ΟΡΟΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΚΗΝΗ

ΟΡΟΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΚΗΝΗ

ΟΡΟΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΚΗΝΗ 1972 - Η Συμφωνία της Στοκχόλμης 1987 - Έκθεση της Επιτροπής Bruntland «Το κοινό μας μέλλον» 1992 - Η Σύνοδος Κορυφής για τη Γη (Ρίο Βραζιλία) 1997 - Πρωτόκολλο του Κιότο 2002 - Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής του Γιοχάνεσμπουργκ - «Ρίο + 10» 2007 - Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (Μπαλί, Ινδονησία) 2009 - Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (Κοπεγχάγη Δανία)

1972 - Η Συμφωνία της Στοκχόλμης 1972 - Η Συμφωνία της Στοκχόλμης 1972, Στοκχόλμη, 113 έθνη, Διάσκεψη των ΟΗΕ για το Ανθρώπινο Περιβάλλον Συζητήθηκαν θέματα όπως: η ανθρώπινη επίδραση στο περιβάλλον, η αύξηση του πληθυσμού, η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, η βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες, ο ρόλος των κυβερνήσεων στην ανάπτυξη των χωρών τους, χωρίς βλαπτικές συνέπειες για το περιβάλλον άλλων χωρών και οι συνεισφορές της τεχνολογίας και της εκπαίδευσης στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών θεμάτων

1987 - Έκθεση της Επιτροπής Bruntland «Το κοινό μας μέλλον» αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με την προϊούσα υποβάθμιση του ανθρώπινου περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων και οι συνέπειες της επιδείνωσης της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης 1983: «Παγκόσμια Επιτροπή για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (WCED)» ή Επιτροπή Bruntland από τα Ηνωμένα Έθνη 1987: έκθεση της Επιτροπής Bruntland με τίτλο «Το κοινό μας μέλλον» οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συζητήσουν από κοινού και να εξετάσουν πώς θα μειωθούν με τον καλύτερο τρόπο τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές.

1992 - Η Σύνοδος Κορυφής για τη Γη (Ρίο Βραζιλία) Σύνοδος Κορυφής για τη Γη: 30.000 σύνεδροι, 100 αρχηγοί κρατών συμφωνίες που αφορούν τη διατήρηση της βιοποικιλότητας του πλανήτη τη μείωση της κλιματικής αλλαγής τη διαχείριση των παγκόσμιων και τροπικών δασών δήλωση σχετικά με το περιβάλλον και την οικονομική ανάπτυξη ένα σχέδιο για εφαρμογή δράσεων από κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος περιβαλλοντικών θεμάτων, γνωστής ως Ατζέντα 21 που επηρεάζει ακόμα τις τοπικές και εθνικές βιώσιμες αναπτυξιακές πολιτικές.

1997 - Πρωτόκολλο του Κιότο άνοιξε το θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της μείωσης των εκπομπών αερίων Ορίσθηκε πλαίσιο που απαιτείται από τις χώρες ώστε να μειωθούν οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου κατά μέσο όρο 5% κάτω από τα επίπεδα που παρήχθησαν το 1990. Η μείωση αυτή θα έπρεπε να επιτευχθεί μέχρι το 2012 δικαίωμα παραγωγής ποσοτήτων αερίων του θερμοκηπίου συγκεκριμένα σε κάθε χώρα εμπορία εκπομπών άνθρακα

2005 - Πρωτόκολλο του Κιότο (περιορισμένη έκδοση της αρχικής Συνθήκης) Η συμφωνία του Κιότο ισχυροποιήθηκε όταν η ρωσική κυβέρνηση συμφώνησε να την προσυπογράψει οι Η.Π.Α. συνέχισαν να μην προσυπογράφουν τη συνθήκη με ότι αυτό συνεπάγεται

2002 - Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής του Γιοχάνεσμπουργκ - «Ρίο + 10» Δέκα χρόνια μετά την πρώτη Διάσκεψη για τη Γη στο Ρίο, η διάσκεψη του Γιοχάνεσμπουργκ διοργανώθηκε για την παρακολούθηση της προόδου προς την κατεύθυνση της αειφόρου ανάπτυξης. Στη διάσκεψη εξετάστηκαν κοινωνικά ζητήματα όπως η φτώχεια και η κακή υγιεινή που επηρεάζουν περίπου 1,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Συζητήθηκαν επίσης θέματα όπως, η υπερθέρμανση του πλανήτη και η κλιματική αλλαγή. Η διάσκεψη του Γιοχάνεσμπουργκ εξέτασε τρόπους βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης για δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη Γη. Κατάλληλες συνθήκες υγιεινής και καθαρό πόσιμο νερό αναμένεται να επιφέρουν μείωση ασθενειών όπως η χολέρα που σκοτώνει κάθε χρόνο εκατομμύρια, ιδίως παιδιά. Συμφωνήθηκε από τις κυβερνήσεις να εργαστούν ώστε να καταστεί προσιτή η ενέργεια σε περισσότερους ανθρώπους και να αυξηθεί το ποσοστό ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.

2007 - Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (Μπαλί, Ινδονησία) 187 χώρες συμφώνησαν να ξεκινήσει μια διετής διαδικασία επίσημων διαπραγματεύσεων για ενίσχυση των διεθνών προσπαθειών για την καταπολέμηση, μετριασμό και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Το σχέδιο δράσης ονομάστηκε «Οδικός Χάρτης του Μπαλί», βάσει του πλαισίου σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC)

2009 - Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (Κοπεγχάγη Δανία) Στη συνάντηση αυτή οι ηγέτες του κόσμου επεδίωξαν την υιοθέτηση μιας νέας παγκόσμιας συμφωνίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής Η συνάντηση απετέλεσε την κορύφωση έντονων, διάρκειας δύο ετών Κυβερνητικών διαπραγματευτικών διαδικασιών - που ξεκίνησαν το 2007 στο Μπαλί της Ινδονησίας. Ο στόχος αυτής της διαδικασίας ήταν να πραγματοποιηθεί μια νέα συμφωνία για το κλίμα, που θα τεθεί σε ισχύ μετά την πρώτη δέσμευση του Πρωτοκόλλου του Κιότο του 1997 που λήγει στο τέλος του 2012. Ένας αριθμός συναντήσεων διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια της διετίας 2007 2009, για να προετοιμαστεί η συνάντηση αυτή, και η Σύνοδος Κορυφής για την Κλιματική Αλλαγή, συγκλήθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν και πραγματοποιήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου στα κεντρικά του ΟΗΕ στη Γενεύη.

Τι προσδιόρισαν οι διεθνείς συναντήσεις? Την έννοια της Βιώσιμης Ανάπτυξης, ενσωματώνοντας αρχικά την περιβαλλοντική διάσταση και στη συνέχεια την κοινωνική και την οικονομική διάσταση οριοθέτησε την αειφόρο ανάπτυξη χαρακτηρίζοντας την ως την: ανάπτυξη που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παρόντος, χωρίς να διακυβεύει τη δυνατότητα των επόμενων γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες