ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ ΓΝΩΣΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΠΕ 02 ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ 1. Η αφορμή της έκρηξης του Α' Παγκοσμίου πολέμου συνδέεται: α) με τη φιλοπόλεμη πολιτική του Κάιζερ της Γερμανίας Γουλιέλμου Β' β) με τις εδαφικές βλέψεις της Δανίας γ) με τις επιδιώξεις των Γάλλων για ανακατάληψη των περιοχών Αλσατίας και Λορραίνης δ) με τη σερβοαυστριακή διαφορά, που ήταν επακόλουθο της δολοφονίας του Φραγκίσκου Φερδινάνδου 2. Γεγονός εθνικής ντροπής που συνδέεται με τον πόλεμο του 1897 ήταν: α) ότι πολλοί πυροβολητές δεν είχαν ρίξει πριν από τον πόλεμο ούτε μία βολή β) ότι ο υπουργός Στρατιωτικών και ο πρωθυπουργός της χώρας συνέχαιραν το διάδοχο Κωνσταντίνο για την ήττα του ελληνικού στρατεύματος γ) ότι η αντίσταση των Ελλήνων στρατιωτών, σε έναν πόλεμο που επί δεκαετίες επιζητούσε ο Ελληνισμός, διήρκεσε μόνο 30 ημέρες δ) το καθετί από τα προηγούμενα 3. H συνθήκη των Σεβρών του 1920: 1
α) αναθεωρήθηκε από τη συνθήκη της Λοζάννης. β) δεν περιέλαβε την Ίμβρο και Τένεδο στα ελληνικά εδάφη. γ) θέσπισε την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. δ) προηγήθηκε της αποβίβασης ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. 4. Το 1923 συμφωνήθηκε η ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ποια από τις παρακάτω επιλογές είναι εσφαλμένη; α) Υπήρξε η πρώτη υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών στην ιστορία. β) Κριτήριο υπαγωγής στις ρυθμίσεις της συνθήκης υπήρξε το θρήσκευμα. γ) Εξαιρέθηκαν της ανταλλαγής οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης που εγκαταστάθηκαν εκεί μετά το 1918. δ) Περιουσιακά ζητήματα από την ανταλλαγή ρυθμίστηκαν συμψηφιστικά το 1930. 5. Όσον αφορά το ζήτημα της διένεξης μεταξύ «αυτοχθόνων και ετεροχθόνων»: α) εξοβελίστηκαν οι ετερόχθονες από όλα τα δημόσια αξιώματα β) «αυτόχθων» ήταν και κάθε ετερόχθων, που ήλθε στην Ελλάδα και αγωνίστηκε παίρνοντας μέρος στην Επανάσταση πριν από το 1827 γ) οι ετερόχθονες που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μετά το 1827 θα διορίζονταν μόνο στο στρατό δ) για την κατάληψη δημοσίων θέσεων, θα τηρούνταν η αναλογία: 75% αυτόχθονες - 25% ετερόχθονες 6. Η σταφιδική κρίση του 1890 είχε ως συνέπεια: α) ρεύμα μαζικής μετανάστευσης β) διακοπή της καλλιέργειας της σταφίδας στο εσωτερικό της χώρας γ) αύξηση του γαλλικού αδιάθετου παραγωγικού πλεονάσματος δ) επιδείνωση των ελληνογαλλικών διπλωματικών σχέσεων 7. Η Κρητική Επανάσταση των ετών 1895-1897 οδήγησε σε: α) ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα β) κατακερματισμό του νησιού σε ζώνες κατοχής, καθεμιά υπό την επικυριαρχία μιας Μεγάλης Δύναμης γ) αυτονομία, με επικυριαρχία του σουλτάνου δ) τουρκοκρητικό ανεξάρτητο κράτος, με μεικτή διοίκηση 8. Ως σώμα, είναι γνωστό ευρύτερα με την ονομασία «Κομιτάτο»: α) η «Εσωτερική Μακεδόνικη Επαναστατική Οργάνωση» β) οι «Βερχοβιστές» 2
γ) η «Ανωτάτη Μακεδόνικη Επιτροπή» δ) η «Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης» 9. Διετέλεσε μητροπολίτης Καστοριάς και στήριξε σε μεγάλο βαθμό την αυτοάμυνα των Ελλήνων Μακεδόνων ενάντια στη βουλγαρική σοβινιστική προπαγάνδα: α) ο Χρυσόστομος Καλαφάτης β) ο Στέφανος Δανιηλίδης γ) ο Αγγελής Γάτσος δ) ο Γερμανός Καραβαγγέλης 10. Η «Εσωτερική Μακεδόνικη Επαναστατική Οργάνωση» (Ε.Μ.Ε.Ο. - Ι.Μ.Κ.Ο.): α) επεδίωξε την αυτονόμηση της Μακεδονίας, προς όφελος των βουλγαρικών συμφερόντων β) στόχευσε στην άμεση προσάρτηση της Μακεδονίας στο βουλγαρικό κράτος γ) υπερασπίστηκε τα εθνικά και θρησκευτικά δίκαια των σλαβόφωνων Ελλήνων της Δυτικής Μακεδονίας δ) διέδιδε το επαναστατικό σύνθημα «Η Μακεδονία στους Έλληνες» 11. Ο περίφημος «Βάλτος», εστία ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ πατριαρχικών και εξαρχικών στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα, είναι η άλλη ονομασία: α) της Λίμνης των Γιαννιτσών β) της Βέροιας γ) του Μοναστηρίου δ) του Πισοδερίου 12. Το «Εκτελεστικόν» ήταν: α) επιτροπή Κρητών, εκλεγμένη από τη Συνέλευση των Κρητών, στην οποία ανατέθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις ο κανονισμός του προσωρινού πολιτεύματος του νησιού β) επιτροπή εποπτείας, αποτελούμενη από τους ναυάρχους των Μεγάλων Δυνάμεων, με κύριο έργο την παρακολούθηση των τεκταινομένων στο νησί μετά την παραχώρηση αυτονομίας γ) στρατιωτική επιτροπή, με μέλη αξιωματικούς των Μεγάλων Δυνάμεων, η οποία μετά τα θλιβερά γεγονότα του Ηρακλείου (εμπρησμός της ελληνικής συνοικίας από τουρκικές δυνάμεις - τέλη Αυγούστου του 1898), διέταξε την πλήρη εκκένωση του νησιού από τις τουρκικές δυνάμεις δ) ένοπλο αντάρτικο σώμα, που έδρασε στην Κεντρική Μακεδονία στα χρόνια του Μακεδόνικου Αγώνα, με επικεφαλής τον Κ. Μαζαράκη 13. Το οθωμανικό Κομιτάτο «Ένωσις και Πρόοδος»: 3
α) πίστευε στην ελευθερία όλων των εθνικών και θρησκευτικών ομάδων που διαβιούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία β) στόχευε στον πλήρη εκτουρκισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας γ) στάθηκε αρωγός στην προσπάθεια εξευρωπαϊσμού της τουρκικής κοινωνίας και πολιτικής δ) απέρριψε από τις τάξεις του κάθε υπήκοο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ήταν μέλος μειονότητας 14. Το 1907, η έδρα του οθωμανικού Κομιτάτου «Ένωσις και Πρόοδος» μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη: α) στην Άγκυρα β) στη Σμύρνη γ) στη Θεσσαλονίκη δ) στην Αδριανούπολη 15. Η δολοφονία του Δηλιγιάννη (31 Μαΐου 1905) είχε ως αφορμή: α) τα αυστηρά μέτρα που είχε λάβει η κυβέρνηση του για την πάταξη της φοροδιαφυγής β) τα αυστηρά μέτρα που είχε λάβει η κυβέρνηση του κατά της χαρτοπαιξίας γ) τον προσανατολισμό της κυβέρνησης του προς τη Γερμανία δ) την πολιτική της κυβέρνησης του για το θεσσαλικό ζήτημα 16. Η εκδήλωση του στρατιωτικού κινήματος στο Γουδί (1909) συνέβη σε μια εποχή κατά την οποία: α) την ελληνική οικονομία πλήττει η μείωση των δημόσιων εσόδων β) την ελληνική κοινωνία πλήττουν η ανεργία και η μετανάστευση προς το εξωτερικό γ) το κύρος και την ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων πλήττουν οι παρεμβάσεις της Αυλής δ) σημειώνονται όλα τα προηγούμενα 17. Το πρώτο πρωτόκολλο του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» υπέγραψε: α) η ομάδα του ταγματάρχη Γ. Καραϊσκάκη β) η ομάδα των «λοχαγών», με πυρήνα τους Θ. Πάγκαλο και Χρ. Χατζημιχάλη γ) η ομάδα του ίλαρχου Π. Ζυμβρακάκη δ) η ομάδα των «Ιαπώνων» 18. Ανάμεσα στα αιτήματα του προγράμματος του «Στρατιωτικού Συνδέσμου», που εξαγγέλθηκε μετά την επικράτηση του στις 15 Αυγούστου 1909, ήταν και το ακόλουθο: α) η μεταβολή του καθεστώτος από βασιλευόμενη δημοκρατία σε αβασίλευτη δημοκρατία β) Η κήρυξη στρατιωτικής δικτατορίας 4
γ) η αλλαγή του ισχύοντος τότε συντάγματος του 1864 δ) η απομάκρυνση του διαδόχου Κωνσταντίνου και των πριγκίπων από τη διοίκηση 19. Μεταξύ των ενεργειών στις οποίες προέβη ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» για τη στρατιωτική αναδιοργάνωση.της χώρας και την αναστύλωση των Ενόπλων Δυνάμεων, ήταν και η ακόλουθη: α) απάλλαξε από τις υποχρεώσεις τους 40.000 οπλίτες β) παρήγγειλε τα θωρηκτά «Ύδρα», «Σπέτσαι», «Ψαρά» γ) μείωσε το χρόνο της στρατιωτικής θητείας δ) αγόρασε το θωρηκτό «Αβέρωφ» 20. Στο μνημειώδη λόγο που εκφώνησε στην πλατεία Συντάγματος την 5η Σεπτεμβρίου 1910, ο Ελευθέριος Βενιζέλος: α) θεώρησε πως ο χαρακτήρας της παρούσης Βουλής πρέπει να μεταβληθεί: από Αναθεωρητική που είναι, θα έπρεπε να χαρακτηριστεί Συντακτική β) θεώρησε αναγκαίο να επιστρέψει ο διάδοχος Κωνσταντίνος στη διοίκηση του στρατεύματος γ) υποσχέθηκε στο μέλλον αλλαγή του πολιτεύματος και μετάβαση στην αβασίλευτη δημοκρατία δ) καταφέρθηκε εναντίον των Ανακτόρων και, ειδικότερα» κατά του ίδιου του βασιλιά Γεωργίου Α' 21. Το νέο, αναθεωρημένο, σύνταγμα του 1911 περιείχε ορισμένες προοδευτικές διατάξεις, οι οποίες, μεταξύ των άλλων, προέβλεπαν: α) τη διενέργεια απαλλοτριώσεων στα τσιφλίκια της επικράτειας (ιδίως στη Θεσσαλία) για την αποκατάσταση των ακτημόνων γεωργών β) τη σύσταση του Συμβουλίου Επικρατείας γ) τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων δ) όλα όσα αναφέρονται στα σημεία α), β) και γ) 22. Με τη συμφωνία της Κέρκυρας (5/18 Μαΐου 1914): α) οι αμφισβητούμενες περιοχές της Βόρειας Ηπείρου (Αργυρόκαστρο, Κορυτσά κ.λπ.) παραχωρήθηκαν ο- ριστικά στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος β) οι αμφισβητούμενες περιοχές της Βόρειας Ηπείρου κέρδισαν (προσωρινά) την αυτονομία τους γ) η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να δεχτεί την εκκένωση της Βόρειας Ηπείρου από τον ελληνικό στρατό δ) η Τουρκία αναγνώρισε την ελληνική κυριαρχία στα νησιά Χίο και Μυτιλήνη 23. Με τη συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ (3 Μαρτίου 1918): 5
α) τερματίστηκε ο πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και των Κεντρικών Δυνάμεων β) η Γερμανία προσάρτησε την Πετρούπολη της Ρωσίας γ) ο τσάρος Νικόλαος υποχρεώθηκε σε παραίτηση δ) σχηματίστηκε στη Ρωσία η κυβέρνηση Κερένσκι 24. Ένα από τα νέα κράτη που δημιουργήθηκε το 1918, μετά τη λήξη του αιματηρού Α' Παγκοσμίου πολέμου, ήταν και: α) η Νοτιοσλαβία β) το Μαυροβούνιο γ) η Δανία δ) η Σουηδία 25. Θύμα της απόπειρας δολοφονίας εναντίον του πρωθυπουργού Βενιζέλου στο σιδηροδρομικό σταθμό της Αυών, στο Παρίσι, υπήρξε στην Αθήνα: α) ο Δούσμανης β) ο Έσλιν γ) ο Γούναρης δ) ο (Ίων) Δραγούμης 26. Ο «Σύλλογος επιστράτων» ήταν: α) πνευματικός σύλλογος με έδρα την Αθήνα, ο οποίος αναμείχθηκε στο γλωσσικό ζήτημα β) σύλλογος οπαδών του βασιλιά Κωνσταντίνου, τόσο απλών πολιτών όσο και αξιωματικών, πιστών στην πολιτική των Ανακτόρων, ο οποίος ευθύνεται για τις βιαιοπραγίες και την κοινωνική αναστάτωση που ε- πικράτησε στην πρωτεύουσα το 1916, το έτος δηλαδή κατά το οποίο αποκορυφώνεται ο Εθνικός Διχασμός γ) το σώμα των συμμαχικών δυνάμεων, το οποίο συγκρούστηκε σε κεντρικά σημεία των Αθηνών (π.χ. στο Ζάππειο, στο λόφο του Φιλοπάππου) 27. Το σκληρό μέτρο της ανταλλαγής πληθυσμών πρότεινε στη Λοζάνη: α) ο επίτροπος της Κοινωνίας των Εθνών Νάνσεν β) ο λόρδος γ) ο Χασάν μπέης δ) ο Δ. Κακλαμάνος 28. Ένα από τα ζητήματα που έμεινε ανοιχτό και δεν επιλύθηκε στη Λοζάνη, κατά τις διπλωματικές συζητήσεις των εθνικών αντιπροσωπειών, ήταν: 6
α) το ζήτημα των Στενών β) το ζήτημα των νησιών Ίμβρου και Τενέδου γ) το ζήτημα των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης δ) το ζήτημα της πετρελαιοπαραγωγίκής περιοχής της Μοσούλης 29. Η Ελλάδα ενσωμάτωσε στο έδαφος της μετά το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου τα Δωδεκάνησα, επειδή: α) είχε λάβει μέρος στην παγκόσμια σύρραξη στο πλευρό των νικητών συμμάχων β) οι Ιταλοί αρνήθηκαν να τα παραχωρήσουν στους Τούρκους γ) η Τουρκία αδιαφόρησε ως προς την διεκδίκηση τους σε εκείνη τη φάση δ) η Ελλάδα διέθετε καλύτερη διπλωματική εκπροσώπηση στη Συνδιάσκεψη του Παρισιού. 30. Τα προσωποπαγή κόμματα που δεν διέπονταν από ένα ιδεολογικό και πολιτικό πρόγραμμα συγκεκριμένων αρχών δέσποζαν στην ελληνική πολιτική ζωή: α) ως την περίοδο του Γεωργίου Α β) ως τα χρόνια διακυβέρνησης του Χ. Τρικούπη γ) ως την εμφάνιση στην ελληνική πολιτική σκηνή του Ελ. Βενιζέλου δ) ως την ανακήρυξη της Α Ελληνικής Δημοκρατίας [1924] Α Π Α Ν Τ Η Σ Ε Ι Σ 1. δ 2. δ 3. α 4. γ 5. β 6. α 7. γ 8. γ 9. δ 10. α 11. α 12. α 13. β 14. γ 15. β 16. δ 17. β 18. δ 19. δ 20. β 21. δ 22. α 23. α 24. α 25. δ 26. β 27. α 28. δ 29. α 30. γ 7
8