3/1/2015 ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΟΝΕΛΛΗ ΕΛΕΝΗ H Εργασία για το μάθημα της βιολογίας
Μπορείτε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς τη μνήμη; Δηλαδή να σας ρωτάνε πως σας λένε και να μην γνωρίζετε την απάντηση,να θέλετε ένα ποτήρι νερό αλλά να μην γνωρίζετε που βρίσκεται η κουζίνα του σπιτιού,να θέλετε να φύγετε και να μην ξέρετε που βρίσκεστε ή προς τα πού να πάτε.οι περισσότεροι θεωρούν τη μνήμη ως κάτι δεδομένο και ξεχνάνε τη σημαντικότητα της για τη ζωή μας.η ικανότητα να αποθηκεύουμε,να ανακτούμε αλλά και να συνδέουμε πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την επιβίωσή μας όσο και για την ανάπτυξη της προσωπικότητας μας και την απόκτηση γνώσεων. Η μνήμη διακρίνεται σε τρεις κατηγορίες,την μακρόχρονη, την βραχύχρονη και την αισθητηριακή μνήμη. Μακρόχρονη ονομάζεται το είδος της μνήμης το οποίο μας επιτρέπει να αποθηκεύουμε πληροφορίες για ένα χρονικό διάστημα διάρκειας μερικών λεπτών έως και πολλών δεκαετιών ή ακόμη για πάντα. Παραδείγματος χάρη για όσο ζούμε θα γνωρίζουμε ποια είναι/ήταν η μητέρα μας ή ποιοι είμαστε, εκτός αν έχουμε αναπτύξει κάποιου είδους μνημονική διαταραχή.η μακρόχρονη μνήμη, ανάλογα με το είδος των αποθηκευμένων πληροφοριών,χωρίζεται σε τρεις υποκατηγορίες : α)την Επεισοδιακή Μνήμη,στην οποία οι αυτοβιογραφικές μνήμες που περιγράψαμε παραπάνω περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τον εαυτό μας καθώς και για συμβάντα που έγιναν παρουσίας μας. Για παράδειγμα τα περσινά μας γενέθλια,τι φάγαμε χθες κτλ. Αυτού του είδους οι πληροφορίες αποθηκεύονται χάρη στους μηχανισμούς της Επεισοδιακής μνήμης. β)την Σημασιολογική Μνήμη, στην οποία αποθηκεύονται άλλου τύπου πληροφορίες που μας είναι χρήσιμες ή ενδιαφέρουσες, παραδείγματος χάρη ποια είναι η πρωτεύουσα της Ισπανίας,τι ώρα φεύγει το πλοίο μας κτλ. γ)την Διαδικαστική Μνήμη, η οποία είναι υπεύθυνη για την αποθήκευση και ανάκλαση αυτοματοποιημένων διεργασιών (π.χ πως δένουμε τα κορδόνια μας,πως υπογράφουμε κτλ.)
Όπως βλέπουμε,κάθε υποκατηγορία της Μακρόχρονης Μνήμης έχει ποιοτικές διαφορές από τις άλλες δύο, με κοινό παρονομαστή όμως την μακροχρόνια αποθήκευση πληροφοριών,είτε αυτές αναφέρονται σε προσωπικές αναμνήσεις,είτε σε κωδικοποιημένες πληροφορίες από τρίτες πηγές. Αυτός ακριβώς ο παρονομαστής αλλάζει στη δεύτερη μεγάλη κατηγορία μνήμης την Βραχύχρονη Μνήμη. Η διάρκεια ζωής των πληροφοριών που αποθηκεύονται σε αυτή τη μνήμη κυμαίνεται από 30 δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά. Για να καταλάβουμε πως λειτουργεί η Βραχύχρονη Μνήμη φανταστείτε για παράδειγμα τι κάνουμε όταν θέλουμε να αποθηκεύσουμε έναν αριθμό τηλεφώνου που ακούμε προφορικά. Πολύ πιθανό να αρχίσουμε να επαναλαμβάνουμε με εσωτερικό μονόλογο ή ακόμη και εξωτερικά- τον αριθμό έως ότου τον σημειώσουμε κάπου. Ή σκεφτείτε τι κάνουμε όταν έχουμε να λύσουμε μια πολύπλοκη μαθηματική πράξη δίχως μολύβι και χαρτί. Και στις δύο περιπτώσεις, προσπαθούμε να αποθηκεύσουμε προσωρινά κάποιες πληροφορίες τις οποίες αργότερα πολύ πιθανό να μην θυμόμαστε, εκτός και αν τις επαναλάβουμε τόσες φορές ή έχουν τέτοια σημασία για εμάς ώστε να αποθηκευτούν στην Μακρόχρονη Μνήμη. Υπάρχουν διάφορα μοντέλα που προσπαθούν να εξηγήσουν πως λειτουργεί η Βραχύχρονη Μνήμη, φυσικά χωρίς απαραίτητα όλες οι θεωρίες να συμφωνούν μεταξύ τους. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε πως ο μηχανισμός της αποτελείται από δύο κυρίως μέρη: α) Έναν επεξεργαστή ο οποίος φιλτράρει τα δεδομένα που δέχεται το σύστημα, κάνει αναλύσεις επί των δεδομένων αυτών και αποθηκεύει κάποια από αυτά. β) Μια προσωρινή αποθήκη δεδομένων στην οποία αποθηκεύονται προσωρινά το αποτέλεσμα της πιο πάνω επεξεργασίας. Τέλος, υπάρχει και η Αισθητηριακή Μνήμη, η οποία έχει την μικρότερη διάρκεια ζωής σε σχέση με την Μακρόχρονη και τη Βραχύχρονη Μνήμη. Η Αισθητηριακή Μνήμη αποθηκεύει αισθητηριακά δεδομένα για λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου, ίσα-ίσα όσο χρειάζεται έως ότου χρησιμοποιηθούν από ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα. Χάρη στην Αισθητηριακή Μνήμη
αντιλαμβανόμαστε την κίνηση, αποφεύγουμε αντικείμενα που έρχονται κατά πάνω μας ή πατάμε έγκαιρα το φρένο στο κόκκινο. Εάν δεν υπήρχε η Αισθητηριακή Μνήμη τότε πολύ απλά θα ήταν αδύνατη η σύγκριση των δύο στατικών εικόνων και επομένως η αίσθηση της κίνησης των αντικειμένων στο περιβάλλον μας. Η αισθητηριακή μνήμη για παράδειγμα αχρηστεύεται όταν βρισκόμαστε μέσα σε ένα κλαμπ στο οποίο αναβοσβήνουν τα φώτα συνεχώς με σταθερό ρυθμό. Σε αυτή την περίπτωση ο εγκέφαλός μας λαμβάνει πολύ πιο αργά αισθητηριακές πληροφορίες από τα μάτια μας λόγω έλλειψης φωτός για κάποια κλάσματα του δευτερολέπτου. Τότε οι εικόνες γύρω μας μοιάζουν με καρέ στατικών φωτογραφιών επειδή ο εγκέφαλος χάνει την αισθητηριακή πληροφορία πριν έρθει η επόμενη (θυμηθείτε ότι η Αισθητηριακή Μνήμη έχει διάρκεια ζωής μερικών εκατοστών του δευτερολέπτου), κάτι που καθιστά αδύνατη τη σύγκριση των εικόνων και την δημιουργία της αίσθησης της κίνησης.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ http://psychologein.dagorastos.net/2008/02/12 /%CE%B7- %CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF% 8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7- %CE%BC%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE %B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9- %CE%BF%CE%B9- %CF%88%CE%B5%CF%85%CE%B4%CE% BF%CE%BC%CE%BD%CE%AE%CE%BC% CE%B5%CF%82/