Σύνθεση των επιµέρους παρεµβάσεων των µελών της Συνέλευσης

Κείµενο 30.05.2002 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - Γραµµατεία - Σύνθεση των επιµέρους παρεµβάσεων των µελών της Συνέλευσης ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑ... 1 ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩ ΩΝ ΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ... 2 ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ... 3 ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ... 3 ΑΡΜΟ ΙΟΤΗΤΕΣ... 3 ΕΘΝΙΚΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ... 8 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ... 9 ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ... 9 ΣΤΕΝΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ... 9 ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ...10 ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ...11 ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ...12 ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ...12 Σύνταγµα Γενική συζήτηση - HAEN 1 : αναφέρεται, προκαταρκτικά, στο εύρος της "συντακτικής φιλοδοξίας" την οποία επιδεικνύουν ορισµένοι και τάσσεται υπέρ του να υπάρξει µια κάποια σύνεση: κατ αρχάς θα πρέπει να διευκρινισθεί η ιδέα για ένα "Σύνταγµα της ΕΕ". Σύνταγµα µε την έννοια που δίνουν στον όρο αυτό τα οµοσπονδιακά κράτη (τύπου Ηνωµένων Πολιτειών ή Γερµανίας), δηλαδή ένα κείµενο που πλαισιώνει την άσκηση κυριαρχικών δικαιωµάτων, απορρέει από 1 Γαλλική Γερουσία (CONV 12/02). DV\470696.doc PE 314.652/ΑΝΑΘ.1

µία συντακτική εξουσία και µπορεί να εξελιχθεί χωρίς να απαιτείται η οµοφωνία των µελών της Οµοσπονδίας; Θεµελιώδης Συνθήκη; Σε οποιαδήποτε περίπτωση, είναι σηµαντικό, όταν υποστηρίζεται ένα Σύνταγµα µε την αυστηρή έννοια του όρου, να προσµετρηθεί ο κίνδυνος αποδυνάµωσης του καθορισµού των κοινών πολιτικών ή αµφισβήτησης ορισµένων κανόνων βασικών για την ευρωπαϊκή θεσµική ισορροπία (π.χ. µη αναγνώριση του δικαιώµατος πρωτοβουλίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), οι οποίοι δεν θα µπορούσαν εύκολα να υπάρξουν στο πλαίσιο ενός δηµοκρατικού Συντάγµατος - BERÈS και HÄNSCH: υπογραµµίζουν ότι η εκκίνηση µιας συνταγµατικής διαδικασίας δεν έχει νόηµα παρά µόνον αν αντιστοιχεί σε ένα συµπληρωµατικό στάδιο της ολοκλήρωσης και έχει την υποστήριξη των λαών των διαφόρων κρατών µελών Σαφής προοπτική ενός Συντάγµατος: - DUFF 1 : προτείνει άµεσα ορισµένα άρθρα για το Σύνταγµα (χρησιµοποιώντας παράλληλα την έννοια της Συνταγµατικής Συνθήκης) - CARNERO GONZALEZ 2 (επικεντρώνεται στο θέµα της χρηµατοδότησης της Ένωσης) - IDRAC (θα αρκείτο σε µια Συνταγµατική Συνθήκη) "Συνταγµατική Συνθήκη": - Παρέµβαση NAHTIGAL 3 - Παρέµβαση TEUF 4, που προτείνει πλήρη διάρθρωση για τη σχεδιαζόµενη Συνταγµατική Συνθήκη - Παρέµβαση SEVERIN 5 - Παρέµβαση TRZCINSKI 6, που υποδεικνύει τα ουσιώδη στοιχεία που πρέπει να περιληφθούν (θεµελιώδη δικαιώµατα, διάρθρωση των εξουσιών, αρµοδιότητες, νοµική θέση των κρατών µελών) - Παρέµβαση MICH-DE GUCHT-DI RUPO Χάρτης των Θεµελιωδών ικαιωµάτων - Θα πρέπει να συµπεριληφθεί στο τελικό κείµενο κατά τα µέλη NAHTIGAL 7, TEUF 8 (που υποδεικνύει επίσης, ως εναλλακτική λύση, να υπάρχει στη Συνταγµατική Συνθήκη µια απλή παραποµπή στο Χάρτη), TRZCINSKI 9, IDRAC, BERÈS-HÄNSCH, MICH-DE GUCHT- DI RUPO - DUFF: προκρίνει να γίνεται αναφορά στο Χάρη σε ένα άρθρο σχετικό µε την ιθαγένεια, και να ενταχθεί στις Συνθήκες υπό µορφή πρωτοκόλλου - Αντιθέτως, το µέλος BRUTON 10 δεν συµφωνεί, προτιµώντας την προσχώρηση της Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύµβαση για τα ικαιώµατα του Ανθρώπου 1 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 22/02). 2 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 38/02). 3 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 4 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 5 Ρουµανικό Κοινοβούλιο (CONV 41/02). 6 Πολωνική Κυβέρνηση (CONV 34/02). 7 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 8 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 9 Πολωνική Κυβέρνηση (CONV 34/02). 10 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). PE 314.652/ΑΝΑΘ.1 2/12 DV\470696.doc

