ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6. 21:40 ΑΙΘΡΙΟ Λόιντ Νιούσον Το τίμημα της ζωής Μεγάλη Βρετανία, 2004, 34 λεπτά

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6 21:40 ΑΙΘΡΙΟ Λόιντ Νιούσον Το τίμημα της ζωής Μεγάλη Βρετανία, 2004, 34 λεπτά Ο Ντέιβιντ και ο Έντι ζουν σε μια παραθαλάσσια πόλη και ασχολούνται με το θέατρο δρόμου. Στο Τίμημα της ζωής τούς ακολουθούμε καθώς δουλεύουν, διαφωνούν, περνούν ερωτικές απογοητεύσεις και καβγαδίζουν με παλιούς φίλους, σε μια ταινία που συνδυάζει χορό και θέατρο. Όλες οι ιστορίες μιλούν για το σεβασμό με τον οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Το Τίμημα της ζωής είναι η τέταρτη ταινία της ομάδας DV8. Χορογραφήθηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Λόιντ Νιούσον. Η δουλειά της ομάδας DV8 είναι τολμηρή αισθητικά και στοχεύει στην ανεπιτήδευτη εξωτερίκευση ιδεών και συναισθημάτων. Ο Λόιντ Νιούσον ίδρυσε τη χοροθεατρική ομάδα DV8 Physical Theatre το 1986 και έκτοτε είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της. Οι χορογραφίες του (δεκαπέντε συνολικά) έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις εντός και εκτός Μεγάλης Βρετανίας. Ο Νιούσον έχει επηρεάσει σημαντικά τον σύγχρονο χορό. Αμφισβητεί την παραδοσιακή αισθητική και δίνει έμφαση στη σχέση νοήματος και κίνησης. Lloyd Newson DV8: The Cost of Living UK, 2004, 34 min. David and Eddie are street performers struggling to get by in a seaside town. The Cost of Living follows them as they work, argue, fail at romance and fall out with old friends, in a film that is part dance film, part drama. All of the stories are about how we value ourselves and other people. The Cost of Living is the fourth film by DV8,

and is choreographed and directed by Lloyd Newson. DV8 s work is about taking risks aesthetically and communicating ideas and feelings clearly and unpretentiously. Lloyd Newson founded the DV8 Physical Theatre and has been the Artistic Director of DV8 since 1986. He has created 15 works for stage, consistently receiving major British and international awards. Newson has had a dynamic impact on contemporary dance by challenging the traditional aesthetics and concentrating on connecting meaning to movement. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6 22:15 ΑΙΘΡΙΟ Λέεντερτ Ποτ - Άνια Χίντινγκα Στην όχθη Ολλανδία, 2005, 7 λεπτά Μια ποιητική καταβύθιση στην ανθρώπινη υπόσταση, μια αναζήτηση για το ποιοι πραγματικά είμαστε, μια ταινία από καλλιτέχνες κωφούς. Ένας χορός των αισθήσεων που αναπτύσσεται ανάμεσα στον ποιητή και την κάμερα. Η ομορφιά και η δύναμη της ποίησης στη νοηματική γλώσσα μέσα από ένα μονοπλάνο. Ο Λέεντερτ Ποτ γυρίζει ντοκιμαντέρ και ταινίες μικρού μήκους από το 1986. Είναι κυρίως γνωστός για τις ταινίες που έχει γυρίσει με θέμα τη μουσική και την αναπηρία. Πολλές από τις ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν προβληθεί από την ολλανδική τηλεόραση. Στις τελευταίες σκηνοθεσίες της Άνιας Χίντινγκα συγκαταλέγονται οι ταινίες: Culture or no Culture? (η διαμάχη γύρω από το θέμα της εκπαίδευσης των κωφών), Cat Ball Float. Η πιο πρόσφατη παραγωγή της είναι το Noise in my Head (4 ντοκιμαντέρ για τα κωφά παιδιά). Με την παρουσία των σκηνοθετών Leendert Pot - Anja Hiddinga Strand The Netherlands, 2005, 7 min. A film about the desire to express the inner self and the search for identity. Lyric images create a micro world poem, a dance of the senses, in a place where the dancers are the poet and the camera. The film contains only one take, something that automatically creates an even more poetic mood in the movie.

Leendert Pot has been making documentaries and shorts since 1986. He is chiefly known for the films he has made on music and disability. Many of his films have participated in international festivals and have been broadcast on Dutch television. Anja Hiddinga s latest film directing efforts include Culture or no Culture? (the controversy surrounding the issue of the education of the deaf), Cat Ball Float. Her latest production is Noise in my Head (4 documentaries on deaf children). ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6 22:20 ΑΙΘΡΙΟ Γκρεγκ Σλάτερι Μαθήματα φωτογραφίας Μεγάλη Βρετανία, 2008, 3 λεπτά Η 18χρονη Ρεβέκκα Σόντερς πρέπει να ωριμάσει πολύ γρήγορα, αφού λόγω της ασθένειας της μητέρας της είναι η μόνη που μπορεί να φροντίσει τα μικρά ετεροθαλή αδέλφια της και να κρατήσει ψηλά το ηθικό της οικογένειας. Ο Γκρεγκ Σλάτερι γεννήθηκε στην Αυστραλία. Εργάζεται ως μοντέρ στο Culture Show στο BBC2. Έχει στο ενεργητικό του δύο ακόμη ταινίες: τις Pierced Off και Self Serve. Craig Slattery A Guide to Taking a Photo UK, 2008, 3 min. 18 year old Rebecca Saunders has had to grow up fast - helping to take care of her younger siblings and hold the family together in the wake of her Mom's illness. Craig Slattery was born in Australia. He works as a film editor for BBC2 s Culture Show. He has two more films (Pierced Off and Self Serve) to his credit. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6 22:40 ΑΙΘΡΙΟ Χουσάν Μιρζέ Χτυπημένος από νάρκη Ιράν, 2007, 30 λεπτά

Ένα αγόρι μάχεται να επανακτήσει τη θέση του στη ζωή μετά από ένα τραγικό περιστατικό που συνέβη όταν ήταν στην πρώτη δημοτικού. Μια νάρκη που εξερράγη στα χέρια του τον άφησε τυφλό και με ακρωτηριασμένα χέρια. Σήμερα, έξι χρόνια αργότερα, είναι ο καλύτερος μαθητής του σχολείου και έχει μάθει να διαβάζει το αλφάβητο Μπρέιλ χρησιμοποιώντας τα χείλη του. Η λατρευτή του γιαγιά και ο αγαπημένος του δάσκαλος τον βοηθούν να επιβιώσει και να βλέπει τη ζωή με θετικό τρόπο. Μια πολύ ευαίσθητη ταινία γύρω από την αστείρευτη επιθυμία για ζωή, ακόμη και κάτω απ τις δυσκολότερες συνθήκες διαβίωσης. Ο Χουσάν Μιρζέ γεννήθηκε στο Ιράν το 1961. Σπούδασε στο κέντρο κινηματογράφου IRIB και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Με την πρώτη του ταινία Sazeneh καθιερώθηκε μεταξύ των πιο σημαντικών νέων σκηνοθετών στο Ιράν, ενώ με το Χτυπημένος από νάρκη έχει αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Gold Remi στις ΗΠΑ. Με την παρουσία του σκηνοθέτη Hoοshang Mirzaee Something like my eyes (Mine) Iran, 2007, 30 min. A young boy struggles to regain his place in life, after a tragic incident, which took place when he was in first grade. The explosion of a mine in his hands made him blind and cut his two hands. Today in the seventh grade and the best student of the school, he can read Braille alphabet with his lips. His beloved grandmother and his favorite teacher help him to survive and see his life with a positive way. An extremely sensitive film about the pure desire for life, even under the worst circumstances. Hooshang Mirzaee was born in Iran in 1961. He studied at the IRIB Film Center and then took up painting. With his first film Sazeneh he became recognized as one of the most important young directors in Iran while with Mine he won many international awards including the Gold Remi in the USA. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6 23:10 ΑΙΘΡΙΟ Φιλ Ντόναχιου, Έλεν Σπάιρο Σώμα πολέμου ΗΠΑ, 2008, 87 λεπτά Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για το αληθινό πρόσωπο του πολέμου σήμερα. Ήρωας του ο Τόμας Γιανγκ, ένας 25χρονος άνδρας παραπληγικός από σφαίρα που δέχτηκε στη σπονδυλική του στήλη λίγες μέρες αφότου είχε φτάσει στο Ιράκ. Η ταινία, που έχει αποσπάσει πολλά βραβεία, παρακολουθεί τον Τόμας όταν έχει πλέον

επιστρέψει στο σπίτι του, μεταμορφωμένος σε ακτιβιστή που έχει βρει τη δική του φωνή στον αγώνα κατά του πολέμου. Μια εσωτερική ματιά στην ψυχή και την καρδιά ενός ηρωικού προσώπου, ένα δριμύ κατηγορώ στα γεράκια του Λευκού Οίκου. Επί 29 χρόνια ο Φιλ Ντόναχιου καταπιάνεται, μέσα από τη δημοφιλή εκπομπή του The Phil Donahue Show, με κάθε θέμα (ανθρώπινη συμπεριφορά, πολιτικοκοινωνικά και μεγάλα διεθνή γεγονότα). Είναι ο εμπνευστής του talk show και έχει φιλοξενήσει στο στούντιό του προσωπικότητες απ όλο τον κόσμο. Έχει βραβευτεί με περισσότερα από είκοσι Emmy. Εδώ και δύο δεκαετίες η Έλεν Σπάιρο δημιουργεί ταινίες που έχουν υπερβεί τη στενή έννοια του όρου «ντοκιμαντέρ», όπως οι Diana s Hair Ego, Atomic Ed and the Black Hole, Are the Kids Alright?, Troop 1500, αποσπώντας πολλά διεθνή βραβεία. Η ίδια προσωπικά έχει επίσης δεχθεί πολλές τιμητικές διακρίσεις. Οι ταινίες της προβάλλονται σε όλο τον κόσμο και περιλαμβάνονται στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Με την παρουσία του πρωταγωνιστή Phil Donahue, Ellen Spiro Body of War USA, 2008, 87 min. An intimate and transformational feature documentary about the true face of war today. Meet Tomas Young, 25 years old, paralyzed from a bullet to his spine - wounded after serving in Iraq for less than a week. Body of War is Tomas' coming home story as he evolves into a new person, coming to terms with his disability and finding his own unique and passionate voice against the war. Body of War is a naked and honest portrayal of what it's like inside the body, heart and soul of this extraordinary and heroic young man. For the past 29 years, through his popular show The Phil Donahue Show, Phil Donahue has been taking on a broad range of issues (human behavior, politico-social and major international events). He is the driving force behind the talk show and has played host to leading figures from all over the world. He has won more than twenty Emmys.

For the past two decades Ellen Spiro has been making films that exceed the narrow concept of the term documentary, such as Diana s Hair Ego, Atomic Ed and the Black Hole, Are the Kids Alright?, Troop 1500, winning many international awards. She has also won many honorary distinctions herself. Her films have been screened all over the world and are included in the permanent collection of the Museum of Modern Art in New York. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 11:00 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Άλεξ Ρίτσαρντσον - Έλσπετ Ουόλντι Όχι σκάλες! Ράμπες! Μεγάλη Βρετανία / Μπαγκλαντές, 2009, 23 λεπτά Τα όνειρα του νεαρού φοιτητή Ρέζα για μια πανεπιστημιακή καριέρα που θα τον βγάλει απ το οικονομικό αδιέξοδο και θ απαλλάξει τους γέρους γονείς του από τη φτώχεια διαλύονται τη στιγμή που κακοποιοί εισβάλλουν στο μαγαζί όπου εργάζεται και τον πυροβολούν στα πόδια, αφού αυτός αρνείται να τους παραδώσει τα χρήματα του ταμείου. Ο νεαρός άντρας καταλήγει στο αμαξίδιο, διαπιστώνοντας έντρομος ότι στη χώρα του δεν υπάρχει η παραμικρή πρόνοια για ανθρώπους σαν κι αυτόν, αφού τα μαγαζιά της πόλης δεν διαθέτουν ράμπες και δεν είναι προσπελάσιμα. Μέσω της τραγικής ιστορίας του Ρέζα, ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με τα τεράστια προβλήματα των ανθρώπων με αναπηρία στο Μπαγκλαντές, όπου η έλλειψη υποδομής δεν τους επιτρέπει να ενταχθούν στην τοπική κοινωνία, αφού πρέπει να παλεύουν καθημερινά για τα αυτονόητα. Μια ταινία που γυρίστηκε από ανθρώπους με αναπηρία. Ο Άλεξ Ρίτσαρντσον, εκτός από σκηνοθέτης, είναι κάμεραμαν και μοντέρ. Αυτή είναι η πρώτη του ταινία με ανθρωπιστικό περιεχόμενο. Η Έλσπετ Ουόλντι αποφάσισε ν ασχοληθεί με τον κινηματογράφο όταν το Κέντρο Αποκατάστασης Ατόμων με Αναπηρία στο Μπαγκλαντές (CRP) της ανέθεσε να γράψει το σενάριο για μια ταινία. Έχει ιδρύσει την εταιρία Purple Field Productions, όπου γυρίζονται ταινίες με ανθρωπιστικό περιεχόμενο. Στο κινηματογραφικό προσωπικό της εταιρίας περιλαμβάνονται και άτομα με αναπηρία. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 11:00 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Alex Richardson - Elspeth Waldie Steps, No! Ramps, Yes! UK / Bangladesh, 2009, 23 min.

The dreams of Reja for an academic career, which will save his family from poverty, are suddenly shattered, when a robbery takes place in the small shop where he works in Bangladesh. He is shot in his legs and ends up in a wheel chair, realizing that in his country there is no care and provision for people like him. Through his tragic story, we come face to face with the problems of disabled persons in Bangladesh, where these huge problems do not allow them to find a place in the job market. An excellent film about the human rights of the disabled and their effort to gain what they deserve in daily life. A movie that was shot by disabled people. Apart from being a director, Alex Richardson is also a cameraman and editor. This is his first film dealing with humanitarian issues. Elspeth Waldie decided to take up filmmaking when the Center for the Rehabilitation of People with Disabilities (CRP) in Bangladesh asked her to write a script for a film. She founded Purple Field Productions where films with humanitarian content and educational purposes are made on a volunteer basis. She also is active in humanitarian efforts. Her company s film crew also includes people with disabilities. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 11:25 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Ρόζα Ρότζερς Βραζιλιάνικο όνειρο Μεγάλη Βρετανία, 2007, 26 λεπτά Μια 25χρονη κωφή κοπέλα από την Αγγλία λατρεύει το χορό. Από τα τρία της χρόνια ο χορός είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζει τα συναισθήματα της από χαρά μέχρι θυμό. Μεγαλωμένη σ ένα περιβάλλον ανθρώπων με ακοή όπου δεν τις επιτρεπόταν να χρησιμοποιεί τη νοηματική, ο χορός έγινε η διέξοδος για όλα τα συναισθήματα που δεν μπορούσε να εκφράσει αλλιώς. Ονειρεύεται να λάβει μέρος στο διάσημο ετήσιο καρναβάλι του Ρίο στη Βραζιλία. Η κάμερα την ακολουθεί στο ταξίδι της στη Βραζιλία, που αλλάζει τη ζωή της, καθώς μαθαίνει να χορεύει σάμπα σε μια από τις καλύτερες σχολές χορού στο Ρίο, με την οποία εμφανίζεται στο καρναβάλι ανάμεσα στους καλύτερους σαμπίστες της χώρας. Μια ταινία γεμάτη χρώμα και χαρά που γυρίστηκε και από άτομα με αναπηρία. Η Ρόζα Ρότζερς έχει σκηνοθετήσει δεκάδες ντοκιμαντέρ ταξιδεύοντας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Οι περιηγήσεις της την οδήγησαν σ ένα μοναδικό οδοιπορικό, από το Ρίο της Βραζιλίας μέχρι το Πεκίνο. Οι ταινίες της έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, ενώ δύο φορές ήταν υποψήφια για το σημαντικό βραβείο One World Media. Με την παρουσία της σκηνοθέτιδας

Rosa Rogers The Greatest Show on Earth UK, 2007, 26 min. Born deaf 25 year old Nana Twum-Danso has one main passion in her life - dance. From the age of three, dancing has been the way that she expresses her feelings and emotions, from joy to anger. Brought up in a hearing environment where she wasn t allowed to sign, dance became an outlet for all the feelings she was unable to articulate. This film follows her on a life-changing journey to Brazil to learn the samba at one of Rio s best samba schools and perform in the Rio Carnival alongside Brazil s best sambaistas. A movie full of color and joy, that was shot by disabled people. Rosa Rogers has directed dozens of documentaries traveling the length and breadth of the world. Her journeys have led her on a unique odyssey from Rio in Brazil to Beijing. Her films have participated in many international festivals, while she was nominated twice for the prestigious One World Media Award. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 11:50 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Τζιλ Ροσελίνι Kill Gil 2 ½ Ιταλία, 2008, 89 λεπτά Μάιος 2007. Ο Τζιλ Ροσελίνι βρίσκεται στο Τορίνο για να παρουσιάσει το πρότζεκτ «Αργώ»: πώς ένα σκάφος του οποίου το πλήρωμα αποτελείται από άτομα με αναπηρία πρόκειται να λάβει μέρος στους ιστιοπλοϊκούς αγώνες της Αμερικής, το περίφημο America s Cup. Αυτές είναι οι τελευταίες μέρες πριν έρθει κι ο ίδιος αντιμέτωπος με τα παιχνίδια της μοίρας και δώσει τη δική του μάχη με τον πόνο και τις αλλεπάλληλες εγχειρήσεις. Με όπλα το όνειρο, την κοινωνική ευαισθησία, το χιούμορ και τις αναμνήσεις, ο Τζιλ θα καταγράψει με εξαιρετικό τρόπο σαν σε ημερολόγιο το δικό του οδοιπορικό στον πόνο μέχρι το τέλος.

Γιος του διάσημου σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι, ο Τζιλ ξεκίνησε την καριέρα του, στις αρχές της δεκαετίας του 80, συνεργαζόμενος με τον Μάρτιν Σκορσέζε και τον Σέρτζιο Λεόνε. Λίγο αργότερα στράφηκε στη σκηνοθεσία και παραγωγή ντοκιμαντέρ με ευρύ κύκλο θεμάτων, από την άγρια φύση μέχρι πολιτικοκοινωνικά γεγονότα, ιδρύοντας τη δική του εταιρία παραγωγής Rossellini & Associates Production Company με έδρα τη Νέα Υόρκη και το Νέο Δελχί. Πολλές από τις ταινίες του έχουν προβληθεί σε διεθνούς φήμης φεστιβάλ, όπως αυτά των Καννών και της Βενετίας. Gil Rossellini Kill Gil 2 ½ Italy, 2008, 89 min. May 2007. Gill Rossellini is in Turin to present a sailing race with a disabled athletes team. What he still doesn t know is that this is the last days before his final act of his main challenge. The duel against disease and many surgical procedures. Dreaming, social commitment and his memories are the best keys to escape from his situation and to play the game with fate all the way to the end. The son of famed director Roberto Rossellini, Gil began his career in the early 80s working with Martin Scorsese and Sergio Leone. A little later he turned to directing and producing documentaries on a broad range of subjects from wild Nature to politico social events, founding his own production company Rossellini & Associates Production Company, based in New York and New Delhi. Many of his films have been screened in internationally renowned festivals such as Cannes and Venice. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 19:00 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Καζούγιο Φουκούντα Το χαμόγελο που δεν πρέπει να ξεχνώ Ιαπωνία, 2007, 49 λεπτά Η 37χρονη Κίμι Οκαμότο, ύστερα από αυτοκινητικό ατύχημα που είχε στα δέκα της χρόνια, έχει ένα τύπο παροδικής αμνησίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θυμηθεί ούτε τι έχει συμβεί μόλις πριν από λίγα λεπτά. Παρόλο που το παρελθόν της με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και πιο θολό, εκείνη τολμά και φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Η ταινία καταγράφει την προσπάθεια της μητέρας να κατανοήσει τον μικρόκοσμο του δίχρονου γιου της, καθώς αδυνατεί να παρακολουθήσει μέσα στο χρόνο τις αντιδράσεις του και να θυμηθεί το λόγο που εκείνος κλαίει ή της γελά. Ωστόσο, με τη βοήθεια του συζύγου της και των στενών της συγγενών, η Κίμι αγωνίζεται να μεγαλώσει το παιδί της. Ένα εξαιρετικό φιλμ από την Ιαπωνία, για τη δύναμη της μητρικής αγάπης.

Το Χαμόγελο που δεν πρέπει να ξεχνώ είναι η πιο αναγνωρίσιμη ταινία της Καζούγιο Φουκούντα και έχει αποσπάσει το σημαντικό βραβείο Hoso Bunka καθώς και το Galaxy Award to 2008. Οι παραγωγές της Φουκούντα έχουν ως κύριο θεματικό άξονα τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε κλειστές, τοπικές κοινωνίες. Η ταινία έχει γυριστεί για λογαριασμό του κέντρου NHK της Nagoya. Kazuyo Fukuda A Smile to Remember Japan, 2007, 49 min. 37 year old Japanish Kimi Okamoto, suffers from transitory amnesia, due to a car accident she s had when she was ten. In spite of not being able to remember the simplest facts of her life and watching her past fading away, she gives birth to a boy. The film focuses on her huge effort to understand the micro world of her little boy, his reactions when he plays or cries. In these extremely difficult circumstances, the woman- with a helping hand from her mother and her husband- manages to overcome her disability. An amazing film from Japan, about the power of the maternal love. A Smile to Remember is Kazuyo Fukuda s signature film and won the prestigious Hoso Bunka Award as well as the Galaxy Award in 2008. Fukuda s productions focus on human relations in closed local societies. The film was made for Nagoya s NHK Center. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 19:50 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Ρέι Τζέικομπς Χαμογέλα και τρέχα Το εγχειρίδιο του πρωτάρη για το Arty Party Μεγάλη Βρετανία, 2009, 13 λεπτά Ένας βιντεοκαλλιτέχνης «εισβάλλει» στις πρόβες του Arty Party, μιας ομάδας καλλιτεχνών με αναπηρία, με σκοπό να κινηματογραφήσει τις αντιδράσεις τους. Η επίσκεψή του όμως μετατρέπεται σε μια αποκάλυψη για τον ίδιο, καθώς παρασύρεται από την αναπάντεχη δύναμη και την εκφραστικότητα της ομάδας. Μια ταινία με υψηλή κινηματογραφική αισθητική, ύμνος στη δύναμη των τεχνών και της έκφρασης πέρα από νοητικά και σωματικά σύνορα. Ο Ρέι Τζέικομπς είναι σκηνοθέτης και χορευτής-περφόρμερ. Χρησιμοποιεί την τέχνη της κίνησης ως μέσο για να φέρει τους ανθρώπους σε επαφή με τον κόσμο των αισθήσεων. Μαζί με την ομάδα Ray σκηνοθέτησε την ταινία I Saw a Girl, που απέσπασε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Oska Bright.

Ο Τζόναθαν Τρίτον ειδικεύεται σε θεατρικές παραγωγές και παραγωγές περφόρμανς. Επίσης καταπιάνεται με όλες τις φάσεις της κινηματογραφικής παραγωγής, από τη σύλληψη της ιδέας και το σενάριο μέχρι την κινηματογράφηση, το φωτισμό και το μοντάζ. Εργάζεται και στην παραγωγή διαφημιστικών ταινιών. Με την παρουσία των δημιουργών Ray Jacobs Smile and Run A Beginner s Guide to Arty Party UK, 2009, 13 min. A video artist invades into the Arty Party, a group of disabled artists, with a view to film their rehearsals. His visit, gradually, is transformed to an experience of life, as he becomes one with the power of expression of the team. A wonderful film with great aesthetic view, a hymn to the arts and the expression beyond mind and body. Ray Jacobs is a director and dance performer. He uses the art of movement as a medium for bringing people in touch with the world of the senses. Along with his team Ray directed the film I Saw a Girl that won first prize at the Oska Bright festival. Jonathan Tritton specializes in stage and performance productions. He is also involved in all phases of film production from the original concept and the script to the filming, the lighting and the editing. He works as a producer of commercials. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 20:05 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Γιούραϊ Λέχοτσκι Τυφλοί έρωτες Σλοβακία, 2008, 77 λεπτά Τέσσερις ιστορίες για τον έρωτα μεταξύ τυφλών, δοσμένες με εξαιρετικό τρόπο, μέσα από το πρίσμα του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Γιούραϊ Λέχοτσκι. Σκηνές μιας κυνικής, ενίοτε σκληρής, πραγματικότητας με αναπάντεχες δόσεις σουρεαλισμού, ένα φιλμ με εξαιρετική κινηματογραφική αισθητική, ανάμεσα στα όρια της μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ. Μια ταινία έκπληξη από τη Σλοβακία, ένας κόσμος από ανάμικτα συναισθήματα που ξεχειλίζει από ευαισθησία και ανθρωπιά και θέτει νέα ερωτήματα για το νόημα της ευτυχίας.

Ο Γιούραϊ Λέχοτσκι σπούδασε σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ στην Μπρατισλάβα από το 1995 έως και το 2000. Εργάζεται ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, μουσικών βίντεο και διαφημιστικών σποτ. Το 2003, τιμήθηκε με το βραβείο Aurel για τη σκηνοθεσία του τραγουδιού «Prvá». Οι Τυφλοί έρωτες, με το οποίο συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών το 2008, είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους. Juraj Lehotsky Blind Loves Slovakia, 2008, 77 min. Four love stories of blind lovers, from the excellent point of view of the new director Juraj Lehotsky. Real life meets surrealism, a film shot with an exceptional aesthetic flavor and stands between documentary and fiction. A surprising movie from Slovakia, a sentimental labyrinth, full of sensibility and human feelings which challenges us to re-event the true meaning of happiness. Juraj Lehotsky studied documentary filmmaking in Bratislava from 1995 to 2000. He works as a director of documentaries, music videos and advertising spots. In 2003 he won the prestigious Aurel Award for directing the song «Prvá». Blind Loves with which he participated in the 2008 Cannes Film Festival is his first feature film. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 21:00 ΑΙΘΡΙΟ Χρήστος Ακρίδας Οικολογία Ελλάδα, 2008, 4 λεπτά Η διαβίωση μέσα στο αστικό περιβάλλον αναγκάζει τον άνθρωπο ν ανακηρύξει τον εαυτό του προστατευόμενο είδος. Οικολογία δεν είναι μόνο τα ζώα και η φύση. Ο Ανδρέας Κουζέλης δίνει το μήνυμα για συλλογική δραστηριοποίηση ώστε τα υλικά κέρδη να σταματήσουν να υπονομεύουν το αύριο. Ας δοθεί η ευκαιρία να χαρίσουμε στο ανθρώπινο γένος έναν καλύτερο κόσμο. Ο Χρήστος Ακρίδας είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1982). Έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ όπως, μεταξύ άλλων, τα: Καλλίνικο, Βυζαντινά ψηφιδωτά, Μιχάλης Τερζής, Μεσημβρία η Ελληνική, Κάτω από το βλέμμα του Δία. Έχει επίσης συνεργαστεί στις τηλεοπτικές σειρές Τέχνη και Πολιτισμός, Μονόγραμμα και Φωτόσφαιρα. Με την παρουσία του σκηνοθέτη

Christos Akridas Ecologia Greece, 2008, 4 min. Survival in an urban environment, forces us to declare ourselves an endangered species. Ecology is not just animals and Nature. Andreas Kouzelis s words is an incentive for a collective activation, so as the material profits will stop undermining the future. Let us give a chance to humanity to live in a better world. Christos Akridas lives in Athens and graduated from the Lykourgos Stavrakos Film School in 1982. He has directed films, TV shows, series, and documentaries such as: Nighttime (1982 Murcia Fest Prize, Badalona Fest Prize), Kalliniko, Byzantine Αrt, Michalis Terzis, Mesimvria, Under Zeus Eyes, Cretan Ηero, Macedonia, Myths and Τragedy. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 21:05 ΑΙΘΡΙΟ Ιγκλίκα Τριφόνοβα Βαθύ βιολετί Βουλγαρία, 2008, 6 λεπτά Μπροστά στο μικρόφωνο ενός μπαρ στα περίχωρα της Σόφιας, η Ντέσι, μια τυφλή τραγουδίστρια, μας αποκαλύπτει τα όνειρά της, τις κρυφές της σκέψεις για την ευτυχία, την ελπίδα, το φόβο, δίνοντάς μας τη δική της εικόνα για τον κόσμο. Μέσα από την τέχνη της, εκφράζει την αγάπη της για τη ζωή και μας αποκαλύπτει πώς αντιλαμβάνεται τα μεγάλα γεγονότα του πλανήτη. Μια σύντομη, λιτή ταινία από τη Βουλγαρία, που ξεχωρίζει για την ευθύτητα και την εξομολογητική της διάθεση. Η Ιγκλίκα Τριφόνοβα συγκαταλέγεται στους ελάχιστους βούλγαρους σκηνοθέτες που έχουν διακριθεί στο χώρο του ντοκιμαντέρ αλλά και των ταινιών μυθοπλασίας. Η πρώτη της ταινία Letters to America παρουσιάστηκε σε περισσότερα από σαράντα φεστιβάλ διεθνώς και ήταν υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2001. Οι ταινίες της έχουν βραβευθεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και η ίδια έχει τιμηθεί με το βραβείο Trailblazer στις Κάννες για τη συμβολή της στον τομέα του ντοκιμαντέρ. Iglika Trifonova Deep Violet Bulgaria, 2008, 6 min.

In front of the microphone in a bar on the outskirts of Sofia, Dessy, a singer who can t see and never could, tells a story of happiness, fear, hope, dreams, and her unbiased vision of the world around us. She stands in front of the microphone, calm and focused, while the clients enthusiastically demand more and more songs. Between two sets she tells us what she loves, what she fears, what she dreams of and how she sees the big events in the world. Iglika Trifonova is one of the few Bulgarian film directors who have distinguished themselves in the field of documentaries as well as feature films. Her first film Letters to America was presented in over forty international film festivals and was a candidate for the Oscar for Best Foreign Language Film. Her films have won awards at many international festivals and she was personally honored with the Trailblazer Award at Cannes for her contribution to documentary filmmaking. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 21:10 ΑΙΘΡΙΟ Όλιβερ Ράιλι-Σμιθ Αναζητώντας το ρυθμό Μεγάλη Βρετανία, 2009, 12 λεπτά Η Λένι λατρεύει τη μουσική και το χορό, αλλά λόγω της κώφωσής της αισθανόταν πάντοτε άβολα όταν έμπαινε σε κάποιο κλαμπ. Τώρα ταξιδεύει στην Ολλανδία, για να παρευρεθεί σ ένα ρέιβ πάρτι για κωφούς. Σ έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο με δονούμενη πίστα, κωφούς χορευτές και έναν ντι-τζέι που «μιξάρει», εκτός από τη μουσική, και αρώματα, η Λένι μπορεί πλέον, μαζί με αντίστοιχους κωφούς κλάμπερς, να ζήσει το όνειρό της. Ο σκηνοθέτης και συν-παραγωγός Όλιβερ Ράιλι-Σμιθ χρηματοδοτήθηκε για το Αναζητώντας το ρυθμό από το Arts Film Bursary του Ουέστμινστερ το 2008. Έχει επίσης γυρίσει το Close the Door για την καμπάνια ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη καθώς και την κωμωδία μικρού μήκους Pregnant Moments με θέμα την εφηβική εγκυμοσύνη (επίσημη συμμετοχή στο Bacup Film Festival 2008). Παρουσία του σκηνοθέτη Oliver Riley-Smith Born Without a Beat-The Journey of a Deaf Raver UK, 2009, 12 min. Lenny loves music and dancing, but has always felt out of place in hearing discos because of her disability. Now she is travelling to Holland to attend her first deaf rave, a ground-breaking, multi-sensory music event specially designed for the hard of hearing, using a vibrating dance floor and special sign-dancers, a place where the Dj s and the clubbers are all deaf. This is her unique chance to see her dream come true, to fell the music and be lost in her own world.

Director and co-producer Oliver Riley-Smith s film Born Without a Beat was funded by the Westminster Arts Film Bursary in 2008. Ηe has also made the mini film for the campaign against global warming, Close the Door, and the short comedy Pregnant Moments on teen pregnancy (official participation in the Bacup Film Festival 2008). ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 21:25 ΑΙΘΡΙΟ Μίρον Βόιντιλο Η αυλή του Ράφατ Πολωνία, 2006, 28 λεπτά Ο Ράφατ, ένα αγόρι με αναπηρία, διεκδικεί τη θέση του μέσα στον μικρόκοσμο της γειτονιάς του στο Λοτζ της Πολωνίας. Ο σκηνοθέτης ξεδιπλώνει με ευαισθησία την ανάγκη του και την ισχυρή του επιθυμία να έχει ισότιμη παρουσία στην παιδική αυτή παρέα. Ο Μίρον Βόιντιλο γεννήθηκε στο Γκντανσκ της Πολωνίας το 1977. Έχει στο ενεργητικό του πάνω από δεκαπέντε ταινίες μικρού μήκους, ενώ παράλληλα σπουδάζει στην Κινηματογραφική Ακαδημία του Λοτζ. Miron Wojdylo Everybody from my courtyard Poland, 2006, 28 min. Rafat, a young boy with a disability, tries to include himself in a group of kids that has as a meeting point the courtyard of a block of buildings. The director s discreet look focuses with sensibility on the desire of the young boy to become a part of this world and his efforts to develop relationships with the kids. An excellent film from Poland. Miron Wojdylo was born in Gdansk, Poland in 1977. His credits include over fifteen short films while at the same time he is studying at the Lodz Film Academy.

ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 21:55 ΑΙΘΡΙΟ Λουκ Μπολάν Γράμμα στον Λου Βέλγιο, 2006, 80 λεπτά Ο Λου είναι ένα αγόρι τυφλό, πολύ διαφορετικό, που βλέπει μόνο με την καρδιά του. Το γεγονός αυτό έχει αναγκάσει τους γονείς του να προσαρμοστούν σε μια νέα πραγματικότητα. Ο Λου είναι ένας μικρός πρίγκιπας, τετραπέρατος και γεμάτος χιούμορ. Ο θεατής έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής του μικρού αγοριού, μέσα από τα μάτια του σκηνοθέτη πατέρα του. Ο βέλγος σεναριογράφος και σκηνοθέτης Λουκ Μπολάν έχει γυρίσει πάνω από πενήντα ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Ανάμεσά τους οι: Une sirène dans la nuit, La Torpille, Je déblog. Με την παρουσία του σκηνοθέτη Luc Boland Letter to Lou Belgium, 2006, 80 min. Lou is a little boy who only sees through his heart. He was born blind and mentally different, something that has forced his parents to adjust to a new reality. But beyond all this, Lou is a little prince, cute, mischievous and full of humor. The audience is offered the opportunity to follow Lou s six first years, through the eyes of the filmmaker, his father. Belgian set designer and film director Luc Boland has made over fifty feature and documentary films including Une sirène dans la nuit, La Torpille, Je déblog. ΣΑΒΒΑΤΟ 20.06 23:15 ΑΙΘΡΙΟ