ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟ-ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Transcript

1 ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟ-ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ Χ. Γκεμεντζόγλου 2, Ο. Κοτρώτσιου 2, Κ. Κυπαρισσίδης 1,2 1. Τμήμα Χημικών Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Θεσσαλονίκη 2. Ινστιτούτο Χημικών Διεργασιών & Ενεργειακών Πόρων, ΕΚΕΤΑ ΠΕΡΙΛΗΨΗ Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η σύνθεση μοριακά αποτυπωμένων πολυμερών και η εφαρμογή τους για την επιλεκτική αναγνώριση και το διαχωρισμό επιβλαβών οργανικών ουσιών από το νερό. Τα μοριακά αποτυπωμένα πολυμερικά υλικά που παρασκευάζονται βρίσκονται υπό τη μορφή νανοσωματιδίων και μεμβρανών. Η σύνθεση των μοριακά αποτυπωμένων νανοσωματιδίων πραγματοποιείται με τη χρήση διαφορετικών μεθόδων πολυμερισμού, όπως ο πολυμερισμός καθίζησης και μινι-γαλακτώματος. Η παρασκευή των μεμβρανών λαμβάνει χώρα με την εναπόθεση των βελτιστοποιημένων μοριακά αποτυπωμένων πολυμερικών νανοσωματιδίων μεταξύ δύο υποστηρικτικών μεμβρανών μικροδιήθησης. Τα μοριακά αποτυπωμένα πολυμερικά σωματίδια εξετάζονται σε στατικά πειράματα ισορροπίας ως προς την ικανότητά τους να απομακρύνουν οργανικούς ρυπαντές από υδατικά διαλύματα. Οι σύνθετες μεμβράνες που συντίθενται εφαρμόζονται σε συνεχείς διεργασίες με κύριο στόχο την επιλεκτική αναγνώριση και διαχωρισμό συνθετικών οργανικών ρυπαντών από το νερό και εξετάζονται ως προς την ικανότητα τους να αναγεννώνται και να επαναχρησιμοποιούνται. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Τα τελευταία χρόνια, η υπέρμετρη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και η ευρεία χρήση των χημικών ουσιών έχει οδηγήσει στη συσσώρευση διαφόρων ρύπων στο περιβάλλον. Το γεγονός αυτό έχει συγκεντρώσει την ιδιαίτερη προσοχή της επιστημονικής κοινότητας λόγω των αρνητικών επιπτώσεων των ρύπων στην υγεία του ανθρώπου. Συγκεκριμένα, η ύπαρξη πολλών μολυσματικών ουσιών, όπως είναι τα παραπροϊόντα απολύμανσης, οι παθογόνοι μικροοργανισμοί και φυσικές ή συνθετικές οργανικές ενώσεις, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις υπάρχουσες αλλά και μελλοντικές τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία πόσιμου νερού. Φυτοφάρμακα, φαρμακευτικά ενεργές ενώσεις (Pharmaceutically Active Compounds - PhACs), και ενδοκρινικοί διαταράκτες (Endocrine Disruptors - EDRs) θεωρούνται υποψήφιες κατηγορίες ενώσεων για ακόμη αυστηρότερους κανονισμούς στο εγγύς μέλλον. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των φυτοφαρμάκων οι νομοθετικές ρυθμίσεις στην Ευρώπη είναι πιο αυστηρές από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ευρωπαϊκοί κανονισμοί θέτουν το ανώτατο όριο συγκέντρωσης των φυτοφαρμάκων στο πόσιμο νερό ίσο με 0.1 μg / L στην περίπτωση του ενός και ίσο με 0,5 μg / L στην περίπτωση μιγμάτων αυτών. Από τις πιο επικίνδυνες κατηγορίες φυτοφαρμάκων για τις οποίες υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα είναι τα ζιζανιοκτόνα, συμπεριλαμβανομένης της ατραζίνης, σιμαζίνης και κυαναζίνης που είναι