"Ένα Αλλιώτικο Μονοπάτι" Συνεργασία Στ $ Δημοτικού Σχολείου Αγλαντζιάς και Ειδικού Σχολείου Λευκωσίας Μια σιδερένια καγκελόπορτα, παιδιά δύο σχολείων και ένα μονοπάτι... Τι σχέση μπορούν να έχουν άραγε; Τι να τα συνδέει; Και η απάντηση μία: Η ΑΓΑΠΗ! Η αγάπη είναι που μπορεί να μετατρέψει ένα απλό μονοπάτι σε... «ΕΝΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ» Τα παιδιά του τμήματος Ε1 του Στ $ Δημοτικού Σχολείου Αγλαντζιάς και ομάδα παιδιών του Ειδικού Σχολείου Λευκωσίας σε συνεργασία με τους δασκάλους τους(δασκάλα εικαστικής Αγωγής κ. Έφη Ιωακείμ, υπεύθυνη δασκάλα τμήματος Ε1 κ. Μύρια Βασιλείου) τις διευθύνσεις των δύο σχολείων(διευθύντρια ΣΤ $ Αγλαντζιάς κ. Άννα Δημητρίου Λάμπρου, Διευθύντρια Ειδικού Σχολείου κ. Ζαχαρούλα Δημητρίου) επιχείρησαν να καταργήσουν το νοητό και υλικό διαχωριστικό σύνορο που υπάρχει ανάμεσα στα δύο σχολεία. Επιδίωξή τους ήταν, με εργαλείο την τέχνη ως πολιτισμό και κινητήρια δύναμη τη συνεργασία και την ομαδικότητα, ανάμεσα στα δυο σχολεία, να αναδείξουν το σεβασμό στη διαφορετικότητα ως τον ακρογωνιαίο λίθο ολοκλήρωσης του ατόμου. Η εκπαιδευτική διαδρομή τους ήταν γεμάτη εκπλήξεις, προκλήσεις, δυσκολίες, αλλά μάθηση και ψυχοσωματική ολοκλήρωση. Χρησιμοποιώντας το εικαστικό έργο ως μέσον συνομιλίας, αλληλεπίδρασης και συνεργασίας ανάμεσα στα δυο σχολεία, καταφέρανε να ρίξουμε τα τείχη που διαχώριζαν τα δυο σχολεία και να δημιουργήσουν μια διασχολική κοινότητα μάθησης που όλοι μάθαιναν, συμβίωναν και συνδημιουργούσαν, γιατί «Διδάσκοντας το σεβασμό στον άλλον και στη διαφορετικότητά του, διδάσκουμε πολιτισμό». Γενικός σκοπός του πρότζεκτ ήταν η νοητή αλλά και κατεπέκταση υλική κατάργηση των συνόρων που διαχωρίζουν τα δύο σχολεία, οι συμβολισμοί που υπάρχουν πίσω από την κατάργηση των συνόρων και ενοποίησης των δύο αυτών χώρων και η διάχυση
των αποτελεσμάτων του πρότζεκτ ως παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης και κατάργησης ρατσιστικών φαινομένων χωρίς την ανάγκη ύπαρξης οποιουδήποτε νοερού ή υλικού συνόρου που να διαχωρίζει τους ανθρώπους και να τους κατηγοριοποιεί. Σ # αυτή την εικαστική πορεία, τα παιδιά του τμήματος Ε1 του Στ $ Δημοτικού Σχολείου Αγλαντζιάς και τα παιδιά της Ομάδας 5 του Ειδικού Σχολείου Λευκωσίας σε συνεργασία με τους δασκάλους τους, τις διευθύνσεις των δύο σχολείων, την εικαστικό Άννα Φωτειάδου, φοιτητές του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, τη Σχολική Εφορεία Αγλαντζιάς και γονείς των παιδιών, επιχείρησαν να καταργήσουν το νοητό και υλικό διαχωριστικό σύνορο που υπάρχει ανάμεσα στα δύο σχολεία, μέσα από διάφορες εικαστικές δράσεις και παραγωγή εικαστικών έργων. Η υλική, νοητή και συμβολική προσβασιμότητα μεταξύ των δύο σχολείων, επιτεύχθηκε με εικαστική εγκατάσταση στο σύνορο/κάγκελο που διαχωρίζει τα δύο σχολεία, με δημιουργία ενός «Αλλιώτικου Μονοπατιού» που ενώνει τα δύο σχολεία και την παραγωγή Εικαστικού Βίντεο. Όλες οι δραστηριότητες και η δημιουργία των έργων έγιναν στους χώρους και των δύο σχολείων με την ταυτόχρονη συμμετοχή και συνεργασία των παιδιών της Ε1 και της Ομάδας 5. Την Παρασκευή 1η Ιουνίου 2018 παρουσιάστηκαν στο κοινό η πορεία και τα αποτελέσματα του πρότζεκτ «Ένα αλλιώτικο Μονοπάτι». Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να δουν σε πρώτη προβολή το Εικαστικό Βίντεο που δημιουργήθηκε από την καλλιτέχνη με πλάνα που κινηματογραφούσαν τα ίδια τα παιδιά κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων του πρότζεκτ και δημιουργίας του Αλλιώτικου Μονοπατιού. Ακούστηκε επίσης σε πρώτη ακρόαση το τραγούδι που συνοδεύει το εικαστικό βίντεο και είναι εμπνευσμένο από το πρότζεκτ. Τους στίχους και τη μουσική έγραψαν ο μουσικός και η υπεύθυνη Βοηθός Διευθύντρια του Ειδικού Σχολείου Λευκωσίας. Το Εικαστικό Βίντεο παρουσιάζει την πορεία μας προς την ενοποίηση και
αμοιβαία προσβασιμότητα των χώρων μας γιατί ΜΑΖΙ δημιουργούμε μια «Αγκαλιά», ΜΑΖΙ περπατούμε στο ίδιο «Μονοπάτι». https://youtu.be/7snia0- NRaE https://youtu.be/snhb5hadf84