ΑΝΑ ΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΕΜΠΟ ΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ: H ΠΛΕΥΡΑ Τ ΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
Σύμφωνα με την «ιατρική προσέγγιση» η αναπηρία σχετίζεται με την απώλεια, τη βλάβη ή την απόκλιση από τις «φυσιολογικές» ψυχολογικές, κινητικές ή βιολογικές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος. Η ιατρική φροντίδα παρέχεται από ειδικούς και έχει στόχο την ιατρική αποκατάσταση και προσαρμογή του ατόμου και του τρόπου ζωής του στην κατάσταση της αναπηρίας ή της χρόνιας πάθησης Αντίθετα, με βάση την «κοινωνική προσέγγιση», η αναπηρία και η χρόνια πάθηση δε θεωρούνται χαρακτηριστικά του ατόμου αλλά ένα πλέγμα συνθηκών που αφορούν στην αλληλεπίδραση του ατόμου και του περιβάλλοντος. (Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία 2003)
Την ίδια άποψη σε σχέση με την «κοινωνική προσέγγιση» έχει και ο Π.Ο.Υ. που περιγράφει την αναπηρία ως «ένα σύνθετο και μεταβαλλόμενο φαινόμενο που οφείλεται στην αλληλεπίδραση των προσωπικών χαρακτηριστικών ενός ατόμου και των χαρακτηριστικών του περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο το άτομο αυτό ζει». (World Health Organization 2001) Συμπληρωματικά αξίζει να σημειωθεί ότι ως «περιβάλλον» νοείται ο συνδυασμός των φυσικών, γεωγραφικών, βιολογικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και πολιτικών συνθηκών που περιβάλλουν ένα άτομο ή οργανισμό καθορίζοντας τη μορφή και τη φύση της ζωής. (World Bank, 2010)
ΙΑΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΣΘΕΝΩΝ = ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ Υπηρεσίες υγείας Το ελληνικό σύστημα υγείας χαρακτηρίζεται ως μεικτό γιατί ένα μέρος της χρηματοδότησής του προέρχεται από τις ασφαλιστικές εισφορές και ένα άλλο μέρος (κυρίως στο επίπεδο της νοσοκομειακής περίθαλψης) προέρχεται από τη φορολογία. Επίσης υπάρχει αυξημένη η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα τόσο στην παροχή,όσο και στη χρηματοδότηση των υπηρεσιών υγείας Πρωτοβάθμια φροντίδα παρέχεται από : α) ασφαλιστικούς φορείς β) εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων γ) ιδιώτες ιατρούς δ) κέντρα Υγείας Δευτεροβάθμια φροντίδα παρέχεται από : α) Νοσοκομεία (ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΛΕΤΣΟΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ)
ΕΜΠΟ ΙΑ ΚΑΙ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡ ΕΣΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ Πρωτοβάθμια φροντίδα Ασφαλιστικοί φορείς Έρευνα του Ινστιτούτου IPSOS Μάρτιος 2014, έδειξε πως : Το μεγαλύτερο πλήγμα στη συγκεκριμένη έρευνα είχαν δεχτεί οι χρονίως πάσχοντες. Οι περισσότεροι ασθενείς που έχασαν το ασφαλιστικό τους δικαίωμα ενώ βρίσκονταν σε μακρόχρονη αγωγή, σε ποσοστό 71% δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την αγωγή τους, αν δεν την πλήρωναν οι ίδιοι εξ ολοκλήρου. Για το 29% αυτής της κατηγορίας ασθενών, οι γιατροί θεωρούσαν ότι μπορούν να συνεχίσουν τη θεραπεία τους, αν όμως απευθυνθούν σε κοινωνικού χαρακτήρα δράσεις και υπηρεσίες, όπως τα κοινωνικά ιατρεία. Για το 44%, πάντως, των χρονίως πασχόντων που έχασαν την ασφάλισή τους οι γιατροί εκτιμούν ότι ήδη έχουν διακόψει τη θεραπεία τους. (Πηγή: NEWSBOMB)
Πρωτοβάθμια φροντίδα Ασφαλιστικοί φορείς Σύμφωνα με το Νόμο 4368/2016 και την ΚΥΑ Α3(γ)/ΓΠ/οικ.25132/4-4-2016 θεσπίζεται για πρώτη φορά το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης σε όλες τις δημόσιες δομές υγείας για την παροχή νοσηλευτικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ανασφάλιστους και σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Επίσης στον Νόμο ορίζεται ότι τα φάρμακα μπορούν να τα λαμβάνουν οι παραπάνω δικαιούχοι από ιδιωτικά φαρμακεία ενώ τα αναλώσιμα υλικά από τα φαρμακεία των Νοσοκομείων. ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΚΑΤΆ ΤΟ ΗΜΙΣΗ Τα ιδιωτικά φαρμακεία προμηθεύουν τα φάρμακα Τα φαρμακεία των Νοσοκομείων δεν προμηθεύουν το αναλώσιμο υγειονομικό υλικό Σε πολλά φαρμακεία Νοσοκομείων δεν υπάρχουν αναλώσιμα υλικά για το διαβήτη και όπου υπάρχουν είναι αμφιβόλου ποιότητας Έτσι λοιπόν τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη που αντιμετωπίζουν τη χρόνια πάθησή τους με ινσουλίνη.
Πρωτοβάθμια φροντίδα Ασφαλιστικοί φορείς Είναι γνωστό πως ο Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας δεν έχει ανανεωθεί από το 2012. Αποτέλεσμα Εμπόδια στην αποζημίωση νέων τεχνολογιών που επιτρέπουν την καλύτερη διαχείριση της πάθησης και απομάκρυνση των επιπλοκών για τα άτομα με διαβήτη. (Αντλίες έγχυσης ινσουλίνης, διαβητικό παπούτσι) Μικρές ποσότητες στις βελόνες ινσουλίνης για τους ινσουλινοθεραπευόμενους. Επιβάρυνση του ατόμου με διαβήτη μέχρι και 16 στις ταινίες μέτρησης κετόνης.
Πρωτοβάθμια φροντίδα Εξωτερικά Ιατρεία Νοσοκομείων Μετά από αίτημα της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. προς την Η.ΔΙ.Κ.Α., γνωρίζουμε επίσημα πως τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη στην Ελλάδα είναι 1.258.911 Οι ατελείωτες «ουρές» αναμονής στα Διαβητολογικά Κέντρα και Ιατρεία και η έλλειψη προσωπικού είναι πραγματικότητα. Αποτέλεσμα Ανύπαρκτα Διαβητολογικά Κέντρα ή Ιατρεία σε μεγάλα αστικά κέντρα.. 5 λεπτά διαθέσιμος χρόνος με το θεράποντα ιατρό Έλλειψη βασικών υλικών όπως, κιτ γλυκοζηλιωμένης αιμοσφαιρίνης, ταινιών μέτρησης σακχάρου.. Επόμενο ραντεβού 9 μήνες μετά..
Πρωτοβάθμια φροντίδα Κέντρα Υγείας Έλλειψη Ιατρικών ειδικοτήτων => αδυναμία συνταγογράφισης αναλώσιμων υλικών Έλλειψη εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού Έλλειψη υλικών για τη διάγνωση του σακχαρώδους διαβήτη
Πρωτοβάθμια φροντίδα Ιδιώτες ιατροί Η οικονομική κατάσταση ανάγκασε και αναγκάζει καθημερινά τους περισσότερους πολίτες να απομακρύνονται από τους ιδιώτες ιατρούς. Πόσο μάλλον τους χρόνια πάσχοντες που η ανάγκη επικοινωνίας με το θεράποντα ιατρό είναι τακτικότερη.
Δευτεροβάθμια φροντίδα - Νοσοκομεία Έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού Έλλειψη φαρμάκων και άλλων αναλώσιμων υλικών Αδυναμία υποστήριξης πρωτοδιαγνωσθέντων αλλά και νοσηλευόμενων Παραπομπή των νοσηλευόμενων σε εξωτερικά μικροβιολογικά εργαστήρια
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Συμμετοχή των ασθενών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αναμόρφωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας: 1. Ανάπτυξη ενός εθνικού δικτύου ΠΦΥ στη βάση της κοινότητας, με τη συνεργασία θεσμών και φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης, το οποίο θα διασφαλίζει την άμεση, καθολική, δωρεάν και ισότιμη πρόσβαση του πληθυσμού σε υπηρεσίες συστηματικής παρακολούθησης υγείας, κλινικής αντιμετώπισης και διαχείρισης όλων των περιστατικών, κοινωνικής και κατ' οίκον φροντίδας, φυσικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης και αγωγής υγείας. 2. Δημιουργία Κέντρων Ολοκληρωμένης Φροντίδας για το Σακχαρώδη Διαβήτη. Ο ΣΔ εμφανίζει πολλές δυνητικές επιπλοκές λόγω της κακής ρύθμισης των τιμών της γλυκόζης του αίματος. Η δημιουργία ενός πρότυπου κέντρου θα πρέπει να περιλαμβάνει ιατρικό προσωπικό (Παθολόγους, Ενδοκρινολόγους, Αγγειοχειρουργούς, Νεφρολόγους, Οφθαλμίατρους, Καρδιολόγους), νοσηλευτικό προσωπικό με εμπειρία σε Διαβητολογικό Κέντρο Νοσοκομείου ή Διαβητολογικό Ιατρείο, διατροφολόγο, ψυχολόγο, ποδολόγο και πιστοποιημένο εκπαιδευτή στο ΣΔ, ο οποίος θα εκπαιδεύει τους πάσχοντες στην αυτοδιαχείριση της πάθησής τους, ακολουθώντας τις οδηγίες των ιατρών. Η εκπαίδευση των πασχόντων και όχι μόνο των επαγγελματιών υγείας αποτελεί την πεμπτουσία της ασθενοκεντρικότητας, καθώς προσφέρει στον ίδιο τον πάσχοντα τη δυνατότητα να κατανοήσει το πρόβλημά του και να λάβει ενεργό ρόλο στη βελτίωσή του. 3. Ενίσχυση και στελέχωση των μονάδων υγείας των αγροτικών και νησιωτικών περιοχών. Αναμόρφωση των μονάδων υγείας που ήδη υφίστανται στο ΕΣΥ μέσω της αναδιανομής υλικών και ανθρωπίνων πόρων μεταξύ των νοσοκομείων, ώστε να αποσυμφορηθούν τα μεγάλα νοσοκομεία και να ενισχυθεί η παραγωγικότητα μικρότερων νοσοκομείων.
Συμπερασματικά Η διαχείριση του προβλήματος απαιτεί Συλλογική δράση Κοινωνική ευαισθησία Εξορθολογισμό των δαπανών της υγείας και φυσικά ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης συμμετοχή των ασθενών σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας