«ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ» ΤΑΞΗ Γ1 2 ο Δ Σ ΓΕΡΑΚΑ ΔΑΣΚ:Αθ.Κέλλη
ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Κατά τη διάρκεια της περσινής σχολικής χρονιάς η τάξη μας ασχολήθηκε με την ανάγνωση και επεξεργασία λογοτεχνικών βιβλίων (πρόγραμμα φιλαναγνωσίας) με συγκεκριμένη θεματολογία: «Διαφορετικότητα, φιλία, αποδοχή» Επιμέρους στόχοι του προγράμματος: Αναγνώριση της προσωπικότητας του άλλου. Αποδοχή του διαφορετικού. Ενίσχυση του συναισθήματος: «Είμαστε όλοι διαφορετικοί αλλά όλοι ίσοι».
ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ -ΕΡΕΘΙΣΜΑ Με αφορμή το κείμενο: «Όλα τα παιδιά του κόσμου είναι αδέλφια» έγινε διευκρίνιση των όρων: «Προσφυγιά- Μετανάστευση Ξεριζωμός Τα παιδιά θέλησαν να μάθουν περισσότερα και έτσι αρχίσαμε το πρόγραμμά μας με στόχο: Να εξετάσουμε την έννοια του άλλου σε κάθε κοινωνία. Να αποσαφηνίσουμε την έννοια του «ξένου» που αναγκάζεται για πολλούς λόγους να εγκαταλείψει την χώρα του. Να γνωρίσουμε λογοτεχνικά κείμενα που αναφέρονται στους πρόσφυγες και στους ανθρώπους που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Να δημιουργήσουμε με την ενεργή συμμετοχή των παιδιών σε ομάδες εργασίας,μια ιστορία, φανταστική αλλά βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και καταστάσεις που να εκφράζει τα όσα νιώσαμε και κατανοήσαμε!
Δ Ρ Α Σ Τ Η Ρ Ι Ο Τ Η Τ Ε Σ Αρχίσαμε την δράση μας στις 6 Οκτωβρίου ημέρα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων Στις δράσεις μας για την ημέρα αυτή μιλήσαμε για το δικαίωμα της διαφορετικότητας και της ισότητας στη ζωή και στη συμμετοχή στην κοινωνία όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα από το χρώμα τους την καταγωγή τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός Καταλάβαμε ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί αλλά και ίσοι μεταξύ μας
Η Ειρήνη, βλέποντας τις φλόγες να πέφτουν από τον ουρανό, έφυγε μακριά. Ήταν πεινασμένη. Κανένας δεν ενδιαφερόταν για ένα παιδί που ήταν μόνο του και τρομαγμένο. Η Ειρήνη έτρεχε και έτρεχε και δεν σταμάτησε μέχρι που έφθασε σ ένα ήσυχο, ειρηνικό χωριό. Δύο άνθρωποι κάθονταν σ ένα παγκάκι μπροστά από ένα σπίτι, λιάζονταν στο ζεστό ήλιο, μιλούσαν αδιάκοπα και φαίνονταν ευχαριστημένοι.. Δ Ρ Α Σ Τ Η Ρ Ι Ο Τ Η Τ Α Παρακολουθήσαμε την ταινία «Ειρήνη, ένα παιδί πρόσφυγας» Μια πολύ όμορφη ταινία γεμάτη από εικόνες και συναισθήματα. Συζητήσαμε για τον πόλεμο και την ειρήνη. Καταλάβαμε ότι σε συνθήκες πολέμου οι άνθρωποι σκοτώνονται, τραυματίζονται, χάνουν αγαπημένα τους πρόσωπα και κυρίως χάνουν την πατρίδα τους.
Δ Ρ Α Σ Τ Η Ρ Ι Ο Τ Η Τ Α Δώσαμε χρώμα στον πόλεμο και χρώμα στην έννοια της ειρήνης. Μιλήσαμε και εξηγήσαμε όσο ήταν δυνατό τις πιθανές αιτίες πολέμου και τις συνέπειες ενός μακροχρόνιου πολέμου. Εγινε αναφορά στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης και σε πιο πρόσφατες εικόνες από πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από το τόπο τους και να αναζητήσουν αλλού μια νέα πατρίδα
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού μιλήσαμε για τη Σύμβαση Δικαιωμάτων του Παιδιού και σκεφτήκαμε ότι πολλά παιδιά σε πολλές χώρες του κόσμου δεν περνούν όπως και εμείς. Έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε το «Αστερόδεντρο» Ένα δέντρο,διαφορετικό από τα άλλα, γεμάτο από λόγια κι αυτά..