Νοµική προσωπικότητα της Ένωσης - Η αναγνώριση της νοµικής προσωπικότητας της Ένωσης υποστηρίζεται από τα µέλη TEUF 1, TIILIKAINEN 2, DUFF Στόχοι της Ένωσης - Για το µέλος HAEN 3, οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να είναι επιµελώς ιεραρχηµένοι - Για το µέλος HÜBNER 4, δεν µπορούν να έχουν αποκλειστικά οικονοµικό χαρακτήρα. - Για το µέλος DUFF 5, οι στόχοι αυτοί είναι: "προώθηση της κοινωνικής και οικονοµικής προόδου, δηµιουργία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, αναβάθµιση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη και τον κόσµο, ασφάλεια και προάσπιση της Ένωσης" - Για το µέλος HJM-WALLÉN 6, είναι οι εξής "προώθηση της διεθνούς ειρήνης, ασφάλειας και ανάπτυξης, επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης και εξέλιξη της ΕΕ σε ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης" - Για το µέλος IDRAC, πρέπει προηγουµένως να επαληθευθεί ο αρχικός στόχος για «µια όλο και πιο στενή ένωση», ώστε να επαναβεβαιωθεί διαπιστώνοντας τη σύγκλιση που υπάρχει ως προς τους ακόλουθους στόχους: ειρήνη, εσωτερική ασφάλεια, οικονοµική ευηµερία και αειφόρος ανάπτυξη, προαγωγή των ατοµικών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωµάτων, διαπεριφερειακή συνοχή, ποικιλοµορφία των πολιτισµικών ταυτοτήτων, ανάπτυξη ενός πιο αλληλέγγυου κόσµου - Οι MICH-DE GUCHT-DI RUPO εκτιµούν ότι τα καθήκοντα της Ένωσης χρειάζεται να αναπροσαρµοσθούν και ανασυνταχθούν στο πλαίσιο της Συνταγµατικής Συνθήκης Αρµοδιότητες Μέθοδος κατανοµής των αρµοδιοτήτων: - HAEN 7 : θεωρεί ότι δεν θα ήταν η κατάλληλη µια προσέγγιση ανά οµάδα αρµοδιοτήτων (αποκλειστικές αρµοδιότητες της Επιτροπής / αποκλειστικές αρµοδιότητες κρατών µελών) - TEUF 8 : τάσσεται, αντίθετα, υπέρ µιας απαρίθµησης των αρµοδιοτήτων της Ένωσης που κάνει τη διάκριση µεταξύ "αποκλειστικών", "θεµελιωδών" και "επικουρικών". Παράλληλα πρέπει να ορισθούν οι τοµείς για τους οποίους αρµόδια είναι µόνο τα κράτη µέλη - FARNLEITER 9 : ζητεί να αναφέρεται σαφώς στις Συνθήκες ότι η αρµοδιότητα για τη λήψη αποφάσεων επί αρµοδιοτήτων ανήκει στα κράτη µέλη και ότι η Ένωση έχει αποκλειστικές εξουσίες µόνον όταν αυτές αναφέρονται σαφώς στις Συνθήκες. Οι αρµοδιότητες πρέπει να χωρίζονται σε «αποκλειστικές αρµοδιότητες της Ένωσης, κοινές αρµοδιότητες της Ένωσης 1 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 2 Φινλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 37/02). 3 Γαλλική Γερουσία (CONV 12/02). 4 Πολωνική Κυβέρνηση (CONV 20/02). 5 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 22/02). 6 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 7 Γαλλική Γερουσία (CONV 12/02). 8 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02) 9 Αυστριακή Κυβέρνηση (CONV 58/02). DV\470696.doc 3/12 PE 314.652/ΑΝΑΘ.1

και των κρατών µελών, και αρµοδιότητες των κρατών µελών». Όλοι οι τοµείς στους οποίους η Ένωση διαθέτει αποκλειστική αρµοδιότητα πρέπει να αναφέρονται ρητώς στη Συνθήκη, η οποία πρέπει να περιέχει και έναν σαφή και µη εξαντλητικό κατάλογος των αποκλειστικών αρµοδιοτήτων των κρατών µελών. Θα πρέπει επίσης να αναφέρεται ρητώς στη Συνθήκη ότι όλες οι µη αναφερόµενες αρµοδιότητες ανήκουν στα κράτη µέλη - HJM WALLÉN 1 : απορρίπτει ρητώς την ιδέα ενός αυστηρού καταλόγου αρµοδιοτήτων, θεωρεί δε ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η σηµερινή µέθοδος βάσει της οποίας οι αρµοδιότητες απορρέουν από τους στόχους της Ένωσης και να εκσυγχρονισθούν ορισµένοι από αυτούς τους στόχους. Έτσι, στην παρέµβαση αναφέρονται διάφορα κριτήρια για τον προσδιορισµό των καθηκόντων που θα πρέπει να ασκούνται κατά προτεραιότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο (διεθνικός χαρακτήρας του υπό εξέταση ζητήµατος, κίνδυνος ζηµίας εις βάρος του συνόλου σε περίπτωση µεµονωµένης εθνικής δράσης ή απουσίας ευρωπαϊκής δράσης, ή πλεονέκτηµα της λήψης ευρωπαϊκών µέτρων έναντι µιας εθνικής δράσης) - TIILIKAINEN 2, NAHTIGAL 3 : αντιτίθενται επίσης ρητώς στην κατάρτιση ενός καταλόγου αρµοδιοτήτων IDRAC: διευκρινίζει ότι δεν πρέπει να ελπίζεται πως ένας ακριβέστερος καθορισµός επιµέρους τοµέων αρµοδιότητας, από τους οποίους άλλοι θα υπάγονται στην Ένωση και άλλοι στα κράτη µέλη, θα οδηγήσει σε διασάφηση των καθηκόντων της Ένωσης, και αναφέρει διάφορα παραδείγµατα προς επίρρωσιν του ισχυρισµού του - BRUTON 4 : θεωρεί ότι µια πιο ευέλικτη προσέγγιση θα ήταν να απαριθµηθούν κατηγορίες αρµοδιοτήτων ανάλογη σκέψη διατυπώνεται και από τους MICH-DE GUCHT-DI RUPO οι οποίοι προτείνουν διάφορα κριτήρια για να καθορισθεί η απόδοση αρµοδιότητας στην Ένωση (αποφυγή των αρνητικών συνεπειών που θα είχε µια δράση σε εθνικό επίπεδο τη στιγµή που το εύρος της σχεδιαζόµενης δράσης ξεπερνά τα εθνικά όρια ύπαρξη συγκριτικού πλεονεκτήµατος µιας δράσης σε επίπεδο Ένωσης από άποψη αποτελεσµατικότητας ή πόρων ανάγκη συνοχής και αλληλεγγύης) - DINI 5 : θεωρεί ότι το ζήτηµα δεν είναι τόσο να καθορισθούν οι τοµείς όπου η Ένωση και τα κράτη µέλη θα έχουν την αντίστοιχη αρµοδιότητα, αλλά να οριοθετηθεί το πεδίο δράσης της Ένωσης και των κρατών µελών εντός των ανταγωνιστικών αρµοδιοτήτων θεωρεί ακόµη ότι είναι αναγκαίο ένα σύστηµα που να επιτρέπει την προσθήκη ή αφαίρεση αρµοδιοτήτων και ότι το άρθρο 308 οδήγησε µέχρι σήµερα σε αξιόλογη πρόοδο. Προτείνει µια βελτιωµένη φόρµουλα αυτού του τύπου (οµοφωνία των κυβερνήσεων, σύµφωνη γνώµη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έγκριση από τα εθνικά κοινοβούλια) - TIILIKAINEN 6 : θεωρεί επίσης ότι τόσο το άρθρο 95 όσο και το άρθρο 308 αποτέλεσαν πηγή δυναµισµού και δεν πρέπει να τεθούν υπό αµφισβήτηση - MICH-DE GUCHT-DI RUPO: αναφέρουν επίσης το άρθρο 94, κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση αλλά δέχονται ότι θα µπορούσαν να προβλεφθούν εγγυήσεις για να προληφθούν καταχρηστικές ερµηνείες της Συνθήκης - BÖSCH 7 : τάσσεται, αντίθετα, υπέρ της κατάργησης του άρθρου 308 - FARNLEITER 8 : θεωρεί ότι τα άρθρα 95 και 308 πρέπει να διατηρηθούν αλλά να ορίζουν σαφέστερα τους τοµείς στους οποίους εφαρµόζονται (π.χ. το άρθρο 95 πρέπει να ισχύει µόνο 1 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 2 Φινλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 37/02). 3 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 4 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 5 Ιταλός Γερουσιαστής (CONV 32/02). 6 Φινλανδική Κυβέρνηση (CONV 37/02). 7 Αυστριακό Κοινοβούλιο (CONV 42/02). 8 Αυστριακή Κυβέρνηση (CONV 58/02). PE 314.652/ΑΝΑΘ.1 4/12 DV\470696.doc

για την υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς). Το άρθρο 308 πρέπει να συµπεριλάβει ΕΚ, ΕτΠ και ΟΚΕ Έλεγχος για την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας και της κατανοµής αρµοδιοτήτων: - FARNLEITER 1 : ζητεί έναν εκ των προτέρων µηχανισµό (εντός του ΕΚ) παρόµοιο µε αυτό του άρθρου 300, παράγραφος 6 της ΣΕΚ. Τα εθνικά κοινοβούλια, η ΕτΠ και οι περιφέρειες µε νοµοθετικές αρµοδιότητες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτό το µηχανισµό, ο οποίος θα πρέπει επίσης να εφαρµόζεται και στα άρθρα 96 και 308 - HAEN 2 : θεωρεί ότι ένα ειδικό όργανο (δεύτερο νοµοθετικό σώµα, προερχόµενο από τα εθνικά κοινοβούλια) πρέπει να ασχολείται µε τον έλεγχο της τήρησής τους - TEUF 3 : προτείνει τη συγκρότηση µιας "µεικτής επιτροπής" Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εθνικών κοινοβουλίων για την άσκηση του σχετικού ελέγχου - BÖSCH 4 : θεωρεί ότι θα πρέπει να συγκροτηθεί ικαστήριο Αρµοδιοτήτων, αποτελούµενο από µέλη των εθνικών συνταγµατικών δικαστηρίων - TIILIKAINEN 5 : τονίζει ότι τα περισσότερα επιχειρήµατα που προβλήθηκαν στη συζήτηση ευνοούν έναν πολιτικό µηχανισµό (που προηγείται της τελικής έγκρισης µιας πράξης) - DINI 6 : θεωρεί ότι, ναι µεν το ικαστήριο θα πρέπει να εξακολουθήσει να έχει τον τελευταίο λόγο ως προς τον έλεγχο των αρµοδιοτήτων, θα µπορούσε όµως να εξετασθεί το ενδεχόµενο να συσταθεί µεικτή επιτροπή µε τη συµµετοχή και των κρατών µελών που θα αποφαίνεται προκαταρκτικά - BRUTON 7 : προτείνει να µπορεί να υπάρχει δυνατότητα προσφυγής κατ έφεσιν κατά του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου, βάσει αναφοράς υπογραφόµενης από το 40% τουλάχιστον των µελών των εθνικών κοινοβουλίων που προέρχονται από το ένα τέταρτο τουλάχιστον των κρατών µελών - IDRAC: θεωρεί ότι ο έλεγχος της επικουρικότητας πρέπει να διεξάγεται τόσο σε πολιτικό όσο και σε δικαστικό επίπεδο στο πλαίσιο αυτό, η συγκρότηση ειδικού τµήµατος εντός του ΕΚ είναι µια πρόταση που χρήζει περαιτέρω εµβάθυνσης - BARRAU: θεωρεί ότι πρέπει να θεσπισθεί στο αρχικό στάδιο της νοµοθετικής διαδικασίας µια προσφυγή ενώπιον του ΕΚ ανοιχτή για τα όργανα της Ένωσης και τη Συνδιάσκεψη Αρµοδιότητες που αξίζει να αναπτυχθούν: - DUFF 8 : αναφέρει ως "κύριες" αρµοδιότητες της Ένωσης την εµπορική πολιτική, τελωνειακή Ένωση, τα περιβαλλοντικά ζητήµατα που ενδιαφέρουν περισσότερα του ενός κράτη µέλη και την ΚΕΠΠΑ/ΚΕΑΑ - Κατά BARRAU 9, η κοινωνική πολιτική, που πρέπει να αποτελέσει αντικείµενο Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Συνθήκης, και η οικονοµική διακυβέρνηση 1 Αυστριακή Κυβέρνηση (CONV 58/02). 2 Γαλλική Γερουσία (CONV 12/02). 3 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 4 Αυστριακό Κοινοβούλιο (CONV 42/02). 5 Φινλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 37/02). 6 Ιταλικό Κοινοβούλιο (CONV 32/02). 7 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 8 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 22/02). 9 Γαλλική Εθνοσυνέλευση (CONV 13/02 και CONV 30/02). DV\470696.doc 5/12 PE 314.652/ΑΝΑΘ.1

- Κατά NAHTIGAL 1, αυτές είναι οι τηλεπικοινωνίες, οι ταχυδροµικές υπηρεσίες, η ενέργεια, οι χρηµατοοικονοµικές υπηρεσίες, η προστασία του περιβάλλοντος και ορισµένες πτυχές του συνταξιοδοτικού καθεστώτος (µεταφορά δικαιωµάτων) - Κατά IDRAC, πέραν της ΚΕΠΠΑ και του οικονοµικού και κοινωνικού τοµέα, τα λεγόµενα «διασυνοριακά» ζητήµατα: καταπολέµηση του οργανωµένου εγκλήµατος, µετανάστευση, άσυλο, περιβάλλον, υγεία, διεθνή δίκτυα ενέργειας και µεταφορών - Κατά TIILIKAINEN 2, η επισιτιστική ασφάλεια - Κατά DUHAM 3, ο αθλητισµός - Κατά HÜBNER 4, BARRAU 5 και TEUF 6, η ιθαγένεια - Κατά TEUF 7, HJM WALLÉN 8 και NAHTIGAL 9, η ΚΕΠΠΑ (σχετικά µε το θέµα αυτό διατυπώνονται πολλές παρατηρήσεις που κατατείνουν στην κατάργηση των πυλώνων: TEUF 10, SEVERIN 11 και MARTONYI 12, ενώ αντιθέτως το µέλος BÖSCH 13 θεωρεί ότι η ΚΕΠΠΑ όπως και τα θέµατα δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων πρέπει να συνεχίσουν να υπάγονται στην οµοφωνία και τη διακυβερνητική συνεργασία) - Η δικαιοσύνη και οι εσωτερικές υποθέσεις κατά τα µέλη TEUF 14, HJM WALLÉN 15, TIILIKAINEN 16 (καταπολέµηση της τροµοκρατίας) 17, NAHTIGAL 18 (έλεγχος εξωτερικών συνόρων, καταπολέµηση του οργανωµένου εγκλήµατος, προστασία των µειονοτήτων) - Κατά το µέλος SEVERIN 19 το θέµα της προστασίας των εθνικών/πολιτιστικών µειονοτήτων πρέπει να εξετάζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο Ανάγκη επανεξέτασης ή και επανεθνικοποίησης ορισµένων τοµέων: - HJM WALLÉN 20 : περιορίζεται στο να κάνει µια νύξη στην ανάγκη εκσυγχρονισµού των στόχων της γεωργικής πολιτικής και ενηµέρωσης των στόχων της περιφερειακής και των διαρθρωτικών πολιτικών - BÖSCH 21 : υποστηρίζει, αντίθετα, σαφώς την επιστροφή της γεωργίας στα κράτη και είναι σαφώς αντίθετος στην κοινοτικοποίηση του 2ου και 3ου πυλώνα 1 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 2 Φινλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 37/02). 3 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 33/02). 4 Πολωνική Κυβέρνηση (CONV 20/02). 5 Γαλλική Εθνοσυνέλευση (CONV 13/02 και CONV 30/02). 6 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 7 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 8 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 9 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 10 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 11 Ρουµανικό Κοινοβούλιο (CONV 41/02). 12 Ουγγρική Κυβέρνηση (CONV 28/02). 13 Αυστριακό Κοινοβούλιο (CONV 42/02). 14 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 15 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 16 Φινλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 37/02). 17 Φινλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 37/02). 18 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 19 Ρουµανικό Κοινοβούλιο (CONV 41/02). 20 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 21 Αυστριακό Κοινοβούλιο (CONV 42/02). PE 314.652/ΑΝΑΘ.1 6/12 DV\470696.doc

- NAHTIGAL 1 : τονίζει ότι µια επανεθνικοποίηση των πολιτικών αυτών δεν θα είχε κανένα νόηµα, θεωρεί όµως αναγκαίο τον επαναπροσδιορισµό τους (κρίνοντας, ειδικότερα, ότι τα κράτη µέλη πρέπει να διαθέτουν ελευθερία στην κατανοµή των κοινοτικών πόρων) ιαφοροποίηση της έντασης της κοινοτικής δράσης ανάλογα µε τους τοµείς: - HJM WALLÉN 2 : τονίζει ότι, ενώ σε βασικούς τοµείς η παραδοσιακή κοινοτική µέθοδος και η εναρµόνιση παραµένουν αναγκαίες, σε άλλους θα ήταν καταλληλότερη η προσφυγή στην ανοικτή συνεργασία (κοινή στόχοι, αλλά ευρύτερο περιθώριο επίτευξής τους) - NAHTIGAL 3 : υποστηρίζει την ανάπτυξη των µεθόδων αµοιβαίας εποπτείας και ανοικτής συνεργασίας (που προϋποθέτουν µια ουδέτερη Επιτροπή καθώς και ενισχυµένο δηµοκρατικό έλεγχο σε θέµατα συντονισµού των οικονοµικών πολιτικών, κοινωνικής προστασίας και καταπολέµησης του αποκλεισµού και της ανεργίας) - DINI 4 : τονίζει ότι το ισχύον κείµενο της Συνθήκης διαφοροποιεί ήδη το επίπεδο κοινοτικής δράσης, χρησιµοποιώντας διάφορους όρους όπως "κοινές πολιτικές", "πολιτικές", "µέτρα", "µέτρα ενθάρρυνσης", "προώθηση", "συµβολή", προτείνει δε τον εξορθολογισµό της χρήσης τους ανάλογα µε τους τοµείς - MICH-DE GUCHT-DI RUPO: υπογραµµίζουν ότι η σχέση αρµοδιοτήτων και µέσων δεν µπορεί να είναι άκαµπτη. Η ένταση της αρµοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση µε την αρµοδιότητα των κρατών µελών είναι συνάρτηση των επιδιωκόµενων πολιτικών στόχων και µε κανέναν τρόπο ο ένας ή ο άλλος τύπος µέσου δεν εξαρτάται από την κατηγορία της αρµοδιότητας Πιθανή ανάπτυξη των διαφόρων αρµοδιοτήτων: - Οικονοµική διακυβέρνηση, κοινωνική πολιτική: BARRAU 5 : αναφέρει ιδίως τη φορολογική εναρµόνιση και προτείνει την απαρίθµηση 10 βασικών πτυχών του ευρωπαϊκού κοινωνικού µοντέλου. BRUTON 6 : προτείνει τη διάκριση µεταξύ διαφόρων σεναρίων ανάπτυξης στο πλαίσιο του Συµφώνου Σταθερότητας IDRAC: υποστηρίζει και τη φορολογική εναρµόνιση και την κατάρτιση κοινωνικών κανόνων για την αποφυγή του κοινωνικού ντάµπινγκ - Σχετικά µε την ΚΕΠΠΑ: HJM WALLÉN 7 : θεωρεί ότι πρέπει να διασφαλισθεί καλύτερος συντονισµός µε την πολιτική ανάπτυξης, την εµπορική πολιτική και τις µεταναστευτικές πολιτικές, τις πολιτικές ασύλου και µετανάστευσης (γενικότερη εφαρµογή της κοινοτικής µεθόδου) NAHTIGAL 8 και BRUTON 9 : υποστηρίζουν την ιδέα να συγχωνευθούν τα καθήκοντα του Επιτρόπου Εξωτερικών Σχέσεων (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής) και Ύπατου Εκπροσώπου και εν γένει να κοινοτικοποιηθεί εν µέρει και σταδιακά η ΚΕΠΠΑ (ψηφοφορία µε ειδική πλειοψηφία, κοινή πρωτοβουλία κρατών µελών/επιτροπής/ύπατου Εκπροσώπου για µια µεταβατική περίοδο), αν και ο στρατιωτικός τοµέας θα πρέπει να εξακολουθήσει να υπάγεται στη διακυβερνητική συνεργασία IDRAC: προτείνει η εξωτερική και η αµυντική πολιτική να ενταχθούν στην κοινοτική σφαίρα κατά στάδια: σε µια µεταβατική φάση, θα 1 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 39/02). 2 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 3 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 39/02). 4 Ιταλικό Κοινοβούλιο (CONV 32/02). 5 Γαλλική Εθνοσυνέλευση (CONV 13/02 και CONV 30/02). 6 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 7 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 8 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 9 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). DV\470696.doc 7/12 PE 314.652/ΑΝΑΘ.1

διατηρηθούν οι ειδικοί κανόνες για την ικανότητα πρωτοβουλίας, τους όρους ψηφοφορίας και τη συµµετοχή των κρατών µελών στους διεθνείς οργανισµούς θα καθορισθούν συγκεκριµένα στάδια προς µια ενισχυµένη ολοκλήρωση. Θα πρέπει να ορισθεί ένα συνολικό στρατηγικό δόγµα. Η ίδρυση ευρωπαϊκής υπηρεσίας εξοπλισµών θα αποτελούσε χρήσιµο µέσον LAMASSOURE: προτείνει ένα σχέδιο σταδιακής κοινοτικοποίησης της ΚΕΠΠΑ, µε σειρά επιχειρηµάτων, κάτι ανάλογο µε το πρότυπο της διαδικασίας µε την οποία θεσπίσθηκε η Οικονοµική και Νοµισµατική Ένωση - Ως προς τις εσωτερικές υποθέσεις και τη δικαιοσύνη: TEUF 1 και BRUTON 2 εµµένουν ιδιαίτερα στις επιχειρησιακές αρµοδιότητες της EUROPOL και την ανάπτυξη ευρωπαϊκής µεθοριακής αστυνοµίας BRUTON 3 : τάσσεται, επιπλέον, υπέρ µιας κοινής µεταναστευτικής πολιτικής που θα περικλείει θέµατα όπως το δικαίωµα στην εργασία, οι κοινωνικές παροχές και η ελεύθερη κυκλοφορία στην Ένωση HJM WALLÉN 4 : προτείνει να εξετασθεί η καθιέρωση ευρωπαίου εισαγγελέα στο πλαίσιο του πρώτου πυλώνα για ορισµένα εγκλήµατα IDRAC: πέραν της θέσπισης ευρωπαϊκής εισαγγελίας, προτείνει µια πολιτική εναρµόνισης του ποινικού δικαίου - Σχετικά µε τη χρηµατοδότηση της Ένωσης: IDRAC: θεωρεί ότι θα πρέπει να επανέλθουµε σε ένα πραγµατικό σύστηµα ιδίων πόρων, το οποίο θα έδινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη δυνατότητα να παρεµβαίνει στον καθορισµό των πόρων MICH-DE GUCHT- DI RUPO: εκφράζουν την ίδια άποψη BARRAU 5 και CARNERO GONZALEZ 6 : θεωρούν αναγκαία την επανεξέταση του σηµερινού ανώτατου ορίου του 1,27 % των ιδίων πόρων CARNERO GONZALEZ 7 : υποστηρίζει, επιπλέον, τη θέσπιση προοδευτικού ευρωπαϊκού φόρου εισοδήµατος TEUF 8 και CARNERO GONZALEZ 9 : υποστηρίζουν την κατάργηση της διάκρισης µεταξύ υποχρεωτικών και µη υποχρεωτικών δαπανών DUFF: τάσσεται υπέρ του συστήµατος ιδίων πόρων που θα δίνει τη δυνατότητα είσπραξης φόρων, στο πλαίσιο ενός δηµοσιονοµικού συστήµατος που θα προβλέπει τον καθορισµό κάποιου ορίου, σε ποσοστό των ΑΕΠ, για τις δαπάνες της Ένωσης Εθνικά κοινοβούλια (βλ. επίσης "Έλεγχος για την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας") Ενίσχυση, εν γένει, του ρόλου των εθνικών κοινοβουλίων στο µηχανισµό λήψης αποφάσεων - Στην παρέµβαση NAHTIGAL 10 ζητείται η ενίσχυση του ρόλου των εθνικών κοινοβουλίων, ιδίως σε περίπτωση παραχώρησης νέων αρµοδιοτήτων στην Ένωση - Στην παρέµβαση BRUTON 11 εκτίθενται διάφορες ιδέες όπως αυτή ενός "συµβουλευτικού σηµειώµατος" που θα συντάσσει κάθε υπουργείο εντός προθεσµίας ενός µηνός σχετικά µε κάθε πρόταση της Επιτροπής, αυτή των βιντεοδιασκέψεων των επιτρόπων, ή ακόµη η ιδέα 1 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 2 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 3 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 4 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 5 Γαλλική Εθνοσυνέλευση (CONV 13/02 και CONV 30/02). 6 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 38/02). 7 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 38/02). 8 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 9 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 38/02). 10 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 11 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). PE 314.652/ΑΝΑΘ.1 8/12 DV\470696.doc

να θεσπισθεί σε κάθε κοινοβούλιο µια ευρωπαϊκή εβδοµάδα που θα είναι αφιερωµένη στην ενηµέρωση γύρω από την Ευρώπη Νοµοθετικό σώµα προερχόµενο από τα εθνικά κοινοβούλια: - HAEN 1 : υποστηρίζει την ιδέα αυτή: ένα δεύτερο νοµοθετικό σώµα, αποτελούµενο από ισάριθµους εθνικούς βουλευτές από κάθε κράτος µέλος, θα είχε ως πλεονέκτηµα να φέρει πιο κοντά τους πολίτες στην Ευρώπη και θα αποτελούσε απάντηση στη σκλήρυνση της στάσης των µικρών κρατών µελών. Το σώµα αυτό θα ασκούσε κυρίως έλεγχο ως προς την εφαρµογή της αρχής της επικουρικότητας και τη δράση που αναλαµβάνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στα πλέον διακυβερνητικά θέµατα (ΚΕΠΠΑ, δικαιοσύνη και εσωτερικές υποθέσεις) SEVERIN 2 : το δεύτερο αυτό νοµοθετικό σώµα πρέπει να συγκροτηθεί στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και να είναι ένα όργανο αποτελούµενο από εκπροσώπους των κρατών µελών και των τοπικών και περιφερειακών αρχών - BRUTON 3 : αντιθέτως, δεν θεωρεί πρόσφορη την ιδέα σύστασης νέου οργάνου και προτιµά να παραχωρηθεί ένας ειδικός ρόλος στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συµβουλίου της Ευρώπης σε θέµατα ΚΕΠΠΑ, ανθρωπίνων δικαιωµάτων και αναθεώρησης των Συνθηκών Περιφέρειες - HJM WALLÉN 4 : θεωρεί ότι η ρύθµιση των σχέσεων µεταξύ των κρατών µελών και των τοπικών ή περιφερειακών οργάνων πρέπει να παραµείνει στην εθνική αρµοδιότητα - MICH-DE GUCHT-DI RUPO: προτείνουν όπως τα κράτη µέλη κοινοποιήσουν κατάλογο των περιφερειών µε νοµοθετικές εξουσίες, µε επέκταση των αρµοδιοτήτων τους, στις οποίες θα µπορούσαν να παραχωρηθούν ειδικές συµβουλευτικές εξουσίες Κοινωνία των πολιτών - BERÈS-HÄNSCH: υπογραµµίζουν τη σηµασία της ανάπτυξης του ευρωπαϊκού δηµόσιου χώρου, ιδίως χάρη στην κοινωνία των πολιτών Στενή συνεργασία - Η προσφυγή στη στενή συνεργασία κρίνεται αναγκαία για το µέλος NAHTIGAL 5 - Κατά TEUF 6, µπορεί να εξετασθεί, ενώ κατά BARRAU 7 κρίνεται ως κάτι φυσικό υπό το πρίσµα της ανάπτυξης των αρµοδιοτήτων της Ένωσης - IDRAC: αναφέρεται σε µια πρωτοπορία κρατών που θέλουν να βαδίσουν µε ταχύτερο ρυθµό στην κατεύθυνση της ολοκλήρωσης - BERÈS-HÄNSCH: θεωρούν ότι τα κράτη της Ευρω-οµάδας θα πρέπει να συµµετάσχουν σε µια στενότερη συνεργασία µε επιστέγασµα τη γενίκευση της ειδικής πλειοψηφίας και της 1 Γαλλική Γερουσία (CONV 12/02). 2 Ρουµανικό Κοινοβούλιο (CONV 41/02). 3 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 4 Σουηδική Κυβέρνηση (CONV 29/02). 5 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02 + CONV 39/02). 6 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 7 Γαλλική Εθνοσυνέλευση (CONV 13/02 και CONV 30/02). DV\470696.doc 9/12 PE 314.652/ΑΝΑΘ.1

συναπόφασης στους τοµείς της πολιτικής για την απασχόληση και της καταπολέµησης της φτώχειας και των αποκλεισµών - BARRAU: φαίνεται να κινείται προς την ίδια κατεύθυνση Θεσµικά όργανα Προεδρία: - BERÈS-HÄNSCH: τάσσονται υπέρ του να αποδοθεί µεγαλύτερη σηµασία στα πρόσωπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως προς τον Πρόεδρο του Συµβουλίου και τον Πρωθυπουργό - BARRAU: τάσσεται υπέρ ενός Προέδρου εκλεγόµενου για πενταετή θητεία, σε µια πρώτη φάση από µία Συνέλευση αποτελούµενη από εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και έπειτα µε άµεση καθολική ψηφοφορία: ο Πρόεδρος θα εκπροσωπεί την Ένωση στο εξωτερικό και θα προεδρεύει του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: - TEUF 1 : θεωρεί ότι µια ενιαία εκλογική διαδικασία, η αναγνώριση στο ΕΚ δικαιώµατος πρωτοβουλίας και η πλήρης συναπόφαση σε θέµατα προϋπολογισµού αποτελούν βασικά στοιχεία BRUTON 2 : αντιτίθεται ρητώς σε κάθε περιορισµό του µονοπωλίου πρωτοβουλίας της Επιτροπής - BRUTON 3 : υποδεικνύει το ενδεχόµενο αναλογικής εκλογής που θα καλύπτει ολόκληρη την Ευρώπη - HÜBNER 4 : θεωρεί ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η εξουσία του. - BARRAU: ζητεί τη µεταρρύθµιση του τρόπου εκλογής των ευρωπαίων βουλευτών και τη γενίκευση της συναπόφασης Συµβούλιο: - TEUF 5 : οι αποφάσεις στο πλαίσιο του Συµβουλίου θα πρέπει να λαµβάνονται µε βάση τη διπλή πλειοψηφία των κρατών µελών και του πληθυσµού - DINI 6 : υποστηρίζει τη λήψη των αποφάσεων µε πλειοψηφία στο πλαίσιο του Συµβουλίου - BRUTON 7 : προτείνει την ιδέα µιας προεδρίας των τριών, διάρκειας δεκαοκτώ µηνών ζητεί επίσης να βελτιωθεί η πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Συµβουλίου - BARRAU: συνιστά να διαχωρισθούν προεδρία του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου και προεδρία του Συµβουλίου Υπουργών, να προβλεφθεί συλλογική προεδρία του Συµβουλίου και η σύσταση ενός Συµβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, καθώς και να συσταθεί ένα Συµβούλιο Κοινοτικών Υποθέσεων που θα αναλάβει ένα γενικό καθήκον συντονισµού και θα λογοδοτεί ενώπιον του Κοινοβουλίου 1 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 2 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 3 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 4 Πολωνική Κυβέρνηση (CONV 20/02). 5 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 6 Ιταλικό Κοινοβούλιο (CONV 32/02). 7 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). PE 314.652/ΑΝΑΘ.1 10/12 DV\470696.doc

Επιτροπή: - BRUTON 1 : υπενθυµίζει ότι µια ισχυρή Επιτροπή αποτελεί ίσως το καλύτερο εχέγγυο για την προστασία των συµφερόντων των µικρών κρατών µελών υπ αυτό το πρίσµα, ο Πρόεδρος της Επιτροπής θα πρέπει να εκλέγεται µε καθολική ψηφοφορία, υπό τον όρο να ενισχυθούν οι εξουσίες του (υπερισχύουσα ψήφος, δικαίωµα ορισµού πρόσθετων επιτρόπων και δικαίωµα αποποµπής των επιτρόπων του) και να κατοχυρωθεί καλύτερα η ανεξαρτησία του (συγκεκριµένα, µε το µη ανανεώσιµο της θητείας του) - IDRAC: τάσσεται επίσης υπέρ της εκλογής του επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας µε άµεση καθολική ψηφοφορία, είτε αυτός είναι ο Πρόεδρος της Επιτροπής είτε πρόκειται για άλλο πρόσωπο - TEUF 2 : ο Πρόεδρος της Επιτροπής πρέπει να εκλέγεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή σε συνάρτηση µε τις ευρωπαϊκές εκλογές - SEVERIN 3 : οι εκτελεστικές της εξουσίες θα πρέπει να ενισχυθούν - BARRAU καθώς και MICH-DE GUCHT-DI RUPO: θεωρούν ότι θα πρέπει να αναλάβει το σύνολο των εκτελεστικών καθηκόντων, µε απλοποίηση τους συστήµατος επιτροπολογίας ικαστήριο: - Κατά TEUF 4, δικαιολογείται η καθιέρωση ευρωπαϊκής συνταγµατικής προσφυγής - DUFF: θεωρεί πτυχή της ιθαγένειας την αναγνώριση του δικαιώµατος προσφυγής ενώπιον του ικαστηρίου για τους πολίτες που θίγονται από κάποια νοµική πράξη της Ένωσης Μέσα της Ένωσης Ιεράρχηση των κανόνων: - TIILIKAINEN 5 και BRUTON 6 (µε αφετηρία το µέληµα για απλοποίηση της Συνθήκης) υποστηρίζοντας µια καλύτερη διάκριση των νοµοθετικών και εκτελεστικών εξουσιών της Ένωσης, φαίνονται να κινούνται προς την κατεύθυνση µιας ιεράρχησης των κανόνων - IDRAC: εγείρει επίσης το ζήτηµα της διάκρισης µεταξύ κανόνων νοµοθετικού χαρακτήρα και κανόνων εφαρµογής και συγχρόνως το θέµα της διασάφησης όσον αφορά την άσκηση των νοµοθετικών και την άσκηση των εκτελεστικών καθηκόντων MICH-DE GUCHT-DI RUPO: θεωρούν απολύτως απαραίτητη µια τέτοια διάκριση - BARRAU: κρίνει αναγκαία την καθιέρωση ιεράρχησης των κανόνων και τη θεωρεί πτυχή της απλοποίησης - DUFF: προτείνει µια αναθεωρηµένη τυπολογία των νοµικών πράξεων η οποία θα αποδέχεται εµµέσως κάποια ιεράρχηση των κανόνων Μέσα συντονισµού: - MICH-DE GUCHT-DI RUPO: προτείνουν να βελτιωθούν οι διαδικασίες συντονισµού: οι πολιτικές αρχές θα πρέπει να καθορίζονται από το Συµβούλιο µε ειδική πλειοψηφία και 1 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). 2 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 3 Ρουµανικό Κοινοβούλιο (CONV 41/02). 4 Γερµανικό Οµοσπονδιακό Συµβούλιο (Bundesrat) (CONV 23/02 + CONV 24/02). 5 Φινλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 37/02). 6 Ιρλανδικό Κοινοβούλιο (CONV 27/02). DV\470696.doc 11/12 PE 314.652/ΑΝΑΘ.1

κατόπιν γνωµοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και η παρακολούθηση της εφαρµογής να γίνεται µέσω µιας πολυµερούς διαδικασίας αξιολόγησης Απλοποίηση - BERÈS-HÄNSCH: τάσσονται υπέρ µια ριζικής απλοποίησης, όχι µόνο του κειµένου της Συνθήκης και των κοινοτικών διαδικασιών, αλλά και του ευρωπαϊκού «λεξικού» Οργάνωση των εργασιών της Συνέλευσης ιάρκεια των εργασιών: - Το µέλος NAHTIGAL 1 ζητεί να υπάρξει δυνατότητα παράτασης. Πληροφόρηση επικοινωνία µε τους πολίτες: - Το µέλος LAMASSOURE 2 προτείνει να απευθυνθεί ερωτηµατολόγιο σε όλους τους πολίτες Υποψήφιες χώρες: - Ορισµένοι, όπως το µέλος NAHTIGAL 3 διεκδικούν πλήρη συµµετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στο πλαίσιο της Συνέλευσης. Οµάδες εργασίας: - IDRAC: θεωρεί ότι επιβάλλεται η σύσταση οµάδων εργασίας για την επικουρικότητα και την ΚΕΠΠΑ. 1 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). 2 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (CONV 36/02). 3 Σλοβενική Κυβέρνηση (CONV 19/02). PE 314.652/ΑΝΑΘ.1 12/12 DV\470696.doc