ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΥΔΑΤΩΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΩΝ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2000/60/ΕΚ, ΚΑΤ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ Ν. 3199/2003 ΚΑΙ ΤΟΥ Π.Δ. 51/2007 ΑΡ. ΕΡΓΟΥ: 2010ΣΕ07580000 ΦΑΣΗ Γ _ ΠΑΡΑΔΟΤΕΟ 3: ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Κ/ΞΙΑ Γ. ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΗΣ & ΣΥΝ/ΤΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧ/ΚΟΙ Ανώνυμη Εταιρία - ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΡΛΕΡΟΣ ENVECO Ανώνυμη Εταιρεία Προστασίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος - ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΠΕΜ Εταιρία Περιβαλλοντικών Μελετών Α.Ε. - ΟΜΙΚΡΟΝ Οικονομικές & Αναπτυξιακές Μελέτες Ε.Π.Ε. - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ - ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΚΟΤΖΑΓΕΩΡΓΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΓΚΑΡΓΚΟΥΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Με διακριτικό τίτλο: Κ/ΞΙΑ Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, Ηπείρου και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας Με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης
-i-
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΥΔΑΤΩΝ ΕΡΓΟ: ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΩΝ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2000/60/ΕΚ, ΚΑΤ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ Ν. 3199/2003 ΚΑΙ ΤΟΥ Π.Δ. 51/2007 ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ: Γ. ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΗΣ & ΣΥΝ/ΤΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧ/ΚΟΙ Ανώνυμη Εταιρία - ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΡΛΕΡΟΣ ENVECO Ανώνυμη Εταιρεία Προστασίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος - ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΠΕΜ Εταιρία Περιβαλλοντικών Μελετών Α.Ε. - ΟΜΙΚΡΟΝ Οικονομικές & Αναπτυξιακές Μελέτες Ε.Π.Ε. - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ - ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΚΟΤΖΑΓΕΩΡΓΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΓΚΑΡΓΚΟΥΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΕΡΓΟΥ ΝΟΜΙΜΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΩΝ ΤΟΥ ΥΔΑΤΙΚΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (GR04) ΦΑΣΗ Γ - ΠΑΡΑΔΟΤΕΟ 3: ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Ημερομηνία πρώτης Δημοσίευσης: 29/02/2012 ΦΕΚ Έγκρισης Σχεδίου Διαχείρισης: 2562 Β /25.09.2014 -ii-
-iii-
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Μέτρα και μέθοδοι διαβούλευσης... 1 1.1 Πλαίσιο της Μελέτης... 1 1.1.1 Η οδηγία 2000/60/ΕΚ για την Προστασία των Υδάτων... 1 1.1.2 Υφιστάμενη κατάσταση αναφορικά με την εφαρμογή της Οδηγίας για τα νερά στην Ελλάδα... 2 1.1.2.1 Σε επίπεδο θεσμικού πλαισίου... 2 1.1.2.2 Σε επίπεδο εφαρμογής... 3 1.1.3 Διαδικασία Διαβούλευσης για την Κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης... 4 1.1.4 Ειδικά Χαρακτηριστικά... 5 1.2 Συμμετοχική Διαδικασία... 7 1.2.1 Μορφές Συμμετοχικής Διαδικασίας... 7 1.2.2 Συμμετοχή των Φορέων στη Διαδικασία Διαβούλευσης... 8 1.2.2.1 Διαχείριση της συμμετοχής των φορέων... 8 1.2.2.2 Κατηγορίες φορέων... 8 1.2.3 Διαθέσιμα Εργαλεία... 10 1.2.3.1 Περιγραφή διαθέσιμων εργαλείων... 12 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Καταγραφή των κοινωνικών εταίρων... 17 2.1 Εισαγωγή... 17 2.2 Κατηγοριοποίηση κοινωνικών εταίρων... 17 2.2.1 Εθνικό Επίπεδο... 17 2.2.2 Υδατικό Διαμέρισμα Δυτικής Στερεάς Ελλάδας... 23 2.2.2.1 ΦΟΡΕΙΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ... 23 2.2.2.2 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ... 37 2.2.2.3 ΧΡΗΣΤΕΣ / ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ... 39 2.2.2.4 ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΕΣ / ΕΙΔΙΚΟΙ... 40 2.2.2.5 ΜΜΕ / ΦΟΡΕΙΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ... 41 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. Επιλογή καταλληλων μέτρων και μεθόδων διαβούλευσης... 43 3.1 Εισαγωγή... 43 3.2 Επιλογή εργαλείων υποστήριξης της διαδικασίας διαβούλευσης... 43 3.3 Βασικές επικοινωνιακές συνιστώσες της διαβούλευσης... 44 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Αναλυτικός προγραμματισμός εργασιών διαδικασίας διαβούλευσης... 46 4.1 Προγραμματισμός εργασιών... 46 -iv-
4.1.1 Οργανωτικές συσκέψεις... 46 4.1.2 Δημοσιοποίηση εκλαϊκευμένων κειμένων... 46 4.1.2.1 Ημερίδες ενημέρωσης... 48 4.1.2.2 Επικαιροποίηση του σχεδιασμού οργάνωσης της διαβούλευσης... 49 4.1.3 Προώθηση ερωτηματολογίου επί του προσχεδίου διαχείρισης... 50 4.1.3.1 Διοργάνωση ημερίδων διαβούλευσης... 50 4.1.3.2 Διοργάνωση κεντρικής ημερίδας... 51 4.1.3.3 Αξιολόγηση διαδικασίας διαβούλευσης... 52 4.2 ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ... 53 -v-
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΧΗΜΑΤΩΝ Σχήμα 1 Κατηγορίες φορέων στη συμμετοχική διαδικασία... 9 Σχήμα 2 Διαθέσιμα εργαλεία υποστήριξης της συμμετοχικής διαδικασίας... 11 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΙΝΑΚΩΝ Πίνακας 1 Επιλογή εργαλείων υποστήριξης της διαβούλευσης ανάλογα με τα επίπεδα συμμετοχικής διαδικασίας... 43 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΩΝ Συντομογραφία ΔΕΥΑ ΕΓΥ ΕΚ ΕΚΒΥ ΕΛΚΕΘΕ ΙΓΜΕ Κ/Ξ ΚΥΑ ΜΜΕ ΠΔ ΠΣΥ ΣΜΠΕ ΥΔ Ερμηνεία Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Ειδική Γραμματεία Υδάτων Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων Υγροτόπων Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών Κοινοπραξία Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, Ηπείρου και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας Κοινή Υπουργική Απόφαση Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης Προεδρικό Διάταγμα Περιφερειακό Συμβούλιο Υδάτων Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Υδατικό Διαμέρισμα -vi-
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η μελέτη οργάνωσης της διαβούλευσης εκπονήθηκε στο πλαίσιο του έργου «Κατάρτιση σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών των υδατικών διαμερισμάτων Θεσσαλίας, Ηπείρου και Δυτικής Στερεάς, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ, κατ εφαρμογή του Ν. 3199/2003 και του Π.Δ. 51/2007». Εκπονείται από την Κοινοπραξία: Γ. ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΗΣ & ΣΥΝ/ΤΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧ/ΚΟΙ Ανώνυμη Εταιρία - ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΡΛΕΡΟΣ ENVECO Ανώνυμη Εταιρεία Προστασίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος - ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΠΕΜ Εταιρία Περιβαλλοντικών Μελετών Α.Ε. - ΟΜΙΚΡΟΝ Οικονομικές & Αναπτυξιακές Μελέτες Ε.Π.Ε. - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ - ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΚΟΤΖΑΓΕΩΡΓΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΓΚΑΡΓΚΟΥΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, με ειδικό συνεργάτη επί της οργάνωσης της διαδικασίας διαβούλευσης την Αναπτυξιακή Εταιρία Ο.Τ.Α. Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Α.Ε. Η μελέτη αποτελεί ενέργεια της Δράσης Α.3.1. «Δημοσιοποίηση προσχεδίων διαχείρισης και στρατηγικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, διαβούλευσης με το κοινό και αξιολόγηση / ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων διαβούλευσης» η οποία ανήκει στην Ενδιάμεση Φάση 3 «Διαβούλευση με το κοινό και οριστικοποίηση των Σχεδίων Διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 13 και το παράρτημα VII της Οδηγίας». Η παρούσα μελέτη αναγνωρίζει και καταγράφει μέτρα και μεθόδους διαβούλευσης (κεφάλαιο 1) και εντοπίζει όλους τους ενδιαφερόμενους και εμπλεκόμενους φορείς που έχουν σχέση με το νερό στο Υδατικό Διαμέρισμα Δυτικής Στερεάς Ελλάδας (κεφάλαιο 2). Με βάση τα συλλεχθέντα στοιχεία, τη βιβλιογραφία και τη διεθνή αλλά και ειδικότερη εμπειρία των συντακτών η μελέτη επιλέγει και προτείνει την καταλληλότερη μέθοδο και τα ενδεδειγμένα μέτρα διαβούλευσης (κεφάλαιο 3) τα οποία αποτυπώνει αναλυτικά σε πρόγραμμα εργασιών με χρονοδιάγραμμα (κεφάλαιο 4). Επισημαίνεται ότι η παρούσα έκδοση έχει αναθεωρηθεί κατόπιν της διαδικασίας αξιολόγησης που περιγράφεται στην παράγραφο 4.1.2.2. -vii-
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ 1.1 ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ 1.1.1 Η ΟΔΗΓΙΑ 2000/60/ΕΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Η Οδηγία 2000/60/ΕΚ για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων ή αλλιώς Οδηγία-Πλαίσιο για τα Νερά τέθηκε σε ισχύ στις 22 Δεκεμβρίου 2000 διαμορφώνοντας το νομοθετικό πλαίσιο για την ορθή διαχείριση και προστασία των υδατικών πόρων. Ο βασικός στόχος της Οδηγίας είναι η αποτροπή της περαιτέρω υποβάθμισης όλων των υδάτων και η επίτευξη μιας «καλής κατάστασης» μέχρι το 2015. Η νέα Οδηγία-Πλαίσιο, μεταξύ άλλων: Προστατεύει όλα τα ύδατα ποταμούς, λίμνες, παράκτια και υπόγεια. Θέτει φιλόδοξους στόχους για να εξασφαλιστεί ότι όλα τα ύδατα θα ανταποκρίνονται στην «καλή κατάσταση» μέχρι το 2015. Δημιουργεί σύστημα διαχείρισης σε επίπεδο λεκάνης απορροής ποταμού. Απαιτεί διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ χωρών και όλων των εμπλεκομένων μερών, (στην περίπτωση των διεθνών περιοχών λεκάνης απορροής ποταμού). Εξασφαλίζει ενεργό συμμετοχή όλων των φορέων, συμπεριλαμβανομένων των μη κυβερνητικών οργανισμών και των τοπικών αρχών, στις δραστηριότητες της διαχείρισης των υδάτων. Εξασφαλίζει μείωση και έλεγχο της ρύπανσης από όλες τις πηγές όπως η γεωργία, η βιομηχανική δραστηριότητα και οι αστικές περιοχές. Απαιτεί πολιτικές τιμολόγησης του νερού και εξασφαλίζει ότι ο ρυπαίνων πληρώνει και τέλος, Εξισορροπεί τα συμφέροντα του περιβάλλοντος με τα συμφέροντα αυτών που εξαρτώνται από αυτό. Η Οδηγία καθιερώνει ως μοντέλο διαχείρισης των υδατικών πόρων, την ολοκληρωμένη διαχείριση σε επίπεδο λεκάνης απορροής ποταμού. Για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού καθορίζει, μια σειρά από απαραίτητες ενέργειες που θα πρέπει να υλοποιηθούν εντός των καθορισμένων προθεσμιών, ώστε ο βασικός στόχος της Οδηγίας που είναι η αποτροπή της περαιτέρω υποβάθμισης όλων των υδάτων και η επίτευξη μιας «καλής κατάστασης» να υλοποιηθεί μέχρι το 2015. Ωστόσο για συγκεκριμένα υδατικά συστήματα, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, η Οδηγία προβλέπει παράταση της προθεσμίας αυτής ή και επιδίωξη περιβαλλοντικών στόχων λιγότερο αυστηρών από αυτούς που απαιτούνται κανονικά. -1-
Σε ότι αφορά τα επιφανειακά νερά «καλή κατάσταση» θεωρείται η «καλή οικολογική» και η «καλή χημική κατάσταση» ενώ όσον αφορά τα υπόγεια νερά «καλή κατάσταση» θεωρείται η «καλή ποσοτική» και η «καλή χημική κατάσταση». Η Οδηγία-Πλαίσιο για τα Νερά αποτελεί κατά γενική ομολογία μια τεράστια προσπάθεια, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την ορθή προστασία και χρήση όλων των υδάτων ώστε να εξασφαλιστεί η αειφόρος χρήση του νερού σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε τους στόχους και τις βάσεις με την Οδηγία και τώρα αναμένεται από κάθε κράτος μέλος, αφού θα έχει αξιολογήσει την υπάρχουσα κατάσταση και τις ιδιαιτερότητες των υδατικών του πόρων, να διαμορφώσει τη δική του εθνική στρατηγική. Η αποτελεσματική εφαρμογή της Οδηγίας θα δημιουργήσει τις απαραίτητες συνθήκες για τη στήριξη μιας πολιτικής που θα οδηγήσει στην ικανοποιητική και αποτελεσματική προστασία καθώς και στην ορθολογική διαχείριση και αξιοποίηση των πολύτιμων υδατικών μας πόρων. 1.1.2 ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1.1.2.1 Σε επίπεδο θεσμικού πλαισίου Το θεσμικό πλαίσιο της χώρας έχει εναρμονιστεί με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ με τις ακόλουθες νομοθετικές διατάξεις: Ν. 3199/09.12.2003 «Προστασία και διαχείριση των υδάτων Εναρμόνιση με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23 ης Οκτωβρίου 2000. Π.Δ. 51/08.03.2007 «καθορισμός μέτρων και διαδικασιών για την ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των υδάτων σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ. ΚΥΑ 49139/24.11.2005 για την οργάνωση της Κεντρικής Υπηρεσίας Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων ΚΥΑ 47630/01.12.2005 για τη διάρθρωση και τις αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Υδάτων της Περιφέρειας ΚΥΑ 43504/05.12.2005 για τις κατηγορίες αδειών χρήσης υδάτων και την εκτέλεση έργων αξιοποίησής τους Υπουργική Απόφαση 34685/06.12.2005 για τη συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου Υδάτων Υπουργική Απόφαση 26798/22.06.2005 για τον τρόπο λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου Υδάτων -2-
ΚΥΑ. 39626/2208/2009 «Kαθορισμός μέτρων για την προστασία των υπόγειων νερών από τη ρύπανση και την υποβάθμιση, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2006/118/ ΕΚ «σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από την ρύπανση και την υποβάθμιση», του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006» (Β 2075) ΚΥΑ 51354/2641/Ε103/2010 «Καθορισμός Προτύπων Ποιότητας Περιβάλλοντος (ΠΠΠ) για τις συγκεντρώσεις ορισμένων ρύπων και ουσιών προτεραιότητας στα επιφανειακά ύδατα, σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 2008/105/ ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με Πρότυπα Ποιότητας Περιβάλλοντος (ΠΠΠ) στον τομέα της πολιτικής των υδάτων και σχετικά με την τροποποίηση και μετέπειτα κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 82/176/ΕΟΚ, 83/513/ΕΟΚ, 84/156/ΕΟΚ, 84/491/ ΕΟΚ και 86/280/ΕΟΚ και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και για τις συγκεντρώσεις ειδικών ρύπων στα εσωτερικά επιφανειακά ύδατα και άλλες διατάξεις» (Β 1909) Απόφαση Αριθμ.Oικ. 706 της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων «Καθορισμός των Λεκανών Απορροής Ποταμών της χώρας και ορισμού των αρμόδιων Περιφερειών για τη διαχείριση και προστασία τους» (Β 1383) ΚΥΑ 140384 «Ορισμός Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης της ποιότητας και της ποσότητας των υδάτων με καθορισμό των θέσεων (σταθμών) μετρήσεων και των φορέων που υποχρεούνται στην λειτουργία τους, κατά το άρθρο 4, παράγραφος 4 του Ν. 3199/2003» (Β 2017) 1.1.2.2 Σε επίπεδο εφαρμογής Συνοπτικά, σε σχέση με την εφαρμογή των επιμέρους απαιτήσεων της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ έχουν ολοκληρωθεί οι ακόλουθες ενέργειες: Προσδιορισμός και καταγραφή επιμέρους λεκανών απορροής ποταμών (συμπεριλαμβανομένων και των διασυνοριακών), προσδιορισμός Υδατικών Διαμερισμάτων (περιοχές λεκάνης απορροής ποταμού), οι κύριοι ποταμοί και λίμνες της χώρας. Ένταξη υπόγειων, μεταβατικών και παράκτιων υδάτων στα Υδατικά Διαμερίσματα της χώρας -3-
Σύνταξη μελετών ανάλυσης χαρακτηριστικών των Υ.Δ., εκτίμησης ανθρωπογενών πιέσεων (ΙΓΜΕ, 2008), οικονομικής ανάλυσης χρήσεων ύδατος 1 (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2008) Επανασχεδιασμός προγραμμάτων παρακολούθησης της ποιοτικής και ποσοτικής κατάστασης των επιφανειακών και υπογείων υδάτων 2 (ΕΛΚΕΘΕ ΕΚΒΥ ΙΓΜΕ, 2009) Εκπόνηση μελέτης για την περιγραφή των βιολογικών στοιχείων ποιότητας των τύπων υδατικών δωμάτων της Ελλάδας 3 (ΕΛΚΕΘΕ ΕΚΒΥ, 2008) Ολοκλήρωση έργου «Ανάπτυξη συστημάτων και εργαλείων διαχείρισης υδατικών πόρων σε 13 Υδατικά Διαμερίσματα της χώρας» με στόχο τη χάραξη υδατικής πολιτικής (Υπ.ΑΝ., 2008) Ολοκλήρωση Εθνικού προγράμματος Διαχείρισης και Προστασίας των Υδατικών Πόρων, Master Plan (Υπ.ΑΝ., 2003 & ΥΠΕΧΩΔΕ, 2008) Ολοκλήρωση Μητρώου Χρηστών Ύδατος (Δ/ση Υδατικού Δυναμικού και Φυσικών Πόρων Υπ.ΑΝ., 2008) Ολοκλήρωση μελέτης «Συλλογή και αξιολόγηση οικολογικών δεδομένων ποταμών και λιμνών για την εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ» (ΕΛΚΕΘΕ, 2003) Ολοκλήρωση της μελέτης για την εκτίμηση της οικολογικής κατάστασης ορεινών ρεμάτων και ποταμών (ΕΛΚΕΘΕ, 2007) Τις παραπάνω ενέργειες έρχεται να συμπληρώσει η κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης των λεκανών απορροής Ποταμών και Υδατικών Διαμερισμάτων της χώρας, η οποία προκηρύσσεται τμηματικά ανά ομάδες Υδατικών Διαμερισμάτων. Η παρούσα μελέτη οργάνωσης της διαβούλευσης αποτελεί μέρος της κατάρτισης Σχεδίων Διαχείρισης των λεκανών απορροής Ποταμών και Υδατικών Διαμερισμάτων Θεσσαλίας, Ηπείρου και Δυτικής Στερεάς» η οποία ανατέθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2010 στην Κ/Ξ. 1.1.3 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ, η διαδικασία κατάρτισης σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών οφείλει να συμπεριλάβει τη μέγιστη και λειτουργική κοινωνική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Το άρθρο 14 της εν λόγω Οδηγίας επισημαίνει ότι: 1 Έχουν υποβληθεί στην ΕΕ 2 Έχει υποβληθεί στην ΕΕ μέσω του (Water Information System for Europe WISE) 2 3 Δεν έχει υποβληθεί ακόμη στην ΕΕ -4-
Τα κράτη-μέλη ενθαρρύνουν την ενεργό συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων μερών στην υλοποίηση της παρούσας Οδηγίας, ιδίως δε στην εκπόνηση, την αναθεώρηση και την ενημέρωση των σχεδίων διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού. Τα κράτη-μέλη για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού δημοσιεύουν και θέτουν στη διάθεση του κοινού, συμπεριλαμβανομένων των χρηστών, για τη διατύπωση παρατηρήσεων: Α) Χρονοδιάγραμμα και πρόγραμμα εργασιών για την εκπόνηση του σχεδίου. Συμπεριλαμβανομένης κατάστασης ληπτέων μέτρων διαβουλεύσεων, τουλάχιστον τρία έτη πριν από την έναρξη της περιόδου στην οποία αναφέρεται το σχέδιο Β) ενδιάμεση επισκόπηση των σημαντικών ζητημάτων διαχείρισης των υδάτων που εντοπίστηκαν στη λεκάνη απορροής ποταμού τουλάχιστον δύο έτη πριν από την έναρξη της περιόδου στην οποία αναφέρεται το σχέδιο Γ) αντίγραφο του προσχεδίου διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού, τουλάχιστον ένα έτος πριν από την έναρξη της περιόδου στην οποία αναφέρεται το σχέδιο Η Κ/Ξ λαμβάνοντας υπόψη τις ως άνω επιταγές της Οδηγίας και ενσωματώνοντας αυτές στα υφιστάμενα χρονικά περιθώρια, όπως αυτά διαμορφώνονται μέσω της προκήρυξης και του ενδεικτικού χρονοδιαγράμματος των ενδιάμεσων φάσεων της Μελέτης, μεριμνά για την ορθή και ολοκληρωμένη ανάπτυξη διαδικασίας κοινωνικού διαλόγου με σκοπό τη διαβούλευση σχετικά με τα σχέδια διαχείρισης και τις ΣΜΠΕ στα Υδατικά Διαμερίσματα Θεσσαλίας, Ηπείρου και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Στο παρόν κεφάλαιο αναγνωρίζονται και καταγράφονται μέτρα και μέθοδοι διαβούλευσης από τη βιβλιογραφία καθώς και από αντίστοιχες πρακτικές εφαρμογής στον ελληνικό χώρο. 1.1.4 ΕΙΔΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Η έλλειψη επαρκών παρόμοιων δράσεων στην Ελλάδα και κατ επέκταση η έλλειψη εξοικείωσης της τοπικής κοινωνίας σε θέματα συμμετοχής απαιτεί την προσεκτική προσέγγιση του θέματος. Η ενδεδειγμένη προσέγγιση σε περιπτώσεις κοινωνικού διαλόγου σε τοπικό επίπεδο, είναι η διαμόρφωση ειδικής μεθοδολογίας με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης περιοχής κατόπιν μελέτης των τοπικών συνθηκών. Στην περίπτωση της παρούσας μελέτης η γεωγραφική έκταση του έργου δεν επιτρέπει την ενδελεχή επισκόπηση των τοπικών συνθηκών η έλλειψη της οποίας όμως ισοφαρίζεται από τη λεπτομερή καταγραφή όλων των κοινωνικών εταίρων στους οποίους αφορά η διαχείριση υδάτων και οποίοι στην ουσία φέρουν τις κοινωνικές συνθήκες των επιμέρους Υδατικών Διαμερισμάτων. Η εμπειρία φανερώνει ότι προϋπόθεση για την υλοποίηση τέτοιων δράσεων είναι η ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και διαμόρφωση αντιλήψεων. Είναι απαραίτητη λοιπόν η διασφάλιση ότι οι εν δυνάμει συμμετέχοντες έχουν ενημερωθεί επαρκώς πριν συμμετάσχουν και πλέον ότι υπάρχει ένα δεδομένο επίπεδο κατανόησης των θεμάτων προς συζήτηση. -5-
Οι υδάτινοι πόροι σε μία περιοχή αποτελούν ένα ευαίσθητο θέμα το οποίο - παρά τις δυσκολίες για κατάληξη σε κοινωνική συμφωνία - πρέπει να προσεγγιστεί σφαιρικά και δίκαια. Σκοπός είναι η διεξαγωγή ουσιαστικού και πλήρη διαλόγου στον οποίο θα εμπλακεί το μεγαλύτερο ποσοστό των χρηστών. Ένα κρίσιμο σημείο στη φάση του σχεδιασμού της συμμετοχικής διαδικασίας αποτελεί η αναγνώριση των συμμετεχόντων / κοινωνικών εταίρων, η οποία διαφέρει κι εξαρτάται από τη φύση του έργου, την περιοχή στην οποία υλοποιείται και τις διαδικασίες που επιλέγονται να λάβουν χώρα. Οι συμμετέχοντες δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν σύνολο. Ο πληθυσμός που θα συμμετάσχει απαρτίζεται από ομάδες με διαφορετικά συμφέροντα, πολλές φορές αντικρουόμενα και η κοινή αντιμετώπισή τους θα οδηγούσε σε συγκρούσεις και κατά συνέπεια σε μη αποτελεσματικότητα της δράσης και μη ορθή εκτίμηση των διαφορετικών προτεραιοτήτων και αναγκών τους. Ο εντοπισμός των κοινωνικών εταίρων γίνεται εφόσον το αντικείμενο των διαβουλεύσεων γίνει ξεκάθαρο και κατά συνέπεια προσδιοριστεί σε ποιους απευθύνεται.. Είναι σημαντικό να συμπεριληφθεί ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών εταίρων. Όσο ευρύτερο είναι το φάσμα, δηλαδή όσο υψηλότερη είναι η αντιπροσωπευτικότητα του τοπικού πληθυσμού, τόσο πιο αξιόπιστες θα κριθούν οι τελικές αποφάσεις. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Guidance Document No 8 4, για την αναγνώριση των Κοινωνικών Εταίρων δεν λαμβάνουμε υπόψη μόνο την περιοχή στην οποία θα υλοποιηθούν οι επεμβάσεις του έργου, αλλά όλη την περιοχή που θα επηρεαστεί από το έργο. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία οργάνωσης της διαβούλευσης προβλέπει επανεξέταση του σχεδιασμού της διαβούλευσης και αναθεώρηση της διαδικασίας (βλ. 4.1.2.2) συμπεριλαμβανομένης της επικαιροποίησης της λίστας των κοινωνικών εταίρων. Αυτό θα γίνει εφικτό μέσα από την ανάδραση του κοινού κατά την εξέλιξη της αρχικά σχεδιαζόμενης διαδικασίας. 4 Κείμενο κατευθυντήριων γραμμών No 8 - Guidance Document No 08: Public Participation in relation to the Water Framework Directive -6-
1.2 ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ 1.2.1 ΜΟΡΦΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ Η Οδηγία-Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ ενθαρρύνει όλους τους πολίτες να λάβουν μέρος στην προστασία και διαχείριση των υδάτων και κρίνει τη συνεργασία μεταξύ των φορέων απαραίτητη σε όλες τις φάσεις υλοποίησης και αποφασιστικής σημασίας για να εξασφαλιστεί ότι όλη η διαδικασία θα πραγματοποιηθεί αποτελεσματικά και με διαφάνεια. Η πιο σαφής αναφορά στη συμμετοχική διαδικασία γίνεται στο άρθρο 14 της Οδηγίας όπου δίνονται τρεις μέθοδοι ή επίπεδα συμμετοχής του κοινού: πρόσβαση στην πληροφορία (information / co-knowing) Ο απλούστερος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ κοινού και φορέων διαμόρφωσης πολιτικής που κρατάει τον πολίτη ενήμερο για θέματα που τον αφορούν αλλά δεν του παρέχει τη δυνατότητα για σχολιασμό και συμμετοχή. έκφραση ενδιαφέροντος (consultation / co-thinking) ή ανάδραση Οι φορείς διαμόρφωσης πολιτικής ζητούν πληροφορίες και σχόλια από το κοινό για να αξιολογήσουν τα θέματα και να αποκτήσουν πιο ρεαλιστική και ολοκληρωμένη εικόνα. ενεργός συμμετοχή - διαβουλεύσεις (active involvement / cooperating) Επίσημος διάλογος μεταξύ διαμορφωτών πολιτικής και κοινού για να εκτιμήσουν την πρόοδο ή να αναγνωρίσουν θέματα και ανησυχίες ή ακόμα και εκτεταμένη εμπλοκή του κοινού με αμοιβαία ευθύνη για το σχεδιασμό και τα αποτελέσματά του για πολύπλοκα και αντιφατικά θέματα. Οι δύο πρώτες, συμβατικές μέθοδοι συμμετοχής είναι υποχρεωτικές ενώ η τρίτη μέθοδος απλά ενθαρρύνεται παρόλη τη σημασία της για την υλοποίηση της Οδηγίας. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή των συμμετοχικών διαδικασιών ορίζονται τα Κράτη-Μέλη, ως υπεύθυνοι για την επίτευξη των στόχων της Οδηγίας. Όπως είναι λογικό, τα τρία επίπεδα διαρθρώνονται από το πιο εύκολα υλοποιήσιμο πρόσβαση στην πληροφορία - το οποίο περιλαμβάνει αυξημένο αριθμό συμμετεχόντων έως το υψηλότερο ενεργός συμμετοχή - κατά το οποίο αποδίδεται αυξημένη εξουσία και ευθύνη στους πολίτες αλλά οι συμμετέχοντες είναι περιορισμένοι. Πιο κάτω θα δούμε τη δομή του κοινού στη συμμετοχική διαδικασία και τους τρόπους εφαρμογής ανάλογα με το επίπεδο συμμετοχής. -7-
1.2.2 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ 1.2.2.1 Διαχείριση της συμμετοχής των φορέων Το κείμενο κατευθυντήριων γραμμών 5 για τη συμμετοχική διαδικασία στο πλαίσιο της Οδηγίας Πλαίσιο για το νερό ορίζει τους φορείς (stakeholders) που μπορούν να συμμετάσχουν στη διαδικασία ως: Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ομάδα ή οργανισμός με ειδικό ενδιαφέρον στο θέμα, είτε ως άμεσα ή έμμεσα θιγόμενο είτε ως πρόσωπο επιρροής, γνώσης ή εμπειρίας επί του θέματος Είναι προφανές ότι οι φορείς, όπως αυτοί ορίζονται παραπάνω, πρόκειται να ασκήσουν άμεσα ή έμμεσα επιρροή στο έργο δηλαδή στην περίπτωσή μας στη διαχείριση των λεκανών απορροής των ποταμών που εντοπίζονται στα τρία υδατικά διαμερίσματα είτε με την επέμβασή τους είτε με την αδράνειά τους. Η συμμετοχική διαδικασία έχει στόχο να εμπλέξει τους φορείς αυτούς στο μέγιστο βαθμό ώστε διασφαλιστεί η συμμετοχή όλων και οι αποφάσεις που θα ληφθούν να έχουν φιλτραριστεί από όλες τις απόψεις επί του θέματος. Για το σκοπό αυτό, κρίνεται σκόπιμη η διαχείριση της συμμετοχής των φορέων μέσω της διαδικασίας διαβούλευσης ώστε να παραχθεί ένα κατά το δυνατόν κοινώς αποδεκτό, εύλογο αποτέλεσμα. Η διαχείριση της συμμετοχής των εμπλεκόμενων φορέων περνάει μέσα από την ανάλυση / κατηγοριοποίηση των φορέων (stakeholders analysis) αυτών και το σχεδιασμό της συμμετοχής των φορέων (stakeholders planning). Η ανάλυση των φορέων έγκειται στον εντοπισμό αυτών και κατόπιν στην ιεράρχησή τους ανάλογα με την επιρροή που αυτή ασκούν. Ενώ στη συνέχεια, ο σχεδιασμός της συμμετοχής τους έγκειται στην επιλογή των εργαλείων προσέγγισης των φορέων αυτών. 1.2.2.2 Κατηγορίες φορέων Η δομή του κοινού σε μια συμμετοχική διαδικασία ή αλλιώς διαδικασία διαβούλευσης ορίζεται από τις κατηγορίες κοινού που μπορεί αυτή να συμπεριλάβει. Ειδικότερα, υπάρχουν οι παρακάτω βασικές κατηγορίες ομαδοποιημένες με γνώμονα τη δυνατότητα επιρροής και άρα τη συμβολή τους στη διαδικασία διαβούλευσης: 5 Guidance Document No 08: Public Participation in relation to the Water Framework Directive -8-
φορείς λήψης αποφάσεων (decision-makers): μπορούμε να ονομάσουμε όλα τα άτομα και τους φορείς που έχουν θεσμική αρμοδιότητα στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση του νερού: Υπουργεία, Περιφέρειες, Δήμοι. Χρήστες - Καταναλωτές του νερού: στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι αγρότες, η βιομηχανία και οι επιχειρήσεις, καθώς και το ευρύτερο καταναλωτικό κοινό της ύδρευσης. Εμπειρογνώμονες Ειδικοί: στην κατηγορία αυτή εντάσσονται επιστήμονες, σύμβουλοι, εκπαιδευτικά ιδρύματα, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και ειδικοί φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Διαχειριστές: η κατηγορία καλύπτει το σύνολο των ατόμων και φορέων που έχουν ρόλο εφαρμογής στη διαχείριση των υδάτων και γενικότερα υλοποίησης της Οδηγίας. Προφανώς, μεταξύ των παραπάνω κατηγοριών υπάρχουν σημαντικές επικαλύψεις, ιδιαίτερα μεταξύ Decision-Makers και Διαχειριστών. Σχήμα 1 Κατηγορίες φορέων στη συμμετοχική διαδικασία Πηγή: Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, 2006: Εργαλεία πληροφόρησης για την υποστήριξη της διαδικασίας διαβούλευσης -9-
1.2.3 ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ Όπως είδαμε παραπάνω, ο σχεδιασμός της συμμετοχής των φορέων στη συμμετοχική διαδικασία έγκειται στην επιλογή των εργαλείων προσέγγισης των φορέων αυτών. Για το σκοπό αυτό παρακάτω καταγράφονται αναλυτικά τα βασικά διαθέσιμα εργαλεία υποστήριξης της συμμετοχικής διαδικασίας. Στο σχήμα 2 απεικονίζεται η χρήση των εργαλείων αυτών ανάλογα με τα επίπεδα της συμμετοχής του κοινού όπως αυτά περιγράφηκαν στο κεφάλαιο 1.2.1. Σχετικά με τα τρία διαφορετικά επίπεδα συμμετοχής του κοινού, επισημαίνεται ότι η μετάβαση από την ενημέρωση στο ενδιαφέρον απαιτεί κάποια (συνειδητή) κίνηση του ατόμου/φορέα: κλήση μιας γραμμής πληροφόρησης, αγορά ενός βιβλίου, παροχή των στοιχείων επικοινωνίας του. Η μετάβαση από το ενδιαφέρον στη συμμετοχή απαιτεί ένα ακόμα βήμα που είναι η έκφραση άποψης. Στόχος της χρήσης των όποιων εργαλείων ενημέρωσης είναι η άποψη αυτή να διαμορφώνεται μετά από επαρκή πληροφόρηση. Σημειώνουμε ότι και εδώ υπάρχουν επικαλύψεις μεταξύ των σταδίων, π.χ. σε εργαλεία όπως το διαδίκτυο που δίνουν τη δυνατότητα τόσο λειτουργίας ως ΜΜΕ όσο και επιλογής των προς ανάγνωση πληροφοριών. -10-
Σχήμα 2 Διαθέσιμα εργαλεία υποστήριξης της συμμετοχικής διαδικασίας Πηγή: Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, 2006: Εργαλεία πληροφόρησης για την υποστήριξη της διαδικασίας διαβούλευσης -11-
1.2.3.1 Περιγραφή διαθέσιμων εργαλείων Παρακάτω εξετάζονται αναλυτικά ένα προς ένα τα διαθέσιμα εργαλεία και κατατάσσονται στα επίπεδα συμμετοχής του κοινού: επισημαίνονται τα εργαλεία που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στην παρούσα διαδικασία διαβούλευσης. 1. Πρώτο επίπεδο - Πρόσβαση στην πληροφορία Ενημερωτικά έντυπα Αναφερόμαστε εδώ κυρίως σε βασικά ενημερωτικά έντυπα που παρουσιάζουν, συνοπτικά και με απλή σχετικά γλώσσα (εκλαϊκευμένα), το γενικό αντικείμενο πληροφόρησης. Η παραλαβή ενός τέτοιου εντύπου από το κοινό-στόχος μπορεί να γίνει είτε ενεργητικά, π.χ. επίσκεψη σε κάποιο γραφείο παροχής πληροφοριών, είτε παθητικά, π.χ. διανομή μέσω των λογαριασμών της αρμόδιας ΔΕΥΑ. Σε κάθε περίπτωση, στο πνεύμα της υποστήριξης της «συμμετοχικής διαδρομής», τα έντυπα θα πρέπει να δίνουν τη δυνατότητα για περαιτέρω πληροφορίες, εκδήλωση ενδιαφέροντος κλπ. Εκθέσεις Χρήση πολυσύχναστων χώρων για την ανάδειξη ζητημάτων δημόσιου ενδιαφέροντος. Δεν αναφερόμαστε εδώ τόσο σε εκθέσεις που φιλοξενούνται σε εξειδικευμένους εκθεσιακούς χώρους, οι οποίοι απαιτούν την «επί τούτου» παρουσία ενός επισκέπτη. Εκδηλώσεις Ποικίλες δραστηριότητες που μπορούν να «γίνουν είδηση», όπως μια δημόσια συναυλία κοινωνικού χαρακτήρα, μπορούν και να αποτελέσουν την πρώτη επαφή του κοινού με ένα ζήτημα. Το κοινό που ενημερώνεται δεν περιορίζεται στους παρευρισκόμενους, αλλά μπορεί να διευρυνθεί σημαντικά μέσω των ΜΜΕ. Spot / καταχωρήσεις Δωρεάν ή επί πληρωμή διασφάλιση χώρου / χρόνου στα ΜΜΕ για τη δημοσίευση / μετάδοση ενημερωτικών ανακοινώσεων. Το πλεονέκτημα των spots και των καταχωρήσεων είναι ο ολοκληρωμένος έλεγχος επί του περιεχομένου και του τρόπου προβολής. Το κύριο μειονέκτημα είναι (συνήθως) η περιορισμένη πληροφορία αναλογικά με το κόστος τους. Δελτία τύπου Ανακοινώσεις που στέλνονται κατά κύριο λόγο σε δημοσιογράφους και ΜΜΕ, καθώς και σε φορείς σχετικούς με το αντικείμενο, προκειμένου να δημοσιευθούν στο πλαίσιο της ειδησεογραφίας. Σε γενικές γραμμές, στα δελτία τύπου μπορεί κανείς να είναι πιο αναλυτικός, αρκεί να ακολουθεί μια κατανοητή δομή και διαδρομή στην ανάλυση της πληροφορίας. Δεν έχει όμως έλεγχο στην ακρίβεια, το βάθος και την κλίμακα προβολής της πληροφορίας αυτής. -12-
Press Packs «Πακέτα» ενημερωτικού υλικού που συνήθως πλαισιώνουν ένα βασικό δελτίο τύπου. Το υλικό μπορεί να περιλαμβάνει κείμενα, φωτογραφίες, ηλεκτρονικά μέσα (video, CDROM, DVD) καθώς και δείγματα σχετικά με το αντικείμενο. Βασικός στόχος ενός press pack είναι η υποστήριξη της βασικής ανακοίνωσης για να γίνει πιο ελκυστική και εκτενής η προβολή της. Επίσης, το υλικό μπορεί να ενίοτε χρησιμοποιηθεί και ως αρχειακό για περαιτέρω ανάλογες ειδήσεις. Συνεντεύξεις Κατά κανόνα χρησιμοποιούνται για την ανάδειξη ζητημάτων παράλληλα με την προβολή κάποιου προσώπου που έχει τον ρόλο του «πρεσβευτή» του ζητήματος αυτού, λόγω θέσης ή άποψης. Κάποια στοιχεία τους χρήζουν προσοχής, όπως π.χ. ο βαθμός ταύτισης του ζητήματος με το εν λόγω άτομο. Στο πλαίσιο της δημόσιας συζήτησης μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικές, καθώς δίνουν μια αίσθηση «διαλόγου» με πραγματικούς συνομιλητές και όχι απρόσωπης αντιπαράθεσης θέσεων από φορείς. 2. Δεύτερο επίπεδο - Εκδήλωση ενδιαφέροντος Διαδικτυακοί χώροι Οι «κλασικοί» διαδικτυακοί χώροι, παροχής και ανάδειξης εκλαϊκευμένου πληροφοριακού περιεχομένου, εξελίσσονται και εμπλουτίζονται διαρκώς με οπτικοακουστικά μέσα, δημιουργώντας σταδιακά την αίσθηση μιας on-line εμπειρίας. Από την άλλη πλευρά, χώροι που στοχεύουν στην ανάδειξη σύνθετων ζητημάτων τείνουν να απλοποιούνται εικαστικά και να προβάλουν τον λόγο περισσότερο, ενίοτε λειτουργώντας και ως "portal" (πύλες) σε πρόσθετο υλικό αναφοράς. Το βασικό πλεονέκτημα σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ο διαδραστικός χαρακτήρας: κάθε χρήστης να μπορεί να πάρει αυτό που του ταιριάζει περισσότερο. Υπ' αυτή την έννοια, ένας διαδικτυακός χώρος γεφυρώνει άμεσα τη βασική ενημέρωση με την εκδήλωση ενδιαφέροντος από πλευρά του επισκέπτη. Blogs Τα blogs (από το Web Log) είναι κατά βάση on-line χρονικά / ημερολόγια όπου ένα, κατά κανόνα, άτομο καταγράφει τις σκέψεις του, σχολιάζοντας γεγονότα της προσωπικής ή επαγγελματικής του ζωής, ή τη γενικότερη επικαιρότητα. Τα Blogs έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλή ως τρόπος επικοινωνίας, αναδεικνύοντας ζητήματα και θέσεις που βρίσκονται στο περιθώριο της προσοχής των κλασικών ΜΜΕ. Ο βαθμός εξειδίκευσης πλέον είναι τέτοιος που είναι σύνηθες για στελέχη σε εταιρείες τεχνολογίας να έχουν προσωπικά blogs, όπου παρουσιάζουν με τον δικό τους τρόπο τις καινοτομίες και τις ενέργειες της επιχείρησής τους. Περιοδικές εκδόσεις Κάθε μορφής έντυπη ή ηλεκτρονική περιοδική έκδοση (newsletter, journal, digest κλπ) έχει, εκ των πραγμάτων, ένα χαρακτήρα «επικαιρότητας» και βραχυπρόθεσμη ή μεσοπρόθεσμη αξία ως υλικό αναφοράς. Για τις ανάγκες μιας διαδικασίας δημόσιου διαλόγου, το κύριο πλεονέκτημά της είναι η τακτική ανανέωση του ενδιαφέροντος στο αντικείμενο και η -13-
«σύνδεση με τα προηγούμενα», προκειμένου η συζήτηση να εξελίσσεται περαιτέρω. Η παρακολούθηση του περιεχομένου μιας περιοδικής έκδοσης προϋποθέτει συνήθως μια βασική γνώση του αντικειμένου και, ακόμη περισσότερο, το σχετικό ενδιαφέρον. Γραμμές πληροφόρησης Η επικοινωνία με μια «ανοιχτή γραμμή» πληροφόρησης αποτελεί μια ξεκάθαρη εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον καλούντα. Παρότι οι πληροφορίες που παρέχονται μπορεί να είναι πανομοιότυπες με αυτές που είναι προσβάσιμες μέσω διαδικτύου, το κοινό που επικοινωνεί με μια ανοιχτή γραμμή διαφοροποιείται συνήθως κατά πολύ σε σχέση με εκείνο που χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του για να μάθει περισσότερα. Σε κάθε περίπτωση, το κόστος λειτουργίας μιας γραμμής πληροφόρησης είναι αρκετά υψηλό. Κατάλογοι ενδιαφερομένων Η κατάρτιση καταλόγων ενδιαφερομένων, ατόμων και φορέων, είναι ίσως ο πιο σίγουρος και αποδοτικός, με όρους οφέλους/κόστους, τρόπος ανάδειξης και προβολής ενός ζητήματος. Ειδικότερα, η απόδοση του εκάστοτε καταλόγου εξαρτάται από τη στόχευσή του και τον τρόπο συλλογής των ονομάτων, καθώς και από το περιεχόμενο των ανακοινώσεων / προσκλήσεων / περιοδικών εκδόσεων που στέλνονται στους εγγεγραμμένους. Η κατάρτιση καταλόγου μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά προς όλα ουσιαστικά τα άλλα εργαλεία ενημέρωσης και πρόκλησης ενδιαφέροντος. Επισκέψεις ενημέρωσης Η διοργάνωση ενημερωτικών επισκέψεων, π.χ. από σχολεία και σωματεία, αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο μέσο πληροφόρησης, κατάλληλο για τη δημιουργία «κλίματος» για ζητήματα δημόσιου ενδιαφέροντος. Στην ουσία, ο ίδιος ο χώρος επίσκεψης είναι που παρέχει το προνομιακό περιβάλλον στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο και ιστορικό γύρω από το σχετικό ζήτημα. Υπ' αυτή την έννοια, μια επιτυχημένη επίσκεψη ακολουθεί μια συγκεκριμένη διαδρομή και παράλληλα διηγείται μια «ιστορία». Συνέδρια / ημερίδες Τα συνέδρια και οι ημερίδες απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε άτομα σχετικά με το αντικείμενο αλλά μπορούν να αποκτήσουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα απευθυνόμενα σε μεγάλη μερίδα πληθυσμού. Στόχος τους είναι η προαγωγή της γνώσης και του προβληματισμού γύρω από το εκάστοτε αντικείμενο. Υπ' αυτή την έννοια, έχουν βαρύνουσα σημασία στην υποστήριξη μιας διαδικασίας δημοσίου διαλόγου, καθότι παρέχουν ένα αναλυτικό υπόβαθρο, συνεκτικές θεματικές και τεκμηριωμένες θέσεις / προτάσεις. Παράλληλα, αναδεικνύουν συχνά «πρεσβευτές» των επιμέρους ζητημάτων που με τη σειρά τους μπορούν να αναδείξουν τα ζητήματα αυτά περαιτέρω (βλ. και συνεντεύξεις). Focus Groups Έχουν τις ρίζες τους στις ποιοτικές (σε αντιπαραβολή με τις ποσοτικές) έρευνες αγοράς. Με τον συντονισμό ενός ειδικού σε θέματα επικοινωνίας, άτομα με προσωπικό ενδιαφέρον (αλλά κατά κανόνα όχι εμπειρογνώμονες) για κάποιο ζήτημα συμμετέχουν σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, εκφράζοντας τις απόψεις τους και αναδεικνύοντας σταδιακά θέσεις, τάσεις καθώς και νέες ιδέες. Τα focus groups είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για την αναγνώριση -14-
των κοινωνικών αντιλήψεων γύρω από ένα ζήτημα και μπορούν να παρέχουν πολύ χρήσιμες πληροφορίες κατά την προετοιμασία ενός δημόσιου διαλόγου. 3. Τρίτο επίπεδο - Ενεργός συμμετοχή Εκπροσώπηση Η παρουσία ενός ατόμου στο «χώρο» μιας δημόσιας συζήτησης, υποδηλώνει κατ' αρχάς το ενδιαφέρον του για το αντικείμενο της συζήτησης. Μπορούμε να πούμε ότι συμμετέχει ενεργά από τη στιγμή που τοποθετείται, εκφράζει ένα προβληματισμό, ή έστω διατυπώνει ένα ερώτημα που προάγει τη συζήτηση. Δεν αναφερόμαστε εδώ στην εκπροσώπηση κάποιου φορέα (βλ. παρακάτω Θέσεις Φορέων) αλλά του ίδιου του εαυτού του. Πάντως, στο πλαίσιο της διαδικασίας ενός δημόσιου διαλόγου, γενικά εκτιμάται ότι ένας πολίτης που εκφράζει ανοιχτά μια θέση, αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό αριθμό πολιτών που έχουν παρόμοια άποψη, αλλά δεν κάνουν το βήμα της ανοιχτής τοποθέτησης. Συμπλήρωση ερωτηματολογίου Η διατύπωση απόψεων μέσα από ειδικά διαμορφωμένα ερωτηματολόγια αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο ενεργού συμμετοχής. Ανώνυμα ή επώνυμα τα ερωτηματολόγια εκφράζουν απόψεις προσώπων ή φορέων και αντιστοιχούν σε ικανό δείγμα πληθυσμού με αποτέλεσμα την ασφαλή (τις περισσότερες φορές) διεξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το θέμα υπό εξέταση. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω συζήτησης σε συναντήσεις εργασίας και ενημερωτικές ημερίδες. Forum Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως για να αποδώσει ένα χαλαρό πλαίσιο διαλόγου, με την έννοια ότι δεν τίθενται εξ αρχής συγκεκριμένοι στόχοι καταληκτικής συναίνεσης ή συμβιβασμού. Δεν τίθενται επίσης, συνήθως, χρονικοί περιορισμοί ή αυστηροί περιορισμοί συμμετοχής. Εκείνο που καθορίζεται είναι μια βασική θεματική. Δυνατότητα συμμετοχής έχουν γενικά όλοι οι φορείς (ή τα άτομα, κατά περίπτωση) που έχουν ενδιαφέρον για τη θεματική αυτή. Εκφράζονται και αντιπαραβάλλονται απόψεις, διατυπώνονται προτάσεις, γίνεται συζήτηση, αναδεικνύονται κοινοί άξονες και, ενδεχομένως, διατυπώνονται κάποιες κοινές θέσεις. Τα τελευταία χρόνια, η χρήση του διαδικτύου έδωσε τη δυνατότητα για τη λειτουργία e-forum, με τη συμμετοχή ακόμη και εταίρων από απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη και παρά τη διαφορά ώρας. Παρότι στο πλαίσιο ενός δημόσιου διαλόγου συνήθως απαιτείται ένα πιο αυστηρό πλαίσιο και υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι και περιορισμοί, τα forum μπορούν να προηγηθούν της τυπικής διαδικασίας, όπως και τα focus groups, αναδεικνύοντας το πλέον πρόσφορο πλαίσιο εκκίνησης. Θέσεις Φορέων Η διατύπωση θέσεων ενός φορέα σε ένα λιγότερο ή περισσότερο αυστηρό πλαίσιο δημόσιου διαλόγου, απαιτεί κατ' αρχάς την ανάδειξη των θέσεων αυτών στο πλαίσιο του ίδιου του φορέα. Εξαίρεση αποτελούν πάγιες θέσεις που πηγάζουν από το ίδιο το αντικείμενο αυτό καθ' αυτό του φορέα. Υπ' αυτή την έννοια, η εκπροσώπηση ενός φορέα -15-
έχει τουλάχιστον διττό ρόλο: προς τον χώρο διαλόγου έχει χαρακτήρα ενεργού συμμετοχής, αλλά προς το εσωτερικό του φορέα έχει χαρακτήρα ενημέρωσης για κάποιο ζήτημα που ενδεχομένως δεν τον είχε απασχολήσει μέχρι τότε. Συναντήσεις εργασίας Ένα βήμα πιο πέρα από ημερίδες, συνέδρια κλπ, οι συναντήσεις εργασίας έχουν ως στόχο κάποιο συγκεκριμένο παραδοτέο που προκύπτει από τις συμβολές των συμμετεχόντων. Χωρίς να προϋποθέτουν απόλυτη συναίνεση στις εκροές, ενέχουν έναν χαρακτήρα αμοιβαίας επιρροής: το όποιο παραδοτέο είναι προϊόν ζύμωσης μέσα από τη συζήτηση και την αναγνώριση νέων παραμέτρων «εν θερμώ». Δεν θα μπορούσε να είναι απλή σύνθεση θέσεων που στάλθηκαν γραπτά. Υπ' αυτή την έννοια, οι συναντήσεις εργασίας, π.χ. μεταξύ επιμέρους ομάδων εκπροσώπων του συνολικού κύκλου των εταίρων, αποτελούν ένα πολύτιμο εργαλείο για την προαγωγή του δημοσίου διαλόγου. Ομάδες εργασίας Όπως και στις συναντήσεις εργασίας, υπάρχει και εδώ κάποιος συγκεκριμένος επιθυμητός στόχος, κάποιο προβλεπόμενο παραδοτέο. Όμως οι ομάδες εργασίας ακολουθούν περισσότερα χρονικά βήματα, μέσα από σειρά συναντήσεων. Με τον τρόπο αυτό, το αποτέλεσμα μιας ομάδας εργασίας μπορεί να είναι πιο σύνθετο και ολοκληρωμένο, ενώ παράλληλα αυξάνεται η δυνατότητα συμβιβασμού και συγκερασμού των απόψεων των εταίρων. Οι πρακτικές προϋποθέσεις της συνεργασίας περιορίζουν συνήθως τον αριθμό των συμμετεχόντων, σε σχέση με τα forum και άλλα ανάλογα πλαίσια. Επιτροπές Σε σχέση με τις ομάδες εργασίας, οι επιτροπές έχουν κατά κανόνα ένα μονιμότερο και γενικότερο χαρακτήρα, υπερβαίνοντας επιμέρους θεματικές και βαραχυπρόθεσμους στόχους. Έχουν επίσης, συνήθως, έναν άμεσα ή έμμεσα αποφασιστικό χαρακτήρα, που οι ομάδες εργασίας δεν έχουν. Η πρόσκληση για συμμετοχή ενός εταίρου σε μια επιτροπή αποτελεί ουσιαστικά αναγνώριση της αρμοδιότητάς του στο αντικείμενο. Διαδικασίες συναπόφασης Στον όρο αυτό μπορούμε να περιλάβουμε κάθε ιεραρχικά ανώτατο πλαίσιο αποφασιστικού χαρακτήρα από περισσότερους του ενός εταίρους, υπό ίσους όρους. Η κατάληξη της διαδικασίας προϋποθέτει συναίνεση. -16-
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ 2.1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Στο δεύτερο κεφάλαιο καταγράφονται εξαντλητικά οι ενδιαφερόμενοι και επηρεαζόμενοι φορείς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που θα ενημερωθούν και θα συμμετέχουν ουσιαστικά στη διαδικασία διαβούλευσης. Η καταγραφή γίνεται σε τρία χωρικά επίπεδα εθνικό, περιφερειακό και τοπικό καθώς και σε πέντε επίπεδα ανάλογα με τη συμβολή των φορέων στη διαδικασία διαβούλευσης φορείς λήψης αποφάσεων (decision-makers), διαχειριστές, χρήστες/καταναλωτές, εμπειρογνώμονες/ειδικοί, ΜΜΕ/φορείς ενημέρωσης. 2.2 ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ 2.2.1 ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ Α/Α ΦΟΡΕΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ 1 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ / ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ 2 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 3 ΥΠΕΚΑ - ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΥΔΑΤΩΝ 4 ΥΠΕΚΑ - ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΑΣΩΝ 5 ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ 6 ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ 7 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ 8 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ 9 ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ & ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ -17-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 10 ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 11 ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 12 ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ 13 ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ 14 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ 15 ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ που εκπροσωπούνται στο (ευρω) κοινοβούλιο 16 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ (ΠΑΣΟΚ) 17 ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (ΝΔ) 18 ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΚΚΕ) 19 ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ) 20 ΛΑΙΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ (ΛΑΟΣ) 21 ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ 22 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 23 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ 24 ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ (Ινστιτούτα, Πανεπιστήμια, κτλ) 25 ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (Ι.Γ.Μ.Ε.) 26 ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.) 27 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΑΛΛΑΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (Ε.Κ.Θ.Ε.) 28 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΟΤΟΠΩΝ ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ (Ε.Κ.Β.Υ.) 29 ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» (Ε.Κ.Ε.Φ.Ε.) -18-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 30 ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (Ε.Κ.Π.Α.Α.) 31 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ 32 ΓΕΝΙΚΟ ΧΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ 33 ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ (Τ.Ε.Ε.) 34 ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.) 35 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Ε.Ε.) ΜΚΟ / ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ 36 GREENPEACE 37 WWF HELLAS 38 ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS 39 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ 40 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) 41 ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ 42 ΚΑΛΛΙΣΤΩ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ 43 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ 44 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 45 MIO - ECSDE - GLOBAL WATER PARTNERSHIP (GWP) 46 ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ - Ε.Π.Ο. 47 Μοm 48 ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ 49 ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ -19-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 50 ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ 51 ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 52 ΑΡΧΕΛΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ, ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ, ΔΙΚΤΥΑ 53 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ (ΠΑ.Σ.Ε.ΓΕ.Σ.) 54 ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΓΕ.Σ.Α.Σ.Ε.) 55 ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ (Σ.Ε.Β.) 56 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ 57 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΝΕΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ 58 ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΙΚΡΩΝ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ (Ε.Σ.Μ.Υ.Ε.) 59 ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ (Ε.Δ.Ε.Υ.Α.) 60 ΕΝΩΣΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ 61 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Κ.Ε.Δ.Ε.) 62 ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Γ.Σ.Ε.Ε.) 63 ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ (Δ.Ε.Η. Α.Ε.) 64 ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΙΝΚΑ) 65 ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ (Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε.) 66 ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ 67 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΦΡΑΓΜΑΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΥΔΑΤΩΝ 68 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 69 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ -20-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 70 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ 71 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ 72 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ 73 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 74 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΔΑΤΩΝ 75 ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 76 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ Ν.Δ. 77 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ 78 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε. 79 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ. 80 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 81 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Ν.Α.Ε.) 82 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Κ.Ε.Κ.Δ.Ε.) 83 84 85 86 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ (Ε.Δ.Ε.Υ.Α.) ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ Α.Ε. (Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε.) ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε. (Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε.) ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ (ΠΑ.Σ.Ε.ΓΕ.Σ.) 87 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ (Σ.Ε.Β.) 88 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ (Δ.Ε.Η. Α.Ε.) 89 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΡΓΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Γ.Σ.Ε.Ε.) 90 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ (Τ.Ε.Ε.) -21-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 91 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΓΕΩΤ.Ε.Ε) 92 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΙΣΝΤΙΤΟΥΤΟΥ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (Ι.Γ.Μ.Ε.) 93 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΑΛΛΑΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) 94 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΙΟΤΟΠΩΝ - ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ (Ε.Κ.Β.Υ.) 95 96 97 98 99 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ "ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ" (Ε.Κ.Ε.Φ.Ε.) ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ «ΔΙΚΤΥΟ ΜΕΣΣΟΓΕΙΟΣ SOS», «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ», «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ», «GREENPEACE», «WWF ΕΛΛΑΣ» ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ (ΠΑΝ.Δ.ΟΙΚ.Ο.) ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (Ε.Κ.Π.Α.Α.) ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ / ΓΕΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΙΝ.ΚΑ. / Γ.Ο.Κ.Ε.) 100 ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (ΕΘ.Ι.Α.Γ.Ε.) -22-
2.2.2 ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2.2.2.1 ΦΟΡΕΙΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Α/Α ΦΟΡΕΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ 1 ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΘΑΝΟΣ) (ΠΑΣΟΚ) 2 ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ (ΠΑΣΟΚ) 3 ΓΙΑΝΝΑΚΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΟΦΙΑ (ΠΑΣΟΚ) 4 ΣΑΛΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΙΟΣ (ΝΔ) 5 ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΝΔ) 6 ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΝΔ) 7 ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΚΚΕ) 8 ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ) 9 ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ (ΠΑΣΟΚ) 10 ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΗΛΙΑΣ (ΠΑΣΟΚ) 11 ΜΑΡΓΕΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΠΥΡΟΠΑΝΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 12 ΤΣΙΡΩΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 13 ΣΤΑΣΙΝΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΠΑΥΛΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 14 ΠΑΠΑΣΙΩΖΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΝΔ) 15 ΡΟΒΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 16 ΡΟΒΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 17 ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 18 ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 19 ΘΕΟΧΑΡΗ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΜΑΡΙΑ (ΠΑΣΟΚ) -23-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 20 ΘΕΟΧΑΡΗ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΜΑΡΙΑ (ΠΑΣΟΚ) 21 ΤΣΙΑΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΝΔ) 22 ΤΣΙΑΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΝΔ) 23 ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝ (ΝΔ) 24 ΧΑΪΔΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 25 ΧΑΪΔΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 26 ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 27 ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ (ΠΑΣΟΚ) 28 ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΣΟΥΛΑ) (ΠΑΣΟΚ) 29 ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΣΟΥΛΑ) (ΠΑΣΟΚ) 30 ΛΕΓΚΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΝΔ) 31 ΛΕΓΚΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΝΔ) 32 ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΣΩΤΗΡΙΟΣ (ΝΔ) 33 ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΣΩΤΗΡΙΟΣ (ΝΔ) ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ-ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΙΟΝΙΟΥ 34 ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΕΛΛΟΠΟΝΗΣΟΥ - ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΙΟΝΙΟΥ 35 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ 36 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΙΟΝΙΟΥ 37 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΙΟΝΙΟΥ 38 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 39 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ 40 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΥΔΑΤΩΝ ΙΟΝΙΟΥ 41 ΤΜΗΜΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΙΟΝΙΟΥ -24-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 42 ΤΜΗΜΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΜΕΡΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΙΟΝΙΟΥ 43 ΤΜΗΜΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΙΟΝΙΟΥ 44 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΥΔΑΤΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 45 ΤΜΗΜΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 46 ΤΜΗΜΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΜΕΡΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 47 ΤΜΗΜΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 48 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ 49 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΩΝ ΙΟΝΙΟΥ 50 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΩΝ ΙΟΝΙΟΥ 51 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 52 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΔΑΣΩΝ 53 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 54 ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ 55 ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ 56 ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ 57 ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ 58 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 59 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 60 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 61 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ 62 ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ 63 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΩΝ -25-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 64 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 65 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ 66 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΩΝ 67 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ 68 ΤΜΗΜΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ 69 ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ 70 ΤΜΗΜΑ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 71 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 72 ΤΜΗΜΑ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 73 ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 74 ΤΜΗΜΑ ΥΔΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 75 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ 76 ΤΜΗΜΑ ΔΟΜΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 77 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ 78 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 79 ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ 80 ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 81 ΤΜΗΜΑ ΑΛΙΕΙΑΣ 82 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 83 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ 84 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ 85 ΔΙΕΘΥΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ 86 ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ -26-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 87 ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΦ. ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 88 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ 89 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 90 ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 91 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ 92 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 93 ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ / ΤΜΗΜΑ ΑΛΙΕΙΑΣ 94 ΤΜΗΜΑ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑΣ, ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΔΑΣΜΟΥ 95 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 96 ΤΜΗΜΑ ΔΟΜΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 97 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 98 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 99 ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ 100 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 101 ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΥΔΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ 102 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ 103 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 104 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΝΗΣΩΝ 105 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 106 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΩΝ -27-
Α/Α ΦΟΡΕΑΣ 107 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ 108 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 109 ΤΜΗΜΑ ΥΔΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 110 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ 111 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 112 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ 113 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 114 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ 115 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ 116 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ 117 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ 118 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 119 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ 120 ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ 121 ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 122 ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ 123 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ 124 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 125 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 126 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 127 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 128 ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΥΔΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ -28-