Η λεύκη είναι μια περίπλοκη, συχνά εξελικτική, πάθηση που προκαλεί αποχρωματισμό (λεύκανση) του δέρματος σε ορισμένα σημεία, που θυμίζουν μπαλώματα. Εμφανίζεται όταν τα μελανοκύτταρα, τα κύτταρα δηλαδή που παράγουν τις χρωστικές που δίνουν το χρώμα στο δέρμα μας, πεθαίνουν ή δε μπορούν να λειτουργήσουν φυσιολογικά. Υπολογίζεται ότι 100 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από το συγκεκριμένο πρόβλημα. Παρόλο που, από ιατρικής άποψης, η λεύκη συνήθως δεν είναι βλαβερή, ούτε προκαλεί σωματικό πόνο, οι επιδράσεις της στην ψυχολογία και τα συναισθήματα του ασθενή, είναι αβάσταχτες. Στην πραγματικότητα, το 16 με 35% των παθόντων, εμφανίζουν σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα, όπως χρόνια κατάθλιψη, διαταραχές ύπνου, σκέψεις αυτοκτονίας και άγχος. Η λεύκη μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε δυσκολία στη δημιουργία σχέσεων και επομένως απομόνωση από κάθε κοινωνική δραστηριότητα (BMC Dermatol, 2008; 8: 2; doi: 10.1186/1471-5945-8-2). Η ακριβής αιτία που προκαλεί τη λεύκη παραμένει μυστήριο, αλλά η θεωρία που επικρατεί υποστηρίζει ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα πολεμάει τα χρωστικά κύτταρα και ιστούς του ίδιου του οργανισμού (Autoimmun Rev, 2010;9: 516-20). Παρόλα αυτά, η ιδέα που κερδίζει έδαφος είναι ότι η λεύκη προκαλείται από τη μειωμένη ικανότητα του σώματος να καταπολεμήσει τις ελεύθερες ρίζες όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου και οι οποίες συσσωρεύονται στο δέρμα και καταστρέφουν τα μελανοκύτταρα. Τα κύτταρά μας φυσιολογικά είναι σε θέση να υπερασπίζονται τον εαυτό τους ενάντια στην καταστροφή από τις ελεύθερες ρίζες, μέσω της δράσης των αντιοξειδωτικών ενζύμων, όπως η δισμουτάση του υπεροξειδίου, η υπεροξειδάση της γλουταθειόνης και η καταλάση. Αλλά αρκετές μελέτες έδειξαν ότι αυτό το σύστημα άμυνας είναι εξασθενημένο σε εκείνους που έχουν λεύκη, οδηγώντας τους σε «οξειδωτικό στρες» (Indian J Dermatol Venereol Leprol, 2009; 75: 268-71), κάτι που θεωρείται να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της λεύκης. Οι συμβατικές θεραπείες Σε αυτούς που πάσχουν από ήπιες μορφές λεύκης, η συμβατική θεραπεία περιλαμβάνει τοπικά κορτικοστεροειδή, που φαίνεται να είναι αποτελεσματικά, αλλά ακριβά, ειδικά για τους νεότερους ασθενείς που θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουν για καιρό. Τα τοπικά στεροειδή έχουν τις ίδιες παρενέργειες με τα πόσιμα και στις οποίες περιλαμβάνεται η λέπτυνση του δέρματος, προβλήματα στην ανάπτυξη και ορμονικές διαταραχές (Am Fam Physician, 2009; 79: 135-40). Για πιο ακραίες περιπτώσεις λεύκης, η πιο αποδεκτή θεραπεία είναι η συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων χρωστικών κυττάρων στην επιφάνεια του δέρματος μέσω φωτοθεραπείας (UVA ή UVB) κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει φυσικά όταν καθόμαστε στον ήλιο να μαυρίσουμε που εφαρμόζεται είτε μόνη της, είτε σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες όπως τα φάρμακα ψωραλενίου. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ανησυχίες για τυχόν παρενέργειες όπως φωτοτοξικές αντιδράσεις και εμφάνιση φουσκάλων, καθώς και κινδύνους εμφάνισης δερματικών καρκίνων που σχετίζονται με τη μακροχρόνια έκθεση σε UV ακτινοβολία (BMC Dermatol, 2008; 8: 2; doi: 10.1186/1471-5945-8-2). Παρόλα αυτά, όλο και περισσότερο, η φωτοθεραπεία συνδυάζεται με φυσικές θεραπείες 1 / 5
όπως η L-φαινυλαλανίνη και τα αντιοξειδωτικά, που ενισχύουν ή επιταχύνουν τη δράση της. Το αποτέλεσμα είναι η συνεχής μείωση των δόσεων ακτινοβολίας UV, στις οποίες εκτίθενται οι ασθενείς. Η αντιοξειδωτική σύνδεση Τα καλά νέα σχετικά με αυτά τα ευρήματα είναι ότι υποστηρίζουν πως τα αντιοξειδωτικά που είτε χορηγούνται πόσιμα, είτε εφαρμόζονται τοπικά στο δέρμα μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης της λεύκης. Αρκετοί ερευνητές ήδη ξεκίνησαν να εξετάζουν τη χρήση αντιοξειδωτικών όπως το σελήνιο και η βιταμίνες C και Ε, για τη λεύκη, με αποτελέσματα που υπόσχονται πολλά. Σε μια μελέτη (αν και πραγματοποιήθηκε σε ζώα, επομένως τα αποτελέσματα δεν ανταποκρίνονται απαραιτήτως και στον άνθρωπο) χορηγήθηκε σε ποντίκια με ορατά σημάδια λεύκης μια εμπορική δίαιτα σε συνδυασμό με συμπληρώματα διαφόρων αντιοξειδωτικών συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών Α,C και Ε, καθώς και του σεληνίου και του ψευδαργύρου και πράσινο τσάι, για 22 εβδομάδες. Στο τέλος της μελέτης, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου, στην οποία χορηγήθηκε αποσταγμένο νερό σε συνδυασμό με την ίδια εμπορική δίαιτα, τα ποντίκια που λάμβαναν τα αντιοξειδωτικά, παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στην κατάσταση της λεύκης τους. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το 70% παρουσίασε επαναχρωματισμό των προβληματικών περιοχών του δέρματος (Indian j Dermatol, 2009; 54: 357-60). Μια άλλη μελέτη, αυτή τη φορά σε ανθρώπους, ερεύνησε το γεγονός αν ένα αντιοξειδωτικό συμπλήρωμα θα μπορούσε ή όχι να ενισχύσει τις επιδράσεις της φωτοθεραπείας UVB στενής ζώνης, μιας από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους θεραπείας της λεύκης. Για δύο μήνες πριν και έξι μήνες κατά τη διάρκεια της φωτοθεραπείας, χορηγούταν σε 28 ασθενείς είτε ένα εικονικό φάρμακο, είτε ένα συμπλήρωμα που περιείχε α-λιποϊκό οξύ, βιταμίνες C και Ε και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Το συμπλήρωμα όχι μόνο μείωσε τα επίπεδα του οξειδωτικού στρες στο δέρμα, αλλά αύξησε και τη θεραπευτική επιτυχία της φωτοθεραπείας. Σχεδόν οι μισοί από τους ασθενείς είδαν περισσότερο από 75% επαναχρωματισμό, σε αντίθεση με μόνο 18% για εκείνους που ανήκαν στην ομάδα με το εικονικό φάρμακο (Clin Exp Dermatol, 2007; 32: 631-6). Αλλά και μια άλλη κλινική μελέτη υποστηρίζει ότι τα αντιοξειδωτικά που εφαρμόζονται τοπικά μπορούν να βοηθήσουν άτομα με λεύκη. Ένα προϊόν από τη Βενεζουέλα, το VitilVenz, που περιέχει συνένζυμο Q10, βιταμίνες C και Ε, καθώς και άλλους, φυσικούς «διεγέρτες των μιτοχονδρίων», δοκιμάστηκε σε 100 ασθενείς και υποκείμενα ελέγχου με θετικά αποτελέσματα. Όσοι χρησιμοποίησαν την κρέμα σε συνδυασμό με πόσιμα αντιοξειδωτικά και φαινυλαλανίνη, είδαν τη μεγαλύτερη (στατιστικά σημαντική) επαναφορά του χρώματος στο δέρμα τους (Invest Clin, 2007; 48: 21-31). Το πανίσχυρο πιπέρι Η υπόθεση που έχει να κάνει με το οξειδωτικό στρες μπορεί να εξηγήσει και τους λόγους που η πιπερίνη το αλκαλοειδές σύνθετο που χαρίζει στο μαύρο πιπέρι την καυτερή και πικάντικη γεύση του ενδέχεται να αποτελεί και ένα πολλά υποσχόμενο μέσο θεραπείας για την λεύκη. Η πιπερίνη έχει άμεση αντιοξειδωτική δράση ενάντια σε διάφορες ελεύθερες ρίζες (Methods Find Exp Clin Pharmacol, 2000; 22: 271-4) και οι επιστήμονες πρόσφατα ανακάλυψαν ότι μπορεί ακόμα και να διεγείρει το χρωματισμό του δέρματος σε ένα μοντέλο πειραματόζωων για τη λεύκη. Μια ομάδα από το Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου χορήγησε τοπική θεραπεία με πιπερίνη ή κάποιο εικονικό φάρμακο τυχαία σε κάποια ποντίκια με λεύκη. Η θεραπεία εφαρμοζόταν δύο φορές την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα, με ή χωρίς ακτινοβολία UV τις τρεις 2 / 5
από τις συγκεκριμένες πέντε ημέρες της εβδομάδας. Ανέφεραν ότι η πιπερίνη από μόνη της οδήγησε σε σημαντικά μεγαλύτερο επαναχρωματισμό από το εικονικό φάρμακο, ενώ όταν συνδυαζόταν και με την ακτινοβολία, είχε σαν αποτέλεσμα μια πιο σκούρα και ομοιόμορφη χρώση από τη σκέτη ακτινοβολία (Br J Dermatol, 2008; 158: 941-50). Δε γνωρίζουμε προς το παρόν αν κάτι ανάλογο ισχύει και για τον άνθρωπο, αλλά αυτή τη στιγμή πραγματοποιούνται και άλλες έρευνες. Εκτός από την πιπερίνη και άλλα πικάντικα συστατικά μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της λεύκης. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας στην Ιταλία πρόσφατα ανέφεραν ότι η κουρκουμίνη (που προέρχεται από τον κουρκουμά) και η καψαϊκίνη (η ενεργή ουσία της καυτερής πιπεριάς) μπορούν να αποτελέσουν μια εναλλακτική προσέγγιση για τη διακοπή της πορείας της λεύκης. Όπως η πιπερίνη, έτσι και η κουρκουμίνη και η καψαϊκίνη αποτελούν φυσικά αντιοξειδωτικά που έχουν τη δυνατότητα να προστατεύουν το δέρμα αυτών που υποφέρουν από τη λεύκη, από το οξειδωτικό στρες. Χρησιμοποιώντας κύτταρα από το δέρμα 12 τέτοιων ασθενών, οι Ιταλοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα σύνθετα ήταν όντως σε θέση να αυξήσουν την αντιοξειδωτική ικανότητα και να καταστείλουν την παραγωγή ελευθέρων ριζών. Ήταν επίσης ικανά να παρεμποδίσουν το θάνατο των κυττάρων, υποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ότι θα μπορούσαν ακόμα και να διακόψουν την εξέλιξη της διαταραχής (Antioxid Redox Signal, 2010; 13: 1309-21). Παρόλα αυτά, όπως και με την πιπερίνη, η έρευνα παραμένει στα αρχικά της στάδια και επομένως δε γνωρίζουμε προς το παρόν τι επιδράσεις, αν όντως υπάρχουν, θα έχουν αυτά τα σύνθετα στις κλινικές δοκιμασίες. Επιπλέον, υπάρχουν στοιχεία που υποστηρίζουν ότι η αυξημένη πρόσληψη κουρκουμίνης από τη διατροφή, θα μπορούσε να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις συμβάλλοντας στο οξειδωτικό στρες και παρεμποδίζοντας τον επαναχρωματισμό (Indian J Dermatol Venereol Leprol, 2006; 72: 57-9). Πιθανότατα θα πρέπει τα συγκεκριμένα σύνθετα να χρησιμοποιούνται τοπικά για να είναι αποτελεσματικά. Ένα βοηθητικό βότανο Ένα ακόμα φυσικό αντιοξειδωτικό που θα μπορούσε να βοηθήσει σε περιπτώσεις λεύκης, είναι και το Γκίνγκο Μπιλόμπα, το οποίο εμφανίζει καθαριστική δράση όσον αφορά τις ελεύθερες ρίζες και επομένως, θεωρείται χρήσιμο στη θεραπεία παθήσεων που σχετίζονται με την παραγωγή ελευθέρων ριζών, όπως η καρδιακή ισχαιμία και το εγκεφαλικό, οι χρόνιες φλεγμονές, η απώλεια μνήμης και η άνοια (Antioxid Redox Signal 1999; 1: 469-80). Επίσης, από το 2003 το Γκίνγκο μπορεί να θεωρείται πλέον αποτελεσματικό θεραπευτικό μέσο της λεύκης, χάρη σε μια δοκιμασία που διεξήχθη στην Ινδία στο Ινστιτούτο Ιατρικής Μεταπτυχιακής Εκπαίδευσης και Έρευνας στην Τσάντιγκαρ. Σε μια διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή, χορηγήθηκε σε 47 ασθενείς είτε εκχύλισμα Γκίνγκο Μπιλόμπα (40mg τρεις φορές την ημέρα, σε καθημερινή βάση, σταθεροποιημένο με 24% γκινγκοφλαβονογλυκοσίδια), είτε κάποιο εικονικό φάρμακο σε παρόμοια δοσολογία. Τα αποτελέσματα έδειξαν μια «στατιστικά υπολογίσιμη παύση της ενεργού διαδικασίας αποχρωματισμού» στην ομάδα που έπαιρνε το βότανο. Επιπλέον, εμφανής βελτίωση μέχρι και ολοκληρωτικός επαναχρωματισμός του δέρματος παρατηρήθηκε σε 10 ασθενείς της ομάδας, ενώ μόνο δύο ασθενείς της ομάδας με το εικονικό φάρμακο είχαν ανάλογο επαναχρωματισμό. Οι ερευνητές επομένως, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «το εκχύλισμα Γκίνγκο Μπιλόμπα φαίνεται να αποτελεί απλή, ασφαλή και αρκετά αποτελεσματική 3 / 5
θεραπεία, για τη διακοπή της εξέλιξης της πάθησης» (Clin Exp Dermatol, 2003; 28: 285-7). Παρόλα αυτά, απαιτούνται περισσότερες δοκιμασίες, με το Γκίνγκο ή και άλλα αντιοξειδωτικά, για να ξεκαθαριστεί ο ακριβής ρόλος τους στην περίπτωση της λεύκης και ειδικά όσον αφορά τις αποτελεσματικές δοσολογίες. Βέβαια, μέχρι στιγμής, τα στοιχεία υποστηρίζουν ότι οι πολέμιοι των ελευθέρων ριζών μπορούν επίσης να αποτελούν και το κλειδί για τη διακοπή ακόμα και την αναστροφή αυτής της δερματικής διαταραχής. Άλ λες φυσικές προσεγγίσεις Να ελέγχετε συχνά τον οργανισμό σας για τυχόν ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά: σε μια μελέτη όπου συμμετείχαν 15 ασθενείς με λεύκη, οι 11 είχαν μειωμένο φολικό οξύ, οι πέντε χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Β12 και οι τέσσερεις, έλλειψη σε ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C). Τα συμπληρώματα αυξημένων δόσεων φολικού (1-10mg/ημέρα), σε συνδυασμό με βιταμίνη C (1g/ ημέρα) και ενδομυϊκή χορήγηση βιταμίνης Β12 (1000mcg κάθε δύο εβδομάδες) είχαν ως αποτέλεσμα τον αξιοσημείωτο επαναχρωματισμό σε οκτώ περιπτώσεις. Οι βελτιώσεις ήταν ορατές μετά από μόλις τρεις μήνες, αν και ο πλήρης επαναχρωματισμός επιτεύχθηκε μόνο μετά το πέρασμα ενός ή και δύο χρόνων συνεχούς λήψης συμπληρωμάτων (Cutis, 1992; 50: 39-42). Σε μια άλλη μακροπρόθεσμη μελέτη για τη λεύκη, τα πόσιμα συμπληρώματα φολικού οξέος (10mg/ημέρα) και της βιταμίνης Β12 (2.000mcg/ημέρα) σε συνδυασμό με έκθεση στον ήλιο είχαν ως αποτέλεσμα τον ξεκάθαρο επαναχρωματισμό στους μισούς σχεδόν ασθενείς, μετά από τρεις ως έξι μήνες. Επιπλέον, έξι ασθενείς σταδιακά είδαν τη λεύκη τους να εξαφανίζεται. Η συνδυαστική θεραπεία ήταν αποτελεσματικότερη και από τα σκέτα συμπληρώματα βιταμίνης, αλλά και από την ξεχωριστή έκθεση στον ήλιο (Acta Derm Venereol, 1997; 77: 460-2). Σκεφτείτε την περίπτωση χαμηλών οξέων στομάχου, κάτι που συνδέεται με τη λεύκη σε πρόσφατες αναφορές (J Invest dermatol, 1959; 32: 285-310). Σε μια μικρή μελέτη, τέσσερεις ασθενείς με αχλωρυδρία (έλλειψη οξέων στομάχου) είδαν τη λεύκη τους να εξαφανίζεται μέσα σε δύο χρόνια, αφότου ξεκίνησαν μια αγωγή με 15κ.εκ. διαλυμένου υδροχλωρικού οξέος με κάθε γεύμα. Παρόλα αυτά, να έχετε πάντα στο μυαλό σας, ότι το υδροχλωρικό οξύ και ο πιο σύγχρονος σωσίας του, η υδροχλωρική βεταΐνη, θα πρέπει να λαμβάνονται μόνο κάτω από ιατρική παρακολούθηση. Αποκλείστε κάθε είδους τοξικότητα από βαρέα μέταλλα. Η χρόνια δερματική επαφή με το νικέλιο, εμπλέκεται σε αποχρωματισμό του δέρματος που θυμίζει λεύκη. Σε δυο αναφορές περιστατικών, η αιτία ήταν ο μεταλλικός σκελετός των γυαλιών των ασθενών, ο οποίος ήταν κατασκευασμένος από νικέλιο. Και οι δύο ασθενείς αποδείχτηκε ότι είχαν υπερευαισθησία στο νικέλιο που προκάλεσε μείωση στην παραγωγή μελανίνης (Yonsei Med J, 1991; 32: 79-81). Χρόνια δηλητηρίαση από αρσενικό επίσης συνδέεται με δερματικές αλλοιώσεις, ανάλογες με αυτές της λεύκης (N J Med, 1989, 86: 377-80). Το αρσενικό εντοπίζεται κυρίως σε προϊόντα κηπουρικής, αλλά το βρίσκουμε και στα τσιγάρα, οπότε αν είστε καπνιστές, να ένας ακόμα λόγος να το κόψετε. Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε L-φαινυλαλανίνη, ένα αμινοξύ που όταν συνδυαστεί με φωτοθεραπεία UV, είναι πολύ αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση της λεύκης. Μια μελέτη έδειξε ότι η πόσιμη χορήγηση φαινυλαλανίνης σε καθημερινή δόση μικρότερη των 50mg/κιλό σωματικού βάρους/ημέρα (για παράδειγμα, 2750mg/ ημέρα όταν το βάρος 4 / 5
σας είναι 55 κιλά) αύξησε το βαθμό επαναχρωματισμού λόγω της φωτοθεραπείας (Dermatology, 1994, 188; 215-8). Μια άλλη πάλι δοκιμασία υποστήριξε ότι η εφαρμογή μιας κρέμας με περιεκτικότητα 10% L-φαινυλαλανίνη, δύο φορές την ημέρα, μπορεί να βοηθήσει αρκετά (Dermatol Ther, 2008; 21 Suppl 1: S20-6). Δοκιμάστε Κέλλα (Amni Visnaga). Η κελλίνη, που αποτελεί το ενεργό συστατικό αυτού του βορειοαφρικάνικου βοτάνου, φαίνεται να διεγείρει τον επαναχρωματισμό του δέρματος σε ασθενείς με λεύκη, όταν αυτοί εκτίθενται στον ήλιο. Σε μια διπλή-τυφλή δοκιμασία, όπου συμμετείχαν 30 ασθενείς και στους οποίους χορηγήθηκε πόσιμα κελλίνη και έπειτα εκτέθηκαν στο ηλιακό φως, παρατηρήθηκε ότι οι περισσότεροι από αυτούς εμφάνισαν κάποιο βαθμό επαναχρωματισμού μετά από τέσσερεις μήνες (Dermatologica, 1982; 165: 136-40). Σε γενικές γραμμές, στις μελέτες χρησιμοποιούνται δόσεις των 120-160mg κελλίνης. Δοκιμάστε την ύπνωση, η οποία χρησιμοποιείται με μεγάλη επιτυχία ως εναλλακτική ή συμπληρωματική μέθοδος θεραπείας, για διάφορες δερματικές διαταραχές, όπως η λεύκη (Arch dermatol, 2000; 136: 393-9). Σκεφτείτε το ενδεχόμενο κλιματοθεραπείας στη Νεκρά Θάλασσα, που περιλαμβάνει καθημερινό μπάνιο στη Νεκρά Θάλασσα, στην Ιορδανία, για αρκετές εβδομάδες. Αν και κυρίως εφαρμόζεται σε περιπτώσεις ψωρίασης, κάποια μελέτη υποστήριξε ότι μπορεί να βοηθήσει σημαντικά και στη θεραπεία της λεύκης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μικρής διάρκειας θεραπεία (21 ημέρες), σε συνδυασμό με εφαρμογή μιας κρέμας που ονομάζεται «ψευδοκαταλάση», οδήγησε σε πολύ ταχύτερο επαναχρωματισμό του δέρματος των ασθενών με λεύκη, συγκριτικά με την κλιματοθεραπεία σκέτη ή τον συνδυασμό κλιματοθεραπείας και μιας κρέμας από εικονικό φάρμακο (Int J Dermatol, 2002; 41: 428-7). (Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το www.deadsea-health.org) Holistic Life Joomla SEO powered by JoomSEF 5 / 5