Δομισμός Cl. Levi- Strauss
Οι βασικές αρχές του δομισμού Το βάθος εξηγεί την επιφάνεια Το βάθος είναι δομημένο Ο αναλυτής είναι αντικειμενικός Η κουλτούρα είναι δομημένη σαν γλώσσα Πέραν του ουμανισμού: το τέλος του υποκειμένου
Claude Levi- Strauss (1908-2009) Γεννήθηκε το 1908 στο Βέλγιο Σπούδασε στη Σορβόννη και υπήρξε μαθητής του Marcel Mauss To 1935 βρίσκεται στη Βραζιλία και διδάσκει στο Παν/μιο του Σάο Πάολο. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1939, αλλά μετά την παράδοση στους Ναζί ως Εβραίος διέφυγε στη Ν. Αμερική και κατόπιν στις ΗΠΑ
Claude Levi- Strauss (1908-2009) Εκεί συνεργάστηκε με τον δομιστή γλωσσολόγο Jakobson και τον αμερικανό ανθρωπολόγο Franz Boas. To 1948 επέστρεψε στο Παρίσι και πήρε το διδακτορικό του από τη Σορβόννη Εργάστηκε στο CNRS και στην Ecole Praxque des Hautes Etudes, στην έδρα του Marcel Mauss
Claude Levi- Strauss (1908-2009) College de France (1959) Δημοσιεύει την «Άγρια Σκέψη» (1962) Μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (1973) Πέθανε το 2009
Αναβάθμιση των συγγενικών σχέσεων εξ αίματος Υποβάθμιση των συγγενικών σχέσεων εξ αίματος Φόνοι τεράτων Ετυμολογίες ονομάτων Ο μύθος του Οιδίποδα, όπως τον παρουσιάζει ο Cl. Levi- Strauss.
Όλοι οι άνδρες έχουν πρόβλημα στο βάδισμα, και δεν μπορούν να σταθούν ακριβώς όρθιοι Οι άνθρωποι που γεννιούνται από τη γη συχνά παριστάνονται να μη μπορούν να περπατήσουν Ο δράκος είναι μια χθόνια ύπαρξη, που πρέπει να σκοτωθεί για να υπάρξουν οι άνθρωποι. Η Σφίγγα δεν αφήνει τους ανθρώπους να ζήσουν. Και τα δυο τέρατα σχετίζονται με την άρνηση της αυτοχθονίας.
Ο Μύθος του Οιδίποδα Αναφέρεται στην αδυναμία ενός πολιτισμού που πιστεύει στην αυτοχθονία, να βρει μια ικανοποιητική λύση στην αντίφαση ανάμεσα στην πεποίθηση αυτή και την πρακτική γνώση ότι οι άνθρωποι γεννιούνται από τους γονείς τους.
Το πρόβλημα Αρχικά: γεννιόμαστε από έναν (από τη γη) ή από δύο (από τους γονείς); Τελικά: γεννιόμαστε από το διαφορετικό ή από το ίδιο;
Η Ιοκάστη αυτοκτονεί Ο Οιδίπους τυφλώνεται
Σε τι διαφέρει ο δομισμός Η παραδοσιακή προσέγγιση αναζητά τον «αρχικό», τον «καθαρό», τον «αυθεντικό» μύθο. Ο δομισμός μελετά όλες τις εκδοχές, «καθαρές» και «ακάθαρτες», «αρχαίες και σύγχρονες».
Δεν υπάρχει μόνο μία αυθεντική εκδοχή, αλλά πολλά αντίγραφα ή πολλές διαστρεβλωμένες εκδοχές.
Αντικατάσταση με το αντίθετο Λειτουργίες (funcxons) Όροι (terms) Αντιστροφή
Για να μείνουμε στο Θηβαϊκό Κύκλο Η θυσία του Αβραάμ Ο Κάδμειος («Ανατολικός») μύθος του Αθάμαντα και του Φρίξου. Οι Καδμείοι θεωρούσαν πως κατάγονταν από τον Αγήνορα (Χαναάν). Φαίνεται πως περιπλανήθηκαν στην Παλαιστίνη και την Καρία και έφτασαν στη Βοιωτία όπου ίδρυσαν τη Θήβα.
Για να μείνουμε στο Θηβαϊκό Κύκλο Ο Αβραάμ έχει ένα γιο, τον Ισμαήλ από την Άγαρ και έναν ακόμη, τον Ισαάκ από τη Σάρρα Ο Αθάμας απέκτησε ένα γιό, τον Φρίξο, με την Νεφέλη, βασίλισσα του Πηλίου, και στη συνέχεια με την Ινώ (αντίζηλο της Νεφέλης και κόρη του Κάδμου) έκανε έναν ακόμη, τον Μελικέρτη (Μελκάρθ=Κύριος της Πόλεως)
Για να μείνουμε στο Θηβαϊκό Κύκλο Υπάρχει μια υποδήλωση ότι η Αγαρ εκδικήθηκε τη Σάρρα επιρρίπτοντας ένα λιμό σε κάποια πράξη του Αβραάμ. Υποδηλώνεται επίσης σε μία από τις αφηγήσεις πως η θυσία του Ισαάκ διατάχθηκε από έναν ψευδοπροφήτη που είχε δωροδοκήσει η Άγαρ. Η Νεφέλη καταράστηκε τον Αθάμαντα και τον Μελικέρτη, και η Ινώ προκάλεσε λιμό καίγοντας το σπόρο των δημητριακών, και δωροδόκησε τις ιέρειες να πούνε πως η γη θα ξαναγινόταν γόνιμη αν ο Αθάμας θυσίαζε τον Φρίξο στο όρος Λαφύστιον.
Για να μείνουμε στο Θηβαϊκό Κύκλο Έχουμε εδώ μια εκδοχή της ανθρωποθυσίας που είδαμε να εμφανίζεται και στον Ιώβ. Η μίμηση της θυσίας ενός ανθρώπου, ντυμένου με μαύρη προβιά κριαριού, που τελείται από τους Βοιωτούς βοσκούς κατά την εαρινή ισημερία στο όρος Λαφύστιο
Για να μείνουμε στο Θηβαϊκό Κύκλο Έχουμε εδώ μια εκδοχή της ανθρωποθυσίας που είδαμε να εμφανίζεται και στον Ιώβ. Η μίμηση της θυσίας ενός ανθρώπου, ντυμένου με μαύρη προβιά κριαριού, που τελείται από τους Βοιωτούς βοσκούς κατά την εαρινή ισημερία στο όρος Λαφύστιο
Οι σύγχρονες Μυθολογίες Η ευφορία του ΟΜΟ
Η ψυχανάλυση των εξαγνιστικών υγρών (Χλωρίνη) Η ψυχανάλυση των σαπωνοειδών (Λούξ) ή των απορρυπαντικών (ΟΜΟ). Οι σχέσεις του φαράκου και της αρρώστιας, του προιόντος και της ακαθαρσίας, ειναι ολότελα διαφορετικές.
Χλωρίνη=υγρή φωτιά, λυτρωτική αλλά τυφλή Σκόνη=ενάργεια του αποτελέσματος: κινητοποιείται η ματαιοδοξία (το λευκότερο λευκό)
Καθαριότητα σε βάθος Αφρός
Οι σύγχρονες Μυθολογίες H νέα Citroën DS