γνωστές για την καρκινογόνο δραση τους. Οι φαρμακευτικά ενεργές ενώσεις (Pharmaceutically Active Compounds - PhACs) και οι ενδοκρινικοί διαταράκτες (Endocrine Disruptors - EDRs) είναι επίσης κατηγορίες συνθετικών οργανικών ενώσεων που σύμφωνα με τον Οργανισμό Προστασίας Περιβάλλοντος θεωρούνται υποψήφιες για τη θέσπιση ανώτατων ορίων ανίχνευσης στο άμεσο μέλλον. Φαρμακευτικά ενεργές ενώσεις, όπως προπανολόλη, πενικιλλίνη, καφεΐνη και ενδοκρινικοί διαταταράκτες όπως είναι η εστραδιόλη, αιθυνυλο-εστραδιόλη, εστρόνη, δισφαινόλη Α, είναι ουσιαστικά φάρμακα ή/και συνθετικές οργανικές ενώσεις οι οποίες είναι δυνατόν να καταλήγουν στον υδροφόρο ορίζοντα και να επηρεάζουν αρνητικά την υγεία των πολιτών. Στην πραγματικότητα, μελέτες που έχουν γίνει συνδέουν αυτές τις ενώσεις με ποικίλες βιολογικές επιδράσεις σε ζώα, όπως είναι η μειωμένη γονιμότητα, ανωμαλίες στο αναπαραγωγικό σύστημα, απώλεια του εμβρύου, προβλήματα εμμήνου ρύσεως, αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών, πρόωρη εφηβεία, προβλήματα συμπεριφοράς, μειωμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και διάφορες μορφές καρκίνου, προκαλώντας έτσι την έντονη ανησυχία ότι η έκθεση ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα μπορεί να προκαλέσει παρόμοιες επιδράσεις στους ανθρώπους. 1,2 Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στη σύνθεση νέων λειτουργικών νανο-υλικών που συμβάλλουν στην ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων στον τομέα της ανάλυσης, διαχωρισμού, ανίχνευσης και ελέγχου ποιότητας στη βιομηχανία του νερού, των φαρμάκων και των τροφίμων. Βασικός στόχος είναι τα υλικά αυτά να έχουν τις επιθυμητές λειτουργικές και κατασκευαστικές ιδιότητες ώστε να προσδίδουν στο τελικό προϊόν υψηλή ευαισθησία και μεγάλη διαχωριστική και διακριτική ικανότητα. Τα υλικά αυτά μπορούν να βρουν άμεση εφαρμογή σε διεργασίες επιλεκτικής δέσμευσης και διαχωρισμού οργανικών ρυπαντών από το νερό αλλά και σε αισθητήρες ανίχνευσης οργανικών ενώσεων σε πολύπλοκα περιβαλλοντικά και βιολογικά δείγματα καθώς και τρόφιμα, ακόμη και σε εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις (0,1ppb).

2 Για τη σύνθεση καινοτόμων λειτουργικών νανο-υλικών στην παρούσα εργασία εφαρμόζεται η τεχνολογία της μοριακής αποτύπωσης. Το βασικό γνώρισμα των μοριακά αποτυπωμένων υλικών είναι η φυσική και μηχανική τους αντοχή που τα καθιστά ιδιαίτερα ανθεκτικά σε θερμικές, χημικές και μηχανικές καταπονήσεις δεδομένου ότι διατηρούν αναλλοίωτες τις ιδιότητές τους ακόμη και μετά από πολλές χρήσεις. Ειδικότερα, η τεχνική της μοριακής αποτύπωσης έχει την έννοια της σύνθεσης μιας πολυμερικής μήτρας που φέρει στην επιφάνειά της ειδικές θέσεις-κοιλότητες, ικανές να αναγνωρίσουν επιλεκτικά το επιθυμητό υπόστρωμα. Αυτό επιτυγχάνεται με την παρουσία ενός μορίου-οδηγού κατά τη σύνθεση της πολυμερικής μήτρας. Αρχικά, το μόριο-οδηγός αναπτύσσει δεσμούς με ένα ή περισσότερα λειτουργικά μονομερή, τα οποία διευθετεί στο χώρο με βάση τη δική του δομή. Στη συνέχεια, η διευθέτηση των λειτουργικών μονομερών καθίσταται μόνιμη καθώς λαμβάνει χώρα ο πολυμερισμός παρουσία ενός μέσου δικτύωσης. Μετά την ολοκλήρωση του πολυμερισμού και την απομάκρυνση του μορίου-οδηγού, κατά το στάδιο της πλύσης, λαμβάνεται η πολυμερική μήτρα η οποία φέρει ειδικές κοιλότητες που μπορούν να αναγνωρίσουν επιλεκτικά και με υψηλή ευαισθησία και μεγάλη διαχωριστική ικανότητα το μόριο-οδηγό. 3,4 Ειδικότερα, η παρούσα ερευνητική δραστηριότητα επικεντρώνεται στη σύνθεση βελτιστοποιημένων μοριακά αποτυπωμένα πολυμερών είτε με τη μορφή σωματιδίων είτε με τη μορφή μεμβρανών. Ως μόριο αποτύπωσης επιλέγεται η παρασιτοκτόνος ουσία ατραζίνη, η οποία συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο ουσιών προτεραιότητας στον τομέα πολιτικής των υδάτων (Παράρτημα Χ-Οδηγία 2008/105/ΕΕ). Παρά το γεγονός ότι η χρήση της έχει απαγορευτεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση η ατραζίνη συνεχίζει να απασχολεί το ερευνητικό ενδιαφέρον, καθώς πρόκειται για μία από τις πιο συχνά ανιχνεύσιμες ουσίες στο νερό. Η σύνθεση των πολυμερικών σωματιδίων λαμβάνει χώρα με τη χρήση των τεχνικών πολυμερισμού καθίζησης και μινιγαλακτώματος. Στη συνέχεια, παρασκευάζονται σύνθετες μεμβράνες με την εναπόθεση των μοριακά αποτυπωμένων πολυμερικών σωματιδίων σε οργανικό υπόστρωμα. Τα παραγόμενα μοριακά αποτυπωμένα υλικά εξετάζονται ως προς την ικανότητά τους να απομακρύνουν την ατραζίνη από υδατικά διαλύματα τόσο σε στατικά πειράματα ισορροπίας όσο και σε συνεχείς διεργασίες. Οι σύνθετες μεμβράνες εξετάζονται επίσης ως προς την ικανότητά τους να αναγεννώνται και να επαναχρησιμοποιούνται. ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Βελτιστοποιημένα μοριακά αποτυπωμένα πολυμερικά νανοσωματίδια παρασκευάζονται με τις τεχνικές του πολυμερισμού καθίζησης και μινι-γαλακτώματος. Οι συγκεκριμένες μέθοδοι πολυμερισμού επιλέγονται καθώς οδηγούν στην παρασκευή ομοιόμορφων πολυμερικών σωματιδίων υψηλής απόδοσης σε ένα και μόνο στάδιο. Ως μόριο αποτύπωσης χρησιμοποιείται η ατραζίνη, ως λειτουργικό μονομερές το μεθακρυλικό οξύ (ΜΑΑ) και ως μονομερές δικτύωσης ο διμεθακρυλικός εστέρας της αιθυνελογλυκόλης (EGDMA). H αναλογία Μορίου Αποτύπωσης/Λειτουργικού Μονομερούς/Μονομερούς Δικτύωσης είναι 1:5:20 και ως εκκινητής χρησιμοποιείται ο 2,2 -αζωδις-ισοβουτυρονιτρίλιο. Επιπρόσθετα, παρασκευάζονται και πολυμερή αναφοράς (Π.Α.), χωρίς την παρουσία του οργανικού ρυπαντή, για να συγκριθούν ως προς την επιλεκτική τους ικανότητα με τα αντίστοιχα που συντίθενται παρουσία της ατραζίνης. Τα μοριακά αποτυπωμένα πολυμερικά σωματίδια που παρασκευάζονται, καθώς και οι τιμές της ειδικής επιφάνειας και όγκου των πόρων τους, που προκύπτουν από χαρακτηρισμό τους με φυσική ρόφηση αζώτου, παρουσιάζονται στον Πίνακα 1. Αρχικά, τα πολυμερικά σωματίδια που συντίθενται εξετάζονται ως προς την ικανότητά τους να επαναδεσμεύουν το μόριο αποτύπωσης από υδατικά διαλύματα σε στατικά πειράματα ισορροπίας. Συγκεκριμένα, Μ.Α.Π. ή Π.Α. προστέθηκαν σε υδατικά διαλύματα ατραζίνης (νερό/ακετονιτρίλιο:9/1) αρχικής συγκέντρωσης 5 και 10 ppm και αφέθηκαν να προσροφήσουν την υπό εξέταση ουσία μέχρι η τελευταία να έρθει σε ισορροπία μεταξύ του πολυμερούς και της υγρής φάσης της διασποράς. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν δίνονται στο Σχήμα 1. Παρατηρείται ότι και στις δύο τεχνικές πολυμερισμού τα ΜΑΠ παρουσιάζουν επιλεκτική συμπεριφορά, καθώς προσροφούν μεγαλύτερη ποσότητα ατραζίνης από τα ΠΑ. Από τη σύγκριση των δύο μεθόδων πολυμερισμού προκύπτει ότι η προσροφητική ικανότητα των ΜΑΠ που συντίθενται με τον πολυμερισμό καθίζησης είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη των ΜΑΠ με τον πολυμερισμό μινιγαλακτώματος, αλλά τα τελευταία παρουσιάζουν μεγαλύτερη τιμή επιλεκτικότητας, α. Ως επιλέκτικότητα ορίζεται ο λόγος της προσροφητικής ικανότητας των ΜΑΠ προς τα ΠΑ και στην αρχική συγκέντρωση των 5 ppm παρατηρείται ότι a ΠΚ =1,21 και a MΓ =1,73. Πίνακας 1. Μοριακά αποτυπωμένα πολυμερικά σωματίδια Μέθοδος Σύνθεσης Κωδικός Πειράματος Διαλύτης * /Πορογενές μέσο ** Ειδική Επιφάνεια (m 2 /g) Όγκος πόρων (cm 3 /g) Πολυμερισμός Ακετονιτρίλιο καθίζησης Ακετονιτρίλιο Πολυμερισμός μινιγαλακτώματος Τετραχλωροαιθυλένιο ΜΓ_ΠΑ Τετραχλωροαιθυλένιο *για τον πολυμερισμό καθίζησης, ** για τον πολυμερισμό μινι-γαλακτώματος

3 Προσροφούμενη ποσότητα (μ mol/m 2 ) 1,4 1,2 1,0 0,8 0,6 0,4 0,2 0,0 0,00 5 ppm 10 ppm 5 ppm 10 ppm (α) (β) Σχήμα 1: Προσροφητική ικανότητα ΜΑΠ και ΠΑ που συντίθενται με την τεχνική α) του πολυμερισμού καθίζησης και β) του πολυμερισμού μινι-γαλακτώματος. Τα στατικά πειράματα ισορροπίας πραγματοποιήθηκαν σε υδατικά διαλύματα ατραζίνης (ακετονιτρίλιο/νερό=9/1 %κ.ο.) αρχικής συγκέντρωσης 5 και 10 ppm. Προσροφούμενη ποσότητα (μ m ol/m 2 ) 0,08 0,07 0,06 0,05 0,04 0,03 0,02 0,01 Στη συνέχεια, τα πολυμερικά νανοσωματίδια που συντίθενται εναποτίθενται μεταξύ δύο υποστηρικτικών μεμβρανών μικροδιήθησης για τη σύνθεση υβριδικών μεμβρανών. Η εναπόθεση των νανοσωματιδίων πραγματοποιείται μεταξύ πολυαμιδικών μεμβρανών, καθώς οι υποστηρικτικές αυτές μεμβράνες είναι συμβατές τόσο στο νερό όσο και σε άλλους διαλύτες και δεν υφίστανται διόγκωση στο νερό έτσι ώστε να επιτρέπουν το σχηματισμό ομοιογενούς στρώματος σωματιδίων. Στο Σχήμα 2 παρουσιάζεται δομής της πολυαμιδικής μεμβράνης μετά από εξέταση της συμβατότητάς της στο νερό. Τα πολυμερικά νανοσωματίδια βρίσκονται υπό τη μορφή αιωρήματος στο νερό και η εναπόθεσή τους στην υποστηρικτική πολυμερική μεμβράνη πραγματοποιείται με κατά μέτωπο διήθηση. 5 Κατά τη διάρκεια της διεργασίας εναπόθεσης των πολυμερικών νανοσωματιδίων πραγματοποιούνται μετρήσεις του όγκου του νερού που περνά διαμέσου των εναποτιθέμενων σωματιδίων ως συνάρτηση του χρόνου και έτσι υπολογίζεται ο ρυθμός ροής. Όσο αυξάνεται το πάχος και η πυκνότητα των νανοσωματιδίων που εναποτίθενται παρατηρείται ελάττωση του ρυθμού ροής διαμέσου του στρώματος που σχηματίζεται. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στο Σχήμα 3. ΜΓ_ΠΑ Σχήμα 2: Δομή μεμβράνης μικροδιήθησης μετά από εξέταση της συμβατότητάς της στο νερό Ρυθμός ροής (ml/min) Ρυθμός ροής (ml/min) ΜΓ_ΠΑ Χρόνος (min) Χρόνος (min) Σχήμα 3: Ρυθμός ροής του νερού ως συνάρτηση του χρόνου κατά την εναπόθεση των ΜΑΠ και ΠΑ νανοσωματιδίων στις μεμβράνες μικροδιήθησης.

