ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΑΣΤΟΡΑ Πριν απο κάποιους μήνες ο φίλος μου Γιάννης Μπαριτάκης απο την κρήτη μου είχε πεί απο το τηλέφωνο για κάποια Auto-5 που είχε απο πολλά χρόνια, την οποία είχε σκαλίσει ένανς φίλος του στην Αυστραλία. Είχε κάποια προβλήματα με τις βίδες της συν οτι ήθελε γενικά βάψιμο. Το πρόβλημα με τις βίδες δεν μπόρεσα να το καταλάβω από τό τηλέφωνο και για να πώ την αλήθεια δεν μπορώ ακόμα να το καταλάβω, παρ όλο ότι την έχω στα χέρια μου, όχι το πρόβλημα αυτό καθ αυτό αλλα πώς ακριβώς το πρόβλημα προέκυψε. Κάποιος προφανώς, άσχετος, προσπάθησε να επιχρυσώσει τις βίδες του όπλου και για το λόγο αυτό χρησιμοποιήσε μάλλον κάποιο ισχυρό οξύ. Το αποτέλεσμα ήταν να αποσαθρωθούν οι βόλτες (αρσενικές) αλλά και με κάποιο περιέργο τρόπο το μέταλλο αυτό να ενσωματωθει μόνιμα και αναπόσπαστα στις θυληκές βόλτες, αυτές δηλαδή που βρίσκονται στην κάσα του όπλου. Έτσι οι μεν παλιές βίδες είχαν πάψει να εκτελούν τον προορισμό τους, δηλαδή γύρναγαν "τρελά", οι δέ καινούργιες δεν μπορούσαν να βιδώσουν με τίποτε. Ποία είναι η προφανής λύση σε αυτές τις περιπτόσεις? Πέρνουμε ένα κολαούζο και διορθώνουμε το σπείρωμα! Απλό! Απλό?? απλό θα ήταν αν οι τρείς βασικές βίδες που είχαν το πρόβλημα δηλαδή οι δύο διαφορετικές της σκανδαλοθήκης συν οι δύο ίδιες οι οποίες αποτελούν και τους άξονες της γλώσσας είχαν ένα standar σπείρωμα. Δηλαδή 8mm X0.75 ή 7mmx 0.70 μετρικά ή πχ. 1/4 X 28 tpi σε ίνσες όμως αυτές οι βίδες είναι θα λέγαμε υβριδικές, δηλαδή ή η διάμετρος είναι σε mm και το σπείρωμα σε ίνσες ή το αντίστροφο.έτσι για να επισκευαστεί το όπλο του φίλου μου του Γιάννη μόνο ΜΙΑ λύση ήταν εφικτή. Να κατασκευάσουμε τα κολαούζα που θα επισκεύαζαν τα σπειρώματα στην μπάσκουλα. Η κατασκευή εξειδικευμένων κοπτικών είναι κάτι που ένας οπλουργός καλείται πολλές φορές να υλοποιήσει. Εδώ σας δείχνουμε την κατασκευή μόνο του ενός γιατί η εργασία είναι η ίδια και για τις τρείς περιπτώσεις.
1) Βλέπεται την βίδα όπως είναι και δίπλα, την κανονική βίδα (ανταλακτικό)
2) Μετράμε με το σπειρόμετρο το "βήμα" το σπειρόμετρο λέει 40 σπείρες την ίντσα
3) Κομμάτι από εργαλειοχάλυβα της σωστής διαμέτρου μπαίνει στο τσόκ του τόρνου και με το σωστό εργαλείο του παίρνουμε το " πρόσωπο"
4) Ανοίγουμε ένα μικρό λούκι το οποίο στην μηχανουργική διάλεκτο λέγετε "ξεθύμασμα της βόλτας" εκέι δηλαδή που θα σταματήσει το ειδικό κοπτικό μορφής που κατασκευάζει το σπείρωμα.
5) Με το εργαλείο σπειρώματος κάνουμε αυτό που λένε στα αγγλικά skratch pass (δεν ξέρω τον όρο στα ελληνικά) δηλαδή ένα απλό γδάρσιμο της επιφάνειας για να βεβαιωθούμε οτι το σετάρισμα του μηχανήματος είναι σωστό οτι δηλαδή θα κόψουμε το σωστό σπείρωμα.
6) Με αλλεπάλληλα πάσα (περίπου 10) σιγά σιγά βαθύνουμε το σπείρωμα. Εδώ είναι σχεδόν έτοιμο. 7) Έτοιμο.
8) Το κομμάτι βγαίνει απο τον τόρνο και τοποθετήται σε ένα διαιρέτη στη φρέζα ( ο διαιρέτης για όσους δέν γνωρίζουν είναι μια συσκευή που περιστρέφει ένα κομμάτι με ακρίβεια μιας μοίρας) έτσι λοιπόν κόβουμε ένα λούκι επιμήκες σε μορφή γωνίας έτσι ώστε το κολαούζο να αποκτήσει "δόντια" που κόβουν και, χώρο για το γρέζι που κόβεται. Το κόψιμο αυτό γίνεται πάλι με μία φρέζα μορφής που λέγεται "φρέζα χελιδονοουράς".
9) Το κομμάτι περιστρέφεται 180ο και κόβεται ένα δεύτερο ίδιο λούκι. 10) Το κομμάτι αντιστρέφεται στον διαιρέτη και με μία κοινή φρέζα (κονδύλι) με τέσσερις διαδοχικές στροφές 90ο δημιουργούμε το "καρέ" στο πίσω του μέρος για να είναι δυνατή η περιστροφή του με τη "μανέλλα"
11)Το κολαούζο τελειωμένο 12) Όχι βέβαια! Τώρα πρέπει να το "βάψουμε" δηλαδή να σκληρύνει τόσο ώστε να μπορεί να κόβει το σίδερο χωρίς να παραμορφώνεται ή να στομώνει. Το κοκκινιζουμε και ακόλουθα το βουτάμε αμέσως στο λάδι
13) Έτοιμο? Όχι ακόμα, άν το χρησημοποιήσουμε έτσι θα σπάσει σαν γυαλί. Χρειάζεται το δεύτερο στάδιο της θέρμικής κατεργασίας η "επαναφορά" Δηλαδή θέρμανση σε πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία περίπου 270c και παλι στο λάδι.
14) Έτοιμο? ΝΑΙ 15) Το εργαλείο μας εν δράση! καθαρίζεται η βόλτα. Παρατηρήστε πόσο γρέζι βγαίνει απο την θυληκή βόλτα!! 16) Η καινούργια βίδα, βιδώνει σαν σε βελούδο υπο το άγρυπνο βλέμα της μορφής του πατέρα του Γιάννη.
Δίπλα βλέπεται την παλιά αχρηστεμένη βίδα. Επιμυθιον: Για την κατασκευή του κάθε κοπτικού χρειάστηκαν πολύ εξιδικευμένης εργασίας στον τόρνο και φρέζα πάνω απο 3,5 ώρες για το κάθε κοπτικό. Για την επισκευή του κάθε σπειρώματος λιγώτερο απο ένα λεπτό! Δουλεία που θα μπορούσε να την κάνει ο καθένας. Σωστό λοιπόν το απόφθεγμα ότι " Τα εργαλεία κάνουν τον μάστορα" αλλά θα πρέπει ίσως να προσθέσει κανείς ότι και " Ο μάστορας κάνει τα εργαλεία" Man is a tool making animal (Benjamin Franklin) Υ.Γ. Θέλουμε εδώ με την ευκαιρία αυτή να ευχαριστήσουμε τον καλό μας πελάτη κ.θ.ζορμπά πού μας έστειλε απο την Αμερική τον διαιρέτη που χρησιμοποιήσαμε για την κατασκευή του κοπτικού.