Η ΜΟΡΦΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) ΩΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ ΤΗΣ



Σχετικά έγγραφα
iv. Παράκτια Γεωμορφολογία

Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Dra)

ΜΕΡΟΣ 1 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. 1. Γεωλογείν περί Σεισμών Λιθοσφαιρικές πλάκες στον Ελληνικό χώρο Κλάδοι της Γεωλογίας των σεισμών...

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞH ΤΗΣ ΑΜΜΩΔΟΥΣ ΑΚΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΑΞΟΥ Ελευθερίου Κατερίνα 1 και Χρήστος Αναγνώστου 2 1

2. ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΝΕΟΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Η δομή των πετρωμάτων ως παράγοντας ελέγχου του αναγλύφου

8ο Πανελλήνιο Συμποσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 657

Περιβαλλοντική Υδρογεωλογία. Υδροκρίτης-Πιεζομετρία

ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

ΙΣΟΥΨΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ- ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΗ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ

Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Ouarkziz)

Yarlung Tsangpo River, Tibet. Πηγή: Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

Ιωάννης Μ. Τσόδουλος Δρ. Γεωλόγος

ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Κεφάλαιο 1. 1 Βασικές Υδρολογικές έννοιες

Α.3.4. Προκαταρκτική Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας

Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

Ποτάµια ράση ΠΟΤΑΜΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ. Ποτάµια ιάβρωση. Ποτάµια Μεταφορά. Ποτάµια Απόθεση. Βασικό επίπεδο

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΞΟ. Γεωλογική εξέλιξη της Ελλάδας Το Ελληνικό τόξο

ΜΑΘΗΜΑ 1 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ Να γνωρίζεις τις έννοιες γεωγραφικό πλάτος, γεωγραφικό μήκος και πως αυτές εκφράζονται

2. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ Υ ΡΟΣΦΑΙΡΑΣ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Χ. Κοκκώσης 1, Κ. Δημητρίου 2, Μ.

ΧΩΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΕΩΧΗΜΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΩΧΗΜΙΚΟ ΑΤΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Παράκτιοι κρημνοί Γεωμορφές βραχωδών ακτών & Ακτόλιθοι

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΥΔΑΤΟΡΡΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΕΜΠΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ Ι ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΙΑΛΕΞΕΩΝ

ΠΑΡΑΔΟΤΕΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2917

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ

Αντικείμενο της Παρουσίασης

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΑΓΡΟΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΕΩΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ

Μορφοµετρικές Παράµετροι Λεκανών Απορροής

ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ. Δρ Γεώργιος Μιγκίρος

ΑΣΚΗΣΗ 5 η ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ Ι ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΗΡΑΓΓΑΣ

Γ' ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

Άλλοι χάρτες λαμβάνουν υπόψη και το υψόμετρο του αντικειμένου σε σχέση με ένα επίπεδο αναφοράς

Εισηγητής: Καραγιώργος Θωμάς, MSc, PhD candidate in Sport Management & Recreation ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΙΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΑΡΙΣΤOΤΕΛΕΙΟ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΥΧΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (Τ.Τ.Δ.)

Φύλλο Εργασίας. Θέμα : Περπατώντας στο Πήλιο Θέλετε να οργανώσετε έναν ορειβατικό περίπατο από την Αγριά στην Δράκεια Πηλίου.

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 7: Περιβάλλοντα Ιζηματογένεσης- Αλλουβιακά ριπίδια. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΚΤΩΝ ΚΟΛΠΟΥ ΧΑΝΙΩΝ

νήσο Λέσβο» Παρουσίαση Εργασίας µε Τίτλο: 11 ο ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΕ ΡΙΟ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Κατερίνα Τζαβέλλα ΝΑΥΠΛΙΟ 8-10 εκεµβρίου 2010

0,5 1,1 2,2 4,5 20,8 8,5 3,1 6,0 14,9 22,5 15,0 0,9

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΙΚΤΥΟΥ ΤΟΥ ΠΟΡΤΑΪΚΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΜΕΛΕΤΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ Υ ΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΗΜΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΕΙΜΑΡΟΥ ΙΑΚΟΝΙΑΡΗ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ

Παλαιογεωγραφική εξέλιξη της Νισύρου.

Χαρτογράφηση Δείκτη Παράκτιας Τρωτότητας

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ

Το νερό είναι το μάτι ενός τοπίου. ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΡΕΜΑΤΩΝ Από τον Γεώργιο Ζαΐμη

2. ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1: ΒΑΘΥΜΕΤΡΙΑ

Ερµηνεία Τοπογραφικού Υποβάθρου στη Σύνταξη και Χρήση Γεωλoγικών Χαρτών

Κεφάλαιο 9. 9 Ψηφιακά μοντέλα αναγλύφου και Υδρολογία. 9.1 Εντοπισμός και ομαλοποίηση καταβυθίσεων

Tαξινόμηση υδρορρεύματος

Τηλ: , Fax: , Έργα αναχαίτισης κατολισθητικών φαινομένων στον Δήμο Ερμούπολης Ν.

ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΥΧΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (Τ.Τ.Δ.)

4. Η δράση του νερού Η ΠΟΤΑΜΙΑ ΡΑΣΗ. Ποτάµια διάβρωση

ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τεχνικό Τοπογραφικό Σχέδιο

Πλημμύρες Φυσικό πλαίσιο-γεωμορφολογία και απορροή

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΟΜΑ Α Α ΕΜΠ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1 Ο ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ Δρ. ΜΑΡΙΑ ΦΕΡΕΝΤΙΝΟΥ

ΥΔΡΟΛΟΓΙΑ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Κεφάλαιο 5ο: Στοιχεία γεωμορφολογίας

γεωγραφικό γλωσσάρι για την πέμπτη τάξη (από το βιβλίο «Μαθαίνω την Ελλάδα» του ΟΕΔΒ)

ΜΟΡΦΟΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΑ ΙΚΤΥΑ ΤΟΥ Ν. ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ (ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑ Α) 1

Η ΣΤΑΘΜΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ

Τεχνική αναφορά για τη νήσο Κρήτη 1. Γεωλογικό Υπόβαθρο Σχήμα 1.

1o ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ» Χάρτες: Προσδιορισμός θέσης

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Η Γεωλογία της περιοχής Λέντα- δυτικών Αστερουσίων

Αξιολόγηση Κατολισθήσεων κατά μήκος οδικών αξόνων. Εφαρμογή στον οδικό άξονα Σέρρες- Λαϊλιάς

Κεφάλαιο 1. Γεωμορφολογία Ποταμών Μόνιμη δίαιτα ποταμών Σχηματισμός διατομής ποταμού

ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗ ΡΕΥΜΑΤΑ ΜΕΡΟΣ Β. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ. Στοιχεία τοπογραφικών χαρτών

Γεωμορφολογική Μελέτη και Εκτίμηση Ανθρώπινων Επεμβάσεων τμήματος της παράκτιας ζώνης του Ν. Πιερίας.

ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΟ Υ ΑΤΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΗΣ Υ ΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΡΙΧΩΝΙ ΑΣ STUDY FOR THE WATER BALANCE OF TRICHONIS LAKE CATCHMENT

Πολιτικοί Μηχανικοί ΕΜΠ Τεχνική Γεωλογία Διαγώνισμα 10/ ΘΕΜΑ 1 ο (4 βαθμοί)

ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ. Dr. Βανδαράκης Δημήτριος Dr. Παυλόπουλος Κοσμάς Καθηγητής

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ GIS ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ARCGIS 9.3. Α. Τσουχλαράκη, Γ. Αχιλλέως ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΧΩΡΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ

Η γεωμορφολογική εξέλιξη των ελληνικών ακτών και η οικονομική τους αξία

Πλημμύρες & αντιπλημμυρικά έργα

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΣΕ 33 ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Παράκτια διάβρωση: Μέθοδοι ανάσχεσης μιας διαχρονικής διεργασίας

Γεωµορφολογική και µορφοτεκτονική ανάλυση της λεκάνης απορροής του Μαλακασιώτικου ρέµατος ( υτ. Θεσσαλία-νοµός

Γεωλογικές γραμμές: τομές γεωλογικής επιφάνειας με τον τοπογραφικό ανάγλυφο Χρήσιμες στον υπολογισμό της διεύθυνσης, κλίσης κτλ.

ρ. Ε. Λυκούδη Αθήνα 2005 ΩΚΕΑΝΟΙ Ωκεανοί Ωκεάνιες λεκάνες

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΑΠΟΘΕΣΕΩΝ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΕ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΕΣ ΩΣ ΥΝΑΜΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ: ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟΝ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΑ ΚΡΕΜΑΣΤΩΝ

Συσχέτιση Νεοτεκτονικών αμώυ και Σεισμικότητας στην Ευρύτερη Περιοχή ταυ Κορινθιακού Κόλπου (Κεντρική Ελλάδα).

τον Τόμαρο και εκβάλλει στον Αμβρακικό και ο Άραχθος πηγάζει από τον Τόμαρο και εκβάλλει επίσης στον Αμβρακικό (Ήπειρος, Ζαγόρι).

Επιπτώσεις αποθέσεων φερτών υλικών σε ταµιευτήρες

ΕΝΟΤΗΤΑ 1 Ν. Ι. Μουτάφης

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΕΩΛΟΓΩΝ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

«Διερεύνηση υδρολογικής αποκατάστασης της Υπέρειας Κρήνης στην περιοχή Βελεστίνου της Π.Π»

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 9: Περιβάλλοντα ιζηματογένεσης Ποτάμια 1. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Ποτάμια Γεωμορφολογία Τύποι ποταμών. Ιωάννης Μ. Τσόδουλος Δρ. Γεωλόγος

Transcript:

Η ΜΟΡΦΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) ΩΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ ΤΗΣ 9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, 2009 - Proceedings, Volume Ι Αναγνώστου, Β. 1, Κυριακίδου, Χ. 2, Δρακοπούλου, Π. 2 1 Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος, b.anagnostou@hotmail.com 2 Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας, Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, hkyriakid@ath.hcmr.gr, vivi@ath.hcmr.gr Περίληψη Η παρούσα εργασία αφορά στην προσέγγιση των μηχανισμών της μορφοδυναμικής της νήσου Τήνου ως παράγοντας διαμόρφωσης του είδους των ακτών. Η γεωδυναμική ελέγχει τη μορφολογία της περιοχής, το σχηματισμό των λεκανών απορροής και του υδρογραφικού δικτύου. Όλες αυτές οι γεω και μορφοδυναμικές διαδικασίες έχουν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό των ακτών. Έγινε λεπτομερής αποτύπωση του αριθμού και του είδους των ακτών σε αμμώδεις και βραχώδεις στο σύνολο της ακτογραμμής της Ν. Τήνου. Η αποτύπωση της γεωδυναμικής, της τοπογραφίας, των υδροκριτών, των λεκανών απορροής και του υδρογραφικού δικτύου καθώς και η συνολική παραγωγή των χαρτών πραγματοποιήθηκε με το εξειδικευμένο λογισμικό Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών και έγιναν επιτόπιες έρευνες και παρατηρήσεις στην περιοχή μελέτης. Λέξεις κλειδιά: νήσος Τήνος, υδρογραφικό δίκτυο, λεκάνη απορροής, ακτές. THE MORPHODYNAMICS OF TINOS ISLAND (CYCLADES) AS THE FACTOR CONTROLLING THE FORMATION OF THE COASTAL SYSTEMS. Anagnostou B. 1, Kyriakidou Ch. 2, Drakopoulou P. 2 1 Aegean University, Department of the Environment, b.anagnostou@hotmail.com 2 Institute of Oceanography, Hellenic Center for Marine Research, hkyriakid@ath.hcmr.gr, vivi@ath.hcmr.gr Abstract In the present paper we aim to approach the mechanisms of the morphodynamics of Tinos island, as the factor influencing the formation of coasts. The geodynamics controlled the morphology of the area, the formation of drainage basins and the hydrographic networks. All these geo- and morphodynamical processes resulted to the formation of the coasts. This research further aims to investigate the number and type (rocky or depositional) of the coasts. The survey and map production of the geodynamic, of topography, of drainage divides, drainage basins and channel network was accomplished using the specific software associated with Geographic Information Systems, ArcGIS Desktop/Workstation 9.2 plus Desktop Extensions. Keywords: Tinos Island, channel network, drainage basin, coasts. 1. Εισαγωγή Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της μορφοδυναμικής της νήσου Τήνου (Κυκλάδες) ως μηχανισμός που συντελεί στην διαμόρφωση και διαφοροποίηση των ακτών της. Το είδος των πετρωμάτων και η κατανομή τους, η τεκτονική, η μορφολογία και το υδρογραφικό δίκτυο είναι παράγοντες που ρυθμίζουν α) το σχηματισμό ψαθυρών υλικών, β) την μεταφορά και γ) την απόθεσή τους. Για την αποτύπωση του ρόλου αυτών των παραγόντων, του μηχανισμού της μορφοδυναμικής της νήσου Τήνου χρησιμοποιήθηκαν σύγχρονες τεχνικές των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (ΓΣΠ). 2. Περιοχή Μελέτης Η νήσος Τήνος ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, έχει ένα επίμηκες σχήμα και έναν προσανατολισμό ΒΔ-ΝΑ, μήκος περίπου 27 km και μέγιστο εύρος 12 km περίπου. Βρίσκεται στις βόρειες Κυκλάδες, είναι το τέταρτο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων με έκταση 194 km 2 μετά -190-

9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 2009 - Πρακτικά, Τόμος Ι την Άνδρο, τη Νάξο και την Πάρο και βρίσκεται νοτιοανατολικά της Άνδρου και βορειοδυτικά της Μυκόνου (Εικ. 2). Το συνολικό μήκος της ακτογραμμής της υπολογίζεται, σε 114 km. 3. Μεθοδολογική Προσέγγιση Για την ανάλυση των μορφολογικών και υδρογραφικών χαρακτηριστικών της περιοχής της Τήνου χρησιμοποιήθηκε το εξειδικευμένο λογισμικό Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών και συγκεκριμένα το πρόγραμμα ArcGIS Desktop/Workstation 9.2 plus Desktop Extensions. Τα στοιχεία που αναλύθηκαν είναι: υψομετρία (υψομετρικές καμπύλες), υδροκρίτες (διαφοροποίηση υδροκριτών), υδρογραφικό δίκτυο, γεωλογικά χαρακτηριστικά. Για την ανάλυση των μορφολογικών, υδρογραφικών αλλά και γεωλογικών χαρακτηριστικών της νήσου Τήνου ψηφιοποιήθηκαν τοπογραφικοί χάρτες της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού (ΓΥΣ) και ο γεωλογικός χάρτης του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) κλίμακας 1:50.000 (ΓΥΣ, 1991, ΙΓΜΕ, 2003). Συγκεκριμένα έγινε γεωαναφορά του τοπογραφικού χάρτη, ψηφιοποιήθηκε η ακτογραμμή για να δοθούν τα χωρικά όρια της νήσου και στη συνέχεια ψηφιοποιήθηκαν οι ισοϋψείς με ισοδιάσταση 20 μέτρα. Ακολούθησε ψηφιοποίηση του υδρογραφικού δικτύου και αποτύπωση των υδροκριτών του νησιού με χάραξη κατ αρχήν της κορυφογραμμής του νησιού, η οποία ορίσθηκε ως μηδενικός υδροκρίτης. Με αφετηρία τον υδροκρίτη μηδενικής χαράχθηκαν και οι υδροκρίτες των λεκανών απορροής, οι οποίοι μάλιστα διακριτοποιήθηκαν σε τάξεις (1ης, 2ης, κλπ ). Όλα τα παραπάνω αναλύθηκαν στατιστικά με σκοπό την ποσοτική γεωμορφολογική ανάλυση μεταξύ κλάδων των ποταμών, των τάξεων των υδροκριτών και των λεκανών. Στην συνέχεια ψηφιοποιήθηκε ο γεωλογικός χάρτης. Τα δεδομένα που ενδιέφεραν απ το γεωλογικό χάρτη ήταν οι πετρογραφικές ενότητες και τα ρήγματα. Τέλος πραγματοποιήθηκαν παρατηρήσεις πεδίου για τη διαφοροποίηση των ακτών κυρίως σε βραχώδεις ακτές και σε προσχωσιγενείς ακτές. 4. Οι παράγοντες που ρυθμίζουν το σχηματισμό ιζηματογενών υλικών, τη μεταφορά και απόθεσή τους. Η διαφοροποίηση των ακτών 4.1. Η ΓΕΩΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ Τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της ν. Τήνου αντλήθηκαν από το γεωλογικό χάρτη του ΙΓΜΕ (κλίμακας 1:50.000) (ΙΓΜΕ 2003). Η Ν. Τήνος, ως ένα νησί των Κυκλάδων ανήκει γεωτεκτονικά στην Αττικό-Κυκλαδική ζώνη, μια ζώνη της Αλπικής ορογένεσης, η οποία χαρακτηρίζεται από μεταμορφωμένα πετρώματα (μάρμαρα και σχιστόλιθους) και από την μεταγενέστερη διείσδυση γρανιτικών γρανοδιοριτικών σωμάτων που έχουν δημιουργήσει πετρώματα από μεταμόρφωση επαφής στην περιφέρεια τους. Μεταλπικά η περιοχή τεμαχίστηκε τεκτονικά και έχει υποστεί κατακόρυφες τεκτονικές κινήσεις, που έχουν δημιουργήσει τα νησιωτικά συμπλέγματα του Αιγαίου πελάγους (Lister & Raouzaios, 1996). Το νησί καλύπτεται από ανθρακικούς σχηματισμούς με εναλλαγές αμφιβολιτικών σχιστόλιθων, καθώς και από πυριγενή πετρώματα, τους μειοκαινικούς γρανίτες. Στην Τήνο συναντάμε σύγχρονα ιζήματα, αλλουβιακές αποθέσεις και περιορισμένης έκτασης πλευρικά κορήματα, τα οποία είναι προϊόντα της διάβρωσης και αποσάθρωσης των άλλων γεωλογικών σχηματισμών. Από το γεωλογικό χάρτη ψηφιοποιήθηκαν τα ρήγματα. Το νησί χαρακτηρίζεται από δυο κυρίαρχα συστήματα ρηγμάτων, το πρώτο με κατεύθυνση ΒΔ-ΝΑ και το δεύτερο με ΝΔ-ΒΑ κατεύθυνση. Και τα δυο συστήματα αλλά κυρίως το ΝΔ-ΒΑ επηρεάζουν τη μορφοδυναμική εξέλιξη της περιοχής. -191-

9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, 2009 - Proceedings, Volume Ι Εικ. 1: Θέση της νήσου Τήνου στο Αιγαίο πέλαγος. Εικ. 2: Γεωλογικός χάρτης της νήσου Τήνου. 4.2. Η ΜΟΡΦΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ Η νήσος Τήνος εμφανίζει μια πολυσχιδή γεωμορφολογία. Γενικά, το έδαφος της είναι ορεινό, ξερό και βραχώδες. Το υψηλότερο σημείο του νησιού έιναι 720 μέτρα περίπου και βρίσκεται στο ΒΑ άκρο και ταυτίζεται με την εμφάνιση της ανώτερης τεκτονικής ενότητας. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού παρουσιάζει μορφολογική ασυμμετρία από το ΒΔ άκρο μέχρι την περιοχή που εμφανίζεται ο γρανίτης. Ένας ορεινός άξονας κατά μήκος της νήσου την διαχωρίζει σε ένα βορειοανατολικό τμήμα σχετικά ομαλότερο σε σύγκριση με το νοτιοδυτικό. Τα δυο αυτά τμήματα στα οποία χωρίζεται η νήσος από την κεντρική κορυφογραμμή είναι άνισα, με μεγαλύτερης έκτασης το ΒΑ τμήμα. Χαρακτηριστικός είναι ο εγκάρσιος προς τον άξονα γεωμορφολογικός διαμελισμός της νήσου σε μικρές λεκάνες απορροής. (Εικ. 2). Στην περιοχή που εμφανίζεται ο γρανίτης παρατηρείται σημαντικά μικρότερος αριθμός ποταμμοχειμαρων και αυτό οφείλεται στο σχετικά ομαλό ανάγλυφο που παρουσιάζει ο γρανίτης. Εικ. 3: Χάρτης μορφολογικών χαρακτηριστικών της νήσου Τήνου. Έχουν αποτυπωθεί οι ισοϋψείς ανά 40 μέτρα καθώς και οι υδροκρίτες. -192-

9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 2009 - Πρακτικά, Τόμος Ι Οι υδροκρίτες: Ο υδροκρίτης είναι η γραμμή που διαχωρίζει δυο γειτονικές λεκάνες απορροής. Ο κεντρικός υδροκρίτης του νησιού, που διατρέχει το νησί από ΒΔ προς ΝΑ, ορίσθηκε ως υδροκρίτης μηδενικής. Κάθε άλλη υδροκριτική γραμμή που διακλαδώνεται από τον υδροκρίτη της μηδενικής, είναι ο υδροκρίτης 1 ης. Διακλάδωση του υδροκρίτη 1 ης δίνει υδροκρίτη 2 ης κοκ (Εικ. 2). Μετρήθηκαν ο αριθμός των τμημάτων των υδροκριτών και τα μήκη αυτών. Μετρήθηκαν 235 τμήματα υδροκριτών και ταξινομήθηκαν σε τάξεις (από 0 έως 13). Η κατανομή της συχνότητας τους, το μέσο μήκος των υδροκριτών για κάθε τάξη, και το συνολικό μήκος για κάθε τάξη φαίνονται στον Πίνακα 1. Μια αξιοσημείωτη παρατήρηση είναι ότι η διεύθυνση των υδροκριτών ακολουθεί την κατεύθυνση του συστήματος των ρηγμάτων. Πίνακας 1: Στατιστικά στοιχεία των τμημάτων των υδροκριτών και των τάξεών τους. Υδροκρίτης 0 1 ης 2 ης 3 ης 4 ης Υπόλοιπες τάξεις Συχνότητα % 1 18 19 17 17 28 Μέσο μήκος τμημάτων υδροκριτών ανά τάξη σε km 34 1-2 Συνολικό μήκος τμημάτων υδροκρίτη ανά τάξη σε km 0 1 ης 2 ης -193-3 ης 4 ης 5 ης, 6 ης και 7 ης 8 ης -13 ης 34 60 60 50 35 25 5-1 Οι λεκάνες απορροής: Μια λεκάνη απορροής στην περιοχή μελέτης είναι η έκταση που περικλείεται από τους υδροκρίτες και την ακτογραμμή. Στην περιοχή της Τήνου μετρήθηκαν 147 λεκάνες απορροής (Εικ. 2). Διακρίθηκαν 52 κύριες λεκάνες, με διακριτή απορροή ποταμοχείμαρρου ή χειμάρρου. Οι λεκάνες ταξινομήθηκαν σε τάξεις (από 1 έως 12). Ο αριθμός των λεκανών, το εμβαδόν τους και το μέσο εμβαδόν τους ανά τάξη αναλύθηκαν στατιστικά με σκοπό να κατανοηθεί καλύτερα η πολυπλοκότητα των φυσικών διεργασιών. Τα αποτελέσματα αυτής της ανάλυσης στον Πίνακα 2. Πίνακας 2: Στατιστικά στοιχεία των λεκανών απορροής και των τάξεών τους. Λεκάνες απορροής 1 ης 2 ης 3 ης 4 ης Υπόλοιπες Σ = 147 τάξεις Σύνολο Αριθμός λεκανών / τάξη 47 25 23 19 33 147 Μέσο εμβαδόν λεκανών ανά τάξη σε km 2 ~3 ~1-2 Ολικό εμβαδόν λεκανών ανά τάξη σε km 2 1 ης 2 ης 3 ης 4 ης Υπόλοιπες τάξεις 131 25 14 10 7-1 Οι 52 μεγαλύτερες λεκάνες μπορούν να ταξινομηθούν επίσης με βάση την μορφή τους. Οι επιμήκεις λεκάνες είναι οι πιο συνήθεις στην περιοχή μελέτης, επίσης οι μικρότερες λεκάνες έχουν τριγωνικό ή ρομβοειδές σχήμα. Το υδρογραφικό δίκτυο: Η θέση στο χώρο, το μέγεθος και το σχήμα ενός υδάτινου ρεύματος εξαρτάται από τα φυσιογραφικά γνωρίσματα (μορφολογικά, εδαφολογικά, φυτοκάλυψης) της λεκάνης απορροής του. Το υδρογραφικό δίκτυο της νήσου Τήνου είναι σύνθετο ως προς τη μορφή και αντανακλά τις γεωλογικές και τεκτονικές ιδιαιτερότητες των λεκανών που αποστραγγίζει. Αναλύθηκε το υδρογραφικό δίκτυο με τη μέθοδο του Strahler (1964). Σύμφωνα με αυτή, οι κλάδοι που δεν δέχονται ποσότητες νερού από μικρότερα ρεύματα ονομάζονται 1 ης. Όταν δυο κλάδοι

9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, 2009 - Proceedings, Volume Ι πρώτης ενωθούν σχηματίζεται κλάδος 2 ης, όταν δυο κλάδοι δεύτερης ενωθούν σχηματίζεται κλάδος 3 ης κ.ο.κ. Στην Τήνο μετρήθηκαν 5 κλάδοι και αναλύθηκε στατιστικά η συχνότητα τους, το μέσο και συνολικό τους μήκος. Οι επικρατούσες κατευθύνσεις των τμημάτων του υδρογραφικού δικτύου είναι ΒΑ-ΝΔ (Εικ. 4). Εικ. 4: Υδρογραφικό δίκτυο και λεκάνες απορροής της ν. Τήνου. 5. Ταξινόμηση των ακτών της νήσου Τήνου Η υποθαλάσσια μορφολογία γύρω από τη νήσο Τήνο παρουσιάζει απότομες ακτές και απότομα πρανή. Αυτές οι παρατηρήσεις είναι σημαντικές γιατί σε συνδυασμό με όσα προαναφέρθηκαν εξηγούν την μορφολογία των ακτών της νήσου Τήνου. Το υδρογραφικό δίκτυο του νησιού, χειμαρρικής κυρίως συμπεριφοράς, διατρέχει μικρές κοιλάδες και καταλήγει στην θάλασσα μεταφέροντας φερτές ύλες, που σε αλληλεπίδραση με το κυματικό καθεστώς της περιοχής μπορεί να οδηγήσουν σε προσχωσιγενείς παραλίες μικρής έκτασης μεταξύ βραχωδών εξάρσεων (beach rocks). Το συνολικό μήκος της ακτογραμμής της ν. Τήνου φτάνει στα ~114 χλμ. Μετρήθηκαν περίπου 55 αμμώδεις ακτές στο σύνολο της ακτογραμμής του νησιού καθώς και το αντίστοιχο μήκος και μέσο πλάτος κάθε παραλίας. Τα υλικά των παραλίων περιέχουν χαλίκια και χοντρή άμμο. 6. Συμπεράσματα Στην προσπάθεια να βρεθεί μια σχέση ανάμεσα στη γεω και μορφοδυναμική διαδικασία από τη μια μεριά και τη μορφολογία των ακτών από την άλλη μπορεί να πει κανείς, ότι ο σχηματισμός των ακτών είναι αποτέλεσμα της γεωδυναμικής της περιοχής, του τεκτονικού τεμαχισμού, του σχηματισμού των λεκανών απορροής και της δυναμικής του υδρογραφικού δικτύου. Η πληροφορία αυτή, καθώς και η ταξινόμηση των ακτών βοηθούν στο σχεδιασμό για μια διαχείριση των προσχωσιγενών παραλίων της περιοχής, που βρίσκονται υπό ανθρωπογενή πίεση. Η γεωδυναμική της νήσου, οι μορφοδυναμικές διεργασίες και η λιθολογία, που αναλύθηκαν πιο πάνω είναι καθοριστικοί παράγοντες για την μορφολογική δομή του νησιού. Οι ανοδικές κινήσεις και ο έντονος τεκτονικός τεμαχισμός της Τήνου συνετέλεσαν στη δημιουργία έντονου ανάγλυφου -194-

9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 2009 - Πρακτικά, Τόμος Ι σε σχεδόν ολόκληρο το νησί και στην επικράτηση απόκρημνων βραχωδών ακτών. Ο γρανίτης επηρεάζει τη μορφή του υδρογραφικού δικτύου. Η γεωλογικά ανώτερη τεκτονική ενότητα ταυτίζεται με το μεγαλύτερο υψόμετρο του νησιού. Η ασυμμετρία οφείλεται είτε στον προσανατολισμό των τεκτονικών ασυνεχειών (σχιστότητα) και των πτυχώσεων των μεταμορφωμένων πετρωμάτων, είτε είναι κληρονομημένη από τις μικρής κλίσης ρηξιγενείς ζώνες (low angle detatachment faults), οι οποίες διευκόλυναν την ανάδυση μεταμορφωμένων σχηματισμών της αττικοκυκλαδικής ενότητας. 7. Βιβλιογραφικές Αναφορές ΓΥΣ, 1991. Τοπογραφικός χάρτης ν. Τήνου Κλιμαξ 1:50.000. ΙΓΜΑ, 2003. Γεωλογικός χάρτης της ν. Τήνου Κλίμαξ 1:50.000. Lister, G. S, & Raouzaios, A.,1996. The tectonic significance of a porphyroblastic blueschist facies overprint during Alpine orogenesis: Sifnos, Aegean Sea, Greece. Jour. of Structural Geology, vol. 18, no 12, 1417-1435. Strahler, A. N.,1964. Quantitative geomorphology of drainage basins and channel networks. In Vent e Chow P.H.D. (ed) Handbook of applied hydrology. McGraw-Hill, N. York, pp 4-76. -195-