κάπως διαφορετικά. Αστέρια ήταν τα κλαδιά του και σε κάθε αστέρι επάνω γραμμένα τα δικαιώματα των παιδιών Σταθήκαμε στο δικαίωμα της ύπαρξης «πατρίδας» Κάποιοι την έχουν, κάποιοι όμως την στερούνται και τη βρίσκουν σε νέο έδαφος, σε άλλη χώρα. Α Σ Τ Ε Ρ Ο Δ Ε Ν Τ Ρ Ο--Δ Ι Κ Α Ι Ω Μ ΤΑ Ω Ν ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΧΩΡΙΣ ΒΙΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ «Σχολεία υπερασπιστές των παιδιών» της UNICEF Με αφορμή το υλικό της UNICEF (βίντεο, αφίσα, φωτογραφίες κλπ.) τα παιδιά συζήτησαν για τα παιδιά θύματα πολέμου και τα δικαιώματά τους. και στο πρόγραμμα «National e-twinning» όπου σε συνεργασία με δύο σχολεία σε άλλες περιοχές της Ελλάδας σχεδιάζουμε και υλοποιούμε δραστηριότητες για το μεγάλο θέμα των προσφύγων και των μεταναστών. Αυτή η πλατφόρμα γίνεται αποδέκτης δραστηριοτήτων όπως:
Κ Α Σ Τ Ρ Α Τ Ω Ν Δ Ι Κ Α Ι Ω Μ Α Τ Ω Ν Τα κάστρα των δικαιωμάτων Σκεφτήκαμε πως η ανθρώπινη ζωή είναι σαν ένα κάστρο που κανείς δεν μπορεί εύκολα να ρίξει και κανείς δεν μπορεί εύκολα να νικήσει. Γι αυτό πρέπει όλοι μας να προστατεύουμε τα δικαιώματά μας και να αγωνιζόμαστε γι αυτά
Φ Ι Λ Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Ι Α Δράσεις από την επεξεργασία του βιβλίου της Συρμούς Μιχαήλ «Ξένοι στο Αιγαίο» Γνωρίσαμε τις περιπέτειες του Χασάν και Σεκού του που έπειτα από ένα μεγάλο ταξίδι συναντήθηκαν στο Αιγαίο. Μια ιστορία για τη φιλία και τη μετανάστευση.
Φ Ι Λ Α Ν ΑΓ Ν Ω Σ Ι Α Παραγωγή μικρών ιστοριών με αφορμή την ιστορία που διηγείται «Το κίτρινο λεωφορείο για την πατρίδα» του Χρήστου Μπουλώτη. Αρχίσαμε να συζητούμε για την νοσταλγία που ένιωθαν κάποια παιδιά για την πατρίδα τους Θυμηθήκαμε τη νοσταλγία του Οδυσσέα που στο νησί της νύμφης Καλυψώς κοιτούσε ώρες ατέλειωτες το πέλαγος επιθυμώντας να γυρίσει κάποτε πίσω,στη γυναίκα του και στο παιδί του.
Ι Β Α Ν Κ Α Ι Π Ρ Ι Γ Κ Ι Π Α Σ Ένα βιβλίο που αναφέρεται σε ένα παιδί της προσφυγιάς, όταν φτάνει στη νέα πατρίδα με μοναδικό σύντροφο ένα σκύλο τον Πρίγκιπα,δώρο του παππού του που έμεινε πίσω. Οι πρώτες εντυπώσεις τον πληγώνουν και τον απογοητεύουν αλλά σύντομα συνειδητοποιεί πως δεν είναι όλα μαύρα Και τότε μέσα από απρόσμενες περιπέτειες που μοιράζεται με τον πιστό του φίλο Πρίγκιπα μαθαίνει ότι «Ο κόσμος μας χωράει όλους αρκεί να χωρούν και οι καρδιές μας την αγάπη που χρειάζεται για να συνυπάρξουμε αρμονικά»
«ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ» Ιστορίες προσφύγων από τις σελίδες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ Ιστορίες που έγραψαν άλλοι μαθητές δημοτικών σχολείων που ασχολήθηκαν με το θέμα των προσφύγων Και έτσι ήρθε η ώρα της δημιουργικής ανάπτυξης του προγράμματός μας. Η δημιουργία μιας δικής μας ιστορίας
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΙΔΕΑ Μια ιστορία για τους πρόσφυγες που ο πόλεμος αλλά και άλλοι λόγοι τους αναγκάζουν να φύγουν από την πατρίδα τους. ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ Η ιστορία μας έχει τρεις μικρούς ήρωες: την Ελπίδα, τον Σίμπα και την Αϊσέ, που χωρίς γονείς, ξεριζωμένοι από τον πόλεμο, φεύγουν με ένα πλοίο γεμάτο πρόσφυγες για μια άλλη χώρα, την Ελλάδα. Τι θα γίνει στο τέλος;
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Τα παιδιά ομαδοσυνεργατικά έλεγαν και κατέγραφαν τις ιδέες τους. Ύστερα τις συζητούσαν πρώτα σαν ομάδα και μετά με τη βοήθεια της δασκάλας, όλοι μαζί. Στη συνέχεια έγραφαν την ιστορία ανακαλύπτοντας συνεχώς νέες λέξεις και δημιουργώντας τα ίδια τα δικά τους μικρά στιγμιότυπα. Πολλές φορές έψαχναν και για άλλες ιδέες μέσα στα βιβλία τους ή ρωτούσαν μεγαλύτερους για να δομήσουν το κείμενο όπως έπρεπε. Ύστερα εικονογράφησαν την ιστορία και απέδωσαν τα βασικά σημεία όχι μόνο για το βιβλίο αλλά και για τη δημιουργία της ταινίας. Εντυπωσιακή ήταν η πρωτοτυπία των ιδεών τους και η γνησιότητα στο λόγο τους Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΒΙΒΛΙΟ