Τίτλος Μαθήματος: Εκπαιδευτικός & Ανθρωποκεντρικός Σχεδιασμός: Μοντέλα & Αρχές Κωδικός Μαθήματος: EDΤ 666 Κατηγορία Μαθήματος: (Υποχρεωτικό/Επιλεγόμενο) Επίπεδο Μαθήματος: (πρώτου, δεύτερου ή τρίτου κύκλου) Έτος Σπουδών: Τετράμηνο προσφοράς Μαθήματος: Υποχρεωτικό Μάστερ (2 ος Κύκλος) 1 ο 2 ο Αριθμός ECTS: 10 Όνομα ιδάσκοντος: Θα ανακοινωθεί Μαθησιακά Αποτελέσματα Μαθήματος: Αναμένεται ότι με την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/τριες θα είναι σε θέση να: Αναγνωρίζουν τα κύρια μοντέλα εκπαιδευτικού σχεδιασμού και τη σχέση τους με τον Ανθρωποκεντρικό Σχεδιασμό και να περιγράφουν τα βασικά τους χαρακτηριστικά Ορίζουν τις βασικές αρχές του εκπαιδευτικού σχεδιασμού Ορίζουν τις βασικές αρχές της αλληλεπίδρασης ανθρώπου-υπολογιστή στο σχεδιασμό διαδραστικών συστημάτων ως προς τις ανάγκες όλων των χρηστών Αναγνωρίζουν τα προβλήματα που προκύπτουν στην ανάπτυξη διαδραστικών συστημάτων στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα σε σχέση με θέματα προσβασιμότητας Αξιολογούν το σχεδιασμό διαδραστικών συστημάτων και να συγκρίνουν τεχνολογίες διεπαφής χρήστη Κάνουν ανάλυση εργασιών για τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό συστημάτων διεπαφής με τους χρήστες μετά από συλλογή δεδομένων Εξετάζουν με αναλυτικό τρόπο παραδείγματα εκπαιδευτικών πολυμέσων & εφαρμογών ως προς το σχεδιασμό τους Σχεδιάζουν και αναπτύσσουν εύχρηστα συστήματα προσαρμοσμένα στα χαρακτηριστικά και ανάγκες των χρηστών, και ιδιαίτερα των μαθητών Σχεδιάζουν και αναπτύσσουν απλά εκπαιδευτικά πολυμέσα/εφαρμογές με τη χρήση συγκεκριμένων εργαλείων Αξιοποιούν μοντέλα και αρχές του εκπαιδευτικού σχεδιασμού λειτουργικά στους δικούς τους μαθησιακούς σχεδιασμούς με τη χρήση ψηφιακών εργαλείων Τρόπος ιδασκαλίας: Εξ αποστάσεως Εκπαίδευση
Προαπαιτούμενο(α) Συναπαιτούμενο(α) Μάθημα(τα): Προτεινόμενα/προαιρετικά μέρη του προγράμματος: Περιεχόμενο Μαθήματος: EDG656, EDT664 Κανένα Σκοπός: Σκοπός του μαθήματος είναι η εισαγωγή των φοιτητών/τριων στις βασικές έννοιες και το θεωρητικό υπόβαθρο σχετικά με τον ανθρωποκεντρικό σχεδιασμό και τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό, και τα διάφορα μοντέλα, καθώς και στις τεχνικές σχεδιασμού και αξιολόγησης διαδραστικών συστημάτων. Συγκεκριμένα το μάθημα έχει σκοπό την επαφή και εξοικείωση των φοιτητών με τις αρχές και διαδικασίες ανθρωποκεντρικού σχεδιασμού, καθώς και τα στάδια ανάλυσης απαιτήσεων, ανάλυσης εργασιών, σχεδίασης και κατασκευής πρωτοτύπων, και αξιολόγησης τελικών εφαρμογών με βάση τις ανάγκες των χρηστών/μαθητών. Περιγραφή: Το μάθημα καλύπτει ένα εύρος σύγχρονων προσεγγίσεων στο επιστημονικό πεδίο του εκπαιδευτικού σχεδιασμού. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές και φοιτήτριες έρχονται σε επαφή με θεωρητικά μοντέλα και αρχές σχεδιασμού δραστηριοτήτων και μαθημάτων με ψηφιακά εργαλεία. Μέσα από τη μελέτη των διαφορετικών αυτών προσεγγίσεων, αναπτύσσουν κριτήρια σύγκρισης και δομούν σταδιακά την προσωπική τους σχεδιαστική φιλοσοφία. Παράλληλα εφοδιάζονται με ένα συμπαγές θεωρητικό πλαίσιο που τους επιτρέπει να πειραματιστούν στην πράξη με τους δικούς τους μαθησιακούς σχεδιασμούς, χρησιμοποιώντας εύχρηστα και προσβάσιμα διαδικτυακά εργαλεία συμμετοχικού ιστού (Web 2.0). Τέλος, εμπλέκονται σε αυθεντικά πλαίσια και καταστάσεις ηλεκτρονικής διδασκαλίας και μάθησης, τα οποία ευνοούν την αλληλεπίδραση, το διάλογο και τη συνεργασία. Συγκεκριμένα, στα πλαίσια του μαθήματος εξετάζονται τα ακόλουθα θέματα: Εκπαιδευτικός και ανθρωποκεντρικός σχεδιασμός. Ορισμοί και θεωρητικό υπόβαθρο. Μοντέλα και αρχές εκπαιδευτικού σχεδιασμού: ιστορική εξέλιξη και οι κύριες σχολές σκέψης. Μοντέλα και αρχές εκπαιδευτικού σχεδιασμού: το μοντέλο της μάθησης μέσω σχεδιασμού Ι. Μοντέλα και αρχές εκπαιδευτικού σχεδιασμού: το μοντέλο της μάθησης μέσω σχεδιασμού ΙΙ. Βασικές αρχές του εκπαιδευτικού σχεδιασμού. Ανάλυση αναγκών των χρηστών. Η αξιολόγηση στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό: θεωρία. Η αξιολόγηση στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό: πρακτικές εφαρμογές. Ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός με εργαλεία συμμετοχικού ιστού (Web 2.0): θεωρία. Ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός με εργαλεία συμμετοχικού ιστού (Web 2.0): πρακτικές εφαρμογές Ι
Ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός με εργαλεία συμμετοχικού ιστού (Web 2.0): πρακτικές εφαρμογές ΙΙ Ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός με εργαλεία συμμετοχικού ιστού (Web 2.0): πρακτικές εφαρμογές ΙΙΙ Απαιτούμενα ή Προτεινόμενα Εγχειρίδια: Προτεινόμενα Εγχειρίδια: Shneiderman, B. &Plaisant, C.(2010). Σχεδίαση ιεπαφής Χρήστη (5η έκδοση). Εκδόσεις Τζίολας. ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΕΑΠ - Τόμος Γ : Σχεδίαση Εκπαιδευτικού Λογισμικού. Αβούρης, Ν., Καραγιαννίδης, Χ., & Κόμης, Β. (Eπιμ.) (2008). Συνεργατική Τεχνολογία. Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος. Alessi, S.,& Trollip S., (2005). Πολυμέσα και Εκπαίδευση. Αθήνα: Γκιούρδας. Βοσνιάδου, Σ., Corte, E., Glaser, R., & Mandle, H. (2006) (Επιμ.). Σχεδιάζοντας περιβάλλοντα μάθησης υποστηριζόμενα από τις Σύγχρονες Τεχνολογίες. Αθήνα: Gutenberg. Βοσνιάδου, Στ. (2006). Παιδιά, σχολεία και υπολογιστές. Προοπτικές, προβλήματα και προτάσεις για την αποτελεσματικότερη χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg. Beetham, H. & Sharpe, R. (Eds) (2007). Rethinking Pedagogy for a Digital Age. Designing and delivering e-learning. Routledge, Taylor & Francis Group. Conole. G. & McAndrew, P. (2010). A new approach to supporting the design and use of OER: Harnessing the power of Web 2.0. In M. Ebner & M. Shiefner (Eds.), Looking toward the future of technology enhanced education: Ubiquitous learning and the digital nature. Hershey, IGI Global.
Conole, G. (2013). Designing for Learning in an Open World. Springer Dick, W., Carey, L. & Carey, J. O. (2004). Systematic Design of Instruction. Allyn & Bacon. Kαλαντζή, Μ. & Cope, B. (2013). Nέα Μάθηση: Βασικές Αρχές για την Επιστήμη της Εκπαίδευσης (Επιμ. Ευγενία Αρβανίτη). Εκδόσεις Κριτική. Κalantzis, M. & Cope, B. (2006). The Learning by Design Guide. Common Ground, Melbourne Κόμης, B. (2007). Εισαγωγή στις εκπαιδευτικές εφαρμογές της πληροφορίας και των επικοινωνιών. Αθήνα: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών. Laurillard, D. (2012). Teaching as a Design Science. Building Pedagogical Patterns for Learning and Technology. Routledge, Taylor & Francis Group. Meyer, A., Rose, D. H. & Gordon, D. (2014). Universal Design for Learning: Theory and Practice. CAST Imc. Ράπτης, Α., & Ράπτη, Α. (2009). Μάθηση και ιδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας. Συνολική Προσέγγιση. Α Τόμος. Αθήνα: Αθήνα: Εκδ. Νέων Τεχνολογιών. Ράπτης, Α., & Ράπτη, Α. (2009). Μάθηση και ιδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας. Παιδαγωγικές ραστηριότητες. B Τόμος. Αθήνα: Έκδοση Αθήνα: Εκδ. Νέων Τεχνολογιών. Reigeluth, C. M. (Ed.) (1999). Instructionaldesign Theories and Models: A New Paradigm of Instructional Theory, Volume II (Instructional Design Theories & Models) 1st Edition. Lawrence Erlbaum Associates.
Reiser, R. & Dempsey, J. V. (2006). Trends and Issues in Instructional Design and Technology. London: Prentice Hall. Ρετάλης, Σ. (Eπιμ.) (2004). Οι προηγμένες τεχνολογίες ιαδικτύου στην υπηρεσία της μάθησης. Αθήνα: Eκδόσεις Καστανιώτη. Roblyer, M. D. & Doering, A. H. (2014). Eκπαιδευτική Τεχνολογία και ιδασκαλία. (Επιμ. Μετάφρ. Μαρία Μουντρίδου). Εκδόσεις Ίων. Vaughan, N. D., Cleveland-Innes, M. & Garrison, R. (2013). Teaching in Blended Learning Environments. Creating and Sustaining Communities of Inquiry. Au Press. Wiggins, G. & McTighe, J. (2012). Understanding by Design Guide to Advanced Concepts in Creating and Reviewing Units. Association for Supervision and Curriculum Development (ASCD). ιδακτική Μεθοδολογία: Αξιολόγηση: Γλώσσα ιδασκαλίας: Πρακτική Άσκηση: Εικονικές παρουσιάσεις/διαλέξεις, εργασίες, εξετάσεις, διαδικτυακές συζητήσεις (σύγχρονη & ασύγχρονη επικοινωνία) Εξετάσεις 50% Συμμετοχή&Εργασίες 50% 100% Ελληνική Όχι