4 Στη συνέχεια, μετά τη σύνθεση των υβριδικών μεμβανών πραγματοποιούνται πειράματα διήθησης κατά μέτωπο όπου 800 ml υδατικού διαλύματος ατραζίνης αρχικής συγκέντρωσης 0,5 ppm υφίστανται διήθηση διαμέσου των σύνθετων μεμβρανών. Οι προσροφητικές ικανότητες των σύνθετων μεμβρανών με την εναπόθεση /ΠΑ και /ΠΑ νανοσωματιδίων παρουσιάζονται στο Σχήμα 4. Με βάση τα αποτελέσματα προκύπτει ότι και στις δύο τεχνικές πολυμερισμού οι μεμβράνες που συντίθενται με την εναπόθεση ΜΑΠ νανοσωματίδίων έχουν μεγαλύτερη προσροφητική ικανότητα σε σύγκριση με τις αντίστοιχες με ΠΑ. Ειδικότερα, οι σύνθετες μεμβράνες με την εναπόθεση νανοσωματιδίων προσροφούν 50% μεγαλύτερη μάζα ατραζίνης από τις αντίστοιχες με τα και παράλληλα οι μεμβράνες με νανοσωματίδια απομακρύνουν 30% φορές περισσότερη ποσότητα ατραζίνης από τις ΜΓ_ΠΑ. Επομένως, η σύνθεση μεμβρανών με την εναπόθεση ΜΑΠ νανοσωματιδίων και η εξέταση της ικανότητάς τους να επαναδεσμεύουν το μόριο αποτύπωσης σε συνεχείς διεργασίες έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της προσροφητικής τους ικανότητας και κατά συνέπεια της απόδοσής τους επιτυγχάνοντας την αποτελεσματική απομάκρυνση της ατραζίνης από το νερό. Προσροφούμενη ποσότητα (μmol/g) MΓ_ΠΑ Όγκος (ml) Σχήμα 4: Προσροφητική ικανότητα ΜΑΠ και ΠΑ υβριδικών μεμβρανών. Η διήθηση κατά μέτωπο πραγματοποιήθηκε σε υδατικά διαλύματα ατραζίνης αρχικής συγκέντρωσης 0,5 ppm. Επιπρόσθετα, οι παραγόμενες υβριδικές μεμβράνες εξετάζονται και ως προς την ικανότητά τους να αναγεννώνται και να επαναχρησιμοποιούνται. Αρχικά, η πρώτη διεργασία αναγέννησης των υβριδικών μεμβρανών πραγματοποιείται με κύκλους πλύσεων με διάλυμα νερού-οξικού οξέος 5% κ.ο. και στη συνέχεια με μεθανόλη. Οι υβριδικές μεμβράνες ξηραίνονται και έπειτα 800 ml υδατικού διαλύματος ατραζίνης αρχικής συγκέντρωσης 0,5 ppm υφίστανται κατά μέτωπο διήθηση διαμέσου των υβριδικών μεμβρανών. Με βάση τα αποτελέσματα (Σχήμα 5) προκύπτει ότι οι αναγεννημένες υβριδικές μεμβράνες παρουσιάζουν μικρότερη προσροφητική ικανότητα και μάλιστα η συγκεκριμένη διεργασία αναγέννησης δεν επιτυγχάνει την εκρόφηση της μέγιστης ποσότητας ατραζίνης από τις ειδικές θέσεις αναγνώρισης και έτσι η επιλεκτική συμπεριφορά των μεμβρανών επηρεάζεται αρνητικά. Στη συνέχεια, η διεργασία αναγέννησης πραγματοποιείται με κύκλους πλύσεων με διάλυμα μεθανόλης-οξικού οξέος 10% κ.ο. και μεθανόλη. Στην περίπτωση αυτή παρατηρείται ότι οι αναγεννημένες υβριδικές μεμβράνες προσροφούν σχεδόν την ίδια ποσότητα ατραζίνης και έτσι συνάγεται ότι το μέσο πλύσης διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην εκρόφηση του οργανικού ρυπαντή και κατά συνέπεια στην αναγέννηση των υβριδικών μεμβρανών. Στο σχήμα 6 παρουσιάζονται τα αποτελέσματα από την αναγέννηση των μεμβρανών που παρασκευάζονται με την εναπόθεση νανοσωματιδίων από τον πολυμερισμό μινι-γαλακτώματος, η οποία πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του δεύτερου πρωτοκόλλου πλύσεων. Στην περίπτωση αυτή παρατηρείται ότι οι αναγεννημένες υβριδικές μεμβράνες παρουσιάζουν παρόμοια προσροφητική ικανότητα με τις αρχικές. Επομένως, συνάγεται ότι οι παραγόμενες σύνθετες μεμβράνες διατηρούν την προσροφητική τους ικανότητα ακόμη και έπειτα από διαδοχικές διεργασίες πλύσεων και αναγέννησης και λόγω της σταθερότητάς τους είναι εφικτό να επαναχρησιμοποιούνται.

5 Προσροφούμενη ποσότητα (μmol/g) ΠΚ_MΑΠ_1η αναγέννηση _1η αναγέννηση ΠΚ_ΜΑπ_2η αναγέννηση Όγκος (ml) Σχήμα 5: Προσροφητική ικανότητα νέων και αναγεννημένων υβριδικών μεμβρανών με την εναπόθεση σωματιδίων με την τεχνική του πολυμερισμού καθίζησης. Η διήθηση κατά μέτωπο πραγματοποιήθηκε σε υδατικά διαλύματα ατραζίνης αρχικής συγκέντρωσης 0,5 ppm. Προσροφούμενη ποσότητα (μmol/g) ΜΓ_ΠΑ _Αναγέννηση ΜΓ_ΠΑ_Αναγέννηση Όγκος (ml) Σχήμα 6: Προσροφητική ικανότητα νέων και αναγεννημένων υβριδικών μεμβρανών με την εναπόθεση σωματιδίων με την τεχνική του πολυμερισμού μινι-γαλακτώματος. Η διήθηση κατά μέτωπο πραγματοποιήθηκε σε υδατικά διαλύματα ατραζίνης αρχικής συγκέντρωσης 0,5 ppm. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ [1]. Richardson S.D., Anal. Chem. 81:4645 (2009). [2]. Taylor J., Lovins W. A., Chen S-S., Flo. Water Resour. J. No. Sept, 34 (2002). [3]. Kempe M., Mosbach K., J. Chromatogr. A 694:3 (1995). [4]. Komiyama M., Takeuchi T., Mukawa H., Mukawa T., Asanuma H., Molecular Imprinting:From Fundamentals to Applications. Wiley; Weinheim (2003). [5]. Lehmann M., Brunner H., Tova, G. E. M., Desalination, 149:315 (2002).

6 Η εργασία πραγματοποιείται στα πλαίσια του έργου «ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΙΙ» που συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Ταμείο ΕΚΤ) και από εθνικούς πόρους, μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ» του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ ) Ερευνητικό Χρηματοδοτούμενο Έργο «ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΙΙ»