Ελληνικό Σχολείο Auckland

Transcript

1

2

3 Υ ΡΟΧΟΟΣ AQUARIOUS Μπαίνουµε στον Υδροχόο και θ' ανάψουνε φωτιές οι καιροί νερό θα φέρουν έτσι λεν αυτοί που ξέρουν κι όµως θα καούν καρδιές. Όλα τριγύρω αλλάζουν κι όλα τα ίδια µένουν και µένα τα χεράκια της µε λύνουν και µε δένουν. Μπαίνουµε στον Υδροχόο και θα φύγουν οι Ιχθείς έτσι ήτανε γραµµένα µέσα στ' άστρα τα σβησµένα πούχα δεί στα µάτια της. This is the year of Aquarius fire will be burnt the ages water will shed and those who foresee will say that hearts will too be burnt. Everything around us is flowing and everything remains the same her little, soft hands my heart chain and unchain. So, Aquarius is here and the Pisces are gone it was written on the stars on the stars that fade away in these bright eyes of hers, in the eyes I've seen that day. 1

4 ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥ Ι ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΣΙ WITH THE SONG AND WITH WINE Με το τραγούδι µε το κρασί σαν έρθει το βραδάκι στο νου µου έρχεσαι εσύ µε πνίγει το µεράκι µπαίνεις µες στο ποτήρι µου σε πίνω σα νεράκι. θάθελα νάσουνα εδώ για να σου τραγουδήσω να σου ραγίσω την καρδιά να σε ξανακερδίσω και µε την πιο γλυκιά πενιά τραγούδι να σου χτίσω. Αχ πόσο θάθελα να δω τα καστανά σου µάτια ήταν γεµάτα παράπονο δάκρυα και γινάτια το βράδυ που χωρίσαµε µε την καρδιά κοµµάτια. With the song, with the wine when the night falls again you also come into my mind; an overwhelming, ardent wish you get into my glass I drink you like water and let the time pass. I wish you were here so I could sing to you and break your heart so I could win you back and tune by tune to make you a sweet, melodic song my soul's hidden part. I yearn to see your big brown eyes so full of tears so full of thorn the night you went away the night our hearts were torn. 2

5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ AUGUST Μα γιατί το τραγούδι νάναι λυπητερό µε µια θαρρείς κι απ' την καρδιά µου ξέκοψε κι αυτή τη στιγµή που πληµµυρίζω χαρά ανέβηκε ως τα χείλη µου και µ' έπνιξε φυλάξου για το τέλος θα µου πεις. Σ' αγαπάω µα δεν έχω µιλιά να στο πω κι αυτός είναι ένας καηµός αβάσταχτος λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ ο δρόµος που τραβάµε ειν' αδιάβατος κουράγιο θα περάσει θα µου πεις. Πώς µπορώ να ξεχάσω τα λυτά της µαλλιά την άµµο που σαν καταρράκτης σ' έλουζε καθώς έσκυβε επάνω µου χιλιάδες φιλιά διαµάντια που απλόχερα µου χάριζε, θα πάω κι ας µου βγει και σε κακό. Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό µαγικό µπορεί ένα τέτοιο πλάσµα να γεννήθηκε από ποιο µακρινό αστέρι είναι το φως που µες στα δυο της µάτια πήγε κρύφτηκε και γω ο τυχερός που τόχει δεί. Μες στο βλέµµα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται µα σαν πέφτει η νύχτα πληµµυρίζει µε φως φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται και φέγγει από µέσα η φυλακή. But why does this song have to be so sad it is as if it's broken away, from my heart, and this very moment that Γ m bursting with joy it came up to my lips and took my voice away. "Beware of the end" you are to say. I do love you but I have no voice to speak and this is but a melancholy unbearable I' m overwhelmed by grief because I can also see this road that we're treading is impassable. "Hash now, it ΊΙ pass" you are to say. How can I not remember her hair blown by wind the sound that like a waterfall was touching her while she left thousand of her kisses on me like diamonds she was giving me open-handedly "I II go if it kills me" Γ m to say. In what ecstasy of life, in what magical dance could such a splendid creature have been conceived from which distant star comes this heavenly light that's run away to hide in her precious eyes and I em the lucky one who's seen. In her heavenly eyes lies a boundless 3

6 sky a sky clear or cloudy, an unfolding veil but when the night falls it is flooded with light an August moon that's rising up to heaven the prison now is lighting from inside. 4

7 ΧΑΡΑΤΣΙ HARATSI(The Tax Of Time) Όσοι διαβάτες περπατούν στο σκοτεινό δροµάκι µοιάζουν µε κλέφτες που άνεργους τους βρήκε το βραδάκι. Έτσι κι εγώ στο σπίτι µου σαν κλέφτης τριγυρίζω και τις φωτογραφίες σου τις βλέπω και δακρύζω. Όλα τ' αλλάζει ο καιρός όλα θα τα ρηµάξει µα οι κλέφτες που παραφυλάν του παίρνουνε χαράτσι. Στολίζονται και όµορφοι βγαίνουνε στα σοκάκια φύσα αγέρα πάρτα χόρεψ' τα τα παιδάκια. All the lonely passers-by of this dark and empty street look like thieves - at night they rob - since they're found without a job. I m like a thief in my own house I m pacing up and down I m looking at your photographs instead of crying I frown. Time is changing everything reduces lives to ruins but the thieves at night are lurking and a tax of time they're taking. They're dressing up and start to stroll in all those murky streets come wind and blow them away and show them life's treats. 5

8 ΛΕΜΟΝΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ A LEMON ON THE ORANGE-TREE Λεµόνι στην πορτοκαλιά, µωρό µου είµαι στην αγκαλιά σου σε µένα δίνεις τα φιλιά, µικρό µου µα σ' άλλον την καρδιά σου. Φυσάει βοριάς απ' το νοτιά κι όλα τα παίρνει πέρα αγάπες, όνειρα, φιλιά, γλυκό µου και σκοτεινιάζει η µέρα. Άλλο θα πει Χαλκιδική, µωρό µου κι άλλο θα πει Χαλκίδα αλλού µου έλεγες πως πας, γλυκό µου κι αλλού εγώ σε είδα. Καράβια εµείς δεν θέλουµε για τα νησιά να πάµε πάνω στο ήσυχο νερό, µικρό µου όµορφα περπατάµε. A lemon on the orange-tree I m feeling in your arms to me you' re giving kisses, love, you give your heart to another. A northern wind blows from the south, sweeps everything away the loves and dreams and kisses, love, darkens the light of day. Between Chalkis and where you went there is a world of difference you told me you were going there I d swear I saw you elsewhere. We have no need at all of these ships to go to the islands we 're walking on a water calm to go and visit other lands. 6

9 ΣΤΑΛΑ, ΣΤΑΛΑ IN DRIBS AND DRABS Σκάλα, σκάλα σ' ανεβαίνω σκάλα θα σε κατεβώ η ζωή µου αντί για κύκλος τριγωνάκι σκαληνό. Έρωτας κι όσο φωτίζει σαν φεγγάρι στρογγυλό πάντοτε θαρρείς και κρύβει άλλο τόσο σκοτεινό. Στάλα, στάλα η ευτυχία ή το δηλητήριο τόνα ξεχειλίζει τ' άλλο στο ποτήρι που θα πιω. Step by step I m getting on you step by step I shall get off instead of circle with no angle my life became a triangle. It is love and as it lightens like a moon that's round and bright there is always something hidden from the left side to the right. Happiness falls in dribs and drabs upon the drops of poison one the other's brimming over in a glass that's meant for me. 7

10 ΕΥΧΗ A WISH ίπλα, σε κάποια απόσταση, η µοτοσυκλέτα έγειρε το τροµερό θεριό, βογγάει, θαρρείς για σένα µε τα γκάζια κολληµένα κι ήχο φοβερό µα εσύ µόλις που τ' ακούς, κι ήρεµα κοιτάς τον ουρανό. Next to you, in α small distance a motorcycle is roaring it is as if it's calling you making a noise so very loud - you can t ignore it if you try - but you, my friend, can barely hear it 'cause you are gazing at the sky. Με φτερά στα πόδια και ελευθερία µε τα κυβικά κοίτα το τζιτζί µου πώς τραβάει, κοίτα το θαρρείς πετάει τώρα όλη η ζωή σου ένα φίλµ τρελό οι εικόνες κι οι φωνές, θεέ µου, δεν µπορώ να κουνηθώ. Το κορίτσι που χαµογελά καθώς αποµακρύνεσαι πάνω σου σκυµµένο ψιθυρίζει" κράτα, µην αφήνεσαι" το παιδί στο βενζινάδικο σούδωσε µια ευχή δε µπορεί να πάει χαράµι, δε µπορεί, θα βγεί αληθινή. With wings on my feet and freedom in my speed my motorcycle's moving fast it's flying like a plane the voices, the images, Oh God I cannot move your whole life is a restless film, insane. The girl that's smiling as the distance takes you away is bending over you and whispers "don't let go now, hold on tight" the boy at the gas station has made a wish for you it cannot go to waste - you know it must come true - the boy wished you well - it was a wish of light. 8

11 ΚΑΡΥΑΤΙ Α CARYATID Είµαι ερωτευµένος δε µ' ενδιαφέρει ό,τι κι αν πουν µε µια απ' τις Καρυάτιδες µε µια απ' αυτές που λείπουν. Είν' όµορφη και λυγερή µε νάζια και καπρίτσια και όλα τ' άλλα δύσκολα που έχουν τα κορίτσια. Μαθαίνω πως απόκτησε περίεργες συνήθειες πως µε τις ώρες παρατηρεί τον ουρανό τις νύχτες. Ποτές µου δεν την έχω δει ούτε κι αυτή µε ξέρει µα σίγουρα πολύ συχνά κοιτάµε το ίδιο αστέρι. I am so much in love I don't care what they ΊΙ say with one of the Caryatids with one of them that's missing. She is beautiful and supple full of caprice and whims and in her mind odd thoughts swirl like any other real girl. They tell me that she seems to have a secret, strange passion sleepless she stands and stares at night the skies that in darkness hide. I ve never seen her in my life, she doesn't even know me but I m sure, although she's far, that very often during the night we're looking at the same star. 9

12 ΧΤΕΣ ΒΡΑ Υ YESTERDAY EVENING Θαρθείς µια νύχτα βροχερή κάποιο Σαββάτο βράδυ και θα φανείς σαν αστραπή που σκίζει το σκοτάδι. I feel as if a rainy night a Saturday of loneliness you shall appear like a flash and pierce the heart of darkness. Θάν' η φωνή σου δροσερή τα µάτια σου θα λάµπουν στ' αυτιά µου σαν καµπάνες µακρινές τα λόγια σου θα φτάνουν. Your voice will be a soothing breeze your eyes will shine so bright and to my ears distant bells your words will echo in the night. Σ' ένα δωµάτιο γυµνό θα δώσουµε τα χέρια κι εκατοµµύρια φωνές θα γίνουνε τ' αστέρια. Χτες βράδυ δεν κοιµήθηκα κι έκατσα να σου γράψω και µολυβιά δεν τράβηξα δίχως ν' αναστενάξω. And in a naked, empty room we ΊΙ heal each other's scars a million distant voices a million distant stars. Last night I couldn't fall asleep I sat to write you instead of cry I couldn't even write a word without a deep, profound sigh. 10

13 ΠΕΡΑΣΑ ΕΤΣΙ ΙΧΩΣ ΛΟΓΟ I TURNED UP WITHOUT REASON Πέρασα έτσι δίχως λόγο µια καλησπέρα πες µου αν θες µη µου ζητάς να εξηγήσω φτάνουνε πια οι ενοχές. Να! λίγο θέλω να σε κοιτάξω µια δυο κουβέντες άσκοπες κι ίσως γελάσουµε κι οι δύο µ' όλα όσα γίνανε χτες. Ξέρω απορείς µα µη σε νοιάζει κλείσε αν θέλεις, γεια χαρά για λίγο να κοιτώ θα µείνω στην πόρτα σου µπροστά. I just turned up without α reason to hear your voice, if you will talk to me don't ask me to explain enough with all this guilt, you know I m not an enemy. I just want to look at you Ι ΊΙ say something meaningless maybe both of us can laugh at yesterday's pointless mess. I know you find it strange go if you wish, just like before, Ι ΊΙ stay a while alone, and gaze the surface of your closed door. 11

14 ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ THE PHONE S RINGING Χτυπάει τηλέφωνο δεν είναι για µένα ούτε κι ετούτη τη φορά κάθοµαι κάτω να συνεφέρω την ταραγµένη µου καρδιά. Χτύπησε η πόρτα λέω αποκλείεται έχει δικό της κλειδί κι όµως πετάγοµαι, τρέχω ν' ανοίξω µε µια λαχτάρα σαν µικρό παιδί. Νάξερες πόσο τρέµουνε τα έρµα γόνατα µου κάθε που ακούω κουδούνισµα µαχαίρι στην καρδιά µου. Νάσαι στο άνοιγµα τι πράγµατα είναι τούτα; πού ήσουν; πες µου κάτι κι εσύ. ε βγάζεις λέξη φταίω άραγε για κάτι και δεν το πήρα είδηση; Μαλλιά άνω κάτω τα µάτια σου στο πάτωµα το βλέµµα σαν θολό νερό, 0ές ένα τσάι; Τι Θέλεις να σου φτιάξω; Έξω αστράφτει θα βρέξει θαρρώ. Εγώ θα πέσω να κοιµηθώ θα βρέξει όπου νάναι βάλε και πιες, έχει ό,τι θες ό,τι νοµίζεις κάνε. The phone is ringing not for me again it's not for me. Γ m sitting down and try to calm the agitation of my heart. A knock on the door I think - no way - she has her own key and yet Γ m rushing to the door yearning to know and see. If only you knew how my body's trembling, shaking at every door-bell sound or ring my heart is stubbed, it's aching. You 're at the door and not a word. Where were you? Tell me something. You 're at the door and not a word was it my fault - and I knew nothing! Your hair is wet your eyes on the floor you look as if you cannot see. Do you want some tea? Can I make you anything? I see a thunder - I think it's raining. Ι ΊΙ go to bed, I ΊΙ get some sleep the rain is any moment now drink what you want, there's everything, do whatever you want, do nothing. 12

15 ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ THE PERFECT MATCH Ένα κι ένα κάνουν δύο λένε µες στο καφενείο µα εγώ, εγώ µε σένα ένα κι ένα κάνουν ένα. Ένα κι ένα κάνουν δυο λένε στο µηχανουργείο µα εγώ, εγώ µε σένα θεέ µου γίνοµαι κανένα. Ένα κι ένα κάνουν δύο λένε µέσα στο κουρείο µα µετά τον Ησαΐα ένα κι ένα κάνουν τρία. One and one equals two say the men in the kafeneion but with you my life's sun one and one equals one. One and one equals two say the men in the machine shop but when Γ m with you - not one one and one then equals none. One and one equals two say the men at the barber's shop but after marriage you're not free 'cause one and one then equals three. 13

16 Ο ΜΟΝΑΧΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ THE LONER Ο µοναχός ο άνθρωπος όταν γλεντούν οι άλλοι ντρέπεται που είναι µοναχός και στη χαρά φαλτσάρει. Όταν µε φτιάξει το κρασί το κέφι όταν σκορπιέται ντρέποµαι εγώ να τραγουδώ κι αυτός να µη µιλιέται. Ο µοναχός ο άνθρωπος όταν γλεντούν οι άλλοι γίνεται µόνος δυο φορές και σκύβει το κεφάλι. A lonely man when others laugh he feels awkward, uneasy 'cause happiness, he thinks, is rough. And when I drink a little wine my spirit's up, I'm well away and I'm ashamed that I can sing when not a word he dares to say. A lonely man when others laugh becomes twice as lonely he feels he's wretched and alone, perhaps the one and only. 14

17 ΣΤΗ ΡΩΓΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ IN THE BREACH OF TIME Εδώ στη ρωγµή του χρόνου κρύβοµαι για να γλυτώσω απ' του Ηρώδη το µαχαίρι, µισολιωµένος στη Χιροσίµα µου κάτι προγόνων ξύδι και χολή σ' αυτή την άδεια πόλη. Εδώ στη ρωγµή του χρόνου θάβοµαι για να µεστώσω µες στου ιογένη το πιθάρι, στον όγδοο µήνα της είν' η ελπίδα µου σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά καθώς εσύ κουρνιάζεις. Εδώ στη γιορτή του πόνου ντύνοµαι να µην κρυώνω του Ουλιάνωφ το µειδίαµα, σανδάλια του Χριστού φορώ στα πόδια µου πραίτορες βράχοι πάνω µου σωρό µα εγώ θ' αναστηθώ. In the breach of Time to save myself I hide from Herod's very knife. Half finished in your private and shattered Hiroshima ancestral memories of Christ, of vinegar and bitter gall alone I roam in empty streets, in a city dark and dull. In the breach of Time I hurry myself deep into Diogenes' earthenware jar to ripen like sweet wine. My hope is eight months gone the baby's almost walking and there you crouch in silence, and there you crouch alone. Amidst a feast of pain I'm dressing to avoid the cold I'm putting on Oulianoff's smile and Christ's sandals on my feet oppressing rocks will crush my flesh and yet resurrection I shall meet. 15

18 ΤΟΥ ΧΑΜΟΥ OF LOSS Προχτές µου τάπες στα κρυφά στου φεγγαριού τη δύση ότι ο κόσµος σ' έστειλε για πάντα φυλακή µούπες το ξέρεις δεν θαρθεί κανείς να σε ζητήσει στ' άσυλο σ' όποιον το ζητάει της πρέζας να κρυφτεί, είναι βαρύ τ' αντάλλαγµα σ' όποιον δε λησµονήσει την άδυτη της αγκαλιά πούχε παλιά ριχτεί. Μου χαµογέλασες πικρά και µούπες δεν θ' αργήσει µε βλέµµα µαύρο σύννεφο που κρύβει το πρωί πως ξέρεις πόρτα που κανείς δεν τόλµησε ν' ανοίξει και σ' άλλη φωτεινή τροχιά για πάντα θα χαθείς. You've told me secretly last night - forever you'd be imprisoned - you said you knew it very well - no one would ask for you. The price is always very high for all the ones who seek to hide in the sniff of any drug, in the arms of any lie. Your smile was bitter when you said "the time would now come" your eyes were a cloud black that hides the light of day: you said that you knew of a door that no one dared to open - afraid of the cost that in another orbit bright forever you'd be lost. 16

19 ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ THE DREAM Χτες το βράδυ αργά ήρθες φώλιασες στο µυαλό µου ήσουνα εκεί δίπλα µου, σ' άγγιζα χάιδευα τα όµορφα µαλλιά σου µες στ' όνειρο. Πάει καιρός που έφυγες ξέρω σου λεν πως σ' έχω ξεχάσει µα τα σηµάδια µέσα µου ούτε το ότι είσαι µακριά ούτε ο καιρός θα σβήσει. άκρυα στα µάτια µούρχονται κάθε φορά που βλέπω πίσω όσο κι αν ψάξω δεν µπορώ να σε' βρω µα ξέρω κάπου εκεί µες στο πλήθος θα κρύβεσαι. Χτες το βράδυ αργά ξύπνησα τροµαγµένος έτρεχες λέει καβάλα σ' άλογο που δεν άφηνε πατηµασιές πάνω στο χώµα. Late last night you came and crept into my mind you were beside me, I could touch you I caressed your hair in a dream. You went away a long ago I know they tell you I've forgotten the secret marks inside me though, neither by distance nor by time can they be wiped off. Tears come into my eyes every time I look back and though I really try, I cannot find you anywhere a voice lost but loud and yet I know you're hiding in some confusing crowd. Late last night I woke up out of breath, your mark was never found I dreamt about you on a horse that left no footprints on the ground. 17

20 ΦΥΣΗΞΕ Ο ΒΑΡ ΑΡΗΣ THE VARDARIS WIND HAS BLOWN Φύσηξε ο Βαρδάρης και καθάρισε ήλιος λες και τελείωσε ο χειµώνας βγήκα µια βόλτα και µπροστά της βρέθηκα στάθηκα κι απόµεινα κοιτώντας. Φλόγες ζωηρές που τρεµοπαίζουνε τα ρούχα, τα µαλλιά της στον αέρα στη στάση πέρα δώθε σπινθηρίζουνε τα δυο της µάτια κάρβουνα αναµµένα. Πριν να σε χορτάσουνε τα µάτια µου σε άρπαξε θαρρείς το λεωφορείο κι έµεινα να κοιτώ καθώς χανόσουνα κι έφτανε ως το κόκκαλο το κρύο. The wind's blow cleared the sky the sun came out again as if the winter ended I went out for a stroll - and there she was, before me, I stood there and watched. Playful flames that flicker her hair loose in the air her eyes are bright and look around is it the bus stop or me that they stare? Before my eyes could really see you the bus had come and grabbed you away I stood there as you disappeared and I was shivering with cold, a gust of wind made me astray. 18

21 ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ NIKOS PAPAZOGLOU Γέννηµα - θρέµµα της Θεσσαλονίκης ο Born and raised in Thessaloniki, Nikos Νίκος Παπάζογλου, αυτοδίδακτος Papazoglou, a self-taught musician, µουσικός, "ανδρώνεται" µέσα από τα ποπ matured as an artist by performing with συγκροτήµατα της δεκαετίας του '60. Το pop groups during the '60s. After the end τέλος της δεκαετίας και οι αρχές της of the '60s and the beginning of the 70s, he επόµενης τον βρίσκουν ερµηνευτή του became the singer of the pop group συγκροτήµατος OLYMPIANS, στη θέση "Olympians", taking the place of Paschalis του Πασχάλη Αρβανιτίδη. Arvanitides. Ακολουθεί µια περίοδος περισυλλογής η A period of introspection and selfrealization followed and it came to an end οποία τερµατίζεται στα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 70, όταν µε την in the late '70s when Papazoglou συνεργασία του Νίκου Ξυδάκη και του collaborated with Nikos Xidakis and Μανώλη Ρασούλη παρουσιάζουν τους Manolis Rassoulis in order to create two δίσκους "Η Εκδίκηση της Γυφτιάς" albums entitled "The Revenge of the (1978) και τα " ήθεν" (1979). Μέσα από Gypsies" (1978) and 'The so ailed" (1979). αυτούς τους δίσκους τίθεται εκ νέου το These albums shed a totally new light to ζήτηµα της θέσης µιας µουσικής the question of intermarriage of the ανατολίτικης προέλευσης, µε άξονα το Eastern musical tradition with the popular λαϊκό άκουσµα των χρόνων του '60. Και music of the '60s. There is no doubt that αναµφισβήτητα η συνεισφορά τους στην these records contributed greatly to the εξάλειψη της "λούµπεν" διάστασης που blotting out of the marginal character this είχε µέχρι τότε αυτός ο ήχος είναι µεγάλη. kind of music carried up to then. Έχουν ήδη περάσει 5 χρόνια ακόµα, όταν ο Five years later, Papazoglou moved on to Παπάζογλου προχωρά σε πιο προσωπικές more personal musical creations with δουλειές. Με το "Χαράτσι" (1984) και το "Haratsi" (1984) and "Amidst the "Μέσω Νεφών" (1986) προσπαθεί να Clouds" (1986), trying to combine the συγκεράσει την κλασική λαϊκή µελωδία, classical popular melody and the classical τον κλασικό λαϊκό ήχο, µε τα σύγχρονα folk sound with modern electronic means. ηλεκτρονικά µέσα. Το αποτέλεσµα έχει The result was quite interesting and was µεγάλο ενδιαφέρον και γνωρίζει very well accepted by the public. σηµαντική απήχηση. His most recent work though, 'The Tools Ωστόσο η πιο πρόσφατη δουλειά του, τα of the Craft" (1990), is exclusively based "Σύνεργα" (1990) στηρίζεται on popular sound and acoustic αποκλειστικά σε λαϊκούς δρόµους και instruments. Perhaps this is the artist's φυσικά όργανα. Είναι ίσως η αντίδραση reaction to the abuse of the last years as του στο "βιασµό" που υπέστησαν αυτά τα far as the consuming use of electric sound τελευταία χρόνια από την καταναλωτική is concerned. What will follow remains to χρήση του ηλεκτρισµού. Η συνέχεια be seen... αναµένεται... 19