Αυτός ο κόσμος που ζήσαμε τελείωσε την επαύριον της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου. Αυτό το φαρμακείο που πονέσαμε και αγωνισθήκαμε όρθιοι ή κουτσαίνοντας ανάλογα με τη συνείδηση του καθενός, το φαρμακείο που το μίσησε ο αγαπημένος μας πελάτης γιατί «κονομούσε» στην πιο στρεβλή αντίληψη λαϊκισμού που του επέβαλλε η προπαγάνδα είναι παρελθόν. Κάτι καινούργιο ξεκινάει και ακόμα δεν φαινόμαστε τόσο δυνατοί να το ορίσουμε και να το καθοδηγήσουμε. Ο πραγματικός ορατός κίνδυνος είναι άλλος, έξω από εμάς, να ορίσουν άλλοι το καινούργιο και να επενδύσουν σε αυτό. Κατ αρχήν ας δούμε τη συνέχεια. Α) Θα θυμώσει ο πρώην φίλος μας υπουργός για την αναστολή και θα θελήσει να προχωρήσει σε ατομικές συμβάσεις. Β) Θα βγάλουν τα ΜΥΣΥΦΑ εκτός φαρμακείων κατά μία ερμηνεία του σχετικού όρου του Μνημονίου με εντολή του κ. Χατζηδάκη. Γ) Θα βγάλουν και τα συμπληρώματα διατροφής σε ακριβή περιγραφή του σχετικού όρου του Μνημονίου πάλι με ίδια εντολή. Δ) Η προπαγάνδα θα ξιφουλκήσει εναντίον μας όσο εμείς θα την αντιμετωπίζουμε με την παλαιομοδίτικη νοοτροπία επαγγελματικής υπεράσπισης και δεν θα πείθουμε ότι πρόκειται για αντιδράσεις μας «στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος και εξ αυτού και 1 / 5
μόνο κινούμενοι». Αν δεν λαϊκίζουμε και εμείς όπως αυτοί για το καλό του λαού και όσο θα δίνουμε τροφή στο περιβόητο cherries picking της προπαγάνδας θα μας ξεπουπουλιάζουν. Ακόμα και εκεί που οι δικοί μας εκπρόσωποι λαϊκίζουν το κάνουν με τρόπο που δίνει νέα τροφή στην προπαγάνδα τους. Όσο παραμένουμε 12000 ενώ γύρω μας κλείνουν μαγαζιά δεν πείθουμε. Εκεί μας φέρανε! Ε) Θα εκδώσουν την απόφαση για την συνταγογράφηση με την δραστική ουσία και θα πουλάμε φάρμακα σε τιμές ρετάλια λαϊκής. Όμως ο πραγματικός κίνδυνος παραμένει τελευταίος. Είναι ο νέος φορολογικός νόμος. Η μόνη φορολόγηση που θα μείνει λένε σε επίπεδο 15% είναι αυτή της ΑΕ. Είναι η μόνη μορφή εταιρικής οργάνωσης που σε οδηγεί να σκέφτεσαι ότι συμφέρει! Βεβαίως μπορεί να ακολουθήσει μια δυνητική διάταξη για τα φαρμακεία έτσι ώστε να μην παραβιάζονται και οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Στην Τσεχία λοιπόν οι ιδιοκτήτες φαρμακείων έχουν το 25% του συνόλου των φαρμακείων. Η πλειονότητα των φαρμακοποιών εργάζονται ως υπάλληλοι στις αλυσίδες. Υπάρχει μια σχετικά μεγάλη αλυσίδα(περίπου το 15% των φαρμακείων) που ονομάζεται αλυσίδα των φαρμακοποιών. Οι άλλες αλυσίδες είναι οι γνωστές (Dr Max,Gehe,Celecio) των μεγάλο χονδρεμπόρων κεφαλαίου. Οι φαρμακοποιοί που εργάζονταν ως κρατικοί υπάλληλοι επί υπαρκτού σοσιαλισμού στα κρατικά τότε λιγοστά φαρμακεία ονειρεύονταν πότε θα πέσει το καθεστώς για να αγοράσουν με το λίγο έχειν τους το φαρμακείο που εργάζονταν. Πολλοί ανακατεύθηκαν στην Άνοιξη του 1968 και αργότερα στη χάρτα των δικαιωμάτων και βρέθηκαν να δουλεύουν στις λάσπες απομακρυσμένων αγρών. Σήμερα οι υπάλληλοι των αλυσίδων ονειρεύονται πότε θα σπάσουν οι αλυσίδες για να αγοράσουν, όσοι μπορούν, τη μονάδα 2 / 5
που δουλεύουν. Το κράτος αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι οι αλυσίδες λειτουργούν σε βάρος του τελικά, αλλά φαίνεται να υπάρχουν σοβαροί οικονομικοί συσχετισμοί με αξιωματούχους του υπουργείου Υγείας, ιδίως στο μέρος που η databank του κράτους λειτουργεί ως αμφίδρομη δωρεά του υπουργείου προς και από τις αλυσίδες. Το υπόλοιπο 25% των ατομικών μικρών φαρμακείων είναι μοιρασμένο στα δύο. Οι μισοί προσβλέπουν στην κυβέρνηση περιμένοντας να νομοθετήσει σε βάρος των αλυσίδων όπως έγινε σε όλη τη γειτονιά τους(ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία) και οι άλλοι μισοί είναι εναντίον της και την κατηγορούν για την χρήση των δικών τους δεδομένων μέσα από την ηλεκτρονική συνταγογράφηση έστω και με δωρεάν εμφανίσεις τους. Ευαίσθητα δεδομένα εις κοινήν θέα. Με κάθε μήνυση εις βάρος του υπουργού Υγείας για το θέμα αυτό, αυτός παραιτείται. 4 υπουργοί παραιτήθηκαν σε 4 χρόνια. Τα δεδομένα των φαρμακείων είναι η ηλεκτρική τους καρέκλα. Τις μηνύσεις καταθέτει το Chamber, ο εθνικός τους σύλλογος ας πούμε, όπου μέλη είναι όλοι οι υπάλληλοι και ιδιοκτήτες φαρμακείων μαζί. Κάτι σαν επιμελητήριο δηλαδή. Όσοι από τους αναγνώστες νομίζουν ότι εξακολουθώ να τους απασχολώ για την Τσεχία είναι γιατί δεν αντιλαμβάνονται το περίπου έστω της επόμενης δικής μας μέρας μετά την καταστροφή. This is the end λοιπόν, όταν όλοι λένε ότι 5,5 δις φαρμακευτική δαπάνη το 2009 ζούσε τα 12000 φαρμακεία. Τα 2,4 δις του 2013 είναι αδύνατο να ζήσουν έστω τα μισά. Δυστυχώς αυτή την πραγματικότητα δεν την βλέπουν ούτε συνδικαλιστές επιπέδου Πανελληνίου. Νομίζουν ότι με αντιστάσεις παλαιού τύπου θα σωθούμε. Η χαρά της βιομηχανίας είναι να ζητάμε εκπτώσεις. Price volume agreements όπως λέει το Μνημόνιο. Δεν βλέπουν ότι έτσι τρέμει η σταθερή χονδρική και επομένως η σταθερή λιανική τιμή των φαρμάκων. Το κοινωνικά δίκαιο και για την κοινωνία των φαρμακοποιών, κλιμακωτό ποσοστό κέρδους που μαζί με το κλιμακωτό rebate να μπορεί να δώσει τον Μνημονιακό μέσο όρο ποσοστού κέρδους είναι δυστυχώς ακόμα σκέψη. Ενδεχομένως και μέρος επιστημονικής φαρμακοοικονομικής μελέτης. Φαίνεται ότι όλοι οι άλλοι που το εφαρμόζουν παντού στην ΕΕ δεν έχουν φτάσει τα δικά μας επίπεδα καπατσοσύνης. Να δούμε όμως που θα βρεθούμε εμείς στο τέλος του Μαρτίου 2013 όταν οι ελεγκτές, όπως λέει το μνημόνιο, βρούνε την 3 / 5
δαπάνη να μην μαζεύεται. Πόσο πιο κάτω θα πάει το ποσοστό κέρδους; Να δούμε εκείνη την περίπτωση που θα χαιρόμαστε όταν θα έχουμε στα χέρια μας συνταγή 20ευρώ και στο τοπίο γύρω μας δεν θα υπάρχουν φτωχά ή πλούσια φαρμακεία. Ας το μαζέψουμε λίγο. Α) ατομικές συμβάσεις. Ποιος θα τολμήσει να μαζέψει την συνταγογραφία και να μην τον πληρώνουν. Μόλις ο ΕΟΠΥΥ αισθανθεί ότι δεν υπάρχει συλλογική πίεση που τον εκθέτει τέλος οι πληρωμές. Οι ηγέτες του ΕΟΠΥΥ που μας απειλούν διαρκώς καλό είναι πότε-πότε να βγαίνουν από τα γραφεία τους και να ρωτούν κανένα ταξιτζή για την κατάσταση στο πεζοδρόμιο. Εκτός και αν ήδη έχουν συμφωνήσει με τα συμφέροντα οπότε σύντομα θα βρεθούν σε θέση Τσεχίας. Αλίμονο στους ασφαλισμένους. Β) τα ΜΥΣΥΦΑ και τα συμπληρώματα διατροφής πουθενά στον κόσμο δεν βρίσκονται πάνω από το 5% του συνόλου των πωλήσεων τους στα άλλα κανάλια διανομής. Εδώ είναι το ζήτημα των εκπτώσεων και των price-volume agreements και ο νέος ρόλος των ΣΥΦΑ. Γ) σε μας μένει η ουσιαστική αντίδραση. Δίκτυο φαρμακείων με ομπρέλα ΕΠΕ. Συγχωνεύσεις στη συνέχεια όπου χρειαστεί. Ας δούμε και αυτή την καινούργια μορφή εταιρίας που παίζει στην ΕΕ και τώρα και στην Ελλάδα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις(ιδε. Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία) Δ) τον ουσιαστικό ρόλο των ΣΥΦΑ εκτός από την κουραστική απειλή κλεισίματος φαρμακείων σε τεχνογνωσία συγχωνεύσεων. Ε) την άμεση διασφάλιση των data. Επιτακτικό καθήκον για τον ΠΦΣ. Δεν μπορεί να ζητάμε νομοθέτηση μορφής εταιρείας που: 4 / 5
Α) δεν είναι γνωστή στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και Β) δημιουργεί προστατευτισμό. Νομίζω οι ΣΥΝΠΕ στην λιανική των φαρμακείων είναι δύσκολες. Ας ρωτήσουμε όμως. Τώρα κιόλας. Ο ΠΦΣ μόνο κατευθύνσεις μπορεί να δίνει και προτάσεις επιχειρηματικής συσπείρωσης που δεν προσβάλλουν το επάγγελμα. Ο ρόλος του δεν είναι να αναμιγνύεται με τις μπίζνες ή τις θελήσεις φαρμακοποιών στη Μαρτίου Θες/νικης ή στα Πετράλωνα. Ακόμα και η δόση να έρθει αν μετρήσουμε τις αντοχές μας θα τις βρούμε λειψές. Με αυτά που μέχρι τώρα λειτουργούσαμε τελειώσαμε. Οι Doors παίζουν συνέχεια this is the end και η αποκάλυψη τώρα είναι για τους πιο πολλούς από εμάς. Δημήτρης Καραγεωργίου 5 / 5