ΡΙΖΑ Ριζόσφαιρα: Το εδαφικό περιβάλλον το οποίο βρίσκεται σε επαφή ή γειτνίαση προς τη ρίζα που περιλαμβάνει εκτός από τα εδαφικά συστατικά, μικροοργανισμούς, ανόργανες και οργανικές ενώσεις, ορισμένες από τις οποίες παράγονται από τις ίδιες τις ρίζες Κονδυλώδεις ρίζες: Διογκωμένες ρίζες με αυξημένο αποθησαυριστικό χώρο κυρίως στη περιοχή του φλοιώδους παρεγχύματος Γογγυλώδεις ρίζες: Διογκωμένες ρίζες με αυξημένο αποθησαυριστικό χώρο σε όλους τους ιστούς Ολιγαρχική ρίζα: Ρίζα με περιορισμένο αριθμό ηθμαγγειωδών δεσμίδων (δύο έως τέσσερεις), απαντάται κυρίως στα ευδικότυλα φυτά. Πολυαρχική ρίζα: Ρίζα με αριθμό ηθμαγγειωδών δεσμίδων μεγαλύτερο των τεσσάρων, απαντάται κυρίως στα μονοκότυλα φυτά. Πασσαλώδης ρίζα: Αποτελείται από ένα κύριο άξονα που φέρει τις πλάγιες ρίζες και απαντάται στα ευδικότυλα φυτά. Θυσανώδης ρίζα: Αποτελείται από πολλούς άξονες που φέρουν τις πλάγιες ρίζες. Απαντάται κυρίως στα μονοκότυλα φυτά. Βλαστογενείς ρίζες: Ρίζες που παράγονται από το βλαστό. Καλύπτρα: Το ακραίο τμήμα της ρίζας που είναι επιφορτισμένο με την προστασία του κορυφαίου μεριστώματος της ρίζας και του πρωτοδέρματος. Ευθύνεται για την αντίληψη γεωτροπικών και υδροτροπικών ερεθισμάτων και για την έκκριση βλένας και άλλων οργανικών ενώσεων στη περιοχή της ριζόσφαιρας. Καλυπτρογόνο: Μια ζώνη μεριστωματικών κυττάρων, ακριβώς κάτω από το κορυφαίο μερίστωμα της ρίζας, από την οποία δημιουργείται η καλύπτρα Γεωτροπισμός: Μηχανισμός μέσω του οποίου τα φυτά αντιλαμβάνονται το ερέθισμα της βαρύτητας. Οι ρίζες παρουσιάζουν θετικό γεωτροπισμό (κατευθύνονται προς το ερέθισμα) ενώ οι βλαστοί αρνητικό (απομακρύνονται από το ερέθισμα). Η αντίληψη του ερεθίσματος συμβαίνει μέσω της πτώσης αμυλοπλαστών σε ευαίσθητα κύτταρα της καλύπτρας. Υδροτροπισμός: Μηχανισμός μέσω του οποίου οι ρίζες αντιλαμβάνονται εδαφικά στρώματα με υψηλότερη υγρασία και κατευθύνονται προς αυτά. Στατέγχυμα: Η κεντρική περιοχή της καλύπτρας της ρίζας η οποία περιλαμβάνει ευαίσθητα κύτταρα τα οποία αντιλαμβάνονται το ερέθισμα της βαρύτητας. Ζώνη διαφοροποίησης της ρίζας: Η περιοχή της ρίζας στην οποία συμβαίνει η διαφοροποίηση των κυττάρων της αναπτυσσόμενης ρίζας. Τριχοβλάστες: Επιδερμικά κύτταρα της ρίζας τα οποία διαφοροποιούνται σε ριζικά τριχίδια. Ριζικά τριχίδια: Επιμηκυσμένα κύτταρα της επιφάνειας της ρίζας τα οποία είναι επιφορτισμένα με την απορόφηση νερού και ανόργανων θρεπτικών στοιχείων από το έδαφος Ζώνη δημιουργίας των καταβολών και έκπτυξης των πλαγίων ριζών: Περιοχή της ρίζας στην οποία δημιουργούνται οι καταβολές των πλάγιων ριζών και η έκπτυξή τους. Εξωδερμίδα: Προστατευτικός ιστός που αντικαθιστά την επιδερμίδα της ρίζας. Ενδοδερμίδα: Η εσώτατη στρώση κυττάρων του φλοιώδους παρεγχύματος η οποία αποτελείται συνήθως από πολυπλοειδή κύτταρα με αποφελλωμένα κατ ακτίνα κυτταρικά τοιχώματα. Απομονώνει υδραυλικά τον κεντρικό κύλινδρο της ρίζας. Διεξοδικά κύτταρα: Κύτταρα της ενδοδερμίδας που δεν παρουσιάζουν αποφέλλωση στα κυτταρικά τους τοιχώματα. Θεωρούνται δίοδοι νερού και θρεπτικών συστατικών. Περικύκλιο: Η πρώτη στρώση κυττάρων του κεντρικού κυλίνδρου σε επαφή με την ενδοδερμίδα. Πρόκειται για μεριστωματικό ιστό που είναι υπεύθυνος για την έκπτυξη των πλάγιων ριζών. Ακτινωτή διάταξη αγωγών ιστών: Ο ηθμός και το ξύλο καταλαμβάνουν διαδοχικούς τομείς του κεντρικού κυλίνδρου Κεντρικός κύλινδρος ρίζας: Η περιοχή στο κέντρο της ρίζας η οποία περιλαμβάνει όλους τους ιστούς εσωτερικά του φλοιώδους παρεγχύματος Εξαρχικό ξύλο: Διάταξη των αγγείων του ξύλου που απαντάται στη ρίζα. Τα πρώτα πρωτοξυλικά αγγεία σχηματίζονται κοντά στο περικύκλιο, ενώ τα επόμενα πρωτοξυλικά ή μεταξυλικά αγγεία σχηματίζονται προς το εσωτερικό του κεντρικού κυλίνδρου
Ενδαρχικό ξύλο: Διάταξη των αγγείων του ξύλου που απαντάται στο βλαστό. Τα πρωτοξυλικά αγγεία σχηματίζονται στο εσωτερικό του βλαστού. Περιοχή της δευτερογενούς διάπλασης της ρίζας: Περιοχή της ρίζας στην οποία δημιουργούνται ιστοί κατά τη δευτερογενή ανάπτυξη μέσω του καμβίου και απαντάται μόνο στα ευδικότυλα φυτά. Μεταβατική ζώνη: Η περιοχή της ρίζας κατά μήκος της οποίας συντελείται μεταβολή της δομής της από αυτή της πρωτογενούς ρίζας σε εκείνη του βλαστού. Περίδερμα ρίζας: Δευτερογενής προστατευτικός ιστός που σχηματίζεται στη περιοχή της ενδοδερμίδας και αντικαθιστά την επιδερμίδα. Αποτελείται από αποφελλωμένα κύτταρα και δεν επιτρέπει την απορρόφηση νερού. Μεταμορφωμένες ρίζες: Ρίζες που παρουσιάζουν αποκλίσεις από την τυπική δομή και λειτουργία και παίζουν εξειδικευμένους ρόλους. Μυζητήρες: Ρίζες παρασιτικών φυτών οι οποίες έχουν μεταμορφωθεί σε εξειδικευμένα όργανα απομύζησης θρεπτικών συστατικών από φυτά ξενιστές. Στηρικτικές ρίζες: Ρίζες των οποίων ο κύριος ρόλος είναι η στήριξη του φυτού. Εναέριες ρίζες: Ρίζες που αναπτύσσονται πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και έχουν την ικανότητα απορόφησης υδρατμών από την ατμόσφαιρα. Απαντώνται σε τροπικά είδη. Πνευμονοφόρα: Πλάγιες ρίζες με αρνητικό γεωτροπισμό οι οποίες αναδύονται από την επιφάνεια του νερού και τροφοδοτούν με οξυγόνο τις ρίζες ελώβιων φυτικών ειδών. Συμβίωση: Αμοιβαία επωφελής σχέση μεταξύ δύο διαφορετικών οργανισμών. Παρασιτισμός: Η ανάπτυξης ενός οργανισμού εις βάρος ενός δεύτερου οργανισμού. Μυκόρριζες: Συμβιώσεις μυκήτων με τις ρίζες. Το φυτό παρέχει στους συμβιωτικούς μύκητες σάκχαρα και ο μύκητας κυρίως φωσφορικά άλατα. Εκτομυκόρριζες: Μυκόρριζες στις οποίες ο μύκητας περιορίζεται στην επιφάνεια των ριζών. Ενδομυκόρριζες: Μυκόρριζες στις οποίες ο μύκητας αποικίζει και το φλοιώδες παρέγχυμα των ριζών και τον κεντρικό τους κύλινδρο. ΒΛΑΣΤΟΣ Αμυλοφόρος κολεός του βλαστού: Στοιβάδα κυττάρων του πρωτογενούς βλαστού με έντονη παρουσία αμυλοπλαστών, υπεύθυνη για την αντίληψη του ερεθίσματος της βαρύτητας. Λειτουργικό ξύλο (σν. σομφό ξύλο): Το ξύλο των τελευταίων 2-3 ετών σε πολυετή φυτά το οποίο αντιπροσωπεύει τον ενεργό αγωγό ιστό. Εγκάρδιο ξύλο (σν. καρδιόξυλο): Το ξύλο που βρίσκεται στο κέντρο του βλαστού πολυετών φυτικών ειδών το οποίο προσφέρει στήριξη αλλά δεν συμμετέχει ενεργά στη μεταφορά νερού και θρεπτικών στοιχείων. Η εμπορεύσιμη ξυλεία αφορά σε επεξεργασία και αξιοποίηση του εγκάρδιου ξύλου Bλαστός: Το τμήμα του στελέχους του φυτού το οποίο φέρει φύλλα. Κορμός: Το τμήμα του στελέχους ενός φυτού από το οποίο δεν εκπτύσσονται κατ ευθείαν τα φύλλα. Γόνατα: Οι θέσεις του βλαστού στις οποίες εμφανίζονται οφθαλμοί και εκφύονται τα φύλλα. Μεσογονάτιο διάστημα: Το τμήμα του βλαστού που παρεμβάλλεται μεταξύ δύο γονάτων. Μήκος βλάστησης: Το μήκος στο οποίο φθάνει ο αναπτυσσόμενος βλαστός σε μια αναπτυξιακή περίοδο Οφθαλμοί: Δομές οι οποίεςαποτελούνται εξωτερικά από λέπια τα οποία προστατεύουν το κορυφαίο μερίστωμα Ξυλοφόροι οφθαλμοί: Οφθαλμοί από τους οποίους παράγονται νέοι βλαστοί Ανθοφόροι οφθαλμοί: Οφθαλμοί από τους οποίους παράγονται άνθη. Μικτοί οφθαλμοί: Οφθαλμοί από τους οποίους παράγεται βραχεία βλάστηση και άνθη. Λαίμαργοι βλαστοί: Βλαστοί που αυξάνονται με μεγάλη ταχύτητα και συνήθως δεν είναι καρποφόροι. Απομυζούν μεγάλες ποσότητες θρεπτικών συστατικών και μεταβάλλουν τη διαμόρφωση της κόμης. Ως εκ τούτου θεωρούνται μη παραγωγικοί. Πρωτογενής ανατομική διάπλαση βλαστού: Η καθ ύψος αύξηση του βλαστού που οφείλεται στη
δράση του κορυφαίου μεριστώματος Κορυφαίο μερίστωμα βλαστού: Το μερίστωμα στη κορυφή του βλαστού από το οποίο προκύπτουν όλα τα υπόλοιπα μεριστώματα τα οποία με τη σειρά τους παράγουν τους μόνιμους ιστούς Ευστήλη (σν. στήλη): Η διάταξη όλων των ηθμαγγειωδών δεσμίδων του βλαστού σε κύκλο, απαντάται στα ευδικότυλα φυτά. Ατακτοστήλη: Η άτακτη κατανομή των ηθμαγγειωδών δεσμίδων στο βλαστό των μονοκότυλων Δευτερογενής ανατομική διάπλαση βλαστού: Η κατά πάχος αύξηση του βλαστού πολυετών συνήθως φυτικών ειδών που οφείλεται στη δράση των δευτερογενών μεριστωμάτων Δεσμικό κάμβιο: Ο μεριστωματικός ιστός που εντοπίζεται μέσα στις ηθμαγγειώδεις δεσμίδες και παράγει δευτερογενή ηθμό, δευτερογενές ξύλο και δευτερογενείς εντεριώνιες ακτίνες. Μεσοδέσμιο κάμβιο: Ο μεριστωματικός ιστός που εντοπίζεται μεταξύ των ηθμαγγειωδών δεσμίδων και παράγει κύτταρα που προεκτείνουν τις πρωτογενείς εντεριώνιες ακτίνες. Ετήσιοι δακτύλιοι: Ομόκεντρες ζώνες στο κορμό δένδρων που απαρτίζονται από δύο ευδιάκριτες περιοχές: Τη περιοχή του πρώιμου και τη περιοχή του όψιμου ξύλου Δενδροχρονολόγηση: Ο προσδιορισμός της ηλικίας ενός δένδρου μέσω της καταμέτρησης των ετήσιων δακτυλίων. Καταβολάδες: Λεπτοί έρποντες ή υπόγειοι βλαστοί που εξυπηρετούν το βλαστικό (αγενή) πολλαπλασιασμό. Pιζώματα: Υπόγειοι πολυετείς βλαστοί με σκοπό την αποθήκευση θρεπτικών συστατικών και τη βλαστητική αναπαραγωγή Κόνδυλοι: Επίγεια ή υπόγεια ισχυρά διογκωμένα τμήματα του βλαστού τα οποία εξυπηρετούν στην αποθήκευση θρεπτικών συστατικών και νερού, ενώ η ωρίμανσή τους συμπίπτει με την παρακμή του υπέργειου μέρους του φυτού. Πρόκειται για υπόγεια όργανα αγενούς πολλαπλασιασμού Βολβοί: Υπόγειοι αποθησαυριστικοί βλαστοί με βραχέα μεσογονάτια διαστήματα. Πρόκειται για υπόγεια όργανα αγενούς πολλαπλασιασμού Έλικες: Λεπτοί νηματοειδείς βλαστοί οι οποίοι εξυπηρετούν την αγκύρωση αναρριχώμενων φυτών σε στερεό υπόβαθρο Βλαστικά αγκάθια (άκανθες): Μικροί ξυλοποιημένοι βλαστοί με οξύλικτο άκρο με κύρια λειτουργία την προστασία του φυτού κυρίως έναντι μεγαλόσωμων φυτοφάγων ζώων Βλαστικοί οφθαλμοί: Βλαστοί που σχηματίζονται πάνω σε υπέργεια φυτικά όργανα, αποθησαυρίζουν θρεπτικές ουσίες και αποχωρίζονται από το μητρικό φυτικό σώμα, υπό μορφή οφθαλμών, ενώ εξυπηρετούν και τον βλαστητικό πολλαπλασιασμό Βλαστός υδροφύτων: Βλαστοί που διαθέτουν αερέγχυμα ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ-ΑΝΘΟΣ-ΚΑΡΠΟΣ Μοσχεύματα: Τμήματα ξυλοποιημένων ή μη βλαστών που αποκόπτονται από το μητρικό φυτό και ριζοβολούν. Κλώνος: Απόγονος απόλυτα όμοιος γενετικά με το μητρικό οργανισμό Γονιμοποίηση (σν. σύζευξη): Η συγχώνευση των γαμετών από την οποία προκύπτει το ζυγωτό, δηλ. το αρχικό κύτταρο από το οποίο θα προκύψει ο νέος οργανισμός Ζυγωτό (σν. ζυγώτης): Το αρχικό κύτταρο το οποίο προκύπτει από τη συγχώνευση των γαμετών κατά την εγγενή αναπαραγωγή. Το κύτταρο αυτό δημιουργεί το νέο οργανισμό Στάδιο του σποριόφυτου. Στάδιο του βιολογικού κύκλου των φυτικών ειδών τα οποία αναπαράγονται εγγενώς. Κατά το στάδιο αυτό οι πυρήνες όλων των κυττάρων του φυτικού οργανισμού είναι διπλοειδείς (2n χρωμοσώματα) Στάδιο της παραγωγής τετρασπορίων: Στάδιο του βιολογικού κύκλου των φυτικών ειδών τα οποία αναπαράγονται εγγενώς. Κατά το στάδιο αυτό, παράγονται απλοειδή κύτταρα (τετρασπόρια, οι πυρήνες των οποίων είναι απλοειδείς, n) ως αναπαραγωγικές μονάδες στα τετρασποριάγγεια. Στάδιο του γαμετοφύτου: Στάδιο του βιολογικού κύκλου των φυτικών ειδών τα οποία αναπαράγονται εγγενώς. Περιλαμβάνει τη βλάστηση των τετρασπορίων. Κατά το στάδιο αυτό οι πυρήνες όλων των κυττάρων του φυτικού οργανισμού είναι απλοειδείς (n χρωμοσώματα)
Στάδιο παραγωγής γαμετών: Στάδιο του βιολογικού κύκλου των φυτικών ειδών τα οποία αναπαράγονται εγγενώς. Περιλαμβάνει τη παραγωγή θηλυκών και αρσενικών γαμετών από το γαμετόφυτο (οι οποίοι είναι απλοειδείς, όπως και όλα τα κύτταρα του γαμετόφυτου) στα γαμετάγγεια Στάδιο της γονιμοποίησης. Στάδιο του βιολογικού κύκλου των φυτικών ειδών τα οποία αναπαράγονται εγγενώς. Ο αρσενικός γαμέτης συνευρίσκεται με τον θηλυκό με τον οποίο τελικώς συγχωνεύεται, οπότε προκύπτει το διπλοειδές ζυγωτό. Στάδιο δημιουργίας του σποριόφυτου: Στάδιο του βιολογικού κύκλου των φυτικών ειδών τα οποία αναπαράγονται εγγενώς. Περιλαμβάνει την ανάπτυξη του ζυγωτού μέσω μιτωτικών διαιρέσεων και τελικώς τη δημιουργία του νέου οργανισμού του οποίου οι πυρήνες όλων των κυττάρων του είναι διπλοειδείς (2n). Ανδρείο: Το σύνολο των στημόνων ενός άνθους. Γυναικείο: Ο ύπερος, το θηλυκό τμήμα του άνθους. Επικονιάστρια ποικιλία: Η ποικιλία που συγκαλλιεργείται με την παραγωγική για να παρέχει τη γύρη. Ταξιανθία: Στέλεχος το οποίο φέρει περισσότερα του ενός άνθη με συγκεκριμένη διάταξη Στήμονας: Το αρσενικό τμήμα του άνθους (ανδρείο). Αποτελείται από το νήμα και τον ανθήρα Νήμα του στήμονα: Το επίμηκες τμήμα του στήμονα που στηρίζει τον ανθήρα. Ανθήρας: Το ανώτερο τμήμα του ανθήρα που φέρει τις θήκες. Θήκη ανθήρα: Τμήμα του ανθήρα που φέρει δύο ασκούς. Μικροσπόρια: Τα απλοειδή κύτταρα του ασκού τα οποία εξελίσσονται σε γυρεόκοκκους Ασκός: Τμήμα του ανθήρα μέσα στο οποίο λαμβάνει χώρα η δημιουργία των γυρεόκοκκων. Αρχεσπόριο: Το σύνολο των διπλοειδών κυττάρων που μετά τη μείωση παράγει κύτταρα που αναπτύσσονται σε γυρεόκοκκους. Στόμιο: Η περιοχή διάρρηξης της θήκης για την απελευθέρωση των γυρεόκοκκων. Σπερματίδες: Οι αρσενικοί γαμέτες που φέρει ο γυρεόκκοκος. Ύπερος: Το θηλυκό αναπαραγωγικό όργανο των αγγειοσπέρμων το οποίο περικλείει τις σπερματικές βλάστες. Στίγμα: Το ανώτερο τμήμα του ύπερου υπεύθυνο για τη σύλληψη των γυρεόκοκκων. Στύλος: Το επίμηκες τμήμα του ύπερου μεταξύ στίγματος και ωοθήκης. Ωοθήκη: Το διευρυμένο τμήμα του άνθους εντός του οποίου βρίσκονται οι σπερματικές βλάστες. Θηλές: επιδερμικά κύτταρα του στίγματος κατάλληλου σχήματος που εκκρίνουν βλεννώδεις ουσίες. Διευκολύνουν τη σύλληψη και την αρχική επιλογή των γυρεοκόκκων Καρπόφυλλα: Τα μεταμορφωμένα φύλλα από τα οποία περιβάλλεται η ωοθήκη. Σπερματικές βλάστες: Δομές που βρίσκονται στην ωοθήκη μέσα στις οποίες παράγεται ο εμβρυόσακκος. Πλακούντας: Περιοχή των καρποφύλλων από την οποία εκφύονται οι σπερματικές βλάστες μέσω του ομφαλικού ιμάντα. Ομφαλικός ιμάντας: Τμήμα της σπερματικής βλάστης που τη συνδέει με τον πλακούντα και είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά ουσιών από τα καρπόφυλλα σε αυτήν. Χιτώνες: Σύνολο ιστών που περιβάλλουν τις σπερματικές βλάστες. Μικροπύλη: Περιοχή της σπερματικής βλάστης μέσω της οποίας διέρχονται οι προβολές της γύρης. Χάλαζα: Η περιοχή η οποία εντοπίζεται συνήθως αντιδιαμετρικά της μικροπύλης. Εμβρυόσακκος: Το θηλυκό γαμετόφυτο και γαμετάγγειο. Μεγασποριογένεση: Η διαδικασία μέσω της οποίας παράγεται ο θηλυκός γαμέτης. Ωοκύτταρο: Ο θηλυκός γαμέτης Συνεργίδες: Απλοειδείς πυρήνες στην περιοχή της μικροπύλης που προωθούν τη γονιμοποίηση. Αντίποδες: Απλοειδείς πυρήνες στην περιοχή της χάλαζας που μεταφέρουν συστατικά από τους χιτώνες στον εμβρυόσακκο. Επικονίαση: Η μεταφορά των γυρεόκοκκων στο στίγμα. Ανεμόφιλα είδη: Φυτικά είδη στα οποία η επικονίαση γίνεται μέσω του ανέμου. Εντομόφιλα είδη: Φυτικά είδη στα οποία η επικονίαση γίνεται μέσω εντόμων. Γυρεοσωλήνας: Κυτταρική προβολή του γυρεόκκοκου που μεταφέρει τις σπερματίδες (αρσενικούς
γαμέτες) Ζυγωγό: Το κύτταρο που προκύπτει από τη γονιμοποίηση του ωοκυττάρου με μία σπερματίδα. Ενδοσπέρμιο: Αποθησαυριστικός ιστός που προέρχεται από τη συγχώνευση του πολικού πυρήνα με μία σπερματίδα. Έμβρυο: Μικρογραφία φυτού που δημιουργείται από το ζυτωτό. Σπέρμα: Δομή που περικλείει το έμβρυο, αποθησαυριστικούς ιστούς και περιβάλλεται από συνήθως σκληρά περιβλήματα. Πολυεβρυονία (σν. πολυεμβρυογονία): Η δημιουργία εμβρύων από σωματικούς ιστούς της σπερματικής βλάστης που καταλήγει σε παρουσία περισσότερων του ενός εμβρύων στο σπέρμα. Σπέρμα: Αναπαραγωγικό όργανο το οποίο αποτελείται από το έμβρυο, μία (μονοκότυλα), δύο (ευδικότυλα) ή περισσότερες (γυμνόσπερμα) κοτυληδόνες, το ενδοσπέρμιο και τα περιβλήματα Περιβλήματα σπέρματος: Δομή η οποία περιβάλλει το σπέρμα και συνήθως είναι ιδιαίτερα ανθεκτική και αδιαπέραστη στο νερό. Βλάστηση σπέρματος (σν. φύτρωμα, φύτρωση): Η μορφογενετική διαδικασία η οποία έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη και σταδιακή μετατροπή του εμβρύου σε αρτίβλαστο (νεαρό φυτό) Εγκαθίδρυση αρτίβλαστου: Το στάδιο ανάπτυξης μετά από τη βλάστηση του σπέρματος κατά το οποίο η ρίζα εδραιώνεται στο έδαφος και το αρτίβλαστο λειτουργεί πλέον αυτότροφα. Βλαστικότητα σπερμάτων: Το ποσοστό των σπερμάτων που βλάστησαν σε κατάλληλες συνθήκες, σε σχέση με αυτά που τέθηκαν για βλάστηση. Λήθαργος: Το φαινόμενο κατά το οποίο τα σπέρματα παρόλο που βρίσκονται σε κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, δεν βλαστάνουν. Αυτόχωρα φυτικά είδη: Είδη των οποίων τα σπέρματα διασπείρονται με δικά τους μέσα χωρίς την επέμβαση άλλων παραγόντων Αλλόχωρα φυτικά είδη: Είδη των οποίων τα σπέρματα διασπείρονται με τη βοήθεια του ανέμου, του νερού και των ζώων Περικάρπιο: Το τμήμα του καρπού που περιβάλλει τα σπέρματα, συνήθως σαρκώδες.