα τάξη-αρμονία αλεοταρισμός Γίγνεσθαι ΜεταΒληΤΟΤΗτα ζωής

94 Γίγνεσθαι «I have no fear of making changes, destroying the image, etc., because the painting has a life of its own. I try to let it come through. It is only when I lose contact with the painting that the result is a mess. Otherwise there is pure harmony, an easy give and take, and the painting comes out well» Jackson Pollock Αυτό που ενδιαφ έρει είναι οι τοπικές διαφ οροποιήσεις και μικρο-μεταβολές, ακόμα και αν αυτές δεν επηρεάζουν άμεσα αισθητά το σύνολο. Η μορφή δεν αντιμετωπίζεται ως αυτόνομο αντικείμενο, αλλά ως συγκεντρώσεις πυκνοτήτων, σημεία αρθρώσεων που διατηρούν την ταυτότητα των επιμέρους στοιχείων του συνόλου και αποκτούν συνολική σταθερότητα. Ο σχεδιασμός τους χρησιμοποιεί σχηματισμούς που ξεκινούν από την μετακίνηση της μονάδας σε σχέση με το περιβάλλον και κατ επέκταση συστήματα που αυτοοργανώνονται και δημιουργούν αναπάντεχα γεγονότα..

95 To ενδιάμεσο σχετικιστικός καθορισμός της αρχιτεκτονικής αναφέρεται στο γεγονός ότι η έννοια είναι αδιανόητη χωρίς το αντίθετό της, ο ορισμόςτηςκάθε έννοιας απ οτελεί το π ώς π ροβάλλεται απ ό το αντίθετό της. Χωρίς το αντίθετό της η έννοια δεν λειτουργεί και για αυτό τα διώνυμα των εννοιών υποβάλλουν την αρχιτεκτονική στον εναγώνιο καθορισμό της αντίθεσης και άρα του ενδιάμεσου χώρου.

96 Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη. To ενδιάμεσο

97 Επεξεργάζονται το ενδιάμεσο σαν κλειστό χώρο που είναι ταυτόχρονα και ανοιχτός, λειτουργώντας σαν εύκαμπτη άρθρωση που επιτρέπειτην π ροσαρμογή του κτίσματος στο φυσικό περιβάλλον. To ενδιάμεσο

98 To ενδιάμεσο Το ενδιάμεσο διαχέει λειτουργίες από τη μια ομάδα χώρων στην άλλη, απ ό τον υπ αίθριο στον κλειστό χώρο και αντίστροφα. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982).

99 To ενδιάμεσο Οι ενδιάμεσοι χώροι περιλαμβάνουν τους διαδρόμους αλλά και τους μεταβατικούς χώρους των κατωφλιών-θυρώνκαιτωνημιυπαιθρίων, με τους οπ οίους αρθρώνονται οι χώροι και πραγματοποιείταιη μετάβαση. Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης.

100 Η φαινομενολογία της ποιητικής φαντασίας, όπ ως γράφει ο Gaston Bachelard, επιτρέπει την εξερεύνηση της ενδιάμεσης ζώνης ανάμεσα στο μέσα και στο έξω, ανάμεσα στο κλειστό και το ανοιχτό, ανάμεσα σ τον κόσμο του «ίδιου» και τον κόσμο του «άλλου». To ενδιάμεσο

101 Το πέρας-όριο αντιμετωπίζεται με το νόημα του περάσματος και όχι του αμείλικτου «τέλους».. Η πολυπλοκότητα των χώρων αυξάνει και τελικά μεταμορφώνει, αποτελώντας το διφορούμενο στοιχείο ενός οργανωμένου συνόλου. Με κατάλληλη επεξεργασία και υλικά, σκαλιά, πλατώματα, πεζούλια, τη ρυθμική διαδοχή φωτισμένων και μισοφωτισμένων χώρων, και προσανατολίζοντας με την αναπάντεχη μακρινή ή κοντινή θέα, το ενδιάμεσο μεταμορφ ώνεται από ένα γραμμικό, μεταβατικό και μονολειτουργικό στοιχείο σε ένα χώρο πολυλειτουργικό Πολυτεχνείο Κρήτης.

102 Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη. To ενδιάμεσο

103 To ενδιάμεσο

104 To ενδιάμεσο «Αν ήτανε δυνατό να αναπαραστήσεις με χρόνο τα όσα συμβαίνουνε στο χώρο θα ανακάλυπτες όπως στη μουσική πυκνώσεις και αραιώσεις ενδεικτικές για την κάθε φάση αυτής της μικρής διαδρομής. Το κατώφλι θα ήτανε ένας χρόνος που αντιστοιχεί σε «παύση», σιωπή φορτισμένη με νοήματα, όπου συμπυκνώνεται η έκφραση της αρχιτεκτονικής χειρονομίας».

105 To ενδιάμεσο Τα σημεία μεταβάσεων στα έργα των Αντωνακάκη, μετατρέπ ονται σε π εριοχές μεγάλης βαρύτητας και αναλαμβάνουν αφανή ρόλο στη συγκρότηση του συνόλου της κάθε συνθέσεως. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982). Αρχιτέκτονες: Α. Μονεμβασίτου, Μπ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Δ. και Σ. Αντωνακάκη.

106 Δίνουν χώρο στα όρια, στη μετάβαση και άρα κάνουν αρχιτεκτονική στο ενδιάμεσο, δίνοντας ώθηση για την ιδανική κατοίκηση, εμφ ανίζοντας τρόπους για να βιωθεί ο ενδιάμεσος χώρος. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά (1982).

107 Αντί για έναν εσώκλειστο χώρο, με τον τονισμό των ιδιαίτερων τροπ ισμών οδηγεί στην δημιουργία ενός νέου ενυπ άρχοντα χώρου και τάξης. Εννοούμε ότι το σύνολο των χωρικών θραυσμάτων, των άτακτα τοπ οθετημένων μαζών και των π αράδοξων αρθρώσεών τους έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας νέας τάξης μέσα στον κόσμο.

108 η τάξη κατά τις κλασικιστικές αρχές αποτελεί διευθέτηση των στοιχείων του κτηρίου σε λογικά οργανωμένες ακολουθίες και διαχωρισμούς

109

110 τα γένη που σύμφ ωνα με τον Βιτρούβιο αποτελούν προϊόντα από συμπαγείς καταστάσεις, σαν οντότητες που δημιουργούνται σε συγκεκριμένες στιγμές υπό χαρακτηριστικές συνθήκες, προσιδιάζουν στις ορθά τοποθετημένες καταστάσεις

111

112

113

114 Η π αραδοχή ότι η ικανότητα διατήρησης της ταυτότητας ενός σχήματος μπορεί να επιτευχθεί με την επανάληψη ή με την μερική αλλαγή κατά την κλασική αρχιτεκτονική προσομοιάζει στις ανάλογες διαφοροποιήσεις (ενισχύσεις και εξασθενίσεις) των συνθετικών επιλογών των συγκεκριμένων αρχιτεκτόνων. Τα μέσα μπ ορεί να φαίνονται απ λά αλλά οι δυνατότητες που προκύπτουν στο σχεδιασμό τους είναι τεράστιες

115 Αυτή η προσέγγιση επομένως αναπτύσσει αρχιτεκτονικά στοιχεία από τις ίδιες τις αφαιρετικές σχηματικές οντότητες

116

117

118

119

120 εκ- στάση έκσταση τα κτήρια ανακατασκευάζουν ομοίως την πραγματικότητα με το να εντείνουν κάτι το παράξενο σε πιο αντιληπτό όμως επίπεδο.αυτό που ανακαλύπτουμε με τους αμέτρητους επαναπροσδιορισμούς του παιχνιδιού αυτής της σύνθεσης είναι ένα έργο που αγωνίζεται για συνεκτικότητα και πληρότητα το παιγνιώδες ωστόσο απαιτεί προσήλωση και την αποφυγή κάθε τι επιπόλαιου..

121

122